5 (ακόμη) θρίλερ με αριθμούς στον τίτλο!


ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΠΟΥ ΜΕΤΡΑΕΙ!
Ο εγκλεισμός συνεχίζεται και για τρίτη Παρασκευή στη σειρά είμαι εδώ να σου προτείνω πέντε ταινιούλες ακόμη, για να γίνουν πιο ανεκτές οι νύχτες της καραντίνας σου! Αν τις δεις όλες μαζεμένες και σου τελειώσουν γρήγορα, υπάρχουν πάνω από 200 ακόμη προτάσεις στο ιστολόγιο αυτό –όλο και κάποια θα σου έχει ξεφύγει. Και μιας και μετράμε μέρες εδώ και ένα μήνα σχεδόν, περιμένοντας να σιγάσει ο εφιάλτης που περνά ο πλανήτης, σήμερα έχω ξανά μερικές ταινιούλες που μετράνε κι εκείνες. Στους τίτλους, τουλάχιστον, μια και το μόνο κοινό που έχουν μεταξύ τους είναι ό,τι περιέχουν ένα νούμερο σε αυτούς. Υπομονή και ας ελπίσουμε ότι βρισκόμαστε πλέον σε αντίστροφη μέτρηση μέχρι να αρχίσουν όλα να γίνονται πάλι φυσιολογικά…


POPULATION 436 (2006)

Σκηνοθεσία: Michelle MacLaren
Σενάριο: Michael Kingston
Μουσική: Glenn Buhr
Ηθοποιοί: Jeremy Sisto, Fred Durst,
Charlotte Sullivan κ.α.
Είδος: Mystery, Horror
Αξιολόγηση: ★★★☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ένας υπάλληλος της Υπηρεσίας Απογραφής των ΗΠΑ επισκέπτεται μια απομονωμένη και ειδυλλιακή κωμόπολη της Βόρειας Ντακότα, με σκοπό να ερευνήσει κάτι που στην αρχή θεωρεί ότι αποτελεί σφάλμα: για πάνω από έναν αιώνα, ο πληθυσμός της πόλης μοιάζει να έχει παραμείνει σταθερός στους 436 κατοίκους. Αυτό που αγνοεί είναι πως πίσω από αυτό κρύβεται μια υπερφυσική δύναμη που φροντίζει να διατηρεί την ισορροπία στην πόλη. Με κάθε νέα προσθήκη, ένας άλλος κάτοικος πρέπει να πεθαίνει…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, η ταινία έχει αρκετό μυστήριο για να διατηρήσει το ενδιαφέρον σου και σε αυτό συμβάλλει η πρωτότυπη ιδέα του σεναρίου. Το βασικό μειονέκτημα είναι πως γίνεται αρκετά προβλέψιμη από ένα σημείο κι έπειτα, ειδικά αφού ανοίγει τα χαρτιά της από το ξεκίνημά της, σχεδόν. Μοιάζει περισσότερο με ένα εκτεταμένο επεισόδιο των X-Files ή του Twilight Zone, καθώς μοιράζεται την ίδια ατμόσφαιρα. Άλλωστε, πρόκειται για μια παραγωγή low budget που κυκλοφόρησε απευθείας σε DVD. Παρόλα αυτά, είναι αξιοπρεπής παραγωγή.


VANISHING ON 7th STREET (2010)

Σκηνοθεσία: Brad Anderson
Σενάριο: Anthony Jaswinski
Μουσική: Lucas Vidal
Ηθοποιοί: Hayden Christensen, John Leguizamo, Thandie Newton κ.α.
Είδος: Post-Apocalyptic Horror
Αξιολόγηση: ★★☆☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Μετά από ένα μυστηριώδες μπλακ άουτ, οι περισσότεροι κάτοικοι του Detroit εξαφανίζονται, αφήνοντας πίσω τους μόνο τα ρούχα που φορούσαν. Οι λιγοστοί επιζώντες προσπαθούν να βρούνε κάποια εξήγηση για το τρομακτικό φαινόμενο. Σύντομα φτάνουν στο συμπέρασμα πως όσοι έμειναν πίσω σώθηκαν επειδή τη στιγμή που απλώθηκε το σκότος, βρίσκονταν κοντά σε κάποια πηγή φωτός. Γνωρίζοντας πως κάτι καραδοκεί στο σκοτάδι και περιμένει να τους αρπάξει, κάνουν το παν για να διατηρήσουν το ελάχιστο φως γύρω τους αναμμένο. Κάτι που γίνεται εξαιρετικά πιο δύσκολο από το γεγονός ότι ακόμη και ο ίδιος ο ήλιος φωτίζει πλέον για ελάχιστες ώρες κάθε μέρα…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, πρόκειται για μια ακόμη ταινία με σχετικά έξυπνο σενάριο, το οποίο -δυστυχώς- δεν αξιοποιείται στο έπακρο. Ενώ η ιστορία ξεκινά καλά και δείχνει πολλά υποσχόμενη, δεν καταφέρνει να αναπτύξει πολύ καλά την κεντρική ιδέα και να σπρώξει την πλόκη σε κάτι παραπάνω από αναμενόμενα, επαναλαμβανόμενα κλισέ. Εκ των πραγμάτων, αφήνει πολλά ερωτήματα αναπάντητα, σε σημείο να μοιάζει σχεδόν ανολοκλήρωτη ή σαν να άφηνε ανοιχτό το ενδεχόμενο για κάποιο σίκουελ.


13 SINS (2014)

Σκηνοθεσία: Daniel Stamm
Σενάριο: David Birke, Daniel Stamm
Μουσική: Michael Wandmacher
Ηθοποιοί: Mark Webber, Devon Graye,
Ron Perlman κ.α.

Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★★★★☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ο Elliot είναι βυθισμένος στα χρέη, καθώς συντηρεί τον διανοητικά ανάπηρο αδελφό του, την έγκυο αρραβωνιαστικιά του και τον πατέρα του. Η ζωή του πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο, με αποκορύφωμα την απόλυσή του. Μετά από μια περίεργη κλήση που δέχεται, αποφασίζει να λάβει μέρος σε κάτι που μοιάζει με παιχνίδι. Πρέπει να ολοκληρώσει δεκατρείς προκλήσεις για να κερδίσει ένα τεράστιο χρηματικό ποσό. Οι μόνοι κανόνες είναι να μην αποτύχει σε κάποια από αυτές, να μην αποκαλύψει σε κανέναν το παιχνίδι και να μην παρεμβληθεί σε αυτό με κανέναν τρόπο. Όσο, όμως, προχωρούν οι προκλήσεις, τόσο πιο τραβηγμένες, επικίνδυνες και φρικιαστικές γίνονται. Θα αντέξει ως το τέλος;

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, η ταινία αποτελεί μια ευχάριστη έκπληξη που πέρασε σχετικά απαρατήρητη. Αποτελεί remake του Ταϊλανδέζικου 13: Game of Death, αν και με αρκετές διαφοροποιήσεις από την αρχική ταινία. Το σενάριο είναι σχετικά φρέσκο, οι ερμηνείες καλές και το σασπένς μεγαλώνει όλο και περισσότερο όσο προχωρά η ταινία. Έχει αρκετές σκηνές φρίκης για τους φαν του είδους, αλλά καταφέρνει να είναι κάτι παραπάνω από απλό torture porn, ρίχνοντας βάρος στους χαρακτήρες και την απόγνωσή τους, η οποία είναι αυτή που τους καθοδηγεί σε όλη τη διάρκειά της. Δες την οπωσδήποτε.


31 (2016)

Σκηνοθεσία: Rob Zombie
Σενάριο: Rob Zombie
Μουσική: Rob Zombie, John 5
Ηθοποιοί: Sheri Moon Zombie, Jeff Daniel Phillips, Meg Foster κ.α.
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★★☆☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Η ταινία διαδραματίζεται το 1976. Τα μέλη ενός θιάσου δέχονται επίθεση κατά τη διάρκεια μιας περιοδείας τους και μεταφέρονται σε ένα περίεργο κτίριο. Εκεί ενημερώνονται από τους απαγωγείς τους ότι για τις επόμενες δώδεκα ώρες θα πρέπει να συμμετάσχουν σε ένα παιχνίδι το οποίο ονομάζεται «31». Κατά τη διάρκειά του, θα κυκλοφορούν μέσα στο δαιδαλώδες κτίριο προσπαθώντας να επιβιώσουν όσο μια ομάδα από παρανοϊκούς κλόουν προσπαθεί να τους δολοφονήσει…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, πρόκειται για μια κλασική ταινία του Zombie: θορυβώδης, νευρώδης και με αισθητική βίντεο κλιπ heavy metal συγκροτήματος! Παρότι έχει κάποιες σκηνές φρίκης που θα ικανοποιήσουν τους φαν, είναι αρκετά ανέμπνευστη και μονοδιάστατη όσον αφορά την πλοκή, ενώ για ακόμη μια φορά ο Zombie μάς παρουσιάζει μια σειρά από χαρακτήρες τόσο φασαριόζους και υπερβολικούς, που καταφέρνουν να γίνουν αντιπαθητικοί πολύ γρήγορα. Δες την μόνο αν δεν έχεις κάτι καλύτερο να δεις!


12 FEET DEEP aka THE DEEP END (2017)

Σκηνοθεσία: Matt Eskandari
Σενάριο: Matt Eskandari
Μουσική: Todd Haberman
Ηθοποιοί: Alexandra Park, Nora-Jane Noone,
Tobin Bell, Diane Farr
Είδος: Psychological Horror
Αξιολόγηση: ★★★★☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Η Bree και η Jonna, δυο αδελφές, πηγαίνουν για κολύμβηση στο δημοτικό κολυμβητήριο, όμως κάτι πηγαίνει στραβά και καταλήγουν παγιδευμένες μέσα στην πισίνα, κάτω από το σκέπασμα. Για ακόμη χειρότερή τους τύχη, το κολυμβητήριο πρόκειται να παραμείνει αρκετές μέρες κλειστό λόγω κάποιας γιορτής. Εγκλωβισμένες μέσα στο νερό, το οποίο γίνεται όλο και πιο κρύο, πρέπει να βρούνε έναν τρόπο να δραπετεύσουν. Η μοναδική τους ελπίδα είναι η καθαρίστρια του χώρου, η οποία, όμως, δεν δείχνει τόσο πρόθυμη να βοηθήσει χωρίς αντίτιμο…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα ταινία, με αρκετή αγωνία, παρά το γεγονός ότι εκτυλίσσεται, ουσιαστικά, σε μια μόνο τοποθεσία. Πρόκειται περισσότερο για δράμα με αρκετές πινελιές ψυχολογικού τρόμου (ειδικά αν είσαι κλειστοφοβικός), το οποίο όμως είναι τόσο καλογυρισμένο που καταφέρνει να ξεπεράσει τους όποιους περιορισμούς και να σε κρατήσει σε αγωνία ως το τέλος. Η ιδέα δεν είναι και τόσο πρωτότυπη: δυο χαρακτήρες με διαφορές, οι οποίοι βρίσκονται εγκλωβισμένοι στο ίδιο σημείο και αναγκάζονται να τα βρούνε για να επιβιώσουν. Παρόλα αυτά, οι ερμηνείες είναι καλές και το σασπένς χτίζεται σταδιακά, οπότε συγχωρείς κάθε έλλειψη καινοτομίας!

The Happening: Η φύση πάντα βρίσκει τον τρόπο!

00shappening_posterΣκηνοθεσία: M. Night Shyamalan
Σενάριο: M. Night Shyamalan
Μουσική: James Newton Howard
Ηθοποιοί: Mark Wahlberg, Zooey Deschanel, John Leguizamo κ.α.
Είδος: Supernatural Thriller
Αξιολόγηση: ★
★☆☆☆

ΤΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★
★★☆☆
Φρίκη: ★
★★☆☆
Τρόμος: ★
★★☆☆
Αγωνία: ★
★★★☆

THE HAPPENING (2008)
Καλή Πρωτομαγιά! Μπήκε για τα καλά πλέον η άνοιξη και σίγουρα ετοιμάζεσαι να τρέξεις στην εξοχή και να πιάσεις τον Μάη –ειδικά τώρα που η αργία έπεσε και σε τριήμερο. Είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία, λοιπόν, να μιλήσουμε για μια ταινία γεμάτη φύση, δέντρα, λουλουδάκια και ύπαιθρο! Και μπόλικους, τραγικούς, εξοχικούς θανάτους! Έτσι, για να σου μαγαρίσω την εξόρμηση και να σε κάνω να βλέπεις κάθε φορά με μισό μάτι τη φύση! Άλλωστε, το ότι τα δέντρα δεν μπορούν να μετακινηθούν, δεν σημαίνει ότι δεν εξακολουθούν να περιμένουν την κατάλληλη στιγμή να μας εξοντώσουν!

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Οι κάτοικοι της Νέας Υόρκης αρχίζουν ξαφνικά ν’ αυτοκτονούν με διάφορους τρόπους, σαν κάποιος να ελέγχει το μυαλό τους. Η αρχική εκτίμηση είναι ότι πρόκειται για τρομοκρατική επίθεση και ότι υπαίτιος είναι κάποια μυστηριώδης νευροτοξίνη που μεταδίδεται με τον αέρα. Όταν τα κρούσματα, όμως, αρχίζουν να εμφανίζονται ταυτόχρονα και σε άλλες μεγαλουπόλεις των ΗΠΑ, ο κόσμος πανικοβάλλεται και αναζητά καταφύγιο σε αγροτικές περιοχές και την εξοχή. Ανάμεσά τους είναι και ο Elliot, ένας καθηγητής λυκείου, ο οποίος μαζί με τη γυναίκα του και τον καλυτερό του φίλο θα προσπαθήσουν να παραμείνουν ζωντανοί και να βρούνε μια απάντηση στη μυστηριώδη μάστιγα…

Η ταινία ξεκινά αρκετά καλά και σε προετοιμάζει από την πρώτη σκηνή κιόλας για την απειλή που πρόκειται να αντιμετωπίσουν οι ήρωες. Δυστυχώς, αυτό για το οποίο δεν σε προετοιμάζει είναι ο απότομος κατήφορος που πρόκειται να πάρει με το που θα εμφανιστούν αυτοί! Αν υπάρχει ένα γεγονός το οποίο έχει γίνει παγκοσμίως αποδεκτό όσον αφορά το The Happening, είναι ότι σχεδόν όλες οι ερμηνείες είναι κακές εώς κάκιστες. Σε αυτό, φυσικά, δεν φταίνε τόσο οι ηθοποιοί -οι οποίοι, ούτως ή άλλως, έχουν αποδείξει το υποκριτικό τους ταλέντο σε άλλες παραγωγές- όσο το ίδιο το σενάριο. Οι διάλογοι είναι απλοί και αφελείς στην καλύτερη περίπτωση και τελείως χαζοί στη χειρότερη. Όσο καλός ηθοποιός και αν είσαι, όταν το σενάριο που σου παραδίδουν είναι κακογραμμένο και δεν δίνει κανένα βάθος στους χαρακτήρες, δεν μπορείς να κάνεις και θαύματα!

Εκ των πραγμάτων, λοιπόν, οι πρωταγωνιστές δεν πείθουν τόσο για τη χημεία μεταξύ τους, κάθε διάλογός τους μοιάζει ανούσιος κι εκτός της πραγματικότητας της ταινίας, οι αντιδράσεις τους σε ό,τι συμβαίνει γύρω τους δεν βγάζουν κανέναν νόημα, ενώ ο χαρακτήρας του Wahlberg κάνει το ένα λογικό άλμα μετά το άλλο ώστε να μαντέψει τελείως αυθαίρετα (και βολικά) όλες τις απαντήσεις στο μυστήριο –όταν δεν του τις δίνουν στην ψύχρα ξεκάρφωτοι χαρακτήρες, δηλαδή… Και αυτό είναι κρίμα, διότι το ίδιο το σενάριο είχε τις προοπτικές να δώσει μια εξαιρετική πλοκή.

Η ταινία έχει αρκετές σκηνές θανάτου –πολλές από αυτές για γερά νεύρα- και αν εξαιρέσουμε το γελοίο των διαλόγων και των ερμηνειών, είναι αρκετά αγωνιώδης και φρικιαστική. Ο Shyamalan δήλωσε ότι σκοπός τους ήταν να δημιουργήσουν ένα b-movie, οπότε η αφέλεια του σεναρίου και των διαλόγων ήταν σκόπιμη, αλλά κανείς δεν τον παίρνει στα σοβαρά πια αυτόν, μια και όλες οι πρόσφατες ταινίες του έχουν την τάση να καταλήγουν b-movies… Δικαίως έφαγε σκυλοθάψιμο από τους πάντες και φιγουράρει και στις πρώτες θέσεις κάθε λίστας με τις χειρότερες ταινίες όλων των εποχών.

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, το happening καταλήγει να μοιάζει περισσότερο με πάρτυ γυμνασιόπαιδου –από εκείνα που παίζει κακή ποπ μουσική και σκάει μύτη και κλόουν να κάνει ταχυδακτυλουργικά! Αλλά αξίζει μόνο για τις σκηνές θανάτου!

GEEKY TRIVIA
Ο M. Night Shyamalan έχει τη συνήθεια να κάνει cameos σε όλες τις ταινίες του –περίπου όπως έκανε ο Χίτσκοκ στις δικές του, αλλά με τη διαφορά ότι αυτός έχει και ατάκες. Αυτή είναι η πρώτη ταινία στην οποία δεν βλέπουμε ποτέ το πρόσωπό του, αλλά ακούμε μόνο τη φωνή του, αφού υποδύεται τον Joey, τον συνάδελφο της πρωταγωνίστριας, με τον οποίο μιλάει στο κινητό.

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Το τέλος της ταινίας αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο ενός σίκουελ. Η ίδια η ταινία, όχι!

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

It's raining men!

It’s raining men!

Δεν σου έμαθε η μάνα σου να μη μαζεύεις ό,τι βρίσκεις κάτω;

Δεν σου έμαθε η μάνα σου να μη μαζεύεις ό,τι βρίσκεις κάτω;

Αναρωτιούνται όλοι τι συμβαίνει. Και πώς βρέθηκαν σ' αυτή την ταινία...

Αναρωτιούνται όλοι τι συμβαίνει. Και πώς βρέθηκαν σ’ αυτή την ταινία…