5 (ακόμη) θρίλερ που θα σου χαλάσουν τις διακοπές!

ΜΗ ΜΟΥ (ΞΑΝΑ)ΜΙΛΑΣ ΓΙΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ!
Ήρθε πάλι το καλοκαιράκι, ήρθε πάλι και η ώρα να κάνω ένα διαλειμματάκι από τα reviews (που κανείς δεν διαβάζει ούτως ή άλλως!) Και πάλι, όμως, δεν θα σε αφήσω έτσι, αφού έχω να σου προτείνω μαζεμένες πέντε ταινιούλες με καλοκαιρινό mood. Εντάξει, μεταξύ μας, σχεδόν καμιά από τις σημερινές ταινίες δεν έχει άμεση σχέση με καλοκαίρι, αλλά επειδή όλες έχουν να κάνουν με εξορμήσεις, road trips και εκδρομούλες –πράγματα τα οποία όλοι απολαμβάνουμε συνήθως στις διακοπές μας- ταιριάζουν μια χαρά με το concept!
Αν, λοιπόν, σκοπεύεις και φέτος να πας κάπου μόνος ή με παρέα, δες πρώτα τις ταινίες αυτές, ώστε να είσαι προετοιμασμένος για κάθε πιθανότητα!
Καλές διακοπούλες λοιπόν, είτε πας τώρα, είτε πας αργότερα, είτε δεν πας καθόλου και ξεμείνεις πίσω στην Αθήνα έτοιμος να κάνεις βουντού σε όποιον φίλο ανεβάσει καλοκαιρινές φωτογραφίες στο Facebook!


TUCKER & DALE VS EVIL (2010)

Σκηνοθεσία: Eli Craig
Σενάριο: Eli Craig, Morgan Jurgenson
Μουσική: Michael Shields
Ηθοποιοί: Tyler Labine, Alan Tudyk, Katrina Bowden κ.α.
Είδος: Horror Comedy
Αξιολόγηση: ★★★★☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Μια ομάδα εφήβων αποφασίζει να πάει για κάμπινγκ σε ένα δάσος στη Δυτική Βιρτζίνια. Στον δρόμο θα συναντηθούν με δυο καλοκάγαθους και ολίγον άξεστους ντόπιους, που άθελά τους θα τρομοκρατήσουν την παρέα. Λίγο αργότερα και μετά από μια σειρά παρεξηγήσεων και αστείων συμπτώσεων, η παρέα των φίλων θα πειστεί ότι οι δυο ντόπιοι είναι κατά συρροήν δολοφόνοι, όπως στις ταινίες, και ότι τους καταδιώκουν με σκοπό να τους σκοτώσουν!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε πρόκειται για μια έξυπνη κωμωδία τρόμου -και παρωδία των άπειρων slasher ταινιών θρίλερ που έχουν γυριστεί από την απαρχή του κινηματογράφου- που ανατρέπει το δίπολο κακού-ηρώων με ευφάνταστο και διασκεδαστικό τρόπο! Το ότι είναι κωμωδία, φυσικά, δεν σημαίνει ότι δεν έχει κάμποσες σκηνές φρίκης. Το ότι θα σου προκαλέσουν ταυτόχρονα τρόμο και γέλιο είναι κάτι που δίνει ακόμη πιο μακάβριο ύφος στην ιστορία!


PRIMAL (2010)

Σκηνοθεσία: Josh Reed
Σενάριο: Nigel Christensen, Josh Reed
Μουσική: Rob Gibson
Ηθοποιοί: Zoe Tuckwell-Smith, Lindsay Farris, Krew Boylan κ.α.
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★★★☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Μια ομάδα φίλων ταξιδεύει στην αυστραλιανή ύπαιθρο (αυτό από μόνο του είναι σκηνικό τρόμου), με προορισμό μια σπηλιά με αρχαίες ζωγραφιές, τις οποίες θέλει να μελετήσει η ανθρωπολόγος της παρέας. Μόνο που κατά τη διαμονή τους εκεί, ένα μέλος της παρέας θα μολυνθεί από έναν μυστηριώδη ιό και θα μετατραπεί σε αιμοδιψές, άβουλο κτήνος, θέτοντας τους πάντες σε θανάσιμο κίνδυνο…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, πρόκειται για ένα low budget θρίλερ με ενδιαφέρον και αλλόκοτο σενάριο -και πολύ αίμα, φυσικά! Έχει αρκετές σκηνές τρόμου και μπόλικη αγωνία και οι χαρακτήρες, ευτυχώς, δεν είναι οι μονοδιάστατες καρικατούρες που θα περίμενε κανείς σε μια τέτοια ταινία. Το κύριο αρνητικό της είναι ότι κάπου μετά τη μέση τα πράγματα αρχίζουν να γίνονται όλο και πιο περίεργα και να μοιάζουν ασύνδετα με το σενάριο –ή, έστω, ξεφεύγουν από αυτό που θα φανταζόσουν ως λογική συνέχεια. Αυτό, βέβαια, δεν είναι απαραιτήτως κακό – όπως το πάρει κανείς!


HUSK (2011)

Σκηνοθεσία: Brett Simmons
Σενάριο: Brett Simmons
Μουσική: Bobby Tahouri
Ηθοποιοί: Devon Graye, Wes Chantam, CJ Thomason κ.α.
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★★★☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Πέντε φίλοι ταξιδεύουν για το σαββατοκύριακο όταν ένα ατύχημα τους βγάζει εκτός δρόμου και αχρηστεύει το αυτοκίνητό τους. Όταν ο ένας από αυτούς εξαφανίζεται μυστηριωδώς, οι υπόλοιποι τον αναζητούν σε ένα παλιό, εγκαταλελειμμένο σπίτι, το οποίο βρίσκεται στο μέσον ενός αγρού με καλαμπόκια. Το σπίτι δείχνει τελείως ερειπωμένο και ετοιμόρροπο, αλλά η αλήθεια είναι ότι ένας τελευταίος ένοικος έχει μείνει πίσω και μόνη του αποστολή είναι να μην βγει κανείς ζωντανός από τον αγρό…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, αν σου άρεσε το Jeepers Creepers και το Children of the Corn, αυτή η ταινία μοιάζει σαν το ιδανικό πάντρεμά τους! Η ταινία έχει μυστηριώδη ατμόσφαιρα και εκτυλίσσεται σε ένα ανατριχιαστικό, υποβλητικό σκηνικό. Το μεγαλύτερο ατού της είναι πως καταφέρνει να παντρέψει δύο είδη ταινιών (slasher και haunted house) και να αφηγηθεί μια κοινότοπη -στη βάση της- ιστορία με έναν πιο φρέσκο τρόπο, αποφεύγοντας όσο το δυνατόν περισσότερο τα τυπικά κλισέ των δύο ειδών. Σίγουρα, οι χαρακτήρες δεν έχουν καθόλου βάθος και οι διάλογοι είναι από πανέρι, αλλά το γενικό σύνολο θα σε αφήσει ικανοποιημένο.


ANIMAL (2014)

Σκηνοθεσία: Brett Simmons
Σενάριο: Thommy Hutson, Catherine Trillo
Μουσική: tomandandy
Ηθοποιοί: Elizabeth Gillies, Keke Palmer, Jeremy Sumpter κ.α.
Είδος: Horror, Monster
Αξιολόγηση: ★★☆☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Πέντε κολλεγιόπαιδα πηγαίνουν στο δάσος για πεζοπορία, αλλά τους πιάνει η νύχτα. Κατά την επιστροφή τους στο αυτοκίνητο, ανακαλύπτουν τα απομεινάρια μιας γυναίκας και στη συνέχεια, για κακή τους τύχη, πέφτουν πάνω στο πλάσμα που τη σκότωσε. Προσπαθώντας να του ξεφύγουν, θα φτάσουν σε ένα ερειπωμένο σπίτι, στο οποίο θα αναζητήσουν καταφύγιο…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, την βλέπεις για να περάσεις την ώρα σου και τίποτε παραπάνω. Το τέρας της ταινίας είναι και το πιο ενδιαφέρον στοιχείο της, καθώς όλα τα υπόλοιπα είναι μάλλον μέτρια εώς κακά. Παρά τον γρήγορο (έως πολύ γρήγορο, ίσως) ρυθμό της και το άφθονο αίμα που ρέει στην οθόνη, το προβληματικό σενάριο, οι κλισέ χαρακτήρες και οι μέτριες ερμηνείες δίνουν στην ταινία ένα ύφος b-movie. Οι ανατροπές δεν σώζουν την κατάσταση, καθώς έρχονται πολύ αργά για να σε κάνουν να δείξεις περισσότερο ενδιαφέρον.


WRECKER (2015)

Σκηνοθεσία: Micheal Bafaro
Σενάριο: Micheal Bafaro
Μουσική: Vince Mai
Ηθοποιοί: Anna Hutchison, Drea Whitburn, Jennifer Koenig κ.α.
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★★★☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Η Emily και η Leslie ξεκινούν για ταξιδάκι αναψυχής με το αυτοκίνητο. Όταν αποφασίζουν να επιλέξουν μια διαδρομή με κακή φήμη, έρχονται αντιμέτωπες με τον οδηγό ενός ρυμουλκού φορτηγού, ο οποίος αρχίζει να τις ακολουθεί όπου πηγαίνουν και να τις τρομοκρατεί με διάφορους τρόπους. Οι δυο φίλες αποφασίζουν να περάσουν στην αντεπίθεση, κάτι το οποίο κλιμακώνει την κατάσταση ακόμη περισσότερο…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, αν έχεις δει το Joy Ride, το σενάριο του Wrecker έχει αρκετές ομοιότητες. Τόσες, που με μια απλή αλλαγή στον τίτλο, η ταινία θα μπορούσε κάλλιστα να περάσει για ένα ακόμη σίκουελ –πολύ κατώτερης ποιότητας, όμως. Σίγουρα, η αγωνία χτυπάει κόκκινο σε αρκετά σημεία, αλλά δεν υπάρχει κάτι το καινούργιο στη συνταγή και τα πράγματα καταντούν πολύ γρήγορα αρκετά προβλέψιμα, ενώ είναι αισθητή και η απουσία στοιχείων φρίκης, διότι με δύο άτομα μόνο στο καστ δεν σε παίρνει να σκοτώσεις και κανέναν! Βλέπεται ευχάριστα, αλλά ως εκεί.

5 «σκοτεινά» θρίλερ!

Vinieta_Special
VS5ΜΑΥΡΗ ΜΑΥΡΙΛΑ ΠΛΑΚΩΣΕ!

Τα θρίλερ είναι από την φύση τους σκοτεινά σε ύφος και περιεχόμενο. Λογικό, καθώς τα περισσότερα πραγματεύονται θέματα όπως ο θάνατος, η μαύρη μαγεία, το υπερφυσικό και χίλια δυο ακόμη πραγματάκια που μόνο χαρούμενα και ανεβαστικά δεν τα αποκαλείς! Κάποια θρίλερ, φυσικά, προσπαθούν να μας υπενθυμίσουν τη μαυρίλα τους και με τους ίδιους τους τίτλους τους, διότι είναι πιο εύκολο να κοτσάρεις τη λέξη «dark» πίσω από ένα ουσιαστικό, παρά να κάτσεις να σκεφτείς κάτι πιο ψαγμένο! (Είναι το αντίστοιχο που κάνουν οι δικοί μας μεταφραστές, όταν μας δίνουν τίτλους όπως: «Το πανδοχείο/πλοίο/κάστρο/νησί/περίπτερο κ.ο.κ. του Τρόμου»!) Έτσι, κατά καιρούς ξεφυτρώνουν διάφορες ταινίες τρόμου που πραγματεύονται την «σκοτεινή» εκδοχή κάποιου πράγματος. Και μια και φθινοπώριασε πια και νυχτώνει πιο γρήγορα και θ’ αλλάξει όπου να’ναι και η ώρα, ας δούμε πέντε από αυτές μαζεμένες, να μπούμε στο κλίμα! Είμαι σίγουρος ότι θα έχουμε και δεύτερο μέρος στο σημερινό σπέσιαλ, μια και όσο περνά ο καιρός προστίθενται και άλλοι ανάλογοι τίτλοι στη λίστα!


WATERDARK WATER (2005)

Σκηνοθεσία: Walter Salles
Σενάριο: Rafael Yglesias
Μουσική: Angelo Badalamenti
Ηθοποιοί: Jennifer Connelly, Tim Roth,
John C. Reilly κ.α.

Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★
★
☆☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Η προσφάτως χωρισμένη Dahlia μετακομίζει με την κόρη της, Cecilia, σε διαμέρισμα ενός παλιού και παραμελημένου κτιριακού συγκροτήματος, κάνοντας μια προσπάθεια να ξαναβάλει τη ζωή της σε μια σειρά και ν’ αποδείξει ότι είναι σε θέση να κρατήσει την επιμέλεια της κόρης της. Αμέσως μετά τη μετακόμιση, όμως, το διαμέρισμα αρχίζει να εμφανίζει διάφορα προβλήματα, με κυριότερη τη διαρροή νερού από το επάνω διαμέρισμα. Προσπαθώντας να βρει μια λύση, θα συνειδητοποιήσει ότι όσα συμβαίνουν δεν είναι καθόλου τυχαία…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, καλό είναι για να περάσεις την ώρα σου, αλλά μην περιμένεις να δεις κάτι το πρωτότυπο ή διαφορετικό. Η ταινία είναι remake της ομώνυμης ιαπωνικής ταινίας και, όπως συμβαίνει στις περισσότερες περιπτώσεις ανάλογων remake, δείχνει να έχει χάσει κάτι από την αρχική ατμόσφαιρά της, ενώ έχουμε βαρεθεί προ πολλού το στόρυ με την προβληματική μάνα που κανείς δεν πιστεύει επειδή χαπακώνεται. Η τελική κλιμάκωση δε, είναι κάτι παραπάνω από απογοητευτική και άνευρη.


FLOORSDARK FLOORS (2008)

Σκηνοθεσία: Pete Riski
Σενάριο: Lordi, Pete Riski
Μουσική: Ville Riippa
Ηθοποιοί: William Hope, Skye Bennett, Lordi κ.α.
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★
★
★
☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Η Sarah είναι ένα αυτιστικό κορίτσι που νοσηλεύεται στο νοσοκομείο St. Mary, ένα παλιό νοσηλευτικό ίδρυμα με αρκετά λειτουργικά προβλήματα. Όταν ο τομογράφος στον οποίο βρίσκεται η Sarah παθαίνει βλάβη και παίρνει φωτιά, ο πατέρας της αποφασίζει να πάρει την κόρη του από το συγκεκριμένο νοσοκομείο. Όταν, όμως, αυτός, η κόρη του και μερικοί ακόμη επιβαίνοντες βγαίνουν από το ασανσέρ, συνειδητοποιούν ότι κάτι δεν πηγαίνει καλά, καθώς στο νοσοκομείο δεν υπάρχει πλέον ούτε ψυχή. Ή για την ακρίβεια, υπάρχει κάτι, το οποίο δείχνει να κυνηγά τη μικρή Sarah…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, αν και η ταινία ήταν κυρίως μια ευκαιρία για το φινλανδικό ροκ συγκρότημα Lordi  να μείνει λίγο ακόμη στην επικαιρότητα, μετά τη νίκη στον τελικό της Eurovision του 2006, πρόκειται για αρκετά καλοδουλεμένη παραγωγή που δεν έχει πολλά να ζηλέψει από αντίστοιχες του Hollywood. Για την ακρίβεια, η συγκεκριμένη ταινία ήταν μια ιδέα που είχε στο μυαλό του ο frontman του συγκροτήματος Mr Lordi και την οποία αποφάσισε να υλοποιήσει όταν απέκτησαν λίγη φήμη παραπάνω –με όλα τα τότε μέλη του συγκροτήματος να συμμετέχουν ως τα «τέρατα»του σεναρίου. Σαφώς, το σενάριο έχει μπόλικες τρύπες που δεν καλύπτονται επαρκώς, αλλά η όλη ατμόσφαιρα δουλεύει, ενώ το budget έπεσε κυρίως στα εφέ.


COUNTRYDARK COUNTRY (2009)

Σκηνοθεσία: Thomas Jane
Σενάριο: Tab Murphy
Μουσική: Eric Lewis
Ηθοποιοί: Thomas Jane, Lauren German, Ron Perlman
Είδος: Psychological Thriller, Crime Thriller
Αξιολόγηση: ★
☆☆☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ένα νιόπαντρο ζευγάρι ξεκινά το ταξίδι του μέλιτος διασχίζοντας νύχτα την έρημο της Nevada. Στον δρόμο, όμως, θα συναντήσουν έναν βαριά τραυματισμένο άντρα που είχε ατύχημα με το αυτοκίνητό του, τον οποίο θ’ αποφασίσουν να οδηγήσουν στο πλησιέστερο νοσοκομείο. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, όμως, ο τραυματισμένος άντρας θα συνέλθει και θ’ αρχίσει να φέρεται παρανοϊκά, οδηγώντας σιγά σιγά στην παράνοια και τους σωτήρες του…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, με το ζόρι βλέπεται. Και το πρόβλημα δεν είναι το σενάριο, το οποίο πατάει σε ενδιαφέρουσα ιδέα, έχει αρκετό μυστήριο και μια καλή ανατροπή στο τέλος. Το πρόβλημα είναι ότι η ταινία ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ με το ζόρι βλέπεται, μια και η προσπάθεια να την κάνουν υπερστυλιζαρισμένη στο στυλ των κλασικών film noir, είχε άθλια οπτικά αποτελέσματα. Είναι θεοσκότεινη (δίνοντας κυριολεκτικό ύφος και στο “Dark” του τίτλου), έχει άθλια εφέ, ενώ οι περισσότερες σκηνές μοιάζουν να γυρίστηκαν μπροστά σε green screen τη δεκαετία του ΄80. Από την άλλη, κάνει απίστευτη κοιλιά, μια και το σενάριο είναι ιδανικό για να αποδοθεί σε ένα επεισόδιο του Twilight Zone, αλλά όχι σε ταινία μεγάλου μήκους.


CIRCLESDARK CIRCLES (2013)

Σκηνοθεσία: Paul Soter
Σενάριο: Paul Soter
Μουσική: Bobby Tahouri
Ηθοποιοί: Johnathon Schaech, Pell James
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★
★
☆☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ο Alex και η Penny αποφασίζουν ν’ αφήσουν τη φασαριόζικη ζωή στην πόλη και να μετακομίσουν στην εξοχή, ώστε να μεγαλώσουν το νεογέννητο μωρό τους σε πιο ήσυχο περιβάλλον. Η ζωή στην εξοχή, όμως, δεν είναι τόσο ιδανική όσο την φαντάζονταν, αφού από τις πρώτες μέρες εμφανίζονται διάφορα προβλήματα που διαταράσσουν την οικογενειακή τους γαλήνη και τους στερούν τον τόσο πολύτιμο ύπνο τους. Τα πράγματα θα χειροτερέψουν, όμως, όταν η στέρηση ύπνου θα τους οδηγήσει σε οράματα μιας μυστηριώδους γυναίκας μέσα στο σπίτι τους…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, κάτι λέει η ταινία, τουλάχιστον από άποψη αγωνίας, καθώς πιάνεις τον εαυτό σου να συμπάσχει με τους ταλαίπωρους γονείς. Το σενάριο, όμως, ενώ ξεκινά καλά, κάπου χάνει τη δυναμική του και αρχίζει να κατρακυλά στα γνώριμα, κατηφορικά μονοπάτια των κλισέ. Το τέλος, από την άλλη, προσπαθεί να κάνει ανατροπή και τελικά το μόνο που καταφέρνει να κάνει είναι να σου δημιουργήσει ξαφνικά δεκάδες αναπάντητα ερωτηματικά! Όταν τη δεις, θα καταλάβεις τι εννοώ!


TOUCHDARK TOUCH (2013)

Σκηνοθεσία: Marina de Van
Σενάριο: Marina de Van
Μουσική: Christophe Chassol
Ηθοποιοί: Missy Keating, Marcella Plunkett, Pádraic Delaney κ.α.
Είδος: Supernatural Horror
Αξιολόγηση: ★
★
★
☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Η μικρή Niamh ζει με την οικογένειά της σε μια μικρή, απομονωμένη κοινότητα της Ιρλανδίας, αλλά η ζωή της είναι γεμάτη τρόμο, καθώς υποστηρίζει ότι το σπίτι τους ζωντανεύει. Όταν μετά από ένα ανεξήγητο και βίαιο περιστατικό ολόκληρη η οικογένειά της σκοτώνεται, η Niamh πηγαίνει να ζήσει προσωρινά με την οικογένεια των γειτόνων της. Όσο, όμως, εκείνοι προσπαθούν να την παρηγορήσουν και να την κάνουν να ξεχάσει, τόσο αρχίζουν διάφορα περίεργα περιστατικά να συμβαίνουν και στο δικό τους σπίτι, ενώ σιγά σιγά αρχίζει ν’ αποκαλύπτεται και το σκοτεινό μυστικό που κρύβει το μικρό κορίτσι…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, η ταινία έχει σίγουρα την κατάλληλη ατμόσφαιρα, το ιδανικό περιβάλλον και μια συνταρακτική ιστορία για να σε καθηλώσει. Το ίδιο το σενάριο θυμίζει ένα πάντρεμα Carrie και Poltergeist και ενώ, ουσιαστικά, δεν κρατάει τα χαρτιά του κρυφά και αποκαλύπτει σχεδόν από την αρχή τι συμβαίνει, καταφέρνει να κρατήσει το ενδιαφέρον σου. Προσωπικά, δεν με ικανοποίησε καθόλου το τέλος της ταινίας (όπως και πολλούς ακόμη που την είδαν), αλλά δεν μπορώ να επεκταθώ στο θέμα χωρίς να κάνω σπόιλερ! Σε γενικές γραμμές, είναι αξιοπρεπέστατη παραγωγή που αξίζει τον χρόνο σου.

5 θρίλερ για να καταπολεμήσεις την αϋπνία!


VS4ΜΗ ΜΕΤΡΑΣ ΑΛΛΑ ΠΡΟΒΑΤΑΚΙΑ!

Θα σου έχει τύχει κι εσένα αρκετές φορές να ξεκινήσεις μια ταινία έχοντας μεγάλες προσδοκίες, μόνο και μόνο για να συνειδητοποιήσεις μέσα στο πρώτο δεκάλεπτο ότι αυτό που βλέπεις και αυτό που περίμενες ότι θα δεις απέχουν τόσο όσο η Κίνα από τον Λευκό Πύργο. Δεν είναι και δύσκολο να την πατήσεις: τα trailer δείχνουν πάντα τις πιο δυνατές και πιασάρικες (και συνήθως τις μοναδικές αξιόλογες) σκηνές της ταινίας, ενώ οι αφίσσες δημιουργούνται με μόνο σκοπό να σου τραβήξουν την προσοχή μέσω φθηνού εντυπωσιασμού (και μερικές φορές, απλώς με ασύστολα ψέματα, αφού σου παρουσιάζουν πράγματα που ουδεμία σχέση έχουν με την ταινία). Μια που ξεκινά το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας, σου έχω πέντε από αυτές τις ταινίες, που θα σε βοηθήσουν τουλάχιστον ν’ αναπληρώσεις τον ύπνο σου μέσα στην αργία! Είναι τόσο άνευρες, αδιάφορες, ασυνάρτητες και βαρετές, που θα μπορούσαν κάλλιστα να συνταγογραφούνται κατά της αϋπνίας. Κάποιες τις είδα και γλάρωσα, σε κάποιες ψιλοπήρα κι έναν υπνάκο και μία σίγουρα την άντεξα ως τη μέση και μετά διάβασα τη συνέχεια στη Wikipedia. Αν έχεις δυσκολίες στον ύπνο, go for it!


ZEROBELOW ZERO (2011)

Σκηνοθεσία: Justin Thomas Ostensen
Σενάριο: Signe Olynyk
Μουσική: Jeff Tymoschuk
Ηθοποιοί: Edward Furlong, Michael Berryman,
Kristin Booth

Είδος: Thriller
Αξιολόγηση: ★★☆
☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ο Jack είναι ένας σεναριογράφος που έχει φτάσει σε συγγραφικό αδιέξοδο (ή όπως διάολο μεταφράζεται το «writer’s block») και αποφασίζει να κλειδωθεί για πέντε μέρες στον καταψύκτη ενός παλιού, εγκαταλελειμμένου σφαγείου, μέχρι να σκεφτεί μια νέα ιδέα για σενάριο. Εκεί, εμπνέεται να γράψει την ιστορία ενός άντρα που έχει κρυφτεί μέσα σε έναν καταψύκτη για να μην τον δει ο αιμοσταγής δολοφόνος που ζει στο παλιό σφαγείο. Μόνο που στην πορεία, η πραγματικότητα και η φαντασία αρχίζουν να μπλέκονται έντονα μεταξύ τους…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, καλή τύχη αν αποφασίσεις να το δεις. Ενώ η ταινία ξεκινάει με αρκετές προοπτικές, η εκτέλεση καταστρέφει τα πάντα και καταλήγεις να βλέπεις έναν υπέρ το δέον πολύπλοκο αχταρμά που δεν βγάζει νόημα. Η εναλλαγή ανάμεσα σε πραγματικό και φανταστικό από ένα σημείο κι έπειτα βγαίνει εκτός ελέγχου και μπερδεύει υπερβολικά, ειδικά όταν η φανταστική ιστορία αποκτά κι εκείνη δική της φανταστική υπο-ιστορία, λες και παρακολουθείς μια κινηματογραφική μπαμπούσκα χωρίς τελειωμό. Αναπόφευκτα, αρχίζεις να βαριέσαι τη ζωή σου, έστω και αν πού και πού γίνεται κάτι πιο δραστήριο και σε ξυπνά προσωρινά από τον λήθαργο…


INNTHE INNKEEPERS (2011)

Σκηνοθεσία: Ti West
Σενάριο: Ti West
Μουσική: Jeff Grace
Ηθοποιοί: Sara Paxton, Pat Healy, Kelly McGillis
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ☆
☆☆☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Η Claire και ο Luke εργάζονται σε ένα παλιό πανδοχείο, το οποίο πρόκειται να κλείσει σε μία εβδομάδα… Το πανδοχείο αποτελούσε παλιά μεγάλο ξενοδοχείο και εικάζεται ότι στοιχειώνεται από το πνεύμα μιας νύφης που αυτοκτόνησε σε αυτό το 19ο αιώνα και της οποίας το πτώμα βρίσκεται ακόμη κρυμμένο κάπου στο υπόγειο. Η μοναδική ένοικος του πανδοχείου είναι μια ηλικιωμένη πρώην ηθοποιός και νυν μέντιουμ, η οποία προειδοποιεί την Claire να μην πάει ποτέ στο υπόγειο του πανδοχείου. Καθώς, όμως, διάφορα ανεξήγητα φαινόμενα αρχίζουν να συμβαίνουν, οι δύο υπάλληλοι αποφασίζουν να ερευνήσουν το πανδοχείο και να λύσουν το μυστήριο.

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, πλήρης αποτυχία, διότι μέχρι να φτάσει στο καλό η ταινία, θα την έχεις ήδη κλείσει. Ακριβώς όπως έκανα εγώ! Η ταινία είναι ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ βαρετή! Διαρκεί 100 λεπτά και για τα πρώτα 60 βλέπεις απλώς τους δύο πρωταγωνιστές να ξυπνάνε, να δουλεύουν, να κοιμούνται και στο ενδιάμεσο να λένε αδιάφορες μπούρδες και χαριτωμενιές, ενώ τίποτε το συνταρακτικό δεν συμβαίνει για να κρατήσει το ενδιαφέρον σου. Πραγματικά, είναι σαν να βλέπεις ντοκιμαντέρ για τη ζωή των ρεσεψιονίστ! Η δράση (αν υπάρχει κιόλας) ξεκινά αρκετά μετά τη μέση της ταινίας. Θεωρητικά, καθώς δεν έκανα καν τον κόπο να δω το υπόλοιπο –απλώς μπήκα στη Wikipedia και διάβασα το τέλος. Απορώ πως μάζεψε τόσα βραβεία και καλές κριτικές αυτό το φεστιβάλ ροχαλητού –χαπακωμένους τους είχαν όλους όσο την έβλεπαν;


ZOZOI AM ZOZO (2012)

Σκηνοθεσία: Scott Di Lalla
Σενάριο: Scott Di Lalla
Μουσική: BC Smith
Ηθοποιοί: Kelly McLaren, Courtney Foxworthy, Demetrius Sager
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★☆
☆☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Μια παρέα εφήβων (αυτοί κάνουν όλες τις βλακείες πάντα) αποφασίζει να περάσει το Halloween καλώντας πνεύματα με έναν πίνακα Ouija. Δυστυχώς, τραβάνε την προσοχή ενός δαίμονα, με το όνομα Zozo (τώρα, αν είναι η Σαπουντζάκη, θα σε γελάσω…), ο οποίος αρχίζει να παίζει μαζί τους, μέχρι που το πράγμα αρχίζει να γίνεται πολύ τρομακτικό…

ΟΠΟΤΕ;
…ή τουλάχιστον κάπως έτσι φάνταζε στο μυαλό του σκηνοθέτη-σεναριογράφου, διότι η ταινία είναι τόσο τρομακτική όσο μια παπαρούνα. Οπότε, πρόκειται απλώς για μια φούσκα με αργό ρυθμό, κατά την οποία δεν συμβαίνει απολύτως τίποτε που να δικαιολογεί τον χαρακτηρισμό “horror”. Για τα πρώτα είκοσι λεπτά παρακολουθείς απλώς την παρέα να κάνει τις κλασικές κουλαμάρες που κάνουν όλα τα αμερικανάκια στις ταινίες, ενώ όταν επιτέλους μπαίνουμε στο ψητό, πάλι δεν συμβαίνει τίποτε το συνταρακτικό, πέρα από 2-3 αδιάφορες κλισεδιές που έχουμε δει σε χίλιες ταινίες ως τώρα. Μετά έχουμε ξανά μια μικρή διακοπή με τις κουλαμάρες της παρέας και ξανά δράση για το τελευταίο τέταρτο, όπου πάλι δεν συμβαίνει σχεδόν τίποτα το ιδιαίτερο, μέχρι να τελειώσει η ταινία το ίδιο αδιάφορα και επίπεδα όσο ξεκίνησε! Και όλα αυτά, σε διάρκεια μιάμισης ώρας!


PAWTHE MONKEY’S PAW (2013)

Σκηνοθεσία: Brett Simmons
Σενάριο: Macon Blair
Μουσική: Bobby Tahouri
Ηθοποιοί: Stephen Lang, C.J. Thomason, Corbin Bleu κ.α.
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★☆
☆☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ο Jake παίρνει ως δώρο ένα περίεργο φυλαχτό που αποτελείται από το μουμιοποιημένο πόδι μιας μαϊμούς και, σύμφωνα με το θρύλο, πραγματοποιεί τρεις ευχές στον ιδιοκτήτη του…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, άστα να πάνε… Άλλη μια περίπτωση ταινίας που παίρνει μια πολύ καλή ιδέα – η συγκεκριμένη βασίζεται σε μια μικρή ιστορία τρόμου του 1902, της οποίας αλλάζει τα φώτα. Βαρετά κλισέ, χάλια ερμηνείες και μια κεντρική ιδέα που χρησιμοποιείται μόνο στον τίτλο, αφού τα 2/3 της ταινίας είναι για έναν νεκροζώντανο τύπο που απλώς σκοτώνει κοσμάκη. Βασικά, η ταινία θα σε κάνει να ψάξεις να βρεις κι εσύ το ποδάρι μιας μαϊμούς, μόνο και μόνο για να ευχηθείς να ταξιδέψεις πίσω στον χρόνο και να χαστουκίσεις τον εαυτό σου τη στιγμή που αποφασίζει να δει αυτή την ταινία!


SOULS5 SOULS (2013)

Σκηνοθεσία: Brett Donowho
Σενάριο: Colet Abedi
Μουσική: Noah Potter
Ηθοποιοί: Kristina Anapau, Steve Bacic, Ian Bohen, Samaire Armstrong κ.α.
Είδος: Thriller
Αξιολόγηση: ★☆
☆☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ο Noah, ένας αρχιτέκτονας που έχει πέσει σε κώμα μετά από αλλεργική αντίδραση, έρχεται αντιμέτωπος με έναν μυστηριώδη, ανθρωπόμορφο δαίμονα (ή τον Χάρο, ή τον Σατανά, whatever…) που του λέει ότι ο μόνος τρόπος να ξανακερδίσει τη ζωή του, είναι να σκοτώσει πέντε ανθρώπους που θα του υποδείξει εκείνος. Όταν η οντότητα θα έχει πέντε ψυχές, ο Noah θα επανέλθει. Παράλληλα, ένας πρώην αστυνομικός ερευνά την κατάρρευση ενός κτιρίου που σχεδίασε ο Noah, η οποία κόστισε τη ζωή σε αρκετούς ανθρώπους –ανάμεσά τους και η οικογένειά του αστυνομικού.

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, η βαρεμάρα χτυπάει κόκκινο. Το γεγονός ότι μέχρι τη μέση της ταινίας δεν έχεις ιδέα ποιος είναι ο κεντρικός χαρακτήρας ή τι συμβαίνει και νομίζεις (εσφαλμένα) ότι βλέπεις κάποιο είδος εναλλαγής ανάμεσα στο παρελθόν και το μέλλον, δεν βοηθά ιδιαίτερα. Η ταινία είναι αδιάφορη, αργή και κακογραμμένη και οι σκηνές τρόμου είναι ουσιαστικά ανύπαρκτες, εκτός από 1-2 κλισέ προσπάθειες, που είναι πιο παρωχημένες κι από σωσία του Έλβις στο Λας Βέγκας. Σε κάποια σημεία γλάρωσα κιόλας, πράγμα που επιδείνωσε την κατάσταση, αφού ούτως ή άλλως δεν καταλάβαινα τίποτα πριν, πόσο μάλλον όταν έχω χάσει και κάνα πεντάλεπτο στον ύπνο.