A Simple Favor: Τι είναι μια χάρη μεταξύ φιλενάδων;

Σκηνοθεσία: Paul Feig
Σενάριο: Jessica Sharzer
Μουσική: Theodore Shapiro
Ηθοποιοί: Anna Kendrick, Blake Lively, Henry Golding
Είδος: Black Comedy, Mystery
Αξιολόγηση: ★★★★☆

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★☆☆☆☆
Φρίκη: ★☆☆☆☆
Τρόμος: ★☆☆☆☆
Αγωνία: ★★★☆☆

A SIMPLE FAVOR (2018)
Μπήκε για τα καλά η άνοιξη, οπότε σου έχω κάτι φρέσκο, χαρούμενο και γεμάτο χρώμα, λουλούδια και ζωντάνια για σήμερα! Μην μπερδεύεσαι, όμως! Μπορεί η σημερινή πρόταση να μη διαθέτει τη σκοτεινή ατμόσφαιρα και τη μαυρίλα των συνηθισμένων θρίλερ, αλλά δεν υστερεί καθόλου σε αγωνία και μυστήριο!

TI MAΣ ΛΕΣ;
Η Stephanie είναι μια μόνη μητέρα που ζει την κλασική, προαστιακή ζωή μιας μέσης μητέρας: φροντίζει με τον γιο της, ασχολείται ενεργά με τις εκδηλώσεις της κοινότητας και του σχολείου και διατηρεί ένα vlog με συνταγές και χειροτεχνίες για τις υπόλοιπες μητέρες. Ώσπου συναντά την Emily, τη μητέρα ενός συμμαθητή του γιου της, η οποία είναι το άκρως αντίθετο από την Stephanie. Έχει καριέρα στον χώρο της μόδας, είναι δυναμική, ατρόμητη και χωρίς ταμπού. Οι δυο φαινομενικά αταίριαστες γυναίκες θα αναπτύξουν μια περίεργη φιλία μεταξύ τους και η Stephanie θα αρχίσει δειλά δειλά να βγαίνει από το καβούκι της και να αποκτά νέες εμπειρίες. Μέχρι τη μέρα που η Emily θα εξαφανιστεί μυστηριωδώς, αφού παρακαλέσει τη νέα της φίλη να προσέχει προσωρινά τον γιο της. Η Stephanie, σε συνεργασία με τον σύζυγο της Emily, θα κινήσει γη και ουρανό για ν’ ανακαλύψει τι της συνέβη, μόνο που στην πορεία θα αρχίσει να ανακαλύπτει το ένα αναπάντεχο μυστικό μετά το άλλο…

Η ταινία είναι βασισμένη στο παρθενικό μυθιστόρημα της Darcey Bell, το οποίο είναι τόσο καλογραμμένο και καθηλωτικό, ώστε τα δικαιώματα για τη μεταφορά του στον κινηματογράφο αγοράστηκαν πριν καν εκδοθεί! Αποτελεί μόλις τη δεύτερη ταινία του Feig που δεν είναι αποκλειστικά κωμωδία, παρόλα αυτά αποφάσισε να την κινηματογραφήσει σαν μια καλοφωτισμένη κωμωδία, ώστε να γίνεται ακόμη πιο έντονη η αντίθεση με τα πιο «σκοτεινά» σημεία της πλοκής.

Η όλη αισθητική της ταινίας είναι στυλιζαρισμένη με κάποιες νότες από φιλμ noir, ενώ οι ερμηνείες του πρωταγωνιστικού διδύμου είναι δυνατές, με αυτήν της Kendrick να κλέβει την παράσταση, ως μια συνεσταλμένη και άτολμη γυναίκα που αρχίζει σιγά σιγά να ξεπερνά τον εαυτό της και να ανακαλύπτει σταδιακά όλα αυτά που κρύβονται μέσα της –θετικά και αρνητικά. Υπάρχει απόλυτη ισορροπία ανάμεσα στα κωμικά στοιχεία και στο μυστήριο ή το δράμα και το αποτέλεσμα είναι μια διασκεδαστική παραγωγή που δεν θα σε κάνει καθόλου να βαρεθείς.

Αυτό που κρατάει, όμως, το ενδιαφέρον στα ύψη είναι οι συνεχείς ανατροπές και εκπλήξεις του σεναρίου. Η μια αποκάλυψη διαδέχεται την άλλη και το τοπίο αλλάζει διαρκώς, κάνοντας την εμπειρία πιο απολαυστική! Σίγουρα πρόκειται για ένα θρίλερ αρκετά διαφορετικό από τα τυποποιημένα και θα σε ξαφνιάσει ευχάριστα!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, κάνε μια απλή χάρη στον εαυτό σου και δες την σύντομα!

GEEKY TRIVIA
Η σχεδιάστρια των κοστουμιών έκανε έρευνα στο Instagram και μελέτησε αρκετές μαμάδες-vloggers, ώστε να πάρει έμπνευση για τα ρούχα που θα φορούσε ο χαρακτήρας της Kendrick στην ταινία! Η Lively, από την άλλη, απενεργοποίησε προσωρινά τον λογαριασμό της στο Instagram και άρχισε να ακολουθεί όσους λογαριασμούς είχαν το ίδιο όνομα με αυτό του χαρακτήρα της, μέχρι να κυκλοφορήσει η ταινία!

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Δεν παίρνει συνέχεια!

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Δεν τη λες και Βέφα!

Η μέρα με τη νύχτα!

Ενδιαφέρον πορτρέτο!

4/20 Massacre: Πες όχι στα ναρκωτικά!

Σκηνοθεσία: Dylan Reynolds
Σενάριο: Dylan Reynolds
Μουσική: Angela Winter Defoe
Ηθοποιοί: Jamie Bernadette, Vanessa Rose Parker, Stacey Danger κ.α.
Είδος: Slasher
Αξιολόγηση: ★★☆☆☆

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★★★☆☆
Φρίκη: ★★★★☆
Τρόμος: ★★☆☆☆
Αγωνία: ★★★☆☆

4/20 MASSACRE (2018)
Τι κοινό έχουν τα Χριστούγεννα, το Πάσχα, η μέρα του Αγίου Βαλεντίνου, η Πρωταπριλιά, το Χάλοουιν και κάμποσες ακόμα γιορτές, εθνικές ημέρες, αργίες και επέτειοι; Όλες έχουν αποκτήσει τις δικές τους ταινίες τρόμου με ανάλογη θεματολογία! Υπήρχε, όμως, μια πολύ ειδική Παγκόσμια Ημέρα που δεν είχε αυτή την τιμή –μέχρι πέρσι, τουλάχιστον: η 20^η Απριλίου! Τι ακριβώς γιορτάζει ο πλανήτης την αυριανή μέρα, θα αναρωτιέσαι! Η απάντηση είναι ότι δεν γιορτάζει ολόκληρος ο πλανήτης ακριβώς, αλλά… κάποιοι πιο μυημένοι!

TI MAΣ ΛΕΣ;
Πέντε φίλες οργανώνουν μια πεζοπορία στο δάσος –ως είθισται στα θρίλερ- για να γιορτάσουν τα γενέθλια μίας από αυτές, τα οποία συμπίπτουν με το διήμερο της 20^ης Απριλίου. Χωρίς να το γνωρίζουν, όμως, το σημείο που επιλέγουν να κατασκηνώσουν βρίσκεται πολύ κοντά σε μια παράνομη φυτεία κάνναβης. Ενώ εκείνες είναι προετοιμασμένες για ένα διήμερο γεμάτο ποτό, τσιγαριλίκια και διασκέδαση, ο μυστηριώδης και αιμοδιψής φύλακας της φυτείας είναι αποφασισμένος να εξαλείψει κάθε απειλή που μπαίνει στην περιοχή του με κάθε μέσο…

Τι είναι αυτό το 420, λοιπόν, στο οποίο βασίζεται η ταινία; Ξεκίνησε ως μια κωδική λέξη πίσω στο 1971, όταν μια ομάδα φοιτητών αποφάσισε να ανακαλύψει την τοποθεσία μια εγκαταλειμμένης φυτείας κάνναβης και ως ώρα συνάντησης επέλεξε τις 4.20 το πρωί. Από τότε, εξελίχθηκε σε αργκό για τη χρήση μαριχουάνας και πλέον αποτελεί ένα ολόκληρο κίνημα της κουλτούρας της κάνναβης και έχει γεννήσει ολόκληρα φεστιβάλ και εορτασμούς ως «αντι-γιορτή» των ενθουσιαστών αυτής. Η 20^η Απριλίου (για ευνόητους λόγους) έχει οριστεί ως εθνική ημέρα, κατά την οποία οι φαν ανά τον πλανήτη μαζεύονται και οργανώνουν διάφορα happening, από ομαδικό κάπνισμα στις 4.20 το πρωί ή το απόγευμα μέχρι ειρηνικές διαδηλώσεις υπέρ της αποποινικοποίησης.

Ήταν θέμα χρόνου, λοιπόν, να γυριστεί ένα φιλμ που να στοχεύει και σε αυτό το κοινό! Η ταινία ισορροπεί ανάμεσα στο σοβαρό και το αστείο, προσπαθώντας απεγνωσμένα να μας πείσει ότι δεν είναι Β’ διαλογής. Δεν τα καταφέρνει και πολύ καλά, όμως. Αν και από άποψη production value είναι αρκετά προσεγμένη και καλοδουλεμένη, η σοβαροφάνεια που δείχνει έχει το αντίθετο αποτέλεσμα και καταλήγει να δείχνει πιο γελοία, αφού οι σοβαροί διάλογοι που προσπαθούν να δώσουν βάθος στους χαρακτήρες είναι εκ διαμέτρου αντίθετοι με τα όσα εξωφρενικά διαδραματίζονται, καθώς και με την ίδια την παρουσία του δολοφόνου, ο οποίος μοιάζει να πετάχτηκε από καρτούν!

Οι ερμηνείες δεν είναι τόσο κακές όσο θα περίμενε κανείς σε μια ανάλογη ταινία, αλλά δεν μπορώ να πω το ίδιο και για ορισμένους από τους διαλόγους, οι οποίοι είναι είτε απελπιστικοί κακοί είτε βαρετοί και αδιάφοροι (ειδικά οι σοβαροί!) και κάνουν περιττή κοιλιά. Αν είσαι φαν των slasher, παρόλα αυτά, θα περάσεις ευχάριστα την ώρα σου (όσο ευχάριστα μπορείς να την περάσεις βλέποντας αποκεφαλισμούς και ξεκοιλιάσματα!) μια και τα επίπεδα φρίκης είναι υψηλά για low budget παραγωγή –αν εξαιρέσουμε μερικά εφέ που βγάζουν μάτι ότι είναι ψεύτικα (συμπτωματικά, ένα από αυτά είναι σε σκηνή που όντως βγαίνουν μάτια!)

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, αν τη δεις κι εσύ μαστουρωμένος θα σου αρέσει περισσότερο!

GEEKY TRIVIA
Στους τίτλους τέλους, ο δολοφόνος αποκαλείται «The Shape». Αυτό αποτελεί άμεση αναφορά στον εικονικό χαρακτήρα του Michael Myers στο Halloween, ο οποίος είχε την ίδια ονομασία στους τίτλους της αρχικής ταινίας.

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Σοβαρά τώρα;

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Δεν δείχνουν χαρούμενες, επειδή δεν έχουν καπνίσει ακόμα…

Stealth mode…

Το αίμα ρέει άφθονο!

5 θρίλερ μόνο για μέλη!

NETFLIX AND CHILL!
Τριημεράκι έφτασε κι αυτό σημαίνει μπόλικος χρόνος για να αράξεις σπίτι και να λιώσεις στις ταινίες και τις σειρές (εκτός αν έχεις ανήλικα παιδιά, οπότε τα θερμά μου συλληπητήρια…) Μια και την προηγούμενη φορά παρουσίασα παραγωγή του Netflix, είπα να συνεχίσω στο ίδιο μοτίβο, με πέντε ταινίες τρόμου της συγκεκριμένης πλατφόρμας. Κάποιες από τις σημερινές προτάσεις χρηματοδοτήθηκαν από το ίδιο το Netflix, με σκοπό να προβληθούν αποκλειστικά από αυτό, ενώ κάποιες άλλες είχαν πρώτα προβολή σε περιορισμένες κινηματογραφικές αίθουσες ή φεστιβάλ. Είναι γεγονός ότι το Netflix –αφού άλλαξε τα δεδομένα στο τηλεοπτικό τοπίο – έχει μπει με φόρα και στην κινηματογραφική αρένα, κοντράροντας στα ίσα τα μεγάλα στούντιο. Δεν είναι τυχαίο ότι όλο και πιο γνωστά ονόματα συνεργάζονται με αυτό, αφού οι καλογυρισμένες και ακριβές παραγωγές του έχουν τραβήξει την προσοχή του κοινού. Και αν δεν έχεις δική σου συνδρομή, μην ανησυχείς: όλο και κάποιος φίλος σου θα έχει για να πας να κάνεις τράκα καμιά ταινία, αλλιώς μπορείς κάλλιστα να το ενεργοποιήσεις δωρεάν για έναν μήνα και να πέσεις με τα μούτρα! (Ούτε ποσοστά να έπαιρνα, με τόση διαφήμιση…)

---

THE RITUAL (2017)

Σκηνοθεσία: David Bruckner
Σενάριο: Joe Burton (βασισμένο στο βιβλίο του Adam Nevill)
Μουσική: Ben Lovett
Ηθοποιοί: Rafe Spall, Arsher Ali κ.α.
Είδος: Supernatural Horror
Αξιολόγηση: ★★★★☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Έξι μήνες μετά τη δολοφονία ενός φίλου τους, τα υπόλοιπα τέσσερα μέλη της παρέας οργανώνουν προς τιμήν του ένα ταξίδι για πεζοπορία στην Σουηδία. Κατά τη διάρκεια της πεζοπορίας, όμως, ένας από τους φίλους τραυματίζεται και αποφασίζουν να αλλάξουν τη διαδρομή τους και να περάσουν μέσα από ένα δάσος, ώστε να μειώσουν στο μισό την απόσταση. Η απόφαση αυτή, όμως, συνοδεύεται από μια σειρά ανεξήγητων και τρομακτικών συμβάντων, καθώς και περίεργους εφιάλτες που δείχνουν να επηρεάζουν κάθε μέλος της παρέας με διαφορετικό τρόπο. Όταν συνειδητοποιούν ότι δεν έπρεπε να είχαν μπει ποτέ μέσα στο δάσος αυτό, είναι πια πολύ αργά για να γυρίσουν πίσω…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, πρόκειται για ένα αρκετά υποβλητικό και τρομακτικό θρίλερ. Μπορεί η ιστορία να είναι κάπως γνώριμη, αλλά το σκανδιναβικό σκηνικό προσθέτει αρκετούς πόντους στην ήδη ανατριχιαστική ατμόσφαιρα και στην αίσθηση ενός επερχόμενου κακού, το οποίο δεν κάνει φανερή την παρουσία του από την αρχή, αφήνοντας πρώτα τους χαρακτήρες, το τοπίο και τους ήχους να θέσουν τα θεμέλια του τρόμου που θα ακολουθήσει. Όσο εξελίσσεται η ιστορία, τόσο πιο αλλόκοτη γίνεται, οπότε να είσαι προετοιμασμένος για όλα!

---

GERALD’S GAME (2017)

Σκηνοθεσία: Mike Flanagan
Σενάριο: Jeff Howard, Mike Flanagan (βασισμένο στο βιβλίο του Stephen King)
Μουσική: The Newton Brothers
Ηθοποιοί: Carla Gugino, Bruce Greenwood
Είδος: Psychological Horror
Αξιολόγηση: ★★★☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Η Jessie και ο Gerald πηγαίνουν στο απομονωμένο, παραλίμνιο εξοχικό τους για ένα ρομαντικό τριήμερο, με σκοπό να αναθερμάνουν τη σχέση τους. Ο Gerald παίρνει δύο χάπια Viagra και στη συνέχεια δένει την έκπληκτη γυναίκα του με χειροπέδες στο κρεβάτι, προτείνοντάς της να πραγματοποιήσουν μια φαντασίωσή του. Όταν η Jessie αρχίζει να νιώθει άβολα με τον τρόπο που εξελίσσεται το παιχνίδι, του ζητά να σταματήσουν –γεγονός που οδηγεί σε καυγά μεταξύ τους. Τα πράγματα περιπλέκονται ακόμη περισσότερο όταν ο Gerald παθαίνει καρδιακή προσβολή και καταρρέει, αφήνοντας τη γυναίκα του δεμένη και αβοήθητη στο κρεβάτι…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, πρόκειται για ένα ψυχολογικό θρίλερ –με μεγάλη έμφαση στο «ψυχολογικό»! Το τονίζω, καθώς βλέποντας το trailer σου δίνεται η εντύπωση ότι τα στοιχεία του τρόμου και της αγωνίας είναι πολύ πιο έντονα και ότι πρόκειται για τις απεγνωσμένες προσπάθειες της ηρωίδας να απελευθερωθεί και να σωθεί από βέβαιο, φριχτό θάνατο. Σίγουρα, αυτή είναι η βασική πλοκή, όμως το ψυχολογικό κομμάτι της ταινίας είναι αυτό που παίζει πρωταρχικό ρόλο στην ιστορία –γεγονός που δεν είναι απαραιτήτως κακό, απλώς όταν ξεκινάς να δεις κάτι έχοντας την εντύπωση ότι θα εξελιχθεί διαφορετικά, ξενερώνεις κάπως! Η ταινία, σε γενικές γραμμές, δεν απογοητεύει, όμως είναι εμφανές ότι προσπαθεί απεγνωσμένα να γεμίσει τον χρόνο, καθώς το σενάριο είναι βασισμένο σε μια μικρή νουβέλα του King και δεν έχει πολύ υλικό στο οποίο μπορεί να στηριχτεί. Θα δούλευε καλύτερα ως επεισόδιο κάποιας σειράς ή ανθολογίας θρίλερ.

---

1922 (2017)

Σκηνοθεσία: Zak Hilditch
Σενάριο: Zak Hilditch (βασισμένο στη νουβέλα του Stephen King)
Μουσική: Mike Patton
Ηθοποιοί: Thomas Jane, Molly Parker, Neal McDonough
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★★★☆☆

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ο Will είναι αγρότης σε μια μικρή κωμόπολη της Nebraska και ζει σε μια μικρή φάρμα, μαζί με τη σύζυγο και τον γιο τους. Όταν η Arlette κληρονομεί ένα μεγάλο κομμάτι γης, ξεσπά μια αψιμαχία ανάμεσα στο ζευγάρι, με τον Will να την πιέζει να κρατήσει τη γη, ώστε να την αξιοποιήσουν, και εκείνη να θέλει να πουλήσει τα πάντα και να μετακομίσουν στην Omaha για να ανοίξει μια δική της βιοτεχνία ρούχων. Στο μέσο αυτού του καυγά βρίσκεται ο γιος τους, ο Henry, τον οποίο ο κάθε γονιός θέλει να τραβήξει με το μέρος του. Όταν η Arlette αναφέρει ότι θα προχωρήσει σε διαζύγιο και θα πάρει μαζί της και τον Henry, ο Will συνειδητοποιεί ότι πρόκειται να χάσει τα πάντα και καταστρώνει ένα σχέδιο δολοφονίας της συζύγου του…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, πρόκειται για ακόμη μια μεταφορά νουβέλας του King. Η ταινία αποφεύγει τα έντονα στοιχεία τρόμου και φρίκης και τα jump scares και στα οποία στηρίζονται τα περισσότερα θρίλερ (ειδικά αυτά του King). Αντ’ αυτών, στηρίζεται περισσότερο στη διάχυτη ατμόσφαιρα μυστηρίου που εδραιώνει από το ξεκίνημά της, η οποία ενισχύεται από μερικές διακριτικές, υπερφυσικές πινελιές. Όλα αυτά, φυσικά, ενισχύονται από την αξιέπαινη ερμηνεία του Jane, ο οποίος στηρίζει, ουσιαστικά, το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας στις πλάτες του.

---

APOSTLE (2018)

Σκηνοθεσία: Gareth Evans
Σενάριο: Gareth Evans
Μουσική: Fajar Yusekemal, Aria Prayogi
Ηθοποιοί: Dan Stevens, Lucy Boynton, Bill Milner κ.α.
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★★★★☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Στις αρχές του 1900, ένας πρώην ιεραπόστολος ταξιδεύει σε ένα απομονωμένο νησί της Ουαλίας, με σκοπό να βρει και να ελευθερώσει την αδελφή του, η οποία έχει απαχθεί από μέλη μιας αίρεσης. Παριστάνοντας έναν από τους νέους προσήλυτους της αίρεσης, παρεισφρύει σε αυτήν και αρχίζει να διεξάγει κρυφή έρευνα με σκοπό να ανακαλύψει ποιοι είναι αυτοί που απήγαγαν την αδελφή του και σε ποιο σημείο την κρατάνε. Η έρευνά του, όμως, αρχίζει να αποκαλύπτει πολύ πιο αλλόκοτα πράγματα από όσα φανταζόταν πως θα έβρισκε, καθώς και ένα καλά κρυμμένο μυστικό από τους ιδρυτές της σέκτας…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, πρόκειται για μια αρκετά περίεργη, μυστηριώδη και αναπάντεχη ταινία τρόμου, που δεν εξελίσσεται όπως θα φανταζόσουν! Το σενάριο αποφεύγει τις κλισέ τρομάρες και επιλέγει να χτίσει αργά και σταθερά το σασπένς –αφήνοντας κάποιες αναλαμπές φρίκης πού και πού ώστε να σου δώσει μια γεύση από αυτό που πρόκειται να επακολουθήσει! Η φρίκη, η βία και το υπερφυσικό στοιχείο δένουν μεταξύ τους αρμονικά, χωρίς αχρείαστες υπερβολές, ενώ η ερμηνεία του Stevens αποδεικνύει ακόμη μια φορά ότι πρόκειται για ένα από τα πιο αναξιοποίητα ταλέντα του Hollywood…

---

BIRD BOX (2018)

Σκηνοθεσία: Susanne Bier
Σενάριο: Eric Heisserer (βασισμένο στο βιβλίο του Josh Malerman)
Μουσική: Trent Reznor, Atticus Ross
Ηθοποιοί: Sandra Bullock, Trevante Rhodes, John Malkovich κ.α.
Είδος: Post-Apocalyptic Horror
Αξιολόγηση: ★★★★☆

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ένα μυστηριώδες, τρομακτικό φαινόμενο αποδεκατίζει το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού της Γης. Οι άνθρωποι αρχίζουν να βλέπουν οράματα, τα οποία τους παρακινούν να δώσουν τέλος στη ζωή τους με διάφορους τρόπους. Στο μέσο όλης αυτής της φρίκης βρίσκεται η Malorie, μια ασυμβίβαστη ζωγράφος, της οποίας η μόνη ανησυχία λίγες ώρες νωρίτερα ήταν αν θα έδινε το αγέννητο παιδί της προς υιοθεσία ή θα το μεγάλωνε η ίδια. Τώρα, εγκλωβισμένη σε ένα σπίτι μαζί με μια ομάδα άλλων επιζώντων, προσπαθεί να καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει γύρω της. Η μόνη ελπίδα επιβίωσης είναι να μείνουν όλοι κρυμμένοι, με τα παράθυρα καλυμμένα και αν χρειαστεί να κυκλοφορήσουν έξω, να το κάνουν με τα μάτια δεμένα. Πόσο μπορείς, όμως, να ζήσεις έτσι;

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, πρόκειται για το θρίλερ που έκανε τον μεγαλύτερο ντόρο πέρσι και έσπασε ρεκόρ προβολής στο Netflix, με 80 εκατομμύρια προβολές μέσα σε έναν μήνα. Η παρουσία της Bullock στον κεντρικό ρόλο ήταν, σίγουρα, μεγάλος κράχτης, αλλά συνέβαλε σε αυτό και η ίδια η ιστορία, η οποία είναι από τις πιο πρωτότυπες και παράξενες που έχουμε δει ποτέ σε ταινία τρόμου. Η ταινία δεν εξηγεί ίσως και πάρα πολλά, αλλά αυτό δεν σε ενοχλεί καθόλου (το έχουμε συνηθίσει, άλλωστε, στα θρίλερ τα τελευταία χρόνια), καθώς οι ερμηνείες, η ατμόσφαιρα, η αγωνία και οι σκηνές τρόμου αρκούν για να σε κρατήσουν ικανοποιημένο.
Το Bird Box, φυσικά, έγινε γνωστό και για άλλον λόγο: για το περιβόητο “blinfold challenge”, όπου ένα μάτσο κρετίνοι άρχισαν να κάνουν διάφορες επικίνδυνες προκλήσεις με τα μάτια δεμένα –με αποκορύφωμα μια 17χρονη ηλίθια στη Γιούτα, που κατάφερε να τρακάρει οδηγώντας έτσι!

Upgrade: Ετοιμάσου για την 2.0 έκδοσή σου!

Σκηνοθεσία: Leigh Whannell
Σενάριο: Leigh Whannell
Μουσική: Jed Palmer
Ηθοποιοί: Logan Marshall-Green, Betty Gabriel κ.α.
Είδος: Body Horror
Αξιολόγηση: ★★★★★

ΤΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα ★★★★☆
Φρίκη: ★★★★☆
Τρόμος: ★☆☆☆☆
Αγωνία: ★★★★★

UPGRADE (2018)
Ο σημερινός δημιουργός δεν χρειάζεται καμιά ιδιαίτερη σύσταση στους φαν των ταινιών τρόμου, καθώς είναι το διεστραμμένο μυαλό που κρύβεται πίσω από τα διαβόητα SAW (τα τρία πρώτα και καλύτερα, τουλάχιστον, πριν αρχίσει να γίνεται σούπα η φάση) και τα Insidious. Πολύ πρόσφατα αποφάσισε να κάτσει και στην σκηνοθετική καρέκλα, αναλαμβάνοντας τα ηνία για το τελευταίο Insidious. Η σημερινή πρόταση είναι μόλις η δεύτερη ταινία που σκηνοθετεί και οφείλω να ομολογήσω ότι είμαι αρκετά ανυπόμονος για τα μελλοντικά του σχέδια!

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Η ταινία διαδραματίζεται στο μέλλον, όπου η τεχνολογία έχει προχωρήσει αρκετά ώστε να υπάρχει πλέον η δυνατότητα «αναβαθμισμένων» ανθρώπων, χάρη στη χρήση μηχανικών και ηλεκτρονικών εμφυτευμάτων. Ο Grey είναι ένας παλαιάς κοπής μηχανικός που δουλεύει από το σπίτι του, στο οποίο ζει με τη σύζυγό του, την Asha. Μετά από μια επίσκεψή τους στον Eron Keen, έναν καινοτόμο εφευρέτη και πελάτη του Grey, το αυτοκίνητό τους παθαίνει βλάβη και το ζευγάρι βρίσκεται εγκλωβισμένο σε μια κακόφημη συνοικία. Η επαφή τους με μια ομάδα εγκληματιών καταλήγει με την Asha νεκρή και εκείνον τετραπληγικό. Ο Eron, όμως, έχει μια πρόταση που πρόκειται να αλλάξει τη ζωή του Grey για πάντα: το STEM, ένα πειραματικό εμφύτευμα που μπορεί να του δώσει πίσω τον πλήρη έλεγχο στο σώμα του. Ο Grey δέχεται και πολύ σύντομα ανακαλύπτει ότι το τσιπάκι μπορεί να κάνει πολύ περισσότερα απ’ όσο φανταζόταν. Το κυριότερο; Του δίνει τη δυνατότητα να αναζητήσει εκδίκηση για τη δολοφονία της γυναίκας του…

Η ταινία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί άνετα ως ένα φουτουριστικό Death Wish, καθώς η κεντρική της πλοκή είναι, ουσιαστικά, μια ιστορία εκδίκησης. Παρόλα αυτά, τα έντονα στοιχεία sci-fi περιορίζουν (ή αναβαθμίζουν, για να κάνω και λογοπαίγνιο!) αρκετά την προβλεψιμότητα και τη μονοτονία του είδους, καθώς οδηγούν την ιστορία από διαφορετικά μονοπάτια. Το σενάριο είναι καλογραμμένο και δεμένο και η σκοτεινή ατμόσφαιρα της ταινίας έχει έντονα cyberpunk στοιχεία, ανάλογα κλασικών δυστοπικών φουτουριστικών ταινιών. Αρκετοί φαν, μάλιστα, θεωρούν πως θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ένα μεγάλο επεισόδιο του Black Mirror –και αυτό είναι μεγάλη φιλοφρόνηση!
Το μεγαλύτερο ατού του Upgrade, όμως, είναι οι απίστευτες σκηνές μάχης, οι οποίες είναι τόσο άρτια χορογραφημένες και σκηνοθετημένες, που θα σε εντυπωσιάσουν σίγουρα! Ο Whannell παίζει κυριολεκτικά τις κάμερες στα δάχτυλά του, οι οποίες αποτελούν μέρος της δράσης, ακολουθώντας τον πρωταγωνιστή σε κάθε ακροβατικό και κάθε κίνηση που κάνει.

Η δράση, η αγωνία, το χιούμορ, αλλά και η φρίκη δένουν αρμονικά μεταξύ τους, χωρίς το ένα στοιχείο να υπερέχει των άλλων και το αποτέλεσμα είναι μια ταινία με γρήγορο ρυθμό, χωρίς περιττά πλατιάσματα, με ισχυρές δόσεις αδρεναλίνης. Φυσικά, υπάρχουν και μπόλικες σκηνές φρίκης –σήμα κατατεθέν του σκηνοθέτη/σεναριογράφου, ο οποίος δεν ξεχνάει τις ρίζες του! Και ενώ, ουσιαστικά, πρόκειται για μια low budget παραγωγή, στο τέλος νιώθεις απολύτως ικανοποιημένος, σαν να παρακολούθησες κάποια υπερπαραγωγή –άλλη μια απόδειξη ότι τα λεφτά δεν είναι τόσο σημαντικά όσο το ταλέντο!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, δεν το συζητάμε καν. Θα το δεις!

GEEKY TRIVIA
Στις προαναφερθείσες σκηνές μάχης η κάμερα παραμένει ως επί το πλείστον κεντραρισμένη στον πρωταγωνιστή, έτσι ώστε να εμφανίζεται πάντα στο μέσο του πλάνου. Αυτό το πέτυχε ο Whannell τοποθετώντας ένα τηλέφωνο κάπου πάνω στον ηθοποιό και ζευγοποιώντας τις κάμερες με αυτό, έτσι ώστε να το ακολουθούν με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ακρίβεια!

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Ο παραγωγός δήλωσε προσφάτως ότι υπάρχουν σχέδια για ένα σίκουελ. Κατά πάσα πιθανότητα είναι νωρίς ακόμα για να έχουν ξεκινήσει οι προεργασίες, όμως η ιστορία έχει αρκετές δυνατότητες για διεύρυνση!

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Το Cloud αποκτά λίγο πιο κυριολεκτική έννοια!

Υπάρχει πιο εφιαλτική μοίρα από αυτήν;

Κάποιοι αυτό το αποκαλούν «βελτίωση»!

Searching: #FindMargot

Σκηνοθεσία: Aneesh Chaganty
Σενάριο: Aneesh Chaganty, Sev Ohanian
Μουσική: Torin Borrowdale
Ηθοποιοί: John Cho, Debra Messing, Michelle La
Είδος: Thriller
Αξιολόγηση: ★★★★★

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ☆☆☆☆☆
Φρίκη: ☆☆☆☆☆
Τρόμος: ☆☆☆☆☆
Αγωνία: ★★★★★

SEARCHING (2018)
Τελειώνει ο μήνας σήμερα, πλησιάζει η εορταστική περίοδος, οπότε ας σου προτείνω μια εγγυημένα καλή ταινία. Χωρίς αίματα, ακρωτηριασμούς, τέρατα (καλά, ίσως έχει μερικά τέρατα, αλλά όχι του είδους που φαντάζεσαι), αλλά με μπόλικες δόσεις αγωνίας και μυστηρίου. Καλά τα αιματοκυλίσματα, αλλά δεν είναι και για χόρταση. Μερικές φορές χρειάζεσαι και κάτι πιο απλό για να περάσεις καλά –ειδικά αν αυτό που βλέπεις αποδεικνύεται, πέρα από απλό, και αναπάντεχα καλό!

TI MAΣ ΛΕΣ;
Όταν η Margot Kim εξαφανίζεται μυστηριωδώς και χωρίς να αφήσει ίχνος, ο πατέρας της, o David, αρχίζει μια υπεράνθρωπη προσπάθεια να την εντοπίσει, προσπαθώντας να μάθει τις τελευταίες της κινήσεις μέσα από τα social media και τους φίλους της. Όσο ψάχνει όμως, τόσο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι δεν γνωρίζει σχεδόν τίποτε για την κόρη του και ότι η ζωή που έδειχνε προς τα έξω ήταν πολύ πιο διαφορετική από αυτή που ζούσε. Με τη βοήθεια μιας αστυνομικού προσπαθεί απεγνωσμένα να βρει την άκρη του νήματος και να μάθει τι ακριβώς συνέβη στη Margot και αν είναι ακόμη ζωντανή. Πέρα, όμως, από τις δύσκολες και αντίξοες συνθήκες κάτω από τις οποίες γίνεται η έρευνα, έχει να αντιμετωπίσει και την κοινή γνώμη, η οποία –ως συνήθως- σχηματίζει τη δική της άποψη για τα όσα διαδραματίζονται…

Η ταινία ήταν μια από τις πιο ευχάριστες εκπλήξεις της χρονιάς που πέρασε και το καταλαβαίνεις αυτό από την τρυφερή και πανέξυπνα στημένη εναρκτήρια σκηνή κιόλας. Η χρήση της τεχνολογίας, των social media, του ίντερνετ και των διάφορων online εφαρμογών έχει τον πρώτο λόγο, καθώς η ταινία είναι σκηνοθετημένη από την οπτική γωνία του πατέρα, ο οποίος παλεύει μέσα από διάφορες οθόνες να ανακαλύψει τι συνέβη στην κόρη του.

Ως φορμάτ είναι ακόμα σχετικά πρωτότυπο και δεν το έχει βαρεθεί το κοινό και ας μην αποτελεί κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί –μας εισήγαγε σε αυτή την τεχνική το Unfriended και 2-3 ακόμη μετέπειτα ταινίες οι οποίες διαδραματίζονται, ουσιαστικά, μέσα από μια οθόνη. Παρόλα αυτά, στο Searching, η χρήση αυτού του τεχνάσματος αξιοποιείται στο έπακρο με το συνδυασμό δεκάδων διαφορετικών εφαρμογών, ενώ η αριστουργηματική σκηνοθεσία καταφέρνει να σπάσει και τη μονότονη στασιμότητα που παραμονεύει σε άλλες ταινίες του είδους, αφού η δράση δεν επικεντρώνεται σε ένα μόνο δωμάτιο και μια απλή οθόνη με conference call.

Αυτό, όμως, που κάνει την ταινία αναπάντεχα καλή, είναι το καλοστημένο σενάριο, στο οποίο η μία ανατροπή διαδέχεται την άλλη και καταφέρνει να σε αφήσει με το στόμα ανοιχτό κάποσες φορές –άθλος για ένα θρίλερ του οποία η πλοκή στηρίζεται κυρίως σε mail, chatrooms και live streaming! Δεν είναι, όμως, μόνο η κεντρική ιστορία και ο απρόσμενος συναισθηματικός αντίκτυπος που έχει πάνω σου (καθώς καταφέρνεις να δεθείς με τους κεντρικούς χαρακτήρες πολύ γρήγορα), που κάνει την ταινία να ξεχωρίζει. Βοηθά και η ρεαλιστική απεικόνιση της κοινωνίας γύρω μας, όπως αυτή αποτυπώνεται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Με αρκετά σαρκαστική -και σκληρή ενίοτε- ματιά, η ταινία πετυχαίνει διάνα στο να αποδόσει μια πραγματικότητα την οποία ουκ ολίγες φορές έχουμε βιώσει κι εμείς στη χώρα μας: τους ξερόλες του ίντερνετ, τα troll -όλους αυτούς που εκφέρουν άποψη για κάτι που συμβαίνει, χωρίς να γνωρίζουν τις πραγματικές συνθήκες.

Η ταινία θα σε κάνει να δακρύσεις, θα σε κάνει να γελάσεις, θα σου σφίξει την καρδιά και θα σε κρατήσει ενεργό από την πρώτη οθόνη, μέχρι την τελευταία! Πρόκειται για ένα διαμάντι που άξιζε απολύτως τις διθυραμβικές κριτικές από κοινό και κριτικούς, καθώς και τις μεγάλες εισπράξεις!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, σταμάτα να ψάχνεις! Βρήκες τι θα δεις απόψε!

GEEKY TRIVIA
Η ταινία γυρίστηκε σε μόλις 13 ημέρες. Παρόλα αυτά, χρειάστηκε δύο ολόκληρα χρόνια για το μοντάζ, το amimation και την επεξεργασία της, γενικότερα! Γιατί τους πήρε τόσο καιρό; Να αναφέρω ενδεικτικά ότι κάθε οθόνη και site που εμφανίζεται στην ταινία δημιουργήθηκε εξαρχής σε υπολογιστή με animation, ενώ στη γερμανική, ισπανική, ρώσικη και πορτογαλική version της ταινίας κάθε οθόνη κινητού/υπολογιστή και τηλεόρασης αναδημιουργήθηκε στις αντίστοιχες γλώσσες, όπως επίσης και κάθε σκηνή όπου πληκτρολογείται κείμενο –γράμμα προς γράμμα! Αυτό θα πει προσήλωση!

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Δεν έχει και δεν το χρειάζεται κιόλας!

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Ανίδεος για το τι θα επακολουθήσει…

Το desktop αρχίζει να γεμίζει σιγά σιγά…

Το μόνο του στήριγμα.

Incident in a Ghostland: Από κάποια μέρη δεν φεύγεις ποτέ…

Σκηνοθεσία: Pascal Laugier
Σενάριο: Pascal Laugier
Μουσική: Todd Bryanton
Ηθοποιοί: Crystal Reed, Anastasia Phillips, Emilia Jones, Mylène Farmer
Είδος: Psychological Horror
Αξιολόγηση: ★★★★☆

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★★★☆☆
Φρίκη: ★★★★☆
Τρόμος: ★★★★☆
Αγωνία: ★★★★★

INCIDENT IN A GHOSTLAND aka GHOSTLAND (2018)
Αμφιλεγόμενη η ταινία που σου προτείνω απόψε. Από τη μία κέρδισε κάμποσα βραβεία σε διάφορα φεστιβάλ, καθώς και την εύνοια του κοινού και από την άλλη ξένισε τους κριτικούς, οι οποίοι δεν την είδαν με καλό μάτι, ενώ παράλληλα τσάντισε και την LGBTQ+ κοινότητα. Εγώ όμως την λάτρεψα και στο ιστολόγιο αυτό γράφω μόνο τη δική μου άποψη, οπότε οι κριτικοί να πάνε να πιούνε ξιδάκι –λες και δεν έχουν δει και χειρότερα θρίλερ!

TI MAΣ ΛΕΣ;
Η Pauline κληρονομεί το παλιό σπίτι της μακαρίτισσας της θείας της και αποφασίζει να μετακομίσει εκεί μαζί με τις δύο ανήλικες κόρες της, την εσωστρεφή και ντροπαλή Beth και την ατίθαση Vera, που μπλέκει συνεχώς σε μπελάδες. Οι ζωές τους, όμως, αλλάζουν οριστικά όταν από το πρώτο βράδυ κιόλας δέχονται την επίθεση δύο βίαιων και σαδιστικών εισβολέων. Δεκαέξι χρόνια αργότερα, η μόνη που δεν έχει καταφέρει να ξεπεράσει ακόμη το περιστατικό είναι η Vera, της οποίας το μυαλό έχει μείνει παγιδευμένο για πάντα στη νύχτα εκείνη. Μαζί με τη μητέρα της μένουν ακόμη στο ίδιο σπίτι, στο οποίο αναγκάζεται να επιστρέψει και η Beth –η οποία έρχεται πάλι αντιμέτωπη με τις φριχτές αναμνήσεις που είχε απωθήσει τόσο καιρό…

Πρόκειται για ένα αρκετά αγωνιώδες και σκληρό θρίλερ, που από πολύ νωρίς ανοίγει τα χαρτιά του και φροντίζει να σε προετοιμάσει για όσα θα ακολουθήσουν. Αυτή ακριβώς η σκληρότητα ήταν που δίχασε και τους κριτικούς, με αρκετούς να θεωρούν ότι η η βία ήταν υπερβολικά έντονη και ενοχλητική, καθώς δεν είχε κάποιον λόγο ύπαρξης (σε αντίθεση με όλα τα άλλα θρίλερ με δολοφόνους, ας πούμε, που το αιματοκύλισμα και τα άντερα που πετάγονται είναι δικαιολογημένα, ξερωγώ!). Εδώ ίσως ευθύνεται και το γεγονός ότι ο Laugier είχε ήδη στο ενεργητικό του ακόμη μια (πολύ πιο) βίαιη και σοκαριστική ταινία, το Martyrs –το οποίο είναι πραγματικά από τις πιο φρικιαστικές ταινίες που έχω δει και στο μέλλον σκοπεύω να παρουσιάσω και ένα review της. Οπότε, διέκριναν, ίσως, κάποιο μοτίβο.

Παράλληλα, το γεγονός ότι ένας από τους κακούς εμφανίζεται μεταμφιεσμένος σε γυναίκα (ή είναι διεμφυλικός –αυτό δεν γίνεται ξεκάθαρο) θεωρήθηκε από την LGBTQ+ κοινότητα ως ακόμη μια προσπάθεια δαιμονοποίησης και στοχοποίησης των τρανς ατόμων. Δεν τους κατηγορώ καθόλου. Να θυμήσω ότι ήδη τρεις «κακοί» σε πολύ γνωστά franchise έχουν παρουσιαστεί ως παρενδυτικοί: ο Norman Bates, ο Leatherface, ο Buffalo Bill από τη Σιωπή των Αμνών –και δεκάδες ακόμη σε διάφορες άλλες ταινίες τρόμου. Εντάξει, ίσως κάποιοι σεναριογράφοι θεωρούν ότι ένας «απροσδιόριστου φύλου» δολοφόνος προσφέρει μεγαλύτερο μυστήριο στην ιστορία τους, αλλά κάποια στιγμή θα πρέπει να επιβιβαστούν και αυτοί στο τρένο που ονομάζεται: «Εικοστός Πρώτος Αιώνας»!

Παρόλα αυτά, η ταινία αγαπήθηκε από το μεγαλύτερο ποσοστό του κοινού, το οποίο δεν κάθεται να αναλύσει σε τόσο βάθος τα θρίλερ που βλέπει. Θα έπρεπε; Ίσως! Όμως, αυτό που έχει σημασία είναι πως όταν υπεραναλύεις κάτι, τότε χάνεις όλη την πλάκα. Το Ghostland είναι μια αρκετά δυνατή ταινία, με πολύ έντονες και τρομακτικές σκηνές και με μια δυνατή ανατροπή που σε πιάνει απροετοίμαστο και φέρνει τα πάντα πάνω κάτω! Οι ερμηνείες των κεντρικών πρωταγωνιστριών (και στις δύο ηλικίες) είναι δυνατές, ενώ το πιο αδύναμο σημείο της ταινίας θεωρήθηκε από πολλούς πως ήταν οι διάλογοι. Λογικό, αν σκεφτούμε ότι η ταινία είναι αγγλόφωνη και ο σεναριογράφος/σκηνοθέτης Γάλλος –αλλά θα μπορούσε κι αυτός να προσλάβει κάποιον να του το σουλουπώσει λίγο!

Οι κακοί (αν κάνουμε τα στραβά μάτια στο διεμφυλικό θέμα) είναι πράγματι τρομακτικοί και το γεγονός ότι δεν παρουσιάζεται κανένα στοιχείο για το υπόβαθρο και τα κίνητρά τους, τους κάνει ακόμη τρομακτικότερους –ασχέτως αν και αυτό παρουσιάστηκε ως αρνητικό από κάποιους κριτικούς. Βλακείες! Μην ξεχνάμε ότι εκατοντάδες ταινίες τρόμου δεν μας δίνουν ποτέ το παραμικρό στοιχείο για τους κακούς τους, χωρίς αυτό να μειώνει στο ελάχιστο τη δυναμική του σεναρίου. Άλλωστε, αυτό το άγνωστο σε φοβίζει ακόμη πιο πολύ!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, να τη δεις και να κρίνεις από μόνος σου!

GEEKY TRIVIA
Η Mylène Farmer, η οποία υποδύεται τη μητέρα, ξεκίνησε (και συνεχίζει, βασικά) την καριέρα της ως τραγουδίστρια. Έχει πουλήσει πάνω από 30 εκατομμύρια δίσκους στη Γαλλία και διατηρεί το ρεκόρ για τα περισσότερες πρώτες θέσεις στα γαλλικά τσαρτ (18 μέχρι σήμερα!) Από την αρχή της καριέρας της προκάλεσε μέσω των σκανδαλιστικών -για την εποχή εκείνη- βίντεο κλιπ της, ενώ μεσουράνησε στα 90s. Μάλιστα, έχει συνεργαστεί ξανά με τον Laugier στο παρελθόν, στο βίντεο του τραγουδιού της City of Love.

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Τίποτε στον ορίζοντα!

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Ακόμα δεν έχει αρχίσει η φρίκη…

Ακίνητη σαν κούκλα…

Άναμπελ, εσύ;