5 (ακόμη) θρίλερ για να δεις στην καραντίνα!

ΜΑΚΡΙΑ ΚΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ
PART TWO!
Η πρώτη εβδομάδα του επίσημου lockdown πλησιάζει στο τέλος της και δεν ξέρουμε πόσο ακόμη θα τραβήξει η απομόνωση. Βρίσκουμε, παρόλα αυτά, μια κάποια παρηγοριά στο γεγονός ότι ολόκληρος ο πλανήτης βιώνει αυτή την πρωτοφανή ιστορία και δεν είμαστε μόνοι μας –διότι είμαστε και κακοί άνθρωποι και θέλουμε να υποφέρουν κι άλλοι μαζί μας! Τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι και χειρότερα, σαφώς. Καταρχάς, σκέψου πόσο πιο άθλια θα ήταν η καραντίνα αν ζούσες έναν αιώνα πριν, χωρίς κινητό, Netflix, Facebook, Viber, Skype και βίντεο με γάτες στο YouTube! Και χωρίς εμένα, να σου προτείνω κάθε Παρασκευή και μερικές ταινιούλες ακόμη, ώστε να γίνουν τα βράδια της απομόνωσης λίγο πιο υποφερτά. Νέα πεντάδα και σήμερα, λοιπόν. Όχι πάλι ταινίες με πανδημίες –τις φάγαμε στη μάπα– αλλά ένα ποτ πουρί από διάφορα είδη, έτσι για ποικιλία. Αυτή τη φορά, μάλιστα, έβαλα από το καλό πράμα -όχι τίποτε κακοφτιαγμένα b-movies. Διότι οι καιροί απαιτούν ποιοτικό αιματοκύλισμα!

---

TRIANGLE (2009)

Σκηνοθεσία: Christopher Smith
Σενάριο: Christopher Smith
Μουσική: Christian Henson
Ηθοποιοί: Melissa George, Michael Dorman,
Rachael Carpani κ.α.
Είδος: Psychological Thriller
Αξιολόγηση: ★★★★★

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Η Jess, μια μόνη μητέρα που προσπαθεί με κόπο να μεγαλώσει τον αυτιστικό γιο της, αποφασίζει να πάει σε μια εκδρομή με το σκάφος ενός φίλου, μαζί με την παρέα του. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, όμως, το σκάφος πέφτει σε ξαφνική καταιγίδα και αναποδογυρίζει. Για καλή τους τύχη βρίσκονται στην πορεία ενός υπερωκεάνιου, στο οποίο ανεβαίνουν για να σωθούν. Με μια πρόχειρη εξερεύνηση συνειδητοποιούν ότι δεν υπάρχει κανένας άλλος πάνω στο πλοίο, όμως πολύ σύντομα τα πράγματα αρχίζουν να εξελίσσονται όπως σε μια συνηθισμένη ταινία slasher…. ή μήπως όχι;

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε,πρόκειται για μια από τις πιο mindfuck ταινίες που θα δεις στη ζωή σου! Ενώ νομίζεις πως θα δεις κάτι συνηθισμένο, οι απανωτές ανατροπές και ο απροσδόκητος τρόπος με τον οποίο εξελίσσεται το σενάριο, κάνουν το σαγόνι σου να πέφτει σταδιακά! Αυτό συνέβη σε μένα, τουλάχιστον, καθώς ο παραπλανητικός  τίτλος με προϊδέασε για κάποια φτηνή χαζοταινιούλα με το τρίγωνο των Βερμούδων ή κάτι ανάλογο. Όμως όχι! Το σενάριο είναι καλογραμμένο και πανέξυπνο, οι ερμηνείες πολύ καλές και το production value ανεβασμένο. Να την δεις οπωσδήποτε!

---

THE SACRAMENT (2013)

Σκηνοθεσία: Ti West
Σενάριο:Ti West
Μουσική: Tyler Bates
Ηθοποιοί: AJ Bowen, Joe Swanberg,
Amy Seimetz κ.α.
Είδος: Found Footage, Horror
Αξιολόγηση: ★★★★☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ο Patrick λαμβάνει γράμμα από την τοξικομανή αδελφή του που τον ενημερώνει πως έχει γίνει μέλος της ουτοπικής κοινότητας του Eden Parish, όπου προσπαθεί να ξεπεράσει τον εθισμό της. Θέλοντας να μάθει περισσότερα, αποφασίζει να δεχτεί την πρόσκλησή της και να επισκεφτεί το καταφύγιο, μαζί με έναν δημοσιογράφο του Vice και έναν κάμεραμαν, με σκοπό να γυρίσουν ένα αφιέρωμα. Εκεί ανακαλύπτουν πως η κοινότητα έχει ιδρυθεί από έναν μυστηριώδη άντρα, τον οποίο τα μέλη αποκαλούν Πατέρα και πως τα έσοδα έχουν προέλθει όλα από δωρεές των μελών. Αποφασισμένοι να ανακαλύψουν αν όλα είναι τόσο ρόδινα όσο δείχνουν, αρχίζουν να καταγράφουν διάφορες μαρτυρίες, με απώτερο σκοπό να μιλήσουν με τον ίδιο τον Πατέρα. Σιγά σιγά, η ανατριχιαστική πραγματικότητα αποκαλύπτεται μπροστά στα μάτια τους…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, πρόκειται για ένα ατμοσφαιρικό, ψυχολογικό θρίλερ, γυρισμένο σαν ντοκιμαντέρ. Η ιστορία, η οποία είναι βασισμένη στα πραγματικά γεγονότα της σφαγής του Jonestown, εκτυλίσσεται αργά –αλλά όχι βαρετά. Με αυτόν τον τρόπο, σου δίνει την ευκαιρία να βυθιστείς κι εσύ σιγά σιγά στην ατμόσφαιρα και να νιώσεις την ολοένα αυξανόμενη αίσθηση κινδύνου και απειλής που πλανάται στον αέρα. Θετικό είναι και το γεγονός ότι, ενώ ανήκει στο genre του found footage, δεν υιοθετεί, ευτυχώς, την τεχνική των ανάλογων ταινιών, με τα κουνημένα, θολά πλάνα. Η ταινία είναι καλογυρισμένη και όσο πιο σωστά καδραρισμένη γίνεται, ώστε να θυμίζει αληθινό ρεπορτάζ.

---

CLOWN (2014)

Σκηνοθεσία: Jon Watts
Σενάριο: Christopher Ford, Jon Watts
Μουσική: Matt Veligdan
Ηθοποιοί: Laura Allen, Christian Distefano,
Andy Powers κ.α.
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★★★☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ο Kent διοργανώνει ένα πάρτι γενεθλίων για τον γιο του, αλλά ο κλόουν που είχε κανονίσει να εμφανιστεί, ακυρώνει την τελευταία στιγμή. Για καλή του τύχη, ανακαλύπτει μια παλιά στολή κλόουν στο υπόγειο ενός σπιτιού που πουλάει και αποφασίζει να υποδυθεί εκείνος τον ρόλο. Μετά το πάρτι, κοιμάται χωρίς να βγάλει τη στολή και το επόμενο πρωί ανακαλύπτει με φρίκη ότι είναι αδύνατο να τη βγάλει. Τα χειρότερα δεν έχουν αρχίσει καν, όμως, αφού σιγά σιγά ο Kent αρχίζει να μεταλλάσσεται και να νιώθει μια ακατανίκητη πείνα. Τρομοκρατημένος, αναζητά τον προηγούμενο ιδιοκτήτη της στολής, ελπίζοντας να δώσει κάποια λύση στον εφιάλτη…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε,δεν είναι και ο Pennywise από το It, αλλά και ο κλόουν της συγκεκριμένης ταινίας μια χαρά τα πηγαίνει στον τομέα της φρίκης. Η κεντρική ιδέα είναι κάπως πρωτότυπη και ξεχωρίζει, ακόμη και αν πλαισιώνεται από αρκετά κλισέ του είδους. Θα μπορούσε, ίσως, να έχει και πιο γρήγορο ρυθμό, αλλά σε γενικές γραμμές θα κρατήσει το ενδιαφέρον σου.

---

RAW (2016)

Σκηνοθεσία: Julia Ducournau
Σενάριο: Julia Ducournau
Μουσική: Jim Williams
Ηθοποιοί: Garance Marillier, Ella Rumpf,
Laurent Lucas
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★★★★★

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Η Justine ξεκινά το πρώτο της εξάμηνο στην κτηνιατρική σχολή στην οποία φοιτά και η αδελφή της. Πριν από τα μαθήματα αναγκάζεται να συμμετάσχει στην τελετή μύησης, την οποία περνούν όλοι οι νέοι σπουδαστές. Όταν συνειδητοποιεί πως αυτή περιλαμβάνει μια σειρά από καψόνια, με αποκορύφωμα την κατανάλωση ωμών νεφρών κουνελιού, αρνείται κατηγορηματικά, μια και είναι χορτοφάγος. Η αδελφή της την εξαναγκάζει να φάει ένα και το ίδιο βράδυ η Justine ανακαλύπτει ένα περίεργο εξάνθημα στο πόδι της, το οποίο ο γιατρός αποδίδει σε τροφική δηλητηρίαση. Η κατάστασή της χειροτερεύει, όμως, φτάνοντας στο σημείο να έχει περίεργες ορέξεις… 

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, πρόκειται για μια προσεγμένη, καλοδουλεμένη παραγωγή που απέσπασε επαίνους παντού και, επίσης, οδήγησε κάμποσους θεατές στην έξοδο, από την αηδία! Το ότι είναι γεμάτη σκηνές φρίκης, δεν σημαίνει πως πρόκειται για ένα ακόμη άμυαλο splatter. Αντιθέτως, η ταινία είναι ατμοσφαιρική, διεστραμμένη κατά διαστήματα και γεμάτη συμβολισμούς, κυρίως για το πόσο απρόβλεπτη είναι η ανθρώπινη φύση. Απλώς φρόντισε να μην τη δεις τρώγοντας!

---

CRAWL (2019)

Σκηνοθεσία: Alexandre Aja
Σενάριο: Michael Rasmussen
Μουσική: Max Aruj, Steffen Thum
Ηθοποιοί: Kaya Scodelario, Barry Pepper
Είδος: Disaster Horror
Αξιολόγηση: ★★★★☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Όταν ένας τυφώνας Κατηγορίας 5 χτυπάει τη Φλόριδα, οι αρχές διατάζουν την εκκένωση των περιοχών που πρόκειται να πληγούν περισσότερο. Η Haley, όμως, αποφασίζει να παραβλέψει τις οδηγίες και να αναζητήσει τον πατέρα της, ο οποίος δεν έχει δώσει σημεία ζωής. Όταν καταφέρνει να τον εντοπίσει είναι ήδη αργά, καθώς οι δρόμοι έχουν αρχίσει να πλημμυρίζουν και οι δυο τους καταλήγουν εγκλωβισμένοι στο υπόγειο του πατρικού τους. Το χειρότερο είναι πως δεν είναι μόνοι τους. Όσο η πόλη γεμίζει νερό, όλο και περισσότεροι αλιγάτορες κάνουν την εμφάνισή τους και ένας από αυτούς βρίσκεται στο υπόγειο μαζί τους. Η Haley πρέπει τώρα να παλέψει με ένα αδηφάγο κτήνος αν θέλει να σώσει τον εαυτό της, αλλά και τον τραυματισμένο πατέρα της, από βέβαιο πνιγμό…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, η ταινία ήταν μια από τις μεγαλύτερες και πιο απροσδόκητες επιτυχίες της χρονιάς που πέρασε, σε σημείο να την ανακηρύσσει και ο Quentin Tarantino ως αγαπημένη του για το 2019. Παρότι, εκ πρώτης όψεως, φαίνεται σαν «μια ακόμη ταινία με αρπακτικό ζώο», καταφέρνει να είναι κάτι παραπάνω. Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην ερμηνεία της Scodelario, αλλά και στο γεγονός ότι το Crawl συνδυάζει στοιχεία τρόμου και ταινίας καταστροφής, σε ένα μίγμα γεμάτο δράση και συνεχή αγωνία. Μοιάζει σαν τον ιδανικό φόρο τιμής σε ταινίες με ζώα-κυνηγούς, όπως το Lake Placid, αλλά με πιο προσγειωμένη και ρεαλιστική προσέγγιση. Να το δεις, ειδικά με βροχερό καιρό!

P2: Οι γιορτές είναι όμορφες με παρέα!

Σκηνοθεσία: Frank Khalfoun
Σενάριο: Alexandre Aja, Grégory Levasseur
Μουσική: tomandandy
Ηθοποιοί: Rachel Nichols, Wes Bentley
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★★★★☆

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★★☆☆☆
Φρίκη: ★★★★☆
Τρόμος: ★★☆☆☆
Αγωνία: ★★★★☆

P2 (2007)
Μιάμιση βδομάδα μόνο μας χωρίζει από τα Χριστούγεννα, οπότε ας μπούμε σιγά σιγά στο κλίμα με ένα εορταστικό θρίλερ! Εκτός αν είσαι από τους παραδοσιακούς τύπους που προτιμούν να περάσουν τις γιορτές με μελομακάρονα, κάλαντα και χριστουγεννιάτικες ταινίες στις οποίες συνήθως κάποιος μίζερος, κυνικός τύπος ανακαλύπτει ότι ο Άγιος Βασίλης είναι αληθινός και η ζωή του αλλάζει οριστικά και στο τέλος τον βοηθάει κιόλας να μοιράσει τα δώρα του. Οι οποίες, μεταξύ μας, είναι πολύ πιο φρικιαστικές κι από κανονικά θρίλερ! Αλλά γούστα είναι αυτά!

TI MAΣ ΛΕΣ;
Η Angela δουλεύει ως αργά το βράδυ της Παραμονής Χριστουγέννων και ενώ όλοι έχουν ήδη φύγει από το κτίριο για να γιορτάσουν με τις οικογένειές τους. Όταν ξεκινά και η ίδια για το καθιερωμένο οικογενειακό πάρτυ, ανακαλύπτει ότι το αυτοκίνητό της έχει πάθει βλάβη. Παρά τη βοήθεια του Thomas, του νυχτερινού φύλακα, το αυτοκίνητο δεν ξεκινά και αποφασίζει να καλέσει ένα ταξί. Μόνο που όταν έρχεται η ώρα να φύγει, συνειδητοποιεί ότι είναι εγκλωβισμένη μέσα στο κτίριο, καθώς όλες οι πόρτες είναι κλειδωμένες. Αναζητώντας ξανά τον Thomas για βοήθεια, θα έρθει αντιμέτωπη με την τρομακτική αλήθεια: κάποιος είχε διαφορετικά σχέδια για την Angela αυτά τα Χριστούγεννα…

Πρόκειται για ένα καλογυρισμένο, ατμοσφαιρικό θρίλερ με μπόλικο σασπένς και 2-3 πολύ έντονες σκηνές τρόμου. Το ότι γυρίστηκε σε πραγματικό υπόγειο γκαράζ κτιρίου –με τα γυρίσματα να γίνονται μόνο νύχτες- δίνει έναν πιο ρεαλιστικό και αυθεντικό τόνο. Σαν ιστορία, μπορεί να μη λέει και πολλά. Δεν είναι κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί, άλλωστε, αφού το σενάριο έχει αρκετές ομοιότητες και με κάμποσα slasher films, αλλά μόνο ως τη φόρμουλα που ακολουθεί, καθώς οι δημιουργοί προσπάθησαν να αποφύγουν τα πολλά κλισέ του είδους.

Έτσι, δεν έχουμε τις κλασικές υπερβολές, τους εξωφρενικούς χαρακτήρες που δρουν αφύσικα και εκτός κοινής λογικής ή τον υπερφυσικό κακό που θα επιστρέψει μια τελευταία φορά (ή 2-3) μέχρι να του κόψει, επιτέλους, κάποιος το κεφάλι! Αντιθέτως, οι χαρακτήρες είναι προσγειωμένοι στην πραγματικότητα κι έχουν αποδοθεί όσο πιο αληθοφανώς γίνεται και όχι σαν τις τυπικές καρικατούρες που συναντάμε συνήθως σε αντίστοιχα θρίλερ. Σε αυτό βοηθάνε οι ερμηνείες του πρωταγωνιστικού διδύμου (ειδικά αυτή του Bentley, ο οποίος είχε ήδη ξεχωρίσει μερικά χρόνια πριν για τον ρόλο του στο American Beauty), οι οποίες είναι κάτι παραπάνω από καλές.

Δυστυχώς, παρά το ότι είναι μια σχετικά προσεγμένη και καλοδουλεμένη παραγωγή και χωρίς τεράστιες τρύπες στο σενάριο (έχει κάποια κενά, αλλά δεν θα σου πέσουν και τα μαλλιά!), η ταινία δεν κατάφερε να πείσει και τόσο τους κριτικούς. Παρόλα αυτά, έβγαλε τα λεφτά της και το μεγαλύτερο μέρος του κοινού έδωσε πιο θετικές κριτικές –συμφωνώ κι επαυξάνω! Σίγουρα με κράτησε καθηλωμένο μέχρι το τέλος και είναι από τις ταινίες που έχω ξαναδεί με την ίδια ευχαρίστηση.

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, θα σε κάνει να φοβάσαι λίγο περισσότερο τα υπόγεια γκαράζ!

GEEKY TRIVIA
Μάλλον υπάρχει συγκεκριμένος λόγος που ο Wes Bentley πείθει τόσο πολύ στον ρόλο του ψυχοπαθή στη συγκεκριμένη ταινία. Σύμφωνα με όσα αποκάλυψε ο ίδιος σε συνέντευξή του το 2010, η ταινία γυρίστηκε σε μια περίοδο, κατά την οποία ο ηθοποιός ήταν βαρύτατα εθισμένος στην κοκαΐνη και την ηρωίνη και αναλάμβανε όποιον ρόλο του πρότειναν για να έχει λεφτά για ναρκωτικά!

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Θεωρητικά, θα μπορούσε να έχει, αλλά γιατί να γίνει κι αυτό σούπα;

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Περιμένοντας το ταξί…

Ρομαντικό δείπνο;

Η χειρότερη μέρα να ζητήσεις βοήθεια!

5 (ακόμη) θρίλερ που θα κάψουν τον εγκέφαλό σου!

DAFUQ DID I JUST WATCH, AGAIN?
Σου έχω ήδη παρουσιάσει πέντε καμμένες ταινίες και τώρα επιστρέφω με ακόμη πέντε, ώστε ν’ αποτελειώσω όσα εγκεφαλικά κύτταρά σου γλίτωσαν την πρώτη φορά! Τα τελευταία χρόνια έχουν αρχίσει να εμφανίζονται όλο και περισσότερες αλλόκοτες, περίεργες και σχεδόν ασυνάρτητες παραγωγές, λες και οι σκηνοθέτες/σεναριογράφοι έχουν ξεκινήσει κάποιον άτυπο διαγωνισμό για το ποιος θα καταφέρει να κάνει περισσότερους θεατές να βγούνε από τις κινηματογραφικές αίθουσες με γουρλωμένα μάτια, ανοιχτό στόμα και το τηλέφωνο ενός ψυχιάτρου στο speed dial. Παρόλα αυτά, κάθε ταινία καταφέρνει να βρει εν τέλει το κοινό της, αν κρίνω από το γεγονός ότι πολλές από τις εντελώς φευγάτες αποκτούν και cult status και πιστούς ακόλουθους που παρακαλάνε για σίκουελ! Βρες, λοιπόν, το θάρρος, το κουράγιο και την όρεξη να δεις και τις σημερικές προτάσεις –σου υπόσχομαι ότι δεν έχει πάλι λάστιχα που ανατινάζουν κεφάλια ή κόλπους με δόντια, αυτή τη φορά τα πράγματα είναι πιο προσγειωμ… εντάξει, ψέματα λέω, η μία ταινία έχει τεράστιες σφήκες και η άλλη έναν μεταλλαγμένο τύπο σε βόθρο, οπότε δες με δική σου ευθύνη!

---

AUDITION (1999)

Σκηνοθεσία: Takashi Miike
Σενάριο: Daisuke Tengan
Μουσική: Kōji Endō
Ηθοποιοί: Ryo Ishibashi, Eihi Shiina
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★★★★☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ο Shigeharu έχει μείνει χήρος και μεγαλώνει τον γιο του μόνος του τα τελευταία εφτά χρόνια. Μετά από παρότρυνση εκείνου, αποφασίζει να αρχίσει πάλι να βγαίνει με γυναίκες, με απώτερο σκοπό να βρει μια νέα σύζυγο. ‘Ενας φίλος του, όμως, ο οποίος είναι κινηματογραφικός παραγωγός, τον πείθει να οργανώσουν μια ψεύτικη οντισιόν, μέσα από την οποία ο Shigeharu θα μπορέσει να διαλέξει τη γυναίκα με την οποία ταιριάζει περισσότερο. Πριν την ακρόαση, όμως, τραβάει την προσοχή του το βιογραφικό σημείωμα της Asami, μιας αινιγματικής, νεαρής γυναίκας, με την οποία αποφασίζει να γνωριστεί καλύτερα, αγνοώντας τις προτροπές του φίλου του να την αποφύγει, καθώς θεωρεί ότι είναι αρκετά αλλόκοτη και κρύβει πολλά μυστικά.

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, η ταινία –που είναι βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο του Ryu Murakami– ξεκινά πολύ ομαλά, εκτυλίσσεται φυσιολογικά και ξαφνικά αρχίζει μια ταχύτατη κατάβαση προς την παράνοια! Και, αν και οι σκηνές τρόμου είναι μετρημένες στα δάχτυλα, είναι τόσο φρικαλέες ή αηδιαστικές, που ανάγκασαν πολλούς θεατές κατά την προβολή της να φύγουν σοκαρισμένοι -στην Ιαπωνία τώρα αυτό, που δεν τους λες και άβγαλτους σε ταινίες τρόμου! Πρόκειται για μια εξαιρετικά δυνατή παραγωγή που χτίζει το σασπένς σταδιακά και σταθερά, μέχρι που νιώθεις ότι κάθεσαι σε αναμμένα κάρβουνα. Αν μη τι άλλο, ταινία που ο Eli Roth έχει δηλώσει ότι είδε με δυσκολία, αξίζει σίγουρα να τη δεις! Τώρα τελευταία αποφάσισαν να τη μεταφέρουν κι αυτή στον αμερικανικό κινηματογράφο, πατώντας ακόμη περισσότερο στο βιβλίο.

---

HORNS (2013)

Σκηνοθεσία: Alexandre Aja
Σενάριο: Keith Bunin
Μουσική: Robin Coudert
Ηθοποιοί: Daniel Radcliffe, Max Minghella, Joe Anderson, Juno Temple κ.α.
Είδος: Dark Fantasy
Αξιολόγηση: ★★★☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Όταν το κακοποιημένο πτώμα της Merrin ανακαλύπτεται σε ένα δάσος, όλες οι υποψίες πέφτουν αμέσως στον σύντροφό της, Ignatius. Παρότι δεν υπάρχουν ακλόνητα αποδεικτικά στοιχεία εναντίον του και παρά το γεγονός ότι ο ίδιος δηλώνει αθώος, ολόκληρη η τοπική κοινωνία –εκτός από τον παιδικό φίλο και δικηγόρο του- τον αντιμετωπίζει με περιφρόνηση, δυσπιστία ή μίσος, πράγμα που τον οδηγεί στο ποτό. Τα πράγματα, όμως, παίρνουν ακόμη χειρότερη τροπή, όταν ο Ignatius ξυπνά ένα πρωί και ανακαλύπτει ότι δύο μεγάλα κέρατα έχουν αρχίσει να φυτρώνουν στο μέτωπό του! Ανήμπορος να τα ξεφορτωθεί, αφήνεται σιγά σιγά σε μια αλλόκοτη μετάλλαξη που δεν θα αλλάξει μόνο τη δική του ζωή, αλλά και όλων όσοι έρχονται σε επαφή μαζί του…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, άλλη μια ταινία βασισμένη σε βιβλίο –αυτό του Joe Hill– η οποία επίσης γίνεται όλο και πιο παρανοϊκή όσο εκτυλίσσεται! Η σκοτεινή, υποβλητική ατμόσφαιρα της ταινίας και η εξαιρετική ερμηνεία του Radclliffe είναι τα μεγαλύτερα ατού της ταινίας, η οποία παντρεύει με πετυχημένο τρόπο τον τρόμο και την κωμωδία. Το σενάριο είναι σίγουρα αρκετά πρωτότυπο και σε κρατά ως το φινάλε, ειδικά με κάθε νέα αποκάλυψη. Παρόλα αυτά, προς το τέλος το χάνει λίγο και η γενική αίσθηση που σου αφήνει είναι ότι είδες κάτι καλό, που θα μπορούσε να είναι, όμως, πολύ καλύτερο. Δεν ξέρω τι είναι αυτό που της λείπει, αλλά δεν με ενθουσίασε όσο θα περίμενα.

---

SEPTIC MAN (2013)

Σκηνοθεσία: Jesse Thomas Cook
Σενάριο: Tony Burgess
Μουσική: Nate Kreiswirth
Ηθοποιοί: Jason David Brown, Molly Dunsworth, Robert Maillet
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★★☆☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ο Joe εργάζεται ως υπάλληλος καθαρισμού λυμάτων σε μια μικρή, βρετανική κωμόπολη. Όταν τα αποθέματα νερού της πόλης μολύνονται, οι κάτοικοι αναγκάζονται να την εκκενώσουν μέχρι να βρεθεί η αιτία της μόλυνσης. Ο Joe αναλαμβάνει να ερευνήσει το τοπικό εργοστάσιο διαχείρησης λυμάτων, αλλά καταλήγει παγιδευμένος από δύο μυστηριώδεις άντρες, μέσα σε μια δεξαμενή με απόβλητα. Καθώς κάθε προσπάθειά του να δραπευτεύσει στέφεται με αποτυχία, τα τοξικά απόβλητα αρχίζουν σιγά σιγά να τον μετατρέπουν σε ένα φρικαλεό, μεταλλαγμένο πλάσμα.

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, αν ο τίτλος σε έκανε να φαντάζεσαι κάποια ταινία με τον πιο σιχαμένο υπερήρωα του κόσμου, σε στυλ The Toxic Avenger, θ΄απογοητευτείς όπως απογοητεύτηκα κι εγώ! Η ταινία δίχασε, με κάποιους να τη θεωρούν πολύ περίεργη και εφευρετική και άλλους να τη θεωρούν το ίδιο σκατά με τα κυριολεκτικά σκατά που δείχνει σε όλη τη διάρκειά της! Ταυτίζομαι περισσότερο με τους δεύτερους. Δεν έχω πρόβλημα με περίεργες ταινίες, αλλά η συγκεκριμένη είναι σχεδόν ασυνάρτητη, αφού πολλά πράγματα στο σενάριο είτε δεν βγάζουν νόημα είτε δεν εξηγούνται καν! Επίσης, αν αηδιάζεις εύκολα, θα σε δυσκολέψει μάλλον!

---

COOTIES (2014)

Σκηνοθεσία: Jonathan Milott
Σενάριο: Leigh Whannell, Ian Brennan
Μουσική: Kreng
Ηθοποιοί: Elijah Wood, Alison Pill, Rainn Wilson, Jack McBryer κ.α.
Είδος: Horror Comedy
Αξιολόγηση: ★★★☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ο Clint, ένας εκκολαπτόμενος συγγραφέας τρόμου που ακόμη δεν έχει καταφέρει να εκδώσει βιβλίο, επιστρέφει στη γενέτειρά του για να καλύψει τη θέση ενός δασκάλου στο τοπικό δημοτικό σχολείο. Εκεί θα συναντηθεί ξανά με την παιδική του φίλη και κρυφό του έρωτα, Lucy, η οποία εργάζεται στο ίδιο σχολείο. Από την πρώτη μέρα, όμως, τα πράγματα πάνε στραβά, κυρίως όταν ένα κοριτσάκι, το οποίο έχει καταναλώσει μολυσμένες κοτομπουκιές κι έχει αρχίσει να έχει αλλόκοτα συμπτώματα, επιτίθεται σε έναν συμμαθητή της και τον δαγκώνει. Πολύ σύντομα, όλα τα παιδιά του σχολείου μετατρέπονται σε αιμοβόρα, επιθέτικα κτήνη και ένα μακελειό άνευ προηγουμένου αρχίζει να εκτυλίσσεται!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, αν μισείς τα παιδιά, με αυτή την ταινία θα τα μισήσεις ακόμη περισσότερο! Πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα παραλλαγή στο genre των ζόμπι –που θυμίζει λίγο μια πιο light, κωμική εκδοχή του 28 Days Later. Παρόλα αυτά, οι συγκεκριμένες ταινίες, όσες παραλλαγές και αν δοκιμάσουν, έχουν αρχίσει λίγο να κουράζουν και να αναμασούν τα ίδια κλισέ. Έχει κάμποσες σκηνές φρίκης –οι οποίες, μάλιστα, μοιάζουν πιο αλλόκοτες, αφού υπαίτιοι γι’ αυτές είναι ένα μάτσο ανήλικα– αλλά οι σκηνές αγωνίας και δράσης δεν έχουν τίποτα το καινούργιο να προσφέρουν. Καλούτσικη για να περάσεις την ώρα σου, αλλά αν ψάχνεις για κωμωδία τρόμου με ζόμπι, τότε το Zombieland έκανε καλύτερη δουλειά!

---

STUNG (2015)

Σκηνοθεσία: Benni Diez
Σενάριο: Adam Aresty
Μουσική: Mica Levi
Ηθοποιοί: Matt O’Leary, Jessica Cook, Lance Henriksen, Clifton Collins Jr. κ.α.
Είδος: Horror Comedy
Αξιολόγηση: ★★★☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Μια πλούσια ηλικιωμένη οργανώνει garden party στην απομονωμένη βίλα της, την οργάνωση του οποίου αναλαμβάνουν η Julia και ο Paul, οι οποίοι έχουν μια μικρή εταιρεία catering και προσπαθούν να αποκτήσουν επαφές με την αριστοκρατία. Το πάρτυ, όμως, θα διακοπεί απότομα όταν εμφανιστούν κάποιοι απρόσκλητοι επισκέπτες: ένα σμήνος από τεράστιες, δολοφονικές σφήκες που αρχίζουν να πετάγονται από το χώμα και να τρώνε τους καλεσμένους!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, η ταινία είναι από τις καλές «κακές» ταινίες, που είναι τόσο εξωφρενικές, που καταφέρνουν να σε ψυχαγωγήσουν μέχρι το τέλος! Διαθέτει καλοδουλεμένα ψηφιακά και πρακτικά εφέ, συμπαθητικούς χαρακτήρες (ως επί το πλείστον) και κάμποσες σκηνές φρίκης που θα ικανοποιήσουν τη δίψα σου για αίμα! Η πλοκή είναι σχετικά απλή, όπως συμβαίνει σε ανάλογες ταινίες, αλλά η δράση μπόλικη. Και έχει ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΣΦΗΚΕΣ! Τι άλλο θέλεις πια;

Piranha 3D: Κολυμπάς πιο γρήγορα απ’ όσο μασουλάνε;

Σκηνοθεσία: Alexandre Aja
Σενάριο: Pete Goldfinger, Josh Stolberg
Μουσική: Michael Wandmacher
Ηθοποιοί: Elisabeth Shue, Adam Scott, Christopher Lloyd, Jerry O’Connell κ.α.
Είδος: Horror Comedy
Αξιολόγηση: ★
★★★☆

ΤΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα ★★★★★
Φρίκη: ★★★★★
Τρόμος: ★★★☆☆
Αγωνία: ★★★★★

PIRANHA 3D (2010)
Τελευταία ταινία που προτείνω για το φετινό καλοκαίρι κι έπρεπε να διαλέξω ένα φεστιβάλ αίματος, φρίκης και αηδίας για να σου μαγαρίσω τα υπόλοιπα μπάνια – μια και θα σε κάνει να το σκεφτείς πολύ καλά πριν ξαναμπείς στο νερό! Φυσικά, η ταινία διαδραματίζεται σε λίμνη και όχι στη θάλασσα, αλλά αυτό δεν έχει σημασία μια και οι περισσότερες φοβίες δεν φημίζονται τόσο για τη λογική τους!

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Μια μικρή πόλη που βρίσκεται στις όχθες της λίμνης Βικτώρια ετοιμάζεται να υποδεχθεί τους χιλιάδες φοιτητές που σκοπεύουν να έρθουν για να γιορτάσουν ξέφρενα τις ανοιξιάτικες διακοπές τους. Ένας μικρός σεισμός, όμως, πρόκειται να αλλάξει δραματικά τις ισορροπίες στο τοπικό οικοσύστημα, καθώς απελευθερώνει ένα κοπάδι από προϊστορικά πιράνχα από το υποθαλάσσιο σπήλαιο στο οποίο ζούσαν απομονωμένα. Η τοπική σερίφης, με τη βοήθεια μια ομάδας σεισμολόγων και ενός θαλάσσιου βιολόγου προσπαθεί να αποτρέψει το μακελειό που θα ακολουθήσει αν τα πιράνχα καταφέρουν να έρθουν σε επαφή με τους χιλιάδες ανυποψίαστους παραθεριστές που διασκεδάζουν ανέμελοι μέσα στο νερό…

Η ταινία είναι για πολύ λίγους. Ουσιαστικά, για όσους αντέχουν τις ακραίες σκηνές φρίκης, οι οποίες σε αρκετά σημεία αγγίζουν τα όρια της καφρίλας. Φυσικά, φαντάζομαι ότι ο μεγάλος κράχτης για τον ανδρικό πληθυσμό ήταν η πληθώρα από στήθη και κωλομέρια που λικνίζονται ανέμελα σε όλη –ΟΛΗ λέμε!- τη διάρκεια της ταινίας! Το παράδοξο (κι εντελώς σπάνιο για τα κινηματογραφικά δεδομένα) είναι ότι, ενώ το Piranha 3D δεν είχε ειδική προβολή για τους κριτικούς, παρόλα αυτά κατάφερε να κερδίσει τις εντυπώσεις και ν΄αποσπάσει πολύ καλές κριτικές. Ίσως έπαιξε κάποιο μικρό ρόλο και το προαναφερθέν βυζομάνι που παρέλασε από την οθόνη, φυσικά!

Αν και ολόκληρο το σενάριο είναι τραβηγμένο από το μαλλί και μοιάζει με μια φτηνή δικαιολογία για σοφτ πορνό, η αλήθεια είναι ότι από άποψη ψυχαγωγίας και δράσης η ταινία παίρνει άριστα. Ο Aja έχει ήδη μεγάλη εμπειρία στις ταινίες τρόμου, καθώς είχε προηγηθεί το γαλλικό High Tension και τα The Hills Have Eyes και Mirrors –όλα αρκετά επιτυχημένα- και ξέρει πώς να στήσει το ανάλογο σκηνικό, αλλά και πώς να φτιάξει σταδιακά την ατμόσφαιρα. Η ταινία είναι πολύ καλά σκηνοθετημένη, διαθέτει ένα ensemble cast για όλα τα γούστα και 3-4 cameos από γνωστούς ηθοποιούς ή… πορνοστάρ, έχει χιούμορ, γρήγορο ρυθμό, μπόλικες καλογυρισμένες σκηνές, ωραία υποβρύχια πλάνα και αίμα με τους κουβάδες! Προσωπικά με ενόχλησε μόνο το υπερβολικό γυμνό (ναι, υπάρχει και τέτοιο πράγμα!), που από ένα σημείο κι έπειτα απλώς αποσπά την προσοχή, καθώς και μερικά gags με πέη που μοιάζουν ν’ απευθύνονται σε δεκαπεντάχρονα που χαζογελάνε ακόμα με τέτοιες φάσεις.

Όλα αυτά, φυσικά, αν δεν πάρεις το Piranha 3D στα σοβαρά και το δεις ακριβώς γι’ αυτό που είναι: μια ταινία με ψάρια-δολοφόνους που κατασπαράζουν άγρια και με συνοπτικές διαδικασίες όποιον βρεθεί στο δρόμο τους! Και βυζιά. Μην ξεχνάμε τα βυζιά.

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, αν σου αρέσουν οι ανελέητες σπλατεριές, τότε θα γουστάρεις μέχρι οργασμού!

GEEKY TRIVIA
Στο ξεκίνημα της ταινίας, ο χαρακτήρας του Richard Dreyfuss τραγουδά μέσα στη βάρκα το τραγούδι “Show me the way to go home”. Είναι το ίδιο τραγούδι που είχε τραγουδήσει 35 χρόνια νωρίτερα ο χαρακτήρας που υποδυόταν στο “Jaws”!

ΜΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ
Η ταινία, ουσιαστικά, είναι remake, ασχέτως αν δεν κράτησε κανένα από τα στοιχεία της αρχικής ταινίας. Επίσης, έδωσε ένα κατάπτυστο σίκουελ, στο οποίο θ’ αναφερθώ εκτενώς στη συνέχεια, διότι είναι ΤΟΣΟ κακό, που κανονικά του αξίζει ολόδικό του άρθρο στην κατηγορία των b-movies!

• Piranha (1978) ★★☆☆☆
  Μια πραγματογνώμονας ασφαλιστικής εταιρείας ερευνά την εξαφάνιση δύο εφήβων κοντά σε μια λίμνη, με τη βοήθεια ενός ντόπιου. Τα ίχνη τους οδηγούν σε μια φαινομενικά εγκαταλελειμμένη στρατιωτική βάση, όπου θα έρθουν αντιμέτωποι με έναν ξεχασμένο επιστήμονα, ο οποίος φροντίζει ένα νέο είδος πιράνχα –κατάλοιπο πειραμάτων κατά τον πόλεμο του Βιετνάμ.
• Piranha II: The Spawning (1981) ★☆☆☆☆
  Αθλιότατο και εντελώς γελοίο σίκουελ, στο οποίο τα πιράνχα εξελίσσονται και… πετάνε! Ευτυχώς, δεν πέταξε από το παράθυρο κι η καριέρα του πρωτοεμφανιζόμενου, τότε, σκηνοθέτη της, ο οποίος δεν είναι άλλος από τον James Cameron! Μάλιστα, ο ίδιος έχει αποκηρύξει την ταινία μετά βδελυγμίας και αποκαλεί σκηνοθετικό του ντεμπούτο το The Terminator!
• Piranha (1995) –
  Σχεδόν πανομοιότυπο remake της αρχικής ταινίας, για λογαριασμό του τηλεοπτικού δικτύου Showtime. Έφαγε μούντζες με χέρια και πόδια, αλλά είχε κι αυτό μια πρωτοεμφανιζόμενη παρουσία: την ηθοποιό Mila Kunis!
• Piranha 3DD (2012) ★☆☆☆☆
  Κι ερχόμαστε στη φόλα. Όσο εξαιρετικό ήταν το πρώτο φιλμ, τόσο άθλιο είναι το σίκουελ –λογικό, αφού βιάστηκαν να το γυρίσουν για να εξαργυρώσουν την αρχική επιτυχία. Η ιστορία διαδραματίζεται ένα χρόνο μετά τα αρχικά γεγονότα, σε διαφορετική λίμνη και, για την ακρίβεια, σε ένα υδάτινο πάρκο ή όπως στα τσακίδια μεταφράζεται το waterpark στα ελληνικά! Ναι, καλά κατάλαβες, τα πιράνχα καταφέρνουν με κάποιο τρόπο να μπουκάρουν στο πάρκο και γίνεται της μουρλής ασχέτως αν το μόνο που αρκεί να κάνουν όλοι είναι να βγούνε έξω από τις ηλίθιες πισίνες που φτάνουν μέχρι το γόνατο!
  Η ταινία ξεκινάει σχετικά φυσιολογικά, στη συνέχεια προσπαθεί να γίνει αυοσαρκαστική, μέχρι που το πράγμα ξεφεύγει και ο αυτοσαρκασμός καταντάει απλή γελοιότητα και τρως στη μάπα χίλιες δυο απιθανότητες, εντελώς κωμικές σκηνές καταστροφής και θανάτου που μόνο σε παρωδίες είχες δει ως τώρα και τον @%^$#@* τον David Hasselhoff ντυμένο ναυαγοσώστη, ο οποίος κάνει κανονική κατάληψη στο τελευταίο μισάωρο παίζοντας για ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ τον εαυτό του και κάνοντας κρύα, προβλέψιμα αστεία για το πόσο έχει γεράσει! ΑΡΓΚ! Ούτε τα βυζιά και οι κώλοι δεν σώζουν την κατάσταση αυτή τη φορά, μια και είναι απλώς ξαναζεσταμένο φαγητό, ενώ το τέλος της ταινίας είναι τόσο εξωφρενικό που κάνει τα ιπτάμενα πιράνχα του Cameron να μοιάζουν με πυγολαμπίδες!

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Θα έλεγε κανείς ότι η παταγώδης αποτυχία του Piranha 3DD σκότωσε οριστικά οποιοδήποτε μέλλον είχε το franchise. Έλα, όμως, που έχουν πολλά λεφτά για πέταμα ακόμα στις ΗΠΑ και υπάρχουν σχέδια για ένα ακόμη σίκουελ, το οποίο θα κυκλοφορήσει μάλλον απευθείας σε DVD και θα συνεχίζει από εκεί που τελείωσε η πρώτη ταινία. Ε, λογικό, έτσι όπως τελείωσε το δεύτερο, δεν το έσωζαν με τίποτα!

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Άχου το, μωρέ!

Όλο χαρές και πανηγύρια, μέχρι να σκάσουν μύτη τα ψαράκια!

Είναι κι αυτός ένας τρόπος να χάσεις κιλά γρήγορα, υποθέτω…

Maniac: Μη σε ξεγελά το αγγελικό του πρόσωπο…

Σκηνοθεσία: Franck Khalfoun
Σενάριο: Alexandre Aja, Grégory Levasseur
Μουσική: Rob
Ηθοποιοί: Elijah Wood, Nora Arnezeder, Genevieve Alexandra κ.α.
Είδος: Slasher, Psychological Thriller
Αξιολόγηση: ★
★★★★

ΤΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα ★★★★
☆
Φρίκη: ★★★★★
Τρόμος: ★★★☆☆
Αγωνία: ★★★★★

MANIAC (2012)
Γι΄ απόψε έχω αρκετά σκληρή ταινιούλα, με μια από τις πιο αθώες, αγγελικά πλασμένες και γούτσου-γούτσου φάτσες που έχουν περάσει ποτέ από τον κινηματογράφο. Μιλώ, φυσικά, για τον Elijah Wood, που αποφάσισε ότι ήρθε οριστικά η στιγμή να σταματήσουν όλοι να τον βλέπουν και να σκέφτονται το άκακο, κακομοίρικο χόμπιτ που υποδύθηκε στον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών. Ετοιμάσου να γνωρίσεις τον Φρόντο από την ανάποδη, τρομολάγνε μου!

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ο Frank, ένας προβληματικός άντρας με δολοφονικές παρορμήσεις, οι οποίες χειροτέρεψαν από τον πρόσφατο χαμό της μητέρας του, καταδιώκει και δολοφονεί με άγριο τρόπο άγνωστες γυναίκες, σκορπώντας τον τρόμο στην πόλη. Όποτε δεν περνά την ώρα του σφάζοντας, αναπαλαιώνει παλιές κούκλες βιτρίνας, με τις οποίες, όμως, έχει έναν πολύ περίεργο δεσμό. Όταν γνωρίζεται με την Anna, μια νεαρή φωτογράφο που εντυπωσιάζεται από τη δουλειά του, αποφασίζει να συνεργαστεί μαζί της σε μια έκθεσή της. Καθώς η γνωριμία τους εξελίσσεται, η ερωτική έλξη που νιώθει προς εκείνη θα τον φέρει αντιμέτωπο με τα δολοφονικά του ένστικτα…

Η ταινία αποτελεί remake της ομότιτλης ταινίας του 1980 και το σενάριο έχει βασιστεί σε αυτό του C. A. Rosenberg, από το πρωτότυπο φιλμ. Αρκετοί υποστηρίζουν ότι η ταινία είναι ανώτερη του πρωτότυπου, αλλά μια και δεν έχω καταφέρει ακόμη να το βρω εκείνο, δεν έχω προσωπική άποψη! Πάντως δεν μου φαίνεται και απίστευτο -αρκετά από τα παλιά θρίλερ ήταν ολίγον τι κοκογυρισμένες, κακόγουστες μπαρούφες που προκαλούν πλέον μόνο γέλιο!

Το μεγαλύτερο ατού της ταινίας είναι, σαφέστατα, η υποβλητική σκηνοθεσία της, η οποία χρησιμοποιεί την τεχνική POV (Point Of View). Ολόκληρο το φιλμ, δηλαδή, είναι γυρισμένο από την οπτική γωνία του δολοφόνου, με το πρόσωπό του να εμφανίζεται κυρίως μόνο σε αντανακλάσεις. Αυτή η τεχνική, φυσικά, παρουσιάζει αρκετές προκλήσεις και δυσκολίες. Σε αρκετές σκηνές, για παράδειγμα, ο Elijah Wood δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει και τα δύο του χέρια μπροστά από την ογκώδη κάμερα, οπότε επιστρατεύθηκε… σωσίας που χρησιμοποιούσε το ένα του χέρι παράλληλα με το ένα του πρωταγωνιστή! Επίσης, το μεγαλύτερο ποσοστό των διαλόγων του Wood προέκυψε από πρόσθετη ηχογράφηση, μετά το γύρισμα.

Η σκηνοθεσία και η φωτογραφία δημιουργούν μια υποβλητική, σχεδόν σαγηνευτική ατμόσφαιρα και ο τρόπος που βλέπεις τα πάντα μέσα από τα μάτια του δολοφόνου σε κάνει σχεδόν μέτοχο των γεγονότων. Ίσως λίγο υπερβολικά, καθώς κατά την προβολή της στους κινηματογράφους, σημειώθηκαν κάμποσα κρούσματα λιποθυμιών και εμετού, πράγμα το οποίο ενθουσίασε τον σκηνοθέτη, που το εξέλαβε ως κοπλιμέντο! Η ταινία απέσπασε αντικρουόμενες κριτικές, αλλά όσοι τάχθηκαν με το μέρος της, την αποθέωσαν κι έκαναν και τρεις τούμπες στον αέρα. Ομολογώ ότι προσπάθησα να σκεφτώ κάτι αρνητικό, αλλά δεν βρήκα κάτι για το οποίο ν’ άξιζε να αφαιρέσω έστω και ένα αστέρι από τη βαθμολογία μου! Η ταινία είναι ατμοσφαιρική, καθηλωτική, σκοτεινή, βίαιη και πολύ πολύ στυλάτη!

Το κερασάκι στην τούρτα είναι η, ομολογουμένως, εξαιρετική μουσική επένδυση της ταινίας, η οποία ανήκει στον Γάλλο συνθέτη Rob. Η μουσική απογειώνει την ταινία και δικαίως απέσπασε διθυραμβικές κριτικές, με αρκετούς να τη συγκρίνουν με τη μουσική του Drive ή του A Clockwork Orange.

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, δες την, αλλά να είσαι απολύτως προετοιμασμένος για βαθιά βουτιά στη διαταραγμένη ψυχοσύνθεση του ήρωα!

---

GEEKY TRIVIA
Ο σκηνοθέτης, Franck Khalfoun, ξεκίνησε την καριέρα του στη Γαλλία ως… χορευτής go-go! Στα εικοσιφεύγα του αποφάσισε να κάνει αλλαγή πλεύσης και μετακόμισε στο Λος Άντζελες για ν’ ασχοληθεί με το θέατρο και τη σκηνοθεσία. Έχει στο ενεργητικό του ακόμη ένα θρίλερ με διαταραγμένο πρωταγωνιστή, το P2, με το οποίο θα ασχοληθούμε στο μέλλον.

---

ΜΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ
Η ταινία αποτελεί, όπως προειπώθηκε, remake.

• Maniac (1980) –
  Ο Frank είναι ένας μεσήλικας που εκτελεί χρέη σπιτονοικοκύρη σε ένα κτιριακό συγκρότημα της Νέας Υόρκης. Αυτό που δεν γνωρίζουν οι νοικάρηδες, όμως, είναι ότι πάσχει από σχιζοφρένεια και τα βράδια καταδιώκει και δολοφονεί άγρια γυναίκες.
  Η πρωτότυπη ταινία ήταν πολύ πιο βίαιη και σκληρή, πράγμα για το οποίο επικρίθηκε πάρα πολύ στην εποχή της.

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Τίποτε στον ορίζοντα…

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ: