Lake Placid: Η λίμνη των στεναγμών!

Σκηνοθεσία: Steve Miner
Σενάριο: David E. Kelley
Μουσική: John Ottman
Ηθοποιοί: Bill Pullman, Bridget Fonda, Oliver Platt κα.
Είδος: Monster, Horror
Αξιολόγηση: ★★★☆☆

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★★☆☆☆
Φρίκη: ★★★☆☆
Τρόμος: ★★★☆☆
Αγωνία: ★★★★☆

LAKE PLACID (1999)
Είχα καιρό να σου προτείνω ταινία με συμπαθητικό ζωάκι που μπορεί να σε καταπιεί αμάσητο –από εκείνα τα χολιγουντιανά, μάλιστα, που ενώ έχουν το μέγεθος νταλίκας, καταφέρνουν πάντα να πετάγονται από το πουθενά χωρίς να τα πάρει είδηση κανείς! Κροκόδειλο στη λίμνη έχει το σημερινό μενού, λοιπόν –στη γάστρα δεν χωρούσε!

TI MAΣ ΛΕΣ;
Μετά από μια φαινομενική επίθεση κροκόδειλου στη λίμνη Black Lake του Maine, μια ομάδα ειδικών συστήνεται με σκοπό να ερευνήσουν αν υπάρχει, όντως, ένα επικίνδυνο ερπετό μέσα στη λίμνη. Η ομάδα αποτελείται από τον τοπικό σερίφη, έναν θηροφύλακα και μια παλαιοντολόγο από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας. Τα πράγματα περιπλέκονται όταν αποφασίζει να συμμετάσχει στις έρευνες και ένας καθηγητής Μυθολογίας, ο οποίος έχει εμμονή με τους κροκόδειλους και την ιστορία τους και επιμένει ότι το ζώο πρέπει να παραμείνει ζωντανό για μελέτη.

Σε γενικές γραμμές, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η ταινία είναι απλώς μια αντιγραφή του Anaconda, με τη διαφορά ότι αντί για φίδι έχουμε κροκόδειλο και ότι αυτή τη ταινία, τουλάχιστον, βλέπεται χωρίς τη βοήθεια αλκοόλ! Εντάξει, ίσως, να σου χρειαστεί λίγο, αλλά όχι ολόκληρο βαρέλι όπως στην περίπτωση του Anaconda! Παρότι το Lake Placid πλασάρεται ως ταινία τρόμου (και έχει τις στιγμές της), θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε περισσότερο ως κωμωδία τρόμου, μια και έχει αρκετές σκηνές όπου το κωμικό στοιχείο είναι έντονο. Ή, τουλάχιστον, προσπαθεί να είναι, μια και το χιούμορ είναι σχετικά κρύο, αν εξαιρέσουμε μερικές ατάκες που τα σπάνε, καθώς και την παρουσία της Betty White σε έναν μικρό ρόλο που της ταιριάζει γάντι!

Αν σου άρεσε το Tremors, τότε μπορεί και αυτή η ταινία να είναι του γούστου σου, καθώς ακολουθεί παρόμοια φόρμουλα, χωρίς όμως να πιάνει τον ίδιο ρυθμό. Στην ουσία, πρόκειται για μια κάπως δυσανάλογη μίξη monster movie, μαύρης κωμωδίας και b-movie, που πασχίζει να καταλήξει σε κάποια ταυτότητα. Δυστυχώς, μέχρι να το κάνει έχεις ήδη πάρει το μέρος του κροκόδειλου και ελπίζεις ότι θα τους κατασπαράξει όλους, ξεκινώντας από τον χαρακτήρα της Fonda, που παίζει να είναι ένας από τους πιο εκνευριστικούς γυναικείους χαρακτήρες που έχουν δημιουργηθεί ποτέ για ταινία!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, δύσκολη στη χώνεψη η ταινία, να έχεις πρόχειρα και αντιόξινα!

GEEKY TRIVIA
Σύμφωνα με το Βιβλίο Ρεκόρ Γκίνες του 2015, ο μεγαλύτερος σε μήκος κροκόδειλος σε αιχμαλωσία που έχει καταγραφεί ποτέ, φτάνει τα 5,48 μέτρα. Υπάρχουν ανεπιβεβαίωτες φήμες για μεγαλύτερους, αλλά καμία δεν έχει εξακριβωθεί -μάλλον επειδή οι κροκόδειλοι έχουν την τάση να προτιμούν να παραμένουν ελεύθεροι και τρώνε όποιον τους πλησίαζει πολύ! Φυσικά, ο κροκόδειλος της ταινίας είναι διπλάσιος από αυτόν που κατέχει το ρεκόρ, διότι στις ταινίες όλα είναι πάντα μεγαλύτερα!

ΜΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ
Η ταινία είχε όλα τα προσόντα για ν’ αποκτήσει μια σειρά από αδιάφορα σίκουελ. Και έτσι έγινε!

  • Lake Placid 2 (2007) ★★☆☆☆
    Τι πρωτότυπο! Υπάρχουν κι άλλοι κροκόδειλοι στη λίμνη και σκορπάνε πάλι τον πανικό!
  • Lake Placid 3 (2010) ★★☆☆☆
    Τι πρωτότυπο! Υπάρχουν κι άλλοι κροκόδειλοι στη λίμνη και σκορπάνε πάλι τον πανικό! Για τρίτη φορά!
  • Lake Placid: The Final Chapter (2012) ★☆☆☆☆
    Έλα τώρα, όσες φορές έχεις δει θρίλερ να αποκαλείται «τελευταίο κεφάλαιο», το έχεις πιστέψει ποτέ;
  • Lake Placid vs. Anaconda (2015) ☆☆☆☆☆
    Crossover τηλεοπτική ταινία με άλλο καμμένο franchise, όπου το γιγάντιο ανακόντα πλακώνεται με γιγάντιο κροκόδειλο. Έχω σηκώσει πλέον τα χέρια ψηλά…

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Ε, όχι, ας το αφήσουν στην ησυχία τους, επιτέλους! Χορτάσαμε κροκόδειλους!

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Δεν δείχνει πολύ ακμαίος…

Ποιος εύχεσαι να ψοφήσει πρώτος;

Νομίζω πρέπει να κόψουμε λίγο τα αναβολικά…

The Blair Witch Project: Αληθινά ψέματα.

Σκηνοθεσία: Daniel Myrick, Eduardo Sánchez
Σενάριο: Daniel Myrick, Eduardo Sánchez
Μουσική: Antonio Cora
Ηθοποιοί: Heather Donahue, Michael C. Williams, Joshua Leonard
Είδος: Supernatural Horror, Found Footage
Αξιολόγηση: ★★★★☆

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★☆☆☆☆
Φρίκη: ★☆☆☆☆
Τρόμος: ★★★★★
Αγωνία: ★★★★★

THE BLAIR WITCH PROJECT (1999)
Κάπου στο τέλος των 90s εμφανίστηκε μια ταινία που προκάλεσε σούσουρο (και κραυγές) στις κινηματογραφικές αίθουσες, δίχασε κοινό και κριτικούς και θόλωσε τα ήδη θολωμένα μυαλά των απανταχού βαρεμένων που πιστεύουν ό,τι τους πεις, καθώς κατάφερε να τους πείσει ότι πρόκειται για αληθινή ιστορία και πραγματικά καταγεγραμμένα ντοκουμέντα και όχι για ταινία. Με λίγα λόγια, ήταν το σημείο καμπής για το genre του found footage!

TI MAΣ ΛΕΣ;
Τρεις φοιτητές κινηματογραφικής σχολής αποφασίζουν να γυρίσουν ένα ντοκιμαντέρ στο δάσος όπου, σύμφωνα με έναν τοπικό θρύλο, μια μάγισσα απήγαγε και δολοφόνησε κάμποσα παιδιά πριν από αιώνες. Οι κάτοικοι της περιοχής, από τους οποίους παίρνουν συνεντεύξεις, τους προειδοποιούν ότι το δάσος είναι στοιχειωμένο και τους ενημερώνουν για όλα τα αλλόκοτα περιστατικά που έχουν συμβεί εκεί στο πέρασμα των χρόνων. Παρά τις προειδοποιήσεις, αποφασίζουν να ξεκινήσουν ένα οδοιπορικό στην περιοχή, καταγράφοντας με την κάμερα όλα τα ευρήματά τους, και αναζητώντας το λημέρι της μάγισσας. Όσο πιο βαθιά προχωρούν στο δάσος, όμως, τόσο τα πράγματα γύρω τους γίνονται όλο και πιο φρικαλέα…

Η ταινία, παρά την απλότητά της και την έλλειψη πόρων, καταφέρνει να γίνει πολύ τρομακτική. Τόσο, που αν τη δεις μόνος σου στο σκοτάδι, παίζει και να περάσεις την υπόλοιπη νύχτα στο ίδιο σημείο, ακινητοποιημένος και κουκουλωμένος με την κουβέρτα! Είναι ένα από τα πιο λαμπρά παραδείγματα ότι δεν χρειάζεσαι ούτε τεράστιο budget, ούτε εφέ, ούτε κοστούμια και τέρατα για να καταφέρεις να ξεχωρίσεις, καθώς κόστισε μόλις 60.000 δολάρια και κατάφερε να βγάλει σχεδόν 250 εκατομμύρια! ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ! Αυτό το γεγονός έβαλε την ταινία στο Βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες αφού κατέχει το ρεκόρ καλύτερης αναλογίας προϋπολογισμού/εσόδων. Για την ακρίβεια, κάθε ένα δολάριο που ξοδεύτηκε για το γύρισμα της ταινίας, αντιστοιχεί σε 10.931 δολάρια από τις εισπράξεις!

Σε αυτό συνέβαλε, ασφαλώς, και η πανέξυπνη προωθητική καμπάνια της ταινίας, η οποία –μεταξύ άλλων- συμπεριλάμβανε ένα ψεύτικο ντοκιμαντέρ για τον ίδιο θρύλο, το οποίο προβλήθηκε στην τηλεόραση πριν τη διανομή της ταινίας, ένα site με περισσότερες λεπτομέρειες, εμπλουτισμένο με παραποιημένα αποσπάσματα εφημερίδων, άρθρα, δελτία ειδήσεων και συνεντεύξεις, καθώς και τη διαρροή της φήμης ότι οι ηθοποιοί της ταινίας εμφανίζονταν ως «αγνοούμενοι». Αυτή ακριβώς η καμπάνια ήταν που έπεισε και τους προαναφερθέντες βαρεμένους ότι επρόκειτο για αληθινά γεγονότα! Το ξεκαρδιστικό (όχι για την ίδια, ίσως) ήταν ότι η μητέρα της πρωταγωνίστριας έλαβε κάμποσες κάρτες που δήλωναν συμπάθεια και συλληπητήρια για τον χαμό της κόρης της!

Παράλληλα, το γεγονός ότι δεν μαθαίνουμε ουσιασιστικά και πολλά για τον θρύλο και την ίδια τη μάγισσα -πέρα από τις δήθεν μαρτυρίες των δήθεν ντόπιων- κάνει την ιστορία να φαίνεται ακόμη πιο αυθεντική. Η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε στο γύρισμα έλαβε επαίνους από όλους τους κριτικούς, σχεδόν, που θεώρησαν ότι ήταν μια ρηξικέλευθη κίνηση που θα έδινε νέα πνοή στις ταινίες τρόμου –ασχέτως αν δεν επρόκειτο για την πρώτη ταινία που γυριζόταν ως found footage. Δεν έπεσαν και έξω, καθώς μετέπειτα πολλές ταινίες πήραν έμπνευση από το Blair Witch, όπως το Cloverfield, το Paranormal Activity, το Trollhunters, το REC και πολλές, πολλές, ΠΟΛΛΕΣ άλλες!
Φυσικά, υπήρξαν κι εδώ οι κλασικοί φλώροι που δήλωσαν ότι ένιωσαν ζαλάδες ή έκαναν εμετό από τον τρόπο που κουνιόταν η κάμερα, διότι μάλλον οι αντοχές τους φτάνουν μέχρι μονοκάμερο sitcom –και πολύ λέω!

Υπήρξαν και αυτοί που θεώρησαν ότι πρόκειται για μια υπερκτιμημένη ταινία low budget που δεν αξίζει όλο αυτό τον χαμό –περί ορέξεως κολοκυθόπιτα! Όπως είπα στην αρχή, το Blair Witch δίχασε. Κατάφερε ταυτόχρονα να λατρευτεί και να μισηθεί, να κερδίσει Χρυσό Βατόμουρο και βραβεία καλύτερης ταινίας, να ενθουσιάσει και να φάει γιουχάρισμα! Αυτό που έχει σημασία είναι ότι η ταινία φιγουράρει σε πολλές λίστες με ταινίες που πρέπει να δεις πριν πεθάνεις –και δικαίως, αφού θα σε τρομάξει και θα σε κρατήσει σε εγρήγορση (και μακριά από τα δάση για αρκετό διάστημα!)

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, φέρε παρέα διότι θα είναι δύσκολη η βραδιά!

GEEKY TRIVIA
Ακόμα και οι ίδιοι οι ηθοποιοί νόμιζαν ότι ο θρύλος της μάγισσας στον οποίο βασιζόταν η ταινία τους, ήταν πραγματικός και αφορούσε αληθινά περιστατικά. Μόνο μετά το τέλος των γυρισμάτων έμαθαν ότι όλα ήταν κατασκευασμένα από τους σεναριογράφους. Στα γυρίσματα, από την άλλη, τράβηξαν τα πάνδεινα: χάθηκαν τρεις φορές στ’ αλήθεια, κάποιες τρομάρες που έτρωγαν σε ορισμένες από τις νυχτερινές σκηνές ήταν απολύτως αυθεντικές, ενώ κάθε μέρα τους έδιναν όλο και λιγότερο φαγητό, ώστε να αυξήσουν την ένταση μεταξύ τους.

ΜΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ
Η ταινία απέκτησε δυο σίκουελ, με meta υπόθεση και τα δύο, αφού αναγνωρίζουν τα περιστατικά της αρχικής ταινίας ως πραγματικά. Αμφότερα εισέπραξαν κακές κριτικές, διότι δύσκολα επαναλαμβάνεις τόσο μεγάλη επιτυχία.

  • Book of Shadows: Blair Witch 2 (2000) ★★☆☆☆
    Μια ομάδα από φαν της αρχικής ταινίας επισκέπτονται τον τόπο των γυρισμάτων για ένα τουρ που οργανώνει ένας ντόπιος, με την ελπίδα να γίνουν μάρτυρες παραφυσικών συμβάντων. Γίνονται μετά και το μετανιώνουν, ως συνήθως! Η ταινία σπάει τελείως την αρχική φόρμουλα, αφού είναι σκηνοθετημένη κανονικά.
  • The Woods Movie (2015) –
    Ντοκιμαντέρ γύρω από την παραγωγή της αρχικής ταινίας, με συνεντεύξεις από τους συντελεστές της.
  • Blair Witch (2016)
    Ο αδελφός της (εξαφανισμένης, και καλά) πρωταγωνίστριας της αρχικής ταινίας ανακαλύπτει στο ίντερνετ ένα βίντεο που είναι σίγουρος ότι απεικονίζει εκείνη. Αποφασίζει να επισκεφτεί την ίδια περιοχή με μια παρέα φίλων, αποφασισμένος να εντοπίσει ξανά τα ίχνη της. Η ταινία υιοθέτησε την ίδια τεχνική και αγνόησε τελείως το πρώτο σίκουελ, αλλά δεν κατάφερε να τραβήξει πάλι το κοινό.

Παράλληλα με τις ταινίες, κυκλοφόρησαν οχτώ μυθιστορήματα με ιστορίες που σχετίζονται με τον θρύλο, κάνα δυο κόμικ και μια τριλογία βιντεοπαιχνιδιών.

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Μετά από τόσες κακές κριτικές, θα έλεγε κανείς ότι ο συγκεκριμένος θρύλος μάλλον μάς τελείωσε! Έλα, όμως, που υπάρχει και η τελευταία μόδα! Ποια; Αν μάντεψες «τηλεόραση», έπεσες μέσα, αφού ήδη είναι στα σκαριά η τηλεοπτική μεταφορά του Blair Witch!

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Κάτι ψόφησε…

Καθόλου creepy!

Η πιο κλασική, ίσως, σκηνή της ταινίας!

Ravenous: Τρώγοντας έρχεται η όρεξη!

Σκηνοθεσία: Antonia Bird
Σενάριο: Ted Griffin
Μουσική: Michael Nyman, Damon Albarn
Ηθοποιοί: Guy Pearce, Robert Carlyle, David Arquette κ.α.
Είδος: Black Comedy, Horror
Αξιολόγηση: ★★★☆☆

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★★★☆☆
Φρίκη: ★★★★☆
Τρόμος: ★★★☆☆
Αγωνία: ★★★★☆

RAVENOUS (1999)
Ταινία εποχής σήμερα, ακατάλληλη για χορτοφάγους και για επιλεκτικούς στο φαγητό, γενικώς! Ασχολείται με ένα από τα θέματα-ταμπού με τα οποία λατρεύουν να καταπιάνονται διάφοροι δημιουργοί, για να προκαλούν απανωτά εγκεφαλικά στους πουριτανούς! Όλα βγαλμένα από τη ζωή είναι, όμως, και καλό είναι να είσαι προετοιμασμένοι για τα πάντα, διότι ποτέ δεν ξέρεις πότε θα βρεθείς κι εσύ αποκλεισμένος στις Άνδεις, για παράδειγμα, παρέα με μια πεινασμένη ποδοσφαιρική ομάδα!

TI MAΣ ΛΕΣ;
Η ιστορία εκτυλίσσεται το 1846, κατά τη διάρκεια του Μεξικανο-αμερικανικού πολέμου. Εξαιτίας της δειλίας που επέδειξε σε μια μάχη, ο υπολοχαγός Boyd παίρνει δυσμενή μετάθεση σε ένα απομακρυσμένο οχυρό στη Sierra Nevada, το οποίο φυλάσσεται από μια μικρή ομάδα απροσάρμοστων στρατιωτών. Λίγο καιρό μετά την άφιξή του, στα μέσα ενός βαρύ χειμώνα, ανακαλύπτουν έναν μισοπεθαμένο άντρα, τον Colqhoun, τον οποίο μεταφέρουν στο οχυρό. Όταν συνέρχεται, τους διηγείται πώς τα μέλη της ομάδας του αποκλείστηκαν από το χιόνι σε μια σπηλιά, στην προσπάθειά τους να βρούνε μια σύντομη διαδρομή προς τα παράλια του Ειρηνικού. Όταν τα τρόφιμα τέλειωσαν άρχισαν να σκοτώνουν ο ένας τον άλλον και να καταφεύγουν στον κανιβαλισμό για να επιζήσουν κι εκείνος, φοβούμενος για τη ζωή του, αποφάσισε να το σκάσει. Οι στρατιώτες αποφασίζουν να οργανώσουν μια ομάδα διάσωσης και να πάνε πίσω στη σπηλιά, ελπίζοντας ότι θα προλάβουν κάποιον ζωντανό…

Αν μπερδεύτηκες με την εισαγωγή, όχι, δεν έχει αεροπλάνα η ταινία, ούτε Άνδεις –είναι από άλλο έργο αυτά! Ταινίες με θέμα τον κανιβαλισμό έχουν γυριστεί κάμποσες και κάποιες από αυτές πολύ πιο γραφικές και σκληρές –να σου θυμίσω αυτό το διαμαντάκι; Το Ravenous είναι κάπως πιο light, αφού αποφεύγει τις πολύ ακραίες γραφικότητες, αλλά μη νομίζεις ότι δεν θα δεις κι εκεί κάμποσο αιματάκι να ρέει! Η ταινία είναι εμπνευσμένη από τα αληθινά γεγονότα που συνέβησαν την ίδια χρονολογία (και στην ίδια τοποθεσία) στην ομάδα Donner, περιστατικό στο οποίο έχουν βασιστεί και άλλα θρίλερ κατά καιρούς -διότι μη δούμε τραγωδία και μακελειό στην Παγκόσμια Ιστορία, αμέσως να το κάνουμε σενάριο! Η διαφορά είναι πως το Ravenous έχει και μια πιο υπερφυσική χροιά, έτσι για περισσότερη τσαχπινιά!

Πρόκειται για μια υποτιμημένη ταινία, καθώς όχι μόνο οι κριτικοί ήταν μάλλον χλιαροί εώς αρνητικοί απέναντί της (σε αντίθεση με το κοινό, που τη λάτρεψε), αλλά και επειδή από πολύ νωρίς κόλλησε τη ρετσινιά της μαύρης κωμωδίας, εξαιτίας μερικών κωμικών σκηνών που έχει. Πίστεψέ με, όμως, σίγουρα δεν πρόκειται για κωμωδία! Φυσικά, έχεις μάθει πια ότι οι περισσότερες ταινίες που έφαγαν θάψιμο στο παρελθόν, μερικά χρόνια αργότερα απέκτησαν μεγαλύτερη αξία. Και η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για μια αξιοπρεπή ταινία, με αρκετό σασπένς, καλές ερμηνείες και κάμποσες σκηνές που θα σε κρατήσουν τσιτωμένο. Παρά το γεγονός ότι η κεντρική πλοκή είναι κάπως προβλέψιμη και αναμενόμενη, αν έχεις δει πολλές ταινίες, το σενάριο έχει και 2-3 ακόμη ανατροπούλες που το κάνουν πιο ενδιαφέρον.

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε τρώγεται, αλλά όχι αν τη βλέπεις τρώγοντας κι εσύ!

GEEKY TRIVIA
Θα περάσουν γύρω στα 25 ολόκληρα λεπτά μέχρι να ακούσεις τον πρωταγωνιστή να λέει την πρώτη του ολοκληρωμένη πρόταση! Όχι, δεν έχει το στόμα του γεμάτο μέχρι τότε. Όχι συνέχεια, τουλάχιστον!

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Μπα, δεν θα έχει δεύτερο πιάτο το μενού!

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Ζακέτα να πάρετε. Και καραμπίνες.

Όποιος ανέλαβε τη διακόσμηση έχει σοβαρά θέματα να επιλύσει…

Καλή όρεξη!

5 (ακόμη) θρίλερ που θα κάψουν τον εγκέφαλό σου!

DAFUQ DID I JUST WATCH, AGAIN?
Σου έχω ήδη παρουσιάσει πέντε καμμένες ταινίες και τώρα επιστρέφω με ακόμη πέντε, ώστε ν’ αποτελειώσω όσα εγκεφαλικά κύτταρά σου γλίτωσαν την πρώτη φορά! Τα τελευταία χρόνια έχουν αρχίσει να εμφανίζονται όλο και περισσότερες αλλόκοτες, περίεργες και σχεδόν ασυνάρτητες παραγωγές, λες και οι σκηνοθέτες/σεναριογράφοι έχουν ξεκινήσει κάποιον άτυπο διαγωνισμό για το ποιος θα καταφέρει να κάνει περισσότερους θεατές να βγούνε από τις κινηματογραφικές αίθουσες με γουρλωμένα μάτια, ανοιχτό στόμα και το τηλέφωνο ενός ψυχιάτρου στο speed dial. Παρόλα αυτά, κάθε ταινία καταφέρνει να βρει εν τέλει το κοινό της, αν κρίνω από το γεγονός ότι πολλές από τις εντελώς φευγάτες αποκτούν και cult status και πιστούς ακόλουθους που παρακαλάνε για σίκουελ! Βρες, λοιπόν, το θάρρος, το κουράγιο και την όρεξη να δεις και τις σημερικές προτάσεις –σου υπόσχομαι ότι δεν έχει πάλι λάστιχα που ανατινάζουν κεφάλια ή κόλπους με δόντια, αυτή τη φορά τα πράγματα είναι πιο προσγειωμ… εντάξει, ψέματα λέω, η μία ταινία έχει τεράστιες σφήκες και η άλλη έναν μεταλλαγμένο τύπο σε βόθρο, οπότε δες με δική σου ευθύνη!


AUDITION (1999)

Σκηνοθεσία: Takashi Miike
Σενάριο: Daisuke Tengan
Μουσική: Kōji Endō
Ηθοποιοί: Ryo Ishibashi, Eihi Shiina
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★★★★☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ο Shigeharu έχει μείνει χήρος και μεγαλώνει τον γιο του μόνος του τα τελευταία εφτά χρόνια. Μετά από παρότρυνση εκείνου, αποφασίζει να αρχίσει πάλι να βγαίνει με γυναίκες, με απώτερο σκοπό να βρει μια νέα σύζυγο. ‘Ενας φίλος του, όμως, ο οποίος είναι κινηματογραφικός παραγωγός, τον πείθει να οργανώσουν μια ψεύτικη οντισιόν, μέσα από την οποία ο Shigeharu θα μπορέσει να διαλέξει τη γυναίκα με την οποία ταιριάζει περισσότερο. Πριν την ακρόαση, όμως, τραβάει την προσοχή του το βιογραφικό σημείωμα της Asami, μιας αινιγματικής, νεαρής γυναίκας, με την οποία αποφασίζει να γνωριστεί καλύτερα, αγνοώντας τις προτροπές του φίλου του να την αποφύγει, καθώς θεωρεί ότι είναι αρκετά αλλόκοτη και κρύβει πολλά μυστικά.

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, η ταινία –που είναι βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο του Ryu Murakami– ξεκινά πολύ ομαλά, εκτυλίσσεται φυσιολογικά και ξαφνικά αρχίζει μια ταχύτατη κατάβαση προς την παράνοια! Και, αν και οι σκηνές τρόμου είναι μετρημένες στα δάχτυλα, είναι τόσο φρικαλέες ή αηδιαστικές, που ανάγκασαν πολλούς θεατές κατά την προβολή της να φύγουν σοκαρισμένοι -στην Ιαπωνία τώρα αυτό, που δεν τους λες και άβγαλτους σε ταινίες τρόμου! Πρόκειται για μια εξαιρετικά δυνατή παραγωγή που χτίζει το σασπένς σταδιακά και σταθερά, μέχρι που νιώθεις ότι κάθεσαι σε αναμμένα κάρβουνα. Αν μη τι άλλο, ταινία που ο Eli Roth έχει δηλώσει ότι είδε με δυσκολία, αξίζει σίγουρα να τη δεις! Τώρα τελευταία αποφάσισαν να τη μεταφέρουν κι αυτή στον αμερικανικό κινηματογράφο, πατώντας ακόμη περισσότερο στο βιβλίο.


HORNS (2013)

Σκηνοθεσία: Alexandre Aja
Σενάριο: Keith Bunin
Μουσική: Robin Coudert
Ηθοποιοί: Daniel Radcliffe, Max Minghella, Joe Anderson, Juno Temple κ.α.
Είδος: Dark Fantasy
Αξιολόγηση: ★★★☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Όταν το κακοποιημένο πτώμα της Merrin ανακαλύπτεται σε ένα δάσος, όλες οι υποψίες πέφτουν αμέσως στον σύντροφό της, Ignatius. Παρότι δεν υπάρχουν ακλόνητα αποδεικτικά στοιχεία εναντίον του και παρά το γεγονός ότι ο ίδιος δηλώνει αθώος, ολόκληρη η τοπική κοινωνία –εκτός από τον παιδικό φίλο και δικηγόρο του- τον αντιμετωπίζει με περιφρόνηση, δυσπιστία ή μίσος, πράγμα που τον οδηγεί στο ποτό. Τα πράγματα, όμως, παίρνουν ακόμη χειρότερη τροπή, όταν ο Ignatius ξυπνά ένα πρωί και ανακαλύπτει ότι δύο μεγάλα κέρατα έχουν αρχίσει να φυτρώνουν στο μέτωπό του! Ανήμπορος να τα ξεφορτωθεί, αφήνεται σιγά σιγά σε μια αλλόκοτη μετάλλαξη που δεν θα αλλάξει μόνο τη δική του ζωή, αλλά και όλων όσοι έρχονται σε επαφή μαζί του…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, άλλη μια ταινία βασισμένη σε βιβλίο –αυτό του Joe Hill– η οποία επίσης γίνεται όλο και πιο παρανοϊκή όσο εκτυλίσσεται! Η σκοτεινή, υποβλητική ατμόσφαιρα της ταινίας και η εξαιρετική ερμηνεία του Radclliffe είναι τα μεγαλύτερα ατού της ταινίας, η οποία παντρεύει με πετυχημένο τρόπο τον τρόμο και την κωμωδία. Το σενάριο είναι σίγουρα αρκετά πρωτότυπο και σε κρατά ως το φινάλε, ειδικά με κάθε νέα αποκάλυψη. Παρόλα αυτά, προς το τέλος το χάνει λίγο και η γενική αίσθηση που σου αφήνει είναι ότι είδες κάτι καλό, που θα μπορούσε να είναι, όμως, πολύ καλύτερο. Δεν ξέρω τι είναι αυτό που της λείπει, αλλά δεν με ενθουσίασε όσο θα περίμενα.


SEPTIC MAN (2013)

Σκηνοθεσία: Jesse Thomas Cook
Σενάριο: Tony Burgess
Μουσική: Nate Kreiswirth
Ηθοποιοί: Jason David Brown, Molly Dunsworth, Robert Maillet
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★★☆☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ο Joe εργάζεται ως υπάλληλος καθαρισμού λυμάτων σε μια μικρή, βρετανική κωμόπολη. Όταν τα αποθέματα νερού της πόλης μολύνονται, οι κάτοικοι αναγκάζονται να την εκκενώσουν μέχρι να βρεθεί η αιτία της μόλυνσης. Ο Joe αναλαμβάνει να ερευνήσει το τοπικό εργοστάσιο διαχείρησης λυμάτων, αλλά καταλήγει παγιδευμένος από δύο μυστηριώδεις άντρες, μέσα σε μια δεξαμενή με απόβλητα. Καθώς κάθε προσπάθειά του να δραπευτεύσει στέφεται με αποτυχία, τα τοξικά απόβλητα αρχίζουν σιγά σιγά να τον μετατρέπουν σε ένα φρικαλεό, μεταλλαγμένο πλάσμα.

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, αν ο τίτλος σε έκανε να φαντάζεσαι κάποια ταινία με τον πιο σιχαμένο υπερήρωα του κόσμου, σε στυλ The Toxic Avenger, θ΄απογοητευτείς όπως απογοητεύτηκα κι εγώ! Η ταινία δίχασε, με κάποιους να τη θεωρούν πολύ περίεργη και εφευρετική και άλλους να τη θεωρούν το ίδιο σκατά με τα κυριολεκτικά σκατά που δείχνει σε όλη τη διάρκειά της! Ταυτίζομαι περισσότερο με τους δεύτερους. Δεν έχω πρόβλημα με περίεργες ταινίες, αλλά η συγκεκριμένη είναι σχεδόν ασυνάρτητη, αφού πολλά πράγματα στο σενάριο είτε δεν βγάζουν νόημα είτε δεν εξηγούνται καν! Επίσης, αν αηδιάζεις εύκολα, θα σε δυσκολέψει μάλλον!


COOTIES (2014)

Σκηνοθεσία: Jonathan Milott
Σενάριο: Leigh Whannell, Ian Brennan
Μουσική: Kreng
Ηθοποιοί: Elijah Wood, Alison Pill, Rainn Wilson, Jack McBryer κ.α.
Είδος: Horror Comedy
Αξιολόγηση: ★★★☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ο Clint, ένας εκκολαπτόμενος συγγραφέας τρόμου που ακόμη δεν έχει καταφέρει να εκδώσει βιβλίο, επιστρέφει στη γενέτειρά του για να καλύψει τη θέση ενός δασκάλου στο τοπικό δημοτικό σχολείο. Εκεί θα συναντηθεί ξανά με την παιδική του φίλη και κρυφό του έρωτα, Lucy, η οποία εργάζεται στο ίδιο σχολείο. Από την πρώτη μέρα, όμως, τα πράγματα πάνε στραβά, κυρίως όταν ένα κοριτσάκι, το οποίο έχει καταναλώσει μολυσμένες κοτομπουκιές κι έχει αρχίσει να έχει αλλόκοτα συμπτώματα, επιτίθεται σε έναν συμμαθητή της και τον δαγκώνει. Πολύ σύντομα, όλα τα παιδιά του σχολείου μετατρέπονται σε αιμοβόρα, επιθέτικα κτήνη και ένα μακελειό άνευ προηγουμένου αρχίζει να εκτυλίσσεται!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, αν μισείς τα παιδιά, με αυτή την ταινία θα τα μισήσεις ακόμη περισσότερο! Πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα παραλλαγή στο genre των ζόμπι –που θυμίζει λίγο μια πιο light, κωμική εκδοχή του 28 Days Later. Παρόλα αυτά, οι συγκεκριμένες ταινίες, όσες παραλλαγές και αν δοκιμάσουν, έχουν αρχίσει λίγο να κουράζουν και να αναμασούν τα ίδια κλισέ. Έχει κάμποσες σκηνές φρίκης –οι οποίες, μάλιστα, μοιάζουν πιο αλλόκοτες, αφού υπαίτιοι γι’ αυτές είναι ένα μάτσο ανήλικα– αλλά οι σκηνές αγωνίας και δράσης δεν έχουν τίποτα το καινούργιο να προσφέρουν. Καλούτσικη για να περάσεις την ώρα σου, αλλά αν ψάχνεις για κωμωδία τρόμου με ζόμπι, τότε το Zombieland έκανε καλύτερη δουλειά!


STUNG (2015)

Σκηνοθεσία: Benni Diez
Σενάριο: Adam Aresty
Μουσική: Mica Levi
Ηθοποιοί: Matt O’Leary, Jessica Cook, Lance Henriksen, Clifton Collins Jr. κ.α.
Είδος: Horror Comedy
Αξιολόγηση: ★★★☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Μια πλούσια ηλικιωμένη οργανώνει garden party στην απομονωμένη βίλα της, την οργάνωση του οποίου αναλαμβάνουν η Julia και ο Paul, οι οποίοι έχουν μια μικρή εταιρεία catering και προσπαθούν να αποκτήσουν επαφές με την αριστοκρατία. Το πάρτυ, όμως, θα διακοπεί απότομα όταν εμφανιστούν κάποιοι απρόσκλητοι επισκέπτες: ένα σμήνος από τεράστιες, δολοφονικές σφήκες που αρχίζουν να πετάγονται από το χώμα και να τρώνε τους καλεσμένους!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, η ταινία είναι από τις καλές «κακές» ταινίες, που είναι τόσο εξωφρενικές, που καταφέρνουν να σε ψυχαγωγήσουν μέχρι το τέλος! Διαθέτει καλοδουλεμένα ψηφιακά και πρακτικά εφέ, συμπαθητικούς χαρακτήρες (ως επί το πλείστον) και κάμποσες σκηνές φρίκης που θα ικανοποιήσουν τη δίψα σου για αίμα! Η πλοκή είναι σχετικά απλή, όπως συμβαίνει σε ανάλογες ταινίες, αλλά η δράση μπόλικη. Και έχει ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΣΦΗΚΕΣ! Τι άλλο θέλεις πια;

Teaching Mrs. Tingle: Με όποιον δάσκαλο καθίσεις…

90sTeaching-posterΣκηνοθεσία: Kevin Williamson
Σενάριο: Kevin Williamson
Μουσική: John Frizzell
Ηθοποιοί: Helen Mirren, Katie Holmes, Barry Watson κ.α.
Είδος: Black Comedy
Αξιολόγηση: ★★
☆ ☆ ☆

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★
Φρίκη: ☆ ☆ ☆ ☆ ☆
Τρόμος: ★
Αγωνία: ★★☆ ☆ ☆

TEACHING MRS. TINGLE (1999)
Η σημερινή ταινία έχει χαραχθεί βαθιά στη μνήμη μου, όχι επειδή ήταν κάτι το αξιοσημείωτο ή συνταρακτικό, αλλά επειδή την είχα δει στο Διδυμότειχο ως φαντάρος, σε μια έξοδό μου, κατά την οποία είχα βαρεθεί να περιφέρομαι σαν την άδικη κατάρα στην πόλη, ακούγοντας μουσική. Δεν είχα φίλους στον στρατό. Όχι μόνο επειδή είμαι αντικοινωνικός, αλλά κυρίως επειδή ήταν όλοι κρετίνοι, πρεζόνια ή και τα δύο μαζί. Μια και τα σχολεία έκλεισαν (νομίζω) και ολοκληρώθηκαν και οι εξετάσεις (πάλι νομίζω), ας δούμε μια ελαφριά ταινιούλα με καθηγήτρια-σκύλα, για να γιορτάσουμε το τέλος της σχολικής χρονιάς!

TI MAΣ ΛΕΣ;
Η Leigh Ann ζει σε μια μικρή, βαρετή πόλη με τη σερβιτόρα μητέρα της και μόνη της ελπίδα να φύγει κάποτε από εκεί είναι να αριστεύσει στο σχολείο και να καταφέρει να κερδίσει υποτροφία για το κολλέγιο. Δυστυχώς, για να το πετύχει αυτό πρέπει να κερδίσει την εύνοια της κυρίας Tingle, της καθηγήτριας Ιστορίας, που αποτελεί τον φόβο και τον τρόμο όλων, αφού είναι μια σαδίστρια σκύλα. Οι ελπίδες της εξανεμίζονται οριστικά όταν η κυρία Tingle πιάνει την Leigh με τα κλεμμένα θέματα ενός τεστ, τα οποία βάζει στην τσάντα της ο Luke, το χαμένο κορμί του σχολείου. Με τη συνοδεία του Luke και της κολλητής της, αποφασίζει να επισκεφτεί την καθηγήτριά της και να της εξηγήσει τι συνέβη. Μόνο που η κυρία Tingle δεν δείχνει πρόθυμη να πάρει από λόγια…

Φυσικά, για ακόμη μία φορά, ο Williamson προσπάθησε να εξαργυρώσει κινηματογραφικώς τη φήμη που του έκατσε μετά το Scream και το μεταγενέστερο I Know What You Did Last Summer (που θα δούμε σύντομα κι εδώ), αλλά αυτή τη φορά δεν του έκατσε καθόλου –και λογικό ήταν. Στην καλύτερη των περιπτώσεων, το όλο εγχείρημα είναι απλώς μετριότατο και ψιλοαδιάφορο.

Η ταινία πάσχει από τα γεννοφάσκια της. Κατ’ αρχάς, ο χαρακτήρας της Mirren είναι τόσο υπερβολικά κακιασμένος, που καταντάει απλώς καρικατούρα, αφού τόση χολή δεν βγάζουν ούτε 90χρονοι γέροι με πρησμένο προστάτη. Οι υπόλοιποι χαρακτήρες, από την άλλη, είναι απλώς ηλίθιοι, αφού κάνουν τη μία χαζομάρα μετά την άλλη και για να τη διορθώσουν κάνουν άλλες πεντέξι χαζομάρες απανωτές. Το αποτέλεσμα είναι το σενάριο να μοιάζει τραβηγμένο από το μαλλί, αφού βασίζεται όλο σε μια σειρά από κουλές παρεξηγήσεις που στον φυσιολογικό κόσμο θα λύνονταν με πέντε λεπτά συζήτηση. Βασικά, είναι από τις ταινίες που ελπίζεις ότι στο τέλος θα κερδίσει ο «κακός», μόνο και μόνο επειδή όλοι οι άλλοι είναι ένα μάτσο εκνευριστικοί, κλαψιάρηδες βλάκες!

Σίγουρα θα μπορούσαν να κινηθούν σε διάφορα μονοπάτια με μια τέτοια ιδέα, αλλά επέλεξαν ακόμη μια φορά να ακολουθήσουν την κλασική οδό της ανάλαφρης teen movie, αν και η ταινία προσπαθεί απεγνωσμένα ν’ αποφασίσει τι ακριβώς είναι κι έτσι μπλέκει διάφορα είδη μέσα: λίγο από κωμωδία, λίγο από δράμα, λίγο από ρομάντσο, λίγο από θρίλερ –και απλώς αποτυγχάνει πολύ σε όλα. Λογικό ήταν, λοιπόν, και να φάει θάψιμο από τους πάντες και να πατώσει εισπρακτικώς. Τη βλέπεις απλώς για να σκοτώσεις λίγη ώρα. Ή αν είσαι κι εσύ φαντάρος που δεν έχει κάτι καλύτερο να κάνει!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε εντάξει, θα περάσεις μόνο ευχάριστα την ώρα σου, ειδικά αν καταφέρεις να αγνοήσεις τη μονίμως ξινισμένη μούρη της Katie Holmes

GEEKY TRIVIA
Για τον ρόλο της Ms Tingle είχαν ληφθεί υπόψη οι Meryl Streep, Glenn Close, Sally Field, Sigourney Weaver και Gillian Anderson. Όταν ερωτήθη η Helen Mirren για ποιον λόγο επέλεξε να παίξει στην ταινία αυτή, η απάντησή της ήταν: «διότι μου έδωσαν έναν σκασμό λεφτά!»

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Ε, όχι. Απλώς όχι.

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Αν τα βλέμματα μπορούσαν να σκοτώσουν, η τύπισσα θα είχε κάνει γενοκτονία...

Αν τα βλέμματα μπορούσαν να σκοτώσουν, η τύπισσα θα είχε κάνει γενοκτονία…

Η ξινομούρα. Αν ήταν κανονική ταινία τρόμου, θα ήταν η πρώτη που θα ψοφολογούσε!

Η ξινομούρα. Αν ήταν κανονική ταινία τρόμου, θα ήταν η πρώτη που θα ψοφολογούσε!

Μμμμ! Kinky!

Μμμμ! Kinky!