LESS IS MORE!
Έχω ξαναγράψει τη γνώμη μου για τις ανεξάρτητες παραγωγές. Θεωρώ ότι ακόμη και χωρίς τις πλάτες ενός μεγάλου στούντιο, μιας δικτυωμένης εταιρείας διανομής, μερικών επενδυτών με βαθιές τσέπες και κάμποσων ηχηρών ονομάτων στο καστ, μπορεί κάλλιστα κάποιος να μεγαλουργήσει -και έχω παρουσιάσει αρκετές φορές indie ταινίες που το αποδεικνύουν αυτό. Σήμερα, λοιπόν, σου έχω μαζεμένες πέντε από τις καλύτερες (όσον αφορά την πρωτοτυπία του σεναρίου και τις ερμηνείες, τουλάχιστον) ανεξάρτητες ταινίες της τελευταίας πενταετίας -φρέσκο πράμα, σπαρταράει! Να υπενθυμίσω, φυσικά, για ακόμη μία φορά ότι το γούστο είναι υποκειμενική υπόθεση και το ότι ενθουσιάστηκα εγώ με αυτές δεν σημαίνει απαραιτήτως ότι θα ενθουσιαστείς κι εσύ το ίδιο. Αλλά αυτό είναι το υπέροχο πράγμα με τον πλανήτη μας: είναι γεμάτος από τόσο διαφορετικούς ανθρώπους -με άλλες προτιμήσεις και αρέσκειες ο καθένας- που όλοι μαζί συνθέτουν ένα όμορφο, πολύχρωμο παζλ και ΑΝ ΔΕΝ ΣΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ ΟΙ ΤΑΙΝΙΕΣ ΠΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΩ ΣΗΜΕΡΑ, ΤΟΤΕ ΕΙΣΑΙ ΕΝΑΣ ΚΑΚΟΓΟΥΣΤΟΣ ΚΑΡΑΒΛΑΧΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΙΔΕΑ ΑΠΟ ΣΙΝΕΜΑ!
YOU’RE NEXT (2011)
Σκηνοθεσία: Adam Wingard
Σενάριο: Simon Barrett
Μουσική: Jasper Justice Lee, Kyle McKinnon
Ηθοποιοί: Sharni Vinson, Nicholas Tucci, Wendy Glenn κ.α.
Είδος: Slasher
Αξιολόγηση: ★★★★★
ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Η Erin συνοδεύει τον φίλο της σε ένα οικογενειακό δείπνο στο εξοχικό σπίτι των γονιών του στο Μιζούρι, όπου είναι μαζεμένο και το υπόλοιπο σόι. Όπως είναι αναμενόμενο, το δείπνο εξελίσσεται ακριβώς όπως όλες οι οικογενειακές εκδηλώσεις όπου είναι μαζεμένοι κάμποσοι συγγενείς που δεν χωνεύουν ο ένας τον άλλο: όλοι αρχίζουν να σκοτώνονται μεταξύ τους. Η κυριότερη διαφορά αυτή τη φορά, όμως, είναι ότι κάποια μέλη της οικογένειας αρχίζουν να σκοτώνονται και στην κυριολεξία, αφού μια ομάδα αγνώστων με μάσκες ζώων τους επιτίθενται. Κανείς δεν γνωρίζει το κίνητρο των μανιακών, αλλά οι προθέσεις τους γίνονται αρκετά ξεκάθαρες από την αρχή: σκοπεύουν να τους ξεκάνουν όλους έναν-έναν, με τη σειρά!
ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, η ταινία τα σπάει! Συνδυάζοντας άψογα στοιχεία από home invasion, slasher, μαύρη κωμωδία και ολίγον τι από torture porn, το δίδυμο σεναριογράφου-σκηνοθέτη δημιουργεί μια ταινία που σε κρατάει σε εγρήγορση από την αρχή ως το τέλος, καταφέρνοντας όχι μόνο να αποφύγει (όσο μπορεί) τα κλισέ, αλλά και να δώσει μια λογική –και σχετικά ικανοποιητική- εξήγηση για όσα συμβαίνουν, αντί να καταφύγει στο κλασικό: «ε, διάφοροι τρελοί σκοτώνουν επειδή έτσι». Το You’re Next έχει δράση, αγωνία, μπόλικες δόσεις μαύρου χιούμορ και αρκετές αιματηρές σκηνές για να ικανοποιήσουν όλα τα γούστα!
BANSHEE CHAPTER (2013)
Σκηνοθεσία: Blair Erickson
Σενάριο: Blair Erickson
Μουσική: Andreas Weidinger
Ηθοποιοί: Ted Levine, Katia Winter, Michael McMillian
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★★★★☆
ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Μια ρεπόρτερ αναζητεί έναν παλιό συμφοιτητή της, ο οποίος εξαφανίστηκε μυστηριωδώς κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων ενός ντοκιμαντέρ γύρω από το Project MKUltra -το μυστικό πείραμα ελέγχου του μυαλού που διεξήγαγε η CIA κατά τον Ψυχρό Πόλεμο. Τα ίχνη της θα την οδηγήσουν σε έναν εκκεντρικό συγγραφέα που δείχνει να ξέρει αρκετά για το πείραμα, αλλά και για το φαρμακευτικό σκεύασμα που χρησιμοποιούσαν οι επιστήμονες της CIA στους εθελοντές πάνω στους οποίους πειραματίζονταν. Μόνο που στο κατόπι της βρίσκεται κάτι τρομακτικό, το οποίο δείχνει αποφασισμένο να κρατήσει όλη την ιστορία καλά καλυμμένη…
ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, η ταινία (ξανά) τα σπάει! Πραγματικά, πρόκειται για μια από τις πιο περίεργες, αλλόκοτες και σκιαχτικές ταινίες που έχω δει, σε σημείο να με διακατέχει μια έντονη αίσθηση ανατριχίλας καθ’ όλη τη διάρκεια της προβολής. Ενώ η ιστορία πραγματεύεται θέματα που έχουμε ξαναδεί λίγο ή πολύ σε άλλα θρίλερ, ο τρόπος που τα συνδυάζει και τα αναπτύσσει είναι τόσο πρωτότυπος και φρέσκος, που δεν υπάρχει περίπτωση να μαντέψεις από μόνος σου πού θα καταλήξει το σενάριο –αυτό, μαζί με τις ερμηνείες των πρωταγωνιστών, είναι και τα μεγαλύτερα ατού της ταινίας.
OPEN WINDOWS (2014)
Σκηνοθεσία: Nacho Vigalondo
Σενάριο: Nacho Vigalondo
Μουσική: Jorge Magaz
Ηθοποιοί: Elijah Wood, Sasha Grey, Neil Maskell
Είδος: Techno-thriller
Αξιολόγηση: ★★★★☆
ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ο Nick κερδίζει έναν online διαγωνισμό και το βραβείο του είναι η ευκαιρία να γνωρίσει από κοντά την Jill Goddard, την αγαπημένη του ηθοποιό. Απογοητεύεται, όμως, όταν ο μάνατζερ της ηθοποιού τον ενημερώνει ότι ο διαγωνισμός έχει ακυρωθεί από την ίδια. Για να επανορθώσει, ο μάνατζερ στέλνει στον Nick έναν σύνδεσμο που του επιτρέπει να παρακολουθήσει ζωντανά την Jill μέσω του κινητού της, εν αγνοία της. Εκείνος συμφωνεί απρόθυμα, αλλά καθώς εξελίσσεται η βραδιά, τα πράγματα παίρνουν τελείως διαφορετική τροπή και σύντομα βρίσκεται μπλεγμένος σε μια περίτεχνη πλεκτάνη.
ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, η ταινία (πάλι) τα σπάει! Ο Wood έχει αρχίσει να εμφανίζεται σε διάφορα περίεργα θριλεράκια τα τελευταία χρόνια και αυτό είναι, σαφέστατα, το πιο πρωτότυπο απ’ όλα. Η σκηνοθεσία πρέπει να ήταν ένας άθλος, καθώς όλη η ταινία παρουσιάζεται μέσα από αναρίθμητα παράθυρα υπολογιστή, οθόνες, κινητά και κάμερες ασφαλείας. Σε αντίθεση με άλλες ταινίες με παρόμοιο στυλ, όμως, το Open Windows δεν είναι καθόλου στατικό. Διαθέτει αρκετές σκηνές δράσης, ενώ το σενάριο είναι γεμάτο απανωτές ανατροπές και σχεδόν αγγίζει τα όρια της παράνοιας. Το σίγουρο είναι ότι δεν θα βαρεθείς! Ενώ η ταινία κριτικάρει με έξυπνο τρόπο τη σύγχρονη κουλτούρα του ίντερνετ, το μεγαλύτερο αρνητικό σημείο είναι ότι η πλοκή γίνεται κάπως δύσκολη να την ακολουθήσεις σε ορισμένα σημεία, ειδικά όταν αρχίζει το τεχνολογικό μπλα-μπλα και δεν έχεις ιδέα τι συμβαίνει!
DIGGING UP THE MARROW (2014)
Σκηνοθεσία: Adam Green
Σενάριο: Adam Green
Μουσική: Bear McCreary
Ηθοποιοί: Ray Wise, Adam Green
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★★★★☆
ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ο σκηνοθέτης Adam Green ξεκινά να δουλεύει πάνω σε ένα ντοκιμαντέρ με θέμα τα τέρατα, με αφορμή μια σειρά από σκίτσα που πέφτει στα χέρια του. Όταν έρχεται σε επαφή μαζί του ο William Decker, ένας πρώην αστυνομικός που ισχυρίζεται ότι αυτά τα τέρατα είναι αληθινά και γνωρίζει πού κρύβονται, ο Green αποφασίζει να διαμορφώσει το ντοκιμαντέρ του, ώστε να περιστρέφεται γύρω από αυτόν. Παρά τις αντιρρήσεις και τον σκεπτικισμό των συνεργατών του, ο σκηνοθέτης ακολουθεί τον Decker σε ένα δάσος, όπου υποτίθεται ότι κάνουν την εμφάνισή τους τα πλάσματα αυτά. Το αν πρόκειται απλώς για το παραλήρημα ενός φαντασιόπληκτου ή όχι θα το διαπιστώσουν μόνοι τους…
ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, η ταινία (ακόμη μία φορά) τα σπάει! Διαθέτει έξυπνο σενάριο και είναι σκηνοθετημένη ως ντοκιμαντέρ με κάμποσα meta στοιχεία, όπως την παρουσία του ίδιου του σκηνοθέτη και των συνεργατών του ως fictionalized εκδόσεις των εαυτών τους, κάμποσες αναφορές στα προηγούμενο έργα τους, αλλά και μπόλικα cameos από γνωστούς δημιουργούς τρόμου. Παρότι αργεί λίγο να μπει στο ψητό και δεν δείχνει τόσα τέρατα όσα θα ήθελα εγώ να δω για να χορτάσω, πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα και ανατριχιαστική, ενίοτε, παραλλαγή στο είδος του found footage. Πάσχει λίγο όσον αφορά τον ρυθμό, αλλά οι ερμηνείες είναι αρκετά καλές και πειστικές και έχει και αρκετές δόσεις χιούμορ –ακολουθώντας τα ίχνη των προηγούμενων φιλμ του Green.
CIRCLE (2015)
Σκηνοθεσία: Aaron Hann, Mario Miscione
Σενάριο: Aaron Hann, Mario Miscione
Μουσική: Justin Marshall Elias
Ηθοποιοί: Carter Jenkins, Lawrence Kao, Julie Benz, Allegra Masters κ.α.
Είδος: Psychological Thriller
Αξιολόγηση: ★★★★★
ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Πενήντα άγνωστοι ξυπνούν μέσα σε ένα σκοτεινό δωμάτιο, παραταγμένοι σε δύο ομόκεντρους κύκλους, γύρω από μια μυστηριώδη συσκευή. Κανείς τους δεν θυμάται πώς βρέθηκε εκεί, ούτε γνωρίζει τον λόγο για τον οποίο απήχθη και όποιος προσπαθήσει να φύγει από τον κύκλο ή να έρθει σε επαφή με κάποιον από τους υπόλοιπους συγκρατούμενούς του, βρίσκει ακαριαίο θάνατο από την περίεργη συσκευή. Το εφιαλτικότερο, όμως, είναι ότι ανά τακτά χρονικά διαστήματα, η συσκευή σκοτώνει τυχαία και άλλο ένα άτομο και κανείς δεν μπορεί να τη σταματήσει. Πολύ σύντομα, όμως, θα ανακαλύψουν κάτι που θα αλλάξει τα δεδομένα: ότι μπορούν να αποφασίσουν όλοι μαζί ποιος θα είναι ο επόμενος που θα πεθάνει!
ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, πάμε όλοι μαζί: η ταινία τα σπάει! Το Circle είναι ένα καθαρά ψυχολογικό θρίλερ, εμπνευσμένο από το 12 Angry Men του 1957, που θυμίζει λίγο σε ύφος το Twilight Zone (και πολύ το παιχνίδι καρτών «Πέφτει η Νύχτα στο Παλέρμο»!) Παρότι πρόκειται μια μια τελείως στατική ταινία, ο τρόπος που χτίζεται και διατηρείται το σασπένς από την αρχή μέχρι το ανατρεπτικό τέλος είναι πραγματικά αριστουργηματικός! Παράλληλα, θα σε βάλει σε πολλές σκέψεις, καθώς το σενάριο ξεγυμνώνει με συνοπτικές διαδικασίες, μέσα σε μιάμιση ώρα, την ανθρώπινη φύση. Αγγίζει με εξαιρετικό τρόπο πολιτικά, κοινωνικά, ανθρωπολογικά και ψυχολογικά θέματα μέσα από τους χαρακτήρες του, οι οποίοι έχουν ως επίκεντρο ένα και μόνο στόχο: την επιβίωση. Θα πιάσεις πολλές φορές τον εαυτό σου να συμπάσχει με κάποιους χαρακτήρες, να μισεί ή να συμπαθεί κάποιους και να διαφωνεί ή να συμφωνεί με τα επιχειρήματα που θα χρησιμοποιήσουν στον αγώνα τους να επιζήσουν. Και, φυσικά, θα δεις και τον εαυτό σου σε κάποιον από αυτούς. Σε ποιον από όλους, εξαρτάται από το πόσο ειλικρινής είσαι με τον εαυτό σου και τις ιδεολογίες σου!
Fri(ght)day Nights 