ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΕΣ ΚΛΗΣΕΙΣ ΠΑΝΤΟΥ!
Η τεχνολογία έχει κάνει αδιαμφισβήτητα καλύτερη τη ζωή μας, καθώς έχει βελτιώσει σχεδόν κάθε πτυχή της καθημερινότητάς μας: επικοινωνία, ψυχαγωγία, υγεία, διατροφή, μετακίνηση και πάει λέγοντας. Ένας από τους τομείς που έχει πάρει πολύ τα πάνω του χάρη στην τεχνολογική πρόοδο είναι ο κινηματογράφος -όχι μόνο όσον αφορά το τεχνικό κομμάτι, αλλά και την έμπνευση που αντλούν οι σεναριογράφοι από αυτήν. Φυσικά, τα θρίλερ αγαπούσαν ανέκαθεν να παρουσιάζουν κυρίως τις αρνητικές πλευρές κάθε τεχνολογικού επιτεύγματος, διότι διαφορετικά δεν θα ήταν θρίλερ, αλλά ντοκιμαντέρ του History Channel. Αυτό είναι καλό για εμάς τους φαν, ασφαλώς, αλλά από την άλλη δίνει και πάτημα σε όσους έχουν μετατρέψει την τεχνολογία σε αποδιοπομπαίο τράγο για ό,τι τραγικό συμβαίνει στην ανθρωπότητα και αναπολούν τις λαμπρές εποχές που κάναμε την ανάγκη μας σε μεταλλικά δοχεία, κυκλοφορούσαμε με κάρα και πεθαίναμε στα 30 από κοινό κρυολόγημα. (Αλλά βλαμένοι υπήρχαν πάντα –εδώ μπήκαμε στο 2018 κι ακόμα ορισμένοι πιστεύουν ότι η Γη είναι τηγανίτα!) Μια από τις αγαπημένες συσκευές των θρίλερ είναι το τηλέφωνο, το οποίο έχει την τιμητική του σε πάμπολλα θρίλερ, ως κομβικό σημείο της πλοκής. Πέντε από αυτά προτείνω σήμερα και, εντελώς συμπτωματικά, τα τρία έχουν γραφτεί από το ίδιο άτομο! Υποθέτω ότι έχει κάποιο περίεργο φετίχ με τις τηλεφωνικές συσκευές…
PHONE BOOTH (2003)
Σκηνοθεσία: Joel Schumacher
Σενάριο: Larry Cohen
Μουσική: Harry Gregson-Williams
Ηθοποιοί: Colin Farrell, Forest Whitaker, Katie Holmes κ.α.
Είδος: Neo-noir Thriller, Crime Thriller
Αξιολόγηση: ★★★☆☆
ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ο Stu είναι ένας Νεοϋορκέζος δημοσιοσχετίστας που έχει περάσει όλη του τη ζωή χειραγωγώντας τους πάντες γύρω του και λέγοντας κάθε είδους ψέμα, προσπαθώντας να αναρριχηθεί στην κοινωνία. Μέχρι τη μέρα που θα απαντήσει μια κλήση σε έναν τηλεφωνικό θάλαμο και θα έρθει αντιμέτωπος με έναν άγνωστο που δείχνει να γνωρίζει όλα του τα μυστικά. Ακόμη χειρότερα, ο άγνωστος δίνει στον Stu μια επιλογή: ή θα ομολογήσει στους πάντες τι είδους άνθρωπος είναι στην πραγματικότητα ή θα πεθάνει από το τουφέκι με το οποίο τον σημαδεύει όλη την ώρα. Παγιδευμένος μέσα στον τηλεφωνικό θάλαμο, χωρίς δυνατότητα να εξηγήσει σε όσους βρίσκονται απ’ έξω τι πραγματικά συμβαίνει, ο Stu θα πρέπει να αποφασίσει αν το image και η αξιοπρέπειά του αξίζουν περισσότερο από την ίδια του τη ζωή…
ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, πρόκειται για ένα καλογραμμένο και αρκετά αγωνιώδες θρίλερ, με γρήγορο ρυθμό (το σενάριο εκτυλίσσεται σε πραγματικό χρόνο) και πολύ καλή ερμηνεία από τον Farrell. Η ατμόσφαιρα της ταινίας μπορεί να χαρακτηριστεί και χιτσκοκική –άλλωστε, ο σεναριογράφος είχε προτείνει στον ίδιο τον Χίτσκοκ, πίσω στα 60s, την ιδέα μια ταινίας που εκτυλίσσεται σε τηλεφωνικό θάλαμο, αλλά δεν κατάφεραν τότε να σκεφτούν την κατάλληλη πλοκή. Όσο περιοριστική και αν ακούγεται η ιδέα μιας ταινίας που περιστρέφεται γύρω από ένα στενό κουτί στη μέση του δρόμου, έχει αρκετή δράση που θα καταφέρει να σε κρατήσει σε αναμμένα κάρβουνα μέχρι το τέλος. Αν ήταν τηλέφωνο, θα ήταν από τα vintage τα μαύρα, με το καντράν!
CELLULAR (2004)
Σκηνοθεσία: David R. Ellis
Σενάριο: Chris Morgan, Larry Cohen
Μουσική: John Ottman
Ηθοποιοί: Kim Basinger, Chris Evans, Jason Statham κ.α.
Είδος: Action Thriller
Αξιολόγηση: ★★★☆☆
ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Η Jessica , μια καθηγήτρια Βιολογίας, πέφτει θύμα απαγωγής από μια ομάδα εγκληματιών, οι οποίοι την κρατάνε φυλακισμένη στη σοφίτα του κρησφύγετου τους. Οι απαγωγείς προσπαθούν να μάθουν πληροφορίες για κάτι για το οποίο, όπως φαίνεται, η ίδια δεν έχει ιδέα. Χρησιμοποιώντας τα εξαρτήματα από μια κατεστραμμένη τηλεφωνική συσκευή, η Jessica θα καταφέρει να κάνει μία και μοναδική τυχαία κλήση, η οποία θα την οδηγήσει στον Ryan. Τώρα, πρέπει να τον πείσει ότι δεν πρόκειται για κάποια φάρσα και ότι η ζωή της βρίσκεται σε πραγματικό κίνδυνο και το μόνο που έχει να κάνει εκείνος είναι να κρατήσει το τηλέφωνο ανοιχτό…
ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, πρόκειται για ένα ακόμη περιπετειώδες και γεμάτο ανατροπές θρίλερ, με εξίσου γρήγορο ρυθμό, μπόλικο σασπένς, αρκετή δράση και σποραδικές στιγμές χιούμορ, για να πάρεις και μια ανάσα! Το πρωταγωνιστικό δίδυμο έχει αρκετή χημεία, ασχέτως αν μοιράζονται απειροελάχιστο χρόνο μαζί στην οθόνη. Το σενάριο είναι, ομολογουμένως, κάπως αφελές εώς εξωφρενικά απίθανο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η ταινία δεν πρόκειται να σε ψυχαγωγήσει. Αν ήταν τηλέφωνο, θα ήταν από εκείνες τις funky, ασύρματες συσκευές με τα παρδαλά χρώματα!
MESSAGES DELETED (2009)
Σκηνοθεσία: Rob Cowan
Σενάριο: Larry Cohen
Μουσική: Jim Guttridge
Ηθοποιοί: Matthew Lillard, Gina Holden κ.α.
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★★☆☆☆
ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ο Joel, ένας καθηγητής σεναριογραφίας που πασχίζει να γράψει ένα πετυχημένο σενάριο, αρχίζει να λαμβάνει τηλεφωνικά μηνύματα και κλήσεις από ανθρώπους που δεν γνωρίζει προσωπικά, ασχέτως αν εκείνοι ξέρουν ποιος είναι. Όταν ένα-ένα τα άτομα αυτά καταλήγουν νεκρά, η αστυνομία θα στρέψει προς εκείνον το ενδιαφέρον της, καθώς δείχνει να είναι ο μόνος συνδετικός κρίκος ανάμεσα στους δολοφονημένους. Αποφασισμένος να αποδείξει την αθωότητά του, θα ξεκινήσει έναν αγώνα δρόμου προσπαθώντας να ανακαλύψει την ταυτότητα του πραγματικού δολοφόνου, ο οποίος μοιάζει να έχει άμεση σχέση με ένα μυστικό από το παρελθόν του Joel…
ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, η ταινία πασχίζει απεγνωσμένα ν’ αντιγράψει τη meta αισθητική του Scream, αλλά πάσχει σε όλους τους τομείς. Το σενάριο είναι τίγκα στα λογικά κενά και τις τρύπες, οι ερμηνείες είναι είτε αδιάφορες είτε απλώς κακές και το μόνο που τη σώζει κάπως είναι 1-2 σκηνές που καταφέρνουν να σε τρομάξουν (ή να σε ξυπνήσουν από τον λήθαργο). Ο Matthew Lillard, αφού πέρασε όλη την καριέρα του παίζοντας βαρεμένους τύπους που κάνουν γκριμάτσες και τσιρίζουν, αποφάσισε να μας πείσει ότι μπορεί να παίξει και σοβαρά, μόνο που το πλοίο έχει σαλπάρει πια οριστικά! Αν ήταν τηλέφωνο, θα ήταν payphone με τηλεκάρτα!
CELL (2016)
Σκηνοθεσία: Tod Williams
Σενάριο: Stephen King, Adam Alleca
Μουσική: Marcelo Zarvos
Ηθοποιοί: John Cusack, Samuel L. Jackson κ.α.
Είδος: Science Fiction Horror
Αξιολόγηση: ★☆☆☆☆
ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Όταν ένα μυστηριώδες σήμα στέλνεται ταυτόχρονα σε όλες τις τηλεφωνικές συσκευές του πλανήτη, όλοι οι χρήστες που χρησιμοποιούν τα κινητά τους εκείνη τη στιγμή μετατρέπονται ακαριαία σε ψυχωτικούς δολοφόνους που προσπαθούν να σκοτώσουν όποιον βρούνε μπροστά τους. Μέσα στο χάος που θα ακολουθήσει, ο Clay, ο οποίος είναι από τους ελάχιστους τυχερούς που δεν έχουν επηρεαστεί ακόμη από τον ιό, θα ξεκινήσει ένα επικίνδυνο ταξίδι με σκοπό να εντοπίσει την οικογένειά του. Στην πορεία θα συναντήσει και άλλους επιζώντες, που έχουν σκοπό να λύσουν το μυστήριο πίσω από το φονικό σήμα -αν καταφέρουν να μείνουν ζωντανοί ως το τέλος…
ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, αν και η ταινία είναι βασισμένη σε ιστορία του Stephen King, δυστυχώς ανήκει στο ποσοστό των ταινιών του που δεν βλέπονται ούτε με ένεση ηρωίνης στο μάτι! Ενώ η αρχική σκηνή της ταινίας σου δίνει την ελπίδα ότι θα δεις κάτι καλό, το σενάριο καταρρέει αμέσως κάτω από το βάρος δεκάδων κλισέ και αμέτρητων ψευτοφιλοσοφικών αναζητήσεων που έχουμε φάει στη μάπα εδώ και χρόνια. Τα μεγάλα ονόματα στο καστ δεν σώζουν καθόλου την κατάσταση -αντιθέτως, μοιάζουν να συμμετέχουν στην ταινία υπό την απειλή όπλου! Αν ήταν τηλέφωνο, θα ήταν μπάνιου!
NERVE (2016)
Σκηνοθεσία: Henry Joost, Ariel Schulman
Σενάριο: Jessica Sharzer
Μουσική: Rob Simonsen
Ηθοποιοί: Emma Roberts, Dave Franco, Juliette Lewis
Είδος: Techno-thriller
Αξιολόγηση: ★★★☆☆
ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Η Vee, μια σχετικά ντροπαλή και συνεσταλμένη τελειόφοιτος του Λυκείου αποφασίζει να δηλώσει συμμετοχή σε ένα δημοφιλές online παιχνίδι ριάλιτι για να αποδείξει στους φίλους της ότι μπορεί να γίνει κι αυτή εξίσου περιπετειώδης. Το Nerve, όπως ονομάζεται το παιχνίδι, αποτελείται από παίκτες, αλλά και παρατηρητές και κάθε διαγωνιζόμενος πρέπει να φέρει σε πέρας διάφορες προκλήσεις με σκοπό να κερδίσει χρήματα, αναλόγως τη δημοτικότητα που θα έχει ανάμεσα στους παρατηρητές. Μόνο που όταν οι προκλήσεις αρχίζουν να γίνονται όλο και επικίνδυνες, η Vee αποφασίζει να παραβιάσει τον πιο σημαντικό, ίσως, κανόνα του παιχνιδιού και να ενημερώσει τις αρχές. Σύντομα θα συνειδητοποιήσει ότι έχει μπλέξει πολύ περισσότερο απ’ όσο νόμιζε…
ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, πρόκειται για ένα έξυπνο θρίλερ που καυτηριάζει την κουλτούρα των social media και την υπερβολική ευκολία με την οποία μπορούν αυτά ν΄αποκτήσουν τον έλεγχο της ζωής μας. Παρότι η πολυπλοκότητα του σεναρίου οδηγεί αναπόφευκτα σε αρκετά κενά και σφάλματα, αυτό δεν αφαιρεί κάτι από τη συνολική ενέργεια της ταινίας. Είναι γρήγορη, έχει αρκετές σκηνές όπου δράση και αγωνία χτυπάνε κόκκινο, είναι απολύτως διασκεδαστική μέχρι το τέλος και σε βάζει και σε σκέψεις. Εύκολα της συγχωρείς κάθε παράπτωμα, λοιπόν. Αν ήταν τηλέφωνο, θα ήταν smartphone!
Fri(ght)day Nights 