5 θρίλερ για να δεις στην καραντίνα!

ΜΑΚΡΙΑ ΚΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ!
Είναι αρκετές οι φορές που η ζωή μοιάζει ν΄ αντιγράφει τον κινηματογράφο και να που τώρα ολόκληρος ο πλανήτης βιώνει κάτι που μοιάζει να βγήκε από ταινία επιστημονικής φαντασίας. Ο κορονοϊός έκανε τη δειλή εμφάνισή του στα τέλη της προηγούμενης χρονιάς, αλλά ξεπέρασε πολύ γρήγορα το τρακ του. Τώρα πια έχει εξαπλωθεί σε κάθε ήπειρο, ολόκληρες χώρες τελούν υπό καραντίνα και γενική απαγόρευση κυκλοφορίας, η παγκόσμια οικονομία αρχίζει να γονατίζει και τα θύματα αυξάνονται ανησυχητικά. Απόδειξη ότι όσο μακριά κι αν έχει φτάσει ο πολιτισμός μας, αυτό δεν σημαίνει πως δεν μπορεί πολύ εύκολα να καταρρεύσει από τη μια στιγμή στην άλλη. Και υπάρχει πιο ιδανικός εχθρός για να το πετύχει αυτό, πέρα από κάποιον που φαίνεται μόνο στο μικροσκόπιο; Δεν χρειάζεται πανικός, όμως. Υπομονή και αισιοδοξία! Ακολούθα τις οδηγίες των ειδικών, προφυλάξου όσο καλύτερα μπορείς και βρες την ευκαιρία να κάνεις μέσα στην καραντίνα όλα εκείνα που συνεχώς γκρινιάζεις πως δεν έχεις χρόνο να κάνεις. Και στο ενδιάμεσο, εδώ είμαι εγώ για να σου προτείνω και κανένα καλό θρίλερ! Η περίσταση απαιτεί και ταινίες αντίστοιχου περιεχομένου, φυσικά. Τι; Too soon?

---

CARRIERS (2009)

Σκηνοθεσία: Àlex & David Pastor
Σενάριο: Àlex & David Pastor
Μουσική: Peter Nashel
Ηθοποιοί: Lou Taylor Pucci, Chris Pine,
Emily VanCamp κ.α.
Είδος: Body Horror, Post-Apocalyptic Horror
Αξιολόγηση: ★★★☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Τέσσερις επιζώντες μιας πανδημίας που έχει αποδεκατίσει το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της Γης ταξιδεύουν προς μια απομονωμένη παραλία. Σκοπός τους είναι να εγκατασταθούν στο ξενοδοχείο που βρίσκεται εκεί, περιμένοντας να εξαλειφθεί ο ιός και να συνεχίσουν τη ζωή τους. Στο ταξίδι τους ακολουθούν μια σειρά από κανόνες που έχουν θεσπίσει, ώστε να αποφύγουν τον κίνδυνο μόλυνσης. Στην πορεία, όμως, θα συναντηθούν με έναν πατέρα και την άρρωστη κόρη του και τα σχέδιά τους θα αλλάξουν οριστικά…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, παρότι δεν έχει και κάτι καινούργιο να πει η ταινία, βλέπεται αρκετά ευχάριστα (όσο ευχάριστα μπορείς να παρακολουθήσεις μια μεταποκαλυπτική ταινία!) Η ιστορία μπορεί να είναι σχετικά απλή και με αναμενόμενη εξέλιξη, αλλά οι ερμηνείες τη σώζουν. Το ενδιαφέρον είναι ότι αποτελεί μια από τις πρώτες ταινίες του Chris Pine -πριν γίνει γνωστός- και προβλήθηκε την ίδια χρονιά με το reboot του Star Trek (το οποίο τον έκανε γνωστό!)

---

CONTAGION (2011)

Σκηνοθεσία: Steven Soderbergh
Σενάριο: Scott Z. Burns
Μουσική: Cliff Martinez
Ηθοποιοί: Marion Cotillard, Matt Damon, Jude Law, Laurence Fishburne κ.α.
Είδος: Action Thriller
Αξιολόγηση: ★★★★★

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Δύο μέρες μετά την επιστροφή της από επαγγελματικό ταξίδι στην Κίνα, μια γυναίκα από τις ΗΠΑ αρρωσταίνει και πεθαίνει. Η αυτοψία δείχνει ότι ο θάνατος προκλήθηκε από έναν άγνωστο και αρκετά θανατηφόρο ιό και οι έρευνες αποκαλύπτουν ότι η νεκρή ήταν ο αρχικός ασθενής. Αμέσως ξεκινά αγώνας δρόμου για να εντοπιστούν όλες οι κινήσεις της και να αποφευχθεί η εξάπλωση του ιού, όμως είναι πλέον πολύ αργά. Όσο οι ειδικοί παλεύουν με τον χρόνο για να ανακαλύψουν το εμβόλιο κατά του ιού, ο πλανήτης αρχίζει σιγά σιγά να κυριεύεται από τον πανικό και να βυθίζεται όλο και περισσότερο στο χάος…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, πρόκειται για μια αριστουργηματική ταινία με ανσάμπλ καστ, η οποία τρόμαξε πολλούς με τον ρεαλισμό της, ενώ στις μέρες που διανύουμε φαντάζει σχεδόν προφητική. Οι ερμηνείες είναι πολύ καλές, η σκηνοθεσία αριστοτεχνική και η ιστορία παρουσιάζεται μέσα από τα μάτια διάφορων χαρακτήρων, αποκαλύπτοντας όλες τις πλευρές μιας πανδημίας: το δράμα των θυμάτων και των οικογενειών τους, τη μάχη του νοσηλευτικού προσωπικού, τις συζητήσεις πίσω από τις κλειστές πόρτες οργανισμών, την ψυχολογία του πλήθους και τη μαζική υστερία, καθώς και την αναπόφευκτη εμφάνιση των κερδοσκόπων. Έπαινοι προήλθαν και από την επιστημονική κοινότητα για την ακρίβεια του σεναρίου, όσον αφορά το επιστημονικό κομμάτι.

---

HIDDEN (2015)

Σκηνοθεσία: The Duffer Brothers
Σενάριο: The Duffer Brothers
Μουσική: David Julyan
Ηθοποιοί: Alexander Skarsgård,
Andrea Riseborough, Emily Alyn Lind
Είδος: Psychological Thriller
Αξιολόγηση: ★★★☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Μια μυστηριώδης ασθένεια που χτυπάει τις ΗΠΑ αναγκάζει μια τριμελή οικογένεια να κρυφτεί σε ένα υπόγειο καταφύγιο. Πεπεισμένοι πως είναι οι μοναδικοί που έχουν επιζήσει και ότι ο υπόλοιπος πληθυσμός έχει μετατραπεί σε τέρατα, προσπαθούν να επιβιώσουν στο ασφυκτικό, αυτό, περιβάλλον έχοντας ως κύριο κανόνα να διατηρούν την ψυχραιμία τους και να μην εγκαταλείπουν για κανένα λόγο την κρυψώνα τους. Μια σειρά από ατυχείς συγκυρίες, όμως, θα απειλήσει την ασφάλειά τους…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, η ταινία είναι αρκετά ενδιαφέρουσα και καταφέρνει να αναπτύξει μια τετριμμένη ιδέα με δημιουργικό τρόπο. Είναι κλειστοφοβική, ατμοσφαιρική και μινιμαλιστική, κυρίως λόγω του χαμηλού budget. Το σενάριο δεν είναι κάτι το πρωτότυπο, όμως παρουσιάζεται έξυπνα, μοιρασμένο ανάμεσα στο παρόν και σε ελάχιστα flashback τα οποία αποκαλύπτουν όλες τις πτυχές της ιστορίας. Σίγουρα θα κρατήσει το ενδιαφέρον σου μέχρι το ανατρεπτικό φινάλε.

---

VIRAL (2016)

Σκηνοθεσία: Henry Joost, Ariel Schulman
Σενάριο: Christopher Landon
Μουσική: Rob Simonsen
Ηθοποιοί: Sofia Black D’Elia, Analeigh Tipton,
Travis Tope κ.α.
Είδος: Science Fiction Horror
Αξιολόγηση: ★★☆☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Μια εξαιρετικά μεταδοτική ασθένεια που προκαλείται από παρασιτικό οργανισμό χτυπάει μια μικρή πόλη της Καλιφόρνια, την οποία η κυβέρνηση θέτει αμέσως υπό αυστηρή καραντίνα. Στο επίκεντρο του χαμού βρίσκονται δυο αδελφές, οι οποίες αποκόπτονται τελείως από τους γονείς τους και πρέπει να βρούνε έναν τρόπο να παραμείνουν υγιείς ώσπου να περάσουν όλα. Κάτι που θα αποδειχθεί σχεδόν αδύνατο, αφού όσοι νοσούν γίνονται απίστευτα βίαιοι και επιθετικοί…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, εντάξει, βλέπεται. Δεν αποτελεί και κάτι το εξαιρετικά πρωτότυπο, μοιάζει περισσότερο με ένα αναμάσημα ιδεών που έχουμε ξαναδεί, αλλά με μια προσπάθεια να αποδοθούν με πιο σύγχρονο τρόπο. Είναι καλογυρισμένο και έχει μερικές καλές σκηνές φρίκης, όμως η γενική αίσθηση που σου αφήνει είναι αυτή του ξαναζεσταμένου φαγητού. Είναι, σίγουρα, από τις ταινίες που βλέπεις κάνοντας κάτι άλλο ταυτόχρονα.

---

RADIUS (2017)

Σκηνοθεσία: Caroline Labrèche, Steeve Léonard
Σενάριο: Caroline Labrèche, Steeve Léonard
Μουσική: Benoît Charest
Ηθοποιοί: Diego Klattenhoff, Charlotte Sullivan
Είδος: Science Fiction Thriller
Αξιολόγηση: ★★★★☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ένας άντρας συνέρχεται μετά από αυτοκινητιστικό δυστύχημα και συνειδητοποιεί ότι έχει χάσει τη μνήμη του. Αναζητώντας βοήθεια, θα ανακαλύψει έντρομος πως όποιος ζωντανός οργανισμός τον πλησιάζει σε κοντινή απόσταση, πέφτει νεκρός. Το μυστήριο περιπλέκεται ακόμη περισσότερο όταν συναντά μια γυναίκα που, όχι μόνο πάσχει κι εκείνη από αμνησία, αλλά δείχνει να έχει και ανοσία στη θανατηφόρα δύναμή του. Μαζί θα προσπαθήσουν να λύσουν το μυστήριο για το τι τους συνέβη…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα ταινία με αρκετά έξυπνη και πρωτότυπη ιστορία και μπόλικες ανατροπές στην εξέλιξή της. Συνδυάζει στοιχεία θρίλερ, επιστημονικής φαντασίας, μυστηρίου και το σασπένς σε κρατάει από το ξεκίνημα μέχρι το τέλος. Μπορεί να είναι low budget, όμως η φρέσκια ιδέα στην οποία βασίστηκε το σενάριο είναι το μόνο που έχει σημασία εδώ και είναι και αυτό που οδήγησε στις εξαιρετικές κριτικές του κοινού.  Δες την οπωσδήποτε!

Hannibal: Κάτι ψήνεται…

Δημιουργός: Bryan Fuller
Δίκτυο: NBC
Διάρκεια: 3 σεζόν (39 επεισόδια 43’)
Ηθοποιοί: Hugh Dancy, Mads Mikkelsen, Laurence Fishburne κ.α.
Είδος: Psychological Horror
Αξιολόγηση: ★★★★☆

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★★★★★
Φρίκη: ★★★★★
Τρόμος: ★★★☆☆
Αγωνία: ★★★★★

HANNIBAL (2013-2015)
Σήμερα θα σου προτείνω μια από τις πιο καλογυρισμένες και φρικιαστικές, ταυτόχρονα, σειρές που προβλήθηκαν ποτέ στην τηλεόραση. Πήρε εξαιρετικές κριτικές σε όλους σχεδόν τους τομείς, ανέβασε στα ύψη τον πήχυ στα τηλεοπτικά θρίλερ και στο τέλος -με την υπερβολική σιγουριά ενός φαβορί- πέταξε πολύ κοντά στον ήλιο, έκαψε τα φτερά της και σαν άλλος Ίκαρος καταποντίστηκε στα απύθμενα βάθη της τηλεθέασης, αφήνοντας τους φαν περίλυπους!

TI MAΣ ΛΕΣ;
Ο Will Graham είναι ένας profiler του FBI με τη μοναδική ικανότητα να μπαίνει στο μυαλό του εκάστοτε ψυχοπαθούς και να ανακαλύπτει τα κίνητρα αλλά και τις μεθόδους που χρησιμοποιεί. Όταν ζητείται η βοήθειά του στις έρευνες για έναν κατά συρροήν δολοφόνο που σκοτώνει τα θύματά του με φρικαλέους τρόπους, η δύσκολη υπόθεση αρχίζει να τον επηρεάζει ψυχολογικά. Έτσι, αποφασίζεται να τεθεί παράλληλα υπό την επίβλεψη του ψυχιάτρου Hannibal Lecter, ο οποίος θα αναλάβει χρέη συμβούλου, αλλά και μέντορα. Κανείς δεν υποψιάζεται, όμως, ότι και ο ίδιος ο Lecter έχει μια φρικιαστική έξη: την κατανάλωση ανθρώπινου κρέατος! Εντυπωσιασμένος από την εμπαθική ικανότητα του Will, ο Hannibal θα αποκτήσει έναν ιδιαίτερο δεσμό μαζί του, τον οποίο, όμως, θα εκμεταλλευτεί στο έπακρο, προσπαθώντας να μετατρέψει τον προστατευόμενό του σε κάτι διαφορετικό…

Σίγουρα δεν χρειάζεται να επεκταθώ περισσότερο στην πλοκή, όλοι γνωρίζουμε τη διάσημη ταινία που έφερε τον χαρακτήρα του Lecter στο προσκήνιο. Η σειρά ξεκινά, ουσιαστικά, πριν το αρχικό βιβλίο και εξερευνά τα πρώτα βήματα στην περίεργη φιλία ανάμεσα στους δύο ήρωες. Κατά τη διάρκειά της δανείζεται χαρακτήρες (κάποιοι εμφανίζονται αρκετά διαφοροποιημένοι) και ιστορίες από τα βιβλία Red Dragon, Hannibal και Hannibal Rising. Κάθε αναφορά σε πρόσωπα από τη Σιωπή των Αμνών, όμως, απουσιάζει, καθώς ο Fuller δεν κατάφερε να εξασφαλίσει τα πνευματικά δικαιώματα από την MGM.

Δεν έχει και μεγάλη σημασία αυτό, όμως. Η σειρά κατάφερε μια χαρά να σταθεί και να χτίσει τον μύθο από την αρχή, ενώ το γεγονός ότι είχαμε την ευκαιρία να δούμε την περίεργη φιλία του Γουίλ και του Χάνιμπαλ από τα θεμέλιά της, βοήθησε στο να εμβαθύνουμε περισσότερο στους δυο ήρωες και τα κίνητρά τους. Στο σύνολό της πρόκειται για μια ποιοτική, κομψή και αρκετά σοφιστικέ παραγωγή –από αυτές που έχουν αρχίσει να εμφανίζονται τα τελευταία χρόνια στην τηλεόραση, αποδεικνύοντας ότι οι παραγωγές υψηλής αισθητικής δεν είναι πλέον μονοπώλιο του κινηματογράφου.
Οι ερμηνείες είναι εξαιρετικές από το σύνολο, σχεδόν, του καστ και όσον αφορά το εικαστικό κομμάτι, η σειρά είναι απλώς αριστουργηματική και πολλές σκηνές σου κόβουν την ανάσα. Δικαίως χαρακτηρίστηκε ως ένα από τα πιο καλόγουστα δράματα που έχουν προβληθεί ποτέ στη μικρή οθόνη. Με πολύ απλά λόγια: τα σπάει!

Τι μπορεί να πήγε στραβά, λοιπόν, με μια σειρά που είχε αγγίξει το τηλεοπτικό μεγαλείο; Προφανώς, οι δημιουργοί ξέχασαν ότι η σειρά τους δεν απευθύνεται μόνο σε κατόχους διπλωμάτων Ψυχολογίας. Η τρίτη (και τελευταία) σεζόν ήταν και η πιο βαριά και ακατανόητη της σειράς. Το βάρος είχε πέσει υπερβολικά στις αλληγορίες, τα απανωτά ψυχολογικά παιχνίδια και τις ατέλειωτες φιλοσοφικές και κοινωνιολογικές συζητήσεις, ενώ η δράση είχε έρθει σε δεύτερη μοίρα. Έτσι, ενώ η σειρά ξεκίνησε έχοντας ως βασικό σκελετό το φορμάτ μιας αστυνομικής σειράς, στο τέλος μεταμορφώθηκε σε μια βαριά μελέτη χαρακτήρα που κούρασε το κοινό. Είναι ωραίο να έχει βάθος και υπόσταση μια τηλεοπτική σειρά, αλλά μην ξεχνάμε ότι ο πρωταρχικός της σκοπός είναι να σε ψυχαγωγήσει και όχι να σου προκαλέσει πονοκέφαλο.

Έτσι, παρά το γεγονός ότι οι κριτικοί είχαν δώσει τις καλύτερες βαθμολογίες τους στην τρίτη σεζόν, οι θεατές είχαν ήδη αρχίσει να την κάνουν με ελαφρά βήματα σε εξίσου πιο ελαφρά θεάματα, οδηγώντας σε ένα άδοξο φινάλε, το οποίο ολοκλήρωσε, μεν, τη σειρά, αλλά ήταν εμφανές πως το έκανε βιαστικά και άτσαλα, αφού ο ίδιος ο Fuller είχε δηλώσει πως είχε σχέδια και πλάνα για εφτά σεζόν.

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, αξίζει σίγουρα τον κόπο. Δες το με τη συνοδεία συκωτιού με φάβα και ενός καλού κρασιού Chianti!

GEEKY TRIVIA
Το τέταρτο επεισόδιο της πρώτης σεζόν δεν προβλήθηκε ποτέ στην αμερικανική τηλεόραση, μετά από απόφαση του ίδιου του Fuller. Το επεισόδιο πραγματευόταν παιδιά που είχαν πέσει θύματα απαγωγής από μικρά και είχαν υποστεί πλύση εγκεφάλου για να δολοφονήσουν τις πραγματικές οικογένειές τους. Πολύ πρόσφατα είχε προηγηθεί στο Κονέκτικατ το μακελειό στο Δημοτικό Σχολείο Sandy Hook, όπου ένας εικοσάχρονος είχε πυροβολήσει θανάσιμα 20 παιδιά και 6 ενήλικες και ο δημιουργός θεώρησε ότι η ιστορία θα δημιουργούσε άσχημους συνειρμούς. Το επεισόδιο χωρίστηκε σε webisodes και προβλήθηκε online, ενώ στη συνέχεια εμφανίστηκε κανονικά στο DVD της σειράς.

MIA ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ
Πριν τη σειρά προηγήθηκαν κάμποσες ταινίες, βασισμένες καθεμιά στα αντίστοιχα, ομώνυμα βιβλία του Harris, με ήρωα τον Hannibal Lecter. Μια και το franchise στηρίζεται ουσιαστικά στον χαρακτήρα αυτό, παραθέτω ο,τιδήποτε τον περιλαμβάνει, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αποτελούν όλα κομμάτι του ίδιου continuity.

• • Manhunter (1986) –
    Η ταινία είναι βασισμένη στο βιβλίο Red Dragon, το οποίο είναι το πρώτο της σειράς. Επικεντρώνεται στις προσπάθειες του πράκτορα Graham να εντοπίσει έναν κατά συρροήν δολοφόνο με τη βοήθεια του προσφάτως φυλακισμένου Χάνιμπαλ Λέκτερ.
  • The Silence of the Lambs (1991) ★★★★★
    Η πράκτορας Clarice Starling καλείται να εντοπίσει έναν κατά συρροήν δολοφόνο με το ψευδώνυμο Buffalo Bill, ο οποίος σκοτώνει και γδέρνει γυναίκες (γιατί σχεδόν σε κάθε θρίλερ οι γυναίκες την πληρώνουν τη νύφη;) Για να το καταφέρει αυτό πρέπει να ζητήσει τη βοήθεια του πρώην ψυχιάτρου Hannibal Lecter, ενός δολοφόνου με κανιβαλιστικές τάσεις που βρίσκεται ήδη φυλακισμένος σε άσυλο. Οποιαδήποτε βοήθεια από τον Lecter, όμως, έρχεται με κάποιο τίμημα, καθώς η Starling πρέπει για κάθε πληροφορία που της δίνει να μοιράζεται μαζί του κάτι από την προσωπική της ζωή, αγνοώντας πόσο μεγάλη επιρροή θα έχει πάνω της ο μυστηριώδης άντρας με τον οποίο συνομιλεί…
  • Hannibal (2001) ★★★★☆
    Δέκα χρόνια μετά τα γεγονότα του Silence of the Lambs, η πράκτορας Starling προσπαθεί ακόμη να εντοπίσει τον Χάνιμπαλ Λέκτερ, ο οποίος κρύβεται με νέα ταυτότητα στην Ιταλία. Ταυτόχρονα, όμως, προσπαθεί να τον εντοπίσει και ο Mason Verger, το μοναδικό από τα θύματα του Λέκτερ που επέζησε μεν –τραγικά παραμορφωμένο δε.
  • Red Dragon (2002) ★★★☆☆
    Prequel των δύο αρχικών ταινιών, βασισμένο και αυτό στο ομώνυμο βιβλίο, χωρίς όμως να θεωρείται remake του Manhunter.
  • Hannibal Rising (2007) ★★★☆☆
    Prequel όλων των ταινιών, το οποίο αφηγείται τα παιδικά και νεανικά χρόνια του Χάνιμπαλ Λέκτερ και τα πρώτα, δειλά του βήματα στον υπέροχο κόσμο του κανιβαλισμού! Η μοναδική ταινία της οποίας το σενάριο έγραψε ο ίδιος ο συγγραφέας.

  ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
  Μετά την ακύρωση της σειράς έγιναν συζητήσεις για τη μεταφορά της στην Amazon ή το Netflix, οι οποίες τελικά ναυάγησαν. Το 2016, o Fuller ανακοίνωσε ότι σχεδιάζει μια μίνι σειρά βασισμένη στη Σιωπή των Αμνών, πιθανότατα με το ίδιο καστ, ενώ το 2017 ξεκίνησαν και επίσημες συζητήσεις για την αναβιώση. Για να δούμε…

  ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:
  

  

  Η κάρτα τίτλου.

  

  Έχει το ταλέντο να μπαίνει στο μυαλό του δολοφόνου.

  

  Έχει το ταλέντο να μπαίνει στο μυαλό σου.

  

  Είναι το αφεντικό.

  

  Είναι, μάλλον, νεκρή!

Event Horizon: Τι κρύβουν τα βάθη του διαστήματος;

Σκηνοθεσία: Paul W. S. Anderson
Σενάριο: Philip Eisner, Andrew Kevin Walker
Μουσική: Michael Kamen, Orbital
Ηθοποιοί: Laurence Fishburne, Sam Neill, Kathleen Quinian κ.α.
Είδος: Science Fiction Horror
Αξιολόγηση: ★★☆☆☆

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★★★☆☆
Φρίκη: ★★★☆☆
Τρόμος: ★★☆☆☆
Αγωνία: ★★★★☆

EVENT HORIZON (1997)
Άρχισε να προβάλλεται πριν λίγες μέρες το νέο κεφάλαιο στο saga του Alien (ευκαιρία να το ξαναθυμηθείς), οπότε σήμερα θα ταξιδέψουμε, τιμής ένεκεν, πάλι στο διάστημα και πέρα από αυτό –πιο πέρα κι από κει που κοκορεύεται ότι έχει φτάσει και το διαστημόπλοιο Enterprise! Τρόμος στο αχανές σύμπαν, λοιπόν, αλλά με μια ταινία που παίζει με πολύ πιο σκοτεινή και περίεργη θεματολογία από απλούς εξωγήινους με εκτοξευόμενα στόματα και οξύ για αίμα!

TI MAΣ ΛΕΣ;
Μεταφερόμαστε στο 2047 και στο διαστημόπλοιο Lewis and Clark, το οποίο καλείται να ελέγξει ένα σήμα κινδύνου. Όταν το συνεργείο διάσωσης φτάνει στο σημείο εκπομπής του σήματος, συνειδητοποιούν ότι πρόκειται για το σκάφος Event Horizon, το οποίο εξαφανίστηκε μυστηριωδώς επτά χρόνια πριν, στο παρθενικό του ταξίδι. Το Event Horizon είχε αποστολή να δοκιμάσει μια πειραματική συσκευή που δημιουργούσε μια τεχνητή μαύρη τρύπα, μέσω της οποίας το ταξίδι στο διάστημα μπορούσε να γίνει ακόμη πιο σύντομο. Καθώς το σωστικό συνεργείο αρχίζει να αναζητά ίχνη ζωής, οι ανατριχιαστικές λεπτομέρειες γύρω από το ταξίδι του Event Horizon θα αρχίσουν να αποκαλύπτονται…

Η ταινία, δυστυχώς δεν κατάφερε να πείσει. Οι κριτικές ήταν απογοητευτικές, μια και όλοι τη θεώρησαν ένα κατώτερης ποιότητας κράμα Alien, Hellraiser και Οδύσσειας του Διαστήματος. Σαφέστατα καταφέρνει να δημιουργήσει μια σκοτεινή, κλειστοφοβική ατμόσφαιρα (στο διάστημα εκτυλίσσεται, άλλωστε!) κι έχει αρκετές σκηνές αγωνίας ή φρίκης, αλλά στο σύνολό της μοιάζει κάπως αδύναμη, ενώ όσο εξελίσσεται η ιστορία γίνεται όλο και πιο πολύ «μια από τα ίδια». Γενικά, σου δίνει την αίσθηση ότι κάτι της λείπει, αλλά δεν μπορείς να διευκρινίσεις τι. Ίσως φταίει το γεγονός ότι το σενάριο είναι αρκετά προβληματικό. Σε κάποια σημεία μοιάζει να μην έχει συνοχή, αδυνατεί να εξερευνήσει όσο θα έπρεπε την κεντρική ιδέα στην οποία πατάει και την επεξεργάζεται επιφανειακά, ενώ δεν απαντά πλήρως σε όλα τα ερωτήματα που μπορεί να δημιουργηθούν.

Ίσως, όμως, να ευθύνεται γι’ αυτό και η ίδια η εταιρεία παραγωγής, που έβαλε το χεράκι της και τα έκανε όλα μπάχαλο, μια και ανάγκασε τον σκηνοθέτη να κόψει μισή ώρα από τη συνολική διάρκεια και να αφαιρέσει τις περισσότερες σκηνές με αίμα και βία (και είχε μπόλικο πράμα!) Τεράστιο ξενέρωμα αν σκεφτούμε ότι για χάρη του Event Horizon ο Paul W. S. Anderson απέρριψε την πρόταση να σκηνοθετήσει το X-Men του 2000, επειδή ήθελε να γυρίσει μια ταινία πιο «σκοτεινή» και φρικιαστική. Τουλάχιστον έβγαλε και με το παραπάνω το απωθημένο του λίγα χρόνια αργότερα, με το Resident Evil (για το οποίο θα μιλήσουμε στο άμεσο μέλλον)…

Φυσικά, η ταινία απέκτησε (τι πρωτότυπο!) πιο cult status μετέπειτα, με αρκετούς φαν να την εκθειάζουν και να τη θεωρούν αρκετά υποτιμημένη –ε, πού ήσασταν όλοι εσείς όταν πάτωνε στα ταμεία;;;

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, δες την και κρίνε εσύ αν της άξιζαν οι κακές κριτικές ή απλώς ήταν πολύ μπροστά για την εποχή της!

GEEKY TRIVIA
Το όνομα «Event Horizon» είναι συμβολικό και αναφέρεται στα (θεωρητικά) όρια μιας μαύρης τρύπας, όπου η βαρυτική έλξη είναι τόσο ισχυρή που δεν μπορεί να της ξεφύγει τίποτε, καθώς η ταχύτητα διαφυγής είναι μεγαλύτερη κι από αυτήν του φωτός. Έτσι, δημιουργείται ένας «ορίζοντας γεγονότων», όπου η ύλη και η ενέργεια καταρρέουν. Με λίγα λόγια, ένα σημείο στο οποίο οι φυσικοί νόμοι παύουν να ισχύουν. Αλλά δεν είμαι και αστροφυσικός, οπότε μπορεί να λέω και μπούρδες!

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Το ρούφηξε η μαύρη τρύπα…

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Στην αρχή είναι όλα φυσιολογικά…

…στη συνέχεια αρχίζουν τα περίεργα…

…και στο τέλος κάνεις μπάνιο στο αίμα!

The Colony: Κρύο, πείνα, γρίπη και σφαγή…

Σκηνοθεσία: Jeff Renfroe
Σενάριο: Jeff Renfroe, Patrick Tarr, Pascal Trottier
Μουσική: Jeff Danna
Ηθοποιοί: Kevin Zegers, Laurence Fishburne, Bill Paxton, Charlotte Sullivan
Είδος: Science Fiction Horror
Αξιολόγηση: ★
★★☆☆

ΤΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα ★
★★☆☆
Φρίκη: ★
★☆☆☆
Τρόμος: ★
★★☆☆
Αγωνία: ★
★★☆☆

THE COLONY (2013)
Από τον παγωμένο Καναδά έρχεται η σημερινή ταινία, η οποία είναι… εξ’ ίσου παγωμένη! Ε, ήρθανε απότομα οι βροχές, πιάσανε και τα κρύα σιγά σιγά, οπότε είπα να σου προτείνω κάτι που να πηγαίνει σετάκι με τον καιρό! Πρόκειται για μια ταινία με αξιοπρεπή εφέ και φωτογραφία, ενδιαφέρουσες προοπτικές και αρκετά χλιαρή εκτέλεση, ειδικά από τη μέση και μετά, στα πρότυπα των χολυγουντιανών blockbusters του είδους. Σαν να ήθελαν οι Καναδοί να αποδείξουν στους Αμερικάνους ότι «Να! Μπορούμε κι εμείς να γυρίσουμε ταινίες σαν τις δικές σας!»

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Στο κοντινό μέλλον, η Γη έχει βυθιστεί σε έναν ατέλειωτο χειμώνα, με το χιόνι να πέφτει διαρκώς για χρόνια και να έχει καλύψει ολόκληρο τον πλανήτη. Όσοι άνθρωποι κατάφεραν να επιβιώσουν από το πολικό ψύχος, την πείνα, αλλά και μια θανατηφόρα μορφή γρίπης που αποδεκάτισε τον πληθυσμό, έχουν αποσυρθεί σε διάφορες ασφαλείς αποικίες που βρίσκονται σε καταλύματα κάτω από το έδαφος. Μετά από σήμα κινδύνου που λαμβάνουν από γειτονικό καταφύγιο, τα μέλη της Αποικίας 7 αποφασίζουν να στείλουν μια μικρή ομάδα από στρατιώτες ως εκεί, ώστε να ανακαλύψει τι συνέβη και για ποιον λόγο διακόπηκε η επικοινωνία. Φτάνοντας, όμως, τα μέλη της ομάδας θα έρθουν αντιμέτωπα με…

…δεν θα σου πω με τι! Όχι διότι αποτελεί κάτι το συγκλονιστικά πρωτότυπο και αναπάντεχο, αλλά κυρίως διότι είναι –ίσως- το μοναδικό στοιχείο της ταινίας που σε κρατάει στην τσίτα: αυτή η αναμονή μέχρι να μάθεις τι παίζει! Κυρίως αν λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι το σενάριο μπαίνει στο ψητό 45 ολόκληρα λεπτά αφού έχει ξεκινήσει η ταινία! Αυτό, φυσικά, δεν σημαίνει ότι ως τότε σκυλοβαριέσαι και χτυπάς ρυθμικά το κεφάλι σου στο τραπεζάκι του καφέ μέχρι να τελειώσει το μπλα μπλα. Όχι, αντιθέτως! Αυτά τα πρώτα 45-50 λεπτά της ταινίας είναι και τα πιο καθηλωτικά κι ενδιαφέροντα, καθώς σε βάζουν αργά στο κλίμα (το παγωμένο κλίμα, για την ακρίβεια!) και σου αποκαλύπτουν τη νέα πραγματικότητα και το καθεστώς υπό το οποίο ζούνε οι λιγοστοί επιζήσαντες. Και μετά, αρχίζει μια απότομη, σεναριακή κάθοδος και η Αποικία μετατρέπεται από ενδιαφέρον, δυστοπικό θρίλερ, σε ένα ακόμα σύνολο από κλισέ και προβλέψιμες μανιέρες του είδους. Εκ των πραγμάτων, η δράση είναι πολύ άνισα κατανεμημένη. Η πλοκή εξελίσσεται αργά και σταθερά μέχρι τη μέση και ξαφνικά γίνεται της μουρλής και δεν μπορείς να πάρεις ανάσα, αφού όλα συμβαίνουν αστραπιαία και απότομα. Λες και ο σκηνοθέτης κοίταξε το ρολόι του και αναφώνησε: «Διάολε, ξεχαστήκαμε και μας έμειναν μόνο 20 λεπτά ταινίας! Γρήγορα, αρπάξτε όλοι ένα πιστόλι κι αρχίστε να τρέχετε ουρλιάζοντας και πεθαίνοντας!»

Αυτό είναι κρίμα, διότι πραγματικά η ταινία δείχνει πολλά υποσχόμενη στο ξεκίνημα –κάτι σαν 30 Days of Night meets 28 Days Later– και υπήρχαν πολλοί δρόμοι που θα μπορούσε να ακολουθήσει –καθένας με τις δικές του ενδιαφέρουσες προοπτικές για ανάπτυξη- ενώ το υλικό ήταν αρκετό για να οδηγήσει ακόμη και σε σίγουρα σίκουελ. Αυτό, όμως, ίσως ήταν και η αχίλλειος πτέρνα της: έχει διάφορες υποπλοκές και προσπάθησε να ισορροπήσει και να τις αναπτύξει σαν ζογκλέρ που στριφογυρνάει πιάτα, αντί να επικεντρωθεί σε μία! Ξεκίνησε σαν ένα μυστηριώδες και καθηλωτικό sci-fi thriller, αλλά έκαψε όλα τα καλά της χαρτιά, περιοριζόμενη στις ευκολίες της «πεπατημένης οδού».

Πρόσθεσε τώρα και το γεγονός ότι οι χαρακτήρες είναι πιο μονοδιάστατοι κι από ευθεία και ότι η συμπεριφορά τους είναι τόσο προβλέψιμη και προδιαγεγραμμένη, που νομίζεις ότι ο σεναριογράφος τους ξεπατίκωσε από κανέναν Οδηγό για Αρχάριους Σεναριογράφους. Πραγματικά, ξέρεις από την πρώτη τους ατάκα πώς θα καταλήξουν στο τέλος! Το οποίο τέλος –σαν κερασάκι στην τούρτα- είναι απλώς ένα βιαστικό και ανέμπνευστο ξεμπέρδεμα. Κρίμα για τον Paxton και τον Fishburne που αξίζουν καλύτερη τύχη από το να παριστάνουν τις τετριμμένες καρικατούρες.

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, δεν την προτείνεις και για Oscar, αλλά είναι αξιοπρεπής παραγωγή και σίγουρα πολύ καλύτερη από αντίστοιχες του Hollywood (που κοστίζουν, συνήθως, και τα τριπλάσια). Αν είχε και πιο πρωτότυπο σενάριο, θα τα έσπαγε!

GEEKY TRIVIA
Ο Kevin Zegers έχει πρωταγωνιστήσει σε ένα ακόμη θρίλερ όλο χιόνια και πάγους, το Frozen (πρέπει να έχει μεγάλες αντοχές στο κρύο), ενώ οι φαν των θρίλερ μπορεί να τον θυμούνται και από τη συμμετοχή του στο Wrong Turn και στο remake του Dawn of the Dead.

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Αν αφήνει ανοιχτά μέτωπα για σίκουελ η ταινία; Σαφώς και αφήνει! Αλλά, δυστυχώς, ο τρόπος που εξελίχθηκε δεν αφήνει και πολλές ελπίδες για συνέχεια.

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Άντε να βρεις ανοιχτό βενζινάδικο…

Μόνο καταφύγιο το υπέδαφος.

Κρύο και πείνα αρκούν να σε οδηγήσουν στην απόγνωση…