The Blob: Έφαγε τον κόσμο να μας βρει!

Σκηνοθεσία: Chuck Russell
Σενάριο: Chuck Russell, Frank Darabont
Μουσική: Michael Hoenig
Ηθοποιοί: Kevin Dillon, Shawnee Smith, Donovan Leitch κ.α.
Είδος: Science Fiction Horror
Αξιολόγηση: ★★★★☆

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★★☆☆☆
Φρίκη: ★★★★☆
Τρόμος: ★★★☆☆
Αγωνία: ★★★★★

THE BLOB (1988)
Επιστροφή στα κλασικά σήμερα, με μια ταινία που μπορεί να μην τα πήγε τόσο καλά στην εποχή της, αλλά διαθέτει κάμποσες στιγμές φρίκης, τις οποίες άνετα θα ζήλευαν και σύγχρονες παραγωγές. Αν, μάλιστα, παλεύεις να ελαττώσεις τη λαιμαργία σου, η συγκεκριμένη πρόταση είναι ό,τι πρέπει για να σε βάλει στον σωστό δρόμο, καθώς σου δείχνει ξεκάθαρα τα δυσάρεστα αποτελέσματα της αχαλίνωτης κατανάλωσης φαγητού! Αν και, φαντάζομαι, απέχεις ακόμη αρκετά από το να αρχίσεις να χαλαπακιάζεις τους γείτονες!

TI MAΣ ΛΕΣ;
Ένας μετεωρίτης που μεταφέρει μια μυστηριώδη γλίτσα πέφτει κοντά σε μια κωμόπολη του Κολοράντο και η γλοιώδης ουσία προσκολλάται στο χέρι ενός τρωγλοδύτη. Τρεις συμμαθητές που τυχαίνει να βρίσκονται στην περιοχή κατά τη στιγμή της πρόσκρουσης αναλαμβάνουν να μεταφέρουν τον τραυματισμένο άντρα στο νοσοκομείο, όπου το προσωπικό προσπαθεί να καταλάβει με τι βρίσκονται αντιμέτωποι. Μόνο που η εξωγήινη μάζα αποδεικνύεται αρκετά επιθετική και αρχίζει να παγιδεύει και ν΄απορροφά οποιονδήποτε έρχεται σε επαφή μαζί της. Το χειρότερο είναι πως, με κάθε θύμα που καταναλώνει, αυξάνει και το μέγεθός της και πολύ σύντομα ολόκληρη η πόλη βρίσκεται στο έλεός της…

Η ταινία αποτελεί remake της ομώνυμης ταινίας του 1958 και είναι σαφέστατα διασκεδαστική, αγωνιώδης και τρομακτική –και ολίγον τι αστεία στα σημεία που πρέπει, αποφεύγοντας τον τελείως σοβαρό τόνο του πρωτοτύπου. Ενώ αντιγράφει με μεγάλη επιτυχία την b ατμόσφαιρα και αισθητική του προκατόχου της, ακολουθεί μια αρκετά πιο βίαιη και θεαματική προσέγγιση, κομμένη και ραμμένη στα μέτρα και στο κινηματογραφικό ύφος των 80s, καθώς και με ορισμένες μικρές μετατροπές στο σενάριο, οι οποίες την προσγειώνουν λίγο περισσότερο στο πολιτικό κλίμα της περιόδου εκείνης.

Χωρίς αμφιβολία, το μεγαλύτερο ατού της ταινίας είναι τα πρακτικά εφέ, τα οποία κλέβουν την παράσταση και είναι και αυτά που απέσπασαν τους περισσότερους (αν όχι τους μοναδικούς) επαίνους. Το πλάσμα είναι καλοδουλεμένο και μοιάζει πραγματικά αληθοφανές και γκροτέσκο, ειδικά στα κοντινά πλάνα, όπου επιτίθεται στα θύματά του, ενώ οι σκηνές φρίκης δεν υστερούν καθόλου σε πρωτοτυπία, αίμα και αηδία! Τα ψηφιακά εφέ βρίσκονται, σαφώς, σε νηπιακό στάδιο και μοιάζουν αστεία σε σύγκριση με τα σύγχρονα, αλλά αυτό δεν αφαιρεί κάτι από το σύνολο της παραγωγής.

Παρά τα εξαιρετικά εφέ, την άπλετη φρίκη και την έντονη δράση, όμως, η ταινία δεν κατάφερε να πείσει το κοινό της εποχής της και αποδείχθηκε εισπρακτική αποτυχία, βγάζοντας πολύ πιο κάτω από το μισό του προϋπολογισμού της. Γι’ αυτό ίσως ευθύνεται και το ότι προβλήθηκε την καλοκαιρινή περίοδο και, μάλιστα, μια χρονιά με αρκετά πετυχημένες παραγωγές. Η αποτυχία αυτή, φυσικά, ξέρουμε ήδη ότι δεν σημαίνει κάτι, καθώς οι περισσότερες ταινίες τρόμου βρίσκουν εν τέλει το κοινό τους τα μετέπειτα χρόνια -όπως συνέβη και με την περίπτωση του Blob. Σίγουρα, είναι μια ταινία με ατέλειες, αλλά δεν παίρνει τον εαυτό της στα σοβαρά, ρίχνει το βάρος εκεί που πρέπει και δικαίως καταλαμβάνει μια από τις κορυφαίες θέσεις στην επιστημονική φαντασία τρόμου –τουλάχιστον όσον αφορά την αγάπη του κοινού.

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, δες την και συνόδευσέ την με ένα πελώριο μπωλ ζελέ, ώστε να είσαι περισσότερο μέσα στο κλίμα!

GEEKY TRIVIA
Αν το όνομα σου φαίνεται γνώριμο και το πρόσωπο κάτι σου θυμίζει, να σε βοηθήσω: η Shawnee Smith συγκαταλέγεται πλέον στο πάνθεον των “scream queens”, μετά τον ρόλο της Amanda Young στο πετυχημένο franchise του Saw! Από τότε φαινόταν ότι οι ταινίες τρόμου ήταν το πραγματικό της κάλεσμα!

MIA ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ
Όπως ανέφερα ήδη, η πρωτότυπη ταινία κυκλοφόρησε το 1958 και σε εκείνη έκανε και την παρθενική εμφάνιση του στον κινηματογράφο ο Steve McQueen.

• The Blob (1958) ★★★☆☆
  Το σενάριο ακολουθεί πάνω κάτω την ίδια δομή, αλλά χωρίς τη φρίκη, διότι ήταν τα 50s και τα πλάνα της μάζας από μόνα τους ήταν αρκετά για να σκορπίσουν καρδιακά στους θεατές –ήταν πιο αθώα και αναίμακτη η εποχή εκείνη!
• Beware! The Blob (1972) –
  Σίκουελ, το οποίο διαδραματίζεται 15 χρόνια μετά τα γεγονότα της αρχικής ταινίας και το οποίο το γυρίζει πιο πολύ σε κωμωδία τρόμου. Το γεγονός ότι το σκηνοθέτησε ο Larry Hagman είναι κωμωδία από μόνο του…

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Εδώ και πολλά χρόνια υπάρχουν σχέδια για ένα νέο remake της ταινίας. Τα αρχικά σχέδια να το σκηνοθετήσει ο Rob Zombie ναυάγησαν (δόξα τω Θεώ!) και πλέον το project έχει παραδοθεί σε άλλους συντελεστές και έχει ήδη ανακοινωθεί η συμμετοχή του Samuel Jackson! Αναμένουμε την αναβίωση της Μάζας!

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Μοιάζει με κάτι που βλέπεις σε ένα άσχημο κρυολόγημα…

Μη φοβάσαι, να παίξει θέλει!

Η γιόγκα βοήθησε αρκετά…

Killer Klowns from Outer Space: Όλοι επιπλέουν κι εκεί πάνω!

Σκηνοθεσία: Stephen Chiodo
Σενάριο: Charles Chiodo, Stephen Chiodo
Μουσική: John Massari
Ηθοποιοί: Grant Cramer, Suzanne Snyder, John Allen Nelson κ.α.
Είδος: Horror Comedy, Science Fiction Horror
Αξιολόγηση: ★★★☆☆

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★☆☆☆☆
Φρίκη: ★★☆☆☆
Τρόμος: ★☆☆☆☆
Αγωνία: ★★☆☆☆

KILLER KLOWNS FROM OUTER SPACE (1988)
Νομίζω πως η σημερινή πρέπει να είναι μια από τις πιο καμμένες ταινίες τρόμου της δεκαετίας του ’80 –μπορεί και όλων των εποχών! Μεγάλο κατόρθωμα αυτό, αν αναλογιστούμε πόσες εξωφρενικές παραγωγές σκάνε μύτη τα τελευταία χρόνια! Ακόμη μεγαλύτερο κατόρθωμα είναι το ότι, παρά το εξωφρενικό σενάριο, κατάφερε να αποσπάσει καλές κριτικές και να γίνει καλτ σε σύντομο διάστημα! Μη δούνε κουλαμάρα οι αμερικάνοι, αμέσως να την ανεβάσουν σε βάθρο!

TI MAΣ ΛΕΣ;
Η φιλήσυχη κωμόπολη του Crescent Cove γίνεται στόχος εξωγήινης εισβολής, μόνο που οι συγκεκριμένοι εξωγήινοι δεν είναι ούτε πράσινοι ούτε γκρι, αλλά… πολύχρωμοι! Οι εξωγήινοι έχουν τη μορφή κλόουν και αρχίζουν να σκοτώνουν τους κατοίκους της πόλης, παγιδεύοντάς τους μέσα σε κουκούλια από μαλλί της γριάς. Ο Mike και η Debbie είναι οι μόνοι που γνωρίζουν τι συμβαίνει και προσπαθούν να πείσουν τον σερίφη της πόλης, πριν να είναι πολύ αργά. Επίσης, υπάρχει και ποπ κορν που είναι ζωντανό -και αυτό δεν είναι καν το μεγαλύτερο κουλό που πρόκειται να δεις στην ταινία αυτή!

Το σενάριο της ταινίας πρέπει να γράφτηκε μέσα σε ένα βράδυ και μετά από τρελό ξεφάντωμα με μπάφους και μπύρες, διότι είναι τόσο παρανοϊκό που μοιάζει με παραίσθηση! Πώς αλλιώς να περιγράψεις, άλλωστε, ένα θρίλερ με εξωγήινους κλόουν, διαστημόπλοιο-σκηνή τσίρκο, μπαλονοζωάκια που ζωντανεύουν και όπλα που εκτοξεύουν σαρκοφάγο ποπ κορν; Από τον τίτλο και μόνο καταλαβαίνεις ότι θα παρακολουθήσεις κάτι που προέκυψε μετά από συνδυασμό αλκοόλ και οπιούχων! Παρόλα αυτά, όλη η μούρλα του σεναρίου δένει μια χαρά με το ύφος των b-movies, κάνοντας την ταινία άξιο εκπρόσωπο του είδους. Η ταινία είναι καλογυρισμένη και με καλοφτιαγμένα (για την εποχή τους, πάντα) σκηνικά και εφέ, ενώ παράλληλα καταφέρνει να είναι άκρως διασκεδαστική και ολίγον τι φρικαλέα σε ορισμένες σκηνές.

Είναι από τα καθαρόαιμα b-movies που αγκαλιάζουν πλήρως την κακογουστιά τους, χωρίς να προσπαθούν να σε πείσουν ότι είναι κάτι παραπάνω από μια ομάδα τύπων που αποφάσισαν να πάρουν μια κάμερα και να κάνουν χαβαλέ! Οι διάλογοι είναι χαζοί, το σενάριο εξωφρενικό, οι ερμηνείες υπερβολικές και όλα δένουν περίφημα! Παράλληλα, το σενάριο έχει κάποιες ομοιότητες με άλλες ταινίες εισβολής της εποχής – κυρίως το The Blob, από τις οποίες δανείζεται (ή και παρωδεί καλοπροαίρετα) στοιχεία. Δικαίως απέκτησε τόσο φανατικό κοινό!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, είναι για γέλια, αλλά καλύτερο από το να είναι για κλάματα!

GEEKY TRIVIA
Οι αδελφοί Chiodo, που βρίσκονται πίσω από την παραγωγή, το σενάριο και τη σκηνοθεσία της ταινίας, είναι τρία αδέλφια που εργάζονται κυρίως στον τομέα των πρακτικών εφέ και ειδικεύονται στη δημιουργία τεράτων, αλλά και στο claymation (animation με πηλό). Αυτή είναι η μοναδική ταινία στο ενεργητικό τους, αλλά έχουν δημιουργήσει πολλές κούκλες και εφέ για ταινίες όπως το Critters και το Team America, ενώ στο κομμάτι του claymation έχουν συνεργαστεί αρκετές φορές με το team των Simpsons.

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Εδώ και χρόνια έχει ανακοινωθεί η πρόθεση του σκηνοθέτη να γυρίσει κι ένα σίκουελ, το οποίο μάλιστα ήταν να προβληθεί αρχικά το 2012, αλλά μετά από κάμποσες αναβολές, τα σχέδια άλλαξαν οριστικά. Πλέον, υπάρχει η πρόθεση για μια ολόκληρη τριλογία, ενώ ταυτόχρονα ακούγονται και φήμες για τηλεοπτική σειρά. Η νέα μόδα θέλει franchise βασισμένα σε ταινίες τριακονταετίας, προφανώς!

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Εντάξει, δεν τους καλείς και σε παιδικό πάρτι…

Έχει και από τα γοητευτικά εφέ της περιόδου!

Κλόουν είναι, να μην παίξουν και λίγο;

 

Child’s Play: Τον λένε Chucky και ΔΕΝ θες να παίξετε μαζί!

Σκηνοθεσία: Tom Holland
Σενάριο: Don Mancini, John Lafia, Tom Holland
Μουσική: Joe Renzetti
Ηθοποιοί: Catherine Hicks, Chris Sarandon, Alex Vincent, Brad Dourif
Είδος: Slasher / Psychological Horror
Αξιολόγηση: ★
★
★
☆☆

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★
★
☆☆☆
Φρίκη: ★
★
☆☆☆
Τρόμος: ★
★
★
☆☆
Αγωνία: ★
★
★
☆☆

CHILD’S PLAY (1988)
Γρήγορα, πες την πρώτη τρομακτική κούκλα που σου έρχεται στο μυαλό! Ποια Bratz, ρε άθλιε; Εντάξει, σίγουρα έχουν τρομακτικά τεράστιο κεφάλι, χείλη και πέλματα, αλλά οι Bratz δεν υπάρχει περίπτωση να σηκωθούν κρυφά το βράδυ και να σε κοπανήσουν με ένα σφυρί στο κεφάλι! Ο Chucky, η πιο διαβόητη κούκλα-δολοφόνος του κινηματογράφου άλλαξε για πάντα τον τρόπο που βλέπουν τα παιχνίδια τους τα μικρά παιδιά και έγραψε ιστορία με την παρουσία του. Ιστορία που ανανεώνεται με νέες προσθήκες μέχρι τις μέρες μας –αυτό σημαίνει να έχεις γίνει πια κλασικός!

TI MAΣ ΛΕΣ;
Ένας κατά συρροήν δολοφόνος με το παρατσούκλι «ο Στραγγαλιστής του Lakeshore» πέφτει νεκρός μέσα σε ένα κατάστημα παιχνιδιών, από τις σφαίρες του αστυνομικού που τον καταδιώκει. Πριν πεθάνει, όμως, χρησιμοποιεί ένα τελετουργικό βουντού για να μεταφέρει την ψυχή του μέσα σε μια κούκλα «Good Guy». Λίγες μέρες αργότερα, η κούκλα –που συστήνεται με το όνομα «Chucky»- καταλήγει στο σπίτι της οικογένειας Barclay, ως δώρο για τα γενέθλια του εξάχρονου Andy. Ο Chucky θα ξεκινήσει αμέσως τη δολοφονική του μανία, παίρνοντας εκδίκηση για τον θάνατό του και στρέφοντας, παράλληλα, τις υποψίες της αστυνομίας στον μικρό Andy. Όταν η μητέρα του έρχεται αντιμέτωπη με την αλήθεια, ξεκινάει ένας αγώνας με τον χρόνο, καθώς ο Chucky διεκδικεί το σώμα του Andy, ώστε να επανέλθει στη ζωή…

Ακόμη μια ταινία που γρήγορα απέκτησε φανατικούς ακόλουθους, κυρίως χάρη στην εξαιρετική και πολύ ανατριχιαστική φωνητική ερμηνεία του Brad Dourif. Στη συνέχεια, φυσικά, κι αφού έγινε κι αυτή σούπα από τα πολλά σίκουελ, πολλοί ήταν αυτοί που δυσανασχέτησαν από τη στροφή 180 μοιρών που έκανε προς το horror comedy. Η αρχική προσθήκη της σειράς, πάντως, έχει αρκετά σκοτεινό τόνο.

Αν κάνεις τα στραβά μάτια στο ολίγον τι γελοίο του θέματος (δολοφόνος χρησιμοποιεί ξόρκι βουντού και μπαίνει στο σώμα κούκλας 40 εκατοστών που, για κάποιον περίεργο λόγο, κανείς δεν μπορεί να στείλει στα τσακίδια!), το σκοτεινό ύφος της ταινίας θα σε αποζημιώσει. Στο κάτω κάτω, έχουν υπάρξει και γελοιωδέστεροι «κακοί» σε θρίλερ, από ιπτάμενα πιράνχας μέχρι… δαιμονισμένα ψυγεία που τρώνε κόσμο! Ο μικρός Andy, αν και μιλάει λίγο σαν χαλασμένο κασετόφωνο σε μερικές σκηνές, πείθει μια χαρά στον ρόλο του τρομαγμένου παιδιού που καταδιώκεται από δαιμονισμένη κούκλα (ποιος ξέρει, μπορεί ο σκηνοθέτης να τον είχε πείσει ότι είναι αληθινή, για πιο αληθοφανή ερμηνεία!) Οι υπόλοιπες ερμηνείες είναι λίγο πιο χλιαρές και υπερβολικές σε κάποια σημεία, αλλά η μόνη ερμηνεία που σε ενδιαφέρει είναι αυτή της… κούκλας, η οποία είναι περίφημη!

Η ταινία προοριζόταν αρχικά να έχει πιο διφορούμενο και ανοιχτό σε ερμηνείες σενάριο, καθώς δεν θα ήταν απολύτως ξεκάθαρο αν ο δολοφόνος είναι όντως η δαιμονισμένη κούκλα ή ο ίδιος ο Andy, παίζοντας με την αντίληψη του κοινού. Τελικά, αποφασίστηκε να ακολουθηθεί η μεταφυσική οδός –καλύτερα, κατά τη γνώμη μου, διότι μια κούκλα που ξεστομίζει μπινελίκια και κραδαίνει μαχαίρι είναι σαφώς πιο τρομακτική από ένα ανάνταφλο εξάχρονο σε ημικατατονική κατάσταση!

Φυσικά, όπως ήταν αναμενόμενο, το Child’s Play ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων, κυρίως από ανήσυχους γονείς (ω, τι πρωτότυπο!) που απαιτούσαν την απαγόρευση της ταινίας, φοβούμενοι ότι θα ξυπνούσε βίαια και δολοφονικά ένστικτα στα βλαστάρια τους. Λες και η ταινία απευθυνόταν σε ανήλικο κοινό… Όλα τέλειωσαν αισιώς, η ταινία προβλήθηκε, πήρε καλές κριτικές και έβγαλε πολύ καλό κομπόδεμα. Αλλά, ο χαμός επανήλθε, κυρίως όταν το δεύτερο σίκουελ της σειράς «ενέπνευσε» δύο φόνους ανηλίκων στη Μεγάλη Βρετανία. Από την άλλη, για να φτάσεις στο σημείο να διαπράξεις εν ψυχρώ φόνο, την πετριά την έχεις ήδη στο σαλεμένο μυαλουδάκι σου και ακόμα κι ένα παγωτό φράουλα μπορεί να σου δώσει έμπνευση για φόνο –κινηματογράφος και ροκ εντ ρολ: οι εύκολοι αποδιοπομπαίοι τράγοι για κάθε βλαμένο με τάσεις ανθρωποκτονίας!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, ο Chucky θα γίνει σίγουρα «φίλος σου ως το τέλος! Hi-de-ho! Ha! Ha! Ha!»

---

GEEKY TRIVIA
Το πλήρες ονοματεπώνυμο του Chucky είναι Charles Lee Ray και αποτελεί συνδυασμό των ονομάτων τριών διαβόητων δολοφόνων: του Charles Manson, του Lee Ηarvey Oswald και του James Earl Ray (δολοφόνου του Martin Luther King).

---

MIA ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ
Ακολούθησαν κάμποσα σίκουελ στο franchise, το οποίο πολύ γρήγορα άρχισε να φθίνει ποιοτικά, κυρίως όταν στράφηκε πλήρως στη μαύρη κωμωδία. Ή μπορεί να φταίει και το ότι το σενάριο πήγε τελείως περίπατο όταν άρχισαν να προστίθενται κούκλες-νύφες και κούκλες-έμβρυα σε αυτό:

• Child’s Play 2 (1990) ★
★
★
☆☆
  Δύο χρόνια μετά τα αρχικά γεγονότα, η εταιρεία που κατασκευάζει τις κούκλες “Good Guys” προσπαθεί να ξεπεράσει την κακή δημοσιότητα που προκλήθηκε από τις φήμες και επαναφέρει τις κούκλες στην αγορά. Παράλληλα, τα απομεινάρια του Chucky χρησιμοποιούνται για την κατασκευή μιας νέας κούκλας –στην οποία, όμως, μεταφέρεται εκ νέου το πνεύμα του ψυχωτικού δολοφόνου. Με νέο σώμα, ο Chucky ξεκινά πάλι τη δολοφονική του μανία, προσπαθώντας να εντοπίσει τον Andy για να ολοκληρώσει το σατανικό του σχέδιο.
• Child’s Play 3 (1991) ★
★☆☆☆
  Το πνεύμα του δολοφόνου επανέρχεται με νέο σώμα, καθώς η εταιρεία παιχνιδιών ανακυκλώνει ό,τι απέμεινε από την προηγούμενη κούκλα και το χρησιμοποιεί για να λανσάρει νέα σειρά από κούκλες (Μα τι διάολο; Λεφτά για νέα υλικά δεν έχουν οι τσίπηδες;) Ο Chucky καταλήγει στα χέρια του μικρού Tyler, ο οποίος φοιτά σε στρατιωτική σχολή, και αποφασίζει να καταλάβει το δικό του σώμα…
• Bride of Chucky (1998) ★
★☆☆☆
  Η σειρά ταινιών αλλάζει οριστικά ονομασία και ύφος και περνά στο horror comedy. Μια πρώην φιλενάδα του δολοφόνου Charles Lee Ray ανακτά τα απομεινάρια του τελευταίου Chucky και χρησιμοποιεί το ίδιο τελετουργικό βουντού για να τον επαναφέρει στη ζωή. Στο τέλος, καταλήγει και αυτή… κούκλα και η ταινία αρχίζει να γίνεται όλο και πιο κουλή!
• Seed of Chucky (2004) ★
☆☆☆☆
  Συνεχίζοντας την παράνοια της προηγούμενης ταινίας, ο Chucky… αποκτά παιδί! Ναι, ένα παιδί-κούκλα! Τι να περιγράψεις από αυτό τώρα;
• Chucky’s Curse (2013) ★
★
★
☆☆
  Πρώτη (και αρκετά καλοφτιαγμένη) προσθήκη απευθείας σε DVD, αλλά και επιστροφή στο ύφος της αρχικής ταινίας, καθώς τα κωμικά στοιχεία (και το κουκλομάνι των προηγούμενων ταινιών) εξαλείφονται.
• Chucky’s Cult (2017) ★
★
★
☆☆
  Η ταινία συνεχίζει από εκεί που είχε τελειώσει η προηγούμενη, μόνο που αυτή τη φορά οι κανόνες αλλάζουν και ο Chucky γίνεται πιο απειλητικός από ποτέ…
• Chucky’s Play (2019) ★
★
★
★☆
  Remake της αρχικής ταινίας, το οποίο παραλείπει το υπερφυσικό storyline και φέρνει το σενάριο πιο κοντά στη σημερινή εποχή. Μια πολυεθνική εταιρεία παιχνιδιών λανσάρει το Buddi, μια σειρά από υπερσύγχρονες κούκλες με τη δυνατότητα να μαθαίνουν από το περιβάλλον τους. Όταν ένας δυσαρεστημένος υπάλληλος σαμποτάρει μια από αυτές, αφαιρώντας κάθε πρωτόκολλο ασφαλείας, το ελαττωματικό μοντέλο καταλήγει σε μια οικογένεια στις ΗΠΑ.
• Επίσης, έχουν κυκλοφορήσει και αρκετά κόμικς βασισμένα στην ταινία, καθώς και ένα videogame.

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Δείχνει ευοίωνο, μια και το remake είχε κέρδος. Παρά τις αρχικές, κακές αντιδράσεις των φαν, οι οποίοι ένιωσαν προδομένοι (ως συνήθως) από τη δραματική αλλαγή στο ύφος του σεναρίου και στον σχεδιασμό της κούκλας, οι κριτικοί ήταν αρκετά πιο ελαστικοί. Υπάρχουν ήδη ιδέες και πλάνα για σίκουελ. Παράλληλα, είναι πολύ πιθανή μια τηλεοπτική σειρά, η οποία θα συνεχίζει το storyline από το Seed of Chucky (εχμ… γιατί;) και ακόμη πιο πιθανό ένα crossover με το A Nightmare on Elm Street! Βλέπω να μπερδεύονται κι εδώ παλιά και νέα timelines σε έναν ωραιότατο αχταρμά!

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

«Λίγο κοντός είναι, αλλά θα την κάνει τη δουλειά του…»

Ο μικρός Andy πληρώνει τη νύφη…

Πάντως, αυτό το αξεσουάρ δεν υπήρχε στο κουτί…