5 (ακόμη) θρίλερ που θα κάψουν τον εγκέφαλό σου!

DAFUQ DID I JUST WATCH, AGAIN?
Σου έχω ήδη παρουσιάσει πέντε καμμένες ταινίες και τώρα επιστρέφω με ακόμη πέντε, ώστε ν’ αποτελειώσω όσα εγκεφαλικά κύτταρά σου γλίτωσαν την πρώτη φορά! Τα τελευταία χρόνια έχουν αρχίσει να εμφανίζονται όλο και περισσότερες αλλόκοτες, περίεργες και σχεδόν ασυνάρτητες παραγωγές, λες και οι σκηνοθέτες/σεναριογράφοι έχουν ξεκινήσει κάποιον άτυπο διαγωνισμό για το ποιος θα καταφέρει να κάνει περισσότερους θεατές να βγούνε από τις κινηματογραφικές αίθουσες με γουρλωμένα μάτια, ανοιχτό στόμα και το τηλέφωνο ενός ψυχιάτρου στο speed dial. Παρόλα αυτά, κάθε ταινία καταφέρνει να βρει εν τέλει το κοινό της, αν κρίνω από το γεγονός ότι πολλές από τις εντελώς φευγάτες αποκτούν και cult status και πιστούς ακόλουθους που παρακαλάνε για σίκουελ! Βρες, λοιπόν, το θάρρος, το κουράγιο και την όρεξη να δεις και τις σημερικές προτάσεις –σου υπόσχομαι ότι δεν έχει πάλι λάστιχα που ανατινάζουν κεφάλια ή κόλπους με δόντια, αυτή τη φορά τα πράγματα είναι πιο προσγειωμ… εντάξει, ψέματα λέω, η μία ταινία έχει τεράστιες σφήκες και η άλλη έναν μεταλλαγμένο τύπο σε βόθρο, οπότε δες με δική σου ευθύνη!


AUDITION (1999)

Σκηνοθεσία: Takashi Miike
Σενάριο: Daisuke Tengan
Μουσική: Kōji Endō
Ηθοποιοί: Ryo Ishibashi, Eihi Shiina
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★★★★☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ο Shigeharu έχει μείνει χήρος και μεγαλώνει τον γιο του μόνος του τα τελευταία εφτά χρόνια. Μετά από παρότρυνση εκείνου, αποφασίζει να αρχίσει πάλι να βγαίνει με γυναίκες, με απώτερο σκοπό να βρει μια νέα σύζυγο. ‘Ενας φίλος του, όμως, ο οποίος είναι κινηματογραφικός παραγωγός, τον πείθει να οργανώσουν μια ψεύτικη οντισιόν, μέσα από την οποία ο Shigeharu θα μπορέσει να διαλέξει τη γυναίκα με την οποία ταιριάζει περισσότερο. Πριν την ακρόαση, όμως, τραβάει την προσοχή του το βιογραφικό σημείωμα της Asami, μιας αινιγματικής, νεαρής γυναίκας, με την οποία αποφασίζει να γνωριστεί καλύτερα, αγνοώντας τις προτροπές του φίλου του να την αποφύγει, καθώς θεωρεί ότι είναι αρκετά αλλόκοτη και κρύβει πολλά μυστικά.

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, η ταινία –που είναι βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο του Ryu Murakami– ξεκινά πολύ ομαλά, εκτυλίσσεται φυσιολογικά και ξαφνικά αρχίζει μια ταχύτατη κατάβαση προς την παράνοια! Και, αν και οι σκηνές τρόμου είναι μετρημένες στα δάχτυλα, είναι τόσο φρικαλέες ή αηδιαστικές, που ανάγκασαν πολλούς θεατές κατά την προβολή της να φύγουν σοκαρισμένοι -στην Ιαπωνία τώρα αυτό, που δεν τους λες και άβγαλτους σε ταινίες τρόμου! Πρόκειται για μια εξαιρετικά δυνατή παραγωγή που χτίζει το σασπένς σταδιακά και σταθερά, μέχρι που νιώθεις ότι κάθεσαι σε αναμμένα κάρβουνα. Αν μη τι άλλο, ταινία που ο Eli Roth έχει δηλώσει ότι είδε με δυσκολία, αξίζει σίγουρα να τη δεις! Τώρα τελευταία αποφάσισαν να τη μεταφέρουν κι αυτή στον αμερικανικό κινηματογράφο, πατώντας ακόμη περισσότερο στο βιβλίο.


HORNS (2013)

Σκηνοθεσία: Alexandre Aja
Σενάριο: Keith Bunin
Μουσική: Robin Coudert
Ηθοποιοί: Daniel Radcliffe, Max Minghella, Joe Anderson, Juno Temple κ.α.
Είδος: Dark Fantasy
Αξιολόγηση: ★★★☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Όταν το κακοποιημένο πτώμα της Merrin ανακαλύπτεται σε ένα δάσος, όλες οι υποψίες πέφτουν αμέσως στον σύντροφό της, Ignatius. Παρότι δεν υπάρχουν ακλόνητα αποδεικτικά στοιχεία εναντίον του και παρά το γεγονός ότι ο ίδιος δηλώνει αθώος, ολόκληρη η τοπική κοινωνία –εκτός από τον παιδικό φίλο και δικηγόρο του- τον αντιμετωπίζει με περιφρόνηση, δυσπιστία ή μίσος, πράγμα που τον οδηγεί στο ποτό. Τα πράγματα, όμως, παίρνουν ακόμη χειρότερη τροπή, όταν ο Ignatius ξυπνά ένα πρωί και ανακαλύπτει ότι δύο μεγάλα κέρατα έχουν αρχίσει να φυτρώνουν στο μέτωπό του! Ανήμπορος να τα ξεφορτωθεί, αφήνεται σιγά σιγά σε μια αλλόκοτη μετάλλαξη που δεν θα αλλάξει μόνο τη δική του ζωή, αλλά και όλων όσοι έρχονται σε επαφή μαζί του…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, άλλη μια ταινία βασισμένη σε βιβλίο –αυτό του Joe Hill– η οποία επίσης γίνεται όλο και πιο παρανοϊκή όσο εκτυλίσσεται! Η σκοτεινή, υποβλητική ατμόσφαιρα της ταινίας και η εξαιρετική ερμηνεία του Radclliffe είναι τα μεγαλύτερα ατού της ταινίας, η οποία παντρεύει με πετυχημένο τρόπο τον τρόμο και την κωμωδία. Το σενάριο είναι σίγουρα αρκετά πρωτότυπο και σε κρατά ως το φινάλε, ειδικά με κάθε νέα αποκάλυψη. Παρόλα αυτά, προς το τέλος το χάνει λίγο και η γενική αίσθηση που σου αφήνει είναι ότι είδες κάτι καλό, που θα μπορούσε να είναι, όμως, πολύ καλύτερο. Δεν ξέρω τι είναι αυτό που της λείπει, αλλά δεν με ενθουσίασε όσο θα περίμενα.


SEPTIC MAN (2013)

Σκηνοθεσία: Jesse Thomas Cook
Σενάριο: Tony Burgess
Μουσική: Nate Kreiswirth
Ηθοποιοί: Jason David Brown, Molly Dunsworth, Robert Maillet
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★★☆☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ο Joe εργάζεται ως υπάλληλος καθαρισμού λυμάτων σε μια μικρή, βρετανική κωμόπολη. Όταν τα αποθέματα νερού της πόλης μολύνονται, οι κάτοικοι αναγκάζονται να την εκκενώσουν μέχρι να βρεθεί η αιτία της μόλυνσης. Ο Joe αναλαμβάνει να ερευνήσει το τοπικό εργοστάσιο διαχείρησης λυμάτων, αλλά καταλήγει παγιδευμένος από δύο μυστηριώδεις άντρες, μέσα σε μια δεξαμενή με απόβλητα. Καθώς κάθε προσπάθειά του να δραπευτεύσει στέφεται με αποτυχία, τα τοξικά απόβλητα αρχίζουν σιγά σιγά να τον μετατρέπουν σε ένα φρικαλεό, μεταλλαγμένο πλάσμα.

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, αν ο τίτλος σε έκανε να φαντάζεσαι κάποια ταινία με τον πιο σιχαμένο υπερήρωα του κόσμου, σε στυλ The Toxic Avenger, θ΄απογοητευτείς όπως απογοητεύτηκα κι εγώ! Η ταινία δίχασε, με κάποιους να τη θεωρούν πολύ περίεργη και εφευρετική και άλλους να τη θεωρούν το ίδιο σκατά με τα κυριολεκτικά σκατά που δείχνει σε όλη τη διάρκειά της! Ταυτίζομαι περισσότερο με τους δεύτερους. Δεν έχω πρόβλημα με περίεργες ταινίες, αλλά η συγκεκριμένη είναι σχεδόν ασυνάρτητη, αφού πολλά πράγματα στο σενάριο είτε δεν βγάζουν νόημα είτε δεν εξηγούνται καν! Επίσης, αν αηδιάζεις εύκολα, θα σε δυσκολέψει μάλλον!


COOTIES (2014)

Σκηνοθεσία: Jonathan Milott
Σενάριο: Leigh Whannell, Ian Brennan
Μουσική: Kreng
Ηθοποιοί: Elijah Wood, Alison Pill, Rainn Wilson, Jack McBryer κ.α.
Είδος: Horror Comedy
Αξιολόγηση: ★★★☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ο Clint, ένας εκκολαπτόμενος συγγραφέας τρόμου που ακόμη δεν έχει καταφέρει να εκδώσει βιβλίο, επιστρέφει στη γενέτειρά του για να καλύψει τη θέση ενός δασκάλου στο τοπικό δημοτικό σχολείο. Εκεί θα συναντηθεί ξανά με την παιδική του φίλη και κρυφό του έρωτα, Lucy, η οποία εργάζεται στο ίδιο σχολείο. Από την πρώτη μέρα, όμως, τα πράγματα πάνε στραβά, κυρίως όταν ένα κοριτσάκι, το οποίο έχει καταναλώσει μολυσμένες κοτομπουκιές κι έχει αρχίσει να έχει αλλόκοτα συμπτώματα, επιτίθεται σε έναν συμμαθητή της και τον δαγκώνει. Πολύ σύντομα, όλα τα παιδιά του σχολείου μετατρέπονται σε αιμοβόρα, επιθέτικα κτήνη και ένα μακελειό άνευ προηγουμένου αρχίζει να εκτυλίσσεται!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, αν μισείς τα παιδιά, με αυτή την ταινία θα τα μισήσεις ακόμη περισσότερο! Πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα παραλλαγή στο genre των ζόμπι –που θυμίζει λίγο μια πιο light, κωμική εκδοχή του 28 Days Later. Παρόλα αυτά, οι συγκεκριμένες ταινίες, όσες παραλλαγές και αν δοκιμάσουν, έχουν αρχίσει λίγο να κουράζουν και να αναμασούν τα ίδια κλισέ. Έχει κάμποσες σκηνές φρίκης –οι οποίες, μάλιστα, μοιάζουν πιο αλλόκοτες, αφού υπαίτιοι γι’ αυτές είναι ένα μάτσο ανήλικα– αλλά οι σκηνές αγωνίας και δράσης δεν έχουν τίποτα το καινούργιο να προσφέρουν. Καλούτσικη για να περάσεις την ώρα σου, αλλά αν ψάχνεις για κωμωδία τρόμου με ζόμπι, τότε το Zombieland έκανε καλύτερη δουλειά!


STUNG (2015)

Σκηνοθεσία: Benni Diez
Σενάριο: Adam Aresty
Μουσική: Mica Levi
Ηθοποιοί: Matt O’Leary, Jessica Cook, Lance Henriksen, Clifton Collins Jr. κ.α.
Είδος: Horror Comedy
Αξιολόγηση: ★★★☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Μια πλούσια ηλικιωμένη οργανώνει garden party στην απομονωμένη βίλα της, την οργάνωση του οποίου αναλαμβάνουν η Julia και ο Paul, οι οποίοι έχουν μια μικρή εταιρεία catering και προσπαθούν να αποκτήσουν επαφές με την αριστοκρατία. Το πάρτυ, όμως, θα διακοπεί απότομα όταν εμφανιστούν κάποιοι απρόσκλητοι επισκέπτες: ένα σμήνος από τεράστιες, δολοφονικές σφήκες που αρχίζουν να πετάγονται από το χώμα και να τρώνε τους καλεσμένους!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, η ταινία είναι από τις καλές «κακές» ταινίες, που είναι τόσο εξωφρενικές, που καταφέρνουν να σε ψυχαγωγήσουν μέχρι το τέλος! Διαθέτει καλοδουλεμένα ψηφιακά και πρακτικά εφέ, συμπαθητικούς χαρακτήρες (ως επί το πλείστον) και κάμποσες σκηνές φρίκης που θα ικανοποιήσουν τη δίψα σου για αίμα! Η πλοκή είναι σχετικά απλή, όπως συμβαίνει σε ανάλογες ταινίες, αλλά η δράση μπόλικη. Και έχει ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΣΦΗΚΕΣ! Τι άλλο θέλεις πια;

5 θρίλερ με σατανικά παιδιά!

 

vinieta_special
mainΚΑΝΕ ΠΑΙΔΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΚΑΚΟ!

Αυτή την Κυριακή είναι η Παγκόσμια Ημέρα Παιδιού – ευκαιρία, λοιπόν, να σου προτείνω πέντε ταινίες με κορυφαία κωλοπαίδια, που θα σε κάνουν να προγραμματίσεις εκτάκτως αγγειεκτομή!
Τα παιδιά έχουν πολύ συχνά την τιμητική τους στις ταινίες τρόμου –ειδικά όταν πρόκειται για ιστορίες που περιλαμβάνουν στοιχειώματα, δαίμονες και άλλες υπερφυσικές απειλές. Είναι τα πιο εύκολα θύματα και ο πιο σίγουρος τρόπος να συγκινήσουν τους θεατές, διότι ποιος θέλει να δει ένα αθώο, τροφαντό πλάσμα με ροδαλά μάγουλα να υποφέρει ή να καταλήγει δαιμονισμένο και να περπατά στα ταβάνια, περιστρέφοντας το κεφάλι του σαν κουκουβάγια; Υπάρχουν και κάποιες άλλες περιπτώσεις ταινιών, όμως, όπου τα παιδιά λανσάρονται –αντί για αθώα θύματα- ως οι κεντρικοί κακοί, είτε επειδή αποτελούν ενσάρκωση του Οξαποδώ, είτε επειδή είναι κοινωνιοπαθή από την κούνια τους, είτε απλώς επειδή κάτι τα μεταβάλλει. Αν δεν είσαι ήδη γονιός θα το σκεφτείς καλά πριν πετάξεις τα προφυλακτικά και αν είσαι ήδη… τότε φρόντισε να τα έχεις πάντα καλά με τα παιδιά σου, διότι ποτέ δεν ξέρεις ποιο από αυτά περνάει τον ελεύθερο χρόνο του σκάβοντας τον τάφο σου στο γειτονικό δασάκι!


THE GOOD SON (1993)good-son

Σκηνοθεσία: Joseph Ruben
Σενάριο: Ian McEwan
Μουσική: Elmer Bernstein
Ηθοποιοί: Macaulay Culkin, Elijah Wood, Wendy Crewson κ.α.
Είδος: Psychological Thriller
Αξιολόγηση: ★★
★

☆☆


 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Μετά το θάνατο της μητέρας του, ο μικρός Mark πηγαίνει να μείνει προσωρινά με την οικογένεια των θείων του, καθώς ο πατέρας του πρέπει να λείψει σε επαγγελματικό ταξίδι. Εκεί θα γνωριστεί με τα δυο ξαδέλφια του, την Connie και τον σχεδόν συνομήλικό του, Henry. Στην αρχή όλα δείχνουν φυσιολογικά, καθώς όμως οι μέρες περνούν, ο Mark συνειδητοποιεί ότι κάτι δεν πάει και τόσο καλά με τον ξάδελφό του, ο οποίος δείχνει να έχει μια αφύσικη εμμονή με την έννοια του θανάτου και επιδεικνύει όλο και πιο αντικοινωνική συμπεριφορά…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, αν ήσουν από εκείνους που ανέκαθεν αντιπαθούσαν τον Macaulay Culkin, με αυτή την ταινία θα τον μισήσεις! Αλλά αυτό θα συμβεί μόνο επειδή είναι αρκετά πειστικός στον ρόλο του ανήλικου κοινωνιοπαθή. Η ταινία έχει αρκετές στιγμές έντασης και αγωνίας και -αν και έφαγε θάψιμο από τους κριτικούς, οι οποίοι την έκριναν ακατάλληλη για παιδιά (duh! Θρίλερ είναι!)- τα πήγε καλά στο box office. Μεταξύ μας, πέρα από το τέλος, το οποίο μου φαινόταν πάντα υπερβολικό για λόγους που δεν μπορώ να γράψω χωρίς να κάνω σπόιλερ, η ταινία είναι αξιοπρεπέστατη.


untitledJOSHUA aka THE DEVIL’S CHILD (2007)

Σκηνοθεσία: George Ratliff
Σενάριο: George Ratliff, David Gilbert
Μουσική: Nico Muhly
Ηθοποιοί: Sam Rockwell, Vera Farmiga, Jacob Kogan κ.α.
Είδος: Psychological Thriller
Αξιολόγηση: ★
★
★
☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ο Brad και η Abby μένουν στη Νέα Υόρκη με τα δύο παιδιά τους, τον 9χρονο Joshua και τη νεογέννητη αδελφή του. Ο Joshua είναι ένα παιδί-θαύμα, με μεγάλη ευφυία και κλίση στο πιάνο, που δείχνει πάντα αποτραβηγμένος από το περιβάλλον του, κυρίως μετά τη γέννηση της αδελφής του. Καθώς οι μέρες μετά τον ερχομό του νεογέννητου στο σπίτι περνούν, το κλίμα αρχίζει να γίνεται όλο και πιο βαρύ, καθώς από τη μία η Abby δείχνει συνεχώς εξουθενωμένη και βρίσκεται στα όρια της νευρικής κατάρρευσης, ενώ από την άλλη η συμπεριφορά του Joshua αρχίζει να γίνεται όλο και πιο περίεργη, σχεδόν στα όρια της κοινωνιοπάθειας…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, η ταινία είναι για γερά νεύρα, κυρίως από ψυχολογικής πλευράς, καθώς βασίζεται περισσότερο στο σασπένς. Αν και πρόκειται για ένα απλό, σχεδόν μηχανικό σενάριο που ακολουθεί τους κανόνες του είδους, η παρουσία του Kogan στον κεντρικό ρόλο κάνει την ταινία να ξεχωρίζει, καθώς ο μικρός προκαλεί μπόλικες ανατριχίλες με το βλέμμα του και μόνο. Για την ακρίβεια, αν οι creepy παιδικοί χαρακτήρες του κινηματογράφου είχαν εκλογές, ο Joshua παίζει να έβγαινε και Πρόεδρος του σωματείου τους! Έτσι, αν και ξέρεις τι να περιμένεις πάνω-κάτω, τουλάχιστον δεν πρόκειται να βαρεθείς ή να μείνεις ανικανοποίητος.


THE CHILDREN (2008)children

Σκηνοθεσία: Tom Shankland
Σενάριο: Tom Shankland, Paul Andrew Williams
Μουσική: Stephen Hilton
Ηθοποιοί: Eva Birthistle, Hannah Tointon κ.α.
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★
★
★
☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Η Casey -μια τυπική έφηβη με ξινισμένη μούρη, που μισεί τον κόσμο- ταξιδεύει με την μητέρα της, τον πατριό της και τα δύο μικρότερα, ετεροθαλή αδέλφια της, με προορισμό το απονωμένο σπίτι των θείων τους, ώστε να περάσουν μαζί τις διακοπές της Πρωτοχρονιάς. Εκεί, στην παρέα των παιδιών θα προστεθούν και τα δύο ανήλικα ξαδέλφια τους. Με το που φτάνουν, ο Paulie, ο μικρός αδελφός της Casey, κάνει εμετό και παρουσιάζει αλλόκοτη συμπεριφορά, αλλά όλοι θεωρούν πως έχει ζαλιστεί από το ταξίδι. Σταδιακά, όμως, και τα υπόλοιπα παιδιά αρχίζουν να παρουσιάζουν παρόμοια συμπτώματα με εκείνον, πράγμα που φαίνεται να μην παρατηρεί κανείς άλλος, εκτός από την Casey. Καθώς, η κατάστασή τους χειροτερεύει σταδιακά, θα αποδειχθεί ότι δεν πρόκειται για μια τυπική ίωση…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε η ταινία θα σε κάνει υπέρμαχο της αντισύλληψης! Πρόκειται για βρετανική παραγωγή που, αν κι έχει τα θεματάκια της -κυρίως όσον αφορά τις αντιδράσεις και την ανάπτυξη των χαρακτήρων- παρόλα αυτά ξεφεύγει από τα συνηθισμένα. Οι σκηνές βίας είναι αρκετές, αν και σε αρκετά σημεία είναι πιο στυλιζαρισμένες ή «καμουφλαρισμένες». Φαίνονται, όμως, ακόμη πιο σκληρές, αφού ως επίκεντρο κάθε μακελειού έχουμε πάντα παιδιά, είτε ως θύτες είτε ως θύματα –κάτι που δεν βλέπουμε τόσο συχνά σε ταινίες τρόμου. Σίγουρα καθηλωτική και ακόμη και αν δεν εξηγείται τόσο για ποιο λόγο συμβαίνει ό,τι συμβαίνει, αυτό δεν θα σε ενοχλήσει ιδιαίτερα, αφού μπορείς άνετα να ενώσεις τα κομμάτια και να το υποθέσεις μόνος σου (ειδικά αν έχεις δει αρκετές παρόμοιες ταινίες).


orphanORPHAN (2009)

Σκηνοθεσία: Jaume Collet-Serra
Σενάριο: David Leslie Johnson
Μουσική: John Ottman
Ηθοποιοί: Vera Farmiga, Peter Sarsgaard, Isabelle Fuhrman κ.α.
Είδος: Psychological Thriller
Αξιολόγηση: ★
★
★
☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ο γάμος της Kate και του John περνά κρίση και φτάνει στα όρια της κατάρρευσης όταν το τρίτο τους παιδί γεννιέται νεκρό. Στην προσπάθειά τους να ορθοποδήσουν παίρνουν την απόφαση να υιοθετήσουν ένα παιδί από το τοπικό ορφανοτροφείο. Την καρδιά τους κλέβει από την πρώτη στιγμή η 9χρονη Esther, ένα κοριτσάκι με καταγωγή από τη Ρωσία, που δείχνει απομονωμένο από τα υπόλοιπα παιδιά. Το ζευγάρι δέχεται την Esther στην οικογένειά του, η οποία περιλαμβάνει τη μικρή Max -η οποία αποδέχεται αμέσως τη νέα της αδελφή- και τον Daniel, ο οποίος δείχνει πιο καχύποπτος απέναντί της. Όσο περνά ο καιρός, όμως, η Kate αρχίζει να ανησυχεί πως κάτι δεν πάει καλά με τη μικρή Esther, αλλά κανείς δεν μπορεί να υποψιαστεί το μυστικό που κρύβει…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε η ταινία είναι αρκετά σκοτεινή, ανατριχιαστική και αναπάντεχα ανατρεπτική. Παρόλα αυτά, παρά τις σκηνές τρόμου και τις ανατροπές, δεν καταφέρνει κι αυτή να ξεστρατίσει τόσο από το μονοπάτι που έχουν βαδίσει παρόμοιες ταινίες, αφού η ανάπτυξη της πλοκής ακολουθεί κατά γράμμα τους κανόνες του είδους. Για ακόμα μια φορά, όμως, ο κεντρικός χαρακτήρας έχει αποδοθεί άψογα, αφού η μικρή Fuhrman κάνει πολύ καλή δουλειά, για την οποία απέσπασε επαίνους από τους πάντες –ακόμη και τους κριτικούς που θάψανε την ταινία.


CASE 39 (2009)case39

Σκηνοθεσία: Christian Alvart
Σενάριο: Ray Wright
Μουσική: Michl Britsch
Ηθοποιοί: Renée Zellweger, Jodelle Ferland, Ian McShane κ.α.
Είδος: Psychological Horror
Αξιολόγηση: ★
★
☆☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Η Emily είναι κοινωνική λειτουργός, στην οποία ανατίθεται να ερευνήσει την οικογενειακή κατάσταση της 10χρονης Lillith. Η Emily υποψιάζεται ότι οι γονείς της Lillith την κακομεταχειρίζονται και οι υποψίες της επιβεβαιώνονται όταν προσπαθούν να δολοφονήσουν την κόρη τους, την οποία γλιτώνουν την τελευταία στιγμή η Emily και ένας επιθεωρητής της αστυνομίας. Όταν η Lillith παρακαλεί την Emily να μην την αφήσει σε ίδρυμα για κακοποιημένα παιδιά, εκείνη αποφασίζει να την πάρει στο σπίτι της και να τη φροντίσει η ίδια μέχρι να βρεθεί η κατάλληλη ανάδοχη οικογένεια. Με το που θα μετακομίσει μαζί της, όμως, διάφορα περίεργα γεγονότα αρχίζουν να συμβαίνουν γύρω από την Emily, η οποία θα συνειδητοποιήσει τελικά ότι τα πράγματα δεν ήταν ακριβώς όπως φαίνονταν εξ’ αρχής…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, καλό για να περάσεις την ώρα σου, αλλά δυστυχώς πάσχει κι αυτό από μια οξεία κρίση κλισεδίτιδας. Αν κι έχει φροντισμένη σκηνοθεσία, παρόλα αυτά δεν κάνει έστω μια προσπάθεια να ξεφύγει από τον συρμό. Ξέρεις από την αρχή τι θα δεις, προβλέπεις σε κάθε σκηνή τι πρόκειται να συμβεί και καταλήγει απλώς μια διασκεδαστική ταινία για να περάσεις την ώρα σου, την πλοκή της οποία θα έχεις ξεχάσει σίγουρα μια βδομάδα αργότερα (όπως συνέβη με μένα, που χρειάστηκε να την ξαναδιαβάσω στο ίντερνετ για να φρεσκάρω τη μνήμη μου!)

5 ανεξάρτητα θρίλερ που τα σπάνε!

Vinieta_Special

MAINLESS IS MORE!
Έχω ξαναγράψει τη γνώμη μου για τις ανεξάρτητες παραγωγές. Θεωρώ ότι ακόμη και χωρίς τις πλάτες ενός μεγάλου στούντιο, μιας δικτυωμένης εταιρείας διανομής, μερικών επενδυτών με βαθιές τσέπες και κάμποσων ηχηρών ονομάτων στο καστ, μπορεί κάλλιστα κάποιος να μεγαλουργήσει -και έχω παρουσιάσει αρκετές φορές indie ταινίες που το αποδεικνύουν αυτό. Σήμερα, λοιπόν, σου έχω μαζεμένες πέντε από τις καλύτερες (όσον αφορά την πρωτοτυπία του σεναρίου και τις ερμηνείες, τουλάχιστον) ανεξάρτητες ταινίες της τελευταίας πενταετίας -φρέσκο πράμα, σπαρταράει! Να υπενθυμίσω, φυσικά, για ακόμη μία φορά ότι το γούστο είναι υποκειμενική υπόθεση και το ότι ενθουσιάστηκα εγώ με αυτές δεν σημαίνει απαραιτήτως ότι θα ενθουσιαστείς κι εσύ το ίδιο. Αλλά αυτό είναι το υπέροχο πράγμα με τον πλανήτη μας: είναι γεμάτος από τόσο διαφορετικούς ανθρώπους -με άλλες προτιμήσεις και αρέσκειες ο καθένας- που όλοι μαζί συνθέτουν ένα όμορφο, πολύχρωμο παζλ και ΑΝ ΔΕΝ ΣΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ ΟΙ ΤΑΙΝΙΕΣ ΠΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΩ ΣΗΜΕΡΑ, ΤΟΤΕ ΕΙΣΑΙ ΕΝΑΣ ΚΑΚΟΓΟΥΣΤΟΣ ΚΑΡΑΒΛΑΧΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΙΔΕΑ ΑΠΟ ΣΙΝΕΜΑ!


YOU’RE NEXT (2011)NEXT

Σκηνοθεσία: Adam Wingard
Σενάριο: Simon Barrett
Μουσική: Jasper Justice Lee, Kyle McKinnon
Ηθοποιοί: Sharni Vinson, Nicholas Tucci, Wendy Glenn κ.α.
Είδος: Slasher
Αξιολόγηση: ★★★★★

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Η Erin συνοδεύει τον φίλο της σε ένα οικογενειακό δείπνο στο εξοχικό σπίτι των γονιών του στο Μιζούρι, όπου είναι μαζεμένο και το υπόλοιπο σόι. Όπως είναι αναμενόμενο, το δείπνο εξελίσσεται ακριβώς όπως όλες οι οικογενειακές εκδηλώσεις όπου είναι μαζεμένοι κάμποσοι συγγενείς που δεν χωνεύουν ο ένας τον άλλο: όλοι αρχίζουν να σκοτώνονται μεταξύ τους. Η κυριότερη διαφορά αυτή τη φορά, όμως, είναι ότι κάποια μέλη της οικογένειας αρχίζουν να σκοτώνονται και στην κυριολεξία, αφού μια ομάδα αγνώστων με μάσκες ζώων τους επιτίθενται. Κανείς δεν γνωρίζει το κίνητρο των μανιακών, αλλά οι προθέσεις τους γίνονται αρκετά ξεκάθαρες από την αρχή: σκοπεύουν να τους ξεκάνουν όλους έναν-έναν, με τη σειρά!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, η ταινία τα σπάει! Συνδυάζοντας άψογα στοιχεία από home invasion, slasher, μαύρη κωμωδία και ολίγον τι από torture porn, το δίδυμο σεναριογράφου-σκηνοθέτη δημιουργεί μια ταινία που σε κρατάει σε εγρήγορση από την αρχή ως το τέλος, καταφέρνοντας όχι μόνο να αποφύγει (όσο μπορεί) τα κλισέ, αλλά και να δώσει μια λογική –και σχετικά ικανοποιητική- εξήγηση για όσα συμβαίνουν, αντί να καταφύγει στο κλασικό: «ε, διάφοροι τρελοί σκοτώνουν επειδή έτσι». Το You’re Next έχει δράση, αγωνία, μπόλικες δόσεις μαύρου χιούμορ και αρκετές αιματηρές σκηνές για να ικανοποιήσουν όλα τα γούστα!


BANSHEEBANSHEE CHAPTER (2013)

Σκηνοθεσία: Blair Erickson
Σενάριο: Blair Erickson
Μουσική: Andreas Weidinger
Ηθοποιοί: Ted Levine, Katia Winter, Michael McMillian
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★★★★☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Μια ρεπόρτερ αναζητεί έναν παλιό συμφοιτητή της, ο οποίος εξαφανίστηκε μυστηριωδώς κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων ενός ντοκιμαντέρ γύρω από το Project MKUltra -το μυστικό πείραμα ελέγχου του μυαλού που διεξήγαγε η CIA κατά τον Ψυχρό Πόλεμο. Τα ίχνη της θα την οδηγήσουν σε έναν εκκεντρικό συγγραφέα που δείχνει να ξέρει αρκετά για το πείραμα, αλλά και για το φαρμακευτικό σκεύασμα που χρησιμοποιούσαν οι επιστήμονες της CIA στους εθελοντές πάνω στους οποίους πειραματίζονταν. Μόνο που στο κατόπι της βρίσκεται κάτι τρομακτικό, το οποίο δείχνει αποφασισμένο να κρατήσει όλη την ιστορία καλά καλυμμένη…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, η ταινία (ξανά) τα σπάει! Πραγματικά, πρόκειται για μια από τις πιο περίεργες, αλλόκοτες και σκιαχτικές ταινίες που έχω δει, σε σημείο να με διακατέχει μια έντονη αίσθηση ανατριχίλας καθ’ όλη τη διάρκεια της προβολής. Ενώ η ιστορία πραγματεύεται θέματα που έχουμε ξαναδεί λίγο ή πολύ σε άλλα θρίλερ, ο τρόπος που τα συνδυάζει και τα αναπτύσσει είναι τόσο πρωτότυπος και φρέσκος, που δεν υπάρχει περίπτωση να μαντέψεις από μόνος σου πού θα καταλήξει το σενάριο –αυτό, μαζί με τις ερμηνείες των πρωταγωνιστών, είναι και τα μεγαλύτερα ατού της ταινίας.


OPEN WINDOWS (2014)OPEN

Σκηνοθεσία: Nacho Vigalondo
Σενάριο: Nacho Vigalondo
Μουσική: Jorge Magaz
Ηθοποιοί: Elijah Wood, Sasha Grey, Neil Maskell
Είδος: Techno-thriller
Αξιολόγηση: ★★★★☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ο Nick κερδίζει έναν online διαγωνισμό και το βραβείο του είναι η ευκαιρία να γνωρίσει από κοντά την Jill Goddard, την αγαπημένη του ηθοποιό. Απογοητεύεται, όμως, όταν ο μάνατζερ της ηθοποιού τον ενημερώνει ότι ο διαγωνισμός έχει ακυρωθεί από την ίδια. Για να επανορθώσει, ο μάνατζερ στέλνει στον Nick έναν σύνδεσμο που του επιτρέπει να παρακολουθήσει ζωντανά την Jill μέσω του κινητού της, εν αγνοία της. Εκείνος συμφωνεί απρόθυμα, αλλά καθώς εξελίσσεται η βραδιά, τα πράγματα παίρνουν τελείως διαφορετική τροπή και σύντομα βρίσκεται μπλεγμένος σε μια περίτεχνη πλεκτάνη.

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, η ταινία (πάλι) τα σπάει! Ο Wood έχει αρχίσει να εμφανίζεται σε διάφορα περίεργα θριλεράκια τα τελευταία χρόνια και αυτό είναι, σαφέστατα, το πιο πρωτότυπο απ’ όλα. Η σκηνοθεσία πρέπει να ήταν ένας άθλος, καθώς όλη η ταινία παρουσιάζεται μέσα από αναρίθμητα παράθυρα υπολογιστή, οθόνες, κινητά και κάμερες ασφαλείας. Σε αντίθεση με άλλες ταινίες με παρόμοιο στυλ, όμως, το Open Windows δεν είναι καθόλου στατικό. Διαθέτει αρκετές σκηνές δράσης, ενώ το σενάριο είναι γεμάτο απανωτές ανατροπές και σχεδόν αγγίζει τα όρια της παράνοιας. Το σίγουρο είναι ότι δεν θα βαρεθείς! Ενώ η ταινία κριτικάρει με έξυπνο τρόπο τη σύγχρονη κουλτούρα του ίντερνετ, το μεγαλύτερο αρνητικό σημείο είναι ότι η πλοκή γίνεται κάπως δύσκολη να την ακολουθήσεις σε ορισμένα σημεία, ειδικά όταν αρχίζει το τεχνολογικό μπλα-μπλα και δεν έχεις ιδέα τι συμβαίνει!


MARROWDIGGING UP THE MARROW (2014)

Σκηνοθεσία: Adam Green
Σενάριο: Adam Green
Μουσική: Bear McCreary
Ηθοποιοί: Ray Wise, Adam Green
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★★★★☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ο σκηνοθέτης Adam Green ξεκινά να δουλεύει πάνω σε ένα ντοκιμαντέρ με θέμα τα τέρατα, με αφορμή μια σειρά από σκίτσα που πέφτει στα χέρια του. Όταν έρχεται σε επαφή μαζί του ο William Decker, ένας πρώην αστυνομικός που ισχυρίζεται ότι αυτά τα τέρατα είναι αληθινά και γνωρίζει πού κρύβονται, ο Green αποφασίζει να διαμορφώσει το ντοκιμαντέρ του, ώστε να περιστρέφεται γύρω από αυτόν. Παρά τις αντιρρήσεις και τον σκεπτικισμό των συνεργατών του, ο σκηνοθέτης ακολουθεί τον Decker σε ένα δάσος, όπου υποτίθεται ότι κάνουν την εμφάνισή τους τα πλάσματα αυτά. Το αν πρόκειται απλώς για το παραλήρημα ενός φαντασιόπληκτου ή όχι θα το διαπιστώσουν μόνοι τους…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, η ταινία (ακόμη μία φορά) τα σπάει! Διαθέτει έξυπνο σενάριο και είναι σκηνοθετημένη ως ντοκιμαντέρ με κάμποσα meta στοιχεία, όπως την παρουσία του ίδιου του σκηνοθέτη και των συνεργατών του ως fictionalized εκδόσεις των εαυτών τους, κάμποσες αναφορές στα προηγούμενο έργα τους, αλλά και μπόλικα cameos από γνωστούς δημιουργούς τρόμου. Παρότι αργεί λίγο να μπει στο ψητό και δεν δείχνει τόσα τέρατα όσα θα ήθελα εγώ να δω για να χορτάσω, πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα και ανατριχιαστική, ενίοτε, παραλλαγή στο είδος του found footage. Πάσχει λίγο όσον αφορά τον ρυθμό, αλλά οι ερμηνείες είναι αρκετά καλές και πειστικές και έχει και αρκετές δόσεις χιούμορ –ακολουθώντας τα ίχνη των προηγούμενων φιλμ του Green.


CIRCLE (2015)CIRCLE

Σκηνοθεσία: Aaron Hann, Mario Miscione
Σενάριο: Aaron Hann, Mario Miscione
Μουσική: Justin Marshall Elias
Ηθοποιοί: Carter Jenkins, Lawrence Kao, Julie Benz, Allegra Masters κ.α.
Είδος: Psychological Thriller
Αξιολόγηση: ★★★★★

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Πενήντα άγνωστοι ξυπνούν μέσα σε ένα σκοτεινό δωμάτιο, παραταγμένοι σε δύο ομόκεντρους κύκλους, γύρω από μια μυστηριώδη συσκευή. Κανείς τους δεν θυμάται πώς βρέθηκε εκεί, ούτε γνωρίζει τον λόγο για τον οποίο απήχθη και όποιος προσπαθήσει να φύγει από τον κύκλο ή να έρθει σε επαφή με κάποιον από τους υπόλοιπους συγκρατούμενούς του, βρίσκει ακαριαίο θάνατο από την περίεργη συσκευή. Το εφιαλτικότερο, όμως, είναι ότι ανά τακτά χρονικά διαστήματα, η συσκευή σκοτώνει τυχαία και άλλο ένα άτομο και κανείς δεν μπορεί να τη σταματήσει. Πολύ σύντομα, όμως, θα ανακαλύψουν κάτι που θα αλλάξει τα δεδομένα: ότι μπορούν να αποφασίσουν όλοι μαζί ποιος θα είναι ο επόμενος που θα πεθάνει!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, πάμε όλοι μαζί: η ταινία τα σπάει! Το Circle είναι ένα καθαρά ψυχολογικό θρίλερ, εμπνευσμένο από το 12 Angry Men του 1957, που θυμίζει λίγο σε ύφος το Twilight Zone (και πολύ το παιχνίδι καρτών «Πέφτει η Νύχτα στο Παλέρμο»!) Παρότι πρόκειται μια μια τελείως στατική ταινία, ο τρόπος που χτίζεται και διατηρείται το σασπένς από την αρχή μέχρι το ανατρεπτικό τέλος είναι πραγματικά αριστουργηματικός! Παράλληλα, θα σε βάλει σε πολλές σκέψεις, καθώς το σενάριο ξεγυμνώνει με συνοπτικές διαδικασίες, μέσα σε μιάμιση ώρα, την ανθρώπινη φύση. Αγγίζει με εξαιρετικό τρόπο πολιτικά, κοινωνικά, ανθρωπολογικά και ψυχολογικά θέματα μέσα από τους χαρακτήρες του, οι οποίοι έχουν ως επίκεντρο ένα και μόνο στόχο: την επιβίωση. Θα πιάσεις πολλές φορές τον εαυτό σου να συμπάσχει με κάποιους χαρακτήρες, να μισεί ή να συμπαθεί κάποιους και να διαφωνεί ή να συμφωνεί με τα επιχειρήματα που θα χρησιμοποιήσουν στον αγώνα τους να επιζήσουν. Και, φυσικά, θα δεις και τον εαυτό σου σε κάποιον από αυτούς. Σε ποιον από όλους, εξαρτάται από το πόσο ειλικρινής είσαι με τον εαυτό σου και τις ιδεολογίες σου!

Maniac: Μη σε ξεγελά το αγγελικό του πρόσωπο…

10smaniac-posterΣκηνοθεσία: Franck Khalfoun
Σενάριο: Alexandre Aja, Grégory Levasseur
Μουσική: Rob
Ηθοποιοί: Elijah Wood, Nora Arnezeder, Genevieve Alexandra κ.α.
Είδος: Slasher, Psychological Thriller
Αξιολόγηση: ★
★★★★

ΤΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα ★★★★
☆
Φρίκη: ★★★★★
Τρόμος:
Αγωνία: ★★★★★

MANIAC (2012)
Γι΄ απόψε έχω αρκετά σκληρή ταινιούλα, με μια από τις πιο αθώες, αγγελικά πλασμένες και γούτσου-γούτσου φάτσες που έχουν περάσει ποτέ από τον κινηματογράφο. Μιλώ, φυσικά, για τον Elijah Wood, που αποφάσισε ότι ήρθε οριστικά η στιγμή να σταματήσουν όλοι να τον βλέπουν και να σκέφτονται το άκακο, κακομοίρικο χόμπιτ που υποδύθηκε στον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών. Ετοιμάσου να γνωρίσεις τον Φρόντο από την ανάποδη, τρομολάγνε μου!

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ο Frank, ένας προβληματικός άντρας με δολοφονικές παρορμήσεις, οι οποίες χειροτέρεψαν από τον πρόσφατο χαμό της μητέρας του, καταδιώκει και δολοφονεί με άγριο τρόπο άγνωστες γυναίκες, σκορπώντας τον τρόμο στην πόλη. Όποτε δεν περνά την ώρα του σφάζοντας, αναπαλαιώνει παλιές κούκλες βιτρίνας, με τις οποίες, όμως, έχει έναν πολύ περίεργο δεσμό. Όταν γνωρίζεται με την Anna, μια νεαρή φωτογράφο που εντυπωσιάζεται από τη δουλειά του, αποφασίζει να συνεργαστεί μαζί της σε μια έκθεσή της. Καθώς η γνωριμία τους εξελίσσεται, η ερωτική έλξη που νιώθει προς εκείνη θα τον φέρει αντιμέτωπο με τα δολοφονικά του ένστικτα…

Η ταινία αποτελεί remake της ομότιτλης ταινίας του 1980 και το σενάριο έχει βασιστεί σε αυτό του C. A. Rosenberg, από το πρωτότυπο φιλμ. Αρκετοί υποστηρίζουν ότι η ταινία είναι ανώτερη του πρωτότυπου, αλλά μια και δεν έχω καταφέρει ακόμη να το βρω εκείνο, δεν έχω προσωπική άποψη! Πάντως δεν μου φαίνεται και απίστευτο -αρκετά από τα παλιά θρίλερ ήταν ολίγον τι κοκογυρισμένες, κακόγουστες μπαρούφες που προκαλούν πλέον μόνο γέλιο!

Το μεγαλύτερο ατού της ταινίας είναι, σαφέστατα, η υποβλητική σκηνοθεσία της, η οποία χρησιμοποιεί την τεχνική POV (Point Of View). Ολόκληρο το φιλμ, δηλαδή, είναι γυρισμένο από την οπτική γωνία του δολοφόνου, με το πρόσωπό του να εμφανίζεται κυρίως μόνο σε αντανακλάσεις. Αυτή η τεχνική, φυσικά, παρουσιάζει αρκετές προκλήσεις και δυσκολίες. Σε αρκετές σκηνές, για παράδειγμα, ο Elijah Wood δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει και τα δύο του χέρια μπροστά από την ογκώδη κάμερα, οπότε επιστρατεύθηκε… σωσίας που χρησιμοποιούσε το ένα του χέρι παράλληλα με το ένα του πρωταγωνιστή! Επίσης, το μεγαλύτερο ποσοστό των διαλόγων του Wood προέκυψε από πρόσθετη ηχογράφηση, μετά το γύρισμα.

Η σκηνοθεσία και η φωτογραφία δημιουργούν μια υποβλητική, σχεδόν σαγηνευτική ατμόσφαιρα και ο τρόπος που βλέπεις τα πάντα μέσα από τα μάτια του δολοφόνου σε κάνει σχεδόν μέτοχο των γεγονότων. Ίσως λίγο υπερβολικά, καθώς κατά την προβολή της στους κινηματογράφους, σημειώθηκαν κάμποσα κρούσματα λιποθυμιών και εμετού, πράγμα το οποίο ενθουσίασε τον σκηνοθέτη, που το εξέλαβε ως κοπλιμέντο! Η ταινία απέσπασε αντικρουόμενες κριτικές, αλλά όσοι τάχθηκαν με το μέρος της, την αποθέωσαν κι έκαναν και τρεις τούμπες στον αέρα. Ομολογώ ότι προσπάθησα να σκεφτώ κάτι αρνητικό, αλλά δεν βρήκα κάτι για το οποίο ν’ άξιζε να αφαιρέσω έστω και ένα αστέρι από τη βαθμολογία μου! Η ταινία είναι ατμοσφαιρική, καθηλωτική, σκοτεινή, βίαιη και πολύ πολύ στυλάτη!

Το κερασάκι στην τούρτα είναι η, ομολογουμένως, εξαιρετική μουσική επένδυση της ταινίας, η οποία ανήκει στον Γάλλο συνθέτη Rob. Η μουσική απογειώνει την ταινία και δικαίως απέσπασε διθυραμβικές κριτικές, με αρκετούς να τη συγκρίνουν με τη μουσική του Drive ή του A Clockwork Orange.

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, δες την, αλλά να είσαι απολύτως προετοιμασμένος για βαθιά βουτιά στη διαταραγμένη ψυχοσύνθεση του ήρωα!


GEEKY TRIVIA
Ο σκηνοθέτης, Franck Khalfoun, ξεκίνησε την καριέρα του στη Γαλλία ως… χορευτής go-go! Στα εικοσιφεύγα του αποφάσισε να κάνει αλλαγή πλεύσης και μετακόμισε στο Λος Άντζελες για ν’ ασχοληθεί με το θέατρο και τη σκηνοθεσία. Έχει στο ενεργητικό του ακόμη ένα θρίλερ με διαταραγμένο πρωταγωνιστή, το P2, με το οποίο θα ασχοληθούμε στο μέλλον.


ΜΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ
Η ταινία αποτελεί, όπως προειπώθηκε, remake.

  • Maniac (1980)
    Ο Frank είναι ένας μεσήλικας που εκτελεί χρέη σπιτονοικοκύρη σε ένα κτιριακό συγκρότημα της Νέας Υόρκης. Αυτό που δεν γνωρίζουν οι νοικάρηδες, όμως, είναι ότι πάσχει από σχιζοφρένεια και τα βράδια καταδιώκει και δολοφονεί άγρια γυναίκες.
    Η πρωτότυπη ταινία ήταν πολύ πιο βίαιη και σκληρή, πράγμα για το οποίο επικρίθηκε πάρα πολύ στην εποχή της.

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Τίποτε στον ορίζοντα…

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:
MA1 MA2 MA5

The Faculty: Αυτή η κατάληψη θ’ αφήσει εποχή!

90sThe-Faculty posterΣκηνοθεσία: Robert Rodriguez
Σενάριο: Kevin Williamson
Μουσική: Marco Beltrami
Ηθοποιοί: Josh Hartnett, Elijah Wood, Clea DuVall, Famke Janssen κ.α.
Είδος: Science Fiction Horror
Αξιολόγηση: ★★
★

☆☆

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★★
★

☆☆
Φρίκη: ★★
★

★☆
Τρόμος: ★★
★

★☆
Αγωνία: ★★
★

★☆

THE FACULTY (1998)
Ξεκίνησαν πάλι τα σχολεία, οπότε λέω να μπω κι εγώ στο κλίμα και να παρουσιάσω σχολικό θριλεράκι σήμερα –όχι ότι το ίδιο το σχολείο δεν αποτελούσε θρίλερ από μόνο του γι’ αρκετούς από εμάς! Η σημερινή ταινία αποπνέει αέρα 90s. Το ύφος της, οι πρωταγωνιστές, η ιστορία, όλα σε μεταφέρουν σε μια εποχή που τα θρίλερ ήταν λίγο-πολύ φασόν κατάσταση και πατούσαν στην ίδια συνταγή. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι κακή ή βαρετή –αντιθέτως, θα σε κρατήσει μέχρι το τέλος.

TI MAΣ ΛΕΣ;
Το γυμνάσιο του Herrington είναι ένα σχολείο όπως όλα. Έχει την ομάδα ράγκμπι του, τις κλασικές, σκύλες μαζορέτες που αποφασίζουν ποιος είναι cool και ποιος όχι, τη μονόχνωτη, «περίεργη» μαθήτρια με τα μαύρα που όλοι αποκαλούν λεσβία, το «κακό» παιδί που πουλάει ναρκωτικά και το φυτό που είναι ερωτευμένο κρυφά με την πιο δημοφιλή σκύλα του σχολείου. Αυτό στο οποίο διαφέρει από τα υπόλοιπα σχολεία, είναι ότι οι καθηγητές του έχουν καταληφθεί από εξωγήινους που προσπαθούν ν’ αφομοιώσουν ολόκληρο τον πληθυσμό της μικρής πόλης. Και αυτός είναι ένας καλός λόγος για να βάλουν στην άκρη τις διαφορές τους και να συνεργαστούν οι μοναδικοί μαθητές που συνειδητοποιούν τι συμβαίνει…

Η ταινία, λοιπόν, ακολουθεί την κλασική συνταγή που ακολουθούσαν αρκετά θρίλερ της δεκαετίας εκείνης –ειδικά μετά την αναβίωση του είδους, χάρη στο Scream: νέοι ηθοποιοί (αρκετά νέοι ώστε να μπορούν να περάσουν για έφηβοι), το σχολείο μιας μικρής πόλης για background, διαφορετικοί χαρακτήρες που καλούνται να δέσουν μεταξύ τους και ένας μυστηριώδης «κακός» που δεν γνωρίζεις από την αρχή ποιος είναι. Θυμίζει, παρόλα αυτά, περισσότερο ένα πιο μοντέρνο πάντρεμα ανάμεσα στο Invasion of the Body Snatchers και το The Thing, με ολίγον από school drama και teen romance –άλλο απαραίτητο συστατικό σε τέτοιες συνταγές!

Πολλά ηχηρά ονόματα ένωσαν τις δυνάμεις τους σε αυτό το θρίλερ, ξεκινώντας από τον σεναριογράφο -που είχε ήδη χτυπήσει φλέβα χρυσού με τα δύο πρώτα Scream– και τον σκηνοθέτη που είχε αφήσει το στίγμα του με ταινίες όπως το Desperado και το From Dusk Till Dawn (και μετά έπαθε προσωρινή μαλάκυνση και γύρισε τρία Spy Kids!) Παρά το super cast και τους επιτυχημένους συντελεστές, όμως, οι κριτικές ήταν μάλλον χλιαρές και μοιρασμένες, αν και η ταινία έβγαλε τα λεφτά της με το παραπάνω. Με το πέρασμα του χρόνου, ασφαλώς, το The Faculty έχει αρχίσει να γίνεται όλο και πιο καλτ και αναγνωρίζεται από όλο και περισσότερους σύγχρονους κριτικούς –πράγμα που συμβαίνει στις περισσότερες ταινίες που δεν έτυχαν θερμής αποδοχής στην εποχή τους. Γούστα είναι αυτά, αλλάζουν με τον καιρό…

Η ταινία δεν είναι κακή, όμως. Έχει μυστήριο, έχει χιούμορ, έχει αγωνία, έχει φρίκη, έχει εφέ και όλα στις σωστές δόσεις και με ένα σενάριο που κυλά ομαλά και χωρίς να πλατειάζει. Το κυριότερο είναι ότι αντί να αποτελεί μια φτηνή αντιγραφή των παλαιότερων ταινιών του genre -όπως το προαναφερθέν Invasion of the Body Snatchers– μοιάζει περισσότερο με έναν φόρο τιμής σε αυτές, καθώς δανείζεται αρκετά στοιχεία τους και πατάει πάνω τους για να φτιάξει το δικό της μύθο.

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, μπες για λίγο στο πνεύμα των 90s και θυμίσου τα παλιά με την ταινία αυτή!


GEEKY TRIVIA
Τα γυρίσματα της ταινίας έγιναν κατά κύριο λόγο σε αληθινό σχολείο στο Τέξας. Μάλιστα, η ομάδα ράγκμπι που εμφανίζεται σε δάφορες σκηνές είναι η σχολική ομάδα, ενώ στη σκηνή του μεγάλου αγώνα οι κερκίδες είναι γεμάτες από τους κατοίκους της πόλης, που ανέλαβαν ρόλο κομπάρσων.


ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Κανένα, αλλά με τον ρυθμό που τελειώνουν οι ιδέες και κερδίζει φαν η ταινία, δεν είναι απίθανη καμιά μελλοντική αναβίωσή της. Άλλωστε, ήδη έχει ανακοινωθεί reboot του I Know What You Did Last Summer, το οποίο ανήκει στον ίδιο σεναριογράφο.

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:
FA1 FA2 FA3