Σκηνοθεσία: Guillermo del Toro
Σενάριο: Guillermo del Toro, Antonio Trashorras
Μουσική: Javier Navarrete
Ηθοποιοί: Marisa Peredes, Eduardo Noriega, Federico Luppi κ.α.
Είδος: Gothic Horror
Αξιολόγηση: ★★
★
★
☆
ΤΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα ★
★
★
☆☆
Φρίκη: ★
★
☆☆☆
Τρόμος: ★
★
★
☆☆
Αγωνία: ★
★
★
★
☆
EL ESPINAZO DEL DIABLO (2001)
Νομίζω ότι ήρθε η ώρα να κάνουμε ένα διάλειμμα από τις αγγλόφωνες παραγωγές και να δούμε και κάτι σε διαφορετική γλώσσα, να ξεκουραστεί λιγάκι το αυτάκι μας! Σήμερα, λοιπόν, έχει Ισπανία το μενού και όταν συνδυάζουμε την Ισπανία με τις ταινίες τρόμου, ένα είναι το όνομα που έρχεται πρώτα στο μυαλό: Guillermo del Toro!
ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Κατά τη διάρκεια του ισπανικού Εμφυλίου, ένα απόμερο ορφανοτροφείο αναλαμβάνει την ανατροφή των παιδιών που είτε έχουν χάσει τους γονείς τους είτε αφήνονται εκεί για την ασφάλειά τους. Στην κεντρική αυλή του δεσπόζει μια τεράστια βόμβα η οποία δεν εξερράγει ποτέ –κατάλοιπο παλιότερης επίθεσης στην περιοχή. Στο ορφανοτροφείο καταφτάνει και ο μικρός Carlos, ο οποίος γίνεται αμέσως στόχος του Jaime, του νταή του ιδρύματος. Ο Carlos αρχίζει να βλέπει μια μυστηριώδη, τρομακτική οπτασία που μοιάζει να στοιχειώνει τις εγκαταστάσεις του ορφανοτροφείου και μαθαίνει από τα υπόλοιπα παιδιά τις φήμες για τον Santi, ένα παιδί που εξαφανίστηκε μυστηριωδώς τη μέρα που εμφανίστηκε η βόμβα στην αυλή. Το υποτιθέμενο φάντασμα, όμως, είναι η μικρότερη απειλή που έχουν ν’ αντιμετωπίσουν οι υπεύθυνου του ιδρύματος…
Το The Devil’s Backbone –όπως είναι ο αγγλικός τίτλος- είναι μία ισπανο-μεξικάνικη παραγωγή και αποτελεί μια από τις πρώτες ταινίες μεγάλου μήκους του σκηνοθέτη –και σε παραγωγή Αλμοδοβάρ, παρακαλώ! Από την αρχή ως το τέλος της σε κρατά καθηλωμένο με τους καλοδουλεμένους χαρακτήρες της, το μυστήριό της, αλλά και τη σαγηνευτική της ατμόσφαιρα, που ισορροπεί ιδανικά το ρεαλιστικό με το φανταστικό. Παράλληλα, η αίσθηση ότι κάτι κακό πλανάται στον αέρα σε ακολουθεί από τις πρώτες σκηνές, καθώς δεν είναι μόνο το σκηνικό πολέμου και το φάντασμα που προσθέτουν ένταση στην ταινία, αλλά και οι υπόλοιποι χαρακτήρες, κάποιοι από τους οποίους έχουν τα δικά τους μυστικά.
Η αλήθεια είναι ότι η ταινία παίζει με διάφορες υπο-πλοκές και μικρότερες ιστορίες που μπλέκονται η μία με την άλλη. Συνήθως αυτό δεν έχει καλά αποτελέσματα σε ένα σενάριο, αλλά ο del Toro είναι γνωστός βιρτουόζος και καταφέρει να χειριστεί σαν ζογκλέρ όλες τις πτυχές του σεναρίου, φτιάχνοντας –ακόμη μία φορά- μια ιστορία που ακροβατεί ανάμεσα στο παραμύθι και το δράμα.
Καθόλου τυχαίο, λοιπόν, ότι η ταινία απέσπασε θερμότατες κριτικές από κοινό και κριτικούς και αγαπήθηκε ως μία από τις καλύτερες του del Toro. Φυσικά, τα πρωτεία θα έκλεβε πέντε χρόνια αργότερα το μεγαλύτερο αριστούργημά του μέχρι σήμερα: το El Laberinto del Fauno, το οποίο, επίσης, διαδραματίζεται στον ισπανικό Εμφύλιο κι έχει ως κεντρικό πρόσωπο ένα παιδί. Ε, κολλήματα είναι αυτά!
ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, join the club: δες την και λάτρεψέ την!
GEEKY TRIVIA
Ο del Toro έγραψε το σενάριο όταν ήταν ακόμη στο κολλέγιο και το El Espinazo αποτελεί την αγαπημένη και πιο προσωπική του δημιουργία. Ίσως επειδή την έχει εμπνευστεί από δικές του αναμνήσεις, κυρίως αυτές με τον θείο του -ο οποίος υποτίθεται ότι τον επισκέφθηκε κάποια στιγμή ως φάντασμα. Σύμφωνα με τον ίδιο, η ταινία αποτελεί τον μεγάλο αδελφό του El Laberinto del Fauno, μια και εκτυλίσσονται και οι δύο στην ίδια χρονική περίοδο κι έχουν ως κεντρικούς ήρωες παιδιά που έρχονται αντιμέτωπα, όχι μόνο με το υπερφυσικό, αλλά και με την τραγική πραγματικότητα γύρω τους.
ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Αυτή και μόνο είναι υπεραρκετή!
ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:
Πού πας νυχτιάτικα;
Το κακό συναπάντημα…
Ώρα για μπάρμπεκιου!
Fri(ght)day Nights 