Σκηνοθεσία: Rob Schmidt
Σενάριο: Tom Malloy
Μουσική: Eric Perlmutter
Ηθοποιοί: Eliza Dushku, Cary Elwes, Michael Ironside, Timothy Hutton
Είδος: Thriller
Αξιολόγηση: ★
☆☆☆☆
TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★★☆☆☆
Φρίκη: ★☆☆☆☆
Τρόμος: ★☆☆☆☆
Αγωνία: ★★★☆☆
THE ALPHABET KILLER (2008)
Ξεκίνησε η νέα σχολική χρονιά, οπότε ας δούμε κάτι σχετικό με γραμματική και ανάγνωση! Θρίλερ βασισμένο σε αληθινή ιστορία σήμερα -και ενώ ισχύει ότι τα καλύτερα σενάρια τα γράφει η ίδια η ζωή, η μετάφορα αυτών των σεναρίων στο σινεμά μερικές φορές αποδεικνύεται αρκετά προβληματική! Μια τέτοια περίπτωση είναι και η σημερινή, δυστυχώς, καθώς, ουσιαστικά, πρόκειται για μια ταινία που δεν καταφέρνει με κανένα στοιχείο της να ξεχωρίσει από τον σωρό, όσες φιλότιμες προσπάθειες και αν κάνει.
TI MAΣ ΛΕΣ;
Η Megan είναι επιθεωρήτρια της αστυνομίας και ερευνά τον φόνο ενός ανήλικου κοριτσιού. Το γεγονός ότι τα αρχικά του ονοματεπώνυμού του, αλλά και η τοποθεσία που βρέθηκε το πτώμα ξεκινούν από το ίδιο γράμμα, οδηγούν την Megan στη θεωρία ότι ο δολοφόνος εντοπίζει τα θύματά του με βάση τα αρχικά τους και πρόκειται να ξαναχτυπήσει. Κανείς άλλος δεν συμμερίζεται τη θεωρία της, όμως, και στην προσπάθειά της να βρει την άκρη του νήματος, πιέζει τον εαυτό της τόσο πολύ που αρχίζει να έχει οράματα του νεκρού κοριτσιού, ώσπου οδηγείται σε απόπειρα αυτοκτονίας. Δύο χρόνια αργότερα –ενώ έχει πλέον διαγνωσθεί με σχιζοφρένεια και έχει υποβιβαστεί σε δουλειά γραφείου- ένας παρόμοιος φόνος σημειώνεται. Πεπεισμένη ότι ο δολοφόνος έχει επιστρέψει, ζητάει να βοηθήσει στην υπόθεση με σκοπό να λύσει οριστικά το μυστήριο…
Η ταινία είναι ελαφρώς βασισμένη στην αληθινή ιστορία των «Φόνων της Αλφαβήτου», όπως ονομάστηκαν. Πάρα πολύ ελαφρώς βασισμένη, φυσικά, αφού το μόνο που κράτησαν ήταν οι φόνοι και όλα τα υπόλοιπα –από τη σχιζοφρενή μπατσίνα μέχρι τον υποτιθέμενο δολοφόνο που προκύπτει στο τέλος- τα έβγαλε από το μυαλό του ο σεναριογράφος. Η αλήθεια είναι ότι το πρωταρχικό υλικό δεν ήταν και τόσο πλούσιο ώστε να μπορέσει να δώσει μια ολόκληρη ταινία από μόνο του. Eμ, δεν ήταν όλοι οι δολοφόνοι στις ΗΠΑ τόσο εφευρετικοί και πολυάσχολοι, όσο ο Zodiac Killer! Από την άλλη, όμως, αφού σκοπεύεις απλώς να βασιστείς στο αρχικό περιστατικό και να του αλλάξεις τα φώτα, τότε γιατί να μην κάνεις μερικές προσθήκες που θα δώσουν λίγο ενδιαφέρον παραπάνω; Η ιδέα ενός δολοφόνου που σκοτώνει με βάση τα αρχικά των θυμάτων του έχει πολύ ψωμί και θα μπορούσε να αναπτυχθεί ακόμη καλύτερα.
Αλλά φευ! Η ταινία στο σύνολό της είναι αφόρητα ανιαρή και άνευρη. Το σενάριο πάσχει κι αυτό, σαν την ηρωίδα –αλλά από οξεία κλισεδίτιδα– και είναι σχετικά προβλέψιμο, ενώ το τέλος –πέρα από ένα συνονθύλευμα σεναριακών ευκολιών και κλισέ- είναι απίστευτα απογοητευτικό. Το υπερφυσικό στοιχείο δε, που έχει προστεθεί με τη μορφή των οραμάτων που βλέπει η ηρωίδα, είναι τόσο ασύνδετο και ξεκάρφωτο με την όλη ατμόσφαιρα της ταινίας, που είναι κάτι παραπάνω από εμφανές ότι προστέθηκε απλώς για να δώσει μια “τσαχπινιά” παραπάνω στο σενάριο, ή μπας και μπερδέψει κανέναν ανυποψίαστο θεατή που θα νομίζει ότι πήγε να δει μεταφυσικό θρίλερ. Και ενώ η Dushku κάνει ό,τι μπορεί για να υποδυθεί την ψυχικά διαταραγμένη, από ένα σημείο κι έπειτα νιώθεις ότι ολόκληρη η ιστορία περιστρέφεται αποκλειστικά γύρω από τον χαρακτήρα της, την πάθησή της και τη δυσκολία της να γίνει αποδεκτή από τους συναδέλφους της, ενώ οι ίδιοι οι φόνοι περνούν σε δεύτερη μοίρα.
Έξτρα «who-gives-a-fuck» πόντους παίρνει το βεβιασμένο, εξαναγκασμένο, καθόλου πειστικό και ουρανοκατέβατο ρομάντσο που προκύπτει ξαφνικά ανάμεσα στην ηρωίδα κι έναν μπάτσο, με τον οποίο μοιράζονται 5-6 σκηνές, ένα ξεκάρφωτο φιλί και καθόλου, μα καθόλου χημεία! Από την άλλη, τον μπάτσο τον υποδύεται ο σεναριογράφος της ταινίας, οπότε μάλλον βρήκε τον καλύτερο τρόπο για να τσιμπήσει φιλί από την Dushku, η οποία στην πραγματική ζωή ούτε για να της γυαλίσει τις γόβες δεν θα τον έχει τον τύπο!
ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, η ταινία δεν έχει τίποτε το καινούργιο ή ενδιαφέρον να πει. Πάρτο και σε αλφαβητική σειρά: αδιάφορη, άνευρη, βαρετή, προβλέψιμη, υποτονική.
GEEKY TRIVIA
Ο Rob Schmidt έχει μόλις 3 ταινίες στο ενεργητικό του, με πιο γνωστή το θρίλερ Wrong Turn, στο οποίο πρωταγωνιστούσε πάλι η Eliza Dushku. Διακρίνω μια κάποια συμπάθεια…
ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Εκτός αν εμφανιστεί ξανά ο Alphabet killer και αρχίσει τους φόνους, δεν το βλέπω να ετοιμάζεται σίκουελ στη μπούρδα!
ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:
Δεν σου έμαθαν οι γονείς σου να μη μπαίνεις σε αυτοκίνητα αγνώστων;
Τι έκρυβε το θύμα; (Who cares?)
«Καλέ, ένα φάντασμα! Μπέρδεψες τις ταινίες, κοριτσάκι;»
Fri(ght)day Nights 