The Skeleton Key: Ορισμένες πόρτες πρέπει να μένουν κλειστές…

Σκηνοθεσία: Iain Softley
Σενάριο: Ehren Kruger
Μουσική: Edward Shearmur
Ηθοποιοί: Kate Hudson, Gena Rowlands, John Hurt, Peter Sarsgaard
Είδος: Supernatural Horror
Αξιολόγηση: ★
★
★
★
★


TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ☆☆☆☆☆
Φρίκη: ★★

☆☆☆
Τρόμος: ★
★
☆☆☆
Αγωνία: ★
★
★
★
☆

THE SKELETON KEY (2005)
Προσπαθώ να είμαι φειδωλός με τα «πεντάρια» που βάζω στις ταινίες που παρουσιάζω, όμως η σκέψη μου είναι πολύ απλή: κάθε φορά που βλέπω μια ταινία, προσπαθώ να σκεφτώ τα αρνητικά σημεία της, εκείνες τις μικρές ή μεγάλες ατέλειες που μου χάλασαν κάπως τη συνταγή. Συνήθως, μου έρχονται κάμποσα αρνητικά στο μυαλό, διότι είμαι και ψείρας και την έχω δει γκουρού των θρίλερ! Όταν, όμως, πιάνω τον εαυτό μου να προσπαθεί αρκετά να σκεφτεί κάποιο αρνητικό σημείο και να μην μπορεί να το βρει, τότε αυτό σημαίνει ότι η ταινία κατάφερε να με ικανοποιήσει στο έπακρο και μόνο γι’ αυτό, τα αξίζει τα πέντε αστέρια της! Τέτοια είναι και η σημερινή προσθήκη! Και μια και συμμετέχει και ο John Hurt, τον οποίο χάσαμε πρόσφατα, ήταν ευκαιρία να την προτείνω.

TI MAΣ ΛΕΣ;
Η Caroline, μια νοσοκόμα από τη Νέα Ορλεάνη που ειδικεύεται στη φροντίδα ετοιμοθάνατων ασθενών, αποφασίζει να απαντήσει σε μια αγγελία για αποκλειστική νοσοκόμα σε ένα απομονωμένο, παλιό σπίτι, κοντά στους βάλτους της Λουιζιάνα. Ο Ben, ο ασθενής που αναλαμβάνει, είναι ένας ηλικιωμένος που έχει παραλύσει πλήρως μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο, ενώ η σύζυγος του, μια παλαιών αρχών γυναίκα του Νότου δείχνει να μην είναι τόσο θετική με την ιδέα μιας αποκλειστικής. Η Caroline φιλοξενείται στο παλιό αρχοντικό και της δίνεται ένα κλειδί που ξεκλειδώνει όλες τις κλειδαριές στο σπίτι (skeleton key). Σύντομα, όμως, ανακαλύπτει ότι το κλειδί δεν μπορεί να ανοίξει μια κλειδωμένη πόρτα στη σοφίτα του σπιτιού, που κανείς δεν γνωρίζει τι κρύβει πίσω της. Η Caroline είναι αποφασισμένη να μάθει τι κρύβεται στο μυστηριώδες δωμάτιο, όμως μερικές φορές κάποια πράγματα είναι καλύτερο να παραμένουν κρυμμένα…

Αν και η ταινία πήρε σχετικά χλιαρές κριτικές, έγινε επιτυχία και άρεσε στον κόσμο, αποδεικνύοντας ακόμη μια φορά το μέγα χάσμα που χωρίζει τους κριτικούς κινηματογράφου από το υπόλοιπο, θνητό κοινό! Και δεν απορώ για την αποδοχή της, μια και έχει όλα τα στοιχεία που χρειάζεται μια ταινία υπερφυσικού τρόμου για να σαγηνεύσει το κοινό της: σκοτεινή ατμόσφαιρα, το ιδανικό, ανατριχιαστικό και μυστηριώδες περιβάλλον και ένα μυστήριο που σε πιάνει από το χέρι και σε τραβολογάει σε όλη τη διάρκεια της ταινίας. Δεν είναι το φιλμ που θα στηριχτεί στις αιματηρές σκηνές ή τις άπειρες ξαφνικές τρομάρες για να σε κερδίσει –το παιχνίδι με τις σκιές και τους ήχους αρκεί από μόνο του, θυμίζοντας κάτι από τα παλιά, μεταφυσικά θρίλερ των 70s ή την ατμόσφαιρα πιο πρόσφατων επιτυχιών, όπως το The Others (το οποίο, ασφαλώς, ήταν κλάσεις ανώτερο!) Η αίσθηση ότι κάτι δεν πάει καλά και κάτι κακό πρόκειται να συμβεί είναι διάχυτη σε όλη τη διάρκεια της ταινίας.

Οι ερμηνείες είναι πολύ καλές, ειδικά του John Hurt, που ακόμη και χωρίς ατάκες δίνει ρεσιτάλ υποκριτικής, ενώ το σενάριο είναι καλογραμμένο και κρατά καλά κρυμμένα τα χαρτιά του ως το τέλος –ακόμη και αν ψυλλιαστείς μέσες-άκρες τι παίζει, θα συναντήσεις διάφορες εκπληξούλες στην πορεία, μέχρι το αναπάντεχο φινάλε,το οποίο απέσπασε επαίνους από οποιονδήποτε, σχεδόν, είδε την ταινία- σπάνιο αυτό για ένα θρίλερ. Κοινώς, ενώ στην ουσία της είναι «ακόμη μια ταινία με φαντάσματα», παρόλα αυτά καταφέρνει να διαχωρίσει πλήρως τη θέση της, κυρίως αποφεύγοντας τη χρήση των κλασικών, εύκολων «κόλπων» στα οποία καταφεύγουν οι υπόλοιπες του είδους.

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, η ταινία είναι φρέσκια και υποβλητική! Πάρε ποπ κορν, κλειδώσου μέσα και απόλαυσέ την!

GEEKY TRIVIA
Το σπίτι στο οποίο έγιναν τα γυρίσματα της ταινίας βρίσκεται σε αγροτική περιοχή και περιτριγυρίζεται από χωράφια. Εκ των πραγμάτων, οι βάλτοι οι οποίοι παρουσιάζονται γύρω του –κάνοντας την ατμόσφαιρα ακόμα πιο creepy, δημιουργήθηκαν με CGI εφέ! Ουάου;

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Κανένα μέλλον, δεν πειράζει -μια ταινία και καλή!

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Δύσκολο να χάνεις ασθενή…

Ο νέος της ασθενής.

Γιατί πρέπει να υπάρχει πάντα μια σκοτεινή, ανατριχιαστική σοφίτα;