Σκηνοθεσία: Eric Red
Σενάριο: Eric Red, Norman Snider
Μουσική: Loek Dikker
Ηθοποιοί: Jeff Fahey, Kim Delaney, Brad Dourif κ.α.
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★★★☆☆
TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★★★☆☆
Φρίκη: ★★★★☆
Τρόμος: ★★☆☆☆
Αγωνία: ★★★☆☆
BODY PARTS (1991)
Πάμε πάλι πίσω στα 90s, τότε που τα θρίλερ ήταν απλά και απέριττα, χωρίς εφέ και υπολογιστές και με μπόλικο ψεύτικο αιματάκι να πετάγεται από κομμένα μέλη από λάτεξ και πλαστικό! Η σημερινή ταινία δεν είναι κι από τις πολύ γνωστές, αλλά έχει κάτι από Φρανκενστάιν μέσα, οπότε έναν αέρα κλασικού τον αναδίδει! Αν έχεις πιάσει ποτέ τον εαυτό σου να συμπεριφέρεται σαν να είναι κάποιος άλλος ή θεωρείς ότι τα μέλη σου δρουν ανεξέλεγκτα και αυτόνομα, τότε η ταινία είναι ό,τι πρέπει για σένα. (Αλλά κάνε έναν κόπο, αφού τη δεις, να πας να δεις και κάποιον ειδικό μετά!)
TI MAΣ ΛΕΣ;
Μετά από ένα ατύχημα με το αυτοκίνητο, ο Bill χάνει το δεξί του χέρι, αλλά χάρη στην πειραματική επέμβαση μεταμόσχευσης της γιατρού Agatha Webb, καταφέρνει να αποκτήσει νέο χέρι από έναν άγνωστο δότη. Καθώς ο καιρός περνά, ο Bill προσπαθεί να αποκτήσει πλήρη χρήση του νέου του μέλους και να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες, όμως η καθημερινότητά του αρχίζει να μαστίζεται από μια σειρά ανεξήγητων, βίαιων οραμάτων. Όταν ξεκινά να χάνει και τον έλεγχο του χεριού του –το οποίο μοιάζει σαν να δρα ανεξάρτητα από εκείνον- αποφασίζει πως ήρθε η ώρα να αναζητήσει την αλήθεια πίσω από τον μυστηριώδη δότη…
Η ταινία είναι βασισμένη στο βιβλίο Et Mon Tout Est Un Homme (ή Choice Cuts, όπως είναι ο αγγλικός τίτλος) του συγγραφικού διδύμου Boileau-Narcejac. Αφήνοντας κατά μέρους το γεγονός ότι, από ιατρικής πλευράς, είναι απολύτως εξωφρενική ακόμη και με τα σημερινά δεδομένα (ναι, μεταμοσχεύσεις μελών είναι πλέον δυνατές, αλλά οι ασθενείς δεν αρχίζουν να κάνουν πιρουέτες και να παίζουν μπάσκετ μετά από κάνα μήνα φυσικοθεραπείας, σαν να μη συνέβη τίποτε!) η κεντρική ιδέα είναι αρκετά ενδιαφέρουσα και είχε τις δυνατότητες να εξελιχθεί σε πολύ καλό σενάριο!
Λέω «είχε» διότι, δυστυχώς, η ταινία αρχίζει με πολλά υποσχόμενο τρόπο, αλλά γίνεται γρήγορα προβλέψιμη, ενώ λίγο μετά τη μέση κι έπειτα αρχίζει να καταρρέει, ειδικά όταν έρχεται η μεγάλη ανατροπή -η οποία δεν βγάζει και πολύ νόημα, μεταξύ μας, αφού δεν ταιριάζει με τα “hints” που μας δίνει η ταινία σε όλη τη διάρκειά της. Δεν ξέρω αν το τέλος είναι ίδιο με του βιβλίου ή έβαλε το στούντιο το χεράκι του και του άλλαξε τα φώτα, αλλά μοιάζει σαν να προοριζόταν για διαφορετικό θρίλερ!
Ο πρωταγωνιστής, από την άλλη, είναι η κλασική, γουρλομάτικη φάτσα που όλοι έχουμε δει σε κάμποσες ταινίες της εποχής, αλλά που κανείς ποτέ δεν κατάφερε να μάθει το όνομά του διότι, ας το παραδεχτούμε, οι υποκριτικές του ικανότητες δεν παίρνουν και χρυσό και τον ξεχνάς μετά από λίγο! Σε γενικές γραμμές, πάντως, η ταινία δεν είναι τόσο κακή όσο ακούγεται. Έχει κάποιες καλογυρισμένες σκηνές δράσης που επανορθώνουν για τον αργόσυρτο ρυθμό της σε κάποια σημεία και αρκετή φρίκη για τους λάτρεις του είδους, ειδικά προς το τέλος.
Πρόκειται, ουσιαστικά, για ένα λίγο πιο καλογυρισμένο b-movie που απλώς παίρνει τον εαυτό του πολύ στα σοβαρά!
ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, κομμάτια να γίνει –δες το!
GEEKY TRIVIA
Το Body Parts είχε την ατυχία (ή τύχη, όπως το δει κανείς) να προβληθεί την ίδια ακριβώς περίοδο που συνελήφθη ο διαβόητος κανίβαλος Jeffrey Dahmer και ανακαλύφθηκαν τα διαμελισμένα πτώματα στο σπίτι του. Εκ των πραγμάτων, η εταιρεία παραγωγής αναγκάστηκε να αποσύρει κάμποσες διαφημίσεις της ταινίας, αφού το πόστερ απεικονίζει σκίτσα από κομμένα μέλη.
ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Τίποτε στον ορίζοντα!
ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:
Ευτυχώς που η Ιατρική στις ταινίες είναι πάντα προχωρημένη!
Έχει όρεξη για χαδάκια!
Όλοι ξέρουμε πώς θα καταλήξει αυτή η σκηνή…
Fri(ght)day Nights 