Final Destination: Για πόσο μπορείς να ξεγελάς τον Θάνατο;

00sΣκηνοθεσία: James Wong
Σενάριο: James Wong, Glen Morgan, Jeffrey Reddick
Μουσική: Shirley Walker
Ηθοποιοί: Devon Sawa, Ali Larter, Kerr Smith, Tony Todd
Είδος: Supernatural Horror
Αξιολόγηση: ★
★
★
★
★

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★★
★

☆☆
Φρίκη: ★
★
★
☆☆
Τρόμος: ★
★
★
★
☆
Αγωνία: ★
★
★
★
★

FINAL DESTINATION (2000)
Σήμερα θα μιλήσω για τον μεγάλο μου έρωτα! Ονομάζεται «Τελικός Προορισμός» (Μια χαρά ταιριαστός τίτλος, σε αντίθεση με το ελληνικό: «Βλέπω το θάνατό σου» -κι εγώ βλέπω το άχυρο που βγαίνει από τα αυτιά σας, ηλίθιοι!) Έχω δει αρκετές εκατοντάδες ταινίες θρίλερ στη ζωή μου και αυτή είναι η μοναδική που κατάφερε να κάτσει Βασίλισσα στο θρόνο της καρδιάς μου! Δεν ξέρω γιατί. Ίσως επειδή θεωρώ πως είναι από τις εξυπνότερες ιδέες που έχω δει σε θρίλερ. Ίσως επειδή πρόκειται για τρελή σπλατεριά και γουστάρω αιματοκυλίσματα. Ή ίσως επειδή οι σκηνές θανάτου είναι τόσο διεστραμμένες και αναπάντεχες που έδεσαν με την διαταραγμένη ψυχοσύνθεσή μου! Ό,τι και να φταίει, πρόκειται για τη μοναδική σειρά ταινιών που έχω δει καμιά δεκαριά φορές κι εύχομαι να μη διακοπεί ποτέ, όσο σούπα κι αν γίνει!

TI MAΣ ΛΕΣ;
Μια σχολική τάξη ετοιμάζεται για εκπαιδευτικό ταξίδι στο Παρίσι. Ανάμεσα στους μαθητές είναι ο νεαρός Alex, ο οποίος λίγο πριν την απογείωση βλέπει σε όραμα το αεροπλάνο ν΄ανατινάζεται στον αέρα. Τρομοκρατημένος, προκαλεί πανικό με αποτέλεσμα να βρεθεί εκτός αεροπλάνου μαζί με μερικούς συμμαθητές του και μια καθηγήτρια. Λίγα λεπτά αργότερα, όλοι θα συνειδητοποιήσουν με φρίκη ότι το όραμα του Alex ήταν προφητικό! Το πραγματικό μυστήριο, όμως, ξεκινά όταν οι επιζώντες αρχίζουν να σκοτώνονται ένας-ένας με περίεργους και βίαιους τρόπους. Σύντομα ο Alex θα ανακαλύψει ότι ο Θάνατος διεκδικεί τις ψυχές που του ξέφυγαν… Υπάρχει τρόπος να τον εμποδίσει;

Μπορεί όλο αυτό να ακούγεται σαν μια απλή ευκαιρία για σπλατεριά (duh! Για ταινία τρόμου μιλάμε!), αλλά το σενάριο καταφέρνει να κάνει αυτό που κάθε θρίλερ προσπαθεί να επιτύχει: σε κρατάει συνεχώς σε αναμμένα κάρβουνα! Ξέρεις ότι κάτι κακό θα συμβεί. Ξέρεις σε ποιον θα συμβεί. Αλλά δεν ξέρεις το πώς και το πότε! Λογικό, αφού ο κεντρικός κακός της ταινίας δεν είναι ο τυπικός ψυχοπαθής με μαχαίρι που πριν την επίθεση θα τον δεις να παραμονεύει στις σκιές, αλλά μια αόρατη δύναμη που τριγυρίζει τους χαρακτήρες και, στην ουσία, «χορογραφεί» περίτεχνα τις κινήσεις που θα τους οδηγήσουν στον οριστικό χαμό τους. Αν το καλοσκεφτείς, υπάρχει μεγαλύτερος και τρομακτικότερος villain από τον ίδιο το Θάνατο; Ξέρεις ότι όσο και να προσπαθήσεις, στο τέλος θα πέσεις στα γαμψά νυχάκια του και θα πάτε μαζί έναν τελευταίο περίπατο!

Η ταινία αντενδείκνυται για παρανοϊκούς και πανφοβικούς, αφού σε κάνει καχύποπτο για τα πάντα γύρω σου: κάθε γωνιά, κάθε αντικείμενο –όσο αθώο και αν είναι- και κάθε μικρή και ασήμαντη επιλογή στη ζωή σου μπορεί να είναι απλώς το επόμενο βήμα που θα οδηγήσει στο τέλος σου! Μήπως το ότι σταμάτησες δυο λεπτά για να αγοράσεις εφημερίδα έθεσε σε εφαρμογή μια σειρά από «συμπτώσεις» που θα καταλήξουν με σένα καρφωμένο ανάμεσα σε έναν τοίχο και μια νταλίκα; Μήπως όταν αποφάσισες να πας στο σούπερ μάρκετ από άλλο δρόμο ξεκίνησες την αντίστροφη μέτρηση ως τη στιγμή που ένα κλιματιστικό θα πέσει στο κεφάλι σου; Ό,τι πρέπει για να περάσεις την υπόλοιπη ζωή σου κουλουριασμένος στη γωνία ενός άδειου δωματίου! Και πάλι, μπορεί απλώς να πάθεις ανεύρυσμα!

Η πρώτη ταινία της σειράς, παρόλα αυτά, δεν είναι τόσο βίαιη και γραφική όσο οι επόμενες. Καθώς το franchise εξελίσσεται, οι σκηνές καταστροφής γίνονται πιο θεαματικές και μεγάλες σε διάρκεια, οι θάνατοι ακόμα πιο φρικαλέοι και αποτρόπαιοι και οι παγίδες που στήνει ο Θάνατος στα υποψήφια θύματα του όλο και πιο περίτεχνες, με αποτέλεσμα να κινδυνεύεις να μείνεις στην καρέκλα σου από υποξία, αφού σε όλη τη διάρκεια της ταινίας κρατάς την ανάσα σου! Δεν είναι περίεργο που έχει αποκτήσει ήδη φανατικό κοινό!

Αν είσαι κι εσύ τελείως προχωρημένη περίπτωση, τότε μπορείς να δεις και να ξαναδείς τις ταινίες για να εντοπίσεις τα αμέτρητα clues που βρίσκονται διάσπαρτα σε αυτές, όπως: το νούμερο 180 σε διάφορες παραλλαγές, το οποίο εμφανίζεται συνήθως λίγο πριν τον θάνατο κάποιου χαρακτήρα, μούφα μάρκες προϊόντων που παίζουν σε κάθε ταινία, καθώς και μπόλικα στοιχεία για το πώς πρόκειται να πεθάνει κάποιος χαρακτήρας!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, αν γουστάρεις βία, σπλατεριές και απίστευτη αγωνία η ταινία (και οι 4 που τη διαδέχθηκαν) είναι ό,τι πρέπει για σένα!


GEEKY TRIVIA
To Final Destination βασίστηκε σε σενάριο που έγραψε ο Jeffrey Reddick για επιτυχημένη τηλεοπτική σειρά επιστημονικής φαντασίας –το οποίο όμως δεν προχώρησε ποτέ σε φάση παραγωγής. Ποια σειρά ήταν; Ε, ποια άλλη: The X-files!


MIA ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ
Η επιτυχία της πρώτης ταινίας οδήγησε, όπως ήταν αναμενόμενο, σε αρκετά σίκουελ.

  • Final Destination 2 (2003) ★

★★★☆
    Μεταφερόμαστε ένα χρόνο μετά το δυστύχημα της πτήσης 180. Η Kimberly ξεκινά για road trip με τους φίλους της, αλλά την ώρα που οδηγεί έχει ένα όραμα που αφορά πολύνεκρη καραμπόλα στην εθνική οδό. Η αντίδρασή της σώζει μερικούς οδηγούς από βέβαιο χαμό και ο Θάνατος επιστρέφει ακόμη μια φορά για να διεκδικήσει τους επιζώντες. Μόνο που αυτή τη φορά έχει ένα ακόμη πιο περίτεχνο σχέδιο. Η δεύτερη ταινία είναι άμεσα συνδεδεμένη με την πρώτη, όσον αφορά το σενάριο και τους χαρακτήρες και οι σκηνές θανάτου έχουν αρχίσει να παίρνουν τα πάνω τους!
  • Final Destination 3 (2006) ★★★☆
    Ηρωίδα είναι η Wendy και η σκηνή καταστροφής αφορά θανατηφόρο δυστύχημα στο τρενάκι ενός luna park, από το οποίο γλιτώνουν την τελευταία στιγμή -χάρη στο όραμά της- καμιά δεκαριά απόφοιτοι. Η ταινία δεν είχε να προσθέσει κάτι νέο στο σενάριο, οι σκηνές θανάτου από την άλλη, έχουν αρχίσει να γίνονται ακόμη πιο αιματηρές και βίαιες!
  • The Final Destination (2009) ★★☆☆☆
    Ξανά άντρας για κεντρικός ήρωας και η σκηνή καταστροφής εκτυλίσσεται σε πίστα αγώνων. Είναι η πρώτη ταινία της σειράς που βγήκε σε έκδοση 3D και προοριζόταν για τελευταία της σειράς –εξ’ου και το άρθρο “The” που προστέθηκε στον τίτλο, για να του δώσει μια πιο «τελική» χροιά. Φυσικά, όλοι ξέρουμε ότι τον τελευταίο λόγο στο Hollywood τον έχουν τα στούντιο κι εφόσον η ταινία έβγαλε μπόλικο παραδάκι, αποφασίστηκε να συνεχιστεί το franchise. ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ!
  • Final Destination 5 (2011) ★★★★★
    Ο Sam έχει όραμα με την κατάρρευση μιας γέφυρας, την ώρα που βρίσκεται με τους συναδέλφους του σε ένα πούλμαν. Η ιστορία επαναλαμβάνεται και οι λιγοστοί επιζώντες ανακαλύπτουν ότι βρίσκονται στο στόχαστρο του Θανάτου. Αυτή τη φορά, όμως, υπάρχει κι ένας νέος κανόνας στο παιχνίδι, που πρόκειται να κάνει τα πράγματα πιο ενδιαφέροντα!
    Η τελευταία προσθήκη στο franchise αποτελεί την καλύτερη της σειράς, από άποψη σεναρίου, σασπένς και κριτικών. Παράλληλα, απέσπασε επαίνους για τη χρήση της τεχνολογίας 3D –ειδικά στη σκηνή καταστροφής.

Αλλά το franchise δεν έμεινε μόνο στον κινηματογράφο, επεκτάθηκε και στη λογοτεχνία! Κυκλοφόρησαν 9 μυθιστορήματα και 6 κόμικ βασισμένα στην κεντρική ιδέα!

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Παράγοντες της ταινίας ανέφεραν ότι αν το Νο5 είχε επιτυχημένες εισπράξεις, τότε οι δύο επόμενες ταινίες θα γυρίζονταν back-to-back και θα προβάλλονταν με έναν χρόνο διαφορά (αμήν και πότε!) Για την ώρα, το project είναι ακόμα σε αναμονή και δεν έχει ακουστεί κάποιο νέο -αν και η 5η ταινία ήταν η δεύτερη πιο κερδοφόρα της σειράς, οπότε έχουμε ελπίδες!

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Θα το δεις πολλές φορές –και σε πολλές παραλλαγές- αυτό το νούμερο σε όλες τις ταινίες! Έχε τα μάτια σου ανοιχτά!

Θα το δεις πολλές φορές –και σε πολλές παραλλαγές- αυτό το νούμερο σε όλες τις ταινίες! Έχε τα μάτια σου ανοιχτά!

Όταν έρθει η σειρά σου, δεν έχεις ελπίδα!

Όταν έρθει η σειρά σου, δεν έχεις ελπίδα!

Ουπς! Παραλίγο!

Ουπς! Παραλίγο!

Black Christmas: Χριστός γεννάται, οι υπόλοιποι πεθαίνουν!

00sXmas-posterΣκηνοθεσία: Glen Morgan
Σενάριο: Glen Morgan
Μουσική: Shirley Walker
Ηθοποιοί: Katie Cassidy, Michelle Trachtenberg, Oliver Hudson κ.α.
Είδος: Slasher
Αξιολόγηση: ★
★
☆☆☆

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★
★
★
★☆
Φρίκη: ★
★★
★
Τρόμος: ★★★
Αγωνία: ★★★☆☆

BLACK CHRISTMAS (2006)
Σε λιγότερο από μία εβδομάδα φτάνουν τα Χριστούγεννα και σήμερα το κλίμα στο blog γίνεται πιο γιορτινό! Όσο γιορτινό μπορεί να είναι το να βλέπεις έναν ψυχάκια να ξεριζώνει μάτια και να τα μασουλάει! Ναι, τρομολάγνε μου, θα σου μαγαρίσω τις γιορτές με πολύ άσχημο τρόπο, αλλά το ήξερες από πριν και γι’ αυτό ήρθες εδώ! Η σημερινή ταινία αποτελεί remake της κλασικής, ομώνυμης ταινίας του 1974 και, υπό φυσιολογικές συνθήκες, θα παρουσίαζα εκείνη, διότι θεωρώ ότι αν δεν έχεις δει πρώτα το πρωτότυπο, δεν μπορείς να εκτιμήσεις σωστά το remake (ή να το θάψεις όπως του αρμόζει!) Αποφάσισα, όμως, να ασχοληθώ τελικά με την ταινία του 2006 μόνο και μόνο επειδή είναι πιο βίαιη, αιματηρή κι ενδιαφέρουσα από την αρχική και θέλω -μέρες που είναι- να σου προσφέρω μόνο το καλύτερο! (Ελπίζω να μη διαβάζει κανένας ψυχίατρος…)

TI MAΣ ΛΕΣ;
Λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα, όσα μέλη της γυναικείας αδελφότητας ΔΑΚ δεν έχουν φύγει ακόμη για τις γορτές, περνούν τη βραδιά στο σπίτι της αδελφότητας πίνοντας, πετώντας κατινιές η μία στην άλλη και ανοίγοντας τα δώρα τους. Το σπίτι έχει αρκετά ανατριχιαστικό παρελθόν, καθώς αποτελεί το πατρικό του Billy, ενός κατά συρροήν δολοφόνου που πολλά χρόνια πριν είχε δολοφονήσει εκεί τη μητέρα και τον πατριό του. Ο Billy είναι πλέον έγκλειστος σε ψυχιατρική κλινική, αλλά καταφέρνει ν’ αποδράσει το ίδιο βράδυ, με σκοπό να περάσει τα Χριστούγεννα στο σπίτι του. Ό,τι και αν σημαίνει αυτό για τις ανυποψίαστες φοιτήτριες που πρόκειται να βρεθούν στο δρόμο του.

Το σενάριο είναι βασισμένο σε αυτό της αρχικής ταινίας, αν και έχει εμβαθύνει περισσότερο στο παρελθόν του παρανοϊκού δολοφόνου, δίνοντας τουλάχιστον μια εξήγηση για τα κίνητρά του, σε αντίθεση με την ταινία του 1974, που στο τέλος απλώς μυρίζεις τα νύχια σου για να καταλάβεις γιατί έκανε ό,τι έκανε. Από κει και πέρα, είναι γεμάτο από τις κλασικές ανοησίες που μαστίζουν τις περισσότερες ταινίες slasher, στις οποίες όλοι οι χαρακτήρες κάνουν ό,τι μπορούν για να βοηθήσουν τον δολοφόνο να τους σκοτώσει γρηγορότερα! Ξέρεις, τα κλασικά: «ας χωριστούμε, ας πάω μόνη μου στη σκοτεινή σοφίτα, ας γυρίσω την πλάτη στην πόρτα λέγοντας ότι δεν είναι κανείς εκεί» και διάφορα τέτοια.

Η ταινία, γενικότερα, πήρε χάλια κριτικές (όχι ότι δεν τις άξιζε) και ο μόνος λόγος να τη δεις είναι για το αίμα και τις γραφικές σκηνές. (Κάτι τέτοια γράφω κι επιβεβαιώνεται όλο και περισσότερο ότι είμαι κοινωνιοπαθής…) Φυσικά, προκάλεσε έντονες αντιδράσεις από –μάντεψε!- διάφορες θρησκευτικές ομάδες, οι οποίες κατέκριναν το εορταστικό υπόβαθρο της ταινίας και την προβολή της την ημέρα των Χριστουγέννων. Πράγμα που υπονοεί, εμμέσως, ότι οι εν λόγω θρησκευτικές ομάδες δεν έχουν κανένα πρόβλημα με ένα καλό αιματοκύλισμα, αρκεί να μη γίνεται χριστουγεννιάτικα και τους χαλάει τη γεύση στο eggnog! Παρόλα αυτά, τα λεφτά της τα έβγαλε και με το παραπάνω, αποδεικνύοντας ότι ο κόσμος έχει βαρεθεί να βλέπει κάθε Χριστούγεννα τον Tim Allen να γίνεται Άη Βασίλης -σε καινούργια ταινία κάθε φορά.

Η μουσική της ταινίας ανήκει στην Shirley Walker, η οποία συνέθεσε και τη μουσική της αρχικής τριλογίας του Final Destination. Αποτελεί την τελευταία της δουλειά, καθώς ένα μήνα πριν την προβολή της ταινίας απεβίωσε.

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, δεν είναι για να την πάρεις στα σοβαρά, αλλά είναι αρκετά καλή για να περάσεις ευχάριστα και σε εορταστικό κλίμα την ώρα σου όσο οι άλλοι βλέπουν τα κλασικά τηλεοπτικά ξεφαντώματα με την Πάολα και τον Οικονομόπουλο! Τα οποία είναι πολύ πιο φρικαλέα κι από ταινία τρόμου.


GEEKY TRIVIA
Για τις ανάγκες των τρέιλερ γυρίστηκαν αρκετές πρόσθετες σκηνές (εν αγνοία του σκηνοθέτη, που τα πήρε στο κρανίο!) με διαφορετικούς θανάτους, οι οποίες δεν προβάλλονται στην κανονική ταινία. Σε μία από αυτές, μάλιστα, παρουσιάζεται ξεκάρφωτος χαρακτήρας που δεν συμπεριλαμβάνεται καν στο καστ –βρήκαν έναν περαστικό και τον βάλανε μέσα; Παράλληλα, μια σκηνή θανάτου αντικαταστάθηκε από διαφορετική στην αμερικανική έκδοση, ενώ η original προβλήθηκε μόνο στη βρετανική. Σαν να μην έφταναν αυτά, γυρίστηκαν και διαφορετικές σκηνές τέλους. Οι φαν της ταινίας πρέπει να είναι πολύ πολύ μπερδεμένοι, καθώς ο καθένας έχει δει και άλλη εκδοχή της ταινίας!


MIA ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ
Η ταινία, όπως προαναφέρθηκε, αποτελεί remake της ομώνυμης ταινίας του 1974, η οποία είναι ένα από τα πρώτα slasher films που κυκλοφόρησαν ποτέ.

  • Black Christmas (1974) ★
★
☆☆☆
    Μια γυναικεία αδελφότητα δέχεται πρόστυχες και ανατριχιαστικές τηλεφωνικές φάρσες από έναν μυστηριώδη άντρα, ο οποίος κρύβεται στη σοφίτα του παλιού σπιτιού της αδελφότητας και αρχίζει να δολοφονεί ένα ένα τα μέλη της αδελφότητας.

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Με τίποτα. Άλλωστε, μια χαρά βγαίνουν νέα σπλάτερ κάθε Χριστούγεννα, στο ίδιο ακριβώς μοτίβο, ποιος ο λόγος να γυρίσεις σίκουελ;

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

"Θα είμαι σπίτι για τα Χριστούγεννα". Αυτό είναι απειλή.

«Θα είμαι σπίτι για τα Χριστούγεννα». Αυτό είναι απειλή.

Αυτά τα Χριστουγεννιάτικα μπισκότα θα έχουν ιδιαίτερη γεύση...

Αυτά τα Χριστουγεννιάτικα μπισκότα θα έχουν ιδιαίτερη γεύση…

Αν αναρωτιέσαι πού είναι τα μάτια της, ρίξε μια πιο προσεκτική ματιά στον στολισμό του δέντρου!

Αν αναρωτιέσαι πού είναι τα μάτια της, ρίξε μια πιο προσεκτική ματιά στον στολισμό του δέντρου!

Εμείς τα ξαναλέμε με τη νέα χρονιά! Όποτε έχεις όρεξη για θρίλερ, ρίξε μια ματιά στις προτάσεις των προηγούμενων Παρασκευών! Καλές γιορτές!