5 θρίλερ με αριθμούς στον τίτλο!

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΒΕΒΑΙΗ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ!
Για σήμερα σου έχω πέντε ταινιούλες που δεν έχουν και πολλά κοινά μεταξύ τους, πέρα από το ότι όλες τους έχουν ένα νούμερο στον τίτλο τους. (Κάποιες έχουν και νούμερα για πρωταγωνιστές, αλλά αυτή είναι διαφορετική ιστορία!) Μην αρχίσεις τις πράξεις και τις εξισώσεις, ψάχνοντας για κάποια μαθηματική σχέση μεταξύ τους, ούτε να το ρίξεις στην αριθμολογία μπας και εντοπίσεις κάποια κρυφή σύνδεση -τα μαθηματικά δεν ήταν ποτέ το φόρτε μου και το μόνο που γνωρίζω από αριθμολογία είναι ότι υπάρχουν πολλοί βλαμμένοι εκεί έξω που πιστεύουν σε αυτή. Ο μόνος λόγος που επέλεξα τις συγκεκριμένες ταινίες είναι όντως επειδή έχουν έναν αριθμό στον τίτλο τους και είναι αρκετά διαφορετικές μεταξύ τους, ώστε να σου χαρίσω ένα ωραίο μπουκετάκι από θρίλερ για να περάσεις την εβδομάδα σου. Μερικές φορές έχει πλάκα να κάνεις πράγματα που δεν βγάζουν κανένα νόημα!


HOUSE OF 1000 CORPSES (2003)

Σκηνοθεσία: Rob Zombie
Σενάριο: Rob Zombie
Μουσική: Rob Zombie, Scott Humphrey
Ηθοποιοί: Sid Haig, Bill Moseley, Karen Black κ.α.
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★★☆☆☆

 

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Δύο ζευγάρια περιοδεύουν στην αμερικανική επαρχία μαζεύοντας υλικό για ένα βιβλίο που ετοιμάζουν, με θέμα τις διάφορες τουριστικές ατραξιόν που βρίσκονται στις μικρές πόλεις των ΗΠΑ. Σε ένα βενζινάδικο γνωρίζονται με τον Captain Spaulding, τον γραφικό ιδιοκτήτη του καταστήματος, που παράλληλα διευθύνει και ένα Μουσείο Τεράτων και Ψυχασθενών. Όταν τους ενημερώνει για ένα τοπικό μύθο που ονομάζεται Dr. Satan αποφασίζουν να ερευνήσουν την ιστορία για το βιβλίο τους. Στην διαδρομή, όμως, θα έρθουν σε επαφή με μια πολύ περίεργη οικογένεια –και όλοι ξέρουμε πώς καταλήγουν αυτές οι συναντήσεις στα θρίλερ!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, αν έχεις δει άλλες ταινίες του Rob Zombie ξέρεις πολύ καλά τι να περιμένεις. Ο τύπος παίζει να γράφει και να σκηνοθετεί μόνο μαστουρωμένος, καθώς οι περισσότερες ταινίες του είναι ένας χαοτικός αχταρμάς από μπλεγμένα πλάνα και βαβούρα. Αν και η ταινία αποτελεί, ουσιαστικά, exploitation παραγωγή και δανείζεται αρκετά στοιχεία από το ύφος του είδους, παρόλα αυτά καταλήγει ένα φασαριόζικο, δυσνόητο, κλισεδιάρικο κακέκτυπο. Παρά το θάψιμο, κατάφερε να βγάλει λεφτά και να οδηγήσει και σε ένα σίκουελ, το The Devil’s Rejects του 2005.


APARTMENT 1303 (2007)

Σκηνοθεσία: Ataru Oikawa
Σενάριο: Ataru Oikawa, Kei Oishi, Takamasa Sato
Μουσική: John Lissauer, Masako Miyoshi
Ηθοποιοί: Noriko Nakagoshi, Arata Furuta, Yuka Itaya κ.α.
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★★☆☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Μια νεαρή γυναίκα αυτοκτονεί πηδώντας από το μπαλκόνι του νέου της διαμερίσματος, κατά τη διάρκεια ενός πάρτι. Η αδελφή της, η Mariko, επισκέπτεται το διαμέρισμα προσπαθώντας να βρει απαντήσεις γύρω από την ανεξήγητη αυτοκτονία, ενώ παράλληλα αναλαμβάνει και τη φροντίδα της μητέρας τους, η οποία δείχνει να έχει πληγεί από το θλιβερό αυτό γεγονός. Σύντομα, όμως, μαθαίνει ότι το διαμέρισμα έχει πολύ άσχημο και βίαιο παρελθόν και ότι η αυτοκτονία της αδελφής της είναι απλώς ένα κομμάτι στο παζλ…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, αν και η ταινία είναι ιαπωνική –και ξέρουμε ότι οι Ιάπωνες το έχουν με τον τρόμο- δεν κατορθώνει παρόλα αυτά να περάσει τη μετριότητα, καθώς μοιάζει περισσότερο με μια πιο low budget εκδοχή του The Grudge. Η ιστορία είναι συνηθισμένη, το σενάριο χλιαρό από άποψη αγωνίας και τρόμου και τα εφέ δεν αποτελούν κάτι το αξιοσημείωτο. Έχει σίγουρα 2-3 δυνατές σκηνές που θα κάνουν την καρδιά σου να χτυπήσει δυνατά, αλλά το συνολικό αποτέλεσμα είναι αδύναμο. Η ταινία απέκτησε και αγγλόφωνο remake το 2012, το οποίο (ως συνήθως) πάτωσε και έφαγε θάψιμο.


1408 (2007)

Σκηνοθεσία: Mikael Håfström
Σενάριο: Matt Greenberg, Scott Alexander
Μουσική: Gabriel Yared
Ηθοποιοί: John Cusack, Samuel L. Jackson, Mary McCormack κ.α.
Είδος: Psychological Horror
Αξιολόγηση: ★★★★☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ο Mike Enslin είναι ένας σκεπτικιστής συγγραφέας τρόμου, ο οποίος επισκέπτεται τοποθεσίες που εικάζεται ότι είναι στοιχειωμένες, με κύριο σκοπό να τις απομυθοποιήσει. Όταν λαμβάνει μια ανώνυμη καρτ ποστάλ του ξενοδοχείου Dolphin της Νέας Υόρκης, η οποία τον προειδοποιεί να αποφύγει το δωμάτιο 1408, το θεωρεί ως κάποιο είδος πρόκλησης και αποφασίζει να ερευνήσει τον θρύλο που λέει ότι κανείς δεν αντέχει να μείνει στο 1408 πάνω από μία ώρα. Ο υπεύθυνος του ξενοδοχείου τον ενημερώνει για το άσχημο παρελθόν του κλειστού, πλέον, δωματίου και τους δεκάδες θανάτους που έχουν σημειωθεί σε αυτό και προσπαθεί να τον πείσει να μείνει κάπου αλλού. Ο Mike, όμως, είναι σίγουρος ότι όλα αποτελούν κάποιο διαφημιστικό κόλπο ή φάρσα και δεν κρύβεται τίποτε το παραφυσικό πίσω από την ιστορία. Μόνο που θα διαπιστώσει ότι κάθε θρύλος έχει μια δόση αλήθειας…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, αν σου αρέσει ο King, τότε η ταινία θα σε ενθουσιάσει, καθώς είναι βασισμένη σε μια μικρή ιστορία του. Και όχι από τις μέτριες, κακές ή χαζές ιστορίες του, προφανώς, αν κρίνουμε από το γεγονός ότι η ταινία έσπασε τα ταμεία και σάρωσε στις κριτικές. Ο Cusack, εξαιρετικός στην ερμηνεία του, σηκώνει όλη την ταινία στους ώμους του –αφού την περισσότερη ώρα είναι ο μόνος που εμφανίζεται. Το σενάριο είναι τρομακτικό, γεμάτο μυστήριο, αγωνία και ανατροπές και η ένταση κλιμακώνεται σταδιακά μέχρι που πιάνεις τον εαυτό σου να παρακολουθεί με κομμένη ανάσα. Η ταινία γυρίστηκε με τέσσερα διαφορετικά τέλη (και όλα διαφορετικά από αυτό της αρχικής ιστορίας) –άλλα πιο αισιόδοξα και άλλα τελείως σκοτεινά- ώστε να επιλεχθεί αυτό που αντιπροσώπευε περισσότερο το κοινό.


7 NIGHTS OF DARKNESS (2007)

Σκηνοθεσία: Allen Kellogg
Σενάριο: Allen Kellogg
Μουσική: –
Ηθοποιοί: Jennifer Hoffman, Allen Kellogg, Meredith Kochan κ.α.
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★★☆☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Έξι παίκτες ενός ριάλιτι σώου πρέπει να περάσουν εφτά βραδιές μέσα σε ένα παλιό, εγκαταλελειμένο άσυλο που εικάζεται ότι είναι στοιχειωμένο. Το βραβείο για όσους καταφέρουν να φέρουν σε πέρας την αποστολή και δεν εγκαταλείψουν το οίκημα θα είναι ένα εκατομμύριο δολάρια. Φυσικά, μια και η ταινία είναι βασισμένη -και καλά- σε found footage, ξέρουμε από πριν ότι διάφορα φρικαλέα πράγματα θα συμβούν και κανείς δεν θα τη βγάλει ζωντανός!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε δεν είναι κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί σε κάμποσες παραλλαγές. Για την ακρίβεια, η ταινία παίζει να πάτησε ακριβώς στην τρέλα της περιόδου εκείνης με ανάλογες ταινίες με «στοιχειωμένα κτίρια» και ντοκιμαντερίστικο found footage, αφού ακολουθεί την ίδια συνταγή κατά γράμμα. Σίγουρα αποτελεί μια αξιόλογη προσπάθεια -αν εξαιρέσουμε το πρώτο μισάωρο, κατά το οποίο κάνεις απλώς υπομονή περιμένοντας να μπει η ταινία στο ψητό. Για low budget παραγωγή, είναι καλή η προσπάθεια. Αλλά δεν αρκεί για να ξεχωρίσει από τον σωρό!


11-11-11 (2011)

Σκηνοθεσία: Darren Lynn Bousman
Σενάριο: Darren Lynn Bousman
Μουσική: Joseph Bishara
Ηθοποιοί: Timothy Gibbs, Michael Landes, Wendy Glenn κ.α.
Είδος: Supernatural Horror
Αξιολόγηση: ★★☆☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ο Joseph, ένας επιτυχημένος και διάσημος συγγραφέας που βασανίζεται συχνά από εφιάλτες μετά τον φριχτό θάνατο της οικογένειάς του, έχει χάσει πλήρως την πίστη του στον Θεό και θεωρεί ότι δεν έχει πλέον κανέναν σκοπό στη ζωή. Όταν αναγκαστεί να ταξιδέψει στην Ισπανία για να επισκεφτεί τον ετοιμοθάνατο πατέρα του, με τον οποίο έχει διακόψει κάθε επαφή, αλλά και τον πάστορα αδελφό του, θα ξυπνήσουν ξανά μέσα του άσχημες μνήμες από το παρελθόν. Μόλις, όμως, ο αδελφός του του δείξει κάποιες ανεξήγητες εικόνες που καταγράφονται στις κάμερες του σπιτιού κάθε βράδυ στις 11.11, ο Joseph θα συνειδητοποιήσει ότι ο ίδιος αριθμός σχετίζεται με κάποιο τρόπο με όλα τα άσχημα γεγονότα στη ζωή του…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, μέτριο το αποτέλεσμα και ολίγον τι μπερδεμένο αφού το σενάριο μπλέκει διάφορα στοιχεία μεταξύ τους και από τη μία στιγμή στην άλλη αλλάζει πορεία και κατεύθυνση, μέχρι την ανατροπή -την οποία έχεις δει να έρχεται χτυπώντας την κόρνα, από τη μέση της ταινίας περίπου! Αυτό είναι και το μεγαλύτερο ελάττωμα της: αδυνατεί να σε πιάσει απροετοίμαστο ή να σε ξαφνιάσει. Μια δυο σκηνές τρόμου δεν αρκούν για να σώσουν την κατάσταση, ειδικά αν βασίζονται στα κλασικά τεχνάσματα που χρησιμοποιούν όλα τα θρίλερ από το 1970 κι έπειτα. Σε γενικές γραμμές είναι αδύναμη, συνηθισμένη και απογοητευτική.

Burnt Offerings: Πριν το σπίτι στο Amityville, υπήρξε το σπίτι στην California…

classicsBurnt-posterΣκηνοθεσία: Dan Curtis
Σενάριο: Dan Curtis, William F. Nolan
Μουσική: Bob Cobert
Ηθοποιοί: Karen Black, Oliver Reed, Bette Davis, Lee Montgomery κ.α.
Είδος: Mystery Horror
Αξιολόγηση: ★★
☆☆☆

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★☆☆
Φρίκη: ☆☆
Τρόμος: ★☆☆
Αγωνία:

BURNT OFFERINGS (1976)
Μπήκε το καλοκαιράκι, οπότε ας δούμε και κάτι σχετικό με τους κινδύνους που κρύβουν οι καλοκαιρινές διακοπές! Αν και η σημερινή ταινία θεωρείται κλασική, εγώ ούτε που την είχα ακούσει ποτέ στη ζωή μου! Τυχαία έμαθα την ύπαρξή της, γράφοντας για κάποιο άλλο θρίλερ. Διόλου τυχαίο που δεν την γνώριζα μια και –παρά το διάσημο καστ της- δεν έγινε ποτέ ιδιαίτερη επιτυχία, ώστε να ταράξει τα νερά και οι κριτικές που έλαβε στην εποχή της ήταν κατά κύριο λόγο αρνητικές. Παράλληλα, όπως θα πρόσεξες από τον τίτλο του άρθρου, η ταινία ίσως σου φέρνει στο νου το «δαιμονισμένο» σπίτι του Amityville, το οποίο βγήκε στον κινηματογράφο τρία χρόνια αργότερα και κατάφερε να τα πάει κάπως καλύτερα, αφού γέννησε ένα ολόκληρο franchise που ανανεώνεται ως τις μέρες μας (υπόσχομαι να αναφερθώ και σε αυτό κάποια μέρα!)

TI MAΣ ΛΕΣ;
Ένα ζευγάρι αποφασίζει να νοικιάσει μια εξοχική κατοικία –η οποία δείχνει σε άσχημη κατάσταση, καθώς είναι αρκετά παλιά- ώστε να περάσει εκεί το καλοκαίρι μαζί με τον γιο και τη θεία του συζύγου. Τα ηλικιωμένα αδέλφια που ζούνε εκεί κάθε χειμώνα, θέτουν ως μοναδικούς όρους το ζευγάρι να φροντίζει το σπίτι και να πηγαίνει φαγητό στην υπερήλικη μητέρα τους, που ζει απομονωμένη σε ένα δωμάτιο του πάνω ορόφου, από το οποίο δεν βγαίνει ποτέ. Σύντομα, όμως, διάφορα περίεργα περιστατικά συμβαίνουν στην οικογένεια, ενώ το περιβάλλον δείχνει να έχει περίεργη επίδραση πάνω στη Marian, τη σύζυγο. Παράλληλα, το σπίτι μοιάζει να αυτοανανεώνεται με ανεξήγητο τρόπο με το πέρασμα του χρόνου, αλλά το τίμημα γι’ αυτό είναι πολύ μεγάλο…

Η ταινία αποτελεί δραματοποίηση του ομώνυμου βιβλίου του Robert Marasco, με κάποιες διαφοροποιήσεις, κυρίως στο τέλος, το οποίο ο σκηνοθέτης το άλλαξε εντελώς, μια και αυτό του βιβλίου δεν του άρεσε. Εντάξει, καφρίλα αυτό, αλλά υπάρχουν και βιβλία ή κόμικς που έχουν υποστεί πολύ χειρότερη κακομεταχείρισή κατά τη μεταφορά τους στον κινηματογράφο! Παρά τις προαναφερθείσες αρνητικές κριτικές, κατάφερε να κερδίσει έξι βραβεία, αποδεικνύοντας για μια ακόμη φορά ότι κανένας μας δεν παίρνει στα σοβαρά τους κριτικούς κινηματογράφου (μην παραπονιέσαι, Κουτσογιαννόπουλε, άμα θες να σε πάρουμε στα σοβαρά, σταμάτα να ακολουθείς τη Μενεγάκη σε κάθε εκπομπή της!)

Παρόλα αυτά, η ταινία πάσχει βαρέως. Δεν μπορώ να διευκρινίσω ακριβώς τι είναι αυτό που με ενόχλησε, αλλά μου έδωσε την αίσθηση ότι παρακολούθησα κάτι που φτιάχτηκε χωρίς αρχικό πλάνο και προετοιμασία και σε στυλ: «ας ξεκινήσουμε το γύρισμα και κολλάμε ό,τι μας έρθει στην πορεία». Κατ’ αρχάς, κάνει κοιλιά σε αρκετά σημεία. Η πλοκή είναι τόσο βασανιστικά αργή, που μέχρι να μπει στο ψητό αναρωτιέσαι αν βλέπεις απλώς κάποιο οικογενειακό δράμα και όχι θρίλερ. Ίσως φταίει και το γεγονός ότι ο Dan Curtis είχε ήδη στο ενεργητικό του αρκετές τηλεοπτικές σειρές (η πιο γνωστή του ήταν το Dark Shadows, που μεταφέρθηκε προσφάτως –και αθλίως- στον κινηματογράφο από τον Tim Burton) και τηλεταινίες, οπότε του είχε μείνει το κουσούρι της τηλεοπτικής σκηνοθεσίας, με όλα τα επακόλουθά του.

Οι χαρακτήρες φέρονται αρκετά αλλοπρόσαλλα. Και δεν αναφέρομαι στα σημεία που ΠΡΕΠΕΙ να φέρονται αλλοπρόσαλλα, επειδή έτσι επιτάσσει το σενάριο, αλλά στις περίεργες μεταπτώσεις που παρουσιάζουν από σκηνή σε σκηνή και στην απόκοσμη ικανότητά τους να αντιδρούν παντελώς αφύσικα σε διάφορα βαρυσήμαντα περιστατικά που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια της ταινίας. Επίσης, υπάρχουν και κάποιες σκηνές που είτε δεν εξηγούνται επαρκώς είτε δεν βγάζουν και ιδιαίτερο νόημα (θυμήσου, αν τη δεις, τη σκηνή με τον σοφέρ και το φέρετρο και θα καταλάβεις τι εννοώ)…
Τέλος, τη μεγάλη ανατροπή του φινάλε, την έχουμε ήδη καταλάβει όλοι σχεδόν από τη μέση της ταινίας –μια και το σενάριο δεν κάνει και καμιά ιδιαίτερη προσπάθεια να την πολυκρύψει, οπότε τζάμπα μας βγάζουν την πίστη μέχρι να φτάσουν ως εκεί!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, εντάξει, δεν τη λες και αριστούργημα –εγώ στο σπίτι εκείνο δεν θα έμπαινα, πάντως! Χίλιες φορές ενοικιαζόμενα δωμάτια!


GEEKY TRIVIA
Ο περίεργος τίτλος της ταινίας (και του βιβλίου) είναι βιβλικός όρος και παραπέμπει στις θυσίες που γίνονταν προς το Θεό, στα χρόνια της Παλαιάς Διαθήκης, κατά τις οποίες ένα σφάγιο καιγόταν στον βωμό. Για ποιο λόγο ονομάστηκε έτσι, θα το καταλάβεις μόνος σου!


ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Ε, μιλάμε για ταινία του 1976 –αφού δεν την έχουν ήδη κάνει remake ως τώρα, μάλλον δεν θα την κάνουν ποτέ!

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:
BU1 BU3 BU5