Σκηνοθεσία: Greg McLean
Σενάριο: James Gunn
Μουσική: Tyler Bates
Ηθοποιοί: John Gallagher Jr., Tony Goldwyn, Adria Arjona κ.α.
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★★★★☆
ΤΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα ★★★★☆
Φρίκη: ★★★★☆
Τρόμος: ★★☆☆☆
Αγωνία: ★★★★★
THE BELKO EXPERIMENT (2016)
Η σημερινή ταινία είναι εμπνευσμένη από τον μόχθο και τον ιδρώτα του μέσου βιοπαλαιστή εργαζόμενου που σκοτώνεται στη δουλειά καθημερινά. Με λίγο μεγαλύτερη έμφαση στο «σκοτώνεται», το οποίο αποκτά κάπως πιο κυριολεκτικό τόνο στην περίπτωση αυτή! Πρόκειται για ένα σενάριο το οποίο έγραψε ο άνθρωπος που ευθύνεται ταυτόχρονα για την επικούρα που ακούει στο όνομα Guardians of the Galaxy και την μπαλαφάρα που ακούσει στο όνομα Scooby Doo! Εντάξει, όλοι έχουμε καλές και κακές μέρες –δεν του κρατάμε κακία!
ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Το κολομβιανό παράρτημα της πολυεθνικής Belko Industries μοιάζει με απόρθητο φρούριο, γεμάτο ένοπλους φύλακες και συρματοπλέγματα, καθώς σε αυτό εργάζονται αρκετοί υπάλληλοι αμερικανικής υπηκοότητας, οι οποίοι αποτελούν και τον πιο πιθανό στόχο των απαγωγέων που μαστίζουν την περιοχή. Μόνο που σήμερα κάτι μοιάζει να έχει αλλάξει, καθώς οι φρουροί είναι όλοι νεοφερμένοι, ενώ απαγορεύεται η είσοδος στην εταιρεία σε όλους τους ντόπιους υπαλλήλους. Όσο παράξενο και αν φαίνεται αυτό στους εναπομείναντες εργαζόμενους, δεν θα τους εμποδίσει να συνεχίσουν τη μέρα τους σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Μέχρι που κάτι θα συμβεί. Και θα ξεκινήσει με μια φωνή στα μεγάφωνα, που τους ενημερώνει ότι έχουν ελάχιστο χρόνο να αποφασίσουν ποιοι δύο από τους συναδέλφους τους θα πρέπει να πεθάνουν…
Λίγο κλασική η συνταγή: παγιδευμένα θύματα, τα οποία εξαναγκάζονται να αλληλοσκοτωθούν, ακολουθώντας τις εντολές κάποιου μυστηριώδους αγνώστου. Θα μπορούσε να έχει και κάτι από SAW, αλλά η αλήθεια είναι ότι μοιάζει να πατά περισσότερο στη φόρμουλα του ιαπωνικού Battle Royale, το οποίο έχει δώσει έμπνευση σε πολλούς δημιουργούς, ασχέτως αν ο ίδιος ο Gunn δηλώνει ότι την έμπνευση για το σενάριο τού την έδωσε ένα όνειρο που είδε. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι, παρότι πατά σε γνώριμα εδάφη, η ταινία καταφέρνει να μην είνια βαρετή ούτε λεπτό -όσοι είναι φαν παρόμοιων ταινιών, όπως εγώ, θα την απολαύσουν σίγουρα.
Η δράση ξεκινά από πολύ νωρίς, συνοδεύεται από αρκετές σκηνές φρίκης και χρησιμοποιεί ως συνδετικό κρίκο κάμποσες γερές δόσεις μαύρου χιούμορ, ενώ εκτυλίσσονται 2-3 σεκάνς μέσα στην ταινία, που αποτελούν σκέτη ποίηση! Το κυριότερο αρνητικό σημείο της, όμως, είναι ακριβώς αυτή η έλλειψη πρωτοτυπίας στην ιστορία.
Όσο κι αν πρόκειται για καλογυρισμένη παραγωγή, δεν παύει να αποτελεί κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί: μάχη για την επιβίωση, φίλος εναντίον φίλου, φιλήσυχοι άνθρωποι που θα φτάσουν στα όριά τους και κρυμμένα τέρατα που θα ξυπνήσουν ξαφνικά. Μόνο που το κακό είναι ότι όλοι αυτοί οι χαρακτήρες αποτελούν τυπικά, κινηματογραφικά κλισέ που φροντίζουν να δώσουν το στίγμα τους από την αρχή. Ξέρουμε από πριν ποιοι είναι οι καλοί και ποιοι είναι τα καθίκια –και σε κάποια σημεία, μάλιστα, η μετάβαση από «τυπικός υπάλληλος» σε «σαδιστικό γουρούνι» γίνεται κάπως χοντροκομμένα. Παρόλα αυτά, όπως προείπα, η δράση, η αγωνία και το χιούμορ –κατά διαστήματα- θα σε ανταμείψουν με το παραπάνω.
ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, πάρε ρεπό και κάτσε να τη δεις!
GEEKY TRIVIA
Οι απαγωγές στην Κολομβία –είτε για λύτρα είτε ως μέσο τρομοκρατίας και εξαναγκασμού- είχαν αγγίξει από τη δεκαετία του ’70 διαστάσεις επιδημίας. Μόνο το 2000, σημειώθηκαν 3572 απαγωγές! Από τότε, το νούμερο άρχισε να μειώνεται σταδιακά –επειδή προφανώς δεν είχε μείνει πια κανείς με λεφτά στη χώρα πια ή είχαν αρχίσει να απαγάγουν πάλι τα ίδια άτομα εκ περιτροπής και είχε καταντήσει βαρετό! Το 2016, για παράδειγμα, ο αριθμός απαγωγών είχε πέσει μόλις στις 205. Όλα τα παλιά επαγγέλματα χάνονται σιγά σιγά!
ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Έχει τα φόντα για συνέχεια, αλλά θα είναι μάλλον μια από τα ίδια, με διαφορετικό καστ, εκτός αν αποφασίσουν να ρίξουν λίγο φως παραπάνω στο μυστήριο…
ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:
Το παν είναι να δουλεύεις σε όμορφο περιβάλλον…
Αυτό παθαίνει όποιος λουφάρει!
Ήρθε η ώρα για τη μεγάλη κλήρωση!
Fri(ght)day Nights 