Ouija: Μην ξεχάσεις να πεις «αντίο»!

Σκηνοθεσία: Stiles White
Σενάριο: Juliet Snowden, Stiles White
Μουσική: Anton Sanko
Ηθοποιοί: Olivia Cooke, Daren Kagasoff, Douglas Smith κ.α.
Είδος: Supernatural Horror
Αξιολόγηση: ★
★
☆☆☆

ΤΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★
★
☆☆☆
Φρίκη: ★
★
★☆☆
Τρόμος: ★
★
☆☆☆
Αγωνία: ★
★
☆☆☆

OUIJA (2014)
Κλασικούλι έχουμε για σήμερα –όχι από άποψη χρονολογίας, αλλά από άποψη σεναρίου. Είπαμε: η βιομηχανία του τρόμου στις ΗΠΑ αναμασάει τα ίδια και τα ίδια θέματα τα τελευταία χρόνια κι αυτός ο μηρυκασμός, τις περισσότερες φορές, φέρνει απλώς την ίδια γεύση στο στόμα σου και ελάχιστες εκπλήξεις. Αλλά τι να κάνουμε που είμαστε φαν των θρίλερ (εγώ και οι υπόλοιποι 3 που διαβάζουν τις αναρτήσεις μου) και δεν μπορούμε να αντισταθούμε σε κάθε ευκαιρία για τρομάρες και φρίκη, όσο προβλέψιμη και αν φαντάζει;

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Μετά τη μυστηριώδη αυτοκτονία μιας έφηβης, οι φίλοι της προσπαθούν να ανακαλύψουν τι ακριβώς την οδήγησε στην πράξη της αυτή. Για να βρούνε απαντήσεις, αποφασίζουν να επικοινωνήσουν με το πνεύμα της (διότι αυτό είναι ΠΑΝΤΑ πολύ καλή ιδέα στις ταινίες!) μέσω μιας πινακίδας πνευμάτων, την οποία χρησιμοποιούσε και η ίδια ως παιχνίδι. Όταν καταφέρουν, όμως, να έρθουν σε επαφή με ένα πνεύμα που συστήνεται ως «φίλος», θα συνειδητοποιήσουν ότι ο κόσμος των πνευμάτων δεν αποτελεί παιχνίδι…

Μια από τα ίδια σεναριακά η σημερινή ταινία, αν και προσπάθησε να προσεγγίσει το θέμα με κάπως πιο διαφορετική ματιά. Παρόλα αυτά, δεν είναι κάτι που δεν έχεις ξαναδεί, μέσες-άκρες, άπειρες φορές σε ταινίες ή σειρές τρόμου: μια παρέα φίλων που βλέπει μια πινακίδα πνευμάτων ως παιχνίδι, η επαφή τους με ένα μυστηριώδες πνεύμα που συστήνεται ως φίλος, η μετεξέλιξη του πνεύματος σε τρομακτική απειλή και κάμποσες ακόμη μανιέρες του είδους που δεν έχουν τίποτα καινούργιο να προσθέσουν. Αναρωτιέμαι πότε θα αποφασίσουν επιτέλους στο Hollywood ότι κάποιες ιστορίες έχουν χιλιοειπωθεί και ήρθε η ώρα να τις αφήσουν να ξεκουραστούν καμιά εκατονταετία…

Σε γενικές γραμμές, η ιστορία βαδίζει σε γνωστά μονοπάτια –προφανώς όλες οι ταινίες με ouija boards ακολουθούν συγκεκριμένα guidelines- οπότε είναι αρκετά προβλέψιμη και μπορείς να μαντέψεις τι θα επακολουθήσει. Το καστ είναι αυτό που περιμένεις σε μια ταινία που απευθύνεται κυρίως σε εφήβους και οι ερμηνείες είναι το λιγότερο μέτριες εώς ενοχλητικές σε κάποιες περιπτώσεις. Μια δυο ανατροπές στο σενάριο και ελάχιστες αναπάντεχες τρομάρες δεν αρκούν για να σώσουν την κατάσταση. Στην καλύτερη, παρακολουθείς την ταινία με την αγωνία που έχεις όσο παρακολουθείς μια διαφήμιση για απορρυπαντικό πιάτων –με τη διαφορά ότι δένεσαι συναισθηματικά περισσότερο με το απορρυπαντικό, παρά με τους ήρωες της ταινίας! Το περίεργο είναι ότι το στούντιο ζήτησε να ξαναγυριστούν πολλές σκηνές της ταινίας (σχεδόν η μισή ξαναγυρίστηκε) κι έγιναν και προσθήκες της τελευταίας στιγμής, οπότε αναρωτιέμαι πόσο πιο χάλια ήταν το αρχικό υλικό!

Φυσικά, όλα αυτά δεν έδειξαν να πτοούν το κοινό, αφού το Ouija απεδείχθη εμπορική επιτυχία –μάλλον επειδή την είδαν κυρίως δεκαεξάχρονα τα οποία δεν έχουν φάει στη μάπα ανάλογες ταινίες. Και μάλλον αυτός είναι και ο κύριος λόγος, τελικά, που το Hollywood έχει μια μανία να περιστρέφεται γύρω από τα ίδια θέματα συνεχώς. Όσο πουλάει κάτι, γιατί να κάνεις τον κόπο να το αντικαταστήσεις με κάτι νέο;

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, ούτε κρύο ούτε ζέστη. Δες την έστω για να φρεσκάρεις τις γνώσεις σου πάνω στον κόσμο των πνευμάτων!

GEEKY TRIVIA
Η ταινία είναι παραγωγή των Hasbro Studios –υποθέτω επειδή τα δικαιώματα των ouija boards ανήκουν στην μαμά-εταιρεία παιχνιδιών. Αποτελεί την πρώτη ταινία τρόμου της εταιρείας και μου φαίνεται λογικό, καθώς η Hasbro δεν έχει και πολλά επιτραπέζια που να μπορούν να εξελιχθούν σε ταινίες τρόμου. Η ίδια εταιρεία έχει βάλει το χεράκι της σε υπερπαραγωγές όπως το franchise των Transformers, τα κινηματογραφικά G.I. Joe και το Battleship. Και αν αναρωτιέσαι «ποιο άλλο επιτραπέζιο σκοπεύουν να κάνουν ταινία», τότε να σε ενημερώσω ότι στα άμεσα σχέδιά τους είναι μια ταινία… Monopoly! Τώρα μπορείς να κοιμηθείς ήσυχος!

ΜΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ
Η ταινία απέκτησε και ένα prequel, το οποίο ήταν ομολογουμένως πολύ καλύτερο από την αρχική ταινία και απέσπασε και καλύτερες κριτικές.

• Ouija: Origin of Evil (2016) ★
★★
☆☆
  Στο Λος Άντζελες του 1967, μια χήρα και οι δύο κόρες της προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα κάνοντας πνευματικές συνεδρίες. Όταν η μητέρα αποφασίζει να προσθέσει στη συλλογή με τα τεχνάσματά της και έναν πίνακα Ouija, τα πράγματα θα σοβαρέψουν απότομα…

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Για την ώρα δεν έχει ακουστεί κάτι, αλλά μια και η δεύτερη ταινία τα πήγε καλύτερα από την πρώτη, είναι πάντα ανοιχτό το ενδεχόμενο να δούμε κι άλλες συνέχειες.

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Δείχνει τόσο αθώο και άδολο!

«Ας παίξουμε λίγο μαζί του, τι μπορεί να συμβεί;»

«Ουπς…»

Jessabelle: Θυμήσου το όνομά της…

Σκηνοθεσία: Kevin Greutert
Σενάριο: Ben Garant
Μουσική: Anton Sanko
Ηθοποιοί: Sarah Snook, Mark Webber, David Andrews κ.α.
Είδος: Supernatural Horror
Αξιολόγηση: ★★
★

☆☆

ΤΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★★
☆

☆☆
Φρίκη: ★★
★

☆☆
Τρόμος: ★★
★

☆☆
Αγωνία: ★★
★

☆☆

JESSABELLE (2014)
Φρέσκο και σχετικά πρόσφατο θριλεράκι για τον τρομολάγνο μου σήμερα, με μεταφυσική χροιά, που είναι και το πιο αγαπημένο θέμα στο Χόλυγουντ –όποια πόρτα και ν’ ανοίξεις, φάντασμα θα πεταχτεί από πίσω! Η σημερινή ταινία είναι απλή κι απέριττη, το οποίο είναι ένας πιο ευγενικός τρόπος για να πεις: «ε, δεν είναι και τίποτε το συγκλονιστικό ή εξαιρετικά πρωτότυπο, αλλά αν μη τι άλλο θα περάσεις σίγουρα καλά κατά τη διάρκειά της».

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Μετά από ένα άσχημο αυτοκινητικό δυστύχημα, η Jessie καθηλώνεται σε αναπηρικό αμαξίδιο και φιλοξενείται από τον αποξενωμένο πατέρα της στο πατρικό σπίτι στη Λουιζιάνα, μέχρι ν’ αναρρώσει πλήρως. Εκεί θα ανακαλύψει μια συλλογή από παλιές βιντεοκασέτες που μαγνητοσκόπησε η μητέρα της πριν πεθάνει και όσο ήταν έγκυος σε εκείνη. Τα πράγματα θα γίνουν περίεργα, όμως, όταν η μητέρα της αρχίσει να ρίχνει την τράπουλα ταρώ για να προβλέψει το μέλλον της αγέννητης κόρης της, το οποίο –σύμφωνα με τα χαρτιά- προμηνύεται πολύ σκοτεινό και ζόρικο.

Η ταινία ξεκινάει καλά και με φιλότιμες προσπάθειες να διαφοροποιηθεί κάπως από όσα έχουμε ξαναδεί στο supernatural genre. Ως ένα σημείο τα καταφέρνει να προσφέρει κάτι διαφορετικό, καθώς η κεντρική πλοκή δείχνει ενδιαφέρουσα και μυστηριώδης και η ιστορία εκτυλίσσεται στους βάλτους του αμερικανικού νότου, σε ένα σκηνικό που από μόνο του αποτελεί την ιδανική ατμόσφαιρα για θρίλερ. Δυστυχώς, τα κλισέ δεν αργούν να κάνουν την εμφάνισή τους. Όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό, φυσικά, αλλά υπάρχουν και καλύπτουν τα υπόλοιπα κενά με τόσο γνώριμους και συνηθισμένους τρόπους. Εκ των πραγμάτων, η ιστορία, αν και ξεκινά δυναμικά και με αρκετό μυστήριο, στην πορεία φθίνει και καταλήγει σε προβλέψιμα μονοπάτια, μέχρι το κάπως διεκπεραιωτικό τέλος –που μοιάζει, ομολογουμένως, βιαστικό και γρήγορο και το οποίο δεν αποτελεί κάτι που να μην έχουμε ξαναδεί σε ταινία.

Η σχετικά νέα στο χώρο του κινηματογράφου, Sarah Snook, πάντως, καταφέρνει να αφήσει το στίγμα της, καθώς δεν είναι μόνο ένα φρέσκο και αρκετά συμπαθητικό πρόσωπο, αλλά σε πείθει με την ερμηνεία της και αν είχε ένα σενάριο που να τη βοηθά περισσότερο, ίσως να ξεχώριζε κι εκείνη ακόμη πιο πολύ. Ο Greutert, από την άλλη, δεν είναι πρωτάρης στα θρίλερ, αφού έχει ήδη στο ενεργητικό του το μοντάζ των πρώτων 5 ταινιών SAW, καθώς και τη σκηνοθεσία των 2 τελευταίων, και όποιος έχει εντρυφήσει στο μοντάζ ενός τόσο απαιτητικού franchise, όπως το SAW, σίγουρα ξέρει να χτίζει την κατάλληλη ατμόσφαιρα τρόμου. Στην περίπτωση του Jessabelle κάνει αρκετά καλή δουλειά στην απόδοση αυτής της συνεχούς αίσθησης ανατριχίλας και ανησυχίας, συνεπώς αυτό σώζει κάπως την κατάσταση και σε αποζημιώνει σε ένα βαθμό για τα υπόλοιπα αρνητικά στοιχεία της ταινίας.

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, δεν θα χάσεις το χρόνο σου, αλλά μέχρι εκεί!

---

GEEKY TRIVIA
Το όνομα Jessabelle (ή Jezabel ή Jezibel ή Jeszibelle ή εκατό ακόμα παραλλαγές) δεν έχει τόσο καλή φήμη και δεν συνηθίζεται, στις Η.Π.Α. τουλάχιστον, αφού παραπέμπει στη βασίλισσα Ιεζάβελ της Παλαιάς Διαθήκης, η οποία απομακρύνθηκε από την πίστη στο Θεό και στράφηκε στην ειδωλολατρεία. Και επίσης, στο ενδιάμεσο, κυνήγησε διάφορους προφήτες, ήταν εξώλης και προώλης και μακέλεψε κοσμάκη για να του πάρει τη γη, ώσπου στο τέλος μπάφιασαν μαζί της στο παλάτι, την εκσφενδόνισαν από ένα παράθυρο και την άφησαν στο δρόμο να τη φάνε -κυριολεκτικά- τα σκυλιά! Στον αγύριστο, κάργια!

---

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Οι απογοητευτικές κριτικές δεν θα άφηναν πολλά περιθώρια για συνέχεια, ακόμη κι αν το επέτρεπε το σενάριο.

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Μεγάλη μανούρα και για τους δύο…

Τύφλα νά ΄χει ο Χορταρέας!

Μάλλον τυχερή είναι που δεν μπορεί ν’ ανέβει τις σκάλες…