Σκηνοθεσία: Elliot Goldner
Σενάριο: Elliot Goldner
Μουσική: –
Ηθοποιοί: Gordon Kennedy, Robin Hill, Aidan McArdle
Είδος: Horror, Found Footage
Αξιολόγηση:★
★★★☆
ΤΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα ★
☆☆☆☆
Φρίκη: ★
★☆☆☆
Τρόμος: ★
★★★☆
Αγωνία: ★
★★★☆
THE BORDERLANDS aka FINAL PRAYER (2013)
Τη σημερινή ταινία μού την πρότεινε πριν λίγο καιρό φίλος στο Facebook, λέγοντάς μου ότι θα με ενθουσιάσει καθώς είναι αρκετά τρομακτική και το ύφος της θυμίζει πολύ Lovecraft. Γενικά είμαι καλόβολος άνθρωπος και δεν θέλω πολύ για να με ψήσεις. Γνωρίζοντας κιόλας ότι πολλές low budget ταινίες που δεν σου γεμίζουν το μάτι αρχικά, τελικά αποδεικνύονται αριστουργήματα, αποφάσισα να της δώσω μια ευκαιρία. Και τελικά ήταν φόλα… (lol, πλάκα κάνω, Γιάννη, η ταινία τα σπάει!)
ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Δύο ιερείς και ένας ειδικός στις οπτικοακουστικές τεχνολογίες αποτελούν ερευνητική ομάδα που έχει συσταθεί από το Βατικανό, με σκοπό να ερευνά υποτιθέμενα παραφυσικά φαινομένα στο χώρο της Εκκλησίας και να αποφασίζει αν πρόκειται για αυθεντικές εκδηλώσεις του παραφυσικού ή καλοστημένες απάτες. Η τελευταία τους αποστολή τους οδηγεί σε ένα απομονωμένο βρετανικό χωριό και σε έναν αρχαίο ναό, ο εφημέριος του οποίου ισχυρίζεται πως αποτελεί τόπο θαυμαστών γεγονότων. Υποψιαζόμενοι ότι ο ιερέας έχει σκηνοθετήσει τα πάντα, ώστε να προσελκύσει περισσότερο κόσμο στην εκκλησία, τοποθετούν στο ναό κάμερες και μικρόφωνα. Θα βρούνε κάτι ή κάτι θα βρει αυτούς;
Εντάξει, δεν είσαι πρωτάρης πια, ξέρεις την απάντηση στο ερώτημα: κάτι θα βρει αυτούς και δεν πρόκειται να είναι καλό! Η ταινία παίρνει σίγουρα άριστα για την ανατριχιαστική ατμόσφαιρά της. Δεν ξέρω τι παίζει με τη βρετανική εξοχή, αλλά όποια θρίλερ έχουν γυριστεί εκεί, βγάζουν πάντα κάτι απόκοσμο και δυσοίωνο. Ίσως ο συνδυασμός της μόνιμης μουντάδας του βρετανικού καιρού με τη συννεφιά, την ομίχλη και τις αγέλαστες, άσπρες φάτσες των ντόπιων προκαλεί αυτά τα ρίγη στην ραχοκοκαλιά. Το ίδιο συμβαίνει και στο Borderlands, λοιπόν, καθώς μπαίνεις στο κλίμα από την αρχή, ασχέτως αν η ταινία αργεί να μπει λίγο στο ψητό -καθώς χρειάζεται και η απαραίτητη εισαγωγή για να γνωρίσεις τους χαρακτήρες.
Θεωρητικά, η ταινία ανήκει στο genre του found footage, αλλά ευτυχώς δεν ακολουθεί τόσο πιστά την πεπατημένη. Μην περιμένεις συνεχόμενες σκηνές με άδεια δωμάτια, όπου θα κοιτάζεις πέρα δώθε προσπαθώντας να εντοπίσεις τι θα κουνηθεί μόνο του, στο στυλ του Paranormal Activity (υπομονή, θα μιλήσουμε και γι’ αυτό σύντομα!), ούτε κάμερες που κουνιούνται πανικόβλητα, μέχρι να ζαλιστείς και να βγάλεις το πρωινό σου. Σίγουρα, υπάρχουν και αυτά τα στοιχεία εδώ κι εκεί, αλλά δεν χρησιμοποιούνται ως τεχνάσματα για να γεμίσει ο χρόνος. Το βάρος, αντιθέτως, έχει πέσει στην ομαλή ανάπτυξη του σεναρίου και τη σκηνοθεσία, ενώ έχει δοθεί έμφαση στους χαρακτήρες, οι οποίοι δεν αποτελούν τις τυπικές καρικατούρες των ταινιών τρόμου, αλλά είναι πιο προσγειωμένοι και αληθοφανείς.
Αν και δεν πρόκειται για την πιο τρομακτική ή πρωτότυπη ταινία που έχεις δει ποτέ, θα τρομάξεις σε αρκετές σκηνές και θα πιάσεις τον εαυτό σου να κουνάει τα πόδια του νευρικά σε ακόμη περισσότερες. Η σκηνοθετική της αρτιότητα και το υποβλητικό σκηνικό θα κρατήσουν το ενδιαφέρον σου αμείωτο. Το τέλος της ταινίας δε, είναι αρκετά αναπάντεχο, εώς εξωφρενικά σοκαριστικό και θα σε αφήσει μουδιασμένο –με καλό τρόπο, δεν θα πάθεις κάνα εγκεφαλικό!
ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, για ταινία low budget τα πάει περίφημα και δεν πρέπει να τη χάσεις!
GEEKY TRIVIA
Ο ναός στον οποίο εκτυλίσσεται η ταινία είναι πραγματικός, είναι όντως παμπάλαιος και παίζει να είναι και το ίδιο (ή χειρότερα) ανατριχιαστικός από κοντά. Πρόκειται για την εκκλησία του West Ogwell, βρίσκεται στο Devon της Αγγλίας και χτίστηκε τον 13ο αιώνα. Έχει πάψει να λειτουργεί από το 1981 –φαντάζομαι επειδή όλοι οι πιστοί πέθαναν φριχτά την ώρα του Εσπερινού ή κάτι τέτοιο- και θεωρείται πλέον διατηρητέο μνημείο.
ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Έχεις δει πολλά σίκουελ σε ανεξάρτητες, φεστιβαλικές παραγωγές;
ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:
Ούτε καν τρεις κι ο κούκος…
Λογικό να μην πατάει κανείς το πόδι του σε τόσο creepy ναό…
Αναρωτιέται κι αυτός πού στο καλό είναι ο ήλιος…
Fri(ght)day Nights 