Better Watch Out: Κάποιος δεν θα πάρει δώρο φέτος!

Σκηνοθεσία: Chris Peckover
Σενάριο: Zack Kahn, Chris Peckover
Μουσική: Brian Cachia
Ηθοποιοί: Olivia DeJonge, Levi Miller, Ed Oxenbould, Virginia Madsen κ.α.
Είδος: Psychological Horror
Αξιολόγηση: ★★★★☆

ΤΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα ★★☆☆☆
Φρίκη: ★★☆☆☆
Τρόμος: ★★★☆☆
Αγωνία: ★★★★☆

BETTER WATCH OUT (2016)
Σήμερα σου έχω γιορτινό θριλεράκι, για να ταιριάζει με το κλίμα των ημερών! Αν δεν κάνεις τίποτα ιδιαίτερο την ημέρα των Χριστουγέννων, μπορείς πάντα να το δεις, διότι τίποτε δεν σου φτιάχνει καλύτερα γιορτινή διάθεση, από ένα καλό αιματοκύλισμα υπό τους ήχους καλάντων! Η σημερινή ταινία, μάλιστα, αποτελεί μια πολύ ιδιαίτερη περίπτωση, καθώς καταφέρνει με πολύ έξυπνο τρόπο να καμουφλάρει το πόσο μεγαλοφυής είναι στην πραγματικότητα! Αλλά περισσότερα γι’ αυτό στη συνέχεια…

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Είναι Χριστούγεννα και η Ashley αναλαμβάνει να κάνει baby sitting στον δωδεκάχρονο Luke, ο οποίος είναι τσιμπημένος μαζί της από καιρό. Προσπαθώντας να την εντυπωσιάσει και να της αποδείξει ότι είναι πιο ώριμος από την ηλικία του, ο Luke αρχίζει να συμπεριφέρεται αλλοπρόσαλλα. Αυτό, όμως, είναι το μικρότερο από τα προβλήματα της Ashley, αφού σύντομα συνειδητοποιεί ότι και κάποιος άλλος βρίσκεται μέσα στο σπίτι μαζί τους. Αλλά τίποτε δεν είναι ικανό να την προετοιμάσει γι’ αυτό που θα συμβεί στη συνέχεια –και μαζί με αυτή, ούτε κι εσένα!

Είπα πως η ταινία είναι μια πολύ ειδική περίπτωση και ισχύει. Και αυτό διότι ο σεναριογράφος και ο σκηνοθέτης πήραν ένα πολύ μεγάλο ρίσκο: έκαναν το παν για να σε πείσουν από το ξεκίνημα ότι η ταινία τους θα είναι κακή! Και, όντως, έτσι δείχνει, όσο περνά η ώρα! Για το πρώτο μισάωρο –ακριβώς- της ταινίας, είσαι σίγουρος ότι θα παρακολουθείς άλλο ένα κοινότοπο θρίλερ, κατάμεστο από όλα τα κλισέ που μαστίζουν το είδος. Και, ξαφνικά, πάνω στο σημείο που έχεις αρχίσει να κράζεις το σενάριο και να αναρωτιέσαι μήπως θα ήταν καλύτερο να δεις κάνα εορταστικό με κλαρίνα στην τηλεόραση, έρχεται η ανατροπή που φέρνει τα πάνω κάτω και εξηγεί με τόσο αφοπλιστικό τρόπο όλη αυτή την παρέλαση κλισέ και σεναριακών ευκολιών, δίνοντάς σου ένα ηχηρό χαστούκι στα μούτρα! Και κάπου εκεί συνειδητοποιείς κι εσύ –όπως κι εγώ και η παρέα με την οποία πρωτοείδα την ταινία- ότι, όντως, το σενάριο είναι μεγαλοφυές! Και πολύ πολύ ριψοκίνδυνο, αφού αφιερώνει το ένα τρίτο της διάρκειάς του στο να σε κάνει να πιστεύεις ότι βλέπεις κάτι χαζό και κακογυρισμένο!

Τα κλισέ, οι σεναριακές τρύπες και κάμποσες παραπλανητικές σκηνές που έχουν φυτευτεί στην ταινία έχουν ως κύριο σκοπό να δημιουργήσουν ένα προπέτασμα καπνού, ώστε να μην καταλάβεις πού το πηγαίνει η ιστορία –και το επιτυγχάνουν θαυμάσια! Ξέρω, είναι λίγο spoiler αυτό που σου έκανα, αλλά αρκετές από τις κακές κριτικές κοινού που έχει λάβει η ταινία ήταν, προφανώς, από θεατές που τη σταμάτησαν πριν φτάσουν στο κρίσιμο σημείο και δεν θα ήθελα να σου συμβεί το ίδιο!

Όταν η ταινία παίρνει μπρος, λοιπόν, και σου αποκαλύπτει το πραγματικό της πρόσωπο, τα πάντα μπαίνουν στη θέση τους και η αμέριστη προσοχή σου είναι πλέον δεδομένη! Και κάπου εκεί συνειδητοποιείς ότι -για γιορτινή ταινία- είναι αρκετά πιο σκοτεινή απ’ ό,τι φανταζόσουν! Οι ερμηνείες αποδεικνύονται αρκετά καλές -ειδικά αυτή του νεαρού πρωταγωνιστή- και το σασπένς ανεβαίνει στα ύψη σταδιακά, ενώ το σενάριο διατηρεί τον ανατρεπτικό του χαρακτήρα ως το τέλος. Ίσως το κυριότερο αρνητικό για μένα, είναι ότι το μεγαλύτερο ποσοστό της βίας συμβαίνει εκτός οθόνης –ίσως για να αποφευχθεί ο χαρακτηρισμός της ως ακατάλληλης. Το Better Watch Out δεν αποτελεί κάτι το τόσο διαφορετικό στον πυρήνα του. Είναι μια ιστορία που την έχουμε ξαναδεί λίγο-πολύ -με τις αδυναμίες και τις υπερβολές της. Αλλά η ευφυής εκτέλεση είναι αυτή που το κάνει να ξεχωρίζει, πραγματικά!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, γέμισε ένα πιάτο μελομακάρονα και κουραμπιέδες και κάτσε να την απολαύσεις!

GEEKY TRIVIA
Το πρωταγωνιστικό δίδυμο είχε πρωταγωνιστήσει και σε προηγούμενο θρίλερ έναν χρόνο πριν –το συμπαθέστατο The Visit του Shyamalan, που για πολλούς αποτέλεσε το πολυπόθητο comeback του. Ίσως από εκεί απέκτησαν την χημεία που έχουν και σε αυτή την ταινία!

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Δεν νομίζω να έχει, δεν είναι από τις ταινίες που εύκολα μπορούν να αποκτήσουν συνέχεια.

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Ο κρυφός του καημός!

Δεν νομίζω να πάτε πουθενά…

Αρχίσαμε!

Silent Night, Deadly Night: Άγριος Βασίλης έρχεται…

Σκηνοθεσία: Charles E. Sellier Jr.
Σενάριο: Michael Hickey
Μουσική: Perry Botkin
Ηθοποιοί: Robert Brian Wilson, Lilyan Chauvin κ.α.
Είδος: Slasher
Αξιολόγηση: ★★☆☆☆

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★★☆☆☆
Φρίκη: ★★★☆☆
Τρόμος: ★☆☆☆☆
Αγωνία: ★★☆☆☆

SILENT NIGHT, DEADLY NIGHT (1984)
Συνεχίζω τις εορταστικές εκδηλώσεις με ένα ακόμη επίκαιρο θρίλερ, το οποίο στις μέρες του προκάλεσε τεράστιες αντιδράσεις με τη θεματολογία του και θεωρείται ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα θρίλερ των 80s. Φυσικά, για το ότι πάτωσε δεν ευθύνονται τόσο οι αντιδράσεις, όσο το γεγονός ότι η ταινία ήταν και ολίγον τι πατάτα! Παρόλα αυτά, οι κακές κριτικές δεν εμπόδισαν τη δημιουργία κάμποσων σίκουελ –δεν ήταν κι η πρώτη φορά άλλωστε που λαομίσητη ταινία δημιούργησε ολόκληρο franchise!

TI MAΣ ΛΕΣ;
Ο μικρός Billy γίνεται μάρτυρας της άγριας δολοφονίας των γονιών του από έναν κακοποιό ντυμένο με αγιοβασιλιάτικη στολή, γεγονός που του προκαλεί φοβία προς τη μορφή του Άη Βασίλη. Τα πράγματα χειροτερεύουν κατά τη διαμονή του σε ένα ορφανοτροφείο που διοικείται από μια αυστηρή ηγουμένη, η οποία τιμωρεί συνεχώς τον Billy με κάθε ευκαιρία, θεωρώντας ότι η κακή συμπεριφορά του είναι απλώς θέμα καπρίτσιου. Όταν πλέον ενηλικιώνεται και είναι ελεύθερος να ζήσει μόνος του, βρίσκει δουλειά σε ένα κατάστημα παιχνιδιών και η ζωή του μοιάζει να μπαίνει σε έναν φυσιολογικό ρυθμό. Μέχρι μια Παραμονή Χριστουγέννων, που το αφεντικό του θα του ζητήσει να ντυθεί Άγιος Βασίλης…

Όπως ανέφερα προηγουμένως, η ταινία εξόργισε πολύ κοσμάκη, όχι μόνο επειδή παρουσίαζε τον Άη Βασίλη ως κατά συρροήν δολοφόνο (όλοι ξέρουμε πόσο ευαίσθητοι είναι οι αμερικάνοι με τα πατριωτικοθρησκευτικά τους σύμβολα), αλλά κυρίως επειδή διαφημίστηκε κάμποσο στην τηλεόραση σε ώρες που έβλεπαν παιδιά, τα οποία απέκτησαν ψυχικά τραύματα ανάλογα με του πρωταγωνιστή, βλέποντας τον Santa να αφαλοκόβει κόσμο με ένα τσεκούρι.
Έγιναν κάμποσες διαμαρτυρίες, πλήθη εξαγριωμένων οικογενειαρχών συγκεντρώθηκαν σε σινεμά κι εμπορικά κέντρα, κριτικοί διάβαζαν τα ονόματα των συντελεστών στην τηλεόραση και τους έκραζαν –μόνο γυμνούς δεν τους έβγαλαν στους δρόμους βαρώντας καμπανάκια και φωνάζοντας «shame»! Με λίγα λόγια: ο κακός χαμός!

Το αποτέλεσμα ήταν να αποσυρθούν όλες οι διαφημίσεις, ενώ και η ίδια η ταινία δεν έμεινε για πολύ στους κινηματογράφους. Όχι ότι θα τα κατάφερνε να μείνει παραπάνω και χωρίς τη φασαρία, δηλαδή, καθώς δεν ήταν και κάνα αριστούργημα της έβδομης τέχνης! Σε γενικές γραμμές, η ταινία αποτελεί απλώς ακόμη μια προσπάθεια εκμετάλλευσης της μόδας των slasher films που μεσουράνησαν την περίοδο εκείνη. Σε πιο ειδικές γραμμές, αν και προσπαθεί σκληρά να σε τρομάξει, δεν τα καταφέρνει και τόσο –εκτός αν είσαι 5χρονο που φοβάται ήδη τον Άη Βασίλη. Το σενάριο είναι τελείως χαζό και γεμάτο τρύπες και ο κακός έχει παντελώς ηλίθιο κίνητρο –ή, για την ακρίβεια, δεν έχει: απλώς φοράει μια στολή και αποφασίζει ότι πρέπει πλέον να σκοτώνει στα καλά καθούμενα. Τέλος, οι πιο πολλές ερμηνείες είναι για τα μπάζα (ως συνήθως) με τους περισσότερους ηθοποιούς να έχουν κάνει το overracting λάστιχο –ειδικά ο πρωταγωνιστής, ο οποίος δεν έχει καν λήμμα στη Wikipedia, καθώς μετά από αυτή την ταινία παίζει να παράτησε τελείως την ηθοποιία και να άνοιξε μανάβικο.

Με απλά λόγια, αν το Silent Night ήταν χριστουγεννιάτικο δώρο, θα ήταν πουλόβερ! Το πιο εξοργιστικό απ’ όλα, όμως, είναι ότι με το πέρασμα του χρόνου απέκτησε κι αυτή η μπαλαφάρα φανατικό κοινό! Προσφέρεται περισσότερο για να τη δεις με παρέα κολλητών και κάμποση χαβαλεδιάρικη διάθεση –και γι’ αυτό στην προτείνω κιόλας! Για ακόμα μεγαλύτερη διασκέδαση, μπορείτε να τη μετατρέψετε σε drinking game και να πίνετε πχ ένα σφηνάκι κάθε φορά που ακούγεται η λέξη: «punishment» ή «naughty», ή όποτε εμφανίζονται… βυζιά στην ταινία! (Πίστεψέ με, θα χρειαστείτε πολλά ποτά…)

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, στείλε μήνυμα στην παρέα κι ετοιμαστείτε για αξέχαστο χριστουγεννιάτικο ρεβεγιόν!

GEEKY TRIVIA
Η ταινία κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους το ίδιο Σαββατοκύριακο με το A Nightmare on Elm Street και για κάποιο διάστημα, μάλιστα, κατάφερε να την ξεπεράσει σε εισπράξεις. Φυσικά, έπαιξε καθοριστικό ρόλο και το γεγονός ότι το Silent Night προβαλλόταν σε πάνω από διπλάσιες αίθουσες. Παρόλα αυτά, τη δεύτερη μόλις εβδομάδα, οι εισπράξεις της έπεσαν κατά 45% κι έφαγε τη σκόνη του Εφιάλτη…

MIA ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ
Παρά τις αρνητικές κριτικές και τον χαμό που προκάλεσε, η ταινία κατάφερε ν΄αποκτήσει κάμποσες συνέχειες (η μία χειρότερη από την άλλη). Ευτυχώς, δεν τις είδα όλες!

• Silent Night, Deadly Night Part 2 (1987) ★☆☆☆☆
  Πρωταγωνιστής της ταινίας είναι ο μικρός αδερφός του Billy, ο οποίος βλέποντας τον θάνατο του αδελφού του, αποκτά κι εκείνος μετατραυματικό στρες, το οποίο τον οδηγεί σε αμόκ. Η μισή ταινία ακριβώς είναι, ουσιαστικά, flash back της αρχικής, οπότε το κακό είναι διπλό!
• Silent Night, Deadly Night 3: Better Watch Out! (1989) –
  Ο δολοφόνος της προηγούμενης ταινίας ξυπνά από κώμα και αρχίζει πάλι να πετσοκόβει, ενώ παράλληλα καταδιώκει και μια τυφλή κοπέλα με παραψυχικές δυνάμ ΜΑΣ ΔΟΥΛΕΥΕΤΕ, ΕΤΣΙ;;;
• Silent Night, Deadly Night 4: Initiation (1990) –
  Μπορεί να περνιέται για σίκουελ, αλλά η συγκεκριμένη προσθήκη δεν έχει καμιά σχέση με τις αρχικές ταινίας και αφορά μια δημοσιογράφο που ερευνά κάτι μάγισσες –μπέρδεψαν τις γιορτές μάλλον…
• Silent Night, Deadly Night 5: The Toy Maker (1991) –
  Δεύτερη ταινία που δεν έχει καμιά σχέση με τις αρχικές και έχει να κάνει με διάφορα παιχνίδια που σκοτώνουν κόσμο –ΜΑ ΓΙΑΤΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΒΓΑΖΟΥΝ ΚΙ ΑΛΛΕΣ;;;
• Silent Night (2012) ★★★☆☆
  Remake της αρχικής ταινίας με πολύ πιο σκοτεινό ύφος και αρκετά διαφοροποιημένο σενάριο, αλλά ίδιο κεντρικό κορμό. Πιθανότατα η μόνη προσθήκη που βλέπεται κάπως πιο ευχάριστα σε ολόκληρο το franchise!

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Αχ, όχι, σας παρακαλώ!

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Εγώ, πάντως, δεν θα σταματούσα!

Σιγά, κι εγώ μικρός μόνο θανατικά ζωγράφιζα και τώρα είμαι μια χαρά!

Αυτό είναι που λένε «και δεν μας καταδέχεται»;

ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!

P2: Οι γιορτές είναι όμορφες με παρέα!

Σκηνοθεσία: Frank Khalfoun
Σενάριο: Alexandre Aja, Grégory Levasseur
Μουσική: tomandandy
Ηθοποιοί: Rachel Nichols, Wes Bentley
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★★★★☆

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★★☆☆☆
Φρίκη: ★★★★☆
Τρόμος: ★★☆☆☆
Αγωνία: ★★★★☆

P2 (2007)
Μιάμιση βδομάδα μόνο μας χωρίζει από τα Χριστούγεννα, οπότε ας μπούμε σιγά σιγά στο κλίμα με ένα εορταστικό θρίλερ! Εκτός αν είσαι από τους παραδοσιακούς τύπους που προτιμούν να περάσουν τις γιορτές με μελομακάρονα, κάλαντα και χριστουγεννιάτικες ταινίες στις οποίες συνήθως κάποιος μίζερος, κυνικός τύπος ανακαλύπτει ότι ο Άγιος Βασίλης είναι αληθινός και η ζωή του αλλάζει οριστικά και στο τέλος τον βοηθάει κιόλας να μοιράσει τα δώρα του. Οι οποίες, μεταξύ μας, είναι πολύ πιο φρικιαστικές κι από κανονικά θρίλερ! Αλλά γούστα είναι αυτά!

TI MAΣ ΛΕΣ;
Η Angela δουλεύει ως αργά το βράδυ της Παραμονής Χριστουγέννων και ενώ όλοι έχουν ήδη φύγει από το κτίριο για να γιορτάσουν με τις οικογένειές τους. Όταν ξεκινά και η ίδια για το καθιερωμένο οικογενειακό πάρτυ, ανακαλύπτει ότι το αυτοκίνητό της έχει πάθει βλάβη. Παρά τη βοήθεια του Thomas, του νυχτερινού φύλακα, το αυτοκίνητο δεν ξεκινά και αποφασίζει να καλέσει ένα ταξί. Μόνο που όταν έρχεται η ώρα να φύγει, συνειδητοποιεί ότι είναι εγκλωβισμένη μέσα στο κτίριο, καθώς όλες οι πόρτες είναι κλειδωμένες. Αναζητώντας ξανά τον Thomas για βοήθεια, θα έρθει αντιμέτωπη με την τρομακτική αλήθεια: κάποιος είχε διαφορετικά σχέδια για την Angela αυτά τα Χριστούγεννα…

Πρόκειται για ένα καλογυρισμένο, ατμοσφαιρικό θρίλερ με μπόλικο σασπένς και 2-3 πολύ έντονες σκηνές τρόμου. Το ότι γυρίστηκε σε πραγματικό υπόγειο γκαράζ κτιρίου –με τα γυρίσματα να γίνονται μόνο νύχτες- δίνει έναν πιο ρεαλιστικό και αυθεντικό τόνο. Σαν ιστορία, μπορεί να μη λέει και πολλά. Δεν είναι κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί, άλλωστε, αφού το σενάριο έχει αρκετές ομοιότητες και με κάμποσα slasher films, αλλά μόνο ως τη φόρμουλα που ακολουθεί, καθώς οι δημιουργοί προσπάθησαν να αποφύγουν τα πολλά κλισέ του είδους.

Έτσι, δεν έχουμε τις κλασικές υπερβολές, τους εξωφρενικούς χαρακτήρες που δρουν αφύσικα και εκτός κοινής λογικής ή τον υπερφυσικό κακό που θα επιστρέψει μια τελευταία φορά (ή 2-3) μέχρι να του κόψει, επιτέλους, κάποιος το κεφάλι! Αντιθέτως, οι χαρακτήρες είναι προσγειωμένοι στην πραγματικότητα κι έχουν αποδοθεί όσο πιο αληθοφανώς γίνεται και όχι σαν τις τυπικές καρικατούρες που συναντάμε συνήθως σε αντίστοιχα θρίλερ. Σε αυτό βοηθάνε οι ερμηνείες του πρωταγωνιστικού διδύμου (ειδικά αυτή του Bentley, ο οποίος είχε ήδη ξεχωρίσει μερικά χρόνια πριν για τον ρόλο του στο American Beauty), οι οποίες είναι κάτι παραπάνω από καλές.

Δυστυχώς, παρά το ότι είναι μια σχετικά προσεγμένη και καλοδουλεμένη παραγωγή και χωρίς τεράστιες τρύπες στο σενάριο (έχει κάποια κενά, αλλά δεν θα σου πέσουν και τα μαλλιά!), η ταινία δεν κατάφερε να πείσει και τόσο τους κριτικούς. Παρόλα αυτά, έβγαλε τα λεφτά της και το μεγαλύτερο μέρος του κοινού έδωσε πιο θετικές κριτικές –συμφωνώ κι επαυξάνω! Σίγουρα με κράτησε καθηλωμένο μέχρι το τέλος και είναι από τις ταινίες που έχω ξαναδεί με την ίδια ευχαρίστηση.

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, θα σε κάνει να φοβάσαι λίγο περισσότερο τα υπόγεια γκαράζ!

GEEKY TRIVIA
Μάλλον υπάρχει συγκεκριμένος λόγος που ο Wes Bentley πείθει τόσο πολύ στον ρόλο του ψυχοπαθή στη συγκεκριμένη ταινία. Σύμφωνα με όσα αποκάλυψε ο ίδιος σε συνέντευξή του το 2010, η ταινία γυρίστηκε σε μια περίοδο, κατά την οποία ο ηθοποιός ήταν βαρύτατα εθισμένος στην κοκαΐνη και την ηρωίνη και αναλάμβανε όποιον ρόλο του πρότειναν για να έχει λεφτά για ναρκωτικά!

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Θεωρητικά, θα μπορούσε να έχει, αλλά γιατί να γίνει κι αυτό σούπα;

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Περιμένοντας το ταξί…

Ρομαντικό δείπνο;

Η χειρότερη μέρα να ζητήσεις βοήθεια!

Krampus: Γιορτινές κραυγές ηχούνε…

Σκηνοθεσία: Michael Dougherty
Σενάριο: Todd Casey, Michael Dougherty, Zach Shields
Μουσική: Douglas Pipes
Ηθοποιοί: Adam Scott, Toni Collette, David Koechner
Είδος: Horror Comedy
Αξιολόγηση: ★★★
☆☆

ΤΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★☆☆☆☆
Φρίκη: ★★☆☆☆
Τρόμος: ★★☆☆☆
Αγωνία: ★★★☆☆

KRAMPUS (2015)
…φα λα λα λα λα, λα λα λα λα! Σε δύο μέρες φτάνει, επιτέλους, η γιορτή για την οποία τα Jumbo έχουν αρχίσει την αντίστροφη μέτρηση από τον Οκτώβριο! Τα Χριστούγεννα είναι η πιο αγαπημένη γιορτή του πλανήτη -ασχέτως αν οι μισοί από όσους τα γιορτάζουν δηλώνουν άθεοι- και είναι γεμάτη από ποικίλα έθιμα και λαϊκές παραδόσεις. Σε μία από αυτές βασίζεται και το θρίλερ που παρουσιάζω σήμερα –μια και έχω κι εγώ το έθιμο τέτοιες μέρες να σου προτείνω πάντα κι ένα χριστουγεννιάτικο θρίλερ για ν΄απολαύσεις με την οικογένεια!

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα, η οικογένεια Engel υποδέχεται στο σπίτι της τους υπόλοιπους συγγενείς, για να περάσουν όλοι μαζί τις γιορτινές μέρες. Όπως ήταν αναμενόμενο, το κλίμα χαλάει γρήγορα λόγω των έριδων και των αντιζηλιών τους και η οικογένεια χάνει αμέσως το χριστουγεννιάτικο πνεύμα. Ο Max, ο νεότερος γιος της οικογένειας, βαθιά απογοητευμένος από την κατάσταση σκίζει και πετάει το γράμμα του, που απευθυνόταν στον Άη Βασίλη. Με την πράξη του αυτή, όμως, θα καλέσει άθελά του ένα πανάρχαιο κακό, το οποίο θα καταφτάσει μέσα σε μια βαριά χιονοθύελλα που θα αποκλείσει όλη την πόλη…

Η ταινία δεν αποτελεί σκληροπυρηνικό θρίλερ, όπως άλλα που έχουν κυκλοφορήσει παλιότερα την περίοδο των εορτών, μια και στοχεύει περισσότερο στο να γίνει πιο «οικογενειακή». Άλλωστε, και το ίδιο το στούντιο έδωσε έγκριση για τα γυρίσματα, μόνο όταν έλαβε διαβεβαίωση ότι η ταινία θα είναι κατάλληλη για ανήλικους 13 και άνω, οπότε αυτομάτως κάθε ελπίδα για φρίκη και αίμα εξανεμίστηκε! Παρόλα αυτά, αν και προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στην κωμωδία και τον τρόμο, μερικές φορές η ζυγαριά γέρνει λίγο παραπάνω προς την πλευρά του δεύτερου, αν κρίνω από ορισμένες σκηνές που θα έκαναν πολλά παιδάκια να περάσουν τη νύχτα των Χριστουγέννων κάτω από το κρεβάτι τους! Σίγουρα, διαθέτει κάμποσα κωμικά στοιχεία που ελαφραίνουν το κλίμα, αλλά η ταινία είναι πολύ πιο σκοτεινή απ’ ό,τι θα περίμενε κανείς σε μια ανάλογη παραγωγή (το οποίο, προσωπικά, το θεωρώ καλό!)

Η τελική αίσθηση που σου αφήνει, πάντως, δεν είναι ούτε κρύο ούτε ζέστη –μια χλιαρή μετριότητα στην καλύτερη. Έχει μερικές σκηνές που ίσως σε τρομάξουν, έχει αρκετή δράση και συμπαθητικά εφέ. Στον αντίποδα, το σενάριο έχει κάμποσες τρύπες σε ορισμένα σημεία, ενώ οι χαρακτήρες αποτελούν τους κλασικούς ηλίθιους που κάνουν συνεχώς βλακείες που δεν βγάζουν νόημα –σταθερή αξία στα θρίλερ! Σε γενικές γραμμές, αν και βλέπεται σχετικά ευχάριστα, δεν αποτελεί και κάτι το τόσο πρωτότυπο ούτε πρόκειται να σου μείνει ιδιαιτέρως αξέχαστη. Προσωπικά, απογοητεύτηκα κάπως, διότι την περίμενα πιο τρομακτική και «σοβαρή», αλλά αυτοί οι αμερικάνοι έχουν μια αρρωστημένη λατρεία με τα Χριστούγεννα και τους έχει φοβηθεί το μάτι των κινηματογραφικών στούντιο!

Το γεγονός ότι απευθύνεται κυρίως σε όλη την οικογένεια, σημαίνει ότι θα φας στη μάπα κάμποσα ηθικοπλαστικά μηνύματα, περί νοήματος των εορτών, οικογενειακών σχέσεων, πίστης, αγάπης, ελπίδας και λοιπών γλυκανάλατων εννοιών που ξενερώνουν όλους τους μισάνθρωπους σαν εμένα.
Ίσως το πιο θετικό στοιχείο της ταινίας είναι ότι πατάει σε έναν μύθο, ο οποίος από μόνος του είναι ήδη αρκετά τρομακτικός εώς φρικιαστικός και διαθετεί πολλά στοιχεία τα οποία το σενάριο χρησιμοποιεί με επιτυχία.

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, εντάξει, δεν είναι τόσο κακή. Αν έχεις και μελομακάρονα βλέπεται πιο ευχάριστα!

GEEKY TRIVIA
Σύμφωνα με την Αυστριακή και Γερμανική λαογραφία, ο Krampus είναι μια ανθρωπόμορφη φιγούρα –μισός δαίμονας και μισός κατσίκα- που κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων τιμωρεί τα κακά παιδιά. Ο μύθος διαφέρει κατά περιοχές και περιόδους, αλλά συνήθως απεικονίζεται με ένα σακί, το οποίο χρησιμοποιεί για να μεταφέρει τα άτακτα παιδιά στην Κόλαση ή για να τα αποθηκεύει μέχρι να τα φάει. Με λίγα λόγια, είναι το αντίθετο του δικού μας Άη Βασίλη (και Άη Νικόλα των ξένων), ο οποίος επιβραβεύει τα καλά παιδιά και το πολύ να φάει κάνα μπισκότο όταν πεινάσει…

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Παγωμένο για την ώρα. Όχι ότι αποκλείεται στο μέλλον να ξεπηδήσει κανένα σίκουελ από το πουθενά –εδώ θυμήθηκαν το Bad Santa 13 χρόνια μετά…

Καλά Χριστούγεννα!

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Είναι καλύτερος από τον Frosty, πάντως!

Βραδινές λιγούρες…

Κάποιος χρειάζεται μανικιούρ!

Black Christmas: Χριστός γεννάται, οι υπόλοιποι πεθαίνουν!

Σκηνοθεσία: Glen Morgan
Σενάριο: Glen Morgan
Μουσική: Shirley Walker
Ηθοποιοί: Katie Cassidy, Michelle Trachtenberg, Oliver Hudson κ.α.
Είδος: Slasher
Αξιολόγηση: ★
★
☆☆☆

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★
★
★
★☆
Φρίκη: ★
★★
★★
Τρόμος: ★★★☆☆
Αγωνία: ★★★☆☆

BLACK CHRISTMAS (2006)
Σε λιγότερο από μία εβδομάδα φτάνουν τα Χριστούγεννα και σήμερα το κλίμα στο blog γίνεται πιο γιορτινό! Όσο γιορτινό μπορεί να είναι το να βλέπεις έναν ψυχάκια να ξεριζώνει μάτια και να τα μασουλάει! Ναι, τρομολάγνε μου, θα σου μαγαρίσω τις γιορτές με πολύ άσχημο τρόπο, αλλά το ήξερες από πριν και γι’ αυτό ήρθες εδώ! Η σημερινή ταινία αποτελεί remake της κλασικής, ομώνυμης ταινίας του 1974 και, υπό φυσιολογικές συνθήκες, θα παρουσίαζα εκείνη, διότι θεωρώ ότι αν δεν έχεις δει πρώτα το πρωτότυπο, δεν μπορείς να εκτιμήσεις σωστά το remake (ή να το θάψεις όπως του αρμόζει!) Αποφάσισα, όμως, να ασχοληθώ τελικά με την ταινία του 2006 μόνο και μόνο επειδή είναι πιο βίαιη, αιματηρή κι ενδιαφέρουσα από την αρχική και θέλω -μέρες που είναι- να σου προσφέρω μόνο το καλύτερο! (Ελπίζω να μη διαβάζει κανένας ψυχίατρος…)

TI MAΣ ΛΕΣ;
Λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα, όσα μέλη της γυναικείας αδελφότητας ΔΑΚ δεν έχουν φύγει ακόμη για τις γορτές, περνούν τη βραδιά στο σπίτι της αδελφότητας πίνοντας, πετώντας κατινιές η μία στην άλλη και ανοίγοντας τα δώρα τους. Το σπίτι έχει αρκετά ανατριχιαστικό παρελθόν, καθώς αποτελεί το πατρικό του Billy, ενός κατά συρροήν δολοφόνου που πολλά χρόνια πριν είχε δολοφονήσει εκεί τη μητέρα και τον πατριό του. Ο Billy είναι πλέον έγκλειστος σε ψυχιατρική κλινική, αλλά καταφέρνει ν’ αποδράσει το ίδιο βράδυ, με σκοπό να περάσει τα Χριστούγεννα στο σπίτι του. Ό,τι και αν σημαίνει αυτό για τις ανυποψίαστες φοιτήτριες που πρόκειται να βρεθούν στο δρόμο του.

Το σενάριο είναι βασισμένο σε αυτό της αρχικής ταινίας, αν και έχει εμβαθύνει περισσότερο στο παρελθόν του παρανοϊκού δολοφόνου, δίνοντας τουλάχιστον μια εξήγηση για τα κίνητρά του, σε αντίθεση με την ταινία του 1974, που στο τέλος απλώς μυρίζεις τα νύχια σου για να καταλάβεις γιατί έκανε ό,τι έκανε. Από κει και πέρα, είναι γεμάτο από τις κλασικές ανοησίες που μαστίζουν τις περισσότερες ταινίες slasher, στις οποίες όλοι οι χαρακτήρες κάνουν ό,τι μπορούν για να βοηθήσουν τον δολοφόνο να τους σκοτώσει γρηγορότερα! Ξέρεις, τα κλασικά: «ας χωριστούμε, ας πάω μόνη μου στη σκοτεινή σοφίτα, ας γυρίσω την πλάτη στην πόρτα λέγοντας ότι δεν είναι κανείς εκεί» και διάφορα τέτοια.

Η ταινία, γενικότερα, πήρε χάλια κριτικές (όχι ότι δεν τις άξιζε) και ο μόνος λόγος να τη δεις είναι για το αίμα και τις γραφικές σκηνές. (Κάτι τέτοια γράφω κι επιβεβαιώνεται όλο και περισσότερο ότι είμαι κοινωνιοπαθής…) Φυσικά, προκάλεσε έντονες αντιδράσεις από –μάντεψε!- διάφορες θρησκευτικές ομάδες, οι οποίες κατέκριναν το εορταστικό υπόβαθρο της ταινίας και την προβολή της την ημέρα των Χριστουγέννων. Πράγμα που υπονοεί, εμμέσως, ότι οι εν λόγω θρησκευτικές ομάδες δεν έχουν κανένα πρόβλημα με ένα καλό αιματοκύλισμα, αρκεί να μη γίνεται χριστουγεννιάτικα και τους χαλάει τη γεύση στο eggnog! Παρόλα αυτά, τα λεφτά της τα έβγαλε και με το παραπάνω, αποδεικνύοντας ότι ο κόσμος έχει βαρεθεί να βλέπει κάθε Χριστούγεννα τον Tim Allen να γίνεται Άη Βασίλης -σε καινούργια ταινία κάθε φορά.

Η μουσική της ταινίας ανήκει στην Shirley Walker, η οποία συνέθεσε και τη μουσική της αρχικής τριλογίας του Final Destination. Αποτελεί την τελευταία της δουλειά, καθώς ένα μήνα πριν την προβολή της ταινίας απεβίωσε.

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, δεν είναι για να την πάρεις στα σοβαρά, αλλά είναι αρκετά καλή για να περάσεις ευχάριστα και σε εορταστικό κλίμα την ώρα σου όσο οι άλλοι βλέπουν τα κλασικά τηλεοπτικά ξεφαντώματα με την Πάολα και τον Οικονομόπουλο! Τα οποία είναι πολύ πιο φρικαλέα κι από ταινία τρόμου.

---

GEEKY TRIVIA
Για τις ανάγκες των τρέιλερ γυρίστηκαν αρκετές πρόσθετες σκηνές (εν αγνοία του σκηνοθέτη, που τα πήρε στο κρανίο!) με διαφορετικούς θανάτους, οι οποίες δεν προβάλλονται στην κανονική ταινία. Σε μία από αυτές, μάλιστα, παρουσιάζεται ξεκάρφωτος χαρακτήρας που δεν συμπεριλαμβάνεται καν στο καστ –βρήκαν έναν περαστικό και τον βάλανε μέσα; Παράλληλα, μια σκηνή θανάτου αντικαταστάθηκε από διαφορετική στην αμερικανική έκδοση, ενώ η original προβλήθηκε μόνο στη βρετανική. Σαν να μην έφταναν αυτά, γυρίστηκαν και διαφορετικές σκηνές τέλους. Οι φαν της ταινίας πρέπει να είναι πολύ πολύ μπερδεμένοι, καθώς ο καθένας έχει δει και άλλη εκδοχή της ταινίας!

---

MIA ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ
Η ταινία, όπως προαναφέρθηκε, αποτελεί remake της ομώνυμης ταινίας του 1974, η οποία είναι ένα από τα πρώτα slasher films που κυκλοφόρησαν ποτέ.

• Black Christmas (1974) ★
★
☆☆☆
  Μια γυναικεία αδελφότητα δέχεται πρόστυχες και ανατριχιαστικές τηλεφωνικές φάρσες από έναν μυστηριώδη άντρα, ο οποίος κρύβεται στη σοφίτα του παλιού σπιτιού της αδελφότητας και αρχίζει να δολοφονεί ένα ένα τα μέλη της αδελφότητας.

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Με τίποτα. Άλλωστε, μια χαρά βγαίνουν νέα σπλάτερ κάθε Χριστούγεννα, στο ίδιο ακριβώς μοτίβο, ποιος ο λόγος να γυρίσεις σίκουελ;

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

«Θα είμαι σπίτι για τα Χριστούγεννα». Αυτό είναι απειλή.

Αυτά τα Χριστουγεννιάτικα μπισκότα θα έχουν ιδιαίτερη γεύση…

Αν αναρωτιέσαι πού είναι τα μάτια της, ρίξε μια πιο προσεκτική ματιά στον στολισμό του δέντρου!

Εμείς τα ξαναλέμε με τη νέα χρονιά! Όποτε έχεις όρεξη για θρίλερ, ρίξε μια ματιά στις προτάσεις των προηγούμενων Παρασκευών! Καλές γιορτές!