The Blair Witch Project: Αληθινά ψέματα.

Σκηνοθεσία: Daniel Myrick, Eduardo Sánchez
Σενάριο: Daniel Myrick, Eduardo Sánchez
Μουσική: Antonio Cora
Ηθοποιοί: Heather Donahue, Michael C. Williams, Joshua Leonard
Είδος: Supernatural Horror, Found Footage
Αξιολόγηση: ★★★★☆

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★☆☆☆☆
Φρίκη: ★☆☆☆☆
Τρόμος: ★★★★★
Αγωνία: ★★★★★

THE BLAIR WITCH PROJECT (1999)
Κάπου στο τέλος των 90s εμφανίστηκε μια ταινία που προκάλεσε σούσουρο (και κραυγές) στις κινηματογραφικές αίθουσες, δίχασε κοινό και κριτικούς και θόλωσε τα ήδη θολωμένα μυαλά των απανταχού βαρεμένων που πιστεύουν ό,τι τους πεις, καθώς κατάφερε να τους πείσει ότι πρόκειται για αληθινή ιστορία και πραγματικά καταγεγραμμένα ντοκουμέντα και όχι για ταινία. Με λίγα λόγια, ήταν το σημείο καμπής για το genre του found footage!

TI MAΣ ΛΕΣ;
Τρεις φοιτητές κινηματογραφικής σχολής αποφασίζουν να γυρίσουν ένα ντοκιμαντέρ στο δάσος όπου, σύμφωνα με έναν τοπικό θρύλο, μια μάγισσα απήγαγε και δολοφόνησε κάμποσα παιδιά πριν από αιώνες. Οι κάτοικοι της περιοχής, από τους οποίους παίρνουν συνεντεύξεις, τους προειδοποιούν ότι το δάσος είναι στοιχειωμένο και τους ενημερώνουν για όλα τα αλλόκοτα περιστατικά που έχουν συμβεί εκεί στο πέρασμα των χρόνων. Παρά τις προειδοποιήσεις, αποφασίζουν να ξεκινήσουν ένα οδοιπορικό στην περιοχή, καταγράφοντας με την κάμερα όλα τα ευρήματά τους, και αναζητώντας το λημέρι της μάγισσας. Όσο πιο βαθιά προχωρούν στο δάσος, όμως, τόσο τα πράγματα γύρω τους γίνονται όλο και πιο φρικαλέα…

Η ταινία, παρά την απλότητά της και την έλλειψη πόρων, καταφέρνει να γίνει πολύ τρομακτική. Τόσο, που αν τη δεις μόνος σου στο σκοτάδι, παίζει και να περάσεις την υπόλοιπη νύχτα στο ίδιο σημείο, ακινητοποιημένος και κουκουλωμένος με την κουβέρτα! Είναι ένα από τα πιο λαμπρά παραδείγματα ότι δεν χρειάζεσαι ούτε τεράστιο budget, ούτε εφέ, ούτε κοστούμια και τέρατα για να καταφέρεις να ξεχωρίσεις, καθώς κόστισε μόλις 60.000 δολάρια και κατάφερε να βγάλει σχεδόν 250 εκατομμύρια! ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ! Αυτό το γεγονός έβαλε την ταινία στο Βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες αφού κατέχει το ρεκόρ καλύτερης αναλογίας προϋπολογισμού/εσόδων. Για την ακρίβεια, κάθε ένα δολάριο που ξοδεύτηκε για το γύρισμα της ταινίας, αντιστοιχεί σε 10.931 δολάρια από τις εισπράξεις!

Σε αυτό συνέβαλε, ασφαλώς, και η πανέξυπνη προωθητική καμπάνια της ταινίας, η οποία –μεταξύ άλλων- συμπεριλάμβανε ένα ψεύτικο ντοκιμαντέρ για τον ίδιο θρύλο, το οποίο προβλήθηκε στην τηλεόραση πριν τη διανομή της ταινίας, ένα site με περισσότερες λεπτομέρειες, εμπλουτισμένο με παραποιημένα αποσπάσματα εφημερίδων, άρθρα, δελτία ειδήσεων και συνεντεύξεις, καθώς και τη διαρροή της φήμης ότι οι ηθοποιοί της ταινίας εμφανίζονταν ως «αγνοούμενοι». Αυτή ακριβώς η καμπάνια ήταν που έπεισε και τους προαναφερθέντες βαρεμένους ότι επρόκειτο για αληθινά γεγονότα! Το ξεκαρδιστικό (όχι για την ίδια, ίσως) ήταν ότι η μητέρα της πρωταγωνίστριας έλαβε κάμποσες κάρτες που δήλωναν συμπάθεια και συλληπητήρια για τον χαμό της κόρης της!

Παράλληλα, το γεγονός ότι δεν μαθαίνουμε ουσιασιστικά και πολλά για τον θρύλο και την ίδια τη μάγισσα -πέρα από τις δήθεν μαρτυρίες των δήθεν ντόπιων- κάνει την ιστορία να φαίνεται ακόμη πιο αυθεντική. Η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε στο γύρισμα έλαβε επαίνους από όλους τους κριτικούς, σχεδόν, που θεώρησαν ότι ήταν μια ρηξικέλευθη κίνηση που θα έδινε νέα πνοή στις ταινίες τρόμου –ασχέτως αν δεν επρόκειτο για την πρώτη ταινία που γυριζόταν ως found footage. Δεν έπεσαν και έξω, καθώς μετέπειτα πολλές ταινίες πήραν έμπνευση από το Blair Witch, όπως το Cloverfield, το Paranormal Activity, το Trollhunters, το REC και πολλές, πολλές, ΠΟΛΛΕΣ άλλες!
Φυσικά, υπήρξαν κι εδώ οι κλασικοί φλώροι που δήλωσαν ότι ένιωσαν ζαλάδες ή έκαναν εμετό από τον τρόπο που κουνιόταν η κάμερα, διότι μάλλον οι αντοχές τους φτάνουν μέχρι μονοκάμερο sitcom –και πολύ λέω!

Υπήρξαν και αυτοί που θεώρησαν ότι πρόκειται για μια υπερκτιμημένη ταινία low budget που δεν αξίζει όλο αυτό τον χαμό –περί ορέξεως κολοκυθόπιτα! Όπως είπα στην αρχή, το Blair Witch δίχασε. Κατάφερε ταυτόχρονα να λατρευτεί και να μισηθεί, να κερδίσει Χρυσό Βατόμουρο και βραβεία καλύτερης ταινίας, να ενθουσιάσει και να φάει γιουχάρισμα! Αυτό που έχει σημασία είναι ότι η ταινία φιγουράρει σε πολλές λίστες με ταινίες που πρέπει να δεις πριν πεθάνεις –και δικαίως, αφού θα σε τρομάξει και θα σε κρατήσει σε εγρήγορση (και μακριά από τα δάση για αρκετό διάστημα!)

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, φέρε παρέα διότι θα είναι δύσκολη η βραδιά!

GEEKY TRIVIA
Ακόμα και οι ίδιοι οι ηθοποιοί νόμιζαν ότι ο θρύλος της μάγισσας στον οποίο βασιζόταν η ταινία τους, ήταν πραγματικός και αφορούσε αληθινά περιστατικά. Μόνο μετά το τέλος των γυρισμάτων έμαθαν ότι όλα ήταν κατασκευασμένα από τους σεναριογράφους. Στα γυρίσματα, από την άλλη, τράβηξαν τα πάνδεινα: χάθηκαν τρεις φορές στ’ αλήθεια, κάποιες τρομάρες που έτρωγαν σε ορισμένες από τις νυχτερινές σκηνές ήταν απολύτως αυθεντικές, ενώ κάθε μέρα τους έδιναν όλο και λιγότερο φαγητό, ώστε να αυξήσουν την ένταση μεταξύ τους.

ΜΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ
Η ταινία απέκτησε δυο σίκουελ, με meta υπόθεση και τα δύο, αφού αναγνωρίζουν τα περιστατικά της αρχικής ταινίας ως πραγματικά. Αμφότερα εισέπραξαν κακές κριτικές, διότι δύσκολα επαναλαμβάνεις τόσο μεγάλη επιτυχία.

• Book of Shadows: Blair Witch 2 (2000) ★★☆☆☆
  Μια ομάδα από φαν της αρχικής ταινίας επισκέπτονται τον τόπο των γυρισμάτων για ένα τουρ που οργανώνει ένας ντόπιος, με την ελπίδα να γίνουν μάρτυρες παραφυσικών συμβάντων. Γίνονται μετά και το μετανιώνουν, ως συνήθως! Η ταινία σπάει τελείως την αρχική φόρμουλα, αφού είναι σκηνοθετημένη κανονικά.
• The Woods Movie (2015) –
  Ντοκιμαντέρ γύρω από την παραγωγή της αρχικής ταινίας, με συνεντεύξεις από τους συντελεστές της.
• Blair Witch (2016) ★★★☆☆
  Ο αδελφός της (εξαφανισμένης, και καλά) πρωταγωνίστριας της αρχικής ταινίας ανακαλύπτει στο ίντερνετ ένα βίντεο που είναι σίγουρος ότι απεικονίζει εκείνη. Αποφασίζει να επισκεφτεί την ίδια περιοχή με μια παρέα φίλων, αποφασισμένος να εντοπίσει ξανά τα ίχνη της. Η ταινία υιοθέτησε την ίδια τεχνική και αγνόησε τελείως το πρώτο σίκουελ, αλλά δεν κατάφερε να τραβήξει πάλι το κοινό.

Παράλληλα με τις ταινίες, κυκλοφόρησαν οχτώ μυθιστορήματα με ιστορίες που σχετίζονται με τον θρύλο, κάνα δυο κόμικ και μια τριλογία βιντεοπαιχνιδιών.

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Μετά από τόσες κακές κριτικές, θα έλεγε κανείς ότι ο συγκεκριμένος θρύλος μάλλον μάς τελείωσε! Έλα, όμως, που υπάρχει και η τελευταία μόδα! Ποια; Αν μάντεψες «τηλεόραση», έπεσες μέσα, αφού ήδη είναι στα σκαριά η τηλεοπτική μεταφορά του Blair Witch!

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Κάτι ψόφησε…

Καθόλου creepy!

Η πιο κλασική, ίσως, σκηνή της ταινίας!

Lovely Molly: Φαντάσματα και πρέζα –κακός συνδυασμός!

Σκηνοθεσία: Eduardo Sánchez
Σενάριο: Eduardo Sánchez, Jamie Nash
Μουσική: Tortoise
Ηθοποιοί: Gretchen Lodge, Johnny Lewis, Alexandra Holden
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★★☆☆☆

ΤΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★★☆☆☆
Φρίκη: ★★☆☆☆
Τρόμος: ★★☆☆☆
Αγωνία: ★★☆☆☆

LOVELY MOLLY (2012)
Σήμερα, τρομολάγνε μου, σου έχω ταινία που παίζει και να μην την είχες ακούσει, μια και η συγκεκριμένη δεν είχε κανονική προβολή σε κινηματογράφους –και εννοείται ότι εδώ δεν την είδαμε καν να περνάει έξω από τα σινεμά! Λογικό, όμως, διότι το ταινιάκι δεν τα πήγε και τόσο καλά, μια και βαδίζει σε γνωστά και πολυσύχναστα μονοπάτια. Τόσο πολυσύχναστα, που αν ήταν δρόμος θα ήταν η λεωφόρος Αμαλίας σε μέρα διαδήλωσης. Έχει κάτι από στοιχειωμένο σπίτι, κάτι από δαιμονισμό, κάτι από found footage και θα μπορούσε κάλλιστα να είναι το αποτέλεσμα διασταύρωσης του Εξορκιστή με το Amityville, έστω και αν το trailer υπόσχεται κάτι διαφορετικό και πιο τρομακτικό.

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Φρεσκοπαντρεμένο ζευγάρι μετακομίζει στο πατρικό της κοπέλας κάπου σε μια κλασική, ξεχασμένη ερημιά δίπλα σε ένα δάσος. Όπως ήταν αναμενόμενο, το σπίτι έχει πολύ άσχημη ιστορία, καθώς σε αυτό βρέθηκε νεκρός ο πατέρας της κοπέλας πριν από χρόνια, ενώ κρύβει και διάφορα άλλα, σκοτεινά μυστικά, που αφορούν και την ίδια. Η Molly, πρώην εθισμένη στην ηρωίνη και τρόφιμος κλινικής απεξάρτησης, πασχίζει να ξεκινήσει μια νέα ζωή και να ξεπεράσει το παρελθόν της, το οποίο δείχνει να ξυπνά και να την καταδιώκει από τη στιγμή που επιστρέφει στο πατρικό. Αναγκασμένη να περνάει πολλές μέρες μόνη της, καθώς η δουλειά του άντρα της τον κρατά εκτός σπιτιού για μεγάλα διαστήματα, σύντομα ανακαλύπτει ότι το πνεύμα του πατέρα της εξακολουθεί να ζει μέσα στο σπίτι και προσπαθεί να *έντονο χασμουρητό*

Δεν χρειάζεται να περιγράψω περισσότερα. Η ταινία διαφημίστηκε ως «η νέα ενσάρκωση του κακού, που θα επαναπροσδιορίσει τις ταινίες τρόμου». Τελικά κατάφερε να πατώσει πανηγυρικώς στις ελάχιστες αίθουσες όπου προβλήθηκε, κυρίως επειδή τίποτε από τα παραπάνω δεν ισχύει (καταραμένοι μαρκετίστες!) Καμία απολύτως «νέα» ενσάρκωση του κακού και κανένας επαναπροσδιορισμός. Αποτελεί ένα κάκιστο, πρόχειρο αναμάσημα όλων των κλισέ που έχουμε συνηθίσει και που έχουν πάψει να μας τρομάζουν εδώ και δεκαετίες: ηρωίδα με σκοτεινό παρελθόν βλέπει πνεύματα σε στοιχειωμένο σπίτι και όλοι την περνάνε για τρελή που έχει παραισθήσεις –μπούχουχου! Το μόνο καλό στοιχείο είναι ότι η ψιλοάγνωστη πρωταγωνίστρια παίζει ανατριχιαστικά πειστικά, σε σημείο να υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να είναι όντως πρεζού και ψυχασθενής και να πήγαινε κάθε μέρα στα γυρίσματα κάγκελο…

Το σενάριο δεν κάνει τόσο ξεκάθαρο το παραφυσικό στοιχείο, αφήνοντάς σε να αναρωτιέσαι αν τελικά όλα όσα συμβαίνουν είναι πραγματικά ή βρίσκονται κυρίως στην -ξεχειλωμένη από τα ναρκωτικά- φαντασία της ηρωίδας. Παράλληλα, η κανονική ροή της αφήγησης «σπάει» από διάφορες σκηνές γυρισμένες με handycam –οι οποίες φαίνονται ξεκάρφωτες εκ πρώτης όψεως, αλλά δένουν όλες μαζί στο τέλος. Όχι ότι αλλάζει κάτι αυτό. Όλες οι συνταρακτικές αποκαλύψεις που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως ανατροπές γίνονται πολύ νωρίς και αβίαστα, ενώ δεν δίνεται και καμία απάντηση ή εξήγηση της προκοπής στα ερωτήματα που προκύπτουν, με βασικότερο το: «Είναι δυνατόν οι άνθρωποι που δώσανε λεφτά για το Lord of the Rings, να ξηλώθηκαν και γι’ αυτό το πράμα;» Μια-δυο σκηνές ίσως καταφέρουν να σε τρομάξουν με τα κλασικά τερτίπιτα που χρησιμοποιούνται εδώ και δεκαετίες στο Χόλυγουντ και που –όσο υποψιασμένος και να είσαι- καταφέρνουν πάλι να σε κάνουν να αναπηδήσεις! Παρόλα αυτά, η γενική αίσθηση είναι ότι παρακολουθείς κάτι αδιάφορο που σου θυμίζει κάτι άλλο αδιάφορο που είχες δει κάποτε.

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, το μόνο υπέροχο στην «Υπέροχη Μόλλυ» είναι η έκφραση ανακούφισης που παίρνεις όταν εμφανίζονται οι τίτλοι τέλους -καθώς αν η ταινία τραβούσε δέκα λεπτά παραπάνω, θα αναγκαζόσουν να καταφύγεις κι εσύ στην ηρωίνη!

---

GEEKY TRIVIA
Μπορεί η συγκεκριμένη ταινία να μη λέει πολλά, ο ίδιος σκηνοθέτης, όμως, ευθύνεται για μία παλιότερη ταινία που συζητήθηκε πάρα πολύ, προκαλέσε ντόρο, τρόμαξε το κοινό και –όντως- επαναπροσδιόρισε κάπως τις ταινίες τρόμου: το The Blair Witch Project!
Επίσης, προσφάτως σκονοθέτησε και ένα απόσπασμα για το σίκουελ της ανθολογίας τρόμου V/H/S (για την οποία θα μιλήσουμε στο άμεσο μέλλον!)

---

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Μαύρο κι άραχλο. Ε, μα τι; Μου ήθελες και σίκουελ στη μπαλαφάρα;

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ: