The Hole: Τι φοβάσαι πιο πολύ;

Σκηνοθεσία: Joe Dante
Σενάριο: Mark L. Smith
Μουσική: Javier Navarrete
Ηθοποιοί: Chris Massoglia, Haley Bennett, Nathan Gamble
Είδος: Fantasy Horror
Αξιολόγηση: ★★★☆☆

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★☆☆☆☆
Φρίκη: ★☆☆☆☆
Τρόμος: ★★☆☆☆
Αγωνία: ★★★☆☆

THE HOLE (2009)
Λίγο πιο «παιδικό» το θρίλερ που σου σερβίρω σήμερα. Καλά, μη βιαστείς να καλέσεις το πεντάχρονο ανιψάκι σου να το δείτε παρέα, θα πληρώσεις πολλά λεφτά στον παιδοψυχολόγο! Η σημερινή ταινία είναι θρίλερ μεν, έχει και τις τρομάρες της, αλλά γενικά το ύφος της είναι κάπως πιο ήπιο, οι πρωταγωνιστές είναι έφηβοι και απουσιάζουν πλήρως σκληρή γλώσσα και σκηνές σεξ ή έντονης βίας και φρίκης. Σαν να βλέπεις, δηλαδή, μια κάπως πιο «οικογενειακή» ταινία θρίλερ, γυρισμένη για να την απολαύσει όλη η φαμίλια παρέα στον καναπέ!

TI MAΣ ΛΕΣ;
Ο 17χρονος Dane, ο 10χρονος αδελφός του και η μητέρα τους μετακομίζουν στην ήσυχη και βαρετή πόλη του Bensenville. Τα πράγματα κυλούν ομαλά και βαρετά, μέχρι τη στιγμή που ο μικρός Lucas ανακαλύπτει μια καλά κλειδωμένη καταπακτή στο υπόγειο του νέου σπιτιού τους. Ανοίγοντας την, συνειδητοποιούν ότι σφραγίζει μια μυστηριώδη τρύπα, η οποία μοιάζει να μην έχει καν πάτο. Με τη βοήθεια της Julie, της νεαρής γειτόνισσάς τους, προσπαθούν να λύσουν το μυστήριο της τρύπας, μέχρι που διάφορα περίεργα περιστατικά αρχίζουν να συμβαίνουν στο σπίτι και στους τρεις φίλους. Στην πορεία θα ανακαλύψουν ότι αυτό που κρύβει η τρύπα είναι πολύ πιο βαθύ και τρομακτικό απ’ ό,τι περίμεναν και έχει έρθει ειδικά για εκείνους…

Η ταινία μπορεί να είναι κάπως πιο χαμηλών τόνων από μια συνηθισμένη ταινία τρόμου και να απευθύνεται σε πιο νεανικό κοινό, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι υστερεί σε κάτι. Άλλωστε, υπάρχουν πολλά καλά θρίλερ που δεν βασίζονται ούτε στο αίμα, ούτε στα ξεκοιλιάσματα, ούτε στο γυμνό για να σε καθηλώσουν. Το The Hole είναι μια απλή, κατά βάση, ιστοριούλα με πολύ καλή και καθηλωτική δομή και αρκετά καλή ροή. Ο Joe Dante, άλλωστε (ο οποίος επέστρεψε στον κινηματογράφο μετά από 6ετή απουσία) το έχει απολύτως στην αφήγηση τρομακτικών ιστοριών αυτού του είδους και στο να συνδυάζει τον τρόμο με το χιούμορ, μια κι έχει στο ενεργητικό του ταινίες όπως τα δύο Gremlins, καθώς και κάμποσα επεισόδια από σειρές μυστηρίου, όπως το The Twilight Zone και το Amazing Stories. Το ύφος και η ατμόσφαιρα της ταινίας θυμίζει, ίσως, ανάλογες ταινίες της δεκαετίας του ’80, όπως τα Goonies, που βλέπαμε ως παιδιά οι μεγαλύτεροι –μπορεί αυτή η υποβόσκουσα νοσταλγία να είναι και ο λόγος που, χωρίς το φιλμ να αποτελεί κάτι το τόσο ιδιαίτερο ή ξεχωριστό, δεν το βαρέθηκα καθόλου και κράτησε το ενδιαφέρον μου αμείωτο ως το τέλος.

Στα αρνητικά ίσως είναι η προβλεψιμότητα του σεναρίου (είπαμε: δεν αποτελεί κάτι το τόσο ξεχωριστό) και κάποιοι κλισέ διάλογοι που προκύπτουν από χιλιοχρησιμοποιημένα μοτίβα, όπως η αντιμετώπιση των φόβων μας και, ουσιαστικά, του εαυτού μας ή η αποδοχή του παρελθόντος που έρχεται να μας στοιχειώσει και διάφορα τέτοια ψυχολογικά που γουστάρουν οι χολυγουντιανοί! Πάντως, αυτό δεν θα σε χαλάσει ιδιαιτέρως!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, η ταινία μπορεί να αφορά απλώς μια τρύπα στο πάτωμα, αλλά ευτυχώς δεν κάνει και μια τρύπα στο νερό! Δες την όταν έχεις όρεξη για κάτι ανάλαφρο!

GEEKY TRIVIA
Ένας από τους νεαρούς πρωταγωνιστές παρουσιάζεται με φοβία προς τους κλόουν. Η συγκεκριμένη φοβία (coulrophobia) είναι πολύ υπαρκτή, αν και σχετικά πρόσφατη (τα πρώτα κρούσματα άρχισαν να καταγράφονται τη δεκαετία του ’80) και έχει χρησιμοποιηθεί σε αρκετές ταινίες και σειρές ως σεναριακό εύρημα.

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Δέκα χρόνια μετά και δεν έχει ακουστεί ποτέ κάτι για σίκουελ, οπότε είναι μάλλον απίθανο.

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ

Μετακόμιση –κλασικό το σκηνικό σε ταινίες θρίλερ!

Τι μπορεί να κρύβει μια μυστηριώδης τρύπα στο πάτωμα;

Καλώς τον creepy κλόουν!

Gremlins: Είναι τόσο χαριτωμένα, που θα πεθάνεις!

classicsgremlins-posterΣκηνοθεσία: Joe Dante
Σενάριο: Chris Columbus
Μουσική: Jerry Goldsmith
Ηθοποιοί: Zach Galligan, Phoebe Cates, Hoyt Axton, Polly Holliday κ.α.
Είδος: Horror Comedy
Αξιολόγηση: ★
★★★☆

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★
☆☆☆☆
Φρίκη: ★
★
★
☆☆
Τρόμος: ★
★
☆☆☆
Αγωνία: ★
★
★
☆☆

GREMLINS (1984)
Ααα, πλησιάζουν Χριστούγεννα! Η πιο όμορφη, αισιόδοξη, χαρούμενη γιορτή του έτους! Και η κατάλληλη εποχή για να δούμε (ή ξαναδούμε) μια κλασική, Χριστουγεννιάτικη ταινία που όλοι έχουν αγαπήσει. Μια ιστορία με χιόνι, δώρα, κάλαντα και αδηφάγα τέρατα που καταστρέφουν και καταβροχθίζουν τα πάντα στο πέρασμά τους! Σίγουρα, το Gremlins δεν είναι αυτό που θα αποκαλούσες τυπική εορταστική ταινία, αλλά σαφέστατα είναι πολύ καλύτερο από τις κλασικές, κοινότοπες μπαλαφάρες με τον στερεοτυπικό στριμμένο που δεν πιστεύει στον Άη Βασίλη, μέχρι που εκείνος ζητά τη βοήθειά του για να μοιράσει τα δώρα και στο τέλος κάθονται όλοι στη μέση του δρόμου και αγκαλιάζονται βλέποντας το έκλκηθρο να πετά μπροστά από το φεγγάρι. Εμετός!

TI MAΣ ΛΕΣ;
Ο Billy εργάζεται στην τράπεζα του Kingston Falls -μιας μικρής, μάλλον βαρετής κωμόπολης. Η καθημερινότητά του, όμως, αποκτά μεγαλύτερο ενδιαφέρον όταν ο πατέρας του του φέρνει ως χριστουγεννιάτικο δώρο ένα Mogwai -ένα περίεργο, χνουδωτό πλάσμα -το οποίο ονομάζουν Gizmo. Υπάρχουν μόνο τρεις κανόνες που πρέπει να τηρήσει ο Billy όσον αφορά τη φροντίδα του Gizmo: να το προφυλάσσει από δυνατό φως, να μην το ταΐζει μετά τα μεσάνυχτα και να το κρατάει μακριά από νερό. Το γιατί πρόκειται να το μάθει και αυτός και ολόκληρη η πόλη, όταν ένα ασήμαντο ατύχημα θα προκαλέσει μια αλυσίδα γεγονότων που θα σκορπίσει το χάος…

Τα Gremlins αγαπήθηκαν με την πρώτη από τους πάντες, παρά την κακομουτσουνιά και τη σατανική φύση τους! Ως ορολογία, πρωτοεμφανίστηκαν κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, όπου διάφορες μηχανικές βλάβες των αεροσκαφών αποδίδονταν για πλάκα σε δολιοφθορές από μικρά τέρατα –και πάνω σε αυτήν ακριβώς τη λογική βασίστηκαν και τα πλάσματα της ταινίας.

Η ταινία προοριζόταν να είχε πολύ πιο σκοτεινό τόνο στην αρχή, με φρικιαστικές σκηνές και μπόλικους γραφικούς θανάτους, αλλά αποφασίστηκε να επιλέξουν την πιο ανάλαφρη οδό της κωμωδίας τρόμου –που ήταν στο ξεκίνημά της ως είδος την εποχή εκείνη. Άλλωστε προβλήθηκε την περίοδο των Χριστουγέννων, οπότε ήταν ευκαιρία να τραβήξουν τις οικογένειες που θα είχαν χρόνο για κινηματογράφο και το τελευταίο που ήθελαν να δούνε ήταν κομμένα κεφάλια να κατρακυλάνε σε σκάλες! Φυσικά, αυτό δημιούργησε κάποια θεματάκια, καθώς η ταινία περιέχει και κάποιες σκηνές κάπως σκληρές για παιδιά, με αποτέλεσμα αρκετοί γονείς ν’ αποχωρήσουν δυσαρεστημένοι πριν το τέλος. Σε αυτό έφταιξε κυρίως το τότε σύστημα αξιολόγησης ταινιών: ενώ οι σκηνές ήταν βίαιες, δεν ήταν τόσο βίαιες που η ταινία να αξίζει να χαρακτηριστεί ως τελείως ακατάλληλη για ανηλίκους. Το ίδιο πρόβλημα είχε παρουσιαστεί το ίδιο έτος και με το δεύτερο Indiana Jones, οπότε αποφασίστηκε να διαμορφωθεί το σύστημα αξιολόγησης και να προστεθεί και κατηγορία καταλληλότητας “13 ετών και πάνω”.

Πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι το Gremlins δεν είναι μια απλή ταινία, αλλά μια σάτιρα πάνω στην απληστία και την καταναλωτική μανία του Δυτικού Πολιτισμού, καθώς και μια αρνητική ματιά πάνω στην τεχνολογία και την ολοένα αυξανόμενη εξάρτηση του ανθρώπου από αυτήν. Ότι και αν ισχύει, είναι γεγονός ότι πήρε κυρίως θετικές κριτικές, έβγαλε έναν σκασμό λεφτά, αγαπήθηκε από το κοινό και με το πέρασμα του χρόνου συνέχισε να έχει όλο και πιο θετική απήχηση.

Η μεγαλύτερη μαγεία της ταινίας, όμως, είναι τα εφέ. Σε μια εποχή που το CGI και η χρήση υπολογιστών ήταν απλώς επιστημονική φαντασία και τα πάντα γίνονταν με το χέρι, η χρήση μαριονετών και μηχανικών κουκλών ήταν επιτακτική. Μόνο για τον Gizmo δημιουργήθηκαν κάμποσες διαφορετικές κούκλες και μηχανικά πρόσωπα για τα κοντινά πλάνα. Αυτά ακριβώς τα χειροποίητα εφέ, όμως, είναι που κάνουν πιο αληθοφανή, ζωντανά και απτά τα τέρατα της ταινίας και η αλήθεια είναι έχει ξεκινήσει εδώ και χρόνια μια μεγάλη διαμάχη γύρω από το αν τα εντυπωσιακά CGI τελικά βοηθούν μια ταινία ή την κάνουν να φαίνεται πιο ψεύτικη και εκτός πραγματικότητας. Αλλά δεν θα το λύσουμε εδώ αυτό!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, αν δεν της έχεις ήδη δει, τότε δες την οπωσδήποτε! Κατά προτίμηση μετά τα μεσάνυχτα, με μπόλικα σνακ και νερό!

GEEKY TRIVIA
Παραγωγός της ταινίας ήταν ο Steven Spielberg, ο οποίος στην αρχή σκεφτόταν να αναθέσει τη σκηνοθεσία της στον άσημο και πρωτάρη, τότε, Tim Burton. Το μόνο πρόβλημα ήταν ότι ο Burton είχε σκηνοθετήσει μόνο ταινίες μικρού μήκους ως τότε και ο Spielberg είχε ενδοιασμούς αν θα τα κατάφερνε με μια τόσο απαιτητική παραγωγή. Ένα χρόνο αργότερα ο Burton σκηνοθέτησε το Pee Wee’s Big Adventure, αλλά το σερί τρελών επιτυχιών θα ξεκινούσε τέσσερα χρόνια αργότερα με τα Beetlejuice, Batman, Edward Scissohands κ.ο.κ. Αναρωτιέσαι κι εσύ τώρα πόσο διαφορετικό θα ήταν το Gremlins αν είχε περάσει από τα χέρια του, ε;

MIA ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ
Η ταινία απέκτησε ένα σίκουελ μόνο, το οποίο κινήθηκε σε τελείως διαφορετικά μονοπάτια. Η ταινία ήταν σαφέστατα πιο αναρχική, κωμική –σχεδόν καρτουνίστικη και τελείως meta σε κάποιες σκηνές! Αποτέλεσε περισσότερα μια παρωδία των σίκουελ τρόμου και της ίδια της αρχικής ταινίας. Αλλά αυτή η αλλαγή πλεύσης δεν άρεσε πολύ στον κόσμο και οι πωλήσεις δεν ήταν καθόλου ικανοποιητικές.

  • Gremlins 2 : The New Batch (1990) ★★★☆☆
    Χρόνια μετά την εισβολή των Gremlins στο Κingston Falls, ο Billy και η Katie έχουν αφήσει το παρελθόν και τη μικρή κωμόπολη πίσω τους και ζούνε στη Νέα Υόρκη. Εργάζονται και οι δύο στο Clamp Enterprises, ένα φουτουριστικό και αυτοματοποιημένο κτίριο που ανήκει σε έναν εκκεντρικό μεγιστάνα. Μια σειρά γεγονότων και συμπτώσεων, όμως, φέρνει ξανά τον Gizmo στη ζωή του Billy -και μαζί με αυτόν και τα υπόλοιπα τέρατα, τα οποία αυτή τη φορά έχουν μεγαλύτερα κέφια…

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Από το 2013 ακουγόταν ότι η Warner ετοιμάζεται για ένα reboot των Gremlins. Ο ίδιος ο Chris Columbus δήλωσε σε πρόσφατη συνέντευξη ότι η τρίτη ταινία είναι γεγονός και καθησύχασε τους φαν ότι δεν θα πρόκειται για remake της αρχικής, αλλά για μια νέα ιστορία όπου θα ισχύουν απλώς οι ίδιοι κανόνες. Αν και τίποτε δεν είναι σίγουρο ακόμη, ο μεγαλύτερος φόβος των φαν είναι ότι αυτή τη φορά τα τέρατα θα είναι σε CGI μορφή, πράγμα που θα καταστρέψει οριστικά τη μαγεία!

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Ωωωω! Τι γλυκούλι!

Ωωωω! Τι γλυκούλι!

Ααααργκ! Πώς έγινε έτσι;;

Ααααργκ! Πώς έγινε έτσι;;

Ποτέ δεν είναι καλό σημάδι μια άδεια πόλη...

Ποτέ δεν είναι καλό σημάδι μια άδεια πόλη…