The Skeleton Key: Ορισμένες πόρτες πρέπει να μένουν κλειστές…

Σκηνοθεσία: Iain Softley
Σενάριο: Ehren Kruger
Μουσική: Edward Shearmur
Ηθοποιοί: Kate Hudson, Gena Rowlands, John Hurt, Peter Sarsgaard
Είδος: Supernatural Horror
Αξιολόγηση: ★
★
★
★
★


TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ☆☆☆☆☆
Φρίκη: ★★

☆☆☆
Τρόμος: ★
★
☆☆☆
Αγωνία: ★
★
★
★
☆

THE SKELETON KEY (2005)
Προσπαθώ να είμαι φειδωλός με τα «πεντάρια» που βάζω στις ταινίες που παρουσιάζω, όμως η σκέψη μου είναι πολύ απλή: κάθε φορά που βλέπω μια ταινία, προσπαθώ να σκεφτώ τα αρνητικά σημεία της, εκείνες τις μικρές ή μεγάλες ατέλειες που μου χάλασαν κάπως τη συνταγή. Συνήθως, μου έρχονται κάμποσα αρνητικά στο μυαλό, διότι είμαι και ψείρας και την έχω δει γκουρού των θρίλερ! Όταν, όμως, πιάνω τον εαυτό μου να προσπαθεί αρκετά να σκεφτεί κάποιο αρνητικό σημείο και να μην μπορεί να το βρει, τότε αυτό σημαίνει ότι η ταινία κατάφερε να με ικανοποιήσει στο έπακρο και μόνο γι’ αυτό, τα αξίζει τα πέντε αστέρια της! Τέτοια είναι και η σημερινή προσθήκη! Και μια και συμμετέχει και ο John Hurt, τον οποίο χάσαμε πρόσφατα, ήταν ευκαιρία να την προτείνω.

TI MAΣ ΛΕΣ;
Η Caroline, μια νοσοκόμα από τη Νέα Ορλεάνη που ειδικεύεται στη φροντίδα ετοιμοθάνατων ασθενών, αποφασίζει να απαντήσει σε μια αγγελία για αποκλειστική νοσοκόμα σε ένα απομονωμένο, παλιό σπίτι, κοντά στους βάλτους της Λουιζιάνα. Ο Ben, ο ασθενής που αναλαμβάνει, είναι ένας ηλικιωμένος που έχει παραλύσει πλήρως μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο, ενώ η σύζυγος του, μια παλαιών αρχών γυναίκα του Νότου δείχνει να μην είναι τόσο θετική με την ιδέα μιας αποκλειστικής. Η Caroline φιλοξενείται στο παλιό αρχοντικό και της δίνεται ένα κλειδί που ξεκλειδώνει όλες τις κλειδαριές στο σπίτι (skeleton key). Σύντομα, όμως, ανακαλύπτει ότι το κλειδί δεν μπορεί να ανοίξει μια κλειδωμένη πόρτα στη σοφίτα του σπιτιού, που κανείς δεν γνωρίζει τι κρύβει πίσω της. Η Caroline είναι αποφασισμένη να μάθει τι κρύβεται στο μυστηριώδες δωμάτιο, όμως μερικές φορές κάποια πράγματα είναι καλύτερο να παραμένουν κρυμμένα…

Αν και η ταινία πήρε σχετικά χλιαρές κριτικές, έγινε επιτυχία και άρεσε στον κόσμο, αποδεικνύοντας ακόμη μια φορά το μέγα χάσμα που χωρίζει τους κριτικούς κινηματογράφου από το υπόλοιπο, θνητό κοινό! Και δεν απορώ για την αποδοχή της, μια και έχει όλα τα στοιχεία που χρειάζεται μια ταινία υπερφυσικού τρόμου για να σαγηνεύσει το κοινό της: σκοτεινή ατμόσφαιρα, το ιδανικό, ανατριχιαστικό και μυστηριώδες περιβάλλον και ένα μυστήριο που σε πιάνει από το χέρι και σε τραβολογάει σε όλη τη διάρκεια της ταινίας. Δεν είναι το φιλμ που θα στηριχτεί στις αιματηρές σκηνές ή τις άπειρες ξαφνικές τρομάρες για να σε κερδίσει –το παιχνίδι με τις σκιές και τους ήχους αρκεί από μόνο του, θυμίζοντας κάτι από τα παλιά, μεταφυσικά θρίλερ των 70s ή την ατμόσφαιρα πιο πρόσφατων επιτυχιών, όπως το The Others (το οποίο, ασφαλώς, ήταν κλάσεις ανώτερο!) Η αίσθηση ότι κάτι δεν πάει καλά και κάτι κακό πρόκειται να συμβεί είναι διάχυτη σε όλη τη διάρκεια της ταινίας.

Οι ερμηνείες είναι πολύ καλές, ειδικά του John Hurt, που ακόμη και χωρίς ατάκες δίνει ρεσιτάλ υποκριτικής, ενώ το σενάριο είναι καλογραμμένο και κρατά καλά κρυμμένα τα χαρτιά του ως το τέλος –ακόμη και αν ψυλλιαστείς μέσες-άκρες τι παίζει, θα συναντήσεις διάφορες εκπληξούλες στην πορεία, μέχρι το αναπάντεχο φινάλε,το οποίο απέσπασε επαίνους από οποιονδήποτε, σχεδόν, είδε την ταινία- σπάνιο αυτό για ένα θρίλερ. Κοινώς, ενώ στην ουσία της είναι «ακόμη μια ταινία με φαντάσματα», παρόλα αυτά καταφέρνει να διαχωρίσει πλήρως τη θέση της, κυρίως αποφεύγοντας τη χρήση των κλασικών, εύκολων «κόλπων» στα οποία καταφεύγουν οι υπόλοιπες του είδους.

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, η ταινία είναι φρέσκια και υποβλητική! Πάρε ποπ κορν, κλειδώσου μέσα και απόλαυσέ την!

GEEKY TRIVIA
Το σπίτι στο οποίο έγιναν τα γυρίσματα της ταινίας βρίσκεται σε αγροτική περιοχή και περιτριγυρίζεται από χωράφια. Εκ των πραγμάτων, οι βάλτοι οι οποίοι παρουσιάζονται γύρω του –κάνοντας την ατμόσφαιρα ακόμα πιο creepy, δημιουργήθηκαν με CGI εφέ! Ουάου;

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Κανένα μέλλον, δεν πειράζει -μια ταινία και καλή!

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Δύσκολο να χάνεις ασθενή…

Ο νέος της ασθενής.

Γιατί πρέπει να υπάρχει πάντα μια σκοτεινή, ανατριχιαστική σοφίτα;

Alien: Καλωσόρισες στον πάτο της τροφικής αλυσίδας…

Σκηνοθεσία: Ridley Scott
Σενάριο: Dan O’Bannon
Μουσική: Jerry Goldsmith
Ηθοποιοί: Tom Skerritt, Sigourney Weaver, John Hurt, Veronica Cartwright κ.α.
Είδος: Science Fiction Horror
Αξιολόγηση: ★
★★★★

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★
★
★
☆☆
Φρίκη: ★
★
★
★
☆
Τρόμος: ★
★
★
★
☆
Αγωνία: ★
★
★
★
★


ALIEN (1979)
Σήμερα σου έχω την πιο γνωστή διαστημική ιστορία τρόμου και το πιο εφιαλτικό τέρας που έχει εμφανιστεί ποτέ σε κινηματογραφική οθόνη! Το Alien είναι σίγουρα μια ταινία-σταθμός που άλλαξε τα δεδομένα στον κινηματογράφο και έδωσε έμπνευση σε πολλούς στον χώρο (κυρίως σε αυτούς που προσπάθησαν να το αντιγράψουν ξεδιάντροπα). Και, ασφαλώς, χάρισε μπόλικους εφιάλτες σε αρκετούς από τους θεατές –κυρίως χάρη στην πιο διάσημη σκηνή της ταινίας, την οποία δεν χρειάζεται καν να περιγράψω!

TI MAΣ ΛΕΣ;
Το εμπορικό διαστημόπλοιο Nostromo διανύει το ταξίδι επιστροφής του στη Γη, όταν ανιχνεύει μια μετάδοση που μοιάζει με σήμα κινδύνου και έρχεται από κοντινό πλανητοειδή. Ο υπολογιστής του σκάφους ξυπνάει το πλήρωμα από την κρυονική στάση του και μια ομάδα ξεκινάει να εντοπίσει την προέλευση του σήματος. Η έρευνα θα τους οδηγήσει σε ένα παλιό διαστημόπλοιο και στα απομεινάρια ενός μυστηριώδους, εξωγήινου όντος. Μόνο που το παλιό σκάφος κρύβει και κάτι ακόμη πιο απειλητικό και επικίνδυνο στα έγκατά του…

Η περίληψη της πλοκής ήταν τυπική, καθώς το Alien είναι από εκείνες τις περιπτώσεις ταινιών που είναι πλέον γνωστές παγκοσμίως κι έχουν επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό την ποπ κουλτούρα. Δεν ξεκίνησε έτσι, όμως, μια και στην εποχή του πήρε από διάφορους κριτικούς αρκετά χλιαρές, εώς και σκληρές κριτικές. Φυσικά, ήταν μεγάλη εμπορική επιτυχία και αγαπήθηκε από το κοινό, ενώ με το πέρασμα του χρόνου, ακόμη και κάποιοι που το είχαν κριτικάρει αρνητικά άλλαξαν γνώμη. Πλέον, όμως, θεωρείται από πολλούς ως η τελειότερη και αρτιότερη ταινία τρόμου που έχει γυριστεί ποτέ και κατάφερε να συμπεριληφθεί και αυτό στο Κινηματογραφικό Αρχείο της Βιβλιοθήκης του Κογκρέσου.

Και πώς να μην γίνει αυτό, αφού η ταινία αριστεύει σε κάθε τομέα; Το σενάριο είναι καλογραμμένο και συνδυάζει αρμονικά την επιστημονική φαντασία με τον τρόμο, χωρίς κοιλιές και πλατιάσματα. Η σκηνοθεσία είναι άψογη και αξιοποιεί στο έπακρο τη γοτθική, κλειστοφοβική ατμόσφαιρα που δημιουργούν τα σκηνικά. Οι ερμηνείες πειστικές και ρεαλιστικές και η μουσική υποβλητική. Και την παράσταση, φυσικά, την κλέβει το φρικιαστικό τέρας της ταινίας, δια χειρός του προσφάτως εκλιπόντος H. R. Giger, το οποίο μοιάζει ανατριχιαστικά αληθινό. Δικαίως η ταινία κέρδισε το Oscar για τα οπτικά εφέ –και μάλιστα σε μια εποχή που τα περισσότερα εφέ σε μια ταινία έδειχναν το λιγότερο γελοία.

Η ταινία έδωσε, συν τοις άλλοις, την απαραίτητη ώθηση στην καριέρα της πρωτοεμφανιζόμενης τότε Sigourney Weaver, με τον ίδιο τρόπο που το Halloween έκανε διάσημη την Jamie Lee Curtis. Οι ταινίες τρόμου είναι γουρλίδικες, φαίνεται! Η Ripley ταυτίστηκε πλήρως με το franchise, το οποίο χτίστηκε σχεδόν εξ’ ολοκλήρου πάνω στον χαρακτήρα της.

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, το ρωτάς κιόλας; Αν δεν δεις αυτό, τι θα δεις;

GEEKY TRIVIA
Για να δημιουργηθούν οι τένοντες στα φρικιαστικά σαγόνια του τέρατος χρησιμοποιήθηκαν κομματιασμένα προφυλακτικά, ενώ η γλίτσα του φτιάχτηκε από λιπαντικό gel! Ξαφνικά, τα σεξουαλικά υπονοούμενα στον σχεδιασμό του, αποκτούν νόημα!

MIA ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ
Η ταινία είχε αρκετά σίκουελ, γέννησε και ένα crossover με ένα άλλο, πασίγνωστο «εξωγήινο» franchise και ο μύθος επεκτάθηκε με δύο (για την ώρα) prequel.

• Aliens (1986) ★★★☆☆ 
  Η δράση μεταφέρεται στον πλανητοειδή της πρώτης ταινίας, όπου πλέον υπάρχει μια αποικία, με την οποία, όμως, έχει χαθεί κάθε επικοινωνία.
• Alien 3 (1992) ★★☆☆☆ 
  Η περιπέτεια (και το μακελειό) συνεχίζεται σε έναν πλανήτη-φυλακή.
• Alien Resurrection (1997) ★★★☆☆ 
  Ό,τι και να έγραφα για την πλοκή spoiler θα ήταν, οπότε δεν γράφω τίποτε!
• Alien vs Predator (2004) ★★☆☆☆ 
  Μια ομάδα επιστημόνων ανακαλύπτει μια μυστηριώδη πυραμίδα θαμμένη στους πάγους της Ανταρκτικής και αποφασίζει να την εξερευνήσει, αγνοώντας πλήρως τον τρόμο που κρύβεται στα έγκατά της. Η ταινία είναι το πρώτο crossover του Alien με το franchise του Predator.
• Aliens vs Predator: Requiem (2007) ★★★☆☆ 
  Δεύτερη ταινία crossover, η οποία συνεχίζει από το σημείο που σταμάτησε η πρώτη, με τον τρόμο να έχει αλλάξει πρόσωπο και τη δράση να μεταφέρεται στο Colorado.
• Prometheus (2012) ★★★☆☆ 
  30 χρόνια πριν τα γεγονότα της αρχικής ταινίας, μια ομάδα επιστημόνων ταξιδεύει με το σκάφος Prometheus σε ένα μακρινό κόσμο, με σκοπό ν’ αναζητήσουν τις ρίζες της Ανθρωπότητας. Η ταινία, ενώ μπορεί να θεωρηθεί prequel κι έχει σαφείς αναφορές στα Alien, αποτελεί περισσότερο spin-off, με το οποίο οι δημιουργοί σκοπεύουν να ξεκινήσουν ένα νέο franchise, με τη δική του μυθολογία.
• Alien: Covenant (2017) ★★★★☆
  Δέκα χρόνια μετά τα γεγονότα του Prometheus, το σκάφος Covenant μεταφέρει δύο χιλιάδες αποίκους, οι οποίοι βρίσκονται σε κρυονική στάση, στον πλανήτη Origae-6. Μετά από ένα ατύχημα που προκαλεί σοβαρές ζημιές στο σκάφος, το πλήρωμα ξυπνά νωρίτερα για να αποκαταστήσει τις βλάβες, αλλά σύντομα λαμβάνουν ένα σήμα κινδύνου που μοιάζει να προέρχεται από έναν κοντινό πλανήτη. Συνειδητοποιώντας ότι ο πλανήτης έχει τη δυνατότητα να υποστηρίξει ζωή, αποφασίζουν να κάνουν μια παράκαμψη και να ερευνήσουν το σήμα.

Το σύμπαν του Alien έχει επεκταθεί και στα video games, με τρεις τίτλους να έχουν κυκλοφορήσει ως τώρα. Παράλληλα, έχουν κυκλοφορήσει και αρκετά βιβλία, φιγούρες και άπειρα κόμικς (κάποια από τα οποία κάνουν crossover και με άλλους τίτλους, όπως το Judge Dredd, το Superman, το Batman κ.α.)

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Ήταν που ήταν μπερδεμένα τα πράγματα, αφού το franchise είχε σπάσει σε τρία κομμάτια, που εξελίσσονταν παράλληλα (στον κεντρικό κορμό ταινιών, στα crossover και στα prequel), ήρθε και το Covenant και τα έκανε χειρότερα, αφού ο τρόπος που εξελίσσεται το σενάριο, αποκλείει πλήρως την πιθανότητα να συνέβησαν τα γεγονότα των crossover, διαγράφοντάς τα, ουσιαστικά, από το timeline. Eπίσης, τα σχέδια για μια πέμπτη ταινία Alien, σκηνοθετημένη από τον Blomkamp του District 9, ακυρώθηκαν οριστικά. Το μόνο σίγουρο είναι ότι, σύμφωνα με τον Ridley Scott, θα υπάρξουν ακόμη δύο prequel, με το τελευταίο να καταλήγει εκεί που ξεκινά η αρχική ταινία του ’79.

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Τι μανία κι αυτή να φέρνουν τη μούρη τους κοντά σε αλλόκοτα πράματα…

Άχου το!

Η Ripley συνειδητοποιεί ότι την έχουν βάψει ομαδικώς…