Σκηνοθεσία: Frank Khalfoun
Σενάριο: Alexandre Aja, Grégory Levasseur
Μουσική: tomandandy
Ηθοποιοί: Rachel Nichols, Wes Bentley
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★★★★☆
TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★★☆☆☆
Φρίκη: ★★★★☆
Τρόμος: ★★☆☆☆
Αγωνία: ★★★★☆
P2 (2007)
Μιάμιση βδομάδα μόνο μας χωρίζει από τα Χριστούγεννα, οπότε ας μπούμε σιγά σιγά στο κλίμα με ένα εορταστικό θρίλερ! Εκτός αν είσαι από τους παραδοσιακούς τύπους που προτιμούν να περάσουν τις γιορτές με μελομακάρονα, κάλαντα και χριστουγεννιάτικες ταινίες στις οποίες συνήθως κάποιος μίζερος, κυνικός τύπος ανακαλύπτει ότι ο Άγιος Βασίλης είναι αληθινός και η ζωή του αλλάζει οριστικά και στο τέλος τον βοηθάει κιόλας να μοιράσει τα δώρα του. Οι οποίες, μεταξύ μας, είναι πολύ πιο φρικιαστικές κι από κανονικά θρίλερ! Αλλά γούστα είναι αυτά!
TI MAΣ ΛΕΣ;
Η Angela δουλεύει ως αργά το βράδυ της Παραμονής Χριστουγέννων και ενώ όλοι έχουν ήδη φύγει από το κτίριο για να γιορτάσουν με τις οικογένειές τους. Όταν ξεκινά και η ίδια για το καθιερωμένο οικογενειακό πάρτυ, ανακαλύπτει ότι το αυτοκίνητό της έχει πάθει βλάβη. Παρά τη βοήθεια του Thomas, του νυχτερινού φύλακα, το αυτοκίνητο δεν ξεκινά και αποφασίζει να καλέσει ένα ταξί. Μόνο που όταν έρχεται η ώρα να φύγει, συνειδητοποιεί ότι είναι εγκλωβισμένη μέσα στο κτίριο, καθώς όλες οι πόρτες είναι κλειδωμένες. Αναζητώντας ξανά τον Thomas για βοήθεια, θα έρθει αντιμέτωπη με την τρομακτική αλήθεια: κάποιος είχε διαφορετικά σχέδια για την Angela αυτά τα Χριστούγεννα…
Πρόκειται για ένα καλογυρισμένο, ατμοσφαιρικό θρίλερ με μπόλικο σασπένς και 2-3 πολύ έντονες σκηνές τρόμου. Το ότι γυρίστηκε σε πραγματικό υπόγειο γκαράζ κτιρίου –με τα γυρίσματα να γίνονται μόνο νύχτες- δίνει έναν πιο ρεαλιστικό και αυθεντικό τόνο. Σαν ιστορία, μπορεί να μη λέει και πολλά. Δεν είναι κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί, άλλωστε, αφού το σενάριο έχει αρκετές ομοιότητες και με κάμποσα slasher films, αλλά μόνο ως τη φόρμουλα που ακολουθεί, καθώς οι δημιουργοί προσπάθησαν να αποφύγουν τα πολλά κλισέ του είδους.
Έτσι, δεν έχουμε τις κλασικές υπερβολές, τους εξωφρενικούς χαρακτήρες που δρουν αφύσικα και εκτός κοινής λογικής ή τον υπερφυσικό κακό που θα επιστρέψει μια τελευταία φορά (ή 2-3) μέχρι να του κόψει, επιτέλους, κάποιος το κεφάλι! Αντιθέτως, οι χαρακτήρες είναι προσγειωμένοι στην πραγματικότητα κι έχουν αποδοθεί όσο πιο αληθοφανώς γίνεται και όχι σαν τις τυπικές καρικατούρες που συναντάμε συνήθως σε αντίστοιχα θρίλερ. Σε αυτό βοηθάνε οι ερμηνείες του πρωταγωνιστικού διδύμου (ειδικά αυτή του Bentley, ο οποίος είχε ήδη ξεχωρίσει μερικά χρόνια πριν για τον ρόλο του στο American Beauty), οι οποίες είναι κάτι παραπάνω από καλές.
Δυστυχώς, παρά το ότι είναι μια σχετικά προσεγμένη και καλοδουλεμένη παραγωγή και χωρίς τεράστιες τρύπες στο σενάριο (έχει κάποια κενά, αλλά δεν θα σου πέσουν και τα μαλλιά!), η ταινία δεν κατάφερε να πείσει και τόσο τους κριτικούς. Παρόλα αυτά, έβγαλε τα λεφτά της και το μεγαλύτερο μέρος του κοινού έδωσε πιο θετικές κριτικές –συμφωνώ κι επαυξάνω! Σίγουρα με κράτησε καθηλωμένο μέχρι το τέλος και είναι από τις ταινίες που έχω ξαναδεί με την ίδια ευχαρίστηση.
ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, θα σε κάνει να φοβάσαι λίγο περισσότερο τα υπόγεια γκαράζ!
GEEKY TRIVIA
Μάλλον υπάρχει συγκεκριμένος λόγος που ο Wes Bentley πείθει τόσο πολύ στον ρόλο του ψυχοπαθή στη συγκεκριμένη ταινία. Σύμφωνα με όσα αποκάλυψε ο ίδιος σε συνέντευξή του το 2010, η ταινία γυρίστηκε σε μια περίοδο, κατά την οποία ο ηθοποιός ήταν βαρύτατα εθισμένος στην κοκαΐνη και την ηρωίνη και αναλάμβανε όποιον ρόλο του πρότειναν για να έχει λεφτά για ναρκωτικά!
ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Θεωρητικά, θα μπορούσε να έχει, αλλά γιατί να γίνει κι αυτό σούπα;
ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:
Περιμένοντας το ταξί…
Ρομαντικό δείπνο;
Η χειρότερη μέρα να ζητήσεις βοήθεια!
Fri(ght)day Nights 