Ravenous: Τρώγοντας έρχεται η όρεξη!

Σκηνοθεσία: Antonia Bird
Σενάριο: Ted Griffin
Μουσική: Michael Nyman, Damon Albarn
Ηθοποιοί: Guy Pearce, Robert Carlyle, David Arquette κ.α.
Είδος: Black Comedy, Horror
Αξιολόγηση: ★★★☆☆

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★★★☆☆
Φρίκη: ★★★★☆
Τρόμος: ★★★☆☆
Αγωνία: ★★★★☆

RAVENOUS (1999)
Ταινία εποχής σήμερα, ακατάλληλη για χορτοφάγους και για επιλεκτικούς στο φαγητό, γενικώς! Ασχολείται με ένα από τα θέματα-ταμπού με τα οποία λατρεύουν να καταπιάνονται διάφοροι δημιουργοί, για να προκαλούν απανωτά εγκεφαλικά στους πουριτανούς! Όλα βγαλμένα από τη ζωή είναι, όμως, και καλό είναι να είσαι προετοιμασμένοι για τα πάντα, διότι ποτέ δεν ξέρεις πότε θα βρεθείς κι εσύ αποκλεισμένος στις Άνδεις, για παράδειγμα, παρέα με μια πεινασμένη ποδοσφαιρική ομάδα!

TI MAΣ ΛΕΣ;
Η ιστορία εκτυλίσσεται το 1846, κατά τη διάρκεια του Μεξικανο-αμερικανικού πολέμου. Εξαιτίας της δειλίας που επέδειξε σε μια μάχη, ο υπολοχαγός Boyd παίρνει δυσμενή μετάθεση σε ένα απομακρυσμένο οχυρό στη Sierra Nevada, το οποίο φυλάσσεται από μια μικρή ομάδα απροσάρμοστων στρατιωτών. Λίγο καιρό μετά την άφιξή του, στα μέσα ενός βαρύ χειμώνα, ανακαλύπτουν έναν μισοπεθαμένο άντρα, τον Colqhoun, τον οποίο μεταφέρουν στο οχυρό. Όταν συνέρχεται, τους διηγείται πώς τα μέλη της ομάδας του αποκλείστηκαν από το χιόνι σε μια σπηλιά, στην προσπάθειά τους να βρούνε μια σύντομη διαδρομή προς τα παράλια του Ειρηνικού. Όταν τα τρόφιμα τέλειωσαν άρχισαν να σκοτώνουν ο ένας τον άλλον και να καταφεύγουν στον κανιβαλισμό για να επιζήσουν κι εκείνος, φοβούμενος για τη ζωή του, αποφάσισε να το σκάσει. Οι στρατιώτες αποφασίζουν να οργανώσουν μια ομάδα διάσωσης και να πάνε πίσω στη σπηλιά, ελπίζοντας ότι θα προλάβουν κάποιον ζωντανό…

Αν μπερδεύτηκες με την εισαγωγή, όχι, δεν έχει αεροπλάνα η ταινία, ούτε Άνδεις –είναι από άλλο έργο αυτά! Ταινίες με θέμα τον κανιβαλισμό έχουν γυριστεί κάμποσες και κάποιες από αυτές πολύ πιο γραφικές και σκληρές –να σου θυμίσω αυτό το διαμαντάκι; Το Ravenous είναι κάπως πιο light, αφού αποφεύγει τις πολύ ακραίες γραφικότητες, αλλά μη νομίζεις ότι δεν θα δεις κι εκεί κάμποσο αιματάκι να ρέει! Η ταινία είναι εμπνευσμένη από τα αληθινά γεγονότα που συνέβησαν την ίδια χρονολογία (και στην ίδια τοποθεσία) στην ομάδα Donner, περιστατικό στο οποίο έχουν βασιστεί και άλλα θρίλερ κατά καιρούς -διότι μη δούμε τραγωδία και μακελειό στην Παγκόσμια Ιστορία, αμέσως να το κάνουμε σενάριο! Η διαφορά είναι πως το Ravenous έχει και μια πιο υπερφυσική χροιά, έτσι για περισσότερη τσαχπινιά!

Πρόκειται για μια υποτιμημένη ταινία, καθώς όχι μόνο οι κριτικοί ήταν μάλλον χλιαροί εώς αρνητικοί απέναντί της (σε αντίθεση με το κοινό, που τη λάτρεψε), αλλά και επειδή από πολύ νωρίς κόλλησε τη ρετσινιά της μαύρης κωμωδίας, εξαιτίας μερικών κωμικών σκηνών που έχει. Πίστεψέ με, όμως, σίγουρα δεν πρόκειται για κωμωδία! Φυσικά, έχεις μάθει πια ότι οι περισσότερες ταινίες που έφαγαν θάψιμο στο παρελθόν, μερικά χρόνια αργότερα απέκτησαν μεγαλύτερη αξία. Και η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για μια αξιοπρεπή ταινία, με αρκετό σασπένς, καλές ερμηνείες και κάμποσες σκηνές που θα σε κρατήσουν τσιτωμένο. Παρά το γεγονός ότι η κεντρική πλοκή είναι κάπως προβλέψιμη και αναμενόμενη, αν έχεις δει πολλές ταινίες, το σενάριο έχει και 2-3 ακόμη ανατροπούλες που το κάνουν πιο ενδιαφέρον.

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε τρώγεται, αλλά όχι αν τη βλέπεις τρώγοντας κι εσύ!

GEEKY TRIVIA
Θα περάσουν γύρω στα 25 ολόκληρα λεπτά μέχρι να ακούσεις τον πρωταγωνιστή να λέει την πρώτη του ολοκληρωμένη πρόταση! Όχι, δεν έχει το στόμα του γεμάτο μέχρι τότε. Όχι συνέχεια, τουλάχιστον!

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Μπα, δεν θα έχει δεύτερο πιάτο το μενού!

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Ζακέτα να πάρετε. Και καραμπίνες.

Όποιος ανέλαβε τη διακόσμηση έχει σοβαρά θέματα να επιλύσει…

Καλή όρεξη!

5 θρίλερ για να γελάσεις με τον πόνο των άλλων!

ΤΡΑΓΩΔΙΑ-ΚΩΜΩΔΙΑ, ΣΗΜΕΙΩΣΑΤΕ Χ!
Κάτι ανάλαφρο και σπέσιαλ έχω για σήμερα, με πέντε κωμωδίες τρόμου ή μαύρες κωμωδίες που καλύπτουν όλα τα γούστα! Έχουμε βαμπιράκια, αραχνούλες, φιδάκια, ψυχάκηδες και δύσμορφους –όλο και κάτι θα σου κάνει! Οι κωμωδίες τρόμου είναι παρεξηγημένο είδος, κυρίως από τους σκληροπυρηνικούς φαν των θρίλερ που θεωρούν ότι τρόμος και γέλιο δεν κάνουν χωριό. Οι υπόλοιποι -που είμαστε λίγο πιο κοινωνιοπαθείς και δεν έχουμε πρόβλημα να γελάσουμε με θανατικά, τραγωδίες και μακελειά- μια χαρά μπορούμε να τα συνδυάσουμε. Φυσικά, είναι δύσκολο να κρατήσεις μια ισορροπία ανάμεσα στο κωμικό και το τρομακτικό στοιχείο. Πολλά θρίλερ ρίχνουν τόσο βάρος στο πρώτο, που καταλήγουν απλώς παρωδίες (βλέπε κάτι μπαρούφες τύπου Seed of Chucky) ή γίνονται τόσο γελοία που ακόμα και οι σκηνές τρόμου μοιάζουν με σκετσάκια των Monty Python. Οι σημερινές προτάσεις είναι από ελαφρώς περίεργες έως εξωφρενικές, πάντως. Και δεν σου έχω ταινίες ό,τι κι ό,τι! Σε κάθε μία πρωταγωνιστεί τουλάχιστον ένα μεγάλο όνομα (ή, έστω, αρκετά γνωστό) –έτσι για να μη λες ότι συνέχεια τριτοκλασάτες δουλειές σου προτείνω!


VAMPIRE IN BROOKLYN (1995)

Σκηνοθεσία: Wes Craven
Σενάριο: Charles Murphy, Michael Lucker
Μουσική: J. Peter Robinson
Ηθοποιοί: Eddie Murphy, Angela Bassett, Allen Payne κ.α.
Είδος: Horror Comedy
Αξιολόγηση: ★★☆☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Όταν ένα πλοίο γεμάτο πτώματα συγκρούεται στην αποβάθρα του Μπρούκλυν, οι τοπικές δυνάμεις της αστυνομίας προσπαθούν να καταλάβουν ποιος είναι υπεύθυνος για το μακελειό. Αυτό που δεν περνάει καν από το μυαλό τους είναι ότι πρόκειται για ένα βαμπίρ, το οποίο ταξίδεψε από την Καραϊβική με σκοπό να εντοπίσει τη μέλλουσα νύφη του. Στο στόχαστρό του θα βρεθεί από πολύ νωρίς η Rita, που δουλεύει για την αστυνομία και βασανίζεται από τα δικά της οικογενειακά προβλήματα…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, συμπαθητική η ταινιούλα, αλλά θεωρείται (και σίγουρα είναι) μια από τις χειρότερες του Craven και του Murphy. Το κυριότερο πρόβλημα είναι ότι ενώ λανσάρεται ως κωμωδία κι έχει και κάποιες κωμικές σκηνές ή τους απαραίτητους comic relief χαρακτήρες, μοιάζει να χάνει λίγο το στόχο της και να αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στο σοβαρό και το αστείο. Γι’ αυτό ευθυνόταν σε μεγάλο βαθμό ο ίδιος ο Murphy, ο οποίος επέμενε να υποδύεται τον χαρακτήρα του τελείως σοβαρά, παρά τις αντίθετες υποδείξεις του Craven. Τα εφέ και το μακιγιάζ είναι συμπαθητικά, το στόρυ λίγο αδιάφορο και συνηθισμένο και η ατμόσφαιρα θα μπορούσε να είναι είτε πιο σκοτεινή είτε πιο ανάλαφρη –αρκεί να αποφάσιζαν κι οι ίδιοι τι ταινία ακριβώς ήθελαν να γυρίσουν!


EIGHT LEGGED FREAKS (2002)

Σκηνοθεσία: Ellory Elkaymen
Σενάριο: Ellory Elkaymen, Jesse Alexander
Μουσική: John Ottman
Ηθοποιοί: David Arquette, Kari Wührer, Scott Tera κ.α.
Είδος: Horror Comedy
Αξιολόγηση: ★★★☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Σε μια μικρή πόλη κάπου στην Αριζόνα η ζωή κυλά ήσυχα και το μόνο πρόβλημα των κατοίκων είναι το αν θα πουλήσουν τα τοπικά ορυχεία –πράγμα στο οποίο αντιτίθεται ο Chris, που είναι πλέον ο νόμιμος ιδιοκτήτης τους. Τα προβλήματά τους, όμως, πρόκειται σύντομα να μεγαλώσουν. Κυριολεκτικά, αφού ένα βαρέλι με τοξικά θα οδηγήσει σε μια φρικαλέα μετάλλαξη στις αράχνες της περιοχής, οι οποίες θα αποκτήσουν γιγαντιαίες διαστάσεις και μεγάλη όρεξη για ανθρώπινο κρέας!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, η ταινία είναι τόσο εξωφρενική που θα τη λατρέψεις! Πιστή στο ύφος των παλιών, κλασικών b-movies, συνδυάζει άψογα την κωμωδία με τον τρόμο –αν και, μεταξύ μας, η ταινία δεν είναι και τόσο τρομακτική, αν εξαιρέσουμε το γεγονός ότι αφορά αράχνες στο μέγεθος αυτοκινήτου, φυσικά! Το μοναδικό της πρόβλημα είναι ότι ενώ ξεκινά δυνατά, στο τέλος καταλήγει στις κοινοτοπίες που ακολουθούν όλες οι ταινίες δράσης (που συνήθως καταλήγουν σε μια δυνατή έκρηξη που σκοτώνει τα πάντα). Παρόλα αυτά, η ταινία είναι διασκεδαστική και με γρήγορο ρυθμό. Αν δεν σου αρκούν όλα αυτά, τότε έχει και 18χρονη Scarlett Johansson σε έναν από τους πρώτους ρόλους της!


SNAKES ON A PLANE (2006)

Σκηνοθεσία: David R. Ellis
Σενάριο: David J. Taylor, John Hefferman
Μουσική: Trevor Rabin
Ηθοποιοί: Samuel L. Jackson, Julianna Margulies, Nathan Phillips κ.α.
Είδος: Action Thriller
Αξιολόγηση: ★★★★☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ο Sean γίνεται μάρτυρας της δολοφονίας ενός εισαγγελέα από έναν gangster και το FBI τον θέτει υπό την προστασία του, καθώς ο κακοποιός τον αναζητά για να του κλείσει το στόμα. Δύο πράκτορες αναλαμβάνουν να τον κρατήσουν ασφαλή και να τον μεταφέρουν με αεροπλάνο στο Λος Άντζελες, όπου θα καταθέσει στο δικαστήριο κατά του εγκληματία. Ο αδίστακτος δολοφόνος, όμως, καταφέρνει να γεμίσει το αεροπλάνο με εκατοντάδες επικίνδυνα φίδια, τα οποία θα μετατρέψουν την πτήση σε κόλαση. Διότι οι ρουκέτες και οι βόμβες είναι πολύ mainstream, προφανώς!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, πρόκειται για την απόλυτη, ένοχη απόλαυση! Πριν καν προβληθεί στους κινηματογράφους, είχε ήδη αποκτήσει cult status και τρελό φαν κλαμπ. Το σενάριο είναι τελείως εξωφρενικό και γεμάτο τρύπες και γεγονότα που δεν βγάζουν νόημα -όπως η κεντρική ιδέα, που υποδηλώνει ότι ο ευκολότερος και αμεσότερος τρόπος να ξεκάνει ένας γκάνγκστερ κάποιον μάρτυρα κατηγορίας είναι να… γεμίσει ένα αεροπλάνο με μιλιούνια φίδια! Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι η ταινία δεν πολυπαίρνει στα σοβαρά τον εαυτό της –κι αυτό είναι που τη σώζει! Ξέρεις ότι πρόκειται να δεις μια καφρίλα που γυρίστηκε απλώς για να γουστάρεις! Οι σπλάτερ σκηνές δίνουν και παίρνουν, υπάρχουν αρκετοί χαρακτήρες που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, όπως σε κάθε κλασική ταινία καταστροφής, ενώ η παρουσία του Jackson απλώς πολλαπλασιάζει την απόλαυση, καθώς ο τύπος είναι θεός όπου και αν εμφανιστεί!


BOTCHED (2007)

Σκηνοθεσία: Kit Ryan
Σενάριο: Raymond Friel, Derek Boyle, Eamon Friel
Μουσική: Tom Green
Ηθοποιοί: Stephen Dorff, Jaime Murray, Sean Pertwee κ.α.
Είδος: Horror Comedy
Αξιολόγηση: ★★☆☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
O Richie είναι επαγγελματίας κλέφτης και δουλεύει για έναν πλούσιο επιχειρηματία, ώστε να ξεχρεώσει ένα χρέος του προς αυτόν. Η τελευταία δουλειά που αναλαμβάνει τον φέρνει στη Ρωσία, όπου πρέπει να κλέψει έναν ανεκτίμητο σταυρό που βρίσκεται κλειδωμένος στο χρηματοκιβώτιο ενός ρετιρέ στη Μόσχα. Ενώ η δουλειά στέφεται –φαινομενικά- με επιτυχία, το ασανσέρ στο οποίο επιβαίνει ο Richie και οι συνεργοί του σταματά ανεξήγητα στον μισοτελειωμένο, 13ο όροφο του κτιρίου. Και εκεί αρχίζουν να συμβαίνουν διάφορα τρελά και ανεξήγητα!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, πρόκειται για μια πραγματικά αλλόκοτη και περίεργη ταινία, η οποία θα σε κρατήσει σε αγωνία, μόνο και μόνο επειδή θα θες να μάθεις τι στο καλό συμβαίνει και πώς εξηγούνται όλα τα ανεξήγητα που παρακολουθείς! Έχει κάμποσες γραφικές σκηνές και αίμα, έχει αρκετά κωμικά και slapstick στοιχεία και έχει και ένα θέμα με τη συνοχή, καθώς μοιάζει να αλλάζει συνεχώς ύφος όσο εκτυλίσσεται! Τη μία νομίζεις ότι θα παρακολουθήσεις ένα ψυχολογικό θρίλερ, μετά είσαι σίγουρος ότι παίζει κάτι υπερφυσικό και λίγο αργότερα αναρωτιέσαι αν βλέπεις κάτι ανάμεσα σε SAW και Friday the 13th! Σίγουρα, η θετική πλευρά είναι ότι δεν πρόκειται να βαρεθείς και δύσκολα θα ψυλλιαστείς από πριν τι παίζει. Σε γενικές γραμμές, όμως, το τελικό αποτέλεσμα μοιάζει κάπως ανισοβαρές.


THE COTTAGE (2008)

Σκηνοθεσία: Paul Andrew Williams
Σενάριο: Paul Andrew Williams
Μουσική: Laura Rossi
Ηθοποιοί: Andy Serkis, Reece Shearsmith, Steve O’Donnell κ.α.
Είδος: Black Comedy
Αξιολόγηση: ★★★☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Δύο αδελφοί και μικροκακοποιοί απαγάγουν την κόρη ενός μεγαλοεγκληματία και τη μεταφέρουν σε ένα παλιό, απομονωμένο αγρόκτημα, με σκοπό να ζητήσουν λύτρα. Από τη στιγμή που μεταφέρουν την αναίσθητη κοπέλα μέσα, όμως, τα πάντα αρχίζουν να πηγαίνουν τελείως στραβά. Το αποκορύφωμα έρχεται όταν το θύμα τους όχι μόνο ξεφεύγει, αλλά καταφέρνει να κρατήσει όμηρο έναν από τους απαγωγείς και να αναζητήσει καταφύγιο σε μια κοντινή αγροικία. Το τελευταίο πράγμα το οποίο πρόκειται να βρει εκεί, όμως, είναι βοήθεια, καθώς ο ιδιοκτήτης του αγροκτήματος δεν αποδεικνύεται και μεγάλο πρότυπο φιλοξενίας…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, πρόκειται για ένα αξιοπρεπές δείγμα βρετανικής ταινίας τρόμου, που συνδυάζει μπόλικη φρίκη και μπόλικη μαύρη κωμωδία! Το μόνο θέμα είναι ο αργός ρυθμός με τον οποίο εκτυλίσσεται η πλοκή –γεγονός που μοιάζει να χωρίζει την ταινία σε δύο ξεχωριστά μέρη, με εντελώς διαφορετικό ύφος και περιεχόμενο το καθένα. Αυτό που στην αρχή μοιάζει περισσότερο με μια κωμωδία με στοιχεία περιπέτειας, εξελίσσεται στη συνέχεια σε άγρια σπλατεριά! Δεν πρόκειται, παρόλα αυτά, να σε ενοχλήσει αυτό καθόλου στο να την παρακολουθήσεις, αφού σου δίνεται η ευκαιρία να γνωρίσεις καλύτερα τους χαρακτήρες και να προετοιμαστείς γι’ αυτό που θα επακολουθήσει. Οι ερμηνείες είναι, αν μη τι άλλο, απολαυστικές και –χωρίς να αποτελεί κάτι το πρωτότυπο, που να μην έχεις ξαναδεί- πρόκειται για άκρως ψυχαγωγική επιλογή, που θα σε ικανοποιήσει!

Scream: Ακολούθα τους κανόνες και ίσως επιζήσεις!

90sscream_posterΣκηνοθεσία: Wes Craven
Σενάριο: Kevin Williamson
Μουσική: Marco Beltrami
Ηθοποιοί: Neve Campbell, David Arquette, Courteney Cox, Skeet Ulrich
Είδος: Slasher
Αξιολόγηση: ★
★
★
★★

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★
★
★
★
☆
Φρίκη: ★
★
★

☆☆
Τρόμος: ★
★
★
★
☆
Αγωνία: ★
★
★
★★

SCREAM (1996)
Μην κάνεις σεξ, μην πιεις αλκοόλ, μην πάρεις ναρκωτικά και, για όνομα του Θεού, ποτέ μα ποτέ μην πεις «επιστρέφω αμέσως»! Αυτοί είναι οι απλοί κανόνες, που αν τους ακολουθούσαν όλοι στις ταινίες τρόμου τότε, κατά πάσα πιθανότητα, κανείς δεν θα πέθαινε! Και είναι η πρώτη φορά που κάποιος τους ξεστόμισε μέσα σε ένα… θρίλερ! Και να μην ήξερες από τον τίτλο για ποια ταινία θα μιλούσα απόψε, τρομολάγνε μου, νομίζω ότι αυτή η πρώτη φράση θα ήταν αρκετή για να το καταλάβεις. Εκτός και αν δεν έχεις δει το Scream –παράπτωμα που μπορώ να σου συγχωρήσω μόνο αν είσαι 20 ετών και κάτω και δεν έχεις προλάβει ακόμα να καλύψεις τα κενά σου παρακολουθώντας όλα τα υπέροχα θρίλερ που έχασες όσο ήσουν απασχολημένος με το να θηλάζεις ή να μαθαίνεις την προπαίδεια!

TI MAΣ ΛΕΣ;
Ένας μανιακός, που οι ντόπιοι αποκαλούν Ghostface, εξ’αιτίας της μάσκας που φοράει, σκορπά τον τρόμο στο Woodsboro, δολοφονώντας άγρια δύο μαθητές του τοπικού Λυκείου. Σύντομα, ο δολοφόνος στοχοποιεί και καταδιώκει τη Sidney και όσους την περιβάλλουν. Εκείνη αρχίζει να αναρωτιέται αν πίσω από τη μάσκα του δολοφόνου κρύβεται κάποιο κοντινό της πρόσωπο και αν οι φόνοι έχουν σχέση με τον φόνο της μητέρας της, που συνέβη ακριβώς έναν χρόνο πριν. Στην προσπάθειά της να ανακαλύψει την αλήθεια, θα συμμαχήσει με την Gale Weathers, μια καιροσκόπο ρεπόρτερ που γνωρίζει καλά το παρελθόν της Sidney, και τον Dewey, τον βοηθό σερίφη της πόλης και αδελφό της καλύτερής της φίλης.

Το Scream είναι μια από τις ταινίες-σταθμούς στην ιστορία του κινηματογραφικού τρόμου και η δεύτερη καλύτερη (κατά την ταπεινή μου γνώμη) που έχει σκηνοθετήσει ο Wes Craven (για την πρώτη, στην οποία είχε αναλάβει και το σενάριο, μιλήσαμε εδώ!) Αλλά ο Craven δεν θα μπορούσε να πετύχει και πολλά πράγματα αν δεν είχε ήδη στα χέρια του ένα αξιόλογο σενάριο από τον ταλαντούχο κύριο Kevin Williamson. Αυτό που ίσως δεν γνωρίζουν πολλοί είναι ότι ο Williamson εμπνεύστηκε την ταινία από τη δράση ενός αληθινού serial killer που δολοφόνησε πέντε μαθητές στη Florida (και ο οποίος πρόλαβε να απολαύσει την αρχική τριλογία που ενέπνευσε η αφεντομουτσουνάρα του, πριν φάει τη θανάσιμη ενεσούλα του το 2006…)

Το φιλμ ήρθε σε μια περίοδο που το slasher genre είχε βαλτώσει πλήρως, καθώς οι νέες προσθήκες του είδους περιορίζονταν κυρίως σε αμέτρητα σίκουελ παλιών franchise -τα οποία είχαν ήδη γίνει σούπα και γυρίζονταν απλώς για να γυριστούν- ή αδιάφορες παραγωγές απευθείας σε DVD. Με τους σχετικά αναγνωρίσιμους ηθοποιούς του (κάτι πρωτόγνωρο για ταινία του είδους ως τότε), το χιούμορ και την αυτοεπίγνωση του σεναρίου και την έξυπνη πλοκή, όχι μόνο έδωσε έναν αέρα ανανέωσης, αλλά στην κυριολεξία κατάφερε να αναβιώσει το είδος! Δικαίως, λοιπόν, μέχρι και σήμερα διατηρεί το ρεκόρ του πιο επιτυχημένου σε εισπράξεις slasher film στον κόσμο!

Το σημαντικότερο συστατικό που έκανε την ταινία να ξεχωρίσει και να αγαπηθεί δεν είναι μόνο το ότι βγάζει κοροϊδευτικά τη γλώσσα σε ολόκληρο το είδος που αντιπροσωπεύει, αλλά και το ότι αυτοπαρωδείται κιόλας με τον πιο επιτυχημένο τρόπο! Οι χαρακτήρες της ταινίας έχουν πλήρη επίγνωση των κλασικών στοιχείων που απαρτίζουν τις ταινίες τρόμου. Τους βλέπεις να συζητάνε γι΄αυτά, να απαριθμούν τις συμβάσεις που χρησιμοποιούνται και να διακωμωδούν τα κλισέ, λίγο πριν οι ίδιοι –κυνηγημένοι από τον δολοφόνο- καταφύγουν αναπόφευκτα στα ίδια ακριβώς κλισέ! Το σενάριο προσπαθεί συνεχώς να σου υπενθυμίσει ότι αυτό που βλέπεις είναι «ακόμη μια ταινία θρίλερ» στην οποία ξέρεις ακριβώς τι να περιμένεις και, παρόλα αυτά, καταφέρνει με αυτό ακριβώς το τέχνασμα να αποδείξει ότι «δεν είναι ακόμη μια ταινία θρίλερ»!

Τα πάντα στην ταινία είναι άρτια: η αλησμόνητη εισαγωγή είναι χορταστική, καθηλωτική και σε βάζει από νωρίς στο κλίμα, το σενάριο έχει τις κατάλληλες δόσεις τρόμου/χιούμορ, οι ερμηνείες είναι πολύ καλές και πειστικές, ο δολοφόνος καταφέρνει να ξεχωρίσει και να διαφοροποιηθεί και οι ανατροπές σε κρατάνε σε εγρήγορση. Μέχρι το τέλος σε κρατά σε αγωνία και καταφέρνει να κρατήσει τον ένοχο και τα κίνητρά του καλά κρυμμένα. Φυσικά, κάποιοι το κατηγόρησαν ως υπερβολικά βίαιο –διότι, ως γνωστόν, οι ταινίες slasher έχουν να κάνουν με πολύχρωμους μονόκερους που κόβουν φέτες από φρούτα και ψήνουν τάρτες! Το κερασάκι στην τούρτα ήρθε κάποια χρόνια αργότερα όταν το 1998 και το 1999, το Scream και το πρώτο του σίκουελ «ενέπνευσαν» κάτι βλαμένα να διαπράξουν δολοφονία και απόπειρα δολοφονίας, αντιστοίχως -οπότε όλοι οι στριμόκωλοι των ΗΠΑ βρήκαν ευκαιρία να μιλήσουν για το κακό παράδειγμα που δίνει ο κινηματογράφος στους νέους. Πάντα αυτά τα ανήλικα σου χαλάνε τη διασκέδαση…

Παρά τις όποιες διαμάχες, πάντως, είναι αδιαμφισβήτητο ότι η ταινία έγραψε ιστορία και γι’ αυτό το λόγο απέσπασε και διθυραμβικές κριτικές για τη φρεσκάδα της –και της συγχωρούμε το γεγονός ότι εξ’αιτίας της φάγαμε στη μάπα και πέντε κακόγουστα, κρύα και οδυνηρά Scary Movie. (Το αστείο της υπόθεσης; Ο τίτλος της ταινίας προοριζόταν αρχικά να είναι… Scary Movie!)

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, είναι η απολαυστικότερη «κραυγή» στην ιστορία του κινηματογράφου!


GEEKY TRIVIA
Οι σκηνές που είναι γυρισμένες στο γυμνάσιο, ήταν προγραμματισμένες να κινηματογραφηθούν στο Santa Rosa High School της Καλιφόρνια. Όταν, όμως, τα μέλη του σχολικού συμβουλίου διάβασαν το σενάριο και συνειδητοποίησαν ότι η ταινία δεν ήταν… κωμωδία, όπως νόμιζαν αρχικά, αρνήθηκαν να γίνει το γύρισμα. Η παραγωγή αναγκάστηκε να μεταφερθεί σε άλλο σχολείο και ο Wes Craven πήρε το αίμα του πίσω στους τίτλους τέλους, όπου στο κομμάτι των ευχαριστιών πρόσθεσε ένα καθόλου διακριτικό: «NO THANKS WHATSOEVER TO THE SANTA ROSA CITY SCHOOL DISTRICT GOVERNING BOARD». Ξενέρωτοι!


MIA ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ
Η μεγάλη επιτυχία της ταινίας οδήγησε σε ακόμη δύο σίκουελ, οι ιδέες για τα οποία ήταν ήδη γραμμένες από τον Williamson που ούτως ή άλλως προόριζε το φιλμ να οδηγήσει σε franchise. Έντεκα χρόνια μετά το τέλος της τριλογίας, ένα νέο σίκουελ γυρίστηκε, με σκοπό να ξεκινήσει νέα τριλογία. Όλα τα σίκουελ πατάνε στο ίδιο μοτίβο «αυτοεπίγνωσης».

  • Scream 2 (1997) ★
★
★
★★
    H Sidney είναι πλέον φοιτήτρια και αυτή τη φορά ένας νέος δολοφόνος αντιγράφει τους αρχικούς φόνους του Woodsboro, ενώ η ίδια δείχνει να είναι πάλι στο μάτι του κυκλώνα. Η ταινία, στα χνάρια της πρώτης, έχει τους ήρωές της να καυτηριάζουν τις συμβάσεις των σίκουελ ταινιών τρόμου, πέφτοντας πάλι θύματα σε αυτές.
    Από τις σπάνιες περιπτώσεις που η συνέχεια καταφέρνει να ξεπεράσει σε ποιότητα ακόμη και την αρχική ταινία (αν και δεν κατάφερε να την ξεπεράσει και σε εισπράξεις.)
  • Scream 3 (2000) ★
★
★☆☆
    Αυτή τη φορά έχουμε μια ταινία μέσα σε ταινία, καθώς το σενάριο περιστρέφεται γύρω από τους φόνους των μελών του καστ της ταινίας «Stab 3»που είναι βασισμένη στην αληθινή ιστορία του Woodsboro! Η Sidney, που πλέον ζει αποτραβηγμένη από την κοινωνία, είναι και πάλι το πρόσωπο-κλειδί. Για ακόμη μία φορά, οι χαρακτήρες σατιρίζουν τα κλισέ που απαρτίζουν μια τυπική τριλογία θρίλερ. Η ταινία πήγε σαφώς χειρότερα από τις προηγούμενες, κυρίως επειδή απέκτησε έναν περισσότερο κωμικό τόνο.
  • Scream 4 (2011) ★
★
★★☆
    Η Sidney επιστρέφει στο Woodsboro 15 χρόνια μετά τους πρώτους φόνους που συγκλόνισαν την τοπική κοινωνία. Μαζί της, όμως, επιστρέφει και ο Ghostface, καθώς οι φόνοι ξεκινούν και πάλι και, αυτή τη φορά, οι υποψίες βαραίνουν ακόμη και την ίδια. Η ταινία ξαναπαίρνει το πιο σκοτεινό και βίαιο ύφος της, αλλά τα πράγματα είναι διαφορετικά τώρα, καθώς οι κανόνες των θρίλερ έχουν αλλάξει με το πέρασμα του χρόνου και τα πάντα είναι πλέον πιθανά!
  • Scream: The TV Series (2015-) ★
★
★☆☆
    Μεταφορά του franchise στη μικρή οθόνη, για λογαριασμό του MTV. Η σειρά, αντί να ακολουθήσει τα γεγονότα των ταινιών, τα επαναπροσδιορίζει. Το σενάριο περιστρέφεται γύρω από μια σειρά φόνων που λαμβάνουν χώρα μετά από ένα περιστατικό cyberbullying, οι οποίοι θυμίζουν μια σειρά από φόνους που είχαν γίνει παλιότερα στην ίδια πόλη. Αν και δίχασε κάπως τους κριτικούς, το κοινό την αγκάλιασε και η δεύτερη σεζόν ξεκινά μέσα στο 2016.

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Απογοητευτικά τα νέα για τους φαν. Το Scream 4 υποτίθεται ότι θα ήταν το εφαλτήριο για μια νέα τριλογία, αν τα πήγαινε καλά στις εισπράξεις. Παρόλα αυτά, μετά την επιτυχημένη έλευση της τηλεοπτικής σειράς, οι παραγωγοί των ταινιών δήλωσαν κατηγορηματικά ότι δεν θα υπάρξει νέα ταινία, καθώς η σειρά είναι μια καλή ευκαιρία για να βρει νέα ζωή και κοινό το franchise.

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:
SC3 SC4 SC5