5 θρίλερ για να δεις στην καραντίνα!


ΜΑΚΡΙΑ ΚΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ!
Είναι αρκετές οι φορές που η ζωή μοιάζει ν΄ αντιγράφει τον κινηματογράφο και να που τώρα ολόκληρος ο πλανήτης βιώνει κάτι που μοιάζει να βγήκε από ταινία επιστημονικής φαντασίας. Ο κορονοϊός έκανε τη δειλή εμφάνισή του στα τέλη της προηγούμενης χρονιάς, αλλά ξεπέρασε πολύ γρήγορα το τρακ του. Τώρα πια έχει εξαπλωθεί σε κάθε ήπειρο, ολόκληρες χώρες τελούν υπό καραντίνα και γενική απαγόρευση κυκλοφορίας, η παγκόσμια οικονομία αρχίζει να γονατίζει και τα θύματα αυξάνονται ανησυχητικά. Απόδειξη ότι όσο μακριά κι αν έχει φτάσει ο πολιτισμός μας, αυτό δεν σημαίνει πως δεν μπορεί πολύ εύκολα να καταρρεύσει από τη μια στιγμή στην άλλη. Και υπάρχει πιο ιδανικός εχθρός για να το πετύχει αυτό, πέρα από κάποιον που φαίνεται μόνο στο μικροσκόπιο; Δεν χρειάζεται πανικός, όμως. Υπομονή και αισιοδοξία! Ακολούθα τις οδηγίες των ειδικών, προφυλάξου όσο καλύτερα μπορείς και βρες την ευκαιρία να κάνεις μέσα στην καραντίνα όλα εκείνα που συνεχώς γκρινιάζεις πως δεν έχεις χρόνο να κάνεις. Και στο ενδιάμεσο, εδώ είμαι εγώ για να σου προτείνω και κανένα καλό θρίλερ! Η περίσταση απαιτεί και ταινίες αντίστοιχου περιεχομένου, φυσικά. Τι; Too soon?


CARRIERS (2009)

Σκηνοθεσία: Àlex & David Pastor
Σενάριο: Àlex & David Pastor
Μουσική: Peter Nashel
Ηθοποιοί: Lou Taylor Pucci, Chris Pine,
Emily VanCamp κ.α.
Είδος: Body Horror, Post-Apocalyptic Horror
Αξιολόγηση: ★★★☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Τέσσερις επιζώντες μιας πανδημίας που έχει αποδεκατίσει το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της Γης ταξιδεύουν προς μια απομονωμένη παραλία. Σκοπός τους είναι να εγκατασταθούν στο ξενοδοχείο που βρίσκεται εκεί, περιμένοντας να εξαλειφθεί ο ιός και να συνεχίσουν τη ζωή τους. Στο ταξίδι τους ακολουθούν μια σειρά από κανόνες που έχουν θεσπίσει, ώστε να αποφύγουν τον κίνδυνο μόλυνσης. Στην πορεία, όμως, θα συναντηθούν με έναν πατέρα και την άρρωστη κόρη του και τα σχέδιά τους θα αλλάξουν οριστικά…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, παρότι δεν έχει και κάτι καινούργιο να πει η ταινία, βλέπεται αρκετά ευχάριστα (όσο ευχάριστα μπορείς να παρακολουθήσεις μια μεταποκαλυπτική ταινία!) Η ιστορία μπορεί να είναι σχετικά απλή και με αναμενόμενη εξέλιξη, αλλά οι ερμηνείες τη σώζουν. Το ενδιαφέρον είναι ότι αποτελεί μια από τις πρώτες ταινίες του Chris Pine -πριν γίνει γνωστός- και προβλήθηκε την ίδια χρονιά με το reboot του Star Trek (το οποίο τον έκανε γνωστό!)


CONTAGION (2011)

Σκηνοθεσία: Steven Soderbergh
Σενάριο: Scott Z. Burns
Μουσική: Cliff Martinez
Ηθοποιοί: Marion Cotillard, Matt Damon, Jude Law, Laurence Fishburne κ.α.
Είδος: Action Thriller
Αξιολόγηση: ★★★★★

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Δύο μέρες μετά την επιστροφή της από επαγγελματικό ταξίδι στην Κίνα, μια γυναίκα από τις ΗΠΑ αρρωσταίνει και πεθαίνει. Η αυτοψία δείχνει ότι ο θάνατος προκλήθηκε από έναν άγνωστο και αρκετά θανατηφόρο ιό και οι έρευνες αποκαλύπτουν ότι η νεκρή ήταν ο αρχικός ασθενής. Αμέσως ξεκινά αγώνας δρόμου για να εντοπιστούν όλες οι κινήσεις της και να αποφευχθεί η εξάπλωση του ιού, όμως είναι πλέον πολύ αργά. Όσο οι ειδικοί παλεύουν με τον χρόνο για να ανακαλύψουν το εμβόλιο κατά του ιού, ο πλανήτης αρχίζει σιγά σιγά να κυριεύεται από τον πανικό και να βυθίζεται όλο και περισσότερο στο χάος…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, πρόκειται για μια αριστουργηματική ταινία με ανσάμπλ καστ, η οποία τρόμαξε πολλούς με τον ρεαλισμό της, ενώ στις μέρες που διανύουμε φαντάζει σχεδόν προφητική. Οι ερμηνείες είναι πολύ καλές, η σκηνοθεσία αριστοτεχνική και η ιστορία παρουσιάζεται μέσα από τα μάτια διάφορων χαρακτήρων, αποκαλύπτοντας όλες τις πλευρές μιας πανδημίας: το δράμα των θυμάτων και των οικογενειών τους, τη μάχη του νοσηλευτικού προσωπικού, τις συζητήσεις πίσω από τις κλειστές πόρτες οργανισμών, την ψυχολογία του πλήθους και τη μαζική υστερία, καθώς και την αναπόφευκτη εμφάνιση των κερδοσκόπων. Έπαινοι προήλθαν και από την επιστημονική κοινότητα για την ακρίβεια του σεναρίου, όσον αφορά το επιστημονικό κομμάτι.


HIDDEN (2015)

Σκηνοθεσία: The Duffer Brothers
Σενάριο: The Duffer Brothers
Μουσική: David Julyan
Ηθοποιοί: Alexander Skarsgård,
Andrea Riseborough, Emily Alyn Lind

Είδος: Psychological Thriller
Αξιολόγηση: ★★★☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Μια μυστηριώδης ασθένεια που χτυπάει τις ΗΠΑ αναγκάζει μια τριμελή οικογένεια να κρυφτεί σε ένα υπόγειο καταφύγιο. Πεπεισμένοι πως είναι οι μοναδικοί που έχουν επιζήσει και ότι ο υπόλοιπος πληθυσμός έχει μετατραπεί σε τέρατα, προσπαθούν να επιβιώσουν στο ασφυκτικό, αυτό, περιβάλλον έχοντας ως κύριο κανόνα να διατηρούν την ψυχραιμία τους και να μην εγκαταλείπουν για κανένα λόγο την κρυψώνα τους. Μια σειρά από ατυχείς συγκυρίες, όμως, θα απειλήσει την ασφάλειά τους…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, η ταινία είναι αρκετά ενδιαφέρουσα και καταφέρνει να αναπτύξει μια τετριμμένη ιδέα με δημιουργικό τρόπο. Είναι κλειστοφοβική, ατμοσφαιρική και μινιμαλιστική, κυρίως λόγω του χαμηλού budget. Το σενάριο δεν είναι κάτι το πρωτότυπο, όμως παρουσιάζεται έξυπνα, μοιρασμένο ανάμεσα στο παρόν και σε ελάχιστα flashback τα οποία αποκαλύπτουν όλες τις πτυχές της ιστορίας. Σίγουρα θα κρατήσει το ενδιαφέρον σου μέχρι το ανατρεπτικό φινάλε.


VIRAL (2016)

Σκηνοθεσία: Henry Joost, Ariel Schulman
Σενάριο: Christopher Landon
Μουσική: Rob Simonsen
Ηθοποιοί: Sofia Black D’Elia, Analeigh Tipton,
Travis Tope κ.α.

Είδος: Science Fiction Horror
Αξιολόγηση: ★★☆☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Μια εξαιρετικά μεταδοτική ασθένεια που προκαλείται από παρασιτικό οργανισμό χτυπάει μια μικρή πόλη της Καλιφόρνια, την οποία η κυβέρνηση θέτει αμέσως υπό αυστηρή καραντίνα. Στο επίκεντρο του χαμού βρίσκονται δυο αδελφές, οι οποίες αποκόπτονται τελείως από τους γονείς τους και πρέπει να βρούνε έναν τρόπο να παραμείνουν υγιείς ώσπου να περάσουν όλα. Κάτι που θα αποδειχθεί σχεδόν αδύνατο, αφού όσοι νοσούν γίνονται απίστευτα βίαιοι και επιθετικοί…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, εντάξει, βλέπεται. Δεν αποτελεί και κάτι το εξαιρετικά πρωτότυπο, μοιάζει περισσότερο με ένα αναμάσημα ιδεών που έχουμε ξαναδεί, αλλά με μια προσπάθεια να αποδοθούν με πιο σύγχρονο τρόπο. Είναι καλογυρισμένο και έχει μερικές καλές σκηνές φρίκης, όμως η γενική αίσθηση που σου αφήνει είναι αυτή του ξαναζεσταμένου φαγητού. Είναι, σίγουρα, από τις ταινίες που βλέπεις κάνοντας κάτι άλλο ταυτόχρονα.


RADIUS (2017)

Σκηνοθεσία: Caroline Labrèche, Steeve Léonard
Σενάριο: Caroline Labrèche, Steeve Léonard
Μουσική: Benoît Charest
Ηθοποιοί: Diego Klattenhoff, Charlotte Sullivan
Είδος: Science Fiction Thriller
Αξιολόγηση: ★★★★☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ένας άντρας συνέρχεται μετά από αυτοκινητιστικό δυστύχημα και συνειδητοποιεί ότι έχει χάσει τη μνήμη του. Αναζητώντας βοήθεια, θα ανακαλύψει έντρομος πως όποιος ζωντανός οργανισμός τον πλησιάζει σε κοντινή απόσταση, πέφτει νεκρός. Το μυστήριο περιπλέκεται ακόμη περισσότερο όταν συναντά μια γυναίκα που, όχι μόνο πάσχει κι εκείνη από αμνησία, αλλά δείχνει να έχει και ανοσία στη θανατηφόρα δύναμή του. Μαζί θα προσπαθήσουν να λύσουν το μυστήριο για το τι τους συνέβη…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα ταινία με αρκετά έξυπνη και πρωτότυπη ιστορία και μπόλικες ανατροπές στην εξέλιξή της. Συνδυάζει στοιχεία θρίλερ, επιστημονικής φαντασίας, μυστηρίου και το σασπένς σε κρατάει από το ξεκίνημα μέχρι το τέλος. Μπορεί να είναι low budget, όμως η φρέσκια ιδέα στην οποία βασίστηκε το σενάριο είναι το μόνο που έχει σημασία εδώ και είναι και αυτό που οδήγησε στις εξαιρετικές κριτικές του κοινού.  Δες την οπωσδήποτε!

5 θρίλερ με μπόλικο χρόνο ομιλίας!

 

ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΕΣ ΚΛΗΣΕΙΣ ΠΑΝΤΟΥ!
Η τεχνολογία έχει κάνει αδιαμφισβήτητα καλύτερη τη ζωή μας, καθώς έχει βελτιώσει σχεδόν κάθε πτυχή της καθημερινότητάς μας: επικοινωνία, ψυχαγωγία, υγεία, διατροφή, μετακίνηση και πάει λέγοντας. Ένας από τους τομείς που έχει πάρει πολύ τα πάνω του χάρη στην τεχνολογική πρόοδο είναι ο κινηματογράφος -όχι μόνο όσον αφορά το τεχνικό κομμάτι, αλλά και την έμπνευση που αντλούν οι σεναριογράφοι από αυτήν. Φυσικά, τα θρίλερ αγαπούσαν ανέκαθεν να παρουσιάζουν κυρίως τις αρνητικές πλευρές κάθε τεχνολογικού επιτεύγματος, διότι διαφορετικά δεν θα ήταν θρίλερ, αλλά ντοκιμαντέρ του History Channel. Αυτό είναι καλό για εμάς τους φαν, ασφαλώς, αλλά από την άλλη δίνει και πάτημα σε όσους έχουν μετατρέψει την τεχνολογία σε αποδιοπομπαίο τράγο για ό,τι τραγικό συμβαίνει στην ανθρωπότητα και αναπολούν τις λαμπρές εποχές που κάναμε την ανάγκη μας σε μεταλλικά δοχεία, κυκλοφορούσαμε με κάρα και πεθαίναμε στα 30 από κοινό κρυολόγημα. (Αλλά βλαμένοι υπήρχαν πάντα –εδώ μπήκαμε στο 2018 κι ακόμα ορισμένοι πιστεύουν ότι η Γη είναι τηγανίτα!) Μια από τις αγαπημένες συσκευές των θρίλερ είναι το τηλέφωνο, το οποίο έχει την τιμητική του σε πάμπολλα θρίλερ, ως κομβικό σημείο της πλοκής. Πέντε από αυτά προτείνω σήμερα και, εντελώς συμπτωματικά, τα τρία έχουν γραφτεί από το ίδιο άτομο! Υποθέτω ότι έχει κάποιο περίεργο φετίχ με τις τηλεφωνικές συσκευές…


PHONE BOOTH (2003)

Σκηνοθεσία: Joel Schumacher
Σενάριο: Larry Cohen
Μουσική: Harry Gregson-Williams
Ηθοποιοί: Colin Farrell, Forest Whitaker, Katie Holmes κ.α.
Είδος: Neo-noir Thriller, Crime Thriller
Αξιολόγηση: ★★★☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ο Stu είναι ένας Νεοϋορκέζος δημοσιοσχετίστας που έχει περάσει όλη του τη ζωή χειραγωγώντας τους πάντες γύρω του και λέγοντας κάθε είδους ψέμα, προσπαθώντας να αναρριχηθεί στην κοινωνία. Μέχρι τη μέρα που θα απαντήσει μια κλήση σε έναν τηλεφωνικό θάλαμο και θα έρθει αντιμέτωπος με έναν άγνωστο που δείχνει να γνωρίζει όλα του τα μυστικά. Ακόμη χειρότερα, ο άγνωστος δίνει στον Stu μια επιλογή: ή θα ομολογήσει στους πάντες τι είδους άνθρωπος είναι στην πραγματικότητα ή θα πεθάνει από το τουφέκι με το οποίο τον σημαδεύει όλη την ώρα. Παγιδευμένος μέσα στον τηλεφωνικό θάλαμο, χωρίς δυνατότητα να εξηγήσει σε όσους βρίσκονται απ’ έξω τι πραγματικά συμβαίνει, ο Stu θα πρέπει να αποφασίσει αν το image και η αξιοπρέπειά του αξίζουν περισσότερο από την ίδια του τη ζωή…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, πρόκειται για ένα καλογραμμένο και αρκετά αγωνιώδες θρίλερ, με γρήγορο ρυθμό (το σενάριο εκτυλίσσεται σε πραγματικό χρόνο) και πολύ καλή ερμηνεία από τον Farrell. Η ατμόσφαιρα της ταινίας μπορεί να χαρακτηριστεί και χιτσκοκική –άλλωστε, ο σεναριογράφος είχε προτείνει στον ίδιο τον Χίτσκοκ, πίσω στα 60s, την ιδέα μια ταινίας που εκτυλίσσεται σε τηλεφωνικό θάλαμο, αλλά δεν κατάφεραν τότε να σκεφτούν την κατάλληλη πλοκή. Όσο περιοριστική και αν ακούγεται η ιδέα μιας ταινίας που περιστρέφεται γύρω από ένα στενό κουτί στη μέση του δρόμου, έχει αρκετή δράση που θα καταφέρει να σε κρατήσει σε αναμμένα κάρβουνα μέχρι το τέλος. Αν ήταν τηλέφωνο, θα ήταν από τα vintage τα μαύρα, με το καντράν!


CELLULAR (2004)

Σκηνοθεσία: David R. Ellis
Σενάριο: Chris Morgan, Larry Cohen
Μουσική: John Ottman
Ηθοποιοί: Kim Basinger, Chris Evans, Jason Statham κ.α.
Είδος: Action Thriller
Αξιολόγηση: ★★★☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Η Jessica , μια καθηγήτρια Βιολογίας, πέφτει θύμα απαγωγής από μια ομάδα εγκληματιών, οι οποίοι την κρατάνε φυλακισμένη στη σοφίτα του κρησφύγετου τους. Οι απαγωγείς προσπαθούν να μάθουν πληροφορίες για κάτι για το οποίο, όπως φαίνεται, η ίδια δεν έχει ιδέα. Χρησιμοποιώντας τα εξαρτήματα από μια κατεστραμμένη τηλεφωνική συσκευή, η Jessica θα καταφέρει να κάνει μία και μοναδική τυχαία κλήση, η οποία θα την οδηγήσει στον Ryan. Τώρα, πρέπει να τον πείσει ότι δεν πρόκειται για κάποια φάρσα και ότι η ζωή της βρίσκεται σε πραγματικό κίνδυνο και το μόνο που έχει να κάνει εκείνος είναι να κρατήσει το τηλέφωνο ανοιχτό…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, πρόκειται για ένα ακόμη περιπετειώδες και γεμάτο ανατροπές θρίλερ, με εξίσου γρήγορο ρυθμό, μπόλικο σασπένς, αρκετή δράση και σποραδικές στιγμές χιούμορ, για να πάρεις και μια ανάσα! Το πρωταγωνιστικό δίδυμο έχει αρκετή χημεία, ασχέτως αν μοιράζονται απειροελάχιστο χρόνο μαζί στην οθόνη. Το σενάριο είναι, ομολογουμένως, κάπως αφελές εώς εξωφρενικά απίθανο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η ταινία δεν πρόκειται να σε ψυχαγωγήσει. Αν ήταν τηλέφωνο, θα ήταν από εκείνες τις funky, ασύρματες συσκευές με τα παρδαλά χρώματα!


MESSAGES DELETED (2009)

Σκηνοθεσία: Rob Cowan
Σενάριο: Larry Cohen
Μουσική: Jim Guttridge
Ηθοποιοί: Matthew Lillard, Gina Holden κ.α.
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★★☆☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ο Joel, ένας καθηγητής σεναριογραφίας που πασχίζει να γράψει ένα πετυχημένο σενάριο, αρχίζει να λαμβάνει τηλεφωνικά μηνύματα και κλήσεις από ανθρώπους που δεν γνωρίζει προσωπικά, ασχέτως αν εκείνοι ξέρουν ποιος είναι. Όταν ένα-ένα τα άτομα αυτά καταλήγουν νεκρά, η αστυνομία θα στρέψει προς εκείνον το ενδιαφέρον της, καθώς δείχνει να είναι ο μόνος συνδετικός κρίκος ανάμεσα στους δολοφονημένους. Αποφασισμένος να αποδείξει την αθωότητά του, θα ξεκινήσει έναν αγώνα δρόμου προσπαθώντας να ανακαλύψει την ταυτότητα του πραγματικού δολοφόνου, ο οποίος μοιάζει να έχει άμεση σχέση με ένα μυστικό από το παρελθόν του Joel…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, η ταινία πασχίζει απεγνωσμένα ν’ αντιγράψει τη meta αισθητική του Scream, αλλά πάσχει σε όλους τους τομείς. Το σενάριο είναι τίγκα στα λογικά κενά και τις τρύπες, οι ερμηνείες είναι είτε αδιάφορες είτε απλώς κακές και το μόνο που τη σώζει κάπως είναι 1-2 σκηνές που καταφέρνουν να σε τρομάξουν (ή να σε ξυπνήσουν από τον λήθαργο). Ο Matthew Lillard, αφού πέρασε όλη την καριέρα του παίζοντας βαρεμένους τύπους που κάνουν γκριμάτσες και τσιρίζουν, αποφάσισε να μας πείσει ότι μπορεί να παίξει και σοβαρά, μόνο που το πλοίο έχει σαλπάρει πια οριστικά! Αν ήταν τηλέφωνο, θα ήταν payphone με τηλεκάρτα!


CELL (2016)

Σκηνοθεσία: Tod Williams
Σενάριο: Stephen King, Adam Alleca
Μουσική: Marcelo Zarvos
Ηθοποιοί: John Cusack, Samuel L. Jackson κ.α.
Είδος: Science Fiction Horror
Αξιολόγηση: ★☆☆☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Όταν ένα μυστηριώδες σήμα στέλνεται ταυτόχρονα σε όλες τις τηλεφωνικές συσκευές του πλανήτη, όλοι οι χρήστες που χρησιμοποιούν τα κινητά τους εκείνη τη στιγμή μετατρέπονται ακαριαία σε ψυχωτικούς δολοφόνους που προσπαθούν να σκοτώσουν όποιον βρούνε μπροστά τους. Μέσα στο χάος που θα ακολουθήσει, ο Clay, ο οποίος είναι από τους ελάχιστους τυχερούς που δεν έχουν επηρεαστεί ακόμη από τον ιό, θα ξεκινήσει ένα επικίνδυνο ταξίδι με σκοπό να εντοπίσει την οικογένειά του. Στην πορεία θα συναντήσει και άλλους επιζώντες, που έχουν σκοπό να λύσουν το μυστήριο πίσω από το φονικό σήμα -αν καταφέρουν να μείνουν ζωντανοί ως το τέλος…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, αν και η ταινία είναι βασισμένη σε ιστορία του Stephen King, δυστυχώς ανήκει στο ποσοστό των ταινιών του που δεν βλέπονται ούτε με ένεση ηρωίνης στο μάτι! Ενώ η αρχική σκηνή της ταινίας σου δίνει την ελπίδα ότι θα δεις κάτι καλό, το σενάριο καταρρέει αμέσως κάτω από το βάρος δεκάδων κλισέ και αμέτρητων ψευτοφιλοσοφικών αναζητήσεων που έχουμε φάει στη μάπα εδώ και χρόνια. Τα μεγάλα ονόματα στο καστ δεν σώζουν καθόλου την κατάσταση -αντιθέτως, μοιάζουν να συμμετέχουν στην ταινία υπό την απειλή όπλου! Αν ήταν τηλέφωνο, θα ήταν μπάνιου!


NERVE (2016)

Σκηνοθεσία: Henry Joost, Ariel Schulman
Σενάριο: Jessica Sharzer
Μουσική: Rob Simonsen
Ηθοποιοί: Emma Roberts, Dave Franco, Juliette Lewis
Είδος: Techno-thriller
Αξιολόγηση: ★★★☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Η Vee, μια σχετικά ντροπαλή και συνεσταλμένη τελειόφοιτος του Λυκείου αποφασίζει να δηλώσει συμμετοχή σε ένα δημοφιλές online παιχνίδι ριάλιτι για να αποδείξει στους φίλους της ότι μπορεί να γίνει κι αυτή εξίσου περιπετειώδης. Το Nerve, όπως ονομάζεται το παιχνίδι, αποτελείται από παίκτες, αλλά και παρατηρητές και κάθε διαγωνιζόμενος πρέπει να φέρει σε πέρας διάφορες προκλήσεις με σκοπό να κερδίσει χρήματα, αναλόγως τη δημοτικότητα που θα έχει ανάμεσα στους παρατηρητές. Μόνο που όταν οι προκλήσεις αρχίζουν να γίνονται όλο και επικίνδυνες, η Vee αποφασίζει να παραβιάσει τον πιο σημαντικό, ίσως, κανόνα του παιχνιδιού και να ενημερώσει τις αρχές. Σύντομα θα συνειδητοποιήσει ότι έχει μπλέξει πολύ περισσότερο απ’ όσο νόμιζε…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, πρόκειται για ένα έξυπνο θρίλερ που καυτηριάζει την κουλτούρα των social media και την υπερβολική ευκολία με την οποία μπορούν αυτά ν΄αποκτήσουν τον έλεγχο της ζωής μας. Παρότι η πολυπλοκότητα του σεναρίου οδηγεί αναπόφευκτα σε αρκετά κενά και σφάλματα, αυτό δεν αφαιρεί κάτι από τη συνολική ενέργεια της ταινίας. Είναι γρήγορη, έχει αρκετές σκηνές όπου δράση και αγωνία χτυπάνε κόκκινο, είναι απολύτως διασκεδαστική μέχρι το τέλος και σε βάζει και σε σκέψεις. Εύκολα της συγχωρείς κάθε παράπτωμα, λοιπόν. Αν ήταν τηλέφωνο, θα ήταν smartphone!