The Sand: Θα παρακαλάς ν’ ανοίξει η γη να σε καταπιεί!

Σκηνοθεσία: Isaac Gabaeff
Σενάριο: Alex Greenfield, Ben Powell
Μουσική: Vincent Gillioz
Ηθοποιοί: Brooke Butler, Cleo Berry, Dean Geyer, Jamie Kennedy κ.α.
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★★

☆☆☆

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★
☆☆☆☆
Φρίκη: ★
☆☆☆☆
Τρόμος: ★
☆☆☆☆
Αγωνία: ★
★
★
☆☆

THE SAND (2015)
Καλοκαιρινή trashίλα σου έχω για σήμερα –μη σε μπερδεύουν οι πρόσφατες καταιγίδες, καλοκαίρι είναι! Η σημερινή ταινία έχει χαρακτηριστεί από κάποιους ως η χειρότερη του 2015, αλλά εγώ ποτέ δεν είμαι τόσο απόλυτος στους χαρακτηρισμούς μου, ειδικά με τόσο ανταγωνισμό εκεί έξω! Φυσικά, ένα πρώτο σημάδι ότι αυτό που θα παρακολουθήσεις ζέχνει, είναι και το ότι το μισό καστ δεν έχει καν λήμμα στη Wikipedia -πράγμα το οποίο σημαίνει ότι παίζει να μάζεψαν τους ηθοποιούς με αγγελία σε εφημερίδα ή με μια πελώρια απόχη στον δρόμο!

TI MAΣ ΛΕΣ;
Παρέα από φοιτητές γιορτάζει τις διακοπές του Πάσχα όπως όλες οι φοιτητοπαρέες στα θρίλερ: με ένα ξέφρενο, νυχτερινό πάρτυ στη θάλασσα. Το επόμενο πρωί, ελάχιστοι από αυτούς συνέρχονται από το μεθύσι τους σε διάφορα σημεία της παραλίας, η οποία είναι πλέον σχεδόν έρημη από κόσμο. Η Kaylee, η οποία πέρασε τη νύχτα στον πύργο του ναυαγοσώστη, συνειδητοποιεί ότι κάτι περίεργο συμβαίνει στην έρημη αμμουδιά, όταν παρατηρεί έναν γλάρο να βυθίζεται ανεξήγητα μέσα στην άμμο. Πριν προλάβει να προειδοποιήσει τους υπόλοιπους, γίνονται όλοι μάρτυρες ενός φρικαλέου περιστατικού που αποδεικνύει ότι κάτι θανατηφόρο κρύβεται κάτω από το έδαφος και ο μόνος τρόπος να επιζήσουν είναι να μην έρθουν σε επαφή με την άμμο…

Το κόνσεπτ της ταινίας μπορεί να θυμίζει αρκετά το Tremors, αλλά το τελικό αποτέλεσμα είναι τελείως διαφορετικό και σίγουρα σκάλες κατώτερο από άποψη σεναρίου, ερμηνειών, εφέ και ποιότητας, γενικότερα. Και δεν εννοώ μόνο σε σύγκριση με το πρώτο Tremors, αλλά ακόμα και μ’ εκείνα που δεν βλέπονταν! Σίγουρα, η ταινία δεν είναι και ό,τι χειρότερο θα δεις ποτέ (έχω παρουσιάσει πολύ χειρότερες ταινίες στα b-movies), αρκεί να τη δεις με αρκετά χαβαλεδιάρικη διάθεση, γνωρίζοντας ότι παρακολουθείς κάτι τελείως ανεγκέφαλο, χαζό και προχειροφτιαγμένο για να περάσεις την ώρα σου. Ή να γελάσεις!

Η πρώτη μεγάλη απογοήτευση έρχεται όταν συνειδητοποιείς ότι στο 90% της ταινίας δεν εμφανίζεται ούτε ένα super cool πλοκαμοτέρας σαν αυτό που δείχνει το πόστερ -οπότε κατάρες σε όποιον έφτιαξε την αφίσσα και μας παραπλάνησε. Η δεύτερη μεγάλη απογοήτευση έρχεται όταν το πλοκαμοτέρας τελικά κάνει την εμφάνισή του και τα εφέ είναι τόσο τραγικά άθλια, που παθαίνεις αποκόλληση αμφιβληστροειδούς!

Στο ενδιάμεσο παρελαύνουν μια σειρά από άλλες, μικρότερες απογοητεύσεις, ειδικά όσον αφορά τις ερμηνείες και τους διαλόγους, που σε κάποια σημεία παίζει να σου προκαλέσουν και οίδημα στον εγκέφαλο –ειδικά στη σκηνή που ο τύπος ισορροπεί πάνω σε μια σανίδα σερφ στη μέση της σαρκοβόρας αμμουδιάς και αποφασίζει ότι ΕΚΕΙΝΗ είναι η κατάλληλη στιγμή να γυρίσει και να μιλήσει με την πρώην για τη σχέση τους!

Το αίμα και η φρίκη παίρνουν χαριστικά ένα αστεράκι στον τρομετρητή, καθώς όλο το αίμα στην ταινία έχει προστεθεί ψηφιακά και είναι τόσο ψεύτικο και κακοφτιαγμένο που μοιάζει περισσότερο με καμμένη σάλτσα για μακαρόνια –από τις σκέτες κιόλας, ούτε καν εκείνες με το ψιλοκομμένο κρεμμυδάκι μέσα!

Βασικά, θεωρώ ότι αν δεν έβαζαν όλοι τα δυνατά τους να πλασάρουν την ταινία ως σοβαρή παραγωγή τρόμου και αντ΄αυτού επέλεγαν την οδό της κωμωδίας τρόμου, τότε τα αποτελέσματα θα ήταν πολύ καλύτερα! Είμαι σίγουρος, πάντως, ότι οι ηθοποιοί -αφού είδαν ολοκληρωμένη την ταινία- θα ευχήθηκαν να τους καταπιεί στ’ αλήθεια το έδαφος και να μη μείνει ούτε ίχνος τους! Το παράδοξο είναι ότι, παρά την τραγικότητά της, εμένα δεν με χάλασε καθόλου και ψιλογούσταρα κιόλας! Χρειάζεται ταλέντο για να κάνεις κάτι τόσο κακό, τόσο καλά!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, η ταινία είναι για θάψιμο σε ερημική αμμουδιά, αλλά παίζει και να γουστάρεις αν είσαι το ίδιο πυροβολημένος μ’ εμένα!

GEEKY TRIVIA
Αν σου φανεί κι εσένα γνωστός ο τύπος που υποδύεται τον φύλακα, είναι επειδή τον έχεις δει πριν από χρόνια σε ένα αρκετά επιτυχημένο franchise: πρόκειται για τον Jamie Kennedy, ο οποίος υποδυόταν στο Scream τον χαρακτήρα του Randy –εκείνο το συμπαθέστατο geek που ήξερε τα πάντα γύρω από τις ταινίες τρόμου. Ο χρόνος δεν στάθηκε καλός με την καριέρα του, καθώς από τότε δεν κατάφερε να σταυρώσει ξανά ρόλο της προκοπής σε αξιοπρεπή ταινία. Ίσως ευθύνεται και το γεγονός ότι το 2005 πρωταγωνίστησε στο κατάπτυστο Son of the Mask –σίκουελ της γνωστής επιτυχίας με τον Jim Carrey– το οποίο έφαγε το θάψιμο της αρκούδας, πήρε 7 υποψηφιότητες και 1 νίκη στα Χρυσά Βατόμουρα και πάτωσε στα ταμεία. Πού να ορθοποδήσεις μετά από τέτοια ήττα;

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Η τελική σκηνή αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο για μελλοντικό σίκουελ. Εδώ είναι το σημείο που ξεκαρδιζόμαστε στα γέλια!

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Πας γυρεύοντας…

Τα λεφτά για τα εφέ πήγαν στον personal trainer…

Σε κάποιες σκηνές βάζουν το μυαλό τους να δουλέψει…

Chain Letter: Δεν είναι ταινία, είναι junk mail…

Σκηνοθεσία: Deon Taylor
Σενάριο: Diana Erwin, Michael J. Pagin, Deon Taylor
Μουσική: Vincent Gillioz
Ηθοποιοί: Nikki Reed, Keith David, Brad Dourif, Betsy Russell κ.α.
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★
☆☆☆☆

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★★★☆☆
Φρίκη: ★★★☆☆
Τρόμος: ★★☆☆☆
Αγωνία: ★★☆☆☆

CHAIN LETTER (2010)
Κάθε φορά που κάποιος μου κάνει στα τυφλά forward ένα mail τύπου: «Αν δεν το προωθήσεις σε έξι άτομα, θα σου πέσουν οι βλεφαρίδες», θέλω να τον στραγγαλίσω με το καλώδιο ethernet του υπολογιστή του. Αλλά, για σκέψου, τρομολάγνε αναγνώστη μου, τι θα γινόταν αν αυτά τα μηνύματα είχαν κάποια δόση αλήθειας; Τι θα συνέβαινε αν ΟΝΤΩΣ σου έπεφταν οι βλεφαρίδες όποτε αμελούσες να προωθήσεις το mail σε έξι φίλους σου; Ακόμη χειρότερα, τι θα συνέβαινε αν αντί να σου πέσουν οι βλεφαρίδες, εμφανιζόταν ένας νταβραντισμένος ψυχάκιας και σε έκοβε κομματάκια; Την απάντηση στο βασανιστικό, αυτό, ερώτημα έρχεται να δώσει η σημερινή ταινία. Δυστυχώς, με εξίσου βασανιστικό τρόπο…

TI MAΣ ΛΕΣ;
Μια παρέα εφήβων συμμαθητών (που τους υποδύονται, ως συνήθως, 25ρηδες) λαμβάνει ένα μυστηριώδες chain letter, το οποίο τους προειδοποιεί ότι αν δεν το προωθήσουν, θα χάσουν τη ζωή τους μέσα σε εικοσιτέσσερις ώρες. Δεν το προωθούν, οπότε ένας γιγαντόσωμος, παραμορφωμένος δολοφόνος τους εντοπίζει και τους σκοτώνει έναν-έναν χρησιμοποιώντας αλυσίδες. Στο ενδιάμεσο, ένας επιθεωρητής της αστυνομίας προσπαθεί να ρίξει φως στους φόνους, ενώ οι επιζώντες φίλοι προσπαθούν απλώς να… εμ… δεν έχω ιδέα τι προσπαθούν να κάνουν, βασικά όλοι απλώς περιφέρονται στην ταινία και πεθαίνουν κατά διαστήματα!

Το σενάριο είναι ένα χάος! Μερικές φορές διαβάζεις το στόρι μιας ταινίας και σκέφτεσαι: «Φοβερό θέμα, γιατί δεν είχε σκεφτεί κανείς να ασχοληθεί με αυτό στο παρελθόν;» Και μετά βλέπεις και την ταινία και καταλαβαίνεις το γιατί: διότι δεν ήταν, προφανώς, εύκολο να σκεφτεί κανείς σενάριο της προκοπής! Αυτό συνέβη και με το Chain Letter. Η ιδέα είναι κορυφαία και με πολλές προοπτικές. Πήραν ένα από τα πιο διαδεδομένα (και ενοχλητικά) στοιχεία της διαδικτυακής κουλτούρας και πάτησαν πάνω στο κλασικό μοτίβο «what if…». Αλλά η εκτέλεση ήταν άθλια. Τόσο άθλια που ολόκληρη η ταινία -που είναι μια πολύ κακή μείξη του SAW, του The Ring και δύο κιλών κοκαΐνης- μοιάζει με ένα ακατάσχετο, ασύνδετο παραλήρημα τεχνοφοβίας και τυχαίων αιματοκυλισμάτων.

Γιατί συνέβη αυτό; Κατά τη γνώμη μου, το πρόβλημα ξεκίνησε από την αρχική ιδέα. Ο πιο σίγουρος τρόπος να φέρεις σε πέρας μια τέτοια ταινία είναι να στραφείς στο υπερφυσικό στοιχείο, το οποίο σου δίνει πολύ μεγαλύτερο εύρος κινήσεων. Αντί αυτού, οι δημιουργοί διάλεξαν το πατροπαράδοτο: «θνητός δολοφόνος σκοτώνει για τιμωρία», δημιουργώντας ταυτόχρονα τόσα κενά και τρύπες στο σενάριο, που η ταινία θα μπορούσε να είναι ο Μπομπ Σφουγγαράκης! Φαντάσου να είχαν επιλέξει την ίδια δίοδο και στο The Ring! Αντί να βγαίνει το πνεύμα της Sadako από την τηλεόραση και να σκοτώνει όποιον είδε τη βιντεοκασέτα, θα ερχόταν απλώς σπίτι του με ένα ταξί, θα του χτυπούσε το κουδούνι και όταν της άνοιγε θα τον κοπάναγε μέχρι θανάτου με ένα βίντεο!

Κατ’ αρχάς, οι σεναριογράφοι της ταινίας παίζει να είναι μέλη των Amish, καθώς το σενάριό τους είναι ξεδιάντροπη προπαγάνδα εναντίον της τεχνολογίας. Κάθε λίγο και λιγάκι, διάφοροι χαρακτήρες μπλέκονται στα καλά καθούμενα σε φιλοσοφικές συζητήσεις περί της τεχνολογίας και των κακών που έχει και του πόσο έχει αποξενώσει τους ανθρώπους και μετά ψοφάει κάποιος και ξαναρχίζει η συζήτηση! Υπάρχουν πιο διακριτικοί τρόποι να περάσεις το μήνυμά σου, πάλι καλά που δεν έβαλαν τα θύματα, πριν τα κακαρώσουν, να γράφουν με το αίμα τους στον τοίχο: «Πέθανα επειδή χρησιμοποίησα τον ηλεκτρισμό…»

Στη συνέχεια, έρχονται οι προαναφερθείσες τρύπες του σεναρίου. Ανάθεμα κι αν καταλαβαίνουμε ποτέ ποιος κάνει ό,τι κάνει και γιατί το κάνει, αν και στο τέλος υποτίθεται ότι λύνεται το μυστήριο και ενώνονται όλα τα κομμάτια του παζλ. Μπαρούφες! Αυτή η ταινία έχει τόσα κομμάτια, που δεν είναι παζλ, αλλά άμμος! Ειλικρινά, αν δεν διάβαζα μετά την πλοκή και στη Wikipedia, δεν θα είχα καν καταλάβει ποιος είναι ο δολοφόνος! Όσο σκέφτομαι ότι χρειάστηκαν τρία άτομα για να γραφτεί αυτό το αίσχος, μου έρχεται να βάλω τα κλάματα… Ουσιαστικά, το μόνο καλό που έχει το συγκεκριμένο θρίλερ και άξιζε το 1 αστεράκι που του έβαλα, είναι οι σκηνές θανάτου, μερικές από τις οποίες είναι αρκετά γραφικές και σου δίνουν ιδέες για το τι να κάνεις στους σεναριογράφους αν ποτέ πέσουν στα χέρια σου.

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, κάνε αυτό το άρθρο forward σε 10 άτομα που αντιπαθείς! Αν δούνε την ταινία, θα πέσουν νεκροί από εγκεφαλική αιμορραγία μέσα στο επόμενο δίωρο!

---

GEEKY TRIVIA
Οχτώ από τους ηθοποιούς του cast είχαν ήδη εμφανιστεί σε άλλες ταινίες τρόμου στο παρελθόν, μερικές από αρκετά γνωστά κι επιτυχημένα franchise: SAW, A Nightmare on Elm Street, Child’s Play, The Hills Have Eyes, Boogeyman, The Thing, Cabin Fever, See No Evil.

---

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Η ταινία κόστισε τρία εκατομμύρια δολάρια και έβγαλε με το ζόρι 580 χιλιάρικα! Το μόνο μέλλον που θα μπορούσε να έχει, είναι να τη διδάσκουν στο σεμινάριο: «Πώς να κάνετε την ταινία σας να πατώσει»!

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ: