Paranormal Activity: Ξέρεις τι συμβαίνει την ώρα που κοιμάσαι;

00sposterΣκηνοθεσία: Oren Peli
Σενάριο: Oren Peli
Μουσική: –
Ηθοποιοί: Katie Featherston, Micah Sloat
Είδος: Supernatural Horror
Αξιολόγηση: ★
★
★
★
★

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ☆☆☆☆☆
Φρίκη: ☆☆☆☆☆
Τρόμος: ★★★★☆
Αγωνία: ★★★★★

PARANORMAL ACTIVITY (2007)
Καλή χρονιά! Ποδαρικό για το 2016 θα μας κάνει μια ταινία-φαινόμενο. Διότι μόνο ως φαινόμενο μπορεί να αντιμετωπιστεί ένα φιλμ που γυρίστηκε με κάμερα χειρός μέσα σε 10 μέρες, με ένα πενιχρό budget 15.000 δολαρίων, προβλήθηκε μόνο σε φεστιβάλ και επιλεγμένες αίθουσες και κατάφερε τελικά ν’ αγοραστεί από μεγάλο στούντιο και να φτάσει στο σημείο να δώσει έσοδα 193 εκατομμυρίων δολαρίων παγκοσμίως! Το Paranormal Activity θεωρείται, μάλιστα, η πιο επικερδής ταινία που γυρίστηκε ποτέ, όσον αφορά την απόδοση επένδυσης, καθώς ο δείκτης άγγιξε το 434%!

TI MAΣ ΛΕΣ;
Η Katie και ο Micah αποφασίζουν να συζήσουν σε ένα νέο σπίτι στο San Diego, όμως διάφορα περίεργα περιστατικά φέρνουν στην επιφάνεια το μυστικό που κρύβει η Katie: μια σατανική οντότητα μοιάζει να την ακολουθεί και να την βασανίζει από τότε που ήταν παιδί. Ο Micah αγοράζει μια κάμερα, με την οποία καταγράφει όσα συμβαίνουν μέσα στο σπίτι τους κατά τη διάρκεια της νύχτας, αλλά καθώς τα περιστατικά αρχίζουν να γίνονται πιο συχνά και έντονα, το ζευγάρι συνειδητοποιεί ότι η κατάσταση είναι πιο τρομακτική απ’ ό,τι νόμιζαν…

Και το ίδιο συνειδητοποιούμε κι εμείς βλέποντας την ταινία, καθώς για κάποιον περίεργο λόγο μοιάζουμε ακινητοποιημένοι στο κάθισμά μας! Το Paranormal Activity είναι από τις σπάνιες ταινίες που όχι μόνο καταφέρνουν να σε τρομάξουν, αλλά σε κρατάνε τρομαγμένο ακόμα και μετά το τέλος τους! Θα σε βάλει σε μια κατάσταση εγρήγορσης, κατά την οποία κάθε ήχος ή σκιά θα σε κάνει να πετάγεσαι. Ή να χώνεσαι πιο βαθιά στην κουβέρτα σου –εξαρτάται πώς προτιμάς να αντιμετωπίζεις πιθανές απειλές!

Το εντυπωσιακό είναι ότι η ταινία το καταφέρνει αυτό με πενιχρά μέσα: μια βιντεοκάμερα και ένα σπίτι αρκούν –και το σπίτι είναι του ίδιου του σκηνοθέτη στην περίπτωση αυτή, μια και τα λεφτά δεν αρκούσαν για πολλά σκηνικά. Αλλά αυτό δεν έχει σημασία, μια και η ιστορία του Peli κατάφερε να τρομάξει τόσο πολύ τον κόσμο, ώστε η Paramount αποφάσισε να την κρατήσει ως έχει –με μερικές μετατροπές- αντί να προχωρήσει σε κανονικό remake με πιο γνωστό καστ, όπως ήταν το αρχικό σχέδιο! Απόδειξη ότι, μερικές φορές, η απλότητα και ο μινιμαλισμός είναι αρκετά για να οδηγήσουν στην επιτυχία.

Αλλά γιατί είναι τόσο τρομακτικό το Paranormal, χωρίς να αποτελεί ταυτόχρονα κάτι το ιδιαίτερα εντυπωσιακό; Ίσως ευθύνεται ο τρόπος που έχει γυριστεί, καθώς όπως έχω ξαναγράψει στο παρελθόν, η τεχνική του found footage δίνει έναν πολύ αυθεντικό και ρεαλιστικό τόνο στην ταινία. Είναι σαν να βλέπεις κάτι που έχει συμβεί στ’ αλήθεια και αυτό που σε φρικάρει περισσότερο είναι ότι αυτό που βλέπεις διαδραματίζεται σε ένα απλό σπίτι μιας απλής οικογένειας (των ΗΠΑ, έστω, διότι εδώ οι διώροφες βίλες σπανίζουν λιγάκι εδώ!) Αυτή η αίσθηση καθημερινότητας και οικειότητας είναι που σε ανατριχιάζει: το ζευγάρι τρομοκρατείται μέσα στο ίδιο του το σπίτι, στην κρεβατοκάμαρά του!

Από την άλλη, βοηθά και ο τρόπος που εξιστορείται το σενάριο. Κάθε φορά που η κάμερα στήνεται και οι πρωταγωνιστές λείπουν ή κοιμούνται μακαριώς, αρχίζει το καρδιοχτύπι. Δεν χρειάζεται να πιστεύεις σε δαίμονες και φαντάσματα για να τρομάξεις –και μόνο η σιγουριά ότι κάτι πρόκειται να συμβεί, μόνο η αναμονή για το κακό που πρόκειται να χτυπήσει, χωρίς να ξέρεις πού θα χτυπήσει είναι αρκετά. Θα πιάσεις τον εαυτό σου να κοιτάζει με γουρλωμένα μάτια, εξετάζοντας κάθε σημείο στο πλάνο, για να σιγουρευτείς ότι δεν θα περάσει κάτι απαρατήρητο. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι ο Roger Ebert, o πιο στριμμένος αυστηρός κριτικός κινηματογράφου ever, έδωσε 3,5 αστέρια στην ταινία, δηλώνοντας ότι η σιωπή και η αναμονή μερικές φορές μπορεί να είναι πιο ψυχαγωγικές από ένα γρήγορο μοντάζ ή τρελά ψηφιακά εφέ!

Όλα αυτά έκαναν την ταινία ανάρπαστη, ενώ η διαφημιστική εκστρατεία μεγάλωσε ακόμη περισσότερο το μυστήριο. Η ταινία προβλήθηκε σε επιλεγμένες πόλεις και στη συνέχεια οι χρήστες του ίντερνετ κλήθηκαν να «απαιτήσουν» μέσω ψηφοφορίας σε ποια πόλη θα προβαλλόταν στη συνέχεια, ενώ αντί για κανονικό trailer, κυκλοφόρησε ένα που έδειχνε τις αντιδράσεις του κοινού κατά τη διάρκεια προβολής. Εννοείται πως όλοι έπαθαν φρενίτιδα και η ταινία ξεπούλησε σχεδόν όπου πήγε, πριν αποκτήσει κανονική, πια, προβολή!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, αν είσαι γενναίος, δες το μόνος σου νύχτα! Αλλά, αν δεν το δεις στο κρεβάτι, φρόντισε να έχεις κουβέρτα και μαξιλάρι μαζί σου, διότι σου εγγυώμαι ότι μετά το τέλος της ταινίας θα κάτσεις να κοιμηθείς εκεί που είσαι!

GEEKY TRIVIA
Η ταινία προβλήθηκε με διαφορετικό –και καλύτερο, ομολογουμένως- τέλος στους κινηματογράφους. Η αλλαγή αυτή έγινε μετά από προτροπή του Steven Spielberg, ο οποίος μάλιστα δεν άντεξε να δει ολόκληρη την ταινία νύχτα και αναγκάστηκε να τη διακόψει και να δει τη μισή κατά τη διάρκεια της μέρας. Τι φλώρος!

MIA ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ
Η Paramount βρήκε την κότα με τα χρυσά αυγά και δεν υπήρχε καμία απολύτως περίπτωση να μην κάνει ό,τι περνά από το χέρι της για να μην σταματήσει να ρέει το παραδάκι! Έτσι, βγήκαν μπόλικα σίκουελ, κάποια από τα οποία προβλήθηκαν με διαφορά ενός έτους μεταξύ τους.

  • Paranormal Activity 2 (2010) ★
★
★
★
☆
    Πρόκειται ουσιαστικά για για μια μίξη prequel και παράλληλου sequel, καθώς βλέπουμε όσα διαδραματίζονται στο σπίτι της Kristi –αδελφής της Katie- λίγες εβδομάδες πριν τα γεγονότα της πρώτης ταινίας.
  • Paranormal Activity 3 (2011) ★
★
★
★
☆
    Κανονικό prequel αυτή τη φορά, καθώς μεταφερόμαστε στο 1988 και βλέπουμε πώς ξεκίνησαν όλα, στο πατρικό της Katie και της αδελφής της.
  • Paranormal Activity 4 (2012) ★
★
☆☆☆
    Επιστροφή στο παρόν, καθώς η ταινία διαδραματίζεται μετά τα γεγονότα της 2ης ταινίας και επικεντρώνεται σε μια καινούργια οικογένεια.
  • Paranormal Activity: The Marked Ones (2014) ★
★
☆☆☆
    Ουσιαστικά, πρόκειται για λατινοαμερικάνικο spin-off με νέους χαρακτήρες και (φαινομενικά) διαφορετική ιστορία. Παρόλα αυτά, η ταινία συνδέεται άμεσα με το franchise –με ποιους τρόπους, θα το ανακαλύψεις όταν τη δεις.
  • Paranormal Activity: The Ghost Dimension (2015) ★
★
☆☆☆
    Η τελική προσθήκη στη σειρά ταινιών περιστρέφεται γύρω από την οικογένεια Fleege, η ανήλικη κόρη της οποίας αποτελεί το νέο στόχο της αόρατης οντότητας που γνωρίσαμε στις προηγούμενες ταινίες. Η ταινία λύνει όλα τα αναπάντητα ερωτήματα που έχουν δημιουργηθεί από τις προηγούμενες, αν και στο σημείο αυτό είτε έχεις ξεχάσει πλέον τι έχει γίνει στα προηγούμενα είτε δεν σε νοιάζει πια και τόσο…
  • Paranormal Activity 2: Tokyo Night (2010)
    Πρόκειται για ιαπωνικό, ανεπίσημο σίκουελ της αρχικής ταινίας, στην οποία απλώς βασίστηκε (και δανείστηκε και κάποια στοιχεία). Εννοείται ότι είναι εκτός continuity του κανονικού franchise. Τόσα θρίλερ τους έχουν βουτήξει οι Αμερικάνοι, ας πάρουν λίγο πίσω το αίμα τους οι Ιάπωνες!

Το 2009 κυκλοφόρησε και το Paranormal Activity: The Search for Katie, ένα μικρό, digital comic που κυκλοφόρησε αποκλειστικά για το iPhone μετά την πρώτη ταινία.

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Λίγο πριν ολοκληρωθεί η έκτη ταινία, ο Oren Peli είχε δηλώσει ότι, ενώ είχε ήδη προαποφασιστεί το τέλος της σειράς, θα χρειάζονταν μερικές ακόμη ταινίες για να φτάσουμε σε αυτό! Αν κρίνουμε από το γεγονός ότι το Ghost Dimension λανσάρεται ως η τελική ταινία, τότε μάλλον το στούντιο πήρε στα σοβαρά τις αρνητικές κριτικές των τελευταίων ετών και αποφάσισε ότι δεν άντεχε άλλο άρμεγμα αυτή η αγελάδα…

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Αυτό το μοτίβο χρησιμοποιείται σε όλες τις ταινίες, θα το συνηθίσεις!

Αυτό το μοτίβο χρησιμοποιείται σε όλες τις ταινίες, θα το συνηθίσεις!

"Ανάβεις φωτιές, ανάβεις κι όλα τα καις!"

«Ανάβεις φωτιές, ανάβεις κι όλα τα καις!»

Ο ύπνος θα γίνει πολυτέλεια...

Ο ύπνος θα γίνει πολυτέλεια…

5 θρίλερ που θα σου χαλάσουν τις διακοπές!

Vinieta_Special
MAINΜΗ ΜΟΥ ΜΙΛΑΣ ΓΙΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ!

Το καλοκαίρι έχει μπει για τα καλά (ασχέτως αν παθαίνει διαλείψεις που και που και μας πλακώνει στις χαλαζοπτώσεις) και ήρθε η ώρα να κάνουμε ένα μικρό διάλειμμα για τον Ιούλιο. Δεν θα σε αφήσω έτσι, όμως, σου έχω μαζεμένες πέντε προτάσεις σήμερα, για να μην ψάχνεις τι να δεις τις ερχόμενες Παρασκευές. Αν ανήκεις στους τυχερούς που θα πάνε διακοπές, μάλλον θα σου τις μαγαρίσω, καθώς και οι πέντε ταινίες αφορούν ταξιδάκια και εξορμήσεις που πήγαν πολύ πολύ στραβά. Αν, από την άλλη, δεν πας πουθενά και μείνεις στην πόλη, τότε μπορείς και πάλι να δεις τις ταινίες και να εύχεσαι κάτι από όλα αυτά να συμβεί σε όσους την κάνουν σε νησιά και βουνά –έτσι, επειδή είσαι κι εσύ το ίδιο μνησίκακος με μένα! Μην ανησυχείς, δεν πρόκειται να σου ρίξω κάνα Hostel στη μάπα και να σε αναγκάσω να μείνεις κλειδωμένος σπίτι σου μέχρι τον μεθεπόμενο χειμώνα –τα σκληρά θρίλερ τα κρατώ για πολύ σπέσιαλ περιπτώσεις! Αυτό δεν σημαίνει ότι το σημερινό μενού δεν έχει όλα τα κλασικά πιάτα: απαγωγές, ψυχάκηδες, ζόμπια, τέρατα και δολοφονικά ζωάκια –όλα περιτριγυρισμένα από χαρούμενους, ανίδεους τουρίστες που ξεκινούν γελώντας και τραβώντας φωτογραφίες και καταλήγουν ουρλιάζοντας και τραβώντας τα μαλλιά τους!


TIMBERTIMBER FALLS (2007)

Σκηνοθεσία: Tony Giglio
Σενάριο: Daniel Kay
Μουσική: Henning Lohner
Ηθοποιοί: Josh Randall, Brianna Brown,
Nick Searcy κ.α.
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★★★
☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Χαρούμενο (στην αρχή) ζευγαράκι ξεκινά για ένα εβδομαδιαίο ταξιδάκι πεζοπορίας στο δάσος. Παρά τη συμβουλή του δασοφύλακα να παραμείνουν στο μονοπάτι για τους αρχάριους, αποφασίζουν ν΄ακολουθήσουν ένα πιο γραφικό, αλλά και πιο δύσκολο μονοπάτι – το οποίο στα θρίλερ είναι πάντα κακή ιδέα! Όπως ήταν αναμενόμενο, στη διαδρομή θα έχουν διάφορα κακά συναπαντήματα με μερικούς από τους ντόπιους, μέχρι που το πράγμα θα στραβώσει ακόμη περισσότερο και θα βρεθούν να παλεύουν για τη ζωή τους…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε η ταινία είναι συμπαθητικούλα και έχει το καλό ότι ενώ ξεκινά και εξελίσσεται κάπως προβλέψιμα, τουλάχιστον έχει λίγο πιο πρωτότυπο στόρυ από το κλασικό: «τυχαίος ψυχάκιας σφάζει όποιον βρει μπροστά του, επειδή έτσι». Αυτό σημαίνει μεν ότι δεν θα βρεις με την πρώτη τι πρόκειται να επακολουθήσει, αλλά δεν σημαίνει δε και ότι θα τη γλιτώσεις από τα συνηθισμένα κλισέ του είδους. Πάντως, διαθέτει και μπόλικο αιματάκι και φρίκη και θα σε κάνει να το σκεφτείς δεύτερη φορά πριν βγεις ποτέ για πεζοπορία.


ROGUEROGUE (2007)

Σκηνοθεσία: Greg McLean
Σενάριο: Greg McLean
Μουσική: Frank Tetaz
Ηθοποιοί: Michael Vartan, Radha Mitchell, Sam Worthington κ.α.
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★★
☆☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Χαρούμενοι (στην αρχή) τουρίστες διασχίζουν με βάρκα έναν ποταμό της Αυστραλίας, όπου έχουν πάει για παρατήρηση κροκοδείλων (διότι το birdwatching είναι πολύ φλώρικο για τους Αυστραλούς). Ανάμεσά τους βρίσκεται και ο Pete, ένας αμερικανός ταξιδιωτικός δημοσιογράφος που μαζεύει υλικό για το επόμενο άρθρο του. Όταν ένας από τους τουρίστες διακρίνει στον ουρανό μια φωτοβολίδα, η υπεύθυνη της κρουαζιέρας αποφασίζει να βγούνε για λίγο εκτός πορείας για να δούνε αν κάποιος χρειάζεται βοήθεια. Και, φυσικά, πολύ σύντομα θα χρειάζονται όλοι βοήθεια, αφού θα βρεθούνε στο στόχαστρο ενός τεράστιου, πεινασμένου κροκόδειλου…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, εντάξει, δεν είναι και κάτι το πρωτότυπο. Ταινίες με κροκόδειλους έχουμε ξαναδεί –άλλη μία θα βρεις εδώ– και συνήθως πάσχουν από το ίδιο πρόβλημα: ένα μεγάλο μέρος τους είναι κάπως «στατικό», αφού για να αποτελέσει απειλή της προκοπής ο κροκόδειλος, τα θύματά του θα πρέπει να είναι εγκλωβισμένα γι’ αρκετή ώρα στο ίδιο σημείο, χωρίς δυνατότητα διαφυγής. Εκ των πραγμάτων, η δράση είναι κάπως περιορισμένη. Η συγκεκριμένη ταινία, τουλάχιστον, είναι σχετικά καλογυρισμένη και έχει λίγο σκηνοθετικό νεύρο παραπάνω.


SOONAND SOON THE DARKNESS (2010)

Σκηνοθεσία: Marcos Efron
Σενάριο: Marcos Efron, Jennifer Derwingson
Μουσική: tomandandy
Ηθοποιοί: Amber Heard, Karl Urban,
Odette Annable κ.α.

Είδος: Thriller
Αξιολόγηση: ★★
☆☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Χαρούμενες (στην αρχή) αμερικανίδες φίλες κάνουν τις διακοπές τους σε χωριό της Αργεντινής, όπου αποφασίζουν να περάσουν την τελευταία τους νύχτα πίνοντας σαν νεροφίδες σε τοπικό καταγώγιο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να χάσουν το πρωινό λεωφορείο και ν’ αναγκαστούν να μείνουν άλλη μία μέρα εκεί, αράζοντας δίπλα σε ένα ποτάμι για χαλάρωση. Μετά από έναν καυγά, όμως, η μία τους φεύγει με το ποδήλατό της και όταν τελικά επιστρέφει, συνειδητοποιεί ότι η φίλη της έχει εξαφανιστεί. Από εκείνη τη στιγμή, ξεκινά την απεγνωσμένη προσπάθεια να ανακαλύψει τι της συνέβη, ενώ στο πλευρό της θα σταθεί κι ένας συμπατριώτης της, που κι εκείνος αναζητά την αδελφή του που χάθηκε στο ίδιο σημείο μήνες πριν…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε πρόκειται για μια τυπική και μάλλον μέτρια ιστορία εξαφάνισης/απαγωγής/αρπαγής. Τίποτε που να μην έχουμε ξαναδεί σε διάφορες παραλλαγές, πράγμα που σημαίνει ότι στην ταινία δεν υπάρχουν και πολλά στοιχεία που να σου προκαλέσουν κάποια έκπληξη, καθώς οι ανατροπές της θα ήταν ανατροπές αν δεν τις είχες ήδη ξαναδεί προηγουμένως σε εκατό ταινίες. Πέρα από κάποια ωραία τοπία που παρουσιάζει και την ατμόσφαιρα μυστηρίου που την περιβάλλει, όλα τα υπόλοιπα είναι ντεμί. Παραδόξως, η ταινία αποτελεί remake της βρετανικής, ομότιτλης ταινίας του 1970, η οποία επίσης είχε πάρει χλιαρές εώς κακές κριτικές.


CREATURECREATURE (2011)

Σκηνοθεσία: Fred M. Andrews
Σενάριο: Fred M. Andrews, Tracy Morse
Μουσική: Kevin Haskins
Ηθοποιοί: Sid Haig, Mehcad Brooks,
Amanda Fuller κ.α.
Είδος: Monster
Αξιολόγηση: ★
☆☆☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Χαρούμενη (στην αρχή) παρέα ταξιδεύει κάπου στη Λουιζιάνα, όπου μαθαίνει για έναν τοπικό θρύλο, τον Lockjaw -ένα τέρας που είναι μισό άνθρωπος και μισό αλλιγάτορας. Αποφασίζοντας να εξερευνήσουν περισσότερο την περιοχή, κατασκηνώνουν κοντά σε ένα παλιό σπίτι, το οποίο εικάζεται ότι ανήκε στο τέρας –πριν υποστεί τη μεταμόρφωσή του. Πολύ σύντομα θ’ ανακαλύψουν ότι ο θρύλος του Lockjaw δεν είναι μόνο μια απλή ιστορία τρόμου των ντόπιων…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, b-movie της κακιάς ώρας, που σώζεται μόνο επειδή παράλληλα είναι και σπλατεριά, οπότε τουλάχιστον προσφέρει θέαμα και επανορθώνει για το τραγικό σενάριο και τις σχεδόν οδυνηρές ερμηνείες. Η ταινία θα μπορούσε κάλλιστα ν΄αποτελεί κάποιο είδος σάτιρας ή παρωδίας, αλλά δυστυχώς αυτό δεν ισχύει, καθώς η ταινία προσπαθεί να πάρει στα σοβαρά τον εαυτό της, ασχέτως αν όλοι οι υπόλοιποι έχουν καταλάβει ότι είναι σκέτο ανέκδοτο! Δες την αν έχει πολλή ζέστη για να κάνεις ο,τιδήποτε άλλο!


DIARIESCHERNOBYL DIARIES (2012)

Σκηνοθεσία: Brad Parker
Σενάριο: Oren Peli, Carey Van Dyke,
Shane Van Dyke

Μουσική: Diego Stocco
Ηθοποιοί: Jesse McCartney, Jonathan Sadowski, Devin Kelley κ.α.
Είδος: Disaster Horror
Αξιολόγηση: ★★★
☆☆

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Χαρούμενοι (στην αρχή) αμερικάνοι φίλοι ταξιδεύουν στην Ευρώπη και καταλήγουν στην Ουκρανία με σκοπό να επισκεφθούν τον αδελφό ενός από αυτούς, πριν συνεχίσουν την τουρνέ τους. Εκείνος τους προτείνει να πάνε για εξερεύνηση στο Pripyat, την ερειπωμένη πόλη δίπλα στο παλιό πυρηνικό εργοστάσιο Τσερνόμπιλ. Καθώς, όμως, η πόλη είναι ακόμη απαγορευμένη ζώνη λόγω της επικινδυνότητάς της, αποφασίζουν να μπούνε κρυφά με τη βοήθεια ενός ντόπιου ξεναγού, αλλά το πράγμα στραβώνει πολύ γρήγορα, καθώς συνειδητοποιούν ότι η περιοχή είναι αποκλεισμένη για πολύ καλό λόγο…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, η ταινία βλέπεται μεν, χωρίς να έχει κάτι νέο να προσθέσει στο genre του found footage δε. Ο Oren Peli, για ακόμη μία φορά, προσπαθεί απλώς να εκμεταλλευτεί το hype που προκάλεσε με το Paranormal Activity και το κάνει μέτρια και συνηθισμένα. Ενώ η ατμόσφαιρα είναι όντως καθηλωτική και σαγηνευτική -καθώς τα γυρίσματα έχουν γίνει σε μεγάλο ποσοστό στην αληθινή περιοχή της καταστροφής- ο καταιγισμός από κλισέ (με αποκορύφωμα την ίδια την κεντρική ιδέα που ξεκινά με καλές προοπτικές και τελικά αποδεικνύεται μια από τα ίδια) χαλάνε το mood. Δες την για τα σκηνικά και μόνο (κι επειδή θυμάσαι κι εσύ με νοσταλγία τη μάνα σου να τρέχει ν’ αγοράσει γάλατα και κωλόχαρτα μετά την καταστροφή του Τσερνόμπιλ!)

The River: Υπάρχει μαγεία. Αλλά θες πράγματι να την ανακαλύψεις;

tvriver-posterΔημιουργός: Oren Peli, Michael R. Perry
Δίκτυο: ABC
Διάρκεια: 8 επεισόδια, 43’
Ηθοποιοί: Bruce Greenwood, Joe Anderson, Leslie Hope, Eloise Mumford κ.α.
Είδος: Horror, Supernatural drama
Αξιολόγηση: ★
★
★
☆☆

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★
★
★
☆☆
Φρίκη: ★
★
☆☆
Τρόμος: ★
★
★
★☆
Αγωνία: ★
★
★
★★

THE RIVER (2012)
Τηλεοπτική σειρά έχει το μενού σήμερα. Αν και, ουσιαστικά, μίνι σειρά τη λες και αυτή –και με το ζόρι, μια και αριθμεί μόλις 8 επεισόδια! Ανήκει στη νέα μόδα της αμερικανικής και καναδικής τηλεόρασης που ακούει στο όνομα “midseason replacement” και αφορά σειρές με τα μισά ή λιγότερα επεισόδια που προβάλλονται στη μέση της τηλεοπτικής σεζόν για να καλύψουν το κενό που αφήνουν άλλες. Ορίστε, έμαθες και κάτι καινούργιο σήμερα! Και η σημερινή σειρούλα έχει κάτι το πρωτότυπο και το φρέσκο που δεν έχεις ξαναδεί και ελπίζω να σε ενθουσιάσει, ασχέτως αν έληξε άδοξα! (Υπόσχομαι στο μέλλον να παρουσιάσω και σειρές που να κατάφεραν να περάσουν τη δεύτερη σεζόν!)

TI MAΣ ΛΕΣ;
Ο Emmet Cole, εξερευνητής και παρουσιαστής φυσιολατρικής εκπομπής, εξαφανίζεται μυστηριωδώς στο ταξίδι που κάνει στην αχαρτογράφητη περιοχή του Αμαζονίου, με σκοπό να ανακαλύψει τη «μαγεία». Έξι μήνες μετά την εξαφάνισή του, ο φάρος εκτάκτου ανάγκης που είχε μαζί του αρχίζει να εκπέμπει σήμα. Η γυναίκα του αποφασίζει να το ακολουθήσει και να ανακαλύψει τη συνέβη στον άντρα της, με τη βοήθεια του γιου τους και ενός έμπειρου πληρώματος. Για να καταφέρουν να χρηματοδοτήσουν την αποστολή διάσωσης, ζητάνε βοήθεια από τον πρώην τηλεοπτικό παραγωγό του εξερευνητή, ο οποίος σε αντάλλαγμα καταγράφει το ταξίδι τους υπό μορφή ντοκιμαντέρ. Από τη στιγμή που θα βρεθούν στον Αμαζόνιο, όμως, ακολουθώντας τα ίχνη που έχει αφήσει ο Emet πίσω του, θα συνειδητοποιήσουν ότι η «μαγεία» που αναζητούσε ο ίδιος είναι αληθινή και ότι δεκάδες υπερφυσικές απειλές καραδοκούν σε κάθε τους βήμα…

Το River αποτελεί, ουσιαστικά, κάτι πρωτοποριακό στην ιστορία των τηλεοπτικών σήριαλ, καθώς έχει γυριστεί αποκλειστικά με κάμερες χειρός και ασφαλείας, ακολουθώντας το format θρίλερ με τη μορφή found footage –στη συγκεκριμένη περίπτωση θυμίζει αρκετά τις ταινίες Paranormal Activity. Ξεδιάντροπη αντιγραφή και καταφανής κλοπή; Όχι ιδιαίτερα, μια και δημιουργός της σειράς είναι ο Oren Peli. Αν είσαι όντως μανιακός φαν των θρίλερ, το όνομα αυτό σου είναι γνωστό. Αν όχι, να σου δώσω τα φώτα μου: είναι ο ίδιος ο δημιουργός των Paranormal Activity, οπότε οποιαδήποτε ομοιότητα είναι ηθελημένη!

Το κεντρικό story arc της σειράς είναι η αναζήτηση του εξερευνητή και το κάθε επεισόδιο έχει χτιστεί πάνω σε αυτό, διατηρώντας, παράλληλα, σχεδόν αυτοτελή χαρακτήρα, αφού κάθε φορά οι ήρωες καλούνται να αντιμετωπίσουν και μια νέα υπερφυσική απειλή. Αυτό είναι καλό, καθώς ο θεατής δεν κουράζεται με το να λαμβάνει συνεχώς νέες πληροφορίες και ερωτήματα πάνω στην κεντρική ιστορία, όπως γίνεται συνήθως σε σειρές του είδους, όπου στο τέλος χάνουμε όλοι τα αυγά και τα πασχάλια. (Μου λείπει το Lost! Με κάθε επεισόδιο ένιωθα σαν να είχα Αλτσχάιμερ!) Παράλληλα, η εναλλαγή των πλάνων ανάμεσα σε φορητές κάμερες και σταθερές κάμερες ασφαλείας σπάει το συνηθισμένο μοτίβο του μονοκάμερου και σε κάνει να νιώθεις σαν να παρακολουθείς κάτι πολύ αληθινό. Επίσης, βοηθάει πολύ στις σκηνές τρόμου, καθώς δεν ξέρεις τι να περιμένεις και από που θα σου έρθει –δοκιμασμένη η συνταγή από τον Peli, άλλωστε!

Το River προοριζόταν στην αρχή για ταινία low budget, αλλά μετά μπήκε στη μέση ο Steven Spielberg (ναι, ο γνωστός, ξέρεις κι άλλον;), ο οποίος καιγόταν να κάνει μια τηλεοπτική σειρά με τον Peli, και έπεσε η ιδέα: γιατί να κάψεις αυτό το σενάριο για μια απλή ταινία, ενώ μπορείς να το κάνεις σειρά και σε κάθε σεζόν να επισκέπτεσαι και άλλο σημείο; Καλά, το όνομα του Spielberg δεν αποτελεί και σφραγίδα εγγύησης στην τηλεόραση, μια και ήδη έχει στο ενεργητικό του άλλη μια σειρά sci-fi που κόπηκε κακήν-κακώς! Ευτυχώς ξελάσπωσε με το φετινό Extant!

Τελικώς, αποδείχτηκε ότι και σαν ταινία καλό θα ήταν, μια και δυστυχώς –παρά τις θερμές κριτικές- δεν κατάφερε να αγγίξει τα απαραίτητα ratings για να συνεχιστεί, οπότε το κανάλι αποφάσισε να την κόψει μετά το πέρας της πρώτης σεζόν. Βέβαια, είχε και την ατυχία να προβάλλεται στο μεγαλύτερο τσεκούρι της αμερικανικής τηλεόρασης, το ABC, το οποίο κόβει τις μισές από τις σειρές που προβάλλει κάθε έτος, αφήνοντας στα κρύα του λουτρού πολλές φορές τους φαν! Μην ανησυχείς, όμως, η σειρά δεν τελειώνει με δεκάδες αναπάντητα ερωτήματα και τραγικά cliffhangers. Η κεντρική ιστορία ολοκληρώνεται πλήρως στο όγδοο επεισόδιο, αλλά το τέλος της σειράς είναι σχεδιασμένο με τέτοιο τρόπο που να οδηγεί σε επόμενες σεζόν. Δυστυχώς, αυτό δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, αξίζει τον κόπο, έστω και αν δεν κατάφερε να συγκινήσει πολλούς. Ειδικά αν είσαι φαν των Paranormal Activity και αντίστοιχων ταινιών, θα το αγαπήσεις. Οχτώ επεισόδια είναι μόνο, οργάνωσε βραδιά τρόμου με την παρέα και απολαύστε το!


GEEKY TRIVIA
Αν και η σειρά εκτυλίσσεται στον Αμαζόνιο, τα γυρίσματα έγιναν στο Πουέρτο Ρίκο και τη Χαβάη. Ε, ο αληθινός Αμαζόνιος παραήταν τρομακτικός μάλλον!


ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Χλωμό. Με την ακύρωση της σειράς έγιναν συζητήσεις με το Netflix, ώστε να το συνεχίσει μέσω της υπηρεσίας video on-demand που παρέχει, αλλά ναυάγησαν.

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Η κάρτα τίτλου.

Η κάρτα τίτλου.

Αρκετά πλάνα θα σου θυμίσουν το Paranormal Activity.

Αρκετά πλάνα θα σου θυμίσουν το Paranormal Activity.

Θάνατος on camera –καλά θα κάνεις να τους συνηθίσεις!

Θάνατος on camera –καλά θα κάνεις να τους συνηθίσεις!