Resident Evil: Η αρχή του τέλους…

Σκηνοθεσία: Paul W. S. Anderson
Σενάριο: Paul W. S. Anderson
Μουσική: Marco Beltrami, Marilyn Manson
Ηθοποιοί: Milla Jovovich, Michelle Rodriguez, James Purefoy κ.α.
Είδος: Science Fiction Horror
Αξιολόγηση: ★★★☆☆

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★★★★☆
Φρίκη: ★★★★☆
Τρόμος: ★★★☆☆
Αγωνία: ★★★★★

RESIDENT EVIL (2002)
Βρισκόμαστε ήδη στο τέλος της Μεγάλης Εβδομάδας, η Ανάσταση είναι πολύ κοντά, οπότε ας συνεχίσω την παράδοση που ξεκίνησα πέρσι, προτείνοντας μια ταινία με ζόμπια! Αν είσαι φαν των ζόμπι ή των βιντεοπαιχνιδιών (ή και των δύο!), τότε τη σημερινή ταινία τη γνωρίζεις πολύ καλά. Είναι η πρώτη μιας μακροσκελούς σειράς ταινιών, η οποία, μάλιστα, αποτελεί την πιο επιτυχημένη κινηματογραφική μεταφορά video game όλων των εποχών –ασχέτως των σκαμπανεβασμάτων από άποψη κριτικών.

TI MAΣ ΛΕΣ;
Η Alice ξυπνάει μέσα σε μια άδεια έπαυλη έχοντας πλήρη απώλεια μνήμης και έρχεται αντιμέτωπη με μια ομάδα κομάντο σταλμένη από την φαρμακευτική εταιρεία Umbrella Corporation. Σκοπός τους είναι να εισχωρήσουν σε ένα υπόγειο εργαστήριο γενετικών ερευνών που ανήκει στην Umbrella, το οποίο για κάποιον λόγο κλειδώθηκε από την Κόκκινη Βασίλισσα –την τεχνητή νοημοσύνη που ελέγχει τις εγκαταστάσεις. Η Alice ενημερώνεται ότι η έπαυλη είναι απλώς μια βιτρίνα που κρύβει την είσοδο στο υπόγειο εργαστήριο κι εκείνη ανήκει στο προσωπικό που είχε αναλάβει να την φυλάει. Ακολουθεί την ομάδα των κομάντο στην προσπάθειά της να θυμηθεί τι ακριβώς συνέβη και ποια είναι. Όμως η αποστολή δεν θα είναι καθόλου εύκολη, αφού θα έρθουν όλοι τους αντιμέτωποι, όχι μόνο με την Κόκκινη Βασίλισσα, αλλά και με τους υπαλλήλους των εγκαταστάσεων, που έχουν υποστεί μια αλλόκοτη μετάλλαξη…

Η αλήθεια είναι ότι τέτοιες ταινίες συνήθως είναι καταδικασμένες –κυρίως διότι πέφτουν πάνω τους τα fanboys, τα οποία ευκαιρία ψάχνουν να σκυλοθάψουν κάτι. Παρόλα αυτά, ίσως η σπλατερίστικη θεματολογία του Resident Evil να το βοήθησε στην επιτυχία του, ασχέτως αν κι αυτό ψιλοάλλαξε τα φώτα στο αρχικό υλικό. Ενώ οι κριτικές ήταν κυρίως κακές, έβγαλε τα λεφτά του με το παραπάνω. Για την ακρίβεια, το franchise έχει καταφέρει να μπει στο βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες ως η μεταφορά βιντεοπαιχνιδιού με τις περισσότερες ταινίες. Αλλά σήμερα θα μας απασχολήσει κυρίως η ταινία που τα ξεκίνησε όλα!

Ο Anderson κάνει αξιοπρεπή δουλειά στη σκηνοθεσία του και δανείζεται κάποια από τα στοιχεία που έκαναν το παιχνίδι διάσημο. Έχουμε, για παράδειγμα, τις γωνίες λήψης που μοιάζουν με αυτές του παιχνιδιού, την «κεντρική οθόνη» που δείχνει τον χάρτη και το σημείο που βρίσκονται οι ήρωες κάθε φορά, τους κλασικούς γρίφους που πρέπει να επιλυθούν ώστε να προχωρήσει η πλοκή, τα πτώματα που «εξαφανίζονται» κάθε φορά που κάποιος χαρακτήρας βγαίνει και ξαναμπαίνει σε ένα δωμάτιο και δεκάδες άλλες λεπτομέρειες –φανερές ή κρυμμένες- που κλείνουν πονηρά το μάτι στους φαν των παιχνιδιών.

Σε γενικές γραμμές, πάντως, το Resident Evil δεν αποτελεί κάτι το εξαιρετικό. Είναι μια ταινία δράσης με ζόμπι, αίμα και εφέ –καλός συνδυασμός, δεν λέω, αλλά οι διάλογοι μοιάζουν διεκπεραιωτικοί και τυπικοί, σαν να έχουν ξεπατικωθεί κι αυτοί μέσα από το παιχνίδι και οι ερμηνείες είναι απλώς αυτές που περιμένεις σε μια ταινία με ζόμπια και κομάντα! Φυσικά, οι πιο τυχεροί είναι αυτοί που την είδαν χωρίς να έχουν την παραμικρή γνώση του παιχνιδιού, μια και για τους υπόλοιπους που ήξεραν τι παίζει είχε χαθεί και ένα μεγάλο ποσοστό των εκπλήξεων.

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, θα περάσεις απλώς καλά και ακόμη και αν δεν έχεις επαφή με το video game, μπορείς μια χαρά να τη δεις.

GEEKY TRIVIA
Όλες οι αμυχές και οι μελανιές στο πρόσωπο και το σώμα της Milla Jovovich είναι αληθινές, αφού η ηθοποιός έκανε σχεδόν όλα τα κασκαντεριλίκια μόνη της! Το κακό είναι ότι η προσήλωσή της αυτή είχε αρνητικές συνέπειες για πολλούς άλλους, αφού μέχρι το τέλος της ταινίας έχει καταφέρει να σακατέψει κατά λάθος και άλλα τέσσερα άτομα, ανάμεσά τους και τον ίδιο τον Anderson, στον οποίο χάρισε ένα ωραιότατο μαύρο μάτι. Αλλά αυτή η στενή επαφή τούς έφερε μάλλον πιο κοντά, αφού οι δυο τους αρραβωνιάστηκαν τον επόμενο χρόνο και το 2009 παντρεύτηκαν!

MIA ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ
Υπήρχε αρκετό υλικό για μπόλικα σίκουελ, καθώς έχουν κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα 25 (!) τίτλοι του παιχνιδιού. Όπως συμβαίνει και στα videogames, από ταινία σε γίνεται και εναλλαγή ανάμεσα στους χαρακτήρες που εμφανίζονται, με μόνο σταθερό αυτόν της πρωταγωνίστριας.

  • Resident Evil: Apocalypse (2004) ★★☆☆☆
    Η δράση μεταφέρεται στη επιφάνεια και, συγκεκριμένα, στη Raccoon City, η οποία έχει μπει σε καραντίνα ώστε να αποφευχθεί η διασπορά του ιού. Η Alice και μια ομάδα επιζώντων προσπαθούν να βρούνε και να σώσουν την κόρη ενός ερευνητή, η οποία έχει παγιδευτεί κάπου στην πόλη, με αντάλλαγμα οδηγίες για ασφαλή έξοδο.
  • Resident Evil: Extinction (2007) ★★☆☆☆
    Ένα κομβόι επιζώντων διασχίζει την έρημο της Νεβάδα, με σκοπό να φτάσει στην Αλάσκα, όπου ακούγονται φήμες για ένα ασφαλές καταφύγιο από τα ζόμπι. Όταν δεχθεί επίθεση, θα σπεύσει για βοήθεια η Alice, η οποία θα αποφασίσει να τους ακολουθήσει στο ταξίδι τους.
  • Resident Evil: Afterlife (2010) ★★★☆☆
    Η δράση, αυτή τη φορά, μεταφέρεται κυρίως στο Los Angeles, όπου μια ακόμη ομάδα επιζώντων προσπαθεί να βρει τρόπο διαφυγής.
  • Resident Evil: Retribution (2012) ★★★☆☆
    Η ταινία συνεχίζει ουσιαστικά από το σημείο που τελειώνει η προηγούμενη, μια και είχαμε φάει τρελό cliffhanger. Αλλά ευτυχώς εσύ θα τις δεις μαζεμένες και δεν έχεις τέτοιο θέμα!
  • Resident Evil: The Final Chapter (2016) ★★☆☆☆
    Φινάλε της σειράς ταινιών, με την Alice να επιστρέφει στη Racoon City με σκοπό να εντοπίσει το αντίδοτο που μπορεί να αναστρέψει τελείως τα συμπτώματα του T-Virus, εξοντώνοντας οριστικά όλα τα ζόμπι.

Πέρα από το franchise έχουν κυκλοφορήσει και δύο CGI ταινίες (Resident Evil: Degeneration και Resident Evil: Damnation), οι οποίες όμως ακολουθούν το continuity των βιντεοπαιχνιδιών, ένα φιλμ μικρού μήκους (Biohazard 4D-Executer) που δεν συνδέεται με καμιά ταινία, εφτά βιβλία και κάμποσα κόμικς!

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Κι εκεί που είπαμε ότι επιτέλους τέλειωσε και δεν θα έχουμε άλλο, το 2017 ανακοινώθηκε ότι το reboot της σειράς βρίσκεται ήδη στα σκαριά! Νεκροζώντανο και το franchise!

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Θα πέσουν κεφάλια!

Καλή όρεξη!

Βοήθησε λίγο και η Milla στις πωλήσεις!

 

5 θρίλερ που θα σε κάνουν να μισήσεις το ζωικό βασίλειο!

Vinieta_Special

VS2ANIMAL PLANET!
Μια και θα λείψω την επόμενη Παρασκευή, σου προτείνω σήμερα μαζεμένες πέντε ταινιούλες για να καλύψω το κενό. Και αφού έκανα την αρχή την προηγούμενη εβδομάδα, θα συνεχίσω και σήμερα με το ζωικό βασίλειο! Θριλεράκια με ζώα, λοιπόν, που θα σε κάνουν ν’ αγοράσεις καραμπίνα και να την κουβαλάς μαζί σου ακόμη κι όταν πηγαίνεις για βόλτα στο πάρκο! Τα ζώα είναι αγαπημένο θέμα στη βιομηχανία του τρόμου και όλο και ξεπετάγονται πού και πού ταινιούλες με φίδια, καρχαρίες και αράχνες. Και αν η σκέψη σου είναι ότι οι περισσότερες ταινίες αφορούν ζώα που θα τα συναντήσεις μόνο σε σαφάρι ή σε ζωολογικούς κήπους και είσαι ασφαλής, τότε επίτρεψέ μου να σου μαγαρίσω το αίσθημα ασφάλειας παρουσιάζοντας και μια ταινία με χαριτωμένα, αιμοβόρικα σκυλάκια!


sea_posterDEEP BLUE SEA (1999)

Σκηνοθεσία: Renny Harlin
Σενάριο: Duncan Kennedy, Donna Powers,
Wayne Powers
Μουσική: Trevor Rabin
Ηθοποιοί: Saffron Burrows, Thomas Jane,
LL Cool J κ.α.
Είδος: Science Fiction
Αξιολόγηση: ★
★
★
☆☆

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ομάδα επιστημόνων βρίσκεται σε απομονωμένη, υποθαλάσσια στρατιωτική εγκατάσταση που έχει μετατραπεί σε εργαστήριο και προσπαθεί μέσω γενετικής μηχανικής να βρει τη θεραπεία για τη νόσο του Alzheimer. Για να το πετύχουν αυτό χρησιμοποιούν καρχαρίες, στον εγκέφαλο των οποίων έχουν ανακαλύψει ένα ένζυμο που επιτρέπει την αναβίωση των ανθρώπινων εγκεφαλικών κυττάρων. Μετά δεν θέλει και πολλή σκέψη για το τι συμβαίνει: τεράστιοι καρχαρίες, υποβρύχια βάση, φλώροι επιστήμονες –do the math!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε η ταινία έχει αρκετή αγωνία, αρκετή δράση, μπόλικο αίμα, 2-3 τελείως «Ω,ΘΕΕ ΜΟΥ, ΠΑΡΑΛΙΓΟ ΝΑ ΠΑΘΩ ΑΝΑΚΟΠΗ» σκηνές και το ιδανικά ανεγκέφαλο, τραβηγμένο από το μαλλί σενάριο για να δέσουν όλα αυτά αρμονικά μεταξύ τους! Θα περάσεις σίγουρα καλά, άλλωστε μην ξεχνάς ότι οι καρχαρίες είναι οι αδιαμφισβήτητοι άρχοντες του τρόμου στη θάλασσα (σόρρυ, Κράκεν) και προσφέρονται για διαρκείς ανατριχίλες! Εκτός αν μιλάμε για ταινία του SyFy, όπου απλώς τους λυπάσαι για το κατάντημά τους…


breed_posterTHE BREED (2006)

Σκηνοθεσία: Nicholas Mastandrea
Σενάριο: Robert Conte, Peter Martin Wortmann
Μουσική: Tom Mesmer, Marcus Trumpp
Ηθοποιοί: Michelle Rodriguez, Oliver Hudson κ.α.
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: 
★
★
☆☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ο John και ο Matt κληρονομούν από τον θείο τους μια απομονωμένη καλύβα που βρίσκεται σε ακατοίκητο νησί (καταλαβαίνεις πού πάει το πράμα…) Ταξιδεύουν ως εκεί με ένα υδροπλάνο και την παρέα τριών ακόμη φίλων, με τους οποίους σκοπεύουν να περάσουν μια εβδομάδα διασκέδασης και αραλικιού. Η διασκέδαση, όμως, τους βγαίνει ξινή όταν συνειδητοποιούν ότι το νησί λυμαίνεται ένα κοπάδι άγριων και αλλόκοτα ευφυών σκύλων, οι οποίοι πολιορκούν το σπίτι και το υδροπλάνο. Οι παγιδευμένοι φίλοι πρέπει να καταστρώσουν ένα σχέδιο για να καταφέρουν να ξεφύγουν από τους σκύλους (εκεί πήγαινε το πράμα…)

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, εντάξει, μην περιμένεις και τίποτε το βαθύ. Θα περάσεις σίγουρα καλά, έχει αρκετές σκηνές δράσης και αγωνίας, αλλά κατά τ΄ άλλα η συνταγή είναι κλασική, συνηθισμένη και ολίγον τι κλισέ. Η ευχάριστη έκπληξη είναι ότι αυτή τη φορά οι χαρακτήρες -αν και αποτελούν τα κλασικά στερεότυπα σχεδόν κάθε θρίλερ- δείχνουν ολίγον τι εξυπνότεροι απ’ ό,τι μας έχουν συνηθίσει ανάλογες ταινίες τρόμου, αποφεύγοντας τουλάχιστον να σκοτώνονται μόνοι τους, σαν ηλίθιοι, παίρνοντας τραγικά ηλίθιες αποφάσεις…


black_posterBLACK WATER (2007)

Σκηνοθεσία: David Nerlich, Andrew Traucki
Σενάριο: David Nerlich, Andrew Traucki
Μουσική: Rafael May
Ηθοποιοί: Diana Glenn, Maeve Dermody,
Andy Rodoreda

Είδος: Horror/Thriller
Αξιολόγηση: ★
★
☆☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Η Grace, ο σύζυγός της και η αδελφή της κάνουν τις διακοπές τους στη Βόρεια Αυστραλία και αποφασίζουν να πάνε για ξενάγηση και ψάρεμα στους βάλτους, οι οποίοι είναι γεμάτοι από κροκόδειλους, λες και δεν τους έφτανε που ζούνε στην πιο φονική ήπειρο του πλανήτη. Όταν δεν προλαβαίνουν το υπόλοιπο γκρουπάκι, ο συνέταιρος του ξεναγού προσφέρεται να συνοδεύσει ο ίδιος τους τρεις τους, με τη βάρκα του. Σε ένα απομονωμένο σημείο των βάλτων, όμως, έξω από την κανονική πορεία της ξενάγησης, δέχονται την επίθεση ενός τεράστιου κροκόδειλου, που αναποδογυρίζει τη βάρκα τους. Οι τρεις τους θα βρεθούν σύντομα παγιδευμένοι σε ένα δέντρο, χωρίς μέσο διαφυγής και ελπίδες να τους ανακαλύψει κάποιος…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, συμπαθητικούλι το ταινιάκι, για ανεξάρτητη παραγωγή, αλλά όσον αφορά τη δράση, πάσχει αρκετά. Λογικό αυτό, καθώς το κεντρικό σημείο της πλοκής είναι τρία άτομα που κάθονται σε ένα δέντρο και προσπαθούν να βρούνε τρόπους να κατέβουν από αυτό! Σίγουρα, έχει μερικές σκηνές αγωνίας και το καλό είναι ότι ο «κακός» έχει το αβαντάζ του να κρύβεται κάτω από το νερό, αφήνοντας σε να μαντέψεις το πότε θα πεταχτεί και θα σου κόψει τη χολή. Και κάνα πόδι, χέρι από το καστ! Σε γενικές γραμμές, είναι μια κλασική ιδέα με κάπως αδιάφορη εκτέλεση, ενώ οι χαρακτήρες –σε αντίθεση με τον βάλτο που είναι παγιδευμένοι- δεν δείχνουν να έχουν ιδιαίτερο βάθος!


prey_posterPREY (2007)

Σκηνοθεσία: Darrell Roodt
Σενάριο: Jeff Wadlow, Beau Bauman, Darrell Roodt
Μουσική: Tony Humecke
Ηθοποιοί: Carly Schroeder, Peter Weller,
Bridget Moynahan

Είδος: Horror/Thriller
Αξιολόγηση: ★
★
☆☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ένας μηχανικός υδραυλικών εγκαταστάσεων καταφτάνει στην Αφρική για να βοηθήσει στην κατασκευή ενός φράγματος. Μαζί του παίρνει τα δύο του παιδιά και τη νέα του σύζυγο, η οποία βρίσκεται συνεχώς σε κόντρα με την έφηβη κόρη που αδυνατεί να αποδεχθεί το διαζύγιο των γονιών της. Όσο εκείνος ασχολείται με τις λεπτομέρειες της δουλειάς, η γυναίκα και τα παιδιά ξεκινούν με τη συνοδεία ενός δασοφύλακα για μια περιήγηση στη στέπα, ώστε να παρατηρήσουν την άγρια ζωή. Δυστυχώς, πολύ σύντομα, η άγρια ζωή θ’ αρχίσει να τους παρατηρεί κι εκείνη, με τη μορφή λιονταριών…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε έχουμε ακόμη μία περίπτωση ταινίας που, λόγω της φύσης του σεναρίου, παρουσιάζει τους πρωταγωνιστές εγκλωβισμένους σε μια επικίνδυνη και σχετικά στάσιμη κατάσταση, από την οποία προσπαθούν να ξεφύγουν. Το κακό με τις ταινίες αυτές είναι ότι η δράση περιορίζεται σημαντικά εκ των πραγμάτων, αν και το Prey υπερέχει σαφέστατα από το Black Water από άποψη αγωνίας και ερμηνειών, καθώς έχει μερικές δυνατές σκηνές που σε καθηλώνουν. Και λιοντάρια. Καλοί οι κροκόδειλοι, αλλά έξω από το νερό είναι τόσο απειλητικοί όσο ένα μπλουζάκι Lacoste.


grey_posterTHE GREY (2012)

Σκηνοθεσία: Joe Carnahan
Σενάριο: Joe Carnahan,
Ian MacKenzie Jeffers

Μουσική: Marc Streitenfeld
Ηθοποιοί: Liam Neeson, Frank Grillo,
Dermot Mulroney κ.α.

Είδος: Adventure Drama
Αξιολόγηση: ★
★
★☆☆

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ο John εργάζεται στην Αλάσκα για λογαριασμό μιας πετρελαϊκής εταιρείας, μόνο που η δική του δουλειά είναι κάπως ιδιαίτερη: έχει αναλάβει να σκοτώνει τους λύκους, οι οποίοι απειλούν κατά καιρούς τη ζωή των εργατών που ασχολούνται με τη γεώτρηση. Όταν εκείνος και αρκετά μέλη του προσωπικού επιζούν από ένα αεροπορικό δυστύχημα που τους αφήνει παγιδευμένους στη μέση της παγωμένης ερημιάς, θα πρέπει να βασιστούν στις δυνάμεις και την ευστροφία τους για να παραμείνουν ζωντανοί. Δυστυχώς, δεν έχουν ν’ αντιμετωπίσουν μόνο το κρύο και την πείνα, αλλά και μια αγέλη λύκων που βρίσκεται στο κατόπι τους…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, είναι ταινία με λύκους. Είναι ταινία με λύκους ΚΑΙ τον Liam Neeson! Τι άλλο θες για να πειστείς; Και μόνο το γεγονός ότι σου προτείνω ταινία που δεν κατατάσσεται, ουσιαστικά, στο horror genre, σημαίνει ότι πρέπει να τη δεις. Ασχέτως που όποια ταινία περιέχει λύκους ΕΙΝΑΙ θρίλερ από τη φύση της. Πολύ περισσότερο όταν αποτελούν το κεντρικό κομμάτι της πλοκής και καταδιώκουν τους ήρωες για να τους φάνε!