Velvet Buzzsaw: Η τέχνη είναι υποκειμενική…

Σκηνοθεσία: Dan Gilroy
Σενάριο: Dan Gilroy
Μουσική: Marco Beltrami
Ηθοποιοί: Jake Gyllenhaal, Rene Russo, Toni Collette, John Malkovich κ.α.
Είδος: Supernatural Horror
Αξιολόγηση: ★★★☆☆

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★★☆☆☆
Φρίκη: ★★☆☆☆
Τρόμος: ★★☆☆☆
Αγωνία: ★★★★☆

VELVET BUZZSAW (2019)
Έχω παρουσιάσει ταινίες που προβλήθηκαν στο σινεμά, που γυρίστηκαν για την τηλεόραση ή που κυκλοφόρησαν απευθείας σε DVD. Ας εγκαινιάσω, λοιπόν, και άλλο ένα μέσο σήμερα: το διαδίκτυο! Η σημερινή πρόταση αποτελεί μια από τις παραγωγές του Netflix, το οποίο τα τελευταία χρόνια έχει μπει για τα καλά στο παιχνίδι (και στις ζωές μας) με αρκετά φιλόδοξες, ακριβές και καλογυρισμένες παραγωγές, που σε ορισμένες περιπτώσεις βάζουν τα γυαλιά ακόμα και στα μεγαλύτερα κινηματογραφικά στούντιο.

TI MAΣ ΛΕΣ;
Η Josephina δουλεύει στο πλευρό της Rhodora Haze, μιας από τις πιο γνωστές ιδιοκτήτριες γκαλερί μοντέρνας τέχνης. Όταν ανακαλύπτει έναν νεκρό, ηλικιωμένο άντρα στο κτίριο που μένει, συνειδητοποιεί ότι το διαμέρισμά του είναι γεμάτο εκατοντάδες πίνακες που έχει ζωγραφίσει ο ίδιος. Γοητευμένη από το ιδιαίτερο στυλ του, η Josephina αποφασίζει να αγνοήσει τη ρητή εντολή του να καταστραφούν όλα τα έργα μετά τον θάνατό του και παίρνει τους πίνακες η ίδια. Σκοπός της είναι να τους παρουσιάσει ως έργα κάποιου άγνωστου πελάτη της. Συνεργός της στο σχέδιο αυτό είναι ο Morf, ένας κριτικός τέχνης με τεράστια επιρροή στον χώρο. Τα έργα του νεκρού ζωγράφου γίνονται αμέσως το πιο καυτό θέμα συζήτησης στον καλλιτεχνικό κόσμο και όλες οι γκαλερί τα διεκδικούν. Μόνο που υπήρχε ένας πολύ σημαντικός λόγος που ο Vetril Dease κρατούσε τα έργα του καλά κρυμμένα…

Η ταινία αποτελεί, ουσιαστικά, μια κυνική και αρκετά καυστική ματιά στον κόσμο της σύγχρονης τέχνης, στον σκληρό και αθέμιτο ανταγωνισμό που μαστίζει τον χώρο, αλλά και στα συμφέροντα που παίζουν πίσω από την προώθηση ή την αποκαθήλωση κάποιου καλλιτέχνη. Και ενώ από το ξεκίνημά της κρατά καλά κρυμμένα τα χαρτιά της -σε σημείο να μην έχεις ιδέα τι πρόκειται να διαδραματιστεί ή πώς θα εξελιχθεί το σενάριο- παρόλα αυτά ασκεί μια περίεργη γοητεία πάνω σου, που σε κάνει να θέλεις να δεις πού προσπαθεί να καταλήξει. Η ιστορία έχει αρκετές αδυναμίες και (όπως θέλει η μόδα των σύγχρονων θρίλερ) δεν εξηγεί και τόσο πολλά στο τέλος, αλλά καταφέρνει να κρατήσει το ενδιαφέρον σου αμείωτο.

Αυτό, φυσικά, δεν σημαίνει ότι η ταινία δεν πάσχει σε πολλά σημεία. Σίγουρα, δεν είναι μια κακή παραγωγή, δεν είναι όμως ούτε κάποια που θα σου μείνει αξέχαστη. Θα μπορούσε περισσότερο να χαρακτηριστεί ως μια καλογυρισμένη μετριότητα που θα σε διασκεδάσει για μιάμιση ώρα και μετά θα τη διαγράψει ο εγκέφαλός σου.

Στα θετικά σημεία, ασφαλώς, ανήκουν η αριστοτεχνική και στυλιζαρισμένη κινηματογράφιση, η άρτια σκηνοθεσία του Gilroy –ο οποίος έχει αποδείξει ότι το έχει, μετά το Nightcrawler– αλλά και η πλειάδα των μεγάλων ονομάτων που απαρτίζουν το καστ. Τα γνωστά ονόματα, όμως, δεν αρκούν από μόνα τους για να σώσουν την κατάσταση ή να καλύψουν τα όποια κενά. Καταρχάς, η ιστορία προχωρά με το πάσο της και μέχρι να μπει στο ψητό, αναρωτιέσαι αν βλέπεις όντως κάποιο θρίλερ ή μαύρη κωμωδία. Παράλληλα, υπάρχει μια φανερή αδυναμία στο να εδραιωθεί κάποιο πρωταγωνιστικό πρόσωπο, καθώς το ενδιαφέρον εστιάζεται μια στον ένα χαρακτήρα και μια στον άλλο. Και, φυσικά, το κερασάκι στην τούρτα είναι το γεγονός ότι δεν δείχνει να υπάρχει κάποια πειστική εξήγηση για όσα εκτυλίσσονται, το οποίο –όπως ανέφερα παραπάνω- είναι η πιο πρόσφατη μόδα στις ταινίες τρόμου. (Και ιδιαίτερα βολική όταν δεν έχεις σκεφτεί τόσο διεξοδικά το σενάριό σου και δεν ξέρεις πώς να το τελειώσεις ή να τα εξηγήσεις όλα!)

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, αν ήταν πίνακας, θα ήταν σίγουρα κάποιος του Νταλί!

GEEKY TRIVIA
Ο περίεργος τίτλος της ταινίας αναφέρεται στο όνομα του ροκ συγκροτήματος που είχε ο χαρακτήρας της Russo. Ο ίδιος ο όρος, όμως, αποτελεί αργκό ονομασία του γυναικείου κόλπου, καθώς και συγκεκριμένη τεχνική στοματικής ικανοποίησης της γυναίκας! Πονηρό Netflix!

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Για κάποια μελλοντική συνέχεια δεν βλέπω και πολλά ενδεχόμενα –όχι ότι δεν θα μπορούσε να έχει.

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Μια λέξη του αρκεί για να στήσει ή να γκρεμίσει καριέρες!

Διαδραστική τέχνη!

Βάλε λίγο χρώμα στη ζωή σου!

Krampus: Γιορτινές κραυγές ηχούνε…

10sposterΣκηνοθεσία: Michael Dougherty
Σενάριο: Todd Casey, Michael Dougherty, Zach Shields
Μουσική: Douglas Pipes
Ηθοποιοί: Adam Scott, Toni Collette, David Koechner
Είδος: Horror Comedy
Αξιολόγηση: ★★★
☆☆

ΤΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★☆☆☆☆
Φρίκη: ★★☆☆☆
Τρόμος: ★★☆☆☆
Αγωνία: ★★★☆☆

KRAMPUS (2015)
…φα λα λα λα λα, λα λα λα λα! Σε δύο μέρες φτάνει, επιτέλους, η γιορτή για την οποία τα Jumbo έχουν αρχίσει την αντίστροφη μέτρηση από τον Οκτώβριο! Τα Χριστούγεννα είναι η πιο αγαπημένη γιορτή του πλανήτη -ασχέτως αν οι μισοί από όσους τα γιορτάζουν δηλώνουν άθεοι- και είναι γεμάτη από ποικίλα έθιμα και λαϊκές παραδόσεις. Σε μία από αυτές βασίζεται και το θρίλερ που παρουσιάζω σήμερα –μια και έχω κι εγώ το έθιμο τέτοιες μέρες να σου προτείνω πάντα κι ένα χριστουγεννιάτικο θρίλερ για ν΄απολαύσεις με την οικογένεια!

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα, η οικογένεια Engel υποδέχεται στο σπίτι της τους υπόλοιπους συγγενείς, για να περάσουν όλοι μαζί τις γιορτινές μέρες. Όπως ήταν αναμενόμενο, το κλίμα χαλάει γρήγορα λόγω των έριδων και των αντιζηλιών τους και η οικογένεια χάνει αμέσως το χριστουγεννιάτικο πνεύμα. Ο Max, ο νεότερος γιος της οικογένειας, βαθιά απογοητευμένος από την κατάσταση σκίζει και πετάει το γράμμα του, που απευθυνόταν στον Άη Βασίλη. Με την πράξη του αυτή, όμως, θα καλέσει άθελά του ένα πανάρχαιο κακό, το οποίο θα καταφτάσει μέσα σε μια βαριά χιονοθύελλα που θα αποκλείσει όλη την πόλη…

Η ταινία δεν αποτελεί σκληροπυρηνικό θρίλερ, όπως άλλα που έχουν κυκλοφορήσει παλιότερα την περίοδο των εορτών, μια και στοχεύει περισσότερο στο να γίνει πιο «οικογενειακή». Άλλωστε, και το ίδιο το στούντιο έδωσε έγκριση για τα γυρίσματα, μόνο όταν έλαβε διαβεβαίωση ότι η ταινία θα είναι κατάλληλη για ανήλικους 13 και άνω, οπότε αυτομάτως κάθε ελπίδα για φρίκη και αίμα εξανεμίστηκε! Παρόλα αυτά, αν και προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στην κωμωδία και τον τρόμο, μερικές φορές η ζυγαριά γέρνει λίγο παραπάνω προς την πλευρά του δεύτερου, αν κρίνω από ορισμένες σκηνές που θα έκαναν πολλά παιδάκια να περάσουν τη νύχτα των Χριστουγέννων κάτω από το κρεβάτι τους! Σίγουρα, διαθέτει κάμποσα κωμικά στοιχεία που ελαφραίνουν το κλίμα, αλλά η ταινία είναι πολύ πιο σκοτεινή απ’ ό,τι θα περίμενε κανείς σε μια ανάλογη παραγωγή (το οποίο, προσωπικά, το θεωρώ καλό!)

Η τελική αίσθηση που σου αφήνει, πάντως, δεν είναι ούτε κρύο ούτε ζέστη –μια χλιαρή μετριότητα στην καλύτερη. Έχει μερικές σκηνές που ίσως σε τρομάξουν, έχει αρκετή δράση και συμπαθητικά εφέ. Στον αντίποδα, το σενάριο έχει κάμποσες τρύπες σε ορισμένα σημεία, ενώ οι χαρακτήρες αποτελούν τους κλασικούς ηλίθιους που κάνουν συνεχώς βλακείες που δεν βγάζουν νόημα –σταθερή αξία στα θρίλερ! Σε γενικές γραμμές, αν και βλέπεται σχετικά ευχάριστα, δεν αποτελεί και κάτι το τόσο πρωτότυπο ούτε πρόκειται να σου μείνει ιδιαιτέρως αξέχαστη. Προσωπικά, απογοητεύτηκα κάπως, διότι την περίμενα πιο τρομακτική και «σοβαρή», αλλά αυτοί οι αμερικάνοι έχουν μια αρρωστημένη λατρεία με τα Χριστούγεννα και τους έχει φοβηθεί το μάτι των κινηματογραφικών στούντιο!

Το γεγονός ότι απευθύνεται κυρίως σε όλη την οικογένεια, σημαίνει ότι θα φας στη μάπα κάμποσα ηθικοπλαστικά μηνύματα, περί νοήματος των εορτών, οικογενειακών σχέσεων, πίστης, αγάπης, ελπίδας και λοιπών γλυκανάλατων εννοιών που ξενερώνουν όλους τους μισάνθρωπους σαν εμένα.
Ίσως το πιο θετικό στοιχείο της ταινίας είναι ότι πατάει σε έναν μύθο, ο οποίος από μόνος του είναι ήδη αρκετά τρομακτικός εώς φρικιαστικός και διαθετεί πολλά στοιχεία τα οποία το σενάριο χρησιμοποιεί με επιτυχία.

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, εντάξει, δεν είναι τόσο κακή. Αν έχεις και μελομακάρονα βλέπεται πιο ευχάριστα!

GEEKY TRIVIA
Σύμφωνα με την Αυστριακή και Γερμανική λαογραφία, ο Krampus είναι μια ανθρωπόμορφη φιγούρα –μισός δαίμονας και μισός κατσίκα- που κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων τιμωρεί τα κακά παιδιά. Ο μύθος διαφέρει κατά περιοχές και περιόδους, αλλά συνήθως απεικονίζεται με ένα σακί, το οποίο χρησιμοποιεί για να μεταφέρει τα άτακτα παιδιά στην Κόλαση ή για να τα αποθηκεύει μέχρι να τα φάει. Με λίγα λόγια, είναι το αντίθετο του δικού μας Άη Βασίλη (και Άη Νικόλα των ξένων), ο οποίος επιβραβεύει τα καλά παιδιά και το πολύ να φάει κάνα μπισκότο όταν πεινάσει…

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Παγωμένο για την ώρα. Όχι ότι αποκλείεται στο μέλλον να ξεπηδήσει κανένα σίκουελ από το πουθενά –εδώ θυμήθηκαν το Bad Santa 13 χρόνια μετά…

Καλά Χριστούγεννα!

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

kr1

Είναι καλύτερος από τον Frosty, πάντως!

Βραδινές λιγούρες...

Βραδινές λιγούρες…

Κάποιος χρειάζεται μανικιούρ!

Κάποιος χρειάζεται μανικιούρ!