Jeepers Creepers: Δεν είναι αυτό που νομίζεις!

Σκηνοθεσία: Victor Salva
Σενάριο: Victor Salva
Μουσική: Bennett Salvay
Ηθοποιοί: Gina Philips, Justin Long, Jonathan Breck
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★★★★☆

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★★★☆☆
Φρίκη: ★★★★☆
Τρόμος: ★★★☆☆
Αγωνία: ★★★★☆

JEEPERS CREEPERS (2001)
Μαύρη Παρασκευή σήμερα, ας δούμε καμιά ταινία αντίστοιχης απόχρωσης, να δέσει με την ατμόσφαιρα! Το σημερινό θριλεράκι δεν είναι και από τα πιο γνωστά –τουλάχιστον στη χώρα μας – αλλά είναι σίγουρα ένα από τα αγαπημένα μου και ένα από εκείνα που αποτυπώθηκαν στο μυαλό μου από την πρώτη φορά που τα είδα, κυρίως λόγω του σεναρίου, το οποίο όσο εκτυλίσσεται, τόσο πιο περίεργο και φρικιαστικό γίνεται!

TI MAΣ ΛΕΣ;
Η Trish και ο αδελφός της, ο Darry, επιστρέφουν με το αυτοκίνητο σπίτι για τις ανοιξιάτικες διακοπές του κολεγίου. Η διαδρομή έχει λίγο απ’ όλα: πειράγματα, κουβέντες περί σχέσεων, το ειδυλλιακό τοπίο της αμερικανικής επαρχίας και έναν τρελό με φορτηγάκι, ο οποίος εμφανίζεται από το πουθενά και τους τρομοκρατεί! Όταν λίγο αργότερα βλέπουν το φορτηγάκι σταθμευμένο σε μια παλιά εκκλησία και τον οδηγό του να πετάει σε έναν υπόγειο αγωγό κάτι που μοιάζει με ανθρώπινα σώματα τυλιγμένα σε σεντόνι, τα δυο αδέλφια αποφασίζουν να ερευνήσουν από κοντά περί τίνος πρόκειται. Αλλά τίποτε δεν μπορεί να τους προετοιμάσει για τη φρίκη η οποία πρόκειται να ακολουθήσει!

Έχει λίγο από slasher η σημερινή ταινία, λίγο από υπερφυσικό τρόμο, λίγο από monster movie, λίγο από road trip και μπόλικο από δράση και αγωνία! Δυστυχώς, δεν τα πήγε και πολύ καλά από κριτικές, οι οποίες, ως επί το πλείστον, επικεντρώνονταν στο ίδιο βασικό σημείο: ενώ η ιστορία ξεκινά πολύ καλά και με μεγάλες προοπτικές, σιγά σιγά καταφεύγει στα συνηθισμένα κλισέ. Παρόλα αυτά, το κοινό έδειξε μεγαλύτερη επιείκεια από τους κριτικούς –σημάδι ότι ίσως οι περισσότεροι θεατές μοιράστηκαν τον ίδιο ενθουσιασμό με μένα όταν πρωτοείδαν το θρίλερ. Και γιατί να μην ενθουσιαστούμε; Η ταινία -παρά τα όποια κλισέ μπορεί να χρησιμοποιεί ως δεκανίκι στην πορεία- πατάει σε ένα σχετικά πρωτότυπο σενάριο, που σε εκπλήσσει ευχάριστα.
Ενώ ξεκινά δίνοντάς σου την εντύπωση ότι πρόκειται για ένα τυπικό slasher θρίλερ με κατά συρροήν δολοφόνο, ξαφνικά κάνει στροφή 180 μοιρών και μετατρέπεται σε κάτι τελείως απροσδόκητο και πρωτότυπο!

Όσον αφορά τα κλισέ και τις σεναριακές ευκολίες, ναι, υπάρχουν! Όμως προσωπικά δεν με ενόχλησαν σε τόσο βαθμό, ώστε να αφαιρέσουν κάτι από την ανατριχιαστική και απειλητική ατμόσφαιρα της ταινίας. Υπάρχει πληθώρα από σκηνές φρίκης, αρκετό αίμα, ένα συνεχές παιχνίδι «ποντικού και γάτας» που κρατά την αγωνία σε υψηλά επίπεδα και ένας από τους πιο πρωτότυπους, μυστηριώδεις και ανατριχιαστικούς κακούς που έχουμε συναντήσει ποτέ σε θρίλερ!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, είναι η ιδανική ταινία για να ξεκουραστείς μετά τη φρίκη που θα ζήσεις στα μαγαζιά σήμερα!

GEEKY TRIVIA
Ο τίτλος της ταινίας είναι εμπνευσμένος από το δημόφιλες, ομώνυμο τραγούδι που ακούγεται στην ταινία, το οποίο γράφτηκε για την ταινία Going Places του 1938 και, μάλιστα, ήταν και υποψήφιο για βραβείο Όσκαρ. Η φράση «jeepers creepers», από την άλλη, προϋπήρχε του τραγουδιού και είναι ένας ευφημισμός της φράσης: «Jesus Christ» -κάτι σαν «παραθυράκι» ώστε να μπορείς να χρησιμοποιείς το όνομα του Κυρίου επί ματαίω, χωρίς να το χρησιμοποιείς ουσιαστικά!

MIA ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ
Η ταινία απέκτησε ένα σίκουελ, σχετικά κοντά στην αρχική ταινία, και ένα μίντκουελ με μια μικρή καθυστέρηση 14 χρόνων.

• Jeepers Creepers 2 (2003) ★★★☆☆
  Η ταινία διαδραματίζεται λίγο μετά το τέλος της πρώτης. Το σχολικό που μεταφέρει μια σχολική ομάδα μπάσκετ πίσω στην πόλη μετά από έναν αγώνα ξεμένει στην άκρη του δρόμου όταν το ένα λάστιχο σκάει μετά από παρέμβαση του Creeper, ο οποίος έχει βάλει στο μάτι κάποιους από τους μαθητές…
• Jeepers Creepers 3 (2017) ★★★☆☆
  Λίγο μετά τα γεγονότα της αρχικής ταινίας, μια ομάδα μισθοφόρων καταδιώκει τον Creeper, με τον οποίο έχουν ανοιχτούς λογαριασμούς από την προηγούμενη συνάντησή τους.

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Παρά τις πολύ κακές κριτικές της πιο πρόσφατης ταινίας, ο σκηνοθέτης δεν το βάζει κάτω, αφού δήλωσε ότι έχει ήδη αρκετές ιδέες για το πώς μπορεί να εξελιχθεί η επόμενη προσθήκη στη σειρά.

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Αδέλφια οι ήρωες, έτσι για να γλιτώσουμε τα ερωτικά, τουλάχιστον!

Ποιος είναι αυτός ο αψηλός, ποιος είναι αυτός ο τύπος;

Το λες και γλωσσόφιλο!

El Espinazo del Diablo: Νιώσε τον τρόμο στη ραχοκοκαλιά σου…

Σκηνοθεσία: Guillermo del Toro
Σενάριο: Guillermo del Toro, Antonio Trashorras
Μουσική: Javier Navarrete
Ηθοποιοί: Marisa Peredes, Eduardo Noriega, Federico Luppi κ.α.
Είδος: Gothic Horror
Αξιολόγηση: ★★
★
★

☆

ΤΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα ★
★
★
☆☆
Φρίκη: ★
★
☆☆☆
Τρόμος: ★
★
★
☆☆
Αγωνία: ★
★
★
★
☆

EL ESPINAZO DEL DIABLO (2001)
Νομίζω ότι ήρθε η ώρα να κάνουμε ένα διάλειμμα από τις αγγλόφωνες παραγωγές και να δούμε και κάτι σε διαφορετική γλώσσα, να ξεκουραστεί λιγάκι το αυτάκι μας! Σήμερα, λοιπόν, έχει Ισπανία το μενού και όταν συνδυάζουμε την Ισπανία με τις ταινίες τρόμου, ένα είναι το όνομα που έρχεται πρώτα στο μυαλό: Guillermo del Toro!

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Κατά τη διάρκεια του ισπανικού Εμφυλίου, ένα απόμερο ορφανοτροφείο αναλαμβάνει την ανατροφή των παιδιών που είτε έχουν χάσει τους γονείς τους είτε αφήνονται εκεί για την ασφάλειά τους. Στην κεντρική αυλή του δεσπόζει μια τεράστια βόμβα η οποία δεν εξερράγει ποτέ –κατάλοιπο παλιότερης επίθεσης στην περιοχή. Στο ορφανοτροφείο καταφτάνει και ο μικρός Carlos, ο οποίος γίνεται αμέσως στόχος του Jaime, του νταή του ιδρύματος. Ο Carlos αρχίζει να βλέπει μια μυστηριώδη, τρομακτική οπτασία που μοιάζει να στοιχειώνει τις εγκαταστάσεις του ορφανοτροφείου και μαθαίνει από τα υπόλοιπα παιδιά τις φήμες για τον Santi, ένα παιδί που εξαφανίστηκε μυστηριωδώς τη μέρα που εμφανίστηκε η βόμβα στην αυλή. Το υποτιθέμενο φάντασμα, όμως, είναι η μικρότερη απειλή που έχουν ν’ αντιμετωπίσουν οι υπεύθυνου του ιδρύματος…

Το The Devil’s Backbone –όπως είναι ο αγγλικός τίτλος- είναι μία ισπανο-μεξικάνικη παραγωγή και αποτελεί μια από τις πρώτες ταινίες μεγάλου μήκους του σκηνοθέτη –και σε παραγωγή Αλμοδοβάρ, παρακαλώ! Από την αρχή ως το τέλος της σε κρατά καθηλωμένο με τους καλοδουλεμένους χαρακτήρες της, το μυστήριό της, αλλά και τη σαγηνευτική της ατμόσφαιρα, που ισορροπεί ιδανικά το ρεαλιστικό με το φανταστικό. Παράλληλα, η αίσθηση ότι κάτι κακό πλανάται στον αέρα σε ακολουθεί από τις πρώτες σκηνές, καθώς δεν είναι μόνο το σκηνικό πολέμου και το φάντασμα που προσθέτουν ένταση στην ταινία, αλλά και οι υπόλοιποι χαρακτήρες, κάποιοι από τους οποίους έχουν τα δικά τους μυστικά.

Η αλήθεια είναι ότι η ταινία παίζει με διάφορες υπο-πλοκές και μικρότερες ιστορίες που μπλέκονται η μία με την άλλη. Συνήθως αυτό δεν έχει καλά αποτελέσματα σε ένα σενάριο, αλλά ο del Toro είναι γνωστός βιρτουόζος και καταφέρει να χειριστεί σαν ζογκλέρ όλες τις πτυχές του σεναρίου, φτιάχνοντας –ακόμη μία φορά- μια ιστορία που ακροβατεί ανάμεσα στο παραμύθι και το δράμα.

Καθόλου τυχαίο, λοιπόν, ότι η ταινία απέσπασε θερμότατες κριτικές από κοινό και κριτικούς και αγαπήθηκε ως μία από τις καλύτερες του del Toro. Φυσικά, τα πρωτεία θα έκλεβε πέντε χρόνια αργότερα το μεγαλύτερο αριστούργημά του μέχρι σήμερα: το El Laberinto del Fauno, το οποίο, επίσης, διαδραματίζεται στον ισπανικό Εμφύλιο κι έχει ως κεντρικό πρόσωπο ένα παιδί. Ε, κολλήματα είναι αυτά!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, join the club: δες την και λάτρεψέ την!

GEEKY TRIVIA
Ο del Toro έγραψε το σενάριο όταν ήταν ακόμη στο κολλέγιο και το El Espinazo αποτελεί την αγαπημένη και πιο προσωπική του δημιουργία. Ίσως επειδή την έχει εμπνευστεί από δικές του αναμνήσεις, κυρίως αυτές με τον θείο του -ο οποίος υποτίθεται ότι τον επισκέφθηκε κάποια στιγμή ως φάντασμα. Σύμφωνα με τον ίδιο, η ταινία αποτελεί τον μεγάλο αδελφό του El Laberinto del Fauno, μια και εκτυλίσσονται και οι δύο στην ίδια χρονική περίοδο κι έχουν ως κεντρικούς ήρωες παιδιά που έρχονται αντιμέτωπα, όχι μόνο με το υπερφυσικό, αλλά και με την τραγική πραγματικότητα γύρω τους.

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Αυτή και μόνο είναι υπεραρκετή!

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Πού πας νυχτιάτικα;

Το κακό συναπάντημα…

Ώρα για μπάρμπεκιου!

Joy Ride: Γελάει καλύτερα όποιος μένει ζωντανός στο τέλος.

Σκηνοθεσία: John Dahl
Σενάριο: J. J. Abrams, Clay Tarver
Μουσική: Marco Beltrami
Ηθοποιοί: Paul Walker, Steve Zahn, Leelee Sobieski
Είδος: Thriller
Αξιολόγηση: ★★
★
★

☆

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★
★☆☆☆
Φρίκη: ★
★☆☆☆
Τρόμος: ★★★☆☆
Αγωνία: ★★★★★

JOY RIDE (2001)
Οι διακοποταινίες συνεχίζονται με τη σημερινή πρόταση. Αποτελεί μια από τις μεγάλες επιτυχίες του αδικοχαμένου μακαρίτη Paul Walker, ο οποίος είχε ήδη πρωταγωνιστήσει και στο πρώτο Fast and Furious την ίδια χρονιά και είχε αρχίσει να αποκτά φήμη. Το σενάριο (κατά το ήμισυ) και η παραγωγή ανήκουν στον J. J. Abrams, ο οποίος δεν είχε κάνει τότε ακόμη τον κόσμο να παραμιλά με το Lost, αλλά είχε ήδη τη σειρά Alias στο ενεργητικό του. Και το θέμα της θα σε κάνει να αποφεύγεις τις μεγάλες οδικές αρτηρίες και τις εθνικές οδούς για ένα διάστημα!

TI MAΣ ΛΕΣ;
Ο Lewis, φοιτητής στην California, ετοιμάζεται να επιστρέψει σπίτι για τις καλοκαιρινές διακοπές. Αποφασίζει να εξαργυρώσει το αεροπορικό εισιτήριό του και ν’ αγοράσει ένα μεταχειρισμένο αυτοκίνητο, με σκοπό να περάσει από το Colorado και να πάρει μαζί και τη Venna, παιδική φίλη με την οποία έχει δαγκώσει τη λαμαρίνα. Στην πορεία, όμως, προκύπτει μια παράκαμψη, καθώς πρέπει να βγάλει με εγγύηση από τη φυλακή τον αδελφό του, Fuller. Σε μια από τις στάσεις τους, ο Fuller αγοράζει ένα παλιό ράδιο CB, με το οποίο κρυφακούνε τις συζητήσεις των φορτηγατζήδων. Όταν αποφασίζουν να κάνουν φάρσα σε έναν από αυτούς -που αυτοαποκαλείται Rusty Nail- με τον Lewis να παριστάνει τη γυναίκα, το πράγμα στραβώνει γρήγορα…

Το Joy Ride είναι ένα ευχάριστο θρίλερ, γεμάτο ένταση και αγωνία που θα σου θυμίσει αρκετά το παλιότερο The Hitcher (ή «Ωτοστόπ του Τρόμου» όπως είχε μεταφραστεί εδώ). Εκτός αν δεν το έχεις δει εκείνο, οπότε μάλλον δεν θα στο θυμίσει! Σίγουρα, έχει κι αυτό τα προβληματάκια του, κυρίως όσον αφορά τις μαζεμένες παπαριές που κάνουν οι πρωταγωνιστές για να σπρώξουν την πλοκή και τον «κακό», ο οποίος δείχνει να είναι τόσο πανούργος, έξυπνος και πανταχού παρών που αναρωτιέσαι πώς διάολο κατέληξε νταλικέρης κι όχι villain σε ταινία του James Bond!

Η χημεία των χαρακτήρων είναι ιδανική, πάντως, και ο κακός είναι αρκούντως creepy και ανατριχιαστικός και οδηγεί μια τεράστια νταλίκα που -όπως και να το κάνουμε- από μόνες τους είναι ήδη αρκετά τρομακτικά οχήματα και χωρίς να πρωταγωνιστούν σε θρίλερ! Η ταινία δεν κάνει κοιλιές, έχει σταθερή ροή, αρκετό χιούμορ για να είναι όσο ανάλαφρη χρειάζεται να είναι και, φυσικά, μπόλικες δόσεις αγωνίας, ώστε να κρατά την αδρεναλίνη σε υψηλή στάθμη –κάπως σαν να βρίσκεσαι κι εσύ μέσα σε ένα αυτοκίνητο τρέχοντας σαν παλαβός για τη ζωή σου! Καθόλου περίεργο που έγινε μεγάλη επιτυχία. Το περίεργο είναι ότι γυρίστηκαν έξι διαφορετικά κλεισίματα, λες και ο σκηνοθέτης κάλυψε όλες τις πιθανότητες για να διαλέξουν ποιο τους άρεσε καλύτερα. Αν κρίνω από τα καλά λόγια των κριτικών, μάλλον διάλεξαν το ιδανικότερο τέλος!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, θα σε κάνει να δεις τους νταλικέρηδες με μισό μάτι. Όχι ότι δεν τους έβλεπες ήδη έτσι…

GEEKY TRIVIA
Ο βρετανικός τίτλος της ταινίας ήταν Roadkill, καθώς στο Ηνωμένο Βασίλειο, η έκφραση «Joy ride» έχει διαφορετική σημασία. Για τους αμερικάνους, είναι ένα ταξίδι αναψυχής με το αυτοκίνητο, αλλά για τους βρετανούς είναι η κλοπή αυτοκινήτου από ανήλικο, ο οποίος στη συνέχεια το σμπαραλιάζει είτε κάνοντας αγώνες με άλλους ή παίζοντας κυνηγητό με τους μπάτσους.

MIA ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ
Μια και πήγε καλά, ήταν μαθηματικώς βέβαιο ότι θα αποκτούσε και sequels, το τελευταίο από τα οποία κυκλοφόρησε αρκετά πρόσφατα. Οι συνέχειες, φυσικά, είναι πολύ πιο αιματηρές, με τον Rusty Nail να έχει μετατραπεί πλέον σε full-time slasher killer που σκοτώνει με ψαγμένους τρόπους. Αλίμονο!

• Joy Ride 2 (2008) ★★★

☆☆
  Ένα ζευγάρι ταξιδεύει προς το Las Vegas, όπου σκοπεύουν να τελέσουν τον γάμο τους. Στο ταξίδι τους συνοδεύει η αδελφή της αρραβωνιαστικιάς και το αγόρι της, το οποίο γνώρισε online. Όταν το αυτοκίνητό τους πάθει βλάβη στην έρημο, θα αναζητήσουν βοήθεια σε ένα γειτονικό και φαινομενικά εγκαταλελειμμένο σπίτι, το οποίο θα διαρρήξουν και από το γκαράζ του οποίου θα δανειστούν ένα αυτοκίνητο. Για κακή τους τύχη, το σπίτι ανήκει στον φορτηγατζή Rusty Nail…
• Joy Ride 3: Road Kill (2014) ★★☆☆☆
  Ο Rusty Nail επιστρέφει κι είναι πιο ψυχασθενής από ποτέ, αφού αυτή τη φορά καταδιώκει ολόκληρη την ομάδα ενός οδηγού αγώνων ταχύτητας, επειδή… εμ, τον προσπέρασαν άγαρμπα στον δρόμο. Η ταινία έχει σαφέστατα πιο gore χαρακτήρα από την προηγούμενη, αλλά όπως το πάνε, στις επόμενες ταινίες ο τύπος θ’ αποκεφαλίζει όποιον έχει βάλει αεροτομή στο αυτοκίνητό του ή ξεπαρκάρει χωρίς να βγάλει φλας…

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Είναι νωρίς για ν’ ακουστεί κάτι, αλλά είναι αρκετά πιθανή μια μελλοντική προσθήκη ή περισσότερες, μια και δεν το έχουν ξεζουμίσει ακόμα όσο μπορούσαν το franchise!

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Τα αδέλφια έχουν όρεξη για πλάκες.

Το γέλιο σού βγαίνει ξινό όταν σε παίρνει στο κυνήγι ένα τριαξονικό!

Τα έβαλαν με τον λάθος φορτηγατζή…