The People Under The Stairs: Χίλιοι καλοί χωράνε!

Σκηνοθεσία: Wes Craven
Σενάριο: Wes Craven
Μουσική: Don Peake
Ηθοποιοί: Brandon Adams, Ving Rhames, Wendy Robie, Everett McGill κ.α.
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★
★
★
☆☆

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★
★
☆☆☆
Φρίκη: ★
★
★
☆☆
Τρόμος: ★
★
☆☆☆
Αγωνία: ★
★
★
☆☆

THE PEOPLE UNDER THE STAIRS (1991)
Επιστροφή στα 90s και σήμερα, με έναν δημιουργό που έχει αφήσει το στίγμα του στις ταινίες τρόμου. Αν και η σημερινή ταινία δεν ανήκει στα πιο δυνατά (και πιο γνωστά, ίσως) χαρτιά του Wes Craven και απέσπασε μέτριες κριτικές, παρόλα αυτά κατάφερε να τα πάει αρκετά εντυπωσιακά στο box office. Πάντως, πέρα από τις κριτικές, κάνει μπαμ ότι είναι δουλειά του Craven, καθώς διαθέτει αρκετά από τα στοιχεία που τον έχουν καθιερώσει.

TI MAΣ ΛΕΣ;
Ο μικρός Poindexter και η οικογένειά του ζούνε στο γκέτο του Λος Άντζελες και σύντομα κινδυνεύουν με έξωση από τους σπιτονοικοκύρηδές τους, τους Robesons -ένα εκκεντρικό και πλούσιο ζευγάρι που ζει με την κόρη τους σε ένα, φαινομενικά, απόρθητο σπίτι στην πόλη. Ο Poindexter αποφασίζει να βοηθήσει τον μικροκακοποιό Leroy να διαρρήξει και να ληστέψει το σπίτι των Robesons. Το σχέδιο, όμως, δεν εξελίσσεται τόσο ομαλά και οι δυο τους καταλήγουν παγιδευμένοι μέσα στο σπίτι και ανακαλύπτουν ότι οι Robesons είναι κάτι παραπάνω από απλώς εκκεντρικοί…

Η ταινία συνδυάζει τη μαύρη κωμωδία με την αγωνία και τη φρίκη –ίσως με τη ζυγαριά να γέρνει περισσότερο προς τη μεριά της κωμωδίας κάποιες φορές. Σε σχέση με άλλες, πιο σκληροπυρηνικές δουλειές του σκηνοθέτη, είναι σαφέστατα κάπως πιο ανάλαφρη (ίσως ευθύνεται και ότι η κεντρική ιστορία εξελίσσεται γύρω από παιδιά πρωταγωνιστές) -χωρίς αυτό να σημαίνει ότι χάνει από το ύφος της η συνολική, ανατριχιαστική ατμόσφαιρα.

Το σκηνικό στο οποίο εκτυλίσσεται η ιστορία είναι το ιδανικό για να κρατήσει το ενδιαφέρον αμείωτο (ένα τεράστιο σπίτι με παγίδες και κρυφές εισόδους – τι πιο cool;) ενώ το ζευγάρι των κακών ανήκει σίγουρα στα μεγάλα ατού της ταινίας, ασχέτως αν κάποιες φορές τείνουν περισσότερο προς το comic relief και την καρικατούρα. Άλλωστε, ο Craven το έχει με το black χιούμορ – ο μεγαλύτερος κακός του, ο Freddy Krueger, έχει μείνει στην ιστορία ως ο πιο σαρκαστικός και ατακαδόρος δολοφόνος του κινηματογράφου (εντάξει, ίσως βοηθάει και το ότι όλοι οι υπόλοιποι serial killers δεν βγάζουν άχνα συνήθως…)

Σε γενικές γραμμές, είναι ένα κλασικό θρίλερ των 90s –από τα καλά, όμως – κι έχει τον αέρα που απέπνεαν τα περισσότερα θρίλερ της εποχής εκείνης. Είναι στυλάτο, καλογυρισμένο, μακάβρια αστείο, με περίεργο σενάριο, παράξενους, φευγάτους χαρακτήρες και μπόλικο μυστήριο.

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε είναι ό,τι πρέπει για μια ενδιαφέρουσα –και creepy- βραδιά.

---

GEEKY TRIVIA
Οι ηθοποιοί που υποδύονται τους Robesons (Robie και McGill) είχαν υποδυθεί ξανά το ζεύγος στη σειρά Twin Peaks, έναν χρόνο πριν την ταινία. Για την ακρίβεια, εκεί τους είδε πρώτη φορά ο Wes Craven και αποφάσισε ότι η χημεία τους ήταν ιδανική για την ταινία. Μεταξύ μας, και στο Twin Peaks τους παρανοϊκούς έπαιζαν, αφού σχεδόν όλοι οι χαρακτήρες της σειράς ήταν για ηλεκτροσόκ!

---

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Σε κάποια συνέντευξή του ο Craven είχε δηλώσει ότι επιθυμούσε να σκηνοθετήσει ένα remake της ταινίας, αλλά μετά μάλλον του πέρασε η κάψα!

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Κάτι δυσάρεστο πρέπει να βρίσκεται στην άλλη πλευρά της πόρτας!

Το ζευγάρι των psycho…

Μοντέρνα Σταχτοπούτα;

Saw: Πόσο αποφασισμένος είσαι να επιζήσεις;

Σκηνοθεσία: James Wan
Σενάριο: Leigh Whannell
Μουσική: Charlie Clouser
Ηθοποιοί: Cary Elwes, Leigh Whannell , Danny Glover, Michael Emerson, Toby Bell κ.α.
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★
★
★
★
★

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★
★
★
★
★

Φρίκη: ★
★
★
★
★

Τρόμος: ★
★
★
★
★

Αγωνία: ★
★
★
★
★


SAW (2004)
Μια και μου το ζήτησε και ο μοναδικός μου σχολιαστής ως τώρα, ήρθε η ώρα ν’ ασχοληθούμε με το franchise που άλλαξε τα δεδομένα στα splatter κι έγραψε ιστορία στον χώρο των ταινιών τρόμου, καταφέρνοντας να συμπεριληφθεί ακόμα και στο Guinness World Records ως το «πιο επιτυχημένο franchise τρόμου». Προφανώς, τα κομμένα μέλη και τα χυμένα σπλάχνα πουλάνε πιο πολύ στον κινηματογράφο απ’ ό,τι στα χασάπικα! Φυσικά, το σκληρό περιεχόμενο της ταινίας συζητήθηκε κι επικρίθηκε αρκετά, αλλά ταυτόχρονα έδωσε νέα πνοή στον χώρο του torture porn και παρά τις χλιαρές εώς αρνητικές κριτικές, απέκτησε φανατικό fan club από αρρωστάκια.

TI MAΣ ΛΕΣ;
Ο Adam και ο Lawrence ξυπνούν μέσα στο μπάνιο ενός υπόγειου, εγκαταλελειμμένου κτιρίου. Κανείς δεν τους δεν μπορεί να θυμηθεί πώς βρέθηκε εκεί ούτε γνωρίζουν τον λόγο για τον οποίο έχουν απαχθεί. Όταν ανακαλύπτουν ένα κασετοφωνάκι και κασέτες που απευθύνονται στον καθένα τους, συνειδητοποιούν ότι αποτελούν τα νέα θύματα του παρανοϊκού δολοφόνου Jigsaw, ο οποίος απάγει ανθρώπους που έχουν χάσει το νόημα της ζωής και τους υποβάλλει σε σκληρές, επίπονες δοκιμασίες, με σκοπό να ξυπνήσει μέσα τους το αίσθημα της επιβίωσης. Δοκιμασίες στις οποίες αν αποτύχουν, οδηγούνται συνήθως σε φριχτό θάνατο. Ο Adam και ο Lawrence έχουν με τη σειρά τους διαφορετικές οδηγίες ο καθένας, τις οποίες πρέπει ν’ ακολουθήσουν κατά γράμμα αν θέλουν να βγούνε ζωντανοί από το δωμάτιο…

Το Saw (ή «Σε βλέπω», όπως είναι ο τραγικά λανθασμένος, ελληνικός τίτλος) είναι ένα έξυπνο και πρωτότυπο θρίλερ για γερά νεύρα και δυνατές αντοχές και με εικόνες τόσο σκληρές που θα σε κάνουν πολλές φορές να κλείσεις μάτια και αυτιά και να φωνάζεις «λαλαλαλαλαλαλα» (εξαρτάται αν θα πετύχεις την unrated version, κιόλας!) Η αλήθεια, φυσικά, είναι ότι η ταινία προοριζόταν περισσότερο για θρίλερ μυστηρίου με αρκετά περιορισμένες σκηνές φρίκης. Και σε σχέση με τα σίκουελ, τα οποία μετατρέπουν το franchise σε ένα ανατριχιαστικό, σαδιστικό και φρικαλέο λουτρό αίματος και του κολλάνε τη ρετσινιά του torture porn, η αρχική ταινία είναι όντως η πιο light της σειράς. Το σενάριο, πάντως, είναι γεμάτο μυστήριο και ανατροπές και το συγκλονιστικό φινάλε προκάλεσε εξάρθρωση σε πολλά σαγόνια όταν προβλήθηκε στα σινεμά. Οι κριτικοί, φυσικά, δεν το πήραν με πολύ καλό μάτι, αλλά κανείς δεν παίρνει ποτέ στα σοβαρά τους κριτικούς, έτσι κι αλλιώς.

Η ατμόσφαιρα είναι απολύτως κλειστοφοβική και αγωνιώδης και σε καθηλώνει, καθώς όσο περνά ο χρόνος και στενεύουν τα περιθώρια για τους ήρωες, αρχίζεις να σκέφτεσαι κι εσύ τι θα έκανες στη θέση τους και να ψάχνεις για πιθανές εξόδους από το απίθανο αδιέξοδο στο οποίο βρίσκονται. Η κινηματογράφηση έχει αρκετά τραχειά και άγρια αισθητική, πράγμα που κάνει την ταινία να ξεχωρίζει –έστω κι αν αυτό προέκυψε λόγω του χαμηλού budget και περιορισμένου χρόνου, μια και ο σκηνοθέτης δεν μπορούσε να γυρίσει τις πιο «ραφιναρισμένες» σκηνές που ήθελε και αναγκάστηκε να δουλέψει πιο βιαστικά και διεκπεραιωτικά. Ο Leigh Whannell, που υποδύεται τον Adam, είναι και ο σεναριογράφος της ταινίας (και των δύο πρώτων σίκουελ) και, πιθανότατα, πολύ-πολύ διαταραγμένος άνθρωπος! Η μουσική, που έγινε αμέσως σήμα κατατεθέν της ταινίας και παραλλαγές της χρησιμοποιήθηκαν σε όλα τα σίκουελ, ανήκει στον Charlie Clouser, πρώην μέλος του συγκροτήματος Nine Inch Nails.

Το πιο πρωτότυπο σε αυτή τη σειρά θρίλερ, πάντω, είναι ότι κάθε ξεχωριστό installment είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τα προηγούμενα -σε αντίθεση με τα περισσότερα franchise που το μόνο κοινό που έχουν είναι ο δολοφόνος και συνήθως ποδοπατάνε το continuity χωρίς ίχνος τσίπας! Στο SAW δεν ισχύει αυτό. Όλα δένουν μεταξύ τους και μπλέκονται περίτεχνα, με τα γεγονότα μιας ταινίας να συμβαίνουν πριν, μετά ή παράλληλα με γεγονότα άλλης -πράγμα που επιβεβαιώνει πάλι το πόσο διαταραγμένοι είναι όσοι ασχολήθηκαν με το σενάριο! Αυτό, όμως, είναι και το πιο αδύναμο σημείο του franchise, μια και -μετά την τρίτη ταινία- η πλοκή μπλέκεται τόσο πολύ που χρειάζεσαι λυσάρι για να θυμηθείς τι έγινε πότε, ποιος είναι ποιος και σε ποιο χρονικό σημείο βρίσκεσαι τώρα. Φυσικά, μετά κάποιος γίνεται κομμάτια με βίαιο τρόπο μπροστά στη μούρη σου και τα ξεχνάς πάλι όλα!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, πάρε τα υπογλώσσιά σου και ξεκίνα το! Αν είσαι θαρραλέος (και έχεις πολλά χάπια ακόμα) κάνε έναν Μαραθώνιο Saw και δες τα όλα με τη σειρά (ο καλύτερος τρόπος για να μη χάσεις τα αυγά και τα πασχάλια με το timeline…)

---

GEEKY TRIVIA
Η ταινία είναι, ουσιαστικά, low budget και οι δημιουργοί είχαν μόλις 18 μέρες στη διάθεσή τους για να την ολοκληρώσουν –ακριβώς λόγω του περιορισμένου κεφαλαίου δεν έχει ούτε μία εξωτερική λήψη! Ενώ προοριζόταν αρχικά να κυκλοφορήσει απευθείας σε DVD, τα πήγε καλά στις δοκιμαστικές προβολές και αποφασίστηκε να γίνει διανομή και στις κινηματογραφικές αίθουσες. Πολύ σοφή επιλογή, καθώς το Saw κέρδισε 100 φορές τον προϋπολογισμό του, έγινε η πιο επιτυχημένη ταινία τρόμου από την εποχή του Scream και πήρε στο καπάκι πράσινο φως για σίκουελ.

---

MIA ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ
Το Saw έδωσε αρκετά sequel, τα οποία ανέβασαν την παράνοια της πρώτης ταινίας σε αστρονομικά επίπεδα -όχι μόνο από άποψη βίας και φρίκης, αλλά και από άποψη  timeline, όπως ανέφερα πριν. Οπότε, το να κάτσω να γράψω λίγα λόγια για την πλοκή της κάθε ταινίας, είναι πρακτικώς αδύνατο χωρίς να κάνω δεκάδες σπόιλερ και να σου χαλάσω τις ανατροπές!

• Saw II (2005) ★
★
★
★
☆
  Αίματα, κραυγές και διαμελισμοί…
• Saw III (2006) ★
★
★☆☆
  Κι άλλα αίματα, κραυγές και διαμελισμοί…
• Saw IV (2007) ★
★
☆☆☆
  Πάλι αίματα, κραυγές και διαμελισμοί…
• Saw V (2008) ★
★
☆☆☆
  Αιμάτων, κραυγών και διαμελισμών συνέχεια…
• Saw VI (2009) ★
★
★
★
☆
  Ξανά αίματα, κραυγές και διαμελισμοί…
• Saw 3D (2010) ★
★
☆☆☆
  Τα αίματα, οι κραυγές και οι διαμελισμοί τελειώνουν (θεωρητικά)… Η ταινία είναι η πρώτη (ε, και τελευταία βασικά) που προβλήθηκε σε 3D.
• Jigsaw (2017) ★
★
★
★
☆
  Δέκα χρονιά μετά τον θάνατο του, όλα δείχνουν ότι ο Jigsaw επέστρεψε από τους νεκρούς, καθώς ένα νέο θανατηφόρο παιχνίδι ξεκινά, αφήνοντας πτώματα σε όλη την πόλη…
• Παράλληλα, το Saw γέννησε δύο βιντεοπαιχνίδια, ένα comic book-prequel και κάμποσες ατραξιόν σε πάρκα ψυχαγωγίας…

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Παρότι το Jigsaw δεν πήρε τόσο καλές κριτικές (ασχέτως αν το σενάριο ήταν απείρως ανώτερο από τα περισσότερα της σειράς), τα λεφτά του τα έβγαλε με το παραπάνω, γεγονός που δείχνει ότι το κοινό δεν είναι ακόμη έτοιμο να απαρνηθεί το franchise. Έτσι, η Lionsgate έχει αρχίσει ήδη να συζητά το ενδεχόμενο μιας ένατης ταινίας!

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Cube: Ένας ακόμη λόγος να μισήσεις τη Γεωμετρία!

Σκηνοθεσία: Vincenzo Natali
Σενάριο: André Bijelic, Graeme Manson
Μουσική: Mark Korven
Ηθοποιοί: Nicole de Boer, Nicky Guadagni, David Hewlett, Andrew Miller
Είδος: Science Fiction / Psychological Horror
Αξιολόγηση: ★★★★☆

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★★★★☆
Φρίκη: ★★★★★
Τρόμος: ★★★★☆
Αγωνία: ★★★★★

CUBE (1997)
Σήμερα, τρομολάγνε μου, σου έχω περίεργο μενού. Πολύ γεωμετρικό, πολύ μυστικοπαθές και πολύ αιμοβόρικο! Μη σε τρομάζει ο τίτλος, δεν θα φας στη μάπα γεωμετρικά θεωρήματα, υποτείνουσες, εμβαδά και τρίγωνα σκαληνά –αν και τα μαθηματικά έχουν την τιμητική τους στην ταινία που θα δούμε, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πρέπει να είσαι ο Ευκλείδης για να καταλάβεις τι παίζει! Ετοιμάσου για παρανοϊκή, κλειστοφοβική, πρωτότυπη και απολύτως καλτ ταινία τρόμου!

TI MAΣ ΛΕΣ;
Μια ομάδα αγνώστων βρίσκεται παγιδευμένη μέσα στα κυβικά δωμάτια ενός περίεργου, μηχανικού οικοδομήματος, καθένα από τα οποία είναι φωτισμένο με διαφορετικό χρώμα και διαθέτει έξι εξόδους προς παρόμοια δωμάτια. Κανείς δεν θυμάται πώς και γιατί βρέθηκε εκεί και κανείς τους δεν γνωρίζει τον άλλο. Στην κοινή προσπάθειά τους να βρούνε την έξοδο, σύντομα θα ανακαλύψουν ότι πολλά από τα δωμάτια κρύβουν θανάσιμες, αυτόματες παγίδες που σε σκοτώνουν με φριχτούς τρόπους. Οπότε θα πρέπει, όχι μόνο να ανακαλύψουν πού βρίσκονται και πώς θα φύγουν σώοι από εκεί, αλλά και ποια είναι τα δωμάτια εκείνα που κρύβουν το θάνατο…

Όσο και αν σου φαίνεται τετριμμένο το στόρυ «άγνωστοι ξυπνούν σε δωμάτιο και δεν ξέρουν γιατί βρίσκονται εκεί», το Cube καταφέρνει με έξυπνο τρόπο να εμπλουτίσει την ιδέα και σε κρατάει καθηλωμένο ως το τέλος. Κυρίως με τη μεγάλη μυστικοπάθειά του, αφού θες να δεις πού το πάει! Να σου κάνω ένα μικρό σπόιλερ; Δεν θα μάθεις και τόσο πολλά! Ένα πυκνό μυστήριο καλύπτει τον Κύβο, την προέλευσή του και τον λόγο κατασκευής του. Ειδικά στην πρώτη ταινία δεν μαθαίνουμε σχεδόν τίποτε ούτε για την κατασκευή, ούτε για τον λόγο που βρίσκονται μέσα της παγιδευμένοι οι χαρακτήρες. Και η μυστικοπάθεια αυτή εκτείνεται περισσότερο, ακόμα και στο πού διαδραματίζεται η ιστορία και σε ποιο χρονικό πλαίσιο. Αυτό, όμως, σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται να σε ενοχλήσει τόσο, ίσα-ίσα που το όλο μυστήριο προσθέτει πόντους στην κλειστοφοβική ατμόσφαιρα της ταινίας και την κατέταξε στο πάνθεον των καλτ ταινιών τρόμου πολύ γρήγορα, με τους φαν να κάνουν τις δικές τους εικασίες -ψοφάνε για τέτοια τα geekια, όπως όταν παιζόταν το Lost, που πάθαιναν όλα παράκρουση και διατύπωναν φιλοσοφικές θεωρίες με τις ώρες!

Φυσικά, στις επόμενες ταινίες το μυστήριο αρχίζει να ξεδιαλύνεται κάπως. Ποτέ στην πληρότητά του, όμως! Ο ίδιος ο σκηνοθέτης γύρισε αργότερα μια ταινία μικρού μήκους που έδειχνε τι ακριβώς βρίσκεται στο εξωτερικό του Κύβου, την οποία όμως κατέστρεψε, διότι πήρε όρκο να μην το αποκαλύψει ποτέ! Σπασίκλας!

Οι παγίδες του –αλλά και το όλο concept- θα μπορούσαν να θεωρηθούν πρόδρομος του αρκετά μεταγενέστερου SAW και σε κρατάνε σε εγρήγορση. Ήδη, από την πρώτη σκηνή σε υποδέχεται μια ωραιότατη σπλατεριά, που σε προϊδεάζει για το τι πρόκειται να επακολουθήσει! Η αγωνία χτυπάει κόκκινο, καθώς δεν ξέρεις τι θα σου πεταχτεί και από πού και νιώθεις σαν να βρίσκεσαι μαζί με τους ήρωες μέσα στο μικροσκοπικό δωμάτιο, με τη βασική διαφορά ότι εσύ δεν πρόκειται να καείς ζωντανός, να πολτοποιηθείς ή να γίνεις κομματάκια!
Μόνο που όσο εξελίσσεται η ιστορία, συνειδητοποιείς ότι ο πραγματικός τρόμος δεν προέρχεται από τον ίδιο τον Κύβο, αλλά από τους ανθρώπους που βρίσκονται παγιδευμένοι μέσα του. Καθώς η ώρα προχωρά και η απόγνωσή τους κορυφώνεται, οι μάσκες πέφτουν και ο καθένας τους αρχίζει να δείχνει το πραγματικό πρόσωπό του. Θα έλεγε κανείς ότι ο Κύβος, τελικά, δεν είναι τίποτε άλλο από ένα σκληρό πείραμα πάνω στην ανθρώπινη συμπεριφορά, μια μελέτη για το πόσο γρήγορα μπορείς να βυθιστείς στην παράνοια και να κάνεις το παν για την επιβίωσή σου.

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, μπες στον Κύβο και περιπλανήσου άφοβα -εσύ δεν κινδυνεύεις!

---

GEEKY TRIVIA
Οι παγιδευμένοι στην πρώτη ταινία έχουν όλοι ονόματα εμπνευσμένα από γνωστές φυλακές! Παράλληλα, ακόμη και ο χαρακτήρας ή οι ιδιότητές τους, αντικατοπτρίζουν την φυλακή που αντιπροσωπεύει έκαστος!

---

MIA ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ
Γυρίστηκαν δύο σίκουελ της ταινίας, τα οποία έριξαν λίγο φως παραπάνω στο μυστήριο του Κύβου και των ανθρώπων που κρύβονται πίσω από αυτόν. Ή απλώς μπέρδεψαν πιο πολύ τα πράγματα -όπως το πάρει κανείς!

• Cube 2: Hypercube (2002) ★★☆☆☆
  Τα πράγματα αλλάζουν πολύ στο πρώτο σίκουελ της ταινίας. Ενώ η κεντρική ιδέα παραμένει ίδια: μια ομάδα αγνώστων που προσπαθεί να βρει ασφαλή έξοδο από τον Κύβο, ο ίδιος ο Κύβος είναι τελείως αναβαθμισμένος. Τα δωμάτια είναι πλέον φωτισμένα και high-tech και αυτή τη φορά η βαρύτητα, ο χώρος και ο χρόνος στρεβλώνονται δημιουργώντας πιο επικίνδυνες και πρωτότυπες παγίδες. Οι ίδιοι οι κρατούμενοι δε, συνειδητοποιούν ότι καθένας τους σχετίζεται άμεσα ή έμμεσα με το μυστηριώδες δημιούργημα στον οποίο είναι παγιδευμένοι.
• Cube Zero (2004) ★★★★☆
  Η ταινία είναι prequel της αρχικής. Ο Κύβος θυμίζει περισσότερο αυτόν την πρώτης ταινίας, αλλά αυτή τη φορά η πλοκή διαφοροποιείται κυρίως στο ότι δεν παρακολουθούμε τι συμβαίνει μόνο από τη σκοπιά των παγιδευμένων, αλλά και από αυτήν δύο μυστηριωδών «χειριστών» που βρίσκονται στο κέντρο ελέγχου του Κύβου και επιτηρούν τους φυλακισμένους. Η ταινία δίνει ακόμη περισσότερα στοιχεία πάνω στο μυστήριο του Κύβου, αλλά πάλι τίποτε δεν αποκαλύπτεται στην πληρότητά του!

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Η Lionsgate ανακοίνωσε το 2011 ότι σκέφτεται μια ακόμη προσθήκη στη σειρά ταινιών, με το (αναμενόμενο) όνομα Cube 3D… Αναμένουμε κι ελπίζουμε σε περισσότερες απαντήσεις!

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ: