5 θρίλερ για να δεις στην καραντίνα!

ΜΑΚΡΙΑ ΚΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ!
Είναι αρκετές οι φορές που η ζωή μοιάζει ν΄ αντιγράφει τον κινηματογράφο και να που τώρα ολόκληρος ο πλανήτης βιώνει κάτι που μοιάζει να βγήκε από ταινία επιστημονικής φαντασίας. Ο κορονοϊός έκανε τη δειλή εμφάνισή του στα τέλη της προηγούμενης χρονιάς, αλλά ξεπέρασε πολύ γρήγορα το τρακ του. Τώρα πια έχει εξαπλωθεί σε κάθε ήπειρο, ολόκληρες χώρες τελούν υπό καραντίνα και γενική απαγόρευση κυκλοφορίας, η παγκόσμια οικονομία αρχίζει να γονατίζει και τα θύματα αυξάνονται ανησυχητικά. Απόδειξη ότι όσο μακριά κι αν έχει φτάσει ο πολιτισμός μας, αυτό δεν σημαίνει πως δεν μπορεί πολύ εύκολα να καταρρεύσει από τη μια στιγμή στην άλλη. Και υπάρχει πιο ιδανικός εχθρός για να το πετύχει αυτό, πέρα από κάποιον που φαίνεται μόνο στο μικροσκόπιο; Δεν χρειάζεται πανικός, όμως. Υπομονή και αισιοδοξία! Ακολούθα τις οδηγίες των ειδικών, προφυλάξου όσο καλύτερα μπορείς και βρες την ευκαιρία να κάνεις μέσα στην καραντίνα όλα εκείνα που συνεχώς γκρινιάζεις πως δεν έχεις χρόνο να κάνεις. Και στο ενδιάμεσο, εδώ είμαι εγώ για να σου προτείνω και κανένα καλό θρίλερ! Η περίσταση απαιτεί και ταινίες αντίστοιχου περιεχομένου, φυσικά. Τι; Too soon?

---

CARRIERS (2009)

Σκηνοθεσία: Àlex & David Pastor
Σενάριο: Àlex & David Pastor
Μουσική: Peter Nashel
Ηθοποιοί: Lou Taylor Pucci, Chris Pine,
Emily VanCamp κ.α.
Είδος: Body Horror, Post-Apocalyptic Horror
Αξιολόγηση: ★★★☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Τέσσερις επιζώντες μιας πανδημίας που έχει αποδεκατίσει το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της Γης ταξιδεύουν προς μια απομονωμένη παραλία. Σκοπός τους είναι να εγκατασταθούν στο ξενοδοχείο που βρίσκεται εκεί, περιμένοντας να εξαλειφθεί ο ιός και να συνεχίσουν τη ζωή τους. Στο ταξίδι τους ακολουθούν μια σειρά από κανόνες που έχουν θεσπίσει, ώστε να αποφύγουν τον κίνδυνο μόλυνσης. Στην πορεία, όμως, θα συναντηθούν με έναν πατέρα και την άρρωστη κόρη του και τα σχέδιά τους θα αλλάξουν οριστικά…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, παρότι δεν έχει και κάτι καινούργιο να πει η ταινία, βλέπεται αρκετά ευχάριστα (όσο ευχάριστα μπορείς να παρακολουθήσεις μια μεταποκαλυπτική ταινία!) Η ιστορία μπορεί να είναι σχετικά απλή και με αναμενόμενη εξέλιξη, αλλά οι ερμηνείες τη σώζουν. Το ενδιαφέρον είναι ότι αποτελεί μια από τις πρώτες ταινίες του Chris Pine -πριν γίνει γνωστός- και προβλήθηκε την ίδια χρονιά με το reboot του Star Trek (το οποίο τον έκανε γνωστό!)

---

CONTAGION (2011)

Σκηνοθεσία: Steven Soderbergh
Σενάριο: Scott Z. Burns
Μουσική: Cliff Martinez
Ηθοποιοί: Marion Cotillard, Matt Damon, Jude Law, Laurence Fishburne κ.α.
Είδος: Action Thriller
Αξιολόγηση: ★★★★★

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Δύο μέρες μετά την επιστροφή της από επαγγελματικό ταξίδι στην Κίνα, μια γυναίκα από τις ΗΠΑ αρρωσταίνει και πεθαίνει. Η αυτοψία δείχνει ότι ο θάνατος προκλήθηκε από έναν άγνωστο και αρκετά θανατηφόρο ιό και οι έρευνες αποκαλύπτουν ότι η νεκρή ήταν ο αρχικός ασθενής. Αμέσως ξεκινά αγώνας δρόμου για να εντοπιστούν όλες οι κινήσεις της και να αποφευχθεί η εξάπλωση του ιού, όμως είναι πλέον πολύ αργά. Όσο οι ειδικοί παλεύουν με τον χρόνο για να ανακαλύψουν το εμβόλιο κατά του ιού, ο πλανήτης αρχίζει σιγά σιγά να κυριεύεται από τον πανικό και να βυθίζεται όλο και περισσότερο στο χάος…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, πρόκειται για μια αριστουργηματική ταινία με ανσάμπλ καστ, η οποία τρόμαξε πολλούς με τον ρεαλισμό της, ενώ στις μέρες που διανύουμε φαντάζει σχεδόν προφητική. Οι ερμηνείες είναι πολύ καλές, η σκηνοθεσία αριστοτεχνική και η ιστορία παρουσιάζεται μέσα από τα μάτια διάφορων χαρακτήρων, αποκαλύπτοντας όλες τις πλευρές μιας πανδημίας: το δράμα των θυμάτων και των οικογενειών τους, τη μάχη του νοσηλευτικού προσωπικού, τις συζητήσεις πίσω από τις κλειστές πόρτες οργανισμών, την ψυχολογία του πλήθους και τη μαζική υστερία, καθώς και την αναπόφευκτη εμφάνιση των κερδοσκόπων. Έπαινοι προήλθαν και από την επιστημονική κοινότητα για την ακρίβεια του σεναρίου, όσον αφορά το επιστημονικό κομμάτι.

---

HIDDEN (2015)

Σκηνοθεσία: The Duffer Brothers
Σενάριο: The Duffer Brothers
Μουσική: David Julyan
Ηθοποιοί: Alexander Skarsgård,
Andrea Riseborough, Emily Alyn Lind
Είδος: Psychological Thriller
Αξιολόγηση: ★★★☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Μια μυστηριώδης ασθένεια που χτυπάει τις ΗΠΑ αναγκάζει μια τριμελή οικογένεια να κρυφτεί σε ένα υπόγειο καταφύγιο. Πεπεισμένοι πως είναι οι μοναδικοί που έχουν επιζήσει και ότι ο υπόλοιπος πληθυσμός έχει μετατραπεί σε τέρατα, προσπαθούν να επιβιώσουν στο ασφυκτικό, αυτό, περιβάλλον έχοντας ως κύριο κανόνα να διατηρούν την ψυχραιμία τους και να μην εγκαταλείπουν για κανένα λόγο την κρυψώνα τους. Μια σειρά από ατυχείς συγκυρίες, όμως, θα απειλήσει την ασφάλειά τους…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, η ταινία είναι αρκετά ενδιαφέρουσα και καταφέρνει να αναπτύξει μια τετριμμένη ιδέα με δημιουργικό τρόπο. Είναι κλειστοφοβική, ατμοσφαιρική και μινιμαλιστική, κυρίως λόγω του χαμηλού budget. Το σενάριο δεν είναι κάτι το πρωτότυπο, όμως παρουσιάζεται έξυπνα, μοιρασμένο ανάμεσα στο παρόν και σε ελάχιστα flashback τα οποία αποκαλύπτουν όλες τις πτυχές της ιστορίας. Σίγουρα θα κρατήσει το ενδιαφέρον σου μέχρι το ανατρεπτικό φινάλε.

---

VIRAL (2016)

Σκηνοθεσία: Henry Joost, Ariel Schulman
Σενάριο: Christopher Landon
Μουσική: Rob Simonsen
Ηθοποιοί: Sofia Black D’Elia, Analeigh Tipton,
Travis Tope κ.α.
Είδος: Science Fiction Horror
Αξιολόγηση: ★★☆☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Μια εξαιρετικά μεταδοτική ασθένεια που προκαλείται από παρασιτικό οργανισμό χτυπάει μια μικρή πόλη της Καλιφόρνια, την οποία η κυβέρνηση θέτει αμέσως υπό αυστηρή καραντίνα. Στο επίκεντρο του χαμού βρίσκονται δυο αδελφές, οι οποίες αποκόπτονται τελείως από τους γονείς τους και πρέπει να βρούνε έναν τρόπο να παραμείνουν υγιείς ώσπου να περάσουν όλα. Κάτι που θα αποδειχθεί σχεδόν αδύνατο, αφού όσοι νοσούν γίνονται απίστευτα βίαιοι και επιθετικοί…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, εντάξει, βλέπεται. Δεν αποτελεί και κάτι το εξαιρετικά πρωτότυπο, μοιάζει περισσότερο με ένα αναμάσημα ιδεών που έχουμε ξαναδεί, αλλά με μια προσπάθεια να αποδοθούν με πιο σύγχρονο τρόπο. Είναι καλογυρισμένο και έχει μερικές καλές σκηνές φρίκης, όμως η γενική αίσθηση που σου αφήνει είναι αυτή του ξαναζεσταμένου φαγητού. Είναι, σίγουρα, από τις ταινίες που βλέπεις κάνοντας κάτι άλλο ταυτόχρονα.

---

RADIUS (2017)

Σκηνοθεσία: Caroline Labrèche, Steeve Léonard
Σενάριο: Caroline Labrèche, Steeve Léonard
Μουσική: Benoît Charest
Ηθοποιοί: Diego Klattenhoff, Charlotte Sullivan
Είδος: Science Fiction Thriller
Αξιολόγηση: ★★★★☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ένας άντρας συνέρχεται μετά από αυτοκινητιστικό δυστύχημα και συνειδητοποιεί ότι έχει χάσει τη μνήμη του. Αναζητώντας βοήθεια, θα ανακαλύψει έντρομος πως όποιος ζωντανός οργανισμός τον πλησιάζει σε κοντινή απόσταση, πέφτει νεκρός. Το μυστήριο περιπλέκεται ακόμη περισσότερο όταν συναντά μια γυναίκα που, όχι μόνο πάσχει κι εκείνη από αμνησία, αλλά δείχνει να έχει και ανοσία στη θανατηφόρα δύναμή του. Μαζί θα προσπαθήσουν να λύσουν το μυστήριο για το τι τους συνέβη…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα ταινία με αρκετά έξυπνη και πρωτότυπη ιστορία και μπόλικες ανατροπές στην εξέλιξή της. Συνδυάζει στοιχεία θρίλερ, επιστημονικής φαντασίας, μυστηρίου και το σασπένς σε κρατάει από το ξεκίνημα μέχρι το τέλος. Μπορεί να είναι low budget, όμως η φρέσκια ιδέα στην οποία βασίστηκε το σενάριο είναι το μόνο που έχει σημασία εδώ και είναι και αυτό που οδήγησε στις εξαιρετικές κριτικές του κοινού.  Δες την οπωσδήποτε!

The Cabin in the Woods: Τώρα εξηγούνται όλα!

Σκηνοθεσία: Drew Goddard
Σενάριο: Joss Whedon, Drew Goddard
Μουσική: David Julyan
Ηθοποιοί: Kristen Connolly, Chris Hemsworth, Fran Kranz, Jesse Williams κ.α.
Είδος: Horror Comedy
Αξιολόγηση: ★★★★★

ΤΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα ★★★☆☆
Φρίκη: ★★★☆☆
Τρόμος: ★★★☆☆
Αγωνία: ★★★★★

THE CABIN IN THE WOODS (2012)
Ετοιμάζεσαι να πας κάπου για το τριήμερο; Αν όχι, έχω να σου προτείνω μια απόμερη καλύβα στο δάσος! Τη σημερινή ταινία τη λάτρεψα όσο έχω λατρέψει λίγες ταινίες τρόμου. Σε μια εποχή όπου οι φρέσκες ιδέες σπανίζουν και ξέρεις πια τι να περιμένεις πάνω κάτω από ένα θρίλερ, το Cabin in the Woods κατάφερε, όχι μόνο να πρωτοτυπήσει με το καινοτόμο σενάριό του, αλλά και να χρησιμοποιήσει έξυπνα όλα τα κλισέ του είδους, προς όφελός του –κάτι που ως τότε είχε καταφέρει να πετύχει, ως ένα βαθμό, μόνο το Scream.

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Πέντε φοιτητές αποφασίζουν να περάσουν το σαββατοκύριακό τους σε μια απομονωμένη καλύβα στο δάσος, αγνοώντας ότι βρίσκονται υπό συνεχή παρακολούθηση από μια ομάδα επιστημόνων που εργάζονται στις μυστικές εγκαταστάσεις μιας μυστηριώδους οργάνωσης. Η ανυποψίαστη παρέα των φοιτητών δεν γνωρίζει ότι όλες οι κινήσεις και αποφάσεις τους υποκινούνται έμμεσα από τους επιστήμονες και ότι αποτελούν απλώς τα αθώα πιόνια σε ένα πανάρχαιο τελετουργικό που δεν θα αποφασίσει μόνο το δικό τους μέλλον…

Άλλο ένα κλασικό θρίλερ με καλύβες στο δάσος και μανιακούς δολοφόνους, λοιπόν; Και ναι και όχι! Διότι, όπως έλεγε και το trailer: «νομίζεις ότι ξέρεις την ιστορία» και, σίγουρα, ξεκινάει σαν κάτι πολύ γνώριμο, αλλά η εξέλιξή της σε διαψεύδει πλήρως. Το μεγαλύτερο ατού της ταινίας, είναι ότι κρατά καλά κρυμμένα τα χαρτιά της ως το τέλος. Μπορείς άνετα να κάνεις κάμποσες εικασίες για το τι πραγματικά συμβαίνει, αλλά δεν είναι σίγουρο ότι θα πέσεις τελείως μέσα. Μοιάζει με ένα παζλ που καλείται να λύσει ο θεατής, ενώ έχει και τόσες έμμεσες αναφορές σε άλλες ταινίες τρόμου, που αποτελεί την παιδική χαρά κάθε horror geek!

Πρόκειται, στην ουσία, για ένα meta-thriller που καταφέρνει με πανέξυπνο τρόπο να επαναπροσδιορίσει όλες, σχεδόν, τις μεταφυσικές ταινίες τρόμου –δανειζόμενο, έμμεσα, στοιχεία από αυτές- και ταυτόχρονα να αυτο-οριστεί ξεδιάντροπα ως το origin story όλων τους! (Θα καταλάβεις περισσότερο τι εννοώ όταν δεις την ταινία, δεν μπορώ να γράψω περισσότερα χωρίς να κάνω spoiler!) Ταυτόχρονα, το Cabin in the Woods δεν φοβάται καθόλου τα κλισέ. Αντιθέτως, τα χρησιμοποιεί άφοβα, αλλά μέσα σε ένα διαφορετικό και πρωτότυπο πλαίσιο, το οποίο τα μετατρέπει σε κάτι καινούργιο. Σίγουρα, έχει δυο-τρεις στιγμές που θα σε κάνουν να γυρίσεις τα μάτια σου χαμογελώντας σαρκαστικά και το τέλος είναι λίιιιιγο over the top! Αλλά αυτά δεν θα σε ενοχλήσουν και τόσο –άλλωστε, όλοι μας έχουμε συγχωρήσει πολύ μεγαλύτερα παραπτώματα σε ταινίες!

Η ταινία, φυσικά, χώρισε τους θεατές σε δύο στρατόπεδα (όπως συμβαίνει συχνά με όλα τα αριστουργήματα, άλλωστε –ναι, ναι, ξέρω, δεν είμαι και ο πιο αντικειμενικός κριτής!). Το ένα στρατόπεδο, στο οποίο ανήκουν και οι περισσότεροι κριτικοί, λάτρεψε την ταινία και τη θεωρεί ένα από τα καλύτερα και πιο πρωτότυπα θρίλερ. Το άλλο στρατόπεδο δεν μπορεί να καταλάβει για ποιον λόγο ενθουσιάστηκαν όλοι τόσο μαζί της και τη θεωρεί σκουπίδι. Γι’ αυτό, όμως, ευθύνεται σε πολύ μεγάλο βαθμό το γεγονός ότι οι περισσότεροι δυσαρεστημένοι θεατές δεν γνώριζαν ότι η ταινία που πήγαν να παρακολουθήσουν δεν αποτελούσε καθαρόαιμη ταινία splatter, αλλά ΚΩΜΩΔΙΑ τρόμου, και ξενέρωσαν.

Αλλά πώς είναι δυνατόν μια ταινία που παρωδεί, ουσιαστικά, το horror genre στην πληρότητά του, να μην διαθέτει και ίχνη χιούμορ ή σάτιρας; Η φρίκη, το δράμα, το μυστήριο, ο τρόμος και το κωμικό στοιχείο ισορροπούν απολύτως μεταξύ τους, σε ένα σενάριο γεμάτο έξυπνους διαλόγους και κάμποσες ανατροπές που διατηρούν το ενδιαφέρον σου ζωντανό μέχρι το τέλος.

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, το ρωτάς; ΝΑΙ! Και όταν τη δεις, έλα να μου πεις αν την αγάπησες ή τη μίσησες –ενδιάμεσο στάδιο δεν έχει!

GEEKY TRIVIA
Το ξεκίνημα της ταινίας είναι αρκετά περίεργο, σε σημείο να φαίνεται σαν να βλέπεις κάποια τελείως άσχετη ταινία. Αυτός ήταν και ο σκοπός πίσω από την εναρκτήρια σκηνή, καθώς ο Whedon και ο Goddard ήθελαν να μπερδέψουν τους θεατές και να τους κάνουν να νομίζουν ότι μπήκαν σε λάθος αίθουσα στον κινηματογράφο. Ταιριαστό, μια και τίποτε στην ταινία δεν είναι αυτό που φαίνεται!

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Δεν υπάρχει περίπτωση (και λόγος) να υπάρξει συνέχεια! Κανένα σίκουελ δεν μπορεί να επαναλάβει αυτή την επιτυχία.

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Μοιάζει τετριμμένο, αλλά δεν είναι!

Πάντα υπάρχει ένα creepy ιαπωνικό φάντασμα!

Δεν δείχνουν καλά τα πράγματα…

The Descent: Κάτι σε παρακολουθεί στο σκοτάδι…

Σκηνοθεσία: Neil Marshall
Σενάριο: Neil Marshall
Μουσική: David Julyan
Ηθοποιοί: Shauna Macdonald, Natalie Mendoza, Alex Reid κ.α.
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★
★
★
★
★


TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★
★
★
★
☆
Φρίκη: ★
★
★
★
☆
Τρόμος: ★
★
★
★
☆
Αγωνία: ★
★
★
★
★

THE DESCENT (2005)
Βρετανική ταινιούλα για σήμερα -και μάλιστα μία από τις καλύτερες της τελευταίας δεκαετίας! Σκοτεινή, απολύτως τρομακτική και εφιαλτική για όσους πάσχουν από κλειστοφοβία! Η «Κάθοδος» έκανε μεγάλη θραύση όπου προβλήθηκε και απέσπασε θερμότατες κριτικές, με κάποιους από τους κριτικούς να τη χαρακτηρίζουν ως «την καλύτερη ιστορία τρόμου μετά το Alien» ή «μια από τις τρομακτικότερες ιστορίες όλων των εποχών», ενώ φιγουράρει και στις πρώτες δέκα θέσεις σε αρκετές Top Ten λίστες με τα καλύτερα θρίλερ. Ε, αν δεν την έχεις δει ακόμη, σίγουρα σου κίνησα το ενδιαφέρον!

TI MAΣ ΛΕΣ;
Μια παρέα από φίλες –όλες τους λάτρεις των extreme sports και της σπηλαιολογίας- ταξιδεύουν μέχρι τα Απαλάχια Όρη, με σκοπό να κατέβουν και να εξερευνήσουν ένα σπήλαιο της περιοχής. Κατά τη διάρκεια της εξερεύνησης, όμως, ένα κομμάτι του σπηλαίου καταρρέει, παγιδεύοντας τις γυναίκες. Όταν η διοργανώτρια της εξόρμησης ομολογεί ότι τις έχει μεταφέρει σε ένα άγνωστο και ανεξερεύνητο, ακόμη, σύστημα σπηλαίων και κανείς δεν γνωρίζει πού πραγματικά βρίσκονται, συνειδητοποιούν ότι η μόνη τους ελπίδα είναι να καταφέρουν να βρουν άλλη διέξοδο. Τα πράγματα, όμως, θα γίνουν ακόμη εφιαλτικότερα όταν ανακαλύψουν ότι δεν είναι μόνες τους μέσα στο σπήλαιο…

Το μεγαλύτερο ατού της ταινίας είναι ότι η ένταση αυξάνεται σταδιακά και το αίσθημα τρόμου και αβεβαιότητας χτίζεται αργά αργά -σε αντίθεση με τα περισσότερα θρίλερ, που κάπου στο τέταρτο σου πετάνε στη μάπα τον ψυχάκια με το κλαδευτήρι και αρχίζουν να παρελαύνουν κομμένα άκρα στην οθόνη! Εδώ όλα πάνε με το πάσο τους, χωρίς να υπάρχει καμιά βιασύνη! Χαρακτηριστικό είναι, άλλωστε, ότι τα ίδια τα τέρατα κάνουν τη θριαμβευτική είσοδό τους κάπου πάνω στο εξηντάλεπτο –αυτό δεν σημαίνει ότι η παρουσία τους δεν γίνεται αισθητή σε όλη τη διάρκεια της ταινίας! Ως τότε, όμως, υπάρχει αρκετός χρόνος ώστε να εξερευνήσεις -μαζί με το σπήλαιο- και τους χαρακτήρες των ηρωίδων, αλλά και να ψυχοπλακωθείς από τους υπόλοιπους κινδύνους που έχουν να αντιμετωπίσουν μέσα στα στενά, σκοτεινά περάσματα που διασχίζουν. Από την αρχή ως το τέλος της ταινίας είσαι παγιδευμένος μέσα σε έναν εφιάλτη χωρίς διέξοδο. Τα τέρατα έρχονται απλώς για να ανεβάσουν στο ζενίθ την ατμόσφαιρα τρόμου και να κάνουν ακόμη πιο οριστικά τα αισθήματα απόγνωσης και επιβίωσης που κατακλύζουν τις ηρωίδες.

Οι ερμηνείες του all-girl cast είναι πολύ καλές, αποδεικνύοντας ότι η τεστοστερόνη δεν είναι και τόσο βασικό υλικό στη συνταγή ενός επιτυχημένου θρίλερ. Δεν υπάρχει κανένας άντρας στην ταινία –πέρα από την ελάχιστη εμφάνιση ενός συζύγου- και οι ηρωίδες δεν βασίζονται στον «ιππότη με την αστραφτερή πανοπλία» που θα αναλάβει να τις βγάλει στο τέλος από τη δύσκολη θέση. Είναι μόνες τους και έχουν την κατάσταση στα χέρια τους. Μαζί με τα τσεκούρια που κρατάνε! Τέλος, η σκηνογραφία είναι εξαιρετικότατη, ειδικά αν λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι πουθενά –μα πουθενά, λέμε!- στην ταινία δεν εμφανίζονται αληθινά σπήλαια. Όλες οι σπηλιές που χρησιμοποιήθηκαν στα γυρίσματα αποτελούν σκηνικά κατασκευασμένα από τα Pinewood Studios –για την ακρίβεια, χτίστηκαν έξι διαφορετικά σκηνικά. Επίσης, η ταινία είναι εξ’ ολοκλήρου γυρισμένη στη Μεγάλη Βρετανία, ενώ οι σκηνές από τα “Απαλάχια” (τα οποία βρίσκονται στη Βόρεια Καρολίνα, σε περίπτωση που είσαι το ίδιο αγεωγράφητος με μένα) είναι γυρισμένες στη Σκωτία (η οποία είναι, επίσης στη Μεγάλη Βρετανία –εντάξει, είπαμε: αγεωγράφητος, αλλά εσύ το τερμάτισες!)

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, κουκούλωμα στο κρεβάτι, σβηστά φώτα και ετοιμάσου για την πιο βασανιστική κάθοδο της ζωής σου!

---

GEEKY TRIVIA
Καμία από τις ηθοποιούς δεν είχε δει τα «τέρατα» της ταινίας πριν τη σκηνή της πρώτης επίθεσης, μια και ο σκηνοθέτης ήθελε οι αντιδράσεις τους να είναι όσο το δυνατόν πιο αληθοφανείς. Τα κατάφερε μια χαρά, αφού με το που τους πετάχτηκε στη μούρη το πρώτο τέρας, έφυγαν από το πλατό ουρλιάζοντας και γελώντας υστερικά!

---

MIA ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ
Η ταινία τα πήγε πολύ καλά, οπότε έδωσε και σίκουελ –αν και γενικά οι Βρετανοί δεν μας έχουν συνηθίσει στην τακτική αυτή! Παρόλα αυτά, ήταν κι εκείνο αξιοπρεπέστατο και τρομακτικό, αν και σαφώς κατώτερο από το αρχικό…

• The Descent: Part 2 (2009) ★
★
★
☆☆
  Η ταινία διαδραματίζεται λίγες μέρες μετά την αρχική και αφορά ένα συνεργείο διάσωσης που κάνει έρευνα για τις αγνοούμενες γυναίκες και καταλήγει στο ίδιο σύστημα σπηλαίων. Παραπάνω δεν γράφω, για να μην κάνω spoiler!

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Δεν έχει ακουστεί ποτέ κάτι για Νο3, αν και από εκείνο το σημείο κι έπειτα, θα ήταν απλώς άρμεγμα της αγελάδας, όπως συμβαίνει με τα περισσότερα σίκουελ σε franchise τρόμου. Εντάξει, δύο ταινίες ήταν υπεραρκετές και μάλλον το ξέρουν και οι φίλοι μας οι Βρετανοί αυτό!

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ: