Σκηνοθεσία: James Ward Byrkit
Σενάριο: James Ward Byrkit
Μουσική: Kristin Øhrn Dyrud
Ηθοποιοί: Emily Baldoni, Maury Sterling, Nicholas Brendon κ.α.
Είδος: Science Fiction Thriller
Αξιολόγηση: ★★★★★
ΤΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★
☆☆☆☆
Φρίκη: ☆☆☆☆☆
Τρόμος: ★★☆☆☆
Αγωνία: ★★★★☆
COHERENCE (2013)
Πριν σχεδόν δυο χρόνια μίλησα για το θρίλερ +1, του Ντένη Ηλιάδη και δήλωσα ενθουσιασμένος για την κεντρική ιδέα. Σήμερα έχω μια ταινία που βαδίζει στα ίδια μονοπάτια –με τη διαφορά ότι αυτή το κάνει πολύ καλύτερα, ασχέτως αν είναι low budget! Σόρρυ, Ντένη μου, αλλά οφείλω να είμαι αντικειμενικός κι ας είσαι και πατριωτάκι! Τώρα, αν οι ομοιότητες του σεναρίου είναι αποτέλεσμα αντιγραφής, δεν το ξέρω, αλλά έτσι κι αλλιώς εκεί στο Αμέρικα έχουν μια τάση να βγάζουν ταινίες με ίδια θεματολογία ταυτόχρονα και να τις βλέπουν να κονταροχτυπιούνται (βλ. Armageddon vs Deep Impact και Volcano vs Dante’s Peak μεταξύ άλλων…)
ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Μια παρέα οχτώ φίλων συναντιέται για δείπνο και χαλαρή κουβέντα. Τη συζήτηση μονοπωλεί ένα φυσικό φαινόμενο το οποίο απασχολεί ολόκληρο τον κόσμο τη βραδιά εκείνη: η εμφάνιση ενός κομήτη κοντά στη Γη και οι συνέπειες που θα μπορούσε να έχει το πέρασμά του στον πλανήτη. Η βραδιά εξελίσσεται ομαλά μέχρι τη στιγμή που μια διακοπή ρεύματος θα διακόψει το δείπνο. Στην προσπάθειά τους να μάθουν τι συμβαίνει, οι καλεσμένοι θα έρθουν αντιμέτωποι με περίεργα και ανεξήγητα συμβάντα τα οποία σιγά σιγά θα σπείρουν τον πανικό και την αμφιβολία ανάμεσά τους…
Δεν θα πω ούτε εδώ περισσότερα, για να μη χαλάσω τις εκπλήξεις του σεναρίου. Φυσικά, αν έχεις ήδη δει το +1, ξέρεις πάνω κάτω τι να περιμένεις, αν και τα πράγματα είναι πιο πολύπλοκα και βαθιά στην περίπτωση του Coherence. Θα έλεγε κανείς ότι πρόκειται για το μεγαλύτερο και (πολύ) πιο ώριμο αδελφάκι του –ασχέτως αν προβλήθηκε στο σινεμά λίγους μήνες αργότερα από εκείνο.
Το εντυπωσιακότερο –κι αυτό που έκλεψε την παράσταση- με το Coherence είναι οι ερμηνείες. Μην περιμένεις σαιξπηρικούς μονολόγους ή σπαρακτικές σκηνές, αλλά να είσαι σίγουρος ότι και χωρίς αυτά, ο τρόπος που ερμηνεύει ο κάθε ηθοποιός τον ρόλο του βγάζει μια απίστευτη αυθεντικότητα και φυσικότητα. Υπάρχει, ασφαλώς, λόγος γι’ αυτό: ο κάθε ηθοποιός αυτοσχεδιάζει!
Ο Byrkit ήθελε να πειραματιστεί και να δει πώς θα ήταν αν γύριζε μια ταινία χωρίς συνεργείο και χωρίς σενάριο -αρκετά τολμηρό για κάποιον που κάνει, ουσιαστικά, τα πρώτα του βήματα στον χώρο. Έτσι, οι ηθοποιοί γνώριζαν την κεντρική ιδέα του σεναρίου, τα κομβικά σημεία της πλοκής και το ιστορικό και τα κίνητρα του χαρακτήρα τους, αλλά από κει κι έπειτα είχαν το ελεύθερο ν’ αυτοσχεδιάσουν και να κινηθούν ελεύθερα στους διαλόγους. Το πείραμα, φυσικά, στέφθηκε με επιτυχία και η ταινία απέσπασε θερμότατες κριτικές κι επαίνους.
Το ότι εκτυλίσσεται, ουσιαστικά, μέσα σε μια τραπεζαρία (αυτή του ίδιου του σκηνοθέτη, για την ακρίβεια!) με ελάχιστα εξωτερικά πλάνα δεν πρόκειται να σε ενοχλήσει καθόλου, μια και το σενάριο είναι τόσο καθηλωτικό που δεν θα σε ένοιαζε ακόμη κι αν όλη η ταινία ήταν γυρισμένη στον καμπινέ! Άλλωστε, αυτό συμβάλλει περισσότερο και στο να εγκλωβιστεί ο θεατής στην όλη, κλειστοφοβική ατμόσφαιρα της ταινίας.
ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, μην κάνεις τη χαζομάρα να την αποφύγεις!
GEEKY TRIVIA
Η ταινία αποτελεί μεν την πρώτη σκηνοθετική δουλειά του James Ward Byrkit για κινηματογραφική ταινία, αλλά ο τύπος δεν είναι χθεσινός στα blockbuster, καθώς έχει γράψει το σενάριο της animated ταινίας Rango κι έχει εργαστεί και ως storyboard artist σε 3 από τις ταινίες των Πειρατών της Καραϊβικής.
ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Δυσκολάκι, η μία ήταν αρκετή (και καλή)…
ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:
Ένα απλό σουαρέ μεταξύ φίλων…
Το σκοτάδι είναι πάντα κακό σημάδι…
Κάποιοι υπολογισμοί μπορεί να σου σώσουν τη ζωή…
Fri(ght)day Nights 