5 θρίλερ μόνο για μέλη!


NETFLIX AND CHILL!
Τριημεράκι έφτασε κι αυτό σημαίνει μπόλικος χρόνος για να αράξεις σπίτι και να λιώσεις στις ταινίες και τις σειρές (εκτός αν έχεις ανήλικα παιδιά, οπότε τα θερμά μου συλληπητήρια…) Μια και την προηγούμενη φορά παρουσίασα παραγωγή του Netflix, είπα να συνεχίσω στο ίδιο μοτίβο, με πέντε ταινίες τρόμου της συγκεκριμένης πλατφόρμας. Κάποιες από τις σημερινές προτάσεις χρηματοδοτήθηκαν από το ίδιο το Netflix, με σκοπό να προβληθούν αποκλειστικά από αυτό, ενώ κάποιες άλλες είχαν πρώτα προβολή σε περιορισμένες κινηματογραφικές αίθουσες ή φεστιβάλ. Είναι γεγονός ότι το Netflix –αφού άλλαξε τα δεδομένα στο τηλεοπτικό τοπίο – έχει μπει με φόρα και στην κινηματογραφική αρένα, κοντράροντας στα ίσα τα μεγάλα στούντιο. Δεν είναι τυχαίο ότι όλο και πιο γνωστά ονόματα συνεργάζονται με αυτό, αφού οι καλογυρισμένες και ακριβές παραγωγές του έχουν τραβήξει την προσοχή του κοινού. Και αν δεν έχεις δική σου συνδρομή, μην ανησυχείς: όλο και κάποιος φίλος σου θα έχει για να πας να κάνεις τράκα καμιά ταινία, αλλιώς μπορείς κάλλιστα να το ενεργοποιήσεις δωρεάν για έναν μήνα και να πέσεις με τα μούτρα! (Ούτε ποσοστά να έπαιρνα, με τόση διαφήμιση…)


THE RITUAL (2017)

Σκηνοθεσία: David Bruckner
Σενάριο: Joe Burton (βασισμένο στο βιβλίο του Adam Nevill)
Μουσική: Ben Lovett
Ηθοποιοί: Rafe Spall, Arsher Ali κ.α.
Είδος: Supernatural Horror
Αξιολόγηση: ★★★★☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Έξι μήνες μετά τη δολοφονία ενός φίλου τους, τα υπόλοιπα τέσσερα μέλη της παρέας οργανώνουν προς τιμήν του ένα ταξίδι για πεζοπορία στην Σουηδία. Κατά τη διάρκεια της πεζοπορίας, όμως, ένας από τους φίλους τραυματίζεται και αποφασίζουν να αλλάξουν τη διαδρομή τους και να περάσουν μέσα από ένα δάσος, ώστε να μειώσουν στο μισό την απόσταση. Η απόφαση αυτή, όμως, συνοδεύεται από μια σειρά ανεξήγητων και τρομακτικών συμβάντων, καθώς και περίεργους εφιάλτες που δείχνουν να επηρεάζουν κάθε μέλος της παρέας με διαφορετικό τρόπο. Όταν συνειδητοποιούν ότι δεν έπρεπε να είχαν μπει ποτέ μέσα στο δάσος αυτό, είναι πια πολύ αργά για να γυρίσουν πίσω…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, πρόκειται για ένα αρκετά υποβλητικό και τρομακτικό θρίλερ. Μπορεί η ιστορία να είναι κάπως γνώριμη, αλλά το σκανδιναβικό σκηνικό προσθέτει αρκετούς πόντους στην ήδη ανατριχιαστική ατμόσφαιρα και στην αίσθηση ενός επερχόμενου κακού, το οποίο δεν κάνει φανερή την παρουσία του από την αρχή, αφήνοντας πρώτα τους χαρακτήρες, το τοπίο και τους ήχους να θέσουν τα θεμέλια του τρόμου που θα ακολουθήσει. Όσο εξελίσσεται η ιστορία, τόσο πιο αλλόκοτη γίνεται, οπότε να είσαι προετοιμασμένος για όλα!


GERALD’S GAME (2017)

Σκηνοθεσία: Mike Flanagan
Σενάριο: Jeff Howard, Mike Flanagan (βασισμένο στο βιβλίο του Stephen King)
Μουσική: The Newton Brothers
Ηθοποιοί: Carla Gugino, Bruce Greenwood
Είδος: Psychological Horror
Αξιολόγηση: ★★★☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Η Jessie και ο Gerald πηγαίνουν στο απομονωμένο, παραλίμνιο εξοχικό τους για ένα ρομαντικό τριήμερο, με σκοπό να αναθερμάνουν τη σχέση τους. Ο Gerald παίρνει δύο χάπια Viagra και στη συνέχεια δένει την έκπληκτη γυναίκα του με χειροπέδες στο κρεβάτι, προτείνοντάς της να πραγματοποιήσουν μια φαντασίωσή του. Όταν η Jessie αρχίζει να νιώθει άβολα με τον τρόπο που εξελίσσεται το παιχνίδι, του ζητά να σταματήσουν –γεγονός που οδηγεί σε καυγά μεταξύ τους. Τα πράγματα περιπλέκονται ακόμη περισσότερο όταν ο Gerald παθαίνει καρδιακή προσβολή και καταρρέει, αφήνοντας τη γυναίκα του δεμένη και αβοήθητη στο κρεβάτι…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, πρόκειται για ένα ψυχολογικό θρίλερ –με μεγάλη έμφαση στο «ψυχολογικό»! Το τονίζω, καθώς βλέποντας το trailer σου δίνεται η εντύπωση ότι τα στοιχεία του τρόμου και της αγωνίας είναι πολύ πιο έντονα και ότι πρόκειται για τις απεγνωσμένες προσπάθειες της ηρωίδας να απελευθερωθεί και να σωθεί από βέβαιο, φριχτό θάνατο. Σίγουρα, αυτή είναι η βασική πλοκή, όμως το ψυχολογικό κομμάτι της ταινίας είναι αυτό που παίζει πρωταρχικό ρόλο στην ιστορία –γεγονός που δεν είναι απαραιτήτως κακό, απλώς όταν ξεκινάς να δεις κάτι έχοντας την εντύπωση ότι θα εξελιχθεί διαφορετικά, ξενερώνεις κάπως! Η ταινία, σε γενικές γραμμές, δεν απογοητεύει, όμως είναι εμφανές ότι προσπαθεί απεγνωσμένα να γεμίσει τον χρόνο, καθώς το σενάριο είναι βασισμένο σε μια μικρή νουβέλα του King και δεν έχει πολύ υλικό στο οποίο μπορεί να στηριχτεί. Θα δούλευε καλύτερα ως επεισόδιο κάποιας σειράς ή ανθολογίας θρίλερ.


1922 (2017)

Σκηνοθεσία: Zak Hilditch
Σενάριο: Zak Hilditch (βασισμένο στη νουβέλα του Stephen King)
Μουσική: Mike Patton
Ηθοποιοί: Thomas Jane, Molly Parker, Neal McDonough
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★★★☆☆

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ο Will είναι αγρότης σε μια μικρή κωμόπολη της Nebraska και ζει σε μια μικρή φάρμα, μαζί με τη σύζυγο και τον γιο τους. Όταν η Arlette κληρονομεί ένα μεγάλο κομμάτι γης, ξεσπά μια αψιμαχία ανάμεσα στο ζευγάρι, με τον Will να την πιέζει να κρατήσει τη γη, ώστε να την αξιοποιήσουν, και εκείνη να θέλει να πουλήσει τα πάντα και να μετακομίσουν στην Omaha για να ανοίξει μια δική της βιοτεχνία ρούχων. Στο μέσο αυτού του καυγά βρίσκεται ο γιος τους, ο Henry, τον οποίο ο κάθε γονιός θέλει να τραβήξει με το μέρος του. Όταν η Arlette αναφέρει ότι θα προχωρήσει σε διαζύγιο και θα πάρει μαζί της και τον Henry, ο Will συνειδητοποιεί ότι πρόκειται να χάσει τα πάντα και καταστρώνει ένα σχέδιο δολοφονίας της συζύγου του…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, πρόκειται για ακόμη μια μεταφορά νουβέλας του King. Η ταινία αποφεύγει τα έντονα στοιχεία τρόμου και φρίκης και τα jump scares και στα οποία στηρίζονται τα περισσότερα θρίλερ (ειδικά αυτά του King). Αντ’ αυτών, στηρίζεται περισσότερο στη διάχυτη ατμόσφαιρα μυστηρίου που εδραιώνει από το ξεκίνημά της, η οποία ενισχύεται από μερικές διακριτικές, υπερφυσικές πινελιές. Όλα αυτά, φυσικά, ενισχύονται από την αξιέπαινη ερμηνεία του Jane, ο οποίος στηρίζει, ουσιαστικά, το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας στις πλάτες του.


APOSTLE (2018)

Σκηνοθεσία: Gareth Evans
Σενάριο: Gareth Evans
Μουσική: Fajar Yusekemal, Aria Prayogi
Ηθοποιοί: Dan Stevens, Lucy Boynton, Bill Milner κ.α.
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★★★★☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Στις αρχές του 1900, ένας πρώην ιεραπόστολος ταξιδεύει σε ένα απομονωμένο νησί της Ουαλίας, με σκοπό να βρει και να ελευθερώσει την αδελφή του, η οποία έχει απαχθεί από μέλη μιας αίρεσης. Παριστάνοντας έναν από τους νέους προσήλυτους της αίρεσης, παρεισφρύει σε αυτήν και αρχίζει να διεξάγει κρυφή έρευνα με σκοπό να ανακαλύψει ποιοι είναι αυτοί που απήγαγαν την αδελφή του και σε ποιο σημείο την κρατάνε. Η έρευνά του, όμως, αρχίζει να αποκαλύπτει πολύ πιο αλλόκοτα πράγματα από όσα φανταζόταν πως θα έβρισκε, καθώς και ένα καλά κρυμμένο μυστικό από τους ιδρυτές της σέκτας…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, πρόκειται για μια αρκετά περίεργη, μυστηριώδη και αναπάντεχη ταινία τρόμου, που δεν εξελίσσεται όπως θα φανταζόσουν! Το σενάριο αποφεύγει τις κλισέ τρομάρες και επιλέγει να χτίσει αργά και σταθερά το σασπένς –αφήνοντας κάποιες αναλαμπές φρίκης πού και πού ώστε να σου δώσει μια γεύση από αυτό που πρόκειται να επακολουθήσει! Η φρίκη, η βία και το υπερφυσικό στοιχείο δένουν μεταξύ τους αρμονικά, χωρίς αχρείαστες υπερβολές, ενώ η ερμηνεία του Stevens αποδεικνύει ακόμη μια φορά ότι πρόκειται για ένα από τα πιο αναξιοποίητα ταλέντα του Hollywood…


BIRD BOX (2018)

Σκηνοθεσία: Susanne Bier
Σενάριο: Eric Heisserer (βασισμένο στο βιβλίο του Josh Malerman)
Μουσική: Trent Reznor, Atticus Ross
Ηθοποιοί: Sandra Bullock, Trevante Rhodes, John Malkovich κ.α.
Είδος: Post-Apocalyptic Horror
Αξιολόγηση: ★★★★☆

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ένα μυστηριώδες, τρομακτικό φαινόμενο αποδεκατίζει το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού της Γης. Οι άνθρωποι αρχίζουν να βλέπουν οράματα, τα οποία τους παρακινούν να δώσουν τέλος στη ζωή τους με διάφορους τρόπους. Στο μέσο όλης αυτής της φρίκης βρίσκεται η Malorie, μια ασυμβίβαστη ζωγράφος, της οποίας η μόνη ανησυχία λίγες ώρες νωρίτερα ήταν αν θα έδινε το αγέννητο παιδί της προς υιοθεσία ή θα το μεγάλωνε η ίδια. Τώρα, εγκλωβισμένη σε ένα σπίτι μαζί με μια ομάδα άλλων επιζώντων, προσπαθεί να καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει γύρω της. Η μόνη ελπίδα επιβίωσης είναι να μείνουν όλοι κρυμμένοι, με τα παράθυρα καλυμμένα και αν χρειαστεί να κυκλοφορήσουν έξω, να το κάνουν με τα μάτια δεμένα. Πόσο μπορείς, όμως, να ζήσεις έτσι;

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, πρόκειται για το θρίλερ που έκανε τον μεγαλύτερο ντόρο πέρσι και έσπασε ρεκόρ προβολής στο Netflix, με 80 εκατομμύρια προβολές μέσα σε έναν μήνα. Η παρουσία της Bullock στον κεντρικό ρόλο ήταν, σίγουρα, μεγάλος κράχτης, αλλά συνέβαλε σε αυτό και η ίδια η ιστορία, η οποία είναι από τις πιο πρωτότυπες και παράξενες που έχουμε δει ποτέ σε ταινία τρόμου. Η ταινία δεν εξηγεί ίσως και πάρα πολλά, αλλά αυτό δεν σε ενοχλεί καθόλου (το έχουμε συνηθίσει, άλλωστε, στα θρίλερ τα τελευταία χρόνια), καθώς οι ερμηνείες, η ατμόσφαιρα, η αγωνία και οι σκηνές τρόμου αρκούν για να σε κρατήσουν ικανοποιημένο.
Το Bird Box, φυσικά, έγινε γνωστό και για άλλον λόγο: για το περιβόητο “blinfold challenge”, όπου ένα μάτσο κρετίνοι άρχισαν να κάνουν διάφορες επικίνδυνες προκλήσεις με τα μάτια δεμένα –με αποκορύφωμα μια 17χρονη ηλίθια στη Γιούτα, που κατάφερε να τρακάρει οδηγώντας έτσι!

The Mist: Ο τρόμος έρχεται από πολύ μακριά…

00smist_posterΣκηνοθεσία: Frank Darabont
Σενάριο: Frank Darabont
Μουσική: Mark Isham
Ηθοποιοί: Thomas Jane, Marcia Gay Harden, Laurie Holden κ.α.
Είδος: Science Fiction Horror
Αξιολόγηση: ★
★
★
★
★

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★★
★

☆☆
Φρίκη: ★
★
★
★
☆
Τρόμος: ★
★
★
★
☆
Αγωνία: ★
★
★
★
★


THE MIST (2007)
Σήμερα βγάζω τα βαριά όπλα: έχω ταινία βασισμένη σε διήγημα του Stephen King! Κατά γενική ομολογία, ο King αποτελεί τον άρχοντα του λογοτεχνικού τρόμου και πηγή έμπνευσης για αρκετούς σκηνοθέτες, καθώς δεκάδες από τα διηγήματα και τα βιβλία του έχουν μεταφερθεί στον κινηματογράφο και την τηλεόραση, άλλα σημειώνοντας τεράστια επιτυχία (The Shining, Carrie, Christine, Misery, It, Stand by Me, The Shawshank Redemption) και άλλα… εμ… ας μην τα συζητήσουμε καν. Η σημερινή είναι, κατά την άποψή μου, μια από τις πιο επιτυχημένες μεταφορές!

TI MAΣ ΛΕΣ;
Μετά από μια άγρια καταιγίδα που προκάλεσε αρκετές ζημιές στην πόλη τους, κάποιοι από τους κατοίκους του Bridgton καταφεύγουν στο τοπικό σούπερ μάρκετ για προμήθειες. Όταν, όμως, μια αλλόκοτη ομίχλη καλύπτει αστραπιαία ολόκληρη την πόλη, ταμπουρώνονται φοβισμένοι μέσα στο κατάστημα. Σύντομα ανακαλύπτουν ότι οι φόβοι τους είναι βάσιμοι, καθώς αυτή η ομίχλη δεν μοιάζει να είναι ένα απλό φυσικό φαινόμενο και κρύβει κάτω από το πέπλο της πλάσματα ανείπωτου τρόμου. Παγιδευμένοι και ανήμποροι να εξηγήσουν τι συμβαίνει και ποιος ευθύνεται, προσπαθούν να βρούνε τρόπους να αντιδράσουν και να επιζήσουν, χωρίς να μπορούν να φανταστούν ότι η μεγαλύτερη απειλή δεν έρχεται από τα τέρατα που κρύβονται στην ομίχλη…

Λίγα πράγματα έχω να γράψω σήμερα, μια και η όποια περιγραφή μου θα ωχριά μπροστά στην εμπειρία του να παρακολουθήσεις ο ίδιος την ταινία. Από την πρώτη σκηνή μέχρι το συνταρακτικό τέλος της, η Ομίχλη σε ρουφάει στη σκοτεινή και γεμάτη μυστήριο ατμόσφαιρά της. Είναι έντονη η αίσθηση ότι κακό πλανάται στον αέρα και ότι ο κίνδυνος παραμονεύει παντού και το καλό είναι ότι αυτό το ανακαλύπτεις κι εσύ σταδιακά, μαζί με τους πρωταγωνιστές. Αν υπάρχει κάτι που φοβούνται οι περισσότεροι άνθρωποι, αυτό είναι το άγνωστο και η συγκεκριμένη ταινία πατάει γερά στον φόβο αυτό και παίζει με τα νεύρα σου. O Darabont, συν τοι άλλοις, το έχει με τις μεταφορές ιστοριών του King, αφού έχει ήδη σκηνοθετήσει στο παρελθόν και τα The Shawshank Redemption και The Green Mile.

Το βασικότερο χαρακτηριστικό του The Mist, όμως, είναι ότι δεν πρόκειται για μια απλή ταινία με τέρατα. Τουλάχιστον, όχι μόνο τα αναμενόμενα τέρατα. Διότι, σίγουρα, υπάρχουν τα εξώκοσμα πλάσματα που κρύβονται μέσα στην ομίχλη και κάνουν αρκετά αισθητή την απειλητική παρουσία τους –ασχέτως αν δεν αποκαλύπτονται όλα στην πληρότητά τους, αλλά υπάρχουν και τα «τέρατα» που φοράνε ανθρώπινο προσωπείο και κρύβονται ανάμεσα στους επιζώντες. Και εκεί παίζεται το παιχνίδι: την κρίσιμη ώρα, θα σταθείς στο ύψος σου ή θ’ αφήσεις το τέρας που κρύβεται μέσα σου να σε κυριεύσει, οδηγώντας σε στα άκρα; Οι ήρωες δεν έχουν ν’ αντιμετωπίσουν μόνο το μυστήριο που κρύβει η ομίχλη, αλλά και τους συντοπίτες τους, που οδηγούνται σε ακραίες συμπεριφορές από τις περιστάσεις. Πρόκειται, σαφέστατα, για μια αλληγορία της σύγχρονης κοινωνίας, αλλά δοσμένη με μέτρο και απόλυτη αρμονία με το σενάριο. Το υποβλητικό score της ταινίας ανήκει στον Mark Isham, ο οποίος αυτή την περίοδο έχει αναλάβει το μουσικό “ντύσιμο” της σειράς φαντασίας Once Upon A Time.

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, αν τη δεις για πρώτη φορά, σε ζηλεύω!

GEEKY TRIVIA
Τρεις από τους ηθοποιούς που συμμετείχαν στην ταινία, η Laurie Holden, η Melissa McBride και ο Jeffrey DeMunn ξανασυναντήθηκαν τρία χρόνια αργότερα και στο cast της τηλεοπτικής μεταφοράς του The Walking Dead (ως Andrea, Carol και Dale αντιστοίχως), την επιμέλεια του οποίου είχε αναλάβει ο ίδιος ο Darabont!

ΜΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ
Η ταινία μπορεί να μην απέκτησε σίκουελ, αλλά απέκτησε την (βραχύβια) τηλεοπτική της μεταφορά.

  • The Mist (2017) ★☆☆
    Το Bridgeville καλύπτεται από μια μυστηριώδη ομίχλη που καλύπτει τελείως την ορατότητα, παγιδεύοντας τους κατοίκους σε διάφορα σημεία της πόλης. Η ομίχλη, όμως, κρύβει και θανάσιμους κινδύνους, καθώς όποιος παγιδευτεί σε αυτήν βρίσκει φριχτό θάνατο με ανεξήγητους τρόπους…

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Πρέπει να είναι μια από τις σπάνιες περιπτώσεις που οι φαν ζητάνε sequel και ο σκηνοθέτης το αρνείται. Πριν ακόμα βγει καλά καλά στους κινηματογράφους η ταινία, ο Darabont (που δεν είναι μεγάλος φαν των σίκουελ) ξεκαθάρισε ότι όσο καλά και αν πήγαινε, δεν θα είχε συνέχεια. Και καλά έκανε, δεν υπήρχε περίπτωση να ξεπεράσουν το πρωτότυπο σε ποιότητα.

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Δεν θες να παγιδευτείς σε αυτή την ομίχλη...

Δεν θες να παγιδευτείς σε αυτή την ομίχλη…

mi3

Ποιος από τους δύο είναι πιο φοβισμένος;

Αυτό που δεν βλέπεις σε τρομάζει περισσότερο.

Αυτό που δεν βλέπεις σε τρομάζει περισσότερο.

5 «σκοτεινά» θρίλερ!

Vinieta_Special
VS5ΜΑΥΡΗ ΜΑΥΡΙΛΑ ΠΛΑΚΩΣΕ!

Τα θρίλερ είναι από την φύση τους σκοτεινά σε ύφος και περιεχόμενο. Λογικό, καθώς τα περισσότερα πραγματεύονται θέματα όπως ο θάνατος, η μαύρη μαγεία, το υπερφυσικό και χίλια δυο ακόμη πραγματάκια που μόνο χαρούμενα και ανεβαστικά δεν τα αποκαλείς! Κάποια θρίλερ, φυσικά, προσπαθούν να μας υπενθυμίσουν τη μαυρίλα τους και με τους ίδιους τους τίτλους τους, διότι είναι πιο εύκολο να κοτσάρεις τη λέξη «dark» πίσω από ένα ουσιαστικό, παρά να κάτσεις να σκεφτείς κάτι πιο ψαγμένο! (Είναι το αντίστοιχο που κάνουν οι δικοί μας μεταφραστές, όταν μας δίνουν τίτλους όπως: «Το πανδοχείο/πλοίο/κάστρο/νησί/περίπτερο κ.ο.κ. του Τρόμου»!) Έτσι, κατά καιρούς ξεφυτρώνουν διάφορες ταινίες τρόμου που πραγματεύονται την «σκοτεινή» εκδοχή κάποιου πράγματος. Και μια και φθινοπώριασε πια και νυχτώνει πιο γρήγορα και θ’ αλλάξει όπου να’ναι και η ώρα, ας δούμε πέντε από αυτές μαζεμένες, να μπούμε στο κλίμα! Είμαι σίγουρος ότι θα έχουμε και δεύτερο μέρος στο σημερινό σπέσιαλ, μια και όσο περνά ο καιρός προστίθενται και άλλοι ανάλογοι τίτλοι στη λίστα!


WATERDARK WATER (2005)

Σκηνοθεσία: Walter Salles
Σενάριο: Rafael Yglesias
Μουσική: Angelo Badalamenti
Ηθοποιοί: Jennifer Connelly, Tim Roth,
John C. Reilly κ.α.

Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★
★
☆☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Η προσφάτως χωρισμένη Dahlia μετακομίζει με την κόρη της, Cecilia, σε διαμέρισμα ενός παλιού και παραμελημένου κτιριακού συγκροτήματος, κάνοντας μια προσπάθεια να ξαναβάλει τη ζωή της σε μια σειρά και ν’ αποδείξει ότι είναι σε θέση να κρατήσει την επιμέλεια της κόρης της. Αμέσως μετά τη μετακόμιση, όμως, το διαμέρισμα αρχίζει να εμφανίζει διάφορα προβλήματα, με κυριότερη τη διαρροή νερού από το επάνω διαμέρισμα. Προσπαθώντας να βρει μια λύση, θα συνειδητοποιήσει ότι όσα συμβαίνουν δεν είναι καθόλου τυχαία…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, καλό είναι για να περάσεις την ώρα σου, αλλά μην περιμένεις να δεις κάτι το πρωτότυπο ή διαφορετικό. Η ταινία είναι remake της ομώνυμης ιαπωνικής ταινίας και, όπως συμβαίνει στις περισσότερες περιπτώσεις ανάλογων remake, δείχνει να έχει χάσει κάτι από την αρχική ατμόσφαιρά της, ενώ έχουμε βαρεθεί προ πολλού το στόρυ με την προβληματική μάνα που κανείς δεν πιστεύει επειδή χαπακώνεται. Η τελική κλιμάκωση δε, είναι κάτι παραπάνω από απογοητευτική και άνευρη.


FLOORSDARK FLOORS (2008)

Σκηνοθεσία: Pete Riski
Σενάριο: Lordi, Pete Riski
Μουσική: Ville Riippa
Ηθοποιοί: William Hope, Skye Bennett, Lordi κ.α.
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★
★
★
☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Η Sarah είναι ένα αυτιστικό κορίτσι που νοσηλεύεται στο νοσοκομείο St. Mary, ένα παλιό νοσηλευτικό ίδρυμα με αρκετά λειτουργικά προβλήματα. Όταν ο τομογράφος στον οποίο βρίσκεται η Sarah παθαίνει βλάβη και παίρνει φωτιά, ο πατέρας της αποφασίζει να πάρει την κόρη του από το συγκεκριμένο νοσοκομείο. Όταν, όμως, αυτός, η κόρη του και μερικοί ακόμη επιβαίνοντες βγαίνουν από το ασανσέρ, συνειδητοποιούν ότι κάτι δεν πηγαίνει καλά, καθώς στο νοσοκομείο δεν υπάρχει πλέον ούτε ψυχή. Ή για την ακρίβεια, υπάρχει κάτι, το οποίο δείχνει να κυνηγά τη μικρή Sarah…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, αν και η ταινία ήταν κυρίως μια ευκαιρία για το φινλανδικό ροκ συγκρότημα Lordi  να μείνει λίγο ακόμη στην επικαιρότητα, μετά τη νίκη στον τελικό της Eurovision του 2006, πρόκειται για αρκετά καλοδουλεμένη παραγωγή που δεν έχει πολλά να ζηλέψει από αντίστοιχες του Hollywood. Για την ακρίβεια, η συγκεκριμένη ταινία ήταν μια ιδέα που είχε στο μυαλό του ο frontman του συγκροτήματος Mr Lordi και την οποία αποφάσισε να υλοποιήσει όταν απέκτησαν λίγη φήμη παραπάνω –με όλα τα τότε μέλη του συγκροτήματος να συμμετέχουν ως τα «τέρατα»του σεναρίου. Σαφώς, το σενάριο έχει μπόλικες τρύπες που δεν καλύπτονται επαρκώς, αλλά η όλη ατμόσφαιρα δουλεύει, ενώ το budget έπεσε κυρίως στα εφέ.


COUNTRYDARK COUNTRY (2009)

Σκηνοθεσία: Thomas Jane
Σενάριο: Tab Murphy
Μουσική: Eric Lewis
Ηθοποιοί: Thomas Jane, Lauren German, Ron Perlman
Είδος: Psychological Thriller, Crime Thriller
Αξιολόγηση: ★
☆☆☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ένα νιόπαντρο ζευγάρι ξεκινά το ταξίδι του μέλιτος διασχίζοντας νύχτα την έρημο της Nevada. Στον δρόμο, όμως, θα συναντήσουν έναν βαριά τραυματισμένο άντρα που είχε ατύχημα με το αυτοκίνητό του, τον οποίο θ’ αποφασίσουν να οδηγήσουν στο πλησιέστερο νοσοκομείο. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, όμως, ο τραυματισμένος άντρας θα συνέλθει και θ’ αρχίσει να φέρεται παρανοϊκά, οδηγώντας σιγά σιγά στην παράνοια και τους σωτήρες του…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, με το ζόρι βλέπεται. Και το πρόβλημα δεν είναι το σενάριο, το οποίο πατάει σε ενδιαφέρουσα ιδέα, έχει αρκετό μυστήριο και μια καλή ανατροπή στο τέλος. Το πρόβλημα είναι ότι η ταινία ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ με το ζόρι βλέπεται, μια και η προσπάθεια να την κάνουν υπερστυλιζαρισμένη στο στυλ των κλασικών film noir, είχε άθλια οπτικά αποτελέσματα. Είναι θεοσκότεινη (δίνοντας κυριολεκτικό ύφος και στο “Dark” του τίτλου), έχει άθλια εφέ, ενώ οι περισσότερες σκηνές μοιάζουν να γυρίστηκαν μπροστά σε green screen τη δεκαετία του ΄80. Από την άλλη, κάνει απίστευτη κοιλιά, μια και το σενάριο είναι ιδανικό για να αποδοθεί σε ένα επεισόδιο του Twilight Zone, αλλά όχι σε ταινία μεγάλου μήκους.


CIRCLESDARK CIRCLES (2013)

Σκηνοθεσία: Paul Soter
Σενάριο: Paul Soter
Μουσική: Bobby Tahouri
Ηθοποιοί: Johnathon Schaech, Pell James
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★
★
☆☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ο Alex και η Penny αποφασίζουν ν’ αφήσουν τη φασαριόζικη ζωή στην πόλη και να μετακομίσουν στην εξοχή, ώστε να μεγαλώσουν το νεογέννητο μωρό τους σε πιο ήσυχο περιβάλλον. Η ζωή στην εξοχή, όμως, δεν είναι τόσο ιδανική όσο την φαντάζονταν, αφού από τις πρώτες μέρες εμφανίζονται διάφορα προβλήματα που διαταράσσουν την οικογενειακή τους γαλήνη και τους στερούν τον τόσο πολύτιμο ύπνο τους. Τα πράγματα θα χειροτερέψουν, όμως, όταν η στέρηση ύπνου θα τους οδηγήσει σε οράματα μιας μυστηριώδους γυναίκας μέσα στο σπίτι τους…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, κάτι λέει η ταινία, τουλάχιστον από άποψη αγωνίας, καθώς πιάνεις τον εαυτό σου να συμπάσχει με τους ταλαίπωρους γονείς. Το σενάριο, όμως, ενώ ξεκινά καλά, κάπου χάνει τη δυναμική του και αρχίζει να κατρακυλά στα γνώριμα, κατηφορικά μονοπάτια των κλισέ. Το τέλος, από την άλλη, προσπαθεί να κάνει ανατροπή και τελικά το μόνο που καταφέρνει να κάνει είναι να σου δημιουργήσει ξαφνικά δεκάδες αναπάντητα ερωτηματικά! Όταν τη δεις, θα καταλάβεις τι εννοώ!


TOUCHDARK TOUCH (2013)

Σκηνοθεσία: Marina de Van
Σενάριο: Marina de Van
Μουσική: Christophe Chassol
Ηθοποιοί: Missy Keating, Marcella Plunkett, Pádraic Delaney κ.α.
Είδος: Supernatural Horror
Αξιολόγηση: ★
★
★
☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Η μικρή Niamh ζει με την οικογένειά της σε μια μικρή, απομονωμένη κοινότητα της Ιρλανδίας, αλλά η ζωή της είναι γεμάτη τρόμο, καθώς υποστηρίζει ότι το σπίτι τους ζωντανεύει. Όταν μετά από ένα ανεξήγητο και βίαιο περιστατικό ολόκληρη η οικογένειά της σκοτώνεται, η Niamh πηγαίνει να ζήσει προσωρινά με την οικογένεια των γειτόνων της. Όσο, όμως, εκείνοι προσπαθούν να την παρηγορήσουν και να την κάνουν να ξεχάσει, τόσο αρχίζουν διάφορα περίεργα περιστατικά να συμβαίνουν και στο δικό τους σπίτι, ενώ σιγά σιγά αρχίζει ν’ αποκαλύπτεται και το σκοτεινό μυστικό που κρύβει το μικρό κορίτσι…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, η ταινία έχει σίγουρα την κατάλληλη ατμόσφαιρα, το ιδανικό περιβάλλον και μια συνταρακτική ιστορία για να σε καθηλώσει. Το ίδιο το σενάριο θυμίζει ένα πάντρεμα Carrie και Poltergeist και ενώ, ουσιαστικά, δεν κρατάει τα χαρτιά του κρυφά και αποκαλύπτει σχεδόν από την αρχή τι συμβαίνει, καταφέρνει να κρατήσει το ενδιαφέρον σου. Προσωπικά, δεν με ικανοποίησε καθόλου το τέλος της ταινίας (όπως και πολλούς ακόμη που την είδαν), αλλά δεν μπορώ να επεκταθώ στο θέμα χωρίς να κάνω σπόιλερ! Σε γενικές γραμμές, είναι αξιοπρεπέστατη παραγωγή που αξίζει τον χρόνο σου.

5 θρίλερ που θα σε κάνουν να μισήσεις το ζωικό βασίλειο!

Vinieta_Special

VS2ANIMAL PLANET!
Μια και θα λείψω την επόμενη Παρασκευή, σου προτείνω σήμερα μαζεμένες πέντε ταινιούλες για να καλύψω το κενό. Και αφού έκανα την αρχή την προηγούμενη εβδομάδα, θα συνεχίσω και σήμερα με το ζωικό βασίλειο! Θριλεράκια με ζώα, λοιπόν, που θα σε κάνουν ν’ αγοράσεις καραμπίνα και να την κουβαλάς μαζί σου ακόμη κι όταν πηγαίνεις για βόλτα στο πάρκο! Τα ζώα είναι αγαπημένο θέμα στη βιομηχανία του τρόμου και όλο και ξεπετάγονται πού και πού ταινιούλες με φίδια, καρχαρίες και αράχνες. Και αν η σκέψη σου είναι ότι οι περισσότερες ταινίες αφορούν ζώα που θα τα συναντήσεις μόνο σε σαφάρι ή σε ζωολογικούς κήπους και είσαι ασφαλής, τότε επίτρεψέ μου να σου μαγαρίσω το αίσθημα ασφάλειας παρουσιάζοντας και μια ταινία με χαριτωμένα, αιμοβόρικα σκυλάκια!


sea_posterDEEP BLUE SEA (1999)

Σκηνοθεσία: Renny Harlin
Σενάριο: Duncan Kennedy, Donna Powers,
Wayne Powers
Μουσική: Trevor Rabin
Ηθοποιοί: Saffron Burrows, Thomas Jane,
LL Cool J κ.α.
Είδος: Science Fiction
Αξιολόγηση: ★
★
★
☆☆

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ομάδα επιστημόνων βρίσκεται σε απομονωμένη, υποθαλάσσια στρατιωτική εγκατάσταση που έχει μετατραπεί σε εργαστήριο και προσπαθεί μέσω γενετικής μηχανικής να βρει τη θεραπεία για τη νόσο του Alzheimer. Για να το πετύχουν αυτό χρησιμοποιούν καρχαρίες, στον εγκέφαλο των οποίων έχουν ανακαλύψει ένα ένζυμο που επιτρέπει την αναβίωση των ανθρώπινων εγκεφαλικών κυττάρων. Μετά δεν θέλει και πολλή σκέψη για το τι συμβαίνει: τεράστιοι καρχαρίες, υποβρύχια βάση, φλώροι επιστήμονες –do the math!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε η ταινία έχει αρκετή αγωνία, αρκετή δράση, μπόλικο αίμα, 2-3 τελείως «Ω,ΘΕΕ ΜΟΥ, ΠΑΡΑΛΙΓΟ ΝΑ ΠΑΘΩ ΑΝΑΚΟΠΗ» σκηνές και το ιδανικά ανεγκέφαλο, τραβηγμένο από το μαλλί σενάριο για να δέσουν όλα αυτά αρμονικά μεταξύ τους! Θα περάσεις σίγουρα καλά, άλλωστε μην ξεχνάς ότι οι καρχαρίες είναι οι αδιαμφισβήτητοι άρχοντες του τρόμου στη θάλασσα (σόρρυ, Κράκεν) και προσφέρονται για διαρκείς ανατριχίλες! Εκτός αν μιλάμε για ταινία του SyFy, όπου απλώς τους λυπάσαι για το κατάντημά τους…


breed_posterTHE BREED (2006)

Σκηνοθεσία: Nicholas Mastandrea
Σενάριο: Robert Conte, Peter Martin Wortmann
Μουσική: Tom Mesmer, Marcus Trumpp
Ηθοποιοί: Michelle Rodriguez, Oliver Hudson κ.α.
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: 
★
★
☆☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ο John και ο Matt κληρονομούν από τον θείο τους μια απομονωμένη καλύβα που βρίσκεται σε ακατοίκητο νησί (καταλαβαίνεις πού πάει το πράμα…) Ταξιδεύουν ως εκεί με ένα υδροπλάνο και την παρέα τριών ακόμη φίλων, με τους οποίους σκοπεύουν να περάσουν μια εβδομάδα διασκέδασης και αραλικιού. Η διασκέδαση, όμως, τους βγαίνει ξινή όταν συνειδητοποιούν ότι το νησί λυμαίνεται ένα κοπάδι άγριων και αλλόκοτα ευφυών σκύλων, οι οποίοι πολιορκούν το σπίτι και το υδροπλάνο. Οι παγιδευμένοι φίλοι πρέπει να καταστρώσουν ένα σχέδιο για να καταφέρουν να ξεφύγουν από τους σκύλους (εκεί πήγαινε το πράμα…)

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, εντάξει, μην περιμένεις και τίποτε το βαθύ. Θα περάσεις σίγουρα καλά, έχει αρκετές σκηνές δράσης και αγωνίας, αλλά κατά τ΄ άλλα η συνταγή είναι κλασική, συνηθισμένη και ολίγον τι κλισέ. Η ευχάριστη έκπληξη είναι ότι αυτή τη φορά οι χαρακτήρες -αν και αποτελούν τα κλασικά στερεότυπα σχεδόν κάθε θρίλερ- δείχνουν ολίγον τι εξυπνότεροι απ’ ό,τι μας έχουν συνηθίσει ανάλογες ταινίες τρόμου, αποφεύγοντας τουλάχιστον να σκοτώνονται μόνοι τους, σαν ηλίθιοι, παίρνοντας τραγικά ηλίθιες αποφάσεις…


black_posterBLACK WATER (2007)

Σκηνοθεσία: David Nerlich, Andrew Traucki
Σενάριο: David Nerlich, Andrew Traucki
Μουσική: Rafael May
Ηθοποιοί: Diana Glenn, Maeve Dermody,
Andy Rodoreda

Είδος: Horror/Thriller
Αξιολόγηση: ★
★
☆☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Η Grace, ο σύζυγός της και η αδελφή της κάνουν τις διακοπές τους στη Βόρεια Αυστραλία και αποφασίζουν να πάνε για ξενάγηση και ψάρεμα στους βάλτους, οι οποίοι είναι γεμάτοι από κροκόδειλους, λες και δεν τους έφτανε που ζούνε στην πιο φονική ήπειρο του πλανήτη. Όταν δεν προλαβαίνουν το υπόλοιπο γκρουπάκι, ο συνέταιρος του ξεναγού προσφέρεται να συνοδεύσει ο ίδιος τους τρεις τους, με τη βάρκα του. Σε ένα απομονωμένο σημείο των βάλτων, όμως, έξω από την κανονική πορεία της ξενάγησης, δέχονται την επίθεση ενός τεράστιου κροκόδειλου, που αναποδογυρίζει τη βάρκα τους. Οι τρεις τους θα βρεθούν σύντομα παγιδευμένοι σε ένα δέντρο, χωρίς μέσο διαφυγής και ελπίδες να τους ανακαλύψει κάποιος…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, συμπαθητικούλι το ταινιάκι, για ανεξάρτητη παραγωγή, αλλά όσον αφορά τη δράση, πάσχει αρκετά. Λογικό αυτό, καθώς το κεντρικό σημείο της πλοκής είναι τρία άτομα που κάθονται σε ένα δέντρο και προσπαθούν να βρούνε τρόπους να κατέβουν από αυτό! Σίγουρα, έχει μερικές σκηνές αγωνίας και το καλό είναι ότι ο «κακός» έχει το αβαντάζ του να κρύβεται κάτω από το νερό, αφήνοντας σε να μαντέψεις το πότε θα πεταχτεί και θα σου κόψει τη χολή. Και κάνα πόδι, χέρι από το καστ! Σε γενικές γραμμές, είναι μια κλασική ιδέα με κάπως αδιάφορη εκτέλεση, ενώ οι χαρακτήρες –σε αντίθεση με τον βάλτο που είναι παγιδευμένοι- δεν δείχνουν να έχουν ιδιαίτερο βάθος!


prey_posterPREY (2007)

Σκηνοθεσία: Darrell Roodt
Σενάριο: Jeff Wadlow, Beau Bauman, Darrell Roodt
Μουσική: Tony Humecke
Ηθοποιοί: Carly Schroeder, Peter Weller,
Bridget Moynahan

Είδος: Horror/Thriller
Αξιολόγηση: ★
★
☆☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ένας μηχανικός υδραυλικών εγκαταστάσεων καταφτάνει στην Αφρική για να βοηθήσει στην κατασκευή ενός φράγματος. Μαζί του παίρνει τα δύο του παιδιά και τη νέα του σύζυγο, η οποία βρίσκεται συνεχώς σε κόντρα με την έφηβη κόρη που αδυνατεί να αποδεχθεί το διαζύγιο των γονιών της. Όσο εκείνος ασχολείται με τις λεπτομέρειες της δουλειάς, η γυναίκα και τα παιδιά ξεκινούν με τη συνοδεία ενός δασοφύλακα για μια περιήγηση στη στέπα, ώστε να παρατηρήσουν την άγρια ζωή. Δυστυχώς, πολύ σύντομα, η άγρια ζωή θ’ αρχίσει να τους παρατηρεί κι εκείνη, με τη μορφή λιονταριών…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε έχουμε ακόμη μία περίπτωση ταινίας που, λόγω της φύσης του σεναρίου, παρουσιάζει τους πρωταγωνιστές εγκλωβισμένους σε μια επικίνδυνη και σχετικά στάσιμη κατάσταση, από την οποία προσπαθούν να ξεφύγουν. Το κακό με τις ταινίες αυτές είναι ότι η δράση περιορίζεται σημαντικά εκ των πραγμάτων, αν και το Prey υπερέχει σαφέστατα από το Black Water από άποψη αγωνίας και ερμηνειών, καθώς έχει μερικές δυνατές σκηνές που σε καθηλώνουν. Και λιοντάρια. Καλοί οι κροκόδειλοι, αλλά έξω από το νερό είναι τόσο απειλητικοί όσο ένα μπλουζάκι Lacoste.


grey_posterTHE GREY (2012)

Σκηνοθεσία: Joe Carnahan
Σενάριο: Joe Carnahan,
Ian MacKenzie Jeffers

Μουσική: Marc Streitenfeld
Ηθοποιοί: Liam Neeson, Frank Grillo,
Dermot Mulroney κ.α.

Είδος: Adventure Drama
Αξιολόγηση: ★
★
★☆☆

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ο John εργάζεται στην Αλάσκα για λογαριασμό μιας πετρελαϊκής εταιρείας, μόνο που η δική του δουλειά είναι κάπως ιδιαίτερη: έχει αναλάβει να σκοτώνει τους λύκους, οι οποίοι απειλούν κατά καιρούς τη ζωή των εργατών που ασχολούνται με τη γεώτρηση. Όταν εκείνος και αρκετά μέλη του προσωπικού επιζούν από ένα αεροπορικό δυστύχημα που τους αφήνει παγιδευμένους στη μέση της παγωμένης ερημιάς, θα πρέπει να βασιστούν στις δυνάμεις και την ευστροφία τους για να παραμείνουν ζωντανοί. Δυστυχώς, δεν έχουν ν’ αντιμετωπίσουν μόνο το κρύο και την πείνα, αλλά και μια αγέλη λύκων που βρίσκεται στο κατόπι τους…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, είναι ταινία με λύκους. Είναι ταινία με λύκους ΚΑΙ τον Liam Neeson! Τι άλλο θες για να πειστείς; Και μόνο το γεγονός ότι σου προτείνω ταινία που δεν κατατάσσεται, ουσιαστικά, στο horror genre, σημαίνει ότι πρέπει να τη δεις. Ασχέτως που όποια ταινία περιέχει λύκους ΕΙΝΑΙ θρίλερ από τη φύση της. Πολύ περισσότερο όταν αποτελούν το κεντρικό κομμάτι της πλοκής και καταδιώκουν τους ήρωες για να τους φάνε!