The Thing: Η καλύτερη «χειρότερη» ταινία που θα δεις!

Σκηνοθεσία: John Carpenter
Σενάριο: Bill Lancaster
Μουσική: Ennio Morricone
Ηθοποιοί: Kurt Russell, Keith David, A. Wilford Brimley κ.α.
Είδος: Science Fiction Horror, Body Horror
Αξιολόγηση: ★★★★★

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★★★★★
Φρίκη: ★★★★★
Τρόμος: ★★★★★
Αγωνία: ★★★★★

THE THING (1982)
Δεν υπάρχει περίπτωση να μη γνωρίζεις τη σημερινή πρόταση –ακόμη και αν δεν έχεις δει την ταινία, σίγουρα την έχεις ακουστά. Πρόκειται για ένα κομβικό σημείο του κινηματογραφικού τρόμου, μια ταινία-ορόσημο που επηρέασε κάμποσους δημιουργούς και συνέβαλε στη διαμόρφωση των θρίλερ που βλέπουμε σήμερα! Μια ταινία που φιγουράρει σε όλες τις λίστες με τις καλύτερες ταινίες τρόμου όλων των εποχών και –φυσικά- μια ταινία που τη ΣΚΥΛΟΘΑΨΑΝΕ όλοι, σχεδόν πάτωσε στα ταμεία, παραλίγο να καταστρέψει την καριέρα του σκηνοθέτη και προτάθηκε και για ένα Χρυσό Βατόμουρο! «Γουάτ δε φακ;» αναρωτιέσαι. Το ίδιο αναρωτήθηκα κι εγώ!

TI MAΣ ΛΕΣ;
Μια πολυμελής ομάδα αμερικανών ερευνητών στην Ανταρκτική έρχεται αντιμέτωπη με ένα εξωγήινο, παρασιτικό πλάσμα που έχει τη δυνατότητα να αφομοιώνει και να μεταλλάσσει όποιον ζωντανό οργανισμό έρχεται σε επαφή μαζί του. Μη γνωρίζοντας ποιος είναι ήδη μολυσμένος ανάμεσά τους, τα μέλη της ερευνητικής ομάδας βυθίζονται σιγά σιγά στην παράνοια και στρέφονται ο ένας εναντίον του άλλου, ενώ ταυτόχρονα προσπαθούν να ανακαλύψουν έναν τρόπο να σκοτώσουν το παράσιτο πριν εξαπλωθεί σε ολόκληρο τον πλανήτη…

Η ταινία είναι βασισμένη στη νουβέλα Who Goes There? του John W. Campbell, Jr. και δημοσιεύθηκε πρώτη φορά το 1938 στο περιοδικό Astounding Science-Fiction. Το κεντρικό θέμα το έχουμε ξαναδεί σε αρκετά θρίλερ: πόσο εύκολο είναι να χαθεί η εμπιστοσύνη ανάμεσα στα μέλη μιας μικρής κοινότητας και πόσο γρήγορα το αίσθημα της αυτοσυντήρησης θα σε κάνει να στραφείς ενάντια σε φίλους και γνωστούς. Παρόλα αυτά, στο πέρασμα των χρόνων, το The Thing έχει γίνει αντικείμενο φιλοσοφικής μελέτης για πολλούς κριτικούς και δημιουργούς, που προσπαθούν να εντοπίσουν τα κρυφά μηνύματα.

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι, καθώς το σενάριο γράφτηκε την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, αποτελεί έναν παραλληλισμό με τον παρανοϊκό φόβο της αμοιβαίας πυρηνικής καταστροφής ή της εξάπλωσης του κομμουνισμού.
Άλλοι θεωρούν ότι η παντελής έλλειψη γυναικείων χαρακτήρων μετατρέπει την ταινία σε μια φοβία για την έλλειψη ανδρισμού ή την ομοφυλοφιλία –σε αυτό συνέβαλαν και κάμποσες σκηνές που περιέχουν πλοκάμια, διεισδύσεις και άλλα τέτοια χαριτωμένα.
Όποια και αν είναι η βαθύτερη ανάλυση, το σημαντικό είναι πως το The Thing είναι μια ταινία τρόμου για γερά νεύρα που θα σε κάνει να πεταχτείς από τη θέση σου κάμποσες φορές –ακόμη και αν την έχεις ξαναδεί- καθώς διαθέτει μερικές από τις πιο σκληρές, ανατριχιαστικές και αηδιαστικές σκηνές τρόμου που έχουν γυριστεί ποτέ για θρίλερ! Τα πρακτικά εφέ είναι απίστευτα για την εποχή τους (και σε ορισμένες σκηνές, ακόμα και για τη σύγχρονη εποχή), ενώ η σκηνοθεσία του Carpenter είναι άρτια και με εμφανείς επιρροές από το έργο του Lovecraft, το έργο του οποίου εκτιμά, κατά παραδοχή, του ο σκηνοθέτης.

Η ταινία πλέον θεωρείται κλασική και φιγουράρει σε όλες τις λίστες με τις καλύτερες ταινίες τρόμου, ενώ αναφορά σε αυτήν έχει γίνει σε δεκάδες άλλες παραγωγές, από τα X-Files και το Futurama, μέχρι το Stranger Things. Κάμποσοι δημιουργοί έχουν παραδεχτεί την επίδραση που είχε στη δουλειά τους, όπως ο del Toro, ο Abrams, o Blomkamp, ο Wright και άλλοι. Με απλά λόγια: πρόκειται για ταινιάρα!

Οπότε το τεράστιο ερώτημα είναι… «Τι διάολο; Για ποιον λόγο όλο αυτό το αρχικό θάψιμο;» Η απάντηση είναι πολύ απλή: λάθος εποχή, που θα έλεγε και ο Γαϊτάνος!
Όταν πρωτοπροβλήθηκε η ταινία, το αμερικανικό κοινό βίωνε οικονομική ύφεση και μια σκοτεινή, καταθλιπτική ταινία τρόμου ήταν το τελευταίο που χρειαζόταν. Πολύ περισσότερο όταν την ίδια περίοδο είχε να επιλέξει ανάμεσα σε αυτό και στο πολύ πιο αισιόδοξο και χαρούμενο E.T. the Extra Terrestrial του Spielberg. Παράλληλα, η γραφική βία προκάλεσε την έντονη αντίδραση του κοινού –το οποίο τότε ήταν πολύ πιο ευαισθητούλι, κιόλας, και δεν πολυσήκωνε αίματα και σπληνάντερα στην οθόνη. Πολλοί χαρακτήρισαν την ταινία ως «τη μεγαλύτερη βλακεία των 80s», «βαρετή», «σαβούρα» και τον Carpenter «πορνογράφο της βίας» και ψιλοανώμαλο μέσες-άκρες! (Την ίδια μοίρα –και μετέπειτα πορεία, βασικά- είχε και το Blade Runner, που άρχισε να προβάλλεται την ίδια εβδομάδα!)

Με λίγα λόγια, ο Carpenter αποδείχθηκε πολύ μπροστά από την εποχή του –και αυτό παραλίγο να του στοιχίσει την καριέρα του, καθώς έχασε αρκετές προτάσεις για δουλειές εξαιτίας του The Thing. Ευτυχώς, τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν όταν η ταινία κυκλοφόρησε στο βίντεο και προβλήθηκε και στην τηλεόραση και τα υπόλοιπα… είναι ιστορία!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, ένα πράγμα (pun intended) είναι σίγουρο: αν η ταινία επιβίωσε από όλες αυτές τις κακουχίες και κατάφερε να ανέλθει στην κορυφή, τότε είναι ένα πραγματικό αριστούργημα!

GEEKY TRIVIA
– Μια από τις ελάχιστες ταινίες που δεν ξεκινούν με το λογότυπο της Universal.
– Στις σκηνές των αυτοψιών χρησιμοποιήθηκαν αληθινά όργανα και εντόσθια ζώων!
– Το 8o επεισόδιο της πρώτης σεζόν των X-Files («Ice») αποτελεί homage στην ταινία και έχει παρόμοιο σενάριο.
– Η μουσική του Morricone προτάθηκε για Χρυσό Βατόμουρο, αλλά από τότε έχει αποκτήσει κι αυτή cult status.

MIA ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ
Αν και η ταινία δεν αποτελεί την πρώτη μεταφορά της νουβέλας στο σινεμά, παρόλα αυτά είναι η πιο πιστή μεταφορά της.

  • The Thing From Another World (1951)
    Το πλήρωμα μιας αμερικανικής αεροπορικής μονάδας ερευνά την πτώση ενός ιπτάμενου δίσκου στην Αλάσκα. Εκεί ανακαλύπτουν το παγωμένο πτώμα ενός εξωγήινου, η γενετική ταυτότητα του οποίου θυμίζει περισσότερο μια εξελιγμένη μορφή φυτού…
  • The Thing (2011) ★☆☆
    Πρόκειται για ομώνυμο prequel της ταινίας του 1982, το οποίο αφηγείται τα περιστάτικα που συνέβησαν από την ανακάλυψη του εξωγήινου οργανισμού, μέχρι το σημείο που ξεκινά η αρχική ταινία. Παρότι δεν αποτελεί remake, η σύγκριση με το πρωτότυπο οδήγησε σε κακές κριτικές και εισπράξεις.

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Δεν νομίζω να τολμήσει να το αγγίξει κανείς άλλος, οπότε χλωμό βλέπω το ενδεχόμενο άλλου remake ή sequel. Από την άλλη, ποτέ δεν ξέρεις…

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Τα χάσκι είναι τρομακτικά από μόνα τους, φαντάσου σε συνδυασμό με παράσιτο…

Νόστιμο φαίνεται, τι είναι;

«Ποιον είπες άσχημο;»

Halloween: Αυτή η νύχτα μένει!

classicsHalloween_posterΣκηνοθεσία: John Carpenter
Σενάριο: John Carpenter, Debra Hill
Μουσική: John Carpenter
Ηθοποιοί: Donald Pleasence, Jamie Lee Curtis, Nancy Loomis
Είδος: Slasher, Horror
Αξιολόγηση: ★★★★★

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★☆☆☆☆
Φρίκη: ★★☆☆☆
Τρόμος: ★★★☆☆
Αγωνία: ★★★★★

HALLOWEEN (1978)
Αν σου αρέσει να πετάγεσαι από την καρέκλα σου με τρόμο, να κλείνεις τα μάτια από αηδία ή να χώνεις το κεφάλι σου κάτω από τα σκεπάσματα, ήρθες στο κατάλληλο σημείο! Κάθε Παρασκευή θα ξεψαχνίζω μια ταινία θρίλερ για σένα! Κατά κύριο λόγο, θα προσπαθώ να βρίσκω σχετικά πρόσφατες ή λιγότερο γνωστές ταινίες, αλλά δεν θα λείψουν και τα πιο παλιά ή κλασικά κομμάτια. Κατ’ αρχάς, για να βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά: δεν είμαι κριτικός κινηματογράφου και ουδεμία σχέση έχω με το αντικείμενο. Είμαι απλώς ένας τύπος που γουστάρει (υπερβολικά) τα θρίλερ, συνεπώς τα αρνητικά, τα θετικά και η βαθμολογία που θα αναγράφονται σε κάθε άρθρο είναι απλώς η δική μου, προσωπική άποψη. Αν έχεις ενστάσεις ή θες να μοιραστείς τη δική σου άποψη, τα σχόλια είναι ανοιχτά (για διάλογο, όχι γρυλλίσματα.)

Επίσης, δεν έχω κανέναν ενδοιασμό να παρουσιάσω και καμιά μπαλαφάρα -ίσα ίσα που θα το επιδιώκω μόνο και μόνο για να έχω την ευχαρίστηση να τη θάψω! Κι επειδή είμαι καλός, σε κάθε ταινία θα σου έχω και έναν πρόχειρο «τρομετρητή» για να ξέρεις πόσο αίμα, ξεκοιλιάσματα, γάτες που πετάγονται από κλειστές ντουλάπες και κυνηγητά στο δάσος να περιμένεις κάθε φορά! Προχωράμε στο παρασύνθημα, λοιπόν! Και μια και χθες ήταν η γιορτή του Halloween στις ΗΠΑ, το παρθενικό άρθρο του blog είναι αφιερωμένο στο ομώνυμο θρίλερ!

TI MAΣ ΛΕΣ;
Ο μανιακός δολοφόνος Michael Myers δραπετεύει από την ψυχιατρική κλινική που βρισκόταν επί 15 χρόνια για τη δολοφονία της αδελφής του κι επιστρέφει στη γενέτειρά του -και τόπο του εγκλήματος- το Haddonfield. Εκεί καταδιώκει τη νεαρή Laurie Strode, σκίζοντας άγρια τα ράμματα όποιου μπαίνει στο δρόμο του. Παράλληλα, ο Dr Loomis, ο ψυχίατρος που έχει αναλάβει την υπόθεση του Michael, βρίσκεται στα ίχνη του, καθώς είναι πεπεισμένος ότι ο ψύχης θα επιστρέψει εκεί όπου ξεκίνησαν όλα…

Φαντάζομαι ότι ελάχιστοι είναι αυτοί που δεν γνωρίζουν, έστω, την πλοκή της ταινίας… Γιατί την επέλεξα, τότε, για πρώτο άρθρο; Διότι:
α) Στην ταινία κάνει την παρθενική της εμφάνιση η λατρεμένη Jamie Lee Curtis. Μια χαρά της έκατσε κιόλας, αφού η επιτυχία της ταινίας έδωσε τεράστια ώθηση για την καριέρα της.
β) Έχει το πιο αναγνωρίσιμο και πιο ανατριχιαστικό μουσικό θέμα που έχει γραφτεί ποτέ για θρίλερ! ΣΚΑΣΕ ΜΕ ΤΟΝ ΕΞΟΡΚΙΣΤΗ, ΠΙΑ, ΙΣΑ ΠΟΥ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΕΚΕΙ ΤΟ TUBULAR BELLS!
γ) Θεωρήθηκε τόσο σημαντική ταινία, ώστε η Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου αποφάσισε να την συμπεριλάβει για διατήρηση στο Εθνικό Κινηματογραφικό Αρχείο της.
δ) Είναι το κλασικότερο, ίσως, slasher film που έχει κυκλοφορήσει και, χωρίς να είναι καν το πρώτο του είδους, ξεκίνησε τη μανία των ταινιών slasher.

Μάλιστα, ήταν τέτοια η επιρροή του Halloween, που πολλά από τα κλισέ που συναντάμε πλέον στα θρίλερ (και τα κράζουμε επειδή είναι προβλέψιμα), καθιερώθηκαν από τις δύο πρώτες ταινίες του franchise! Τα “ασφαλή”, ήσυχα και ανυποψίαστα προάστια; Halloween! Η απουσία γονέων και τα έφηβα θύματα; Halloween! Το αιχμηρό φονικό όπλο και η μάσκα που καλύπτει το πρόσωπο; Halloween! Ο αργοκίνητος, αμίλητος, «απέθαντος» και σχεδόν άτρωτος κακός που πάντα επιστρέφει; Halloween! Το κλασικό «αν κάνεις σεξ/καπνίσεις/δείξεις βυζί, θα ψοφήσεις ελεεινά;» Halloween! Η αγνή, αθώα και παρθένα πρωταγωνίστρια που σε όλη την ταινία τρέχει να σωθεί; Halloween, είπαμε! Case closed!
Η ταινία –αν και απέσπασε επαίνους από τους περισσότερους κριτικούς, κυρίως για την πρωτοποριακή σκηνοθεσία της- δίχασε όσον αφορά τα μηνύματα που υποτίθεται ότι περνάει. Πολλοί την κατηγόρησαν για προώθηση του σαδισμού και του μισογυνισμού, άλλοι υποστήριξαν ότι αποτελεί μία κριτική στη νεολαία των 70s και την ανηθικότητά της και άλλοι θεώρησαν ότι χλευάζει την δήθεν «προστατευμένη» ζωή των προαστίων. Έγραψα «υποτίθεται», όμως, διότι ο ίδιος ο Carpenter έχει αρνηθεί κατηγορηματικά όλες τις αναλύσεις που έχουν ακουστεί κατά καιρούς, δηλώνοντας ότι είναι «απλώς μια ταινία τρόμου». Πάντως, ένα είναι το αδιαμφισβήτητο γεγονός: Το Halloween, χωρίς ουσιαστικά να δείξει καθόλου αίμα ή πολλές σκηνές βίας (αν και στα μελλοντικά installments αυτό αλλάζει δραματικά) κατάφερε να τρομοκρατήσει πολύ κόσμο και να καθιερωθεί!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, αν δεν την είχες δει ακόμα, είσαι από άλλο πλανήτη! Νοίκιασέ την, κατέβασέ την, δες την online ή ό,τι άλλο θες! Και μετά δες και το πρώτο σίκουελ στο καπάκι, να στανιάρεις!


GEEKY TRIVIA
Η ανατριχιαστική μάσκα που καλύπτει το πρόσωπο του Michael είναι στην ουσία ξεβαμμένη αποκριάτικη μάσκα με το πρόσωπο του William Shatner ως Captain Kirk (Star Trek, ντε!)


MIA ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ
Δώσε βάση τώρα, γιατί το Halloween του 1978 είναι απλώς το πρωτότοκο παιδάκι μιας πολυμελούς οικογένειας –όπως συμβαίνει με όλα τα φιλμ που γίνονται επιτυχίες (και μετά τα τραβάνε από το μαλλί μέχρι να τα ξεχειλώσουν). Οπότε, ακολούθησαν τα:

  • Halloween II (1981)
    Η ταινία συνεχίζει ακριβώς από εκεί όπου μας άφησε η πρώτη, ενώ η δράση μεταφέρεται στο νοσοκομείο όπου νοσηλεύεται η Laurie μετά την επίθεση του Michael Myers. Σημείωσε και αυτή τεράστια επιτυχία, κυρίως επειδή συμπεριλάμβανε περισσότερα στοιχεία τρόμου και gore, αλλά πήρε σχετικά κακές κριτικές.
  • Halloween III: Season of the Witch (1982)
    Η ταινία το γυρίζει από slasher σε witchcraft horror και είναι η μοναδική του franchise που δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τις υπόλοιπες. Βλέπεις, ο Carpenter είχε σχεδιάσει το storyline με τον Michael Myers να ολοκληρωθεί στο Νο2 και από κει και πέρα, κάθε νέα προσθήκη στη σειρά να παρουσιάζει και μια διαφορετική ταινία τρόμου με θέμα το Halloween. Πάτωσε πιο πολύ κι από βροντόσαυρο σε λακούβα.
  • Halloween 4: The Return of Michael Myers (1988)
    Μετά το ρεζιλίκι της τρίτης ταινίας, ο Michael Myers επιστρέφει άρον-άρον, δέκα χρόνια μετά την απόπειρα δολοφονίας της Laurie, αυτή τη φορά για να σκοτώσει την κόρη της, Jamie.
  • Halloween 5: The Revenge of Michael Myers (1989)
    Για μια ακόμη φορά, ο Michael προσπαθεί να σκοτώσει την Jamie, η οποία μετά την τελευταία επίθεση έχει μείνει μουγκή και νοσηλεύεται σε παιδοψυχιατρική κλινική.
  • Halloween: The Curse of Michael Myers (1995)
    Η μοναδική ταινία που επιχειρεί να εξηγήσει πειστικά το μυστήριο πίσω από την αθανασία, αλλά και τη δολοφονική μανία του Michael Myers. Δυστυχώς, ήταν πλέον αργά, μια και το κοινό είχε ήδη κουραστεί και –σε συνδυασμό με τις κάκιστες κριτικές – η ταινία πάτωσε εισπρακτικά.
  • Halloween H20: 20 Years Later (1998)
    Επετειακή προσθήκη και προσπάθεια αναβίωσης της σειράς, με την επιστροφή της Jamie Lee Curtis στον ρόλο της Laurie, η οποία ζει με νέα ταυτότητα -αφού σκηνοθέτησε τον θάνατό της πριν από χρόνια- και εργάζεται ως διευθύντρια σε ένα ιδιωτικό κολλέγιο, όπου ζει με τον γιο και τον φίλο της. Η ταινία αγνοεί τα γεγονότα των προηγούμενων τριών σίκουελ και όσον αφορά το continuity της σειράς, παρουσιάζεται ως συνέχεια του Halloween II. (Και καλά κάνει!)
  • Halloween: Resurrection (2002)
    Η ταινία ξεκινά τρία χρόνια μετά τα γεγονότα του H20 και η κεντρική ιστορία αφορά μια ομάδα φοιτητών που συμμετέχει σε ένα reality show με θέμα τον Michael Myers – το οποίο γυρίζεται μέσα στο πατρικό του. Ε, ναι, οι ιδέες για σίκουελ είχαν αρχίσει να στερεύουν και πλέον το μόνο που ένοιαζε τους παραγωγούς ήταν να βρίσκει αφορμές για να σφάζει ο ψυχάκιας.
  • Halloween (2007)
    Και τη σκυτάλη παίρνει ο Rob Zombie, ο οποίος γράφει και σκηνοθετεί το reboot του franchise, παρουσιάζοντας τη δική του οπτική. Η οποία είναι αρκετά ενδιαφέρουσα, μιας και η ταινία αποτελεί ταυτόχρονα prequel και remake! Από εκεί και πέρα, βαδίζει λίγο-πολύ στα χνάρια του πρωτότυπου.
  • Halloween II (2009)
    Το σίκουελ του remake δεν έχει καμία σχέση σεναριακά με το αρχικό Halloween II –πέρα από κάποιες σκηνές στο νοσοκομείο. Ο Rob Zombie διαφοροποιείται –ίσως λίγο παραπάνω απ’ όσο έπρεπε, καθώς ξεσαλώνει και αρχίζει τα παλαβά του, κάνοντας την ταινία φασαριόζικη, αλλοπρόσαλλη και ανυπόφορη στο σύνολό της.
  • Halloween (2018)
    40 χρόνια μετά τα τραγικά γεγονότα της πρώτης ταινίας, ο Μάικλ Μάγιερς βρίσκεται ακόμη έγκλειστος, ενώ η Λόρι Στροντ έχει περάσει την υπόλοιπη ζωή της μέσα σε ένα σπίτι-φρούριο, προσπαθώντας ακόμη να ξεπεράσει τη νύχτα εκείνη. Όταν ο Μάικλ δραπετεύει κατά τη μεταφορά του σε άλλο ίδρυμα, εκείνη είναι ήδη έτοιμη να τον αντιμετωπίσει και να βάλει ένα οριστικό τέλος στον εφιάλτη.
    Η ταινία μαζεύει το αρχικό καστ (και κάποιους από τους συντελεστές) και επιτυγχάνει την επιστροφή στο παλιό, σκοτεινό ύφος της. Αγνοώντας πλήρως όλα τα σίκουελ που είχαν βαρύνει το franchise, κάνει ένα αναγκαίο reset στο timeline. Κατάφερε να σπάσει ρεκόρ πωλήσεων για όλη τη σειρά, καθώς και το ρεκόρ του πιο προσοδοφόρου slasher, το οποίο ως τώρα διατηρούσε το Scream!
  • 25 Years of Terror (2006)
    Ένα ντοκιμαντέρ αφιερωμένο στις ταινίες, με συνεντεύξεις από αρκετά μέλη του καστ και της ομάδας παραγωγής.

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Η επιτυχία του reboot/sequel έθεσε τις βάσεις για μια νέα σειρά ταινιών που θα μπορεί να προσελκύσει και το νεότερο κοινό, που δεν είχε επαφή με τις αρχικές ταινίες του franchise. Αν και, προσωπικά, ήλπιζα το Halloween του 2018 να είναι το ταιριαστό τέλος που άξιζε η σειρά ταινιών, έχει ήδη ανακοινωθεί ένα σίκουελ. Ελπίζω μόνο να μην έχει την ίδια εξέλιξη που είχε στο παρελθόν.

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:HW1

HW3HW5