Upgrade: Ετοιμάσου για την 2.0 έκδοσή σου!

Σκηνοθεσία: Leigh Whannell
Σενάριο: Leigh Whannell
Μουσική: Jed Palmer
Ηθοποιοί: Logan Marshall-Green, Betty Gabriel κ.α.
Είδος: Body Horror
Αξιολόγηση: ★★★★★

ΤΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα ★★★★☆
Φρίκη: ★★★★☆
Τρόμος: ★☆☆☆☆
Αγωνία: ★★★★★

UPGRADE (2018)
Ο σημερινός δημιουργός δεν χρειάζεται καμιά ιδιαίτερη σύσταση στους φαν των ταινιών τρόμου, καθώς είναι το διεστραμμένο μυαλό που κρύβεται πίσω από τα διαβόητα SAW (τα τρία πρώτα και καλύτερα, τουλάχιστον, πριν αρχίσει να γίνεται σούπα η φάση) και τα Insidious. Πολύ πρόσφατα αποφάσισε να κάτσει και στην σκηνοθετική καρέκλα, αναλαμβάνοντας τα ηνία για το τελευταίο Insidious. Η σημερινή πρόταση είναι μόλις η δεύτερη ταινία που σκηνοθετεί και οφείλω να ομολογήσω ότι είμαι αρκετά ανυπόμονος για τα μελλοντικά του σχέδια!

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Η ταινία διαδραματίζεται στο μέλλον, όπου η τεχνολογία έχει προχωρήσει αρκετά ώστε να υπάρχει πλέον η δυνατότητα «αναβαθμισμένων» ανθρώπων, χάρη στη χρήση μηχανικών και ηλεκτρονικών εμφυτευμάτων. Ο Grey είναι ένας παλαιάς κοπής μηχανικός που δουλεύει από το σπίτι του, στο οποίο ζει με τη σύζυγό του, την Asha. Μετά από μια επίσκεψή τους στον Eron Keen, έναν καινοτόμο εφευρέτη και πελάτη του Grey, το αυτοκίνητό τους παθαίνει βλάβη και το ζευγάρι βρίσκεται εγκλωβισμένο σε μια κακόφημη συνοικία. Η επαφή τους με μια ομάδα εγκληματιών καταλήγει με την Asha νεκρή και εκείνον τετραπληγικό. Ο Eron, όμως, έχει μια πρόταση που πρόκειται να αλλάξει τη ζωή του Grey για πάντα: το STEM, ένα πειραματικό εμφύτευμα που μπορεί να του δώσει πίσω τον πλήρη έλεγχο στο σώμα του. Ο Grey δέχεται και πολύ σύντομα ανακαλύπτει ότι το τσιπάκι μπορεί να κάνει πολύ περισσότερα απ’ όσο φανταζόταν. Το κυριότερο; Του δίνει τη δυνατότητα να αναζητήσει εκδίκηση για τη δολοφονία της γυναίκας του…

Η ταινία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί άνετα ως ένα φουτουριστικό Death Wish, καθώς η κεντρική της πλοκή είναι, ουσιαστικά, μια ιστορία εκδίκησης. Παρόλα αυτά, τα έντονα στοιχεία sci-fi περιορίζουν (ή αναβαθμίζουν, για να κάνω και λογοπαίγνιο!) αρκετά την προβλεψιμότητα και τη μονοτονία του είδους, καθώς οδηγούν την ιστορία από διαφορετικά μονοπάτια. Το σενάριο είναι καλογραμμένο και δεμένο και η σκοτεινή ατμόσφαιρα της ταινίας έχει έντονα cyberpunk στοιχεία, ανάλογα κλασικών δυστοπικών φουτουριστικών ταινιών. Αρκετοί φαν, μάλιστα, θεωρούν πως θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ένα μεγάλο επεισόδιο του Black Mirror –και αυτό είναι μεγάλη φιλοφρόνηση!
Το μεγαλύτερο ατού του Upgrade, όμως, είναι οι απίστευτες σκηνές μάχης, οι οποίες είναι τόσο άρτια χορογραφημένες και σκηνοθετημένες, που θα σε εντυπωσιάσουν σίγουρα! Ο Whannell παίζει κυριολεκτικά τις κάμερες στα δάχτυλά του, οι οποίες αποτελούν μέρος της δράσης, ακολουθώντας τον πρωταγωνιστή σε κάθε ακροβατικό και κάθε κίνηση που κάνει.

Η δράση, η αγωνία, το χιούμορ, αλλά και η φρίκη δένουν αρμονικά μεταξύ τους, χωρίς το ένα στοιχείο να υπερέχει των άλλων και το αποτέλεσμα είναι μια ταινία με γρήγορο ρυθμό, χωρίς περιττά πλατιάσματα, με ισχυρές δόσεις αδρεναλίνης. Φυσικά, υπάρχουν και μπόλικες σκηνές φρίκης –σήμα κατατεθέν του σκηνοθέτη/σεναριογράφου, ο οποίος δεν ξεχνάει τις ρίζες του! Και ενώ, ουσιαστικά, πρόκειται για μια low budget παραγωγή, στο τέλος νιώθεις απολύτως ικανοποιημένος, σαν να παρακολούθησες κάποια υπερπαραγωγή –άλλη μια απόδειξη ότι τα λεφτά δεν είναι τόσο σημαντικά όσο το ταλέντο!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, δεν το συζητάμε καν. Θα το δεις!

GEEKY TRIVIA
Στις προαναφερθείσες σκηνές μάχης η κάμερα παραμένει ως επί το πλείστον κεντραρισμένη στον πρωταγωνιστή, έτσι ώστε να εμφανίζεται πάντα στο μέσο του πλάνου. Αυτό το πέτυχε ο Whannell τοποθετώντας ένα τηλέφωνο κάπου πάνω στον ηθοποιό και ζευγοποιώντας τις κάμερες με αυτό, έτσι ώστε να το ακολουθούν με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ακρίβεια!

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Ο παραγωγός δήλωσε προσφάτως ότι υπάρχουν σχέδια για ένα σίκουελ. Κατά πάσα πιθανότητα είναι νωρίς ακόμα για να έχουν ξεκινήσει οι προεργασίες, όμως η ιστορία έχει αρκετές δυνατότητες για διεύρυνση!

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Το Cloud αποκτά λίγο πιο κυριολεκτική έννοια!

Υπάρχει πιο εφιαλτική μοίρα από αυτήν;

Κάποιοι αυτό το αποκαλούν «βελτίωση»!

5 (ακόμη) θρίλερ που θα κάψουν τον εγκέφαλό σου!

DAFUQ DID I JUST WATCH, AGAIN?
Σου έχω ήδη παρουσιάσει πέντε καμμένες ταινίες και τώρα επιστρέφω με ακόμη πέντε, ώστε ν’ αποτελειώσω όσα εγκεφαλικά κύτταρά σου γλίτωσαν την πρώτη φορά! Τα τελευταία χρόνια έχουν αρχίσει να εμφανίζονται όλο και περισσότερες αλλόκοτες, περίεργες και σχεδόν ασυνάρτητες παραγωγές, λες και οι σκηνοθέτες/σεναριογράφοι έχουν ξεκινήσει κάποιον άτυπο διαγωνισμό για το ποιος θα καταφέρει να κάνει περισσότερους θεατές να βγούνε από τις κινηματογραφικές αίθουσες με γουρλωμένα μάτια, ανοιχτό στόμα και το τηλέφωνο ενός ψυχιάτρου στο speed dial. Παρόλα αυτά, κάθε ταινία καταφέρνει να βρει εν τέλει το κοινό της, αν κρίνω από το γεγονός ότι πολλές από τις εντελώς φευγάτες αποκτούν και cult status και πιστούς ακόλουθους που παρακαλάνε για σίκουελ! Βρες, λοιπόν, το θάρρος, το κουράγιο και την όρεξη να δεις και τις σημερικές προτάσεις –σου υπόσχομαι ότι δεν έχει πάλι λάστιχα που ανατινάζουν κεφάλια ή κόλπους με δόντια, αυτή τη φορά τα πράγματα είναι πιο προσγειωμ… εντάξει, ψέματα λέω, η μία ταινία έχει τεράστιες σφήκες και η άλλη έναν μεταλλαγμένο τύπο σε βόθρο, οπότε δες με δική σου ευθύνη!


AUDITION (1999)

Σκηνοθεσία: Takashi Miike
Σενάριο: Daisuke Tengan
Μουσική: Kōji Endō
Ηθοποιοί: Ryo Ishibashi, Eihi Shiina
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★★★★☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ο Shigeharu έχει μείνει χήρος και μεγαλώνει τον γιο του μόνος του τα τελευταία εφτά χρόνια. Μετά από παρότρυνση εκείνου, αποφασίζει να αρχίσει πάλι να βγαίνει με γυναίκες, με απώτερο σκοπό να βρει μια νέα σύζυγο. ‘Ενας φίλος του, όμως, ο οποίος είναι κινηματογραφικός παραγωγός, τον πείθει να οργανώσουν μια ψεύτικη οντισιόν, μέσα από την οποία ο Shigeharu θα μπορέσει να διαλέξει τη γυναίκα με την οποία ταιριάζει περισσότερο. Πριν την ακρόαση, όμως, τραβάει την προσοχή του το βιογραφικό σημείωμα της Asami, μιας αινιγματικής, νεαρής γυναίκας, με την οποία αποφασίζει να γνωριστεί καλύτερα, αγνοώντας τις προτροπές του φίλου του να την αποφύγει, καθώς θεωρεί ότι είναι αρκετά αλλόκοτη και κρύβει πολλά μυστικά.

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, η ταινία –που είναι βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο του Ryu Murakami– ξεκινά πολύ ομαλά, εκτυλίσσεται φυσιολογικά και ξαφνικά αρχίζει μια ταχύτατη κατάβαση προς την παράνοια! Και, αν και οι σκηνές τρόμου είναι μετρημένες στα δάχτυλα, είναι τόσο φρικαλέες ή αηδιαστικές, που ανάγκασαν πολλούς θεατές κατά την προβολή της να φύγουν σοκαρισμένοι -στην Ιαπωνία τώρα αυτό, που δεν τους λες και άβγαλτους σε ταινίες τρόμου! Πρόκειται για μια εξαιρετικά δυνατή παραγωγή που χτίζει το σασπένς σταδιακά και σταθερά, μέχρι που νιώθεις ότι κάθεσαι σε αναμμένα κάρβουνα. Αν μη τι άλλο, ταινία που ο Eli Roth έχει δηλώσει ότι είδε με δυσκολία, αξίζει σίγουρα να τη δεις! Τώρα τελευταία αποφάσισαν να τη μεταφέρουν κι αυτή στον αμερικανικό κινηματογράφο, πατώντας ακόμη περισσότερο στο βιβλίο.


HORNS (2013)

Σκηνοθεσία: Alexandre Aja
Σενάριο: Keith Bunin
Μουσική: Robin Coudert
Ηθοποιοί: Daniel Radcliffe, Max Minghella, Joe Anderson, Juno Temple κ.α.
Είδος: Dark Fantasy
Αξιολόγηση: ★★★☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Όταν το κακοποιημένο πτώμα της Merrin ανακαλύπτεται σε ένα δάσος, όλες οι υποψίες πέφτουν αμέσως στον σύντροφό της, Ignatius. Παρότι δεν υπάρχουν ακλόνητα αποδεικτικά στοιχεία εναντίον του και παρά το γεγονός ότι ο ίδιος δηλώνει αθώος, ολόκληρη η τοπική κοινωνία –εκτός από τον παιδικό φίλο και δικηγόρο του- τον αντιμετωπίζει με περιφρόνηση, δυσπιστία ή μίσος, πράγμα που τον οδηγεί στο ποτό. Τα πράγματα, όμως, παίρνουν ακόμη χειρότερη τροπή, όταν ο Ignatius ξυπνά ένα πρωί και ανακαλύπτει ότι δύο μεγάλα κέρατα έχουν αρχίσει να φυτρώνουν στο μέτωπό του! Ανήμπορος να τα ξεφορτωθεί, αφήνεται σιγά σιγά σε μια αλλόκοτη μετάλλαξη που δεν θα αλλάξει μόνο τη δική του ζωή, αλλά και όλων όσοι έρχονται σε επαφή μαζί του…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, άλλη μια ταινία βασισμένη σε βιβλίο –αυτό του Joe Hill– η οποία επίσης γίνεται όλο και πιο παρανοϊκή όσο εκτυλίσσεται! Η σκοτεινή, υποβλητική ατμόσφαιρα της ταινίας και η εξαιρετική ερμηνεία του Radclliffe είναι τα μεγαλύτερα ατού της ταινίας, η οποία παντρεύει με πετυχημένο τρόπο τον τρόμο και την κωμωδία. Το σενάριο είναι σίγουρα αρκετά πρωτότυπο και σε κρατά ως το φινάλε, ειδικά με κάθε νέα αποκάλυψη. Παρόλα αυτά, προς το τέλος το χάνει λίγο και η γενική αίσθηση που σου αφήνει είναι ότι είδες κάτι καλό, που θα μπορούσε να είναι, όμως, πολύ καλύτερο. Δεν ξέρω τι είναι αυτό που της λείπει, αλλά δεν με ενθουσίασε όσο θα περίμενα.


SEPTIC MAN (2013)

Σκηνοθεσία: Jesse Thomas Cook
Σενάριο: Tony Burgess
Μουσική: Nate Kreiswirth
Ηθοποιοί: Jason David Brown, Molly Dunsworth, Robert Maillet
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★★☆☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ο Joe εργάζεται ως υπάλληλος καθαρισμού λυμάτων σε μια μικρή, βρετανική κωμόπολη. Όταν τα αποθέματα νερού της πόλης μολύνονται, οι κάτοικοι αναγκάζονται να την εκκενώσουν μέχρι να βρεθεί η αιτία της μόλυνσης. Ο Joe αναλαμβάνει να ερευνήσει το τοπικό εργοστάσιο διαχείρησης λυμάτων, αλλά καταλήγει παγιδευμένος από δύο μυστηριώδεις άντρες, μέσα σε μια δεξαμενή με απόβλητα. Καθώς κάθε προσπάθειά του να δραπευτεύσει στέφεται με αποτυχία, τα τοξικά απόβλητα αρχίζουν σιγά σιγά να τον μετατρέπουν σε ένα φρικαλεό, μεταλλαγμένο πλάσμα.

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, αν ο τίτλος σε έκανε να φαντάζεσαι κάποια ταινία με τον πιο σιχαμένο υπερήρωα του κόσμου, σε στυλ The Toxic Avenger, θ΄απογοητευτείς όπως απογοητεύτηκα κι εγώ! Η ταινία δίχασε, με κάποιους να τη θεωρούν πολύ περίεργη και εφευρετική και άλλους να τη θεωρούν το ίδιο σκατά με τα κυριολεκτικά σκατά που δείχνει σε όλη τη διάρκειά της! Ταυτίζομαι περισσότερο με τους δεύτερους. Δεν έχω πρόβλημα με περίεργες ταινίες, αλλά η συγκεκριμένη είναι σχεδόν ασυνάρτητη, αφού πολλά πράγματα στο σενάριο είτε δεν βγάζουν νόημα είτε δεν εξηγούνται καν! Επίσης, αν αηδιάζεις εύκολα, θα σε δυσκολέψει μάλλον!


COOTIES (2014)

Σκηνοθεσία: Jonathan Milott
Σενάριο: Leigh Whannell, Ian Brennan
Μουσική: Kreng
Ηθοποιοί: Elijah Wood, Alison Pill, Rainn Wilson, Jack McBryer κ.α.
Είδος: Horror Comedy
Αξιολόγηση: ★★★☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ο Clint, ένας εκκολαπτόμενος συγγραφέας τρόμου που ακόμη δεν έχει καταφέρει να εκδώσει βιβλίο, επιστρέφει στη γενέτειρά του για να καλύψει τη θέση ενός δασκάλου στο τοπικό δημοτικό σχολείο. Εκεί θα συναντηθεί ξανά με την παιδική του φίλη και κρυφό του έρωτα, Lucy, η οποία εργάζεται στο ίδιο σχολείο. Από την πρώτη μέρα, όμως, τα πράγματα πάνε στραβά, κυρίως όταν ένα κοριτσάκι, το οποίο έχει καταναλώσει μολυσμένες κοτομπουκιές κι έχει αρχίσει να έχει αλλόκοτα συμπτώματα, επιτίθεται σε έναν συμμαθητή της και τον δαγκώνει. Πολύ σύντομα, όλα τα παιδιά του σχολείου μετατρέπονται σε αιμοβόρα, επιθέτικα κτήνη και ένα μακελειό άνευ προηγουμένου αρχίζει να εκτυλίσσεται!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, αν μισείς τα παιδιά, με αυτή την ταινία θα τα μισήσεις ακόμη περισσότερο! Πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα παραλλαγή στο genre των ζόμπι –που θυμίζει λίγο μια πιο light, κωμική εκδοχή του 28 Days Later. Παρόλα αυτά, οι συγκεκριμένες ταινίες, όσες παραλλαγές και αν δοκιμάσουν, έχουν αρχίσει λίγο να κουράζουν και να αναμασούν τα ίδια κλισέ. Έχει κάμποσες σκηνές φρίκης –οι οποίες, μάλιστα, μοιάζουν πιο αλλόκοτες, αφού υπαίτιοι γι’ αυτές είναι ένα μάτσο ανήλικα– αλλά οι σκηνές αγωνίας και δράσης δεν έχουν τίποτα το καινούργιο να προσφέρουν. Καλούτσικη για να περάσεις την ώρα σου, αλλά αν ψάχνεις για κωμωδία τρόμου με ζόμπι, τότε το Zombieland έκανε καλύτερη δουλειά!


STUNG (2015)

Σκηνοθεσία: Benni Diez
Σενάριο: Adam Aresty
Μουσική: Mica Levi
Ηθοποιοί: Matt O’Leary, Jessica Cook, Lance Henriksen, Clifton Collins Jr. κ.α.
Είδος: Horror Comedy
Αξιολόγηση: ★★★☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Μια πλούσια ηλικιωμένη οργανώνει garden party στην απομονωμένη βίλα της, την οργάνωση του οποίου αναλαμβάνουν η Julia και ο Paul, οι οποίοι έχουν μια μικρή εταιρεία catering και προσπαθούν να αποκτήσουν επαφές με την αριστοκρατία. Το πάρτυ, όμως, θα διακοπεί απότομα όταν εμφανιστούν κάποιοι απρόσκλητοι επισκέπτες: ένα σμήνος από τεράστιες, δολοφονικές σφήκες που αρχίζουν να πετάγονται από το χώμα και να τρώνε τους καλεσμένους!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, η ταινία είναι από τις καλές «κακές» ταινίες, που είναι τόσο εξωφρενικές, που καταφέρνουν να σε ψυχαγωγήσουν μέχρι το τέλος! Διαθέτει καλοδουλεμένα ψηφιακά και πρακτικά εφέ, συμπαθητικούς χαρακτήρες (ως επί το πλείστον) και κάμποσες σκηνές φρίκης που θα ικανοποιήσουν τη δίψα σου για αίμα! Η πλοκή είναι σχετικά απλή, όπως συμβαίνει σε ανάλογες ταινίες, αλλά η δράση μπόλικη. Και έχει ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΣΦΗΚΕΣ! Τι άλλο θέλεις πια;

Saw: Πόσο αποφασισμένος είσαι να επιζήσεις;

00ssaw-posterΣκηνοθεσία: James Wan
Σενάριο: Leigh Whannell
Μουσική: Charlie Clouser
Ηθοποιοί: Cary Elwes, Leigh Whannell , Danny Glover, Michael Emerson, Toby Bell κ.α.
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★
★
★
★
★

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★
★
★
★
★

Φρίκη: ★
★
★
★
★

Τρόμος: ★
★
★
★
★

Αγωνία: ★
★
★
★
★


SAW (2004)
Μια και μου το ζήτησε και ο μοναδικός μου σχολιαστής ως τώρα, ήρθε η ώρα ν’ ασχοληθούμε με το franchise που άλλαξε τα δεδομένα στα splatter κι έγραψε ιστορία στον χώρο των ταινιών τρόμου, καταφέρνοντας να συμπεριληφθεί ακόμα και στο Guinness World Records ως το «πιο επιτυχημένο franchise τρόμου». Προφανώς, τα κομμένα μέλη και τα χυμένα σπλάχνα πουλάνε πιο πολύ στον κινηματογράφο απ’ ό,τι στα χασάπικα! Φυσικά, το σκληρό περιεχόμενο της ταινίας συζητήθηκε κι επικρίθηκε αρκετά, αλλά ταυτόχρονα έδωσε νέα πνοή στον χώρο του torture porn και παρά τις χλιαρές εώς αρνητικές κριτικές, απέκτησε φανατικό fan club από αρρωστάκια.

TI MAΣ ΛΕΣ;
Ο Adam και ο Lawrence ξυπνούν μέσα στο μπάνιο ενός υπόγειου, εγκαταλελειμμένου κτιρίου. Κανείς δεν τους δεν μπορεί να θυμηθεί πώς βρέθηκε εκεί ούτε γνωρίζουν τον λόγο για τον οποίο έχουν απαχθεί. Όταν ανακαλύπτουν ένα κασετοφωνάκι και κασέτες που απευθύνονται στον καθένα τους, συνειδητοποιούν ότι αποτελούν τα νέα θύματα του παρανοϊκού δολοφόνου Jigsaw, ο οποίος απάγει ανθρώπους που έχουν χάσει το νόημα της ζωής και τους υποβάλλει σε σκληρές, επίπονες δοκιμασίες, με σκοπό να ξυπνήσει μέσα τους το αίσθημα της επιβίωσης. Δοκιμασίες στις οποίες αν αποτύχουν, οδηγούνται συνήθως σε φριχτό θάνατο. Ο Adam και ο Lawrence έχουν με τη σειρά τους διαφορετικές οδηγίες ο καθένας, τις οποίες πρέπει ν’ ακολουθήσουν κατά γράμμα αν θέλουν να βγούνε ζωντανοί από το δωμάτιο…

Το Saw«Σε βλέπω», όπως είναι ο τραγικά λανθασμένος, ελληνικός τίτλος) είναι ένα έξυπνο και πρωτότυπο θρίλερ για γερά νεύρα και δυνατές αντοχές και με εικόνες τόσο σκληρές που θα σε κάνουν πολλές φορές να κλείσεις μάτια και αυτιά και να φωνάζεις «λαλαλαλαλαλαλα» (εξαρτάται αν θα πετύχεις την unrated version, κιόλας!) Η αλήθεια, φυσικά, είναι ότι η ταινία προοριζόταν περισσότερο για θρίλερ μυστηρίου με αρκετά περιορισμένες σκηνές φρίκης. Και σε σχέση με τα σίκουελ, τα οποία μετατρέπουν το franchise σε ένα ανατριχιαστικό, σαδιστικό και φρικαλέο λουτρό αίματος και του κολλάνε τη ρετσινιά του torture porn, η αρχική ταινία είναι όντως η πιο light της σειράς. Το σενάριο, πάντως, είναι γεμάτο μυστήριο και ανατροπές και το συγκλονιστικό φινάλε προκάλεσε εξάρθρωση σε πολλά σαγόνια όταν προβλήθηκε στα σινεμά. Οι κριτικοί, φυσικά, δεν το πήραν με πολύ καλό μάτι, αλλά κανείς δεν παίρνει ποτέ στα σοβαρά τους κριτικούς, έτσι κι αλλιώς.

Η ατμόσφαιρα είναι απολύτως κλειστοφοβική και αγωνιώδης και σε καθηλώνει, καθώς όσο περνά ο χρόνος και στενεύουν τα περιθώρια για τους ήρωες, αρχίζεις να σκέφτεσαι κι εσύ τι θα έκανες στη θέση τους και να ψάχνεις για πιθανές εξόδους από το απίθανο αδιέξοδο στο οποίο βρίσκονται. Η κινηματογράφηση έχει αρκετά τραχειά και άγρια αισθητική, πράγμα που κάνει την ταινία να ξεχωρίζει –έστω κι αν αυτό προέκυψε λόγω του χαμηλού budget και περιορισμένου χρόνου, μια και ο σκηνοθέτης δεν μπορούσε να γυρίσει τις πιο «ραφιναρισμένες» σκηνές που ήθελε και αναγκάστηκε να δουλέψει πιο βιαστικά και διεκπεραιωτικά. Ο Leigh Whannell, που υποδύεται τον Adam, είναι και ο σεναριογράφος της ταινίας (και των δύο πρώτων σίκουελ) και, πιθανότατα, πολύ-πολύ διαταραγμένος άνθρωπος! Η μουσική, που έγινε αμέσως σήμα κατατεθέν της ταινίας και παραλλαγές της χρησιμοποιήθηκαν σε όλα τα σίκουελ, ανήκει στον Charlie Clouser, πρώην μέλος του συγκροτήματος Nine Inch Nails.

Το πιο πρωτότυπο σε αυτή τη σειρά θρίλερ, πάντω, είναι ότι κάθε ξεχωριστό installment είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τα προηγούμενα -σε αντίθεση με τα περισσότερα franchise που το μόνο κοινό που έχουν είναι ο δολοφόνος και συνήθως ποδοπατάνε το continuity χωρίς ίχνος τσίπας! Στο SAW δεν ισχύει αυτό. Όλα δένουν μεταξύ τους και μπλέκονται περίτεχνα, με τα γεγονότα μιας ταινίας να συμβαίνουν πριν, μετά ή παράλληλα με γεγονότα άλλης -πράγμα που επιβεβαιώνει πάλι το πόσο διαταραγμένοι είναι όσοι ασχολήθηκαν με το σενάριο! Αυτό, όμως, είναι και το πιο αδύναμο σημείο του franchise, μια και -μετά την τρίτη ταινία- η πλοκή μπλέκεται τόσο πολύ που χρειάζεσαι λυσάρι για να θυμηθείς τι έγινε πότε, ποιος είναι ποιος και σε ποιο χρονικό σημείο βρίσκεσαι τώρα. Φυσικά, μετά κάποιος γίνεται κομμάτια με βίαιο τρόπο μπροστά στη μούρη σου και τα ξεχνάς πάλι όλα!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, πάρε τα υπογλώσσιά σου και ξεκίνα το! Αν είσαι θαρραλέος (και έχεις πολλά χάπια ακόμα) κάνε έναν Μαραθώνιο Saw και δες τα όλα με τη σειρά (ο καλύτερος τρόπος για να μη χάσεις τα αυγά και τα πασχάλια με το timeline…)


GEEKY TRIVIA
Η ταινία είναι, ουσιαστικά, low budget και οι δημιουργοί είχαν μόλις 18 μέρες στη διάθεσή τους για να την ολοκληρώσουν –ακριβώς λόγω του περιορισμένου κεφαλαίου δεν έχει ούτε μία εξωτερική λήψη! Ενώ προοριζόταν αρχικά να κυκλοφορήσει απευθείας σε DVD, τα πήγε καλά στις δοκιμαστικές προβολές και αποφασίστηκε να γίνει διανομή και στις κινηματογραφικές αίθουσες. Πολύ σοφή επιλογή, καθώς το Saw κέρδισε 100 φορές τον προϋπολογισμό του, έγινε η πιο επιτυχημένη ταινία τρόμου από την εποχή του Scream και πήρε στο καπάκι πράσινο φως για σίκουελ.


MIA ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ
Το Saw έδωσε αρκετά sequel, τα οποία ανέβασαν την παράνοια της πρώτης ταινίας σε αστρονομικά επίπεδα -όχι μόνο από άποψη βίας και φρίκης, αλλά και από άποψη  timeline, όπως ανέφερα πριν. Οπότε, το να κάτσω να γράψω λίγα λόγια για την πλοκή της κάθε ταινίας, είναι πρακτικώς αδύνατο χωρίς να κάνω δεκάδες σπόιλερ και να σου χαλάσω τις ανατροπές!

  • Saw II (2005) ★
★
★
★
☆
    Αίματα, κραυγές και διαμελισμοί…
  • Saw III (2006) ★
★
★
    Κι άλλα αίματα, κραυγές και διαμελισμοί…
  • Saw IV (2007) ★
★
☆
    Πάλι αίματα, κραυγές και διαμελισμοί…
  • Saw V (2008) ★
★
☆
    Αιμάτων, κραυγών και διαμελισμών συνέχεια…
  • Saw VI (2009) ★
★
★
★
☆
    Ξανά αίματα, κραυγές και διαμελισμοί…
  • Saw 3D (2010) ★
★
☆
    Τα αίματα, οι κραυγές και οι διαμελισμοί τελειώνουν (θεωρητικά)… Η ταινία είναι η πρώτη (ε, και τελευταία βασικά) που προβλήθηκε σε 3D.
  • Jigsaw (2017) ★
★
★
★
☆
    Δέκα χρονιά μετά τον θάνατο του, όλα δείχνουν ότι ο Jigsaw επέστρεψε από τους νεκρούς, καθώς ένα νέο θανατηφόρο παιχνίδι ξεκινά, αφήνοντας πτώματα σε όλη την πόλη…
  • Παράλληλα, το Saw γέννησε δύο βιντεοπαιχνίδια, ένα comic book-prequel και κάμποσες ατραξιόν σε πάρκα ψυχαγωγίας…

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Παρότι το Jigsaw δεν πήρε τόσο καλές κριτικές (ασχέτως αν το σενάριο ήταν απείρως ανώτερο από τα περισσότερα της σειράς), τα λεφτά του τα έβγαλε με το παραπάνω, γεγονός που δείχνει ότι το κοινό δεν είναι ακόμη έτοιμο να απαρνηθεί το franchise. Έτσι, η Lionsgate έχει αρχίσει ήδη να συζητά το ενδεχόμενο μιας ένατης ταινίας!

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:
SA1 SA2 SA3