The Boy: Αρκεί μόνο ν’ ακολουθήσεις τους κανόνες του…

Σκηνοθεσία: William Brent Bell
Σενάριο: Stacey Menear
Μουσική: Bear McCreary
Ηθοποιοί: Lauren Cohan, Rupert Evans, Jim Norton κ.α.
Είδος: Psychological Horror
Αξιολόγηση: ★★
★
★

☆

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★
☆☆☆☆
Φρίκη: ★
★
☆☆☆
Τρόμος: ★
★
★
☆☆
Αγωνία: ★
★
★
★
☆

THE BOY (2016)
Φρεσκαδούρα η σημερινή πρόταση, καθώς προβλήθηκε σχετικά πρόσφατα στους κινηματογράφους. Πρόκειται για ανατριχιαστική ταινιούλα -καθώς περιέχει creepy κούκλα- και προσωπικά τη λάτρεψα, παρά τις χλιαρές κριτικές που πήρε, διότι από την εποχή του Child’s Play έχω ένα κόλλημα με ταινίες όπου πρωταγωνιστούν φρικο-κούκλες! Μόνο το Annabelle με ξενέρωσε, το οποίο ήταν αρπαχτή της κακιάς ώρας, ασχέτως αν ως κούκλα χτυπάει κι εκείνη κόκκινο στο φρικόμετρο! Ας περάσουμε κατευθείαν στο ψητό…

TI MAΣ ΛΕΣ;
Η Grace βρίσκει προσωρινή δουλειά ως γκουβερνάντα της οικογένειας Heelshire, στο Ηνωμένο Βασίλειο. Τα καθήκοντά της περιλαμβάνουν την πλήρη φροντίδα του Brahms, του οχτάχρονου γιου της οικογένειας, όσο οι γονείς θα λείπουν σε ταξίδι. Η έκπληξη της, όμως, είναι τεράστια όταν συνειδητοποιεί ότι το μικρό αγόρι είναι μια πορσελάνινη κούκλα, την οποία οι Heelshire αντιμετωπίζουν ως παιδί τους από τότε που ο πραγματικός Brahms έχασε τη ζωή του σε μια πυρκαγιά. Το μόνο που πρέπει να κάνει η Greta είναι ν’ ακολουθεί μια λίστα από απλούς κανόνες, που περιστρέφονται γύρω από την καθημερινή ρουτίνα του Brahms. Όταν, όμως, αρχίζει ν’ αγνοεί αυτούς τους κανόνες, ανακαλύπτει με τρόμο ότι η προειδοποίηση των Heelshire ότι ο Brahms δεν είναι ένα «φυσιολογικό» παιδί, ήταν πέρα για πέρα βάσιμη!

«Και γιατί τέτοια λατρεία για την ταινία;» θα με ρωτήσεις «Τόσες παρόμοιες έχουν γυριστεί, ξέρουμε από πριν πώς θα εξελιχθεί». Ναι, είναι γεγονός πως έχουν γυριστεί πολλές ταινίες με παραπλήσιο σενάριο: μια τρομακτική κούκλα που είναι στοιχειωμένη/καταραμένη/ζωντανή και αρχίζει να τρομοκρατεί τους πρωταγωνιστές. Αλλά η αλήθεια είναι ότι το The Boy είναι καλογυρισμένο, ατμοσφαιρικό και κάπως πιο φρέσκο από τον ανταγωνισμό. Σίγουρα, σε μεγάλο ποσοστό ακολουθεί τη σεναριακή δομή ανάλογων ταινιών και ίσως το μυαλό σου πάει από πριν στο τέλος. Για την ακρίβεια, θα σκεφτείς 2-3 εναλλακτικές για την τελική ανατροπή –το ίδιο έκανα κι εγώ, αλλά τελικά η ιστορία κατάφερε να με εκπλήξει ευχάριστα, αφού έπεσα έξω!

Σε γενικές γραμμές, λοιπόν, ενώ πατάει σε μια κλασική συνταγή, η ταινία είναι κάπως πιο πρωτότυπη και διαφορετική. Παρουσιάζει από την αρχή ενδιαφέρον, είναι άρτια σκηνοθετημένη, στυλιζαρισμένη, με αρκετό μυστήριο και αγωνία μέχρι την τελευταία πράξη, αλλά και τρομακτική κατά διαστήματα, προσπαθώντας (όσο γίνεται) ν’ αποφύγει τις κλασικές τρομάρες. Παράλληλα, η επιλογή της συμπαθέστατης Cohan στον πρωταγωνιστικό ρόλο ήταν ό,τι έπρεπε, καθώς το έχει με τον τρόμο: η πολυετής συμμετοχή της στο The Walking Dead αποτελεί το καλύτερο εκπαιδευτικό σεμινάριο πάνω στο είδος!

Έχει αδυναμίες το σενάριο; Φυσικά και έχει –ποιο θρίλερ δεν έχει τα θεματάκια του; Σημασία, όμως, έχει ότι και την κατάλληλη ατμόσφαιρα καταφέρνει να χτίσει και σε κρατάει μέχρι το τέλος σε εγρήγορση. Εντάξει, σχεδόν, μέχρι το τέλος, διότι το μεγαλύτερο πρόβλημα, δυστυχώς, είναι το ίδιο το φινάλε. Μοιάζει κάπως αδύναμο, βιαστικό και κλισεδιάρικο, αλλά έχουμε δει και χειρότερα! Όπως ανέφερα και στην αρχή, εμένα μου άρεσε αρκετά και με ενθουσίασε, οπότε της δίνω τέσσερα αστεράκια, γουργουρίζοντας ικανοποιημένος!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, θέλω να πιστεύω ότι δεν θα σε αφήσει παραπονεμένο. Δες την, αλλιώς το βράδυ θα βρεις τον Brahms να κάθεται στο κρεβάτι σου!

GEEKY TRIVIA
Τέτοια ανατριχιαστική κούκλα αποτελεί πρώτης τάξεως ευκαιρία για φάρσες –κάτι που εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο τα μέλη του καστ, αφού τη χρησιμοποιούσαν για να τρομάξουν ο ένας τον άλλο στα διαλείμματα των γυρισμάτων! Σε μία από αυτές τις φάρσες, το θύμα εκτόξευσε την κούκλα έξω από το τροχόσπιτό του και η παραγωγή αναγκάστηκε να την αντικαταστήσει με μια καινούργια!

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Δύσκολο, όχι μόνο λόγω των χλιαρών κριτικών, αλλά κυρίως επειδή το τέλος της ταινίας λύνει το μυστήριο και δεν αφήνει και πολλά περιθώρια για συνέχεια.

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Την λες και λίγο «γεια σου» την κυριούλα…

Νταντεύοντας την κούκλα…

Ό,τι και αν βλέπουν, δεν είναι καλό!