Σκηνοθεσία: Leigh Whannell
Σενάριο: Leigh Whannell
Μουσική: Jed Palmer
Ηθοποιοί: Logan Marshall-Green, Betty Gabriel κ.α.
Είδος: Body Horror
Αξιολόγηση: ★★★★★
ΤΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα ★★★★☆
Φρίκη: ★★★★☆
Τρόμος: ★☆☆☆☆
Αγωνία: ★★★★★
UPGRADE (2018)
Ο σημερινός δημιουργός δεν χρειάζεται καμιά ιδιαίτερη σύσταση στους φαν των ταινιών τρόμου, καθώς είναι το διεστραμμένο μυαλό που κρύβεται πίσω από τα διαβόητα SAW (τα τρία πρώτα και καλύτερα, τουλάχιστον, πριν αρχίσει να γίνεται σούπα η φάση) και τα Insidious. Πολύ πρόσφατα αποφάσισε να κάτσει και στην σκηνοθετική καρέκλα, αναλαμβάνοντας τα ηνία για το τελευταίο Insidious. Η σημερινή πρόταση είναι μόλις η δεύτερη ταινία που σκηνοθετεί και οφείλω να ομολογήσω ότι είμαι αρκετά ανυπόμονος για τα μελλοντικά του σχέδια!
ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Η ταινία διαδραματίζεται στο μέλλον, όπου η τεχνολογία έχει προχωρήσει αρκετά ώστε να υπάρχει πλέον η δυνατότητα «αναβαθμισμένων» ανθρώπων, χάρη στη χρήση μηχανικών και ηλεκτρονικών εμφυτευμάτων. Ο Grey είναι ένας παλαιάς κοπής μηχανικός που δουλεύει από το σπίτι του, στο οποίο ζει με τη σύζυγό του, την Asha. Μετά από μια επίσκεψή τους στον Eron Keen, έναν καινοτόμο εφευρέτη και πελάτη του Grey, το αυτοκίνητό τους παθαίνει βλάβη και το ζευγάρι βρίσκεται εγκλωβισμένο σε μια κακόφημη συνοικία. Η επαφή τους με μια ομάδα εγκληματιών καταλήγει με την Asha νεκρή και εκείνον τετραπληγικό. Ο Eron, όμως, έχει μια πρόταση που πρόκειται να αλλάξει τη ζωή του Grey για πάντα: το STEM, ένα πειραματικό εμφύτευμα που μπορεί να του δώσει πίσω τον πλήρη έλεγχο στο σώμα του. Ο Grey δέχεται και πολύ σύντομα ανακαλύπτει ότι το τσιπάκι μπορεί να κάνει πολύ περισσότερα απ’ όσο φανταζόταν. Το κυριότερο; Του δίνει τη δυνατότητα να αναζητήσει εκδίκηση για τη δολοφονία της γυναίκας του…
Η ταινία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί άνετα ως ένα φουτουριστικό Death Wish, καθώς η κεντρική της πλοκή είναι, ουσιαστικά, μια ιστορία εκδίκησης. Παρόλα αυτά, τα έντονα στοιχεία sci-fi περιορίζουν (ή αναβαθμίζουν, για να κάνω και λογοπαίγνιο!) αρκετά την προβλεψιμότητα και τη μονοτονία του είδους, καθώς οδηγούν την ιστορία από διαφορετικά μονοπάτια. Το σενάριο είναι καλογραμμένο και δεμένο και η σκοτεινή ατμόσφαιρα της ταινίας έχει έντονα cyberpunk στοιχεία, ανάλογα κλασικών δυστοπικών φουτουριστικών ταινιών. Αρκετοί φαν, μάλιστα, θεωρούν πως θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ένα μεγάλο επεισόδιο του Black Mirror –και αυτό είναι μεγάλη φιλοφρόνηση!
Το μεγαλύτερο ατού του Upgrade, όμως, είναι οι απίστευτες σκηνές μάχης, οι οποίες είναι τόσο άρτια χορογραφημένες και σκηνοθετημένες, που θα σε εντυπωσιάσουν σίγουρα! Ο Whannell παίζει κυριολεκτικά τις κάμερες στα δάχτυλά του, οι οποίες αποτελούν μέρος της δράσης, ακολουθώντας τον πρωταγωνιστή σε κάθε ακροβατικό και κάθε κίνηση που κάνει.
Η δράση, η αγωνία, το χιούμορ, αλλά και η φρίκη δένουν αρμονικά μεταξύ τους, χωρίς το ένα στοιχείο να υπερέχει των άλλων και το αποτέλεσμα είναι μια ταινία με γρήγορο ρυθμό, χωρίς περιττά πλατιάσματα, με ισχυρές δόσεις αδρεναλίνης. Φυσικά, υπάρχουν και μπόλικες σκηνές φρίκης –σήμα κατατεθέν του σκηνοθέτη/σεναριογράφου, ο οποίος δεν ξεχνάει τις ρίζες του! Και ενώ, ουσιαστικά, πρόκειται για μια low budget παραγωγή, στο τέλος νιώθεις απολύτως ικανοποιημένος, σαν να παρακολούθησες κάποια υπερπαραγωγή –άλλη μια απόδειξη ότι τα λεφτά δεν είναι τόσο σημαντικά όσο το ταλέντο!
ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, δεν το συζητάμε καν. Θα το δεις!
GEEKY TRIVIA
Στις προαναφερθείσες σκηνές μάχης η κάμερα παραμένει ως επί το πλείστον κεντραρισμένη στον πρωταγωνιστή, έτσι ώστε να εμφανίζεται πάντα στο μέσο του πλάνου. Αυτό το πέτυχε ο Whannell τοποθετώντας ένα τηλέφωνο κάπου πάνω στον ηθοποιό και ζευγοποιώντας τις κάμερες με αυτό, έτσι ώστε να το ακολουθούν με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ακρίβεια!
ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Ο παραγωγός δήλωσε προσφάτως ότι υπάρχουν σχέδια για ένα σίκουελ. Κατά πάσα πιθανότητα είναι νωρίς ακόμα για να έχουν ξεκινήσει οι προεργασίες, όμως η ιστορία έχει αρκετές δυνατότητες για διεύρυνση!
ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:
Το Cloud αποκτά λίγο πιο κυριολεκτική έννοια!
Υπάρχει πιο εφιαλτική μοίρα από αυτήν;
Κάποιοι αυτό το αποκαλούν «βελτίωση»!
Fri(ght)day Nights 