Σκηνοθεσία: Pascal Laugier
Σενάριο: Pascal Laugier
Μουσική: Todd Bryanton
Ηθοποιοί: Crystal Reed, Anastasia Phillips, Emilia Jones, Mylène Farmer
Είδος: Psychological Horror
Αξιολόγηση: ★★★★☆
TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★★★☆☆
Φρίκη: ★★★★☆
Τρόμος: ★★★★☆
Αγωνία: ★★★★★
INCIDENT IN A GHOSTLAND aka GHOSTLAND (2018)
Αμφιλεγόμενη η ταινία που σου προτείνω απόψε. Από τη μία κέρδισε κάμποσα βραβεία σε διάφορα φεστιβάλ, καθώς και την εύνοια του κοινού και από την άλλη ξένισε τους κριτικούς, οι οποίοι δεν την είδαν με καλό μάτι, ενώ παράλληλα τσάντισε και την LGBTQ+ κοινότητα. Εγώ όμως την λάτρεψα και στο ιστολόγιο αυτό γράφω μόνο τη δική μου άποψη, οπότε οι κριτικοί να πάνε να πιούνε ξιδάκι –λες και δεν έχουν δει και χειρότερα θρίλερ!
TI MAΣ ΛΕΣ;
Η Pauline κληρονομεί το παλιό σπίτι της μακαρίτισσας της θείας της και αποφασίζει να μετακομίσει εκεί μαζί με τις δύο ανήλικες κόρες της, την εσωστρεφή και ντροπαλή Beth και την ατίθαση Vera, που μπλέκει συνεχώς σε μπελάδες. Οι ζωές τους, όμως, αλλάζουν οριστικά όταν από το πρώτο βράδυ κιόλας δέχονται την επίθεση δύο βίαιων και σαδιστικών εισβολέων. Δεκαέξι χρόνια αργότερα, η μόνη που δεν έχει καταφέρει να ξεπεράσει ακόμη το περιστατικό είναι η Vera, της οποίας το μυαλό έχει μείνει παγιδευμένο για πάντα στη νύχτα εκείνη. Μαζί με τη μητέρα της μένουν ακόμη στο ίδιο σπίτι, στο οποίο αναγκάζεται να επιστρέψει και η Beth –η οποία έρχεται πάλι αντιμέτωπη με τις φριχτές αναμνήσεις που είχε απωθήσει τόσο καιρό…
Πρόκειται για ένα αρκετά αγωνιώδες και σκληρό θρίλερ, που από πολύ νωρίς ανοίγει τα χαρτιά του και φροντίζει να σε προετοιμάσει για όσα θα ακολουθήσουν. Αυτή ακριβώς η σκληρότητα ήταν που δίχασε και τους κριτικούς, με αρκετούς να θεωρούν ότι η η βία ήταν υπερβολικά έντονη και ενοχλητική, καθώς δεν είχε κάποιον λόγο ύπαρξης (σε αντίθεση με όλα τα άλλα θρίλερ με δολοφόνους, ας πούμε, που το αιματοκύλισμα και τα άντερα που πετάγονται είναι δικαιολογημένα, ξερωγώ!). Εδώ ίσως ευθύνεται και το γεγονός ότι ο Laugier είχε ήδη στο ενεργητικό του ακόμη μια (πολύ πιο) βίαιη και σοκαριστική ταινία, το Martyrs –το οποίο είναι πραγματικά από τις πιο φρικιαστικές ταινίες που έχω δει και στο μέλλον σκοπεύω να παρουσιάσω και ένα review της. Οπότε, διέκριναν, ίσως, κάποιο μοτίβο.
Παράλληλα, το γεγονός ότι ένας από τους κακούς εμφανίζεται μεταμφιεσμένος σε γυναίκα (ή είναι διεμφυλικός –αυτό δεν γίνεται ξεκάθαρο) θεωρήθηκε από την LGBTQ+ κοινότητα ως ακόμη μια προσπάθεια δαιμονοποίησης και στοχοποίησης των τρανς ατόμων. Δεν τους κατηγορώ καθόλου. Να θυμήσω ότι ήδη τρεις «κακοί» σε πολύ γνωστά franchise έχουν παρουσιαστεί ως παρενδυτικοί: ο Norman Bates, ο Leatherface, ο Buffalo Bill από τη Σιωπή των Αμνών –και δεκάδες ακόμη σε διάφορες άλλες ταινίες τρόμου. Εντάξει, ίσως κάποιοι σεναριογράφοι θεωρούν ότι ένας «απροσδιόριστου φύλου» δολοφόνος προσφέρει μεγαλύτερο μυστήριο στην ιστορία τους, αλλά κάποια στιγμή θα πρέπει να επιβιβαστούν και αυτοί στο τρένο που ονομάζεται: «Εικοστός Πρώτος Αιώνας»!
Παρόλα αυτά, η ταινία αγαπήθηκε από το μεγαλύτερο ποσοστό του κοινού, το οποίο δεν κάθεται να αναλύσει σε τόσο βάθος τα θρίλερ που βλέπει. Θα έπρεπε; Ίσως! Όμως, αυτό που έχει σημασία είναι πως όταν υπεραναλύεις κάτι, τότε χάνεις όλη την πλάκα. Το Ghostland είναι μια αρκετά δυνατή ταινία, με πολύ έντονες και τρομακτικές σκηνές και με μια δυνατή ανατροπή που σε πιάνει απροετοίμαστο και φέρνει τα πάντα πάνω κάτω! Οι ερμηνείες των κεντρικών πρωταγωνιστριών (και στις δύο ηλικίες) είναι δυνατές, ενώ το πιο αδύναμο σημείο της ταινίας θεωρήθηκε από πολλούς πως ήταν οι διάλογοι. Λογικό, αν σκεφτούμε ότι η ταινία είναι αγγλόφωνη και ο σεναριογράφος/σκηνοθέτης Γάλλος –αλλά θα μπορούσε κι αυτός να προσλάβει κάποιον να του το σουλουπώσει λίγο!
Οι κακοί (αν κάνουμε τα στραβά μάτια στο διεμφυλικό θέμα) είναι πράγματι τρομακτικοί και το γεγονός ότι δεν παρουσιάζεται κανένα στοιχείο για το υπόβαθρο και τα κίνητρά τους, τους κάνει ακόμη τρομακτικότερους –ασχέτως αν και αυτό παρουσιάστηκε ως αρνητικό από κάποιους κριτικούς. Βλακείες! Μην ξεχνάμε ότι εκατοντάδες ταινίες τρόμου δεν μας δίνουν ποτέ το παραμικρό στοιχείο για τους κακούς τους, χωρίς αυτό να μειώνει στο ελάχιστο τη δυναμική του σεναρίου. Άλλωστε, αυτό το άγνωστο σε φοβίζει ακόμη πιο πολύ!
ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, να τη δεις και να κρίνεις από μόνος σου!
GEEKY TRIVIA
Η Mylène Farmer, η οποία υποδύεται τη μητέρα, ξεκίνησε (και συνεχίζει, βασικά) την καριέρα της ως τραγουδίστρια. Έχει πουλήσει πάνω από 30 εκατομμύρια δίσκους στη Γαλλία και διατηρεί το ρεκόρ για τα περισσότερες πρώτες θέσεις στα γαλλικά τσαρτ (18 μέχρι σήμερα!) Από την αρχή της καριέρας της προκάλεσε μέσω των σκανδαλιστικών -για την εποχή εκείνη- βίντεο κλιπ της, ενώ μεσουράνησε στα 90s. Μάλιστα, έχει συνεργαστεί ξανά με τον Laugier στο παρελθόν, στο βίντεο του τραγουδιού της City of Love.
ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Τίποτε στον ορίζοντα!
ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:
Ακόμα δεν έχει αρχίσει η φρίκη…
Ακίνητη σαν κούκλα…
Άναμπελ, εσύ;
Fri(ght)day Nights 