The Purge: Απόψε όλα επιτρέπονται…

10sPurge-PosterΣκηνοθεσία: James DeMonaco
Σενάριο: James Demonaco
Μουσική: Nathan Whitehead
Ηθοποιοί: Ethan Hawke, Lena Headey, Max Burkholder, Adelaide Kane κ.α.
Είδος: Science Fiction
Αξιολόγηση: ★★★☆☆

ΤΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα ★★★☆☆
Φρίκη: ★★☆☆☆
Τρόμος: ★★☆☆☆
Αγωνία: ★★★★☆

THE PURGE (2013)
Σκέψου, τρομολάγνε μου, τι ωραία που θα ήταν να μπορείς να κάνεις ό,τι γουστάρεις, χωρίς τις συνέπειες του νόμου. Κάπως σαν τους πολιτικούς, δηλαδή, αλλά στο πιο ακραίο: σε εκνευρίζει ο φασαριόζος γείτονας; Του καις το σπίτι! Σε πρήζει το αφεντικό; Του σπας τα πόδια! Σου αρέσει το σακάκι αυτό; Σπας τη βιτρίνα και το παίρνεις! Σε απατά η γυναίκα σου; Τη θάβεις στον κήπο, μαζί με τον γκόμενο! Τέλειο ακούγεται, ε; Χμ… Ίσως όχι και τόσο, αν σκεφτείς ότι σίγουρα κάπου εκεί έξω υπάρχουν άνθρωποι που θεωρούν εσένα εκνευριστικό και κάνουν ουρά για το ποιος θα σου πρωτοσπάσει το κρανίο με ένα ρόπαλο (για μένα κόβουν ήδη νουμεράκια). Με αυτή την ιδέα της απόλυτης ελευθερίας παίζει η σημερινή ταινία. Δυστυχώς, μένει μόνο στα προκαταρκτικά!

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Στις Ηνωμένες Πολιτείες του 2022 η ανεργία έχει πέσει στο 1%, η εγκληματικότητα έχει σχεδόν εξαλειφθεί και ολόκληρο το έθνος μοιάζει αναγεννημένο. Αυτό οφείλεται κατά μεγάλο βαθμό στη νύχτα της Εκκαθάρισης. Για μια νύχτα κάθε έτος ο φόνος, ο βιασμός, η κλοπή και κάθε είδους βιαιοπραγία είναι απολύτως νόμιμα, ενώ όλα τα σώματα ασφαλείας και επειγόντων περιστατικών βρίσκονται εκτός λειτουργίας ως τη επόμενο χάραμα. Όλοι οι κάτοικοι είναι ελεύθεροι να ξεσπάσουν όπως θέλουν σε όποιον θέλουν και να βγάλουν όλα τα απωθημένα ενός έτους χωρίς συνέπειες. Οι πλούσιοι έχουν τη δυνατότητα να αμπαρωθούν μέσα στα σπίτια τους, χάρη σε προηγμένα συστήματα ασφαλείας, ενώ οι φτωχοί αποτελούν τα εύκολα θύματα. Η οικογένεια Sandin, όμως, θα βρεθεί στο στόχαστρο μιας βίαιης ομάδας αριστοκρατών, όταν ο γιος τους θα δώσει άσυλο στο υποψήφιο θύμα τους. Έτσι, θα πρέπει να πάρουν μια απόφαση: ή παραδίδουν τον άντρα σε αυτούς ή γίνονται εκείνοι τα επόμενα θύματα…

Η ταινία είχε ένα πολύ γερό χαρτί: την κεντρική ιδέα. Μια νύχτα που όλα επιτρέπονται; ΟΛΑ; Ο σεναριογράφος είχε χρυσό στα χέρια του και μπορούσε να κάνει θαύματα με αυτή την ιστορία. Αντ’ αυτού, ενώ όλα ξεκινούν με τις καλύτερες προοπτικές, τελικά περιοριζόμαστε σε ένα απλό “home invasion” θρίλερ, το οποίο επικεντρώνεται στην κεντρική οικογένεια, το σπίτι τους και το βασανιστικό δίλημμα στο οποίο βρίσκονται: θα κρατήσουν τις αξίες τους ή θα συμμαχήσουν με τα κτήνη προκειμένου να σώσουν το τομάρι τους; Καμιά εικόνα για το τι συμβαίνει στην υπόλοιπη χώρα και πώς επηρεάζει αυτή η νύχτα την κοινωνία και τις πιο αδύναμες τάξεις –πέρα από μερικές φευγαλέες ματιές σε ρεπορτάζ ειδήσεων ή αποσπάσματα συνεντεύξεων από «ειδικούς». Θα μπορούσε, κάλλιστα, η ταινία να αφορά μια οποιαδήποτε οικογένεια σε μια οποιαδήποτε νύχτα.

Αλλά ακόμη και το δίλημμα στο οποίο βρίσκονται τα μέλη της οικογένειας είναι δοσμένο πολύ πρόχειρα κι επιφανειακά, ενώ οι μεταπτώσεις των χαρακτήρων μοιάζουν αφύσικες. Ο κεντρικός προβληματισμός της ταινίας; Έχουμε μια οικογένεια που αρνείται να συμμετάσχει στη νύχτα της Εκκαθάρισης, διότι δεν νιώθει την ανάγκη εκτόνωσης και που καλείται να φτάσει στα άκρα για να επιβιώσει. Παρόλα αυτά, όμως, η μετάβαση αυτή γίνεται απότομα και άγαρμπα. Και μετά ξαναγίνεται, εξίσου απότομα και άγαρμπα! Για να μην αναφερθώ σε κάμποσες άλλες κουλαμάρες που κάνουν οι χαρακτήρες μέσα στον χαμό και οι οποίες είναι τόσο φυσιολογικές όσο μια κατσίκα με δυο κεφάλια.

Όποιος κοινωνικός σχολιασμός και συμβολισμός πήγε να περάσει το σενάριο πνίγηκε μέσα σε μια πλημμύρα από κλισέ, ηρωισμούς και σκηνές βίας. Το διάσημο πρωταγωνιστικό δίδυμο δεν αρκεί για να σώσει την κατάσταση, κυρίως διότι οι χαρακτήρες που υποδύονται (και τα παιδιά τους μαζί) είναι τόσο αδιάφοροι που σκασίλα σου κιόλας αν θα τη βγάλουν τη νύχτα! Το τέλος της ταινίας, δε, προσπαθεί να είναι ανατρεπτικό, αλλά με μια ανατροπή που την έχεις δει να έρχεται από χιλιόμετρα μακριά φυσώντας καραμούζα και κρατώντας πανό: «Κούκου! Έρχομαι!»

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, βλέπεται αλλά μετά ξεχνιέται τόσο εύκολα όσο την είδες. Κανονική εκκαθάριση!


GEEKY TRIVIA
Ο σκηνοθέτης-σεναριογράφος έχει γράψει ακόμη ένα θρίλερ με, σχεδόν, πανομοιότυπη πλοκή: το ”Assault on Precinct 13”, στο οποίο πάλι κάποιοι ήταν κλεισμένοι κάπου και κάποιοι άλλοι απ’ έξω απειλούσαν –πάλι- να τους σκοτώσουν, αν δεν τους παρέδιδαν –πάλι- κάποιον. Διάολε, είναι ακριβώς το ίδιο σενάριο, αλλά σε αστυνομικό τμήμα, αντί για βίλα! Και, ναι. Πρωταγωνιστούσε πάλι ο Ethan Hawke!


ΜΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ
Παρά τις χλιαρές εώς αρνητικές κριτικές, η ταινία τα πήγε πολύ καλά από εισπράξεις, οπότε δόθηκε το πράσινο φως για ένα σίκουελ, το οποίο κυκλοφόρησε φέτος και ήταν, κατά κοινή παραδοχή, σκάλες ανώτερο από την αρχική ταινία, αφού μας δείχνει όλα αυτά που έπρεπε να είχε δείξει η αρχική ταινία.

  • The Purge: Anarchy (2014) ★★★★☆
    Ένας βαριά οπλισμένος άντρας παίρνει υπό την προστασία του τέσσερις ανθρώπους που έχουν ξεμείνει στους δρόμους κατά τη νύχτα της Εκκαθάρισης. Στην προσπάθειά τους να φτάσουν σε ασφαλές καταφύγιο θα έρθουν όλοι αντιμέτωποι με διάφορες απειλές, καθώς είναι αναγκασμένοι να διασχίσουν την πόλη, η οποία έχει βυθιστεί στο χάος.
  • The Purge: Election Year (2016) ★★☆☆☆
    Δεκαοχτώ χρόνια μετά τη δολοφονία της οικογένειάς της κατά τη Νύχτα Εκκαθάρισης, η -γερουσιαστής πλέον- Charlie Roan αποτελεί το φαβορί για την επόμενη προεδρία των ΗΠΑ. Η καμπάνια της βασίζεται στην οριστική κατάργηση της Εκκαθάρισης, κάτι το οποίο προκαλεί την οργή όλων όσοι βλέπουν τα συμφέροντά τους να πλήγονται από μια τέτοια κίνηση. Όπως ήταν αναμενόμενο, η Charlie αποτελεί στόχο για την επόμενη Νύχτα Εκκαθάρισης και το βάρος της προστασίας της πέφτει στον σωματοφύλακά της (ο οποίος είναι ο πρωταγωνιστής της δεύτερης ταινίας).
  • The First Purge (2018) ★★☆☆☆
    Prequel της σειράς ταινιών, το οποίο επικεντρώνεται στην πρώτη φορά που δοκιμάστηκε πιλοτικά η Νύχτα Εκκαθάρισης, στο Staten Island. Μια από τα ίδια το στόρυ, αλλά το ευφάνταστο αιματοκύλισμα καλά κρατεί!
  • The Purge (TV series) (2018-)
    Τηλεοπτική μεταφορά της ταινίας, όπου βλέπουμε διάφορους χαρακτήρες οι οποίοι έρχονται αντιμέτωποι με το παρελθόν του καθώς προσπαθούν να επιζήσουν κατά τη διάρκεια της εκκαθάρισης. Δεν την έχω ξεκινήσει ακόμη για να έχω άποψη, αλλά το ότι εγκρίθηκε κι επόμενη σεζόν είναι θετικό σημάδι.

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Το γεγονός ότι η τελευταία ταινία, παρά τις μέτριες κριτικές, έκανε τις καλύτερες εισπράξεις και το ότι η τηλεοπτική σειρά πήρε ήδη έγκριση για δεύτερη σεζόν, είναι σημάδι ότι το κοινό δεν έχει βαρεθεί ακόμη το franchise. Είναι και οι εποχές τέτοιες και το σενάριο μοιάζει όλο και πιο πιθανό να συμβεί στο μέλλον, οπότε μάλλον μαζεύουν όλοι ιδέες! Αν και η μεταφορά μιας ταινίας στην τηλεόραση συνήθως σημαίνει το τέλος της κινηματογραφικής της πορείας, οι παραγωγοί έχουν δηλώσει ότι ήδη σκέφτονται άλλο ένα σίκουελ των ταινιών.

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Δεν έμεινε και πολλή ώρα για να ξεκινήσει η μεγάλη νύχτα...

Δεν έμεινε και πολλή ώρα για να ξεκινήσει η μεγάλη νύχτα…

Καλώς τα, τα παιδιά!

Καλώς τα, τα παιδιά!

Ο θάνατός σου, η ζωή μου...

Ο θάνατός σου, η ζωή μου…

 

Taking Lives: Ποιος θα γίνεις σήμερα;

00sTaking-posterΣκηνοθεσία: D. J. Caruso
Σενάριο: Jon Bokenkamp
Μουσική: Philip Glass
Ηθοποιοί: Angelina Jolie, Ethan Hawke, Olivier Martinez, Kiefer Sutherland
Είδος: Psychological Thriller
Αξιολόγηση: ★★

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★★☆☆
Φρίκη:
Τρόμος:
Αγωνία:

TAKING LIVES (2004)
Ψυχολογικός ο φόβος σήμερα, τρομολάγνε μου! Αυτό δεν σημαίνει ότι η σημερινή ταινία δεν έχει το αιματάκι της ή μπόλικες σκηνές φρίκης, αλλά τα κύρια συστατικά τα οποία θα χρησιμοποιήσει για να ταλανίσει τα ευαίσθητα νεύρα σου είναι η αμφιβολία και η αγωνία! Και το αδύναμο σενάριό της, αλλά αυτό θα το δούμε παρακάτω!

TI MAΣ ΛΕΣ;
Η ταινία επικεντρώνεται στις προσπάθειες της Illeana Scott -μιας επιτυχημένης profiler του FBI- να βοηθήσει την αστυνομία του Μόντρεαλ να εντοπίσει έναν κατά συρροήν δολοφόνο, που σκοτώνει και παραμορφώνει τα θύματά του και στη συνέχεια «κλέβει» τις ζωές τους. Όταν ο James Costa, ένας έμπορος έργων τέχνης, γίνεται αυτόπτης μάρτυρας ενός εγκλήματος του δολοφόνου και μπαίνει στο στόχαστρό του, η Scott θα αναλάβει την προστασία του. Παράλληλα, θα προσπαθήσει να πολεμήσει τα αισθήματα που αρχίζει να νιώθει γι’ αυτόν…

… με τον ίδιο τρόπο που εσύ θα προσπαθήσεις να πολεμήσεις τα αρνητικά αισθήματα που θα σε κατακλύσουν, καθώς η ταινία θα ξεκινήσει υπέροχα, θα εξελιχθεί καλά και μετά θα κάνει κάθετη πτώση σε βάραθρο, με τσιμεντένια παπούτσια στα πόδια…
Το σενάριο είναι ελαφρώς βασισμένο (=άλλαξε τα φώτα) στο ομότιτλο βιβλίο του Michael Pye. Η πλοκή του οποίου ακούγεται καλύτερη και μάλλον θα έπρεπε να την ακολουθήσουν πιο πιστά διότι, κάποια στιγμή, κάτι απροσδιόριστο συμβαίνει στην ταινία! Δεν ξέρω, άλλαξε ο σκηνοθέτης; Βαριόντουσαν οι ηθοποιοί να παίξουν; Χάσανε το σενάριο κι άρχισαν να αυτοσχεδιάζουν; Πάντως, το γεγονός είναι ότι από εκεί που η ταινία ξεκινά με έναν ωραίο ρυθμό και έχεις αγωνία και τα πράγματα τακτοποιούνται ήσυχα ήσυχα στη θέση τους, κάτι γίνεται και το ρολόι ξεκουρδίζεται τελείως!
Κατ’ αρχάς, το σενάριο είναι αρκετά προβλέψιμο ως ένα βαθμό και όσο και αν προσπαθεί να σου ρίξει στάχτη στα μάτια, δεν τα καταφέρνει. Στη συνέχεια, το love story ανάμεσα στους κεντρικούς ήρωες είναι τραβηγμένο από το μαλλί κι εμφανίζεται από το πουθενά, μόνο και μόνο επειδή έπρεπε να υπάρξει ένα love story. Σοβαρά, κυρά μου, αν ερωτεύεσαι τόσο εύκολα πια, τότε καλύτερα άσε το πρακτοριλίκι και πούλα λουλούδια!
Τέλος, ο χαρακτήρας της Τζολί γίνεται απότομα τελείως αλλοπρόσαλλος και ξένος από αυτό που μας έχει δείξει στην αρχή! Από δυναμική, οξυδερκής γυναίκα που παρατηρεί κάθε λεπτομέρεια, μετατρέπεται σε ένα χαμένο κοριτσάκι που κλαψουρίζει και αποπροσανατολίζεται σε τέτοιο βαθμό, που αρχίζεις να νομίζεις ότι η ταινία τελικά είναι sci-fi και στο τέλος θα αποδειχθεί ότι εξωγήινος έχει καταλάβει το σώμα της!
Τουλάχιστον, το τέλος είναι κάπως ικανοποιητικό και ανατρεπτικό, αν και λίγο υποτονικό, αλλά τι να κάνουμε; Στο σημείο εκείνο, ακόμη και οι ηθοποιοί πρέπει να σκέφτονταν: «άντε, να τελειώνουμε με το γύρισμα της πατάτας, μπας και πάμε σπίτι μας…»

Όπως ήταν αναμενόμενο, το πρωτοκλασάτο καστ της ταινίας δεν ήταν αρκετό για να «καμουφλάρει» τα δεκάδες προβλήματά της. Οι κριτικές ήταν απογοητευτικές, οι εισπράξεις χαμηλές (αν και κατάφερε να υπερκαλύψει το budget της) και η καημένη η Αντζελίνα κέρδισε μια ωραιότατη υποψηφιότητα για Χρυσό Βατόμουρο –και μάλιστα, τη δεύτερή της εκείνη τη χρονιά, αφού τσίμπησε κι άλλη μία για την ερμηνεία της στο Alexander! Διπλό χτύπημα, δηλαδή! Για καλή της τύχη, το ίδιο έτος είχε βγει στους κινηματογράφους και η ανεκδιήγητη μπαλαφάρα που ακούει στο όνομα “Catwoman”, οπότε το razzie award το κέρδισε μετά βαΐων και κλάδων η Halle Berry! Ακόμη και ο Ethan Hawke αποκήρυξε αργότερα την ταινία, λέγοντας ότι μετάνιωσε που έπαιξε σε αυτήν (Ε, φυσικά, κατόπιν εορτής όλοι μετανιώνουμε για τις βλακείες μας!)

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, ‘ντάξει… δεν θα χάσεις και τίποτε αν δεν την δεις! Αλλά μια και έχει αρκετές σκηνές φρικούλας και αγωνίας και το πρώτο μισό είναι αξιοπρεπές, αν έχεις λίγη… ζωή για κλέψιμο, σήκωσε τα χέρια ψηλά και δες την!


GEEKY TRIVIA
Ο Ethan Hawke παραδέχθηκε σε συνέντευξή του ότι το καλύτερο κινηματογραφικό φιλί που έχει δώσει ποτέ στην καριέρα του ήταν με την Angelina Jolie. Τουλάχιστον βγήκε και κάτι καλό από την ταινία…


ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Έχουν ήδη ανακοινωθεί δύο σίκουελ της ταινίας. Όχι, εντάξει, πλάκα κάνω! Και που βγήκε η πρώτη, πολύ της ήταν!

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:
TA1 TA3 TA4