5 θρίλερ που πάτωσαν!


ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ
Το κινηματογραφικό κοινό είναι τελείως αψυχολόγητο και κανείς δεν μπορεί να μαντέψει τα γούστα του και το πώς θα αντιδράσει σε κάποια ταινία -πράγμα που προκαλεί συχνά πονοκέφαλο σε παραγωγούς, δημιουργούς και στούντιο, οι οποίοι σταυρώνουν τα δάχτυλά τους σε κάθε πρεμιέρα και παρακαλάνε τον καλό Θεούλη να μην πάνε τα λεφτά τους χαμένα. Μπορεί μια ταινία που λανσάρεται ως αριστούργημα ν’ αποτύχει παταγωδώς στις εισπράξεις και να τη φάει το μαύρο σκοτάδι και μια κακόγουστη μπούρδα που όλοι θεωρούν σιγουράκι για τον πάτο να σπάσει ταμεία και να αποκτήσει τεράστια φήμη. Σήμερα, λοιπόν, σου έχω πέντε ταινίες για τις οποίες οι δημιουργοί τους είχαν μεγάλες βλέψεις και ακόμη μεγαλύτερες προσδοκίες και οι οποίες, τελικά, πάτωσαν οικτρά και -σε ορισμένες περιπτώσεις- δεν έβγαλαν ούτε το ένα τρίτο του προϋπολογισμού! Εννοείται πως η σημερινή λίστα αφορά κυρίως πιο mainstream θρίλερ με γνωστά ονόματα του Χόλυγουντ και όχι b-movies του συρμού, ταινίες που κυκλοφόρησαν απευθείας σε DVD ή κακορίζικες low budget παραγωγές σαν αυτές της εταιρείας Asylum! Και αυτό διότι οι κακές κριτικές και οι τραγικές πωλήσεις είναι σχεδόν αναμενόμενες όταν πρόκειται για παραγωγή της πλάκας και δεν θα ήξερα και ποια να πρωτοδιαλέξω, ενώ όταν το χαστούκι του κοινού πέφτει ηχηρά σε μια ταινία για την οποία έχουν ξοδευτεί απίστευτα εκατομμύρια, τότε ο πόνος είναι ακόμη μεγαλύτερος!


BLOOD AND CHOCOLATE (2007)

Σκηνοθεσία: Katja von Garnier
Σενάριο: Ehren Kruger, Christopher Landon
Μουσική: Reinhold Heil
Ηθοποιοί: Agnes Bruckner, Hugh Dancy, Olivier Martinez κ.α.
Είδος: Dark Fantasy
Αξιολόγηση: ★★
☆☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Η Vivian είναι μια δεκαεννιάχρονη λυκάνθρωπος που ζει στη Ρουμανία με τη θεία της, από τότε που δύο κυνηγοί δολοφόνησαν την οικογένειά της. Η θεία της είναι το ταίρι του Gabriel, ο οποίος είναι και ο αρχηγός της αγέλης. Σύμφωνα με τους νόμους της αγέλης, όμως, με το πέρασμα επτά ετών ο Gabriel θα πρέπει να διαλέξει νέο ταίρι και όλα δείχνουν ότι έχει βάλει στο μάτι την απρόθυμη Vivian. Τα πράγματα περιπλέκονται όταν εκείνη ερωτεύεται τον Aiden, έναν θνητό που δείχνει να γνωρίζει πολλά για το είδος της Vivian. Τώρα, πού ακριβώς κολλάει η σοκολάτα με όλα αυτά, δεν θυμάμαι καν…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, η ταινία είναι τόσο αδιάφορη και βαρετή που πραγματικά δεν θυμάμαι την παραμικρή λεπτομέρεια από το σενάριο. Ούτως ή άλλως οι ταινίες με λυκανθρώπους έχουν καταντήσει πια μονότονες κλισεδιές και η συγκεκριμένη δεν είχε και τίποτε παραπάνω να προσθέσει στον μύθο, πέρα από ένα γλυκανάλατο ρομάντσο –μας τα είπε και το True Blood αυτά, και πολύ καλύτερα!

Budget: 15 εκ.
Box office: 6,3 εκ.


I KNOW WHO KILLED ME (2007)

Σκηνοθεσία: Chris Silvertson
Σενάριο: Jeff Hammond
Μουσική: Joel McNeely
Ηθοποιοί: Lindsay Lohan, Julia Ormond, Neal McDonough κ.α.
Είδος: Psychological Horror
Αξιολόγηση: ☆☆☆☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ένας serial killer απαγάγει νεαρές γυναίκες και τις βασανίζει για εβδομάδες πριν τις δολοφονήσει. Το τελευταίο του θύμα είναι η Aubrey, η οποία εξαφανίζεται μυστηριωδώς μια νύχτα, αλλά λίγες μέρες αργότερα την ανακαλύπτουν ζωντανή και βαριά τραυματισμένη στην άκρη ενός δρόμου. Όταν συνέρχεται, όμως, δείχνει να μην αναγνωρίζει κανέναν και υποστηρίζει ότι το όνομά της είναι Dakota. Όλοι είναι σίγουροι ότι η Aubrey πάσχει από μετατραυματικό στρες και κάποια στιγμή θα θυμηθεί τα πάντα, αλλά όσο περνά ο καιρός, τόσο δείχνει να εμμένει στην ιστορία της…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, η ταινία είναι τόσο μπλεγμένη, άνευρη και βαρετή που τη σταμάτησα πολύ πριν τη μέση κι απλώς διάβασα την πλοκή στη Wikipedia. Το χειρότερο δεν είναι η παρουσία της –παρηκμασμένης πια από τις καταχρήσεις- Lohan, αλλά το γεγονός ότι παίζει και διπλό ρόλο –όπως είχε κάνει ως παιδί στο The Parent Trap, με τη διαφορά ότι εκεί δεν χρειαζόσουν ενδοφλέβια με καφέ για να την αντέξεις! Δικαίως πήρε υποψηφιότητες για εννέα (!) Χρυσά Βατόμουρα και ακόμη πιο δικαίως κέρδισε τα οχτώ από αυτά!

Budget: 12 εκ.
Box office: 9,7 εκ.


SHELTER aka 6 SOULS (2010)

Σκηνοθεσία: Måns Mårlind
Σενάριο: Michael Cooney
Μουσική: John Frizzell
Ηθοποιοί: Julianne Moore, Jonathan Rhys Meyers, Frances Conroy κ.α.
Είδος: Supernatural Horror
Αξιολόγηση: ★★☆☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Μετά τον θάνατο του συζύγου της, η ψυχολόγος Cara Harding νιώθει την πίστη της στο Θεό να κλονίζεται και στρέφεται ακόμη περισσότερο στην επιστήμη. Ο πατέρας της προσπαθεί να τη βοηθήσει να κρατήσει το μυαλό της ανοιχτό και της προτείνει διάφορες υποθέσεις που αφορούν ασθενείς με διαταραχές που δεν μπορούν να εξηγηθούν με καμία ψυχιατρική θεωρία. Ένας από αυτούς είναι ο Adam, ο οποίος δείχνει να έχει πολλαπλές προσωπικότητες και τη δυνατότητα να αποκτά και φυσικά χαρακτηριστικά των διαφορετικών προσωπικοτήτων του. Καθώς η Cara προσπαθεί να βρει μια λογική εξήγηση για όσα του συμβαίνουν, θα ανακαλύψει ότι ο πατέρας της είχε δίκιο και η επιστήμη δεν μπορεί να εξηγήσει τα πάντα…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, ενώ το σενάριο παρουσιάζει αρκετό μυστήριο και ενδιαφέρον, όσο προχωρά η ταινία, τόσο ξεφουσκώνει και καταρρέει σαν παραψημένο σουφλέ σοκολάτας. Έχει δυο-τρεις καλές στιγμές, αλλά όσο εξελίσσεται η πλοκή τόσο σου δίνεται η εντύπωση ότι η ταινία έχει χρηματοδοτηθεί από κάποιον Χριστιανικό Σύλλογο με μόνο σκοπό να κάνει ξεδιάντροπη προπαγάνδα υπέρ της θρησκείας. Πάτωσε τόσο πολύ, που στο τέλος βρήκε πετρέλαιο!

Budget: 22 εκ.
Box office: 3,2 εκ.


DYLAN DOG: DEAD OF NIGHT (2011)

Σκηνοθεσία: Kevin Munroe
Σενάριο: Thomas Dean Donnelly, Joshua Oppenheimer
Μουσική: Klaus Badelt
Ηθοποιοί: Brandon Routh, Sam Huntington, Anita Briem κ.α.
Είδος: Horror Comedy
Αξιολόγηση: ★★☆☆☆

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ο Dylan Dog είναι ένας ερευνητής του υπερφυσικού που βοηθά όποιον έχει προβλήματα με κάθε είδους ανεξήγητα φαινόμενα, μέχρι που η γυναίκα του δολοφονείται από βαμπίρ –γεγονός το οποίο τον αναγκάζει να τα παρατήσει και να ασχολείται μόνο με φυσιολογικές υποθέσεις. Μέχρι που στο δρόμο του θα βρεθεί η νεαρή Elizabeth, ο πατέρας της οποίας έχει δολοφονηθεί από ένα μυστηριώδες πλάσμα, το οποίο μοιάζει να την καταδιώκει.

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, η ταινία είναι φριχτή και για τους φαν του ιταλικού κόμικ Dylan Dog -που την περιμέναμε πώς και πώς- αποτελεί μια οικτρή και τραγική απογοήτευση! Το γεγονός και μόνο ότι η ταινία αμερικανοποιήθηκε στο έπακρο και αφαιρέθηκε και ο χαρακτήρας του εξωφρενικού και αξιαγάπητου Γκράουτσο για να μπει στη θέση του ένα… ζόμπι ήταν αρκετό για να φάει το θάψιμο της αρκούδας, αλλά βοήθησε αρκετά και το ότι η ταινία ήταν τίγκα στις κλισεδιές που έχουμε βαρεθεί να βλέπουμε εδώ και είκοσι χρόνια περίπου.

Budget: 20 εκ.
Box office: 4,6 εκ.


DREAM HOUSE (2011)

Σκηνοθεσία: Jim Sheridan
Σενάριο: David Loucka
Μουσική: John Debney
Ηθοποιοί: Daniel Craig, Rachel Weisz, Naomi Watts, Marton Csokas
Είδος: Psychological Thriller
Αξιολόγηση: ★★☆☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ο Will παρατάει την πολλά υποσχόμενη καριέρα του στη Νέα Υόρκη και μετακομίζει με τη σύζυγο και τις δύο κόρες του σε μια μικρή, ήσυχη πόλη. Σύντομα, όμως, μαθαίνουν ότι στο νέο τους σπίτι είχαν δολοφονηθεί πριν καιρό μια γυναίκα και τα παιδιά της και ότι ο μοναδικός ύποπτος για το έγκλημα ήταν ο πατέρας της οικογένειας. Ο Will θα έρθει επαφή με μια γειτόνισσα που γνώριζε καλά την οικογένεια και με τη βοήθειά της θα μάθει τη μεγάλη ανατροπή, την οποία όλοι οι υπόλοιποι είχαμε ήδη μάθει πριν κυκλοφορήσει η ταινία, αφού την είχαν δείξει στο %#$^@ trailer της!!!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, το ονειρεμένο σπίτι αποδεικνύεται σκέτος εφιάλτης. Τα μεγάλα ονόματα δεν στάθηκαν ικανά να σώσουν αυτή την ταινία, διότι όταν δεν έχεις ένα σενάριο της προκοπής δεν σε σώζει ούτε το πνεύμα του ίδιου του Λόρενς Ολίβιε. Έφαγε θάψιμο από τους πάντες, κυρίως μια και το μοναδικό της χαρτί που άξιζε το έκαψε, όπως προανέφερα, από το trailer κιόλας, μετατρέποντάς την σε κάτι απολύτως προβλέψιμο, αδιάφορο, αργόσυρτο και ολίγον τι μπερδεμένο.

Budget: 50 εκ.
Box office: 38,5 εκ.

Hocus Pocus: Ξόρκια, φίλτρα και κατάρες!

90sHocus-posterΣκηνοθεσία: Kenny Ortega
Σενάριο: Mick Garris, Neil Cuthbert
Μουσική: John Debney
Ηθοποιοί: Bette Midler, Sarah Jessica Parker, Kathy Najimy κ.α.
Είδος: Horror Comedy
Αξιολόγηση: ★★

☆☆☆

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ☆☆☆☆☆
Φρίκη: ★

☆☆☆☆
Τρόμος: ★

☆☆☆☆
Αγωνία: ★★

☆☆☆

HOCUS POCUS (1993)
Αύριο είναι Halloween ξανά (στο Αμέρικα, εδώ είναι απλώς Σάββατο), οπότε ας μπούμε στο κλίμα με κάτι ανάλαφρο και οικογενειακό, για να κάνουμε αποτοξίνωση από τα αιματοκυλίσματα και τα αιμοβόρικα πνεύματα. Βέβαια, αμφιταλαντεύτηκα αρκετά για το αν είχε θέση στον χώρο αυτό η σημερινή ταινία, μια και φλερτάρει περισσότερο με την κωμωδία, παρά τον τρόμο, αλλά δεν πειράζει –να έχω που και που και καμιά πρόταση για τους λιγότερο γενναίους, που δεν τα πάνε καλά με τις τρομάρες και τα αίματα!

TI MAΣ ΛΕΣ;
Οι μάγισσες αδελφές Sanderson καταδικάζονται σε θάνατο μετά τη δολοφονία ενός κοριτσιού, στο Σάλεμ του 1693. Τριακόσια χρόνια αργότερα, όμως, τη νύχτα του Halloween, επιστρέφουν στη ζωή χάρη σε μια κατάρα που ενεργοποιεί ο νεαρός Max. Σκοπός τους είναι να φτιάξουν ένα μαγικό φίλτρο με το οποίο θα κλέψουν τη ζωτική ενέργεια όλων των παιδιών του Σάλεμ, ώστε ν’ αποκτήσουν αθανασία, αλλά έχουν μόνο μια νύχτα στη διάθεσή τους για να ολοκληρώσουν το σχέδιό τους και για να το καταφέρουν αυτό, πρέπει να πάρουν πίσω από τον Max το βιβλίο με τα ξόρκια τους.

Η αλήθεια είναι ότι, όσο κι αν λανσάρεται ως κωμωδία τρόμου, το μόνο τρομακτικό πράγμα στην ταινία είναι τα φρύδια της Sarah Jessica Parker! Λογικό, αφού μιλάμε για παραγωγή της Disney που απευθύνεται σε όλη την οικογένεια, οπότε ήταν αναμενόμενο να είναι κατεβασμένοι οι τόνοι, ενώ ακόμη και τα ελάχιστα στοιχεία τρόμου έχουν αποδοθεί κυρίως με κωμικό τρόπο, θυμίζοντας περισσότερο κάτι στο στυλ της Οικογένειας Άνταμς.

Άλλωστε, πριν τραβήξει την προσοχή του στούντιο της Disney, το σενάριο προοριζόταν για τηλεταινία στο Disney Channel. Και καλύτερα θα ήταν αν παρέμενε εκεί, μάλλον, μια και οι κριτικές ήταν πλήρως απογοητευτικές, καθώς πολλοί κριτικοί θεώρησαν ότι η ταινία απευθύνεται κυρίως σε παιδιά. Φυσικά, όπως γίνεται συνήθως στις περιπτώσεις αυτές, η ταινία απέκτησε φανατικό κοινό αργότερα, κυρίως μέσω της τηλεόρασης ή των DVD. Από κει και πέρα, αν ψάχνεις κάτι πιο εύθυμο και ελαφρύ να δεις με την οικογένεια και αν είσαι φαν της Midler κι εσύ (αλλιώς σιγά μην το κατέβαζα καν), τότε θα ικανοποιηθείς πλήρως. (Πολύ λακωνικός είμαι τώρα τελευταία!)

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, μόνο για να περάσεις την ώρα σου με την οικογένεια και τίποτε παραπάνω…

GEEKY TRIVIA
Η Sarah Jessica Parker, που υποδύεται μια από τις μάγισσες στην ταινία, ανακάλυψε πριν από 10 χρόνια ότι μια από τις μακρινές προγόνους της είχε όντως συλληφθεί στο Σάλεμ για «πράξεις μαγείας», την ίδια ακριβώς περίοδο κατά την οποία διαδραματίζεται το ξεκίνημα της ταινίας, αλλά είχε καταφέρει να τη σκαπουλάρει χωρίς δίκη! Συναρπαστικό, αν και είμαι σίγουρος ότι πολλοί από τους haters της, οι οποίοι την αποκαλούν «αλογομούρα», θα ορκίζονταν ότι κάποια από τις προγόνους της ήταν φοράδα!

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Τώρα πρόσφατα έχουν αρχίσει ν’ ακούγονται φήμες για σίκουελ της ταινίας (η νέα μόδα θέλει σίκουελ σε ταινίες που γυρίστηκαν πριν 30 χρόνια, με το αρχικό καστ να είναι με το ένα πόδι στον τάφο), αλλά δεν έχει επιβεβαιωθεί τίποτε απολύτως από την Disney.

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Δεν φτιάχνουν κοτόσουπα...

Δεν φτιάχνουν κοτόσουπα…

Κοίτα ενθουσιασμός που θα τα κακαρώσουν!

Κοίτα ενθουσιασμός που θα τα κακαρώσουν!

Αυτό το χρώμα τονίζει πολύ το μάτι σου!

Αυτό το χρώμα τονίζει πολύ το μάτι σου!

I Know What you Did Last Summer: Τίποτε δεν μένει κρυφό για πάντα…

90si-know-poster1Σκηνοθεσία: Jim Gillespie
Σενάριο: Kevin Williamson
Μουσική: John Debney
Ηθοποιοί: Jennifer Love Hewitt, Sarah Michelle Gellar, Freddie Prinze Jr κ.α.
Είδος: Slasher
Αξιολόγηση: ★
★
★
☆☆

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★
★
★
☆☆
Φρίκη: ★
★
☆☆☆
Τρόμος: ★
★
☆☆☆
Αγωνία: ★
★
★
☆☆

I KNOW WHAT YOU DID LAST SUMMER (1997)
Εδώ είμαι και πάλι, μετά από ένα μικρό διάλειμμα για μαύρισμα, για να δώσω νόημα στις βαρετές βραδιές σου! Και μια και το καλοκαιράκι δεν έφυγε ακόμα, ας δούμε και ταινία αντίστοιχης θεματολογίας -η οποία θα σου δώσει και μπόλικες ιδέες για το πώς να ξεκάνεις τους τύπους που θ’ αρχίσουν να εύχονται «καλό χειμώνα» από την επόμενη εβδομάδα! Εύπεπτο, κλασικό, teen θριλεράκι για σήμερα, λοιπόν –αν μπορείς να αποκαλέσεις “teen” μια ταινία στην οποία όλους τους εφήβους τους υποδύονται εικοσάρηδες, αλλά τέλος πάντων… Η ταινία γνώρισε μεγάλη επιτυχία, κυρίως χάρη στον σεναριογράφο της. Όχι, δεν έκανε τόσο εξαιρετική δουλειά με το συγκεκριμένο σενάριο, απλώς είχε την τύχη έναν χρόνο πριν να έχει γράψει μια από τις ταινίες-σταθμούς στην ιστορία των θρίλερ: το Scream!

TI MAΣ ΛΕΣ;
Μια παρέα από φίλους γυρίζει στο σπίτι με το αυτοκίνητο μετά από βραδινό τους ξεφάντωμα, αλλά στην πορεία ο οδηγός χτυπάει και σκοτώνει έναν περαστικό. Γνωρίζοντας ότι αυτό το δυστύχημα πρόκειται να καταστρέψει ανεπανόρθωτα το μέλλον τους, αποφασίζουν να ξεφορτωθούν το πτώμα και να μην μιλήσουν ποτέ σε κανέναν για ό,τι συνέβη. Έναν χρόνο αργότερα, κάθε μέλος της παρέας έχει τραβήξει τον δικό του δρόμο, προσπαθώντας να αφήσει πίσω του τη δυσάρεστη ανάμνηση εκείνης της νύχτας. Απ’ ό,τι φαίνεται, όμως, υπάρχει και κάποιος άλλος που γνωρίζει τι συνέβη και δεν δείχνει πρόθυμος να ξεχάσει, αλλά ούτε ν’ αφήσει εκείνους να ξεχάσουν…

Παρά τις σχετικά χλιαρές κριτικές, η ταινία έκανε πάταγο στους κινηματογράφους. Και πώς να μη γίνει αυτό, άλλωστε, αφού είχε όλα τα κατάλληλα συστατικά για να τραβήξει το κοινό; Τον Kevin Williamson στο σενάριο, ένα φρέσκο καστ γεμάτο νεανικές φάτσες -κάποιες από τις οποίες είχαν ήδη γίνει γνώριμες από την τηλεόραση (και κάποιες θα γίνονταν ακόμη πιο διάσημες αργότερα)- και τον απόηχο του προαναφερθέντος Scream, που έφερε ξανά στη μόδα τις ταινίες slasher. Για την ακρίβεια, το σενάριο για το I Know (δεν ξαναγράφω ολόκληρο τον τίτλο, δύο λεπτά μου παίρνει!) είχε γραφτεί από τον Williamson πολύ πριν το Scream, αλλά δεν είχε καταφέρει να το πουλήσει πουθενά. Φυσικά, όταν έγινε γνωστός, έκαναν ουρά τα στούντιο για το ποιο θα το πρωτοπάρει!

Η ταινία, ασφαλώς, δεν διαθέτει κάτι το ιδιαιτέρως πρωτότυπο ή ρηξικέλευθο για να την κάνει να ξεχωρίζει από τον σωρό και μαστίζεται από χίλια δυο κλισέ. Είναι σαφώς ψυχαγωγική και αγωνιώδης κι έχει 2-3 σκηνές που θα σε κάνουν να αναπηδήσεις, αλλά σε γενικές γραμμές θεωρώ ότι δικαίως δεν μπορούσε να βρει αγοραστή πριν τον ντόρο του Scream. Οι χαρακτήρες αποτελούν τα κλασικά αρχέτυπα κάθε ταινίας τρόμου, από την ξανθιά βασίλισσα ομορφιάς μέχρι το τυπικό, αταίριαστο, “μαζί-δεν-κάνουμε-και-χώρια-δεν-μπορούμε” ζευγάρι, οι ερμηνείες είναι έτσι κι έτσι, η αφήγηση έχει τις κλασικές τρύπες που περιμένεις σε μια τέτοια ταινία και αρκετά σημεία της πλοκής είναι φοβερά προβλέψιμα. Είναι, σε γενικές γραμμές, μια συμπαθητική μετριότητα!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε καλούτσικη είναι, θα περάσει η ώρα σου ευχάριστα, αλλά μην περιμένεις και παπάδες!

GEEKY TRIVIA
Το σενάριο είναι, ουσιαστικά, βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του 1973, της Lois Duncan. Το πρόβλημα είναι ότι άλλαξε τα φώτα στο βιβλίο, το οποίο ήταν περισσότερο ιστορία αγωνίας, παρά slasher. Οι δραματικές αλλαγές που έγιναν στο αρχικό υλικό προκάλεσαν τη δυσφορία της ίδιας της συγγραφέως, η οποία δήλωσε ανοιχτά και χωρίς κανένα κόλλημα ότι μίσησε την ταινία. Υποθέτω ότι όταν έμαθε και για τα sequel, ένα μίνι εγκεφαλικό πρέπει να της ήρθε!

MIA ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ
Η ταινία έδωσε δύο σίκουελ, τραβηγμένα από το μαλλί -ειδικά το δεύτερο.

  • I Still Know What you Did Last Summer (1998) ★
★
☆☆☆
    Η ταινία συνεχίζει το continuity της πρώτης και είναι η μοναδική στην οποία εμφανίζονται και κάποιοι από τους αρχικούς χαρακτήρες.
  • I’ll Always Know What you Did Last Summer (2006) ★
☆☆☆☆
    Το τελευταίο σίκουελ διαθέτει νέο καστ, νέα πλοκή και τόσο άθλιο σενάριο που το ξέχασαν όλοι πολύ πριν το επόμενο καλοκαίρι…

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Και να που η μόδα των αχρείαστων remake ξαναχτυπά, μια και σχεδόν είκοσι χρόνια μετά την αρχική ταινία, ετοιμάζεται ήδη η νέα της εκδοχή, η οποία –σύμφωνα με τη Sony– είναι σε άμεση προτεραιότητα για προβολή μέσα στο 2016. Και αν κρίνω από την τύχη που είχαν άλλα remake τρόμου, μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι Ξέρω Τι Θα Αποτύχει Του Χρόνου Το Καλοκαίρι

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Έφηβοι και αυτοκίνητα. Πάντα πάει καλά αυτό το ταίριασμα στις ταινίες.

Έφηβοι και αυτοκίνητα. Πάντα πάει καλά αυτό το ταίριασμα στις ταινίες.

Όλοι ξέρουμε ποιος θα κερδίσει σε αυτή την αναμέτρηση...

Όλοι ξέρουμε ποιος θα κερδίσει σε αυτή την αναμέτρηση…

Όσο και να τρέχεις, ο δολοφόνος θα σε προλάβει και κάνοντας κουτσό με τα μάτια δεμένα...

Όσο και να τρέχεις, ο δολοφόνος θα σε προλάβει και κάνοντας κουτσό με τα μάτια δεμένα…

The Call: Αυτή η κλήση μπορεί να σου σώσει τη ζωή…

10sCall-posterΣκηνοθεσία: Brad Anderson
Σενάριο: Richard D’Ovidio
Μουσική: John Debney
Ηθοποιοί: Halle Berry, Abigail Breslin, Michael Eklund, Morris Chestnut
Είδος: Thriller
Αξιολόγηση: ★★★

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★★★☆☆
Φρίκη: ★★☆☆☆
Τρόμος: ★★☆☆☆
Αγωνία: ★★★★☆

THE CALL (2013)
Αρκετά φρέσκια και η σημερινή ταινία, τρομολάγνε μου – και από τις ευχάριστες εκπλήξεις, καθώς είναι από εκείνες τις ταινίες που σε κρατάνε καθηλωμένο ως το τέλος και σε αφήνουν με καλή εντύπωση. Και ήταν και μεγάλη έκπληξη, μάλιστα, αφού ούτε οι ίδιοι οι παραγωγοί φαντάζονταν την επιτυχία που θα σημείωνε στα ταμεία. Είναι, υποθέτω, από εκείνες τις περιπτώσεις που ένα φιλμ έχει όλα τα απαραίτητα συστατικά που χρειάζεσαι για να περάσεις καλά –και στις κατάλληλες δόσεις κιόλας- μια και η ταινία δεν αποτελεί και κάτι το τόσο εξαιρετικά καινοτόμο ή διαφορετικό, αν και το σενάριο έχει μια κάποια φρεσκάδα!

TI MAΣ ΛΕΣ;
Η Jordan εργάζεται ως εκπαιδεύτρια στο τηλεφωνικό κέντρο αμέσου ανάγκης. Όταν μια από τις τηλεφωνήτριες λαμβάνει την κλήση της Casey, μιας κοπέλας που έχει απαχθεί και βρίσκεται κλειδωμένη στο πορτ μπαγκάζ ενός αυτοκινήτου, η Jordan αναλαμβάνει  δράση, προσπαθώντας από τη μία να ηρεμήσει το θύμα και από την άλλη να οδηγήσει στη σωστή κατεύθυνση την αστυνομία. Καθώς ο χρόνος κυλά και τα περιθώρια στενεύουν, η Jordan θα συνειδητοποιήσει ότι αυτή η κλήση δεν αποτελεί ζήτημα ζωής και θανάτου μόνο για την Casey, αλλά και για την ίδια.

Αρκετά καλή ταινία, με μπόλικες δόσεις αγωνίας, συμπαθητικές ερμηνείες και ένα φρέσκο σενάριο. Η φρεσκάδα του έγκειται κυρίως στο ότι μας εισάγει σε ένα περιβάλλον που δεν έχουμε ξαναδεί σε ταινία –ασχέτως αν το έχουμε ακούσει άπειρες φορές: το πασίγνωστο 9-1-1, που εξυπηρετεί όλες τις κλήσεις επειγόντων περιστατικών των σωμάτων ασφαλείας των ΗΠΑ. Κανείς ως τώρα δεν μας είχε δείξει τι συμβαίνει στην άλλη πλευρά του ακουστικού. Βλέπουμε, λοιπόν, από πρώτο χέρι τον τρόπο που εργάζονται οι υπάλληλοι του κέντρου, πώς χειρίζονται όλες τις επείγουσες καταστάσεις και το άγχος ή το ζόρι που τραβάνε οι απρόσωπες, εκείνες, φωνές που σε κάθε ταινία ακούμε να ρωτάνε: «911, what’s your emergency?» Με μπόλικη σάλτσα, φαντάζομαι, καθώς το πιο πιθανό είναι να έχουν προστεθεί και διάφορα hi-tech γκατζετάκια που ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα, όπως στις σειρές CSI, που οι μπάτσοι βρίσκουν μια πατημασιά στο χώμα, την αναλύουν και σου λένε μέσα σε μισή ώρα τι χρώμα βρακί φοράει ο ύποπτος και αν του αρέσει η όπερα!

Αυτό δεν αφαιρεί, όμως, κάτι από την ουσία της ταινίας, η οποία βρίσκεται στους δύο κεντρικούς γυναικείους χαρακτήρες και τη μάχη που δίνουν ενάντια στον χρόνο. Η Halle Berry είναι πολύ καλή στον ρόλο της (επιτέλους, ένα σενάριο που τη βοηθά την καημένη, διότι τα τελευταία χρόνια παίζει από τη μια πατάτα στην άλλη!) και η Abigail Breslin πείθει αρκετά στο ρόλο του θύματος που καταλαβαίνει ότι αν δεν πάρει την κατάσταση στα χέρια του, την έχει πατήσει. Ευτυχώς, διότι έχουμε βαρεθεί σε αυτές τις ταινίες οι γυναίκες να είναι πάντα τα κακομοιριασμένα πλάσματα που απλώς τσιρίζουν και κλαίνε, περιμένοντας παθητικά να τις σώσει ο ιππότης καβάλα στο λευκό φαρί. Όχι ότι δεν βαράει κάτι ωραιότατες υστερίες και η κοπελιά, αλλά εντάξει, είπαμε: δυναμική είναι, όχι ο Ράμπο με οιστρογόνα!

Η ταινία είναι πολύ καλά δομημένη, η δράση κυλά ομαλά και η αγωνία κλιμακώνεται σε ένταση, μέχρι το ανατρεπτικό φινάλε. Εννοείται ότι κάποια κλισεδάκια δεν τα γλιτώνει και ότι καταφεύγει και αυτή σε 2-3 σεναριακές διευκολύνσεις, στις οποίες καταφεύγουν οι σεναριογράφοι ταινιών δράσης, ώστε να οδηγήσουν τους χαρακτήρες τους στο σημείο που θέλουν. Ξέρεις, η κλασική φωτογραφία σε έναν τοίχο, που αποκαλύπτει μια τοποθεσία-κλειδί, ένας αδιευκρίνιστος, επαναλαμβανόμενος ήχος που θα λειτουργήσει ως πυξίδα και διάφορα άλλα μικροθεματάκια, τα οποία έχουμε μάθει πλέον όλοι να αποδεχόμαστε –έστω με ένα ειρωνικό χαμόγελο και ελαφρύ ανασήκωμα των ώμων! Αν τα ξεπεράσεις αυτά, τότε το The Call είναι μια άρτια και καλοφτιαγμένη παραγωγή, που θα σε κάνει να περάσεις καλά!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, μην αφήσεις αυτή την Κλήση αναπάντητη! Αξίζει και το χρόνο που θα αφιερώσεις και τη χρέωση!


GEEKY TRIVIA
H Abigail Breslin συμμετέχει σε ταινίες από τα 5 της χρόνια. Η πρώτη της ήταν το Signs του M. Night Shyamalan (προσπαθεί να το ξεχάσει, μάλλον, το ίδιο κι εμείς!), ενώ ξεχώρισε με την ερμηνεία της στο Little Miss Sunshine, για το οποίο προτάθηκε και για Όσκαρ –μια από τις 4 νεότερες ηθοποιούς που προτάθηκαν ποτέ για το πολυπόθητο αγαλματίδιο.


ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Η ανέλπιστη επιτυχία στις εισπράξεις θα οδηγήσει και σε σίκουελ, η παραγωγή του οποίου παίζει και να ξεκινήσει πριν την εκπνοή του έτους. Ίσα-ίσα για να μαγαρίσουν τη μνήμη της πρώτης ταινίας, προσπαθώντας να βγάλουν από τη μύγα ξύγκι…

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:CA1 CA2 CA4