Penny Dreadful: Βικτωριανός τρόμος…

Δημιουργός: John Logan
Δίκτυο: Showtime
Διάρκεια: 3 σεζόν (27 επεισόδια 47’-60’)
Ηθοποιοί: Timothy Dalton, Eva Green, Josh Hartnett, Rory Kinnear κ.α.
Είδος: Horror Drama
Αξιολόγηση: ★
★
★
★
★


TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★★★★☆
Φρίκη: ★★★★☆
Τρόμος: ★★★☆☆
Αγωνία: ★★★★☆

PENNY DREADFUL (2014-2016)
Σήμερα έχω μια από τις πιο εξαιρετικά καλογυρισμένες σειρές τρόμου της τελευταίας πενταετίας. Δυστυχώς, μας άφησε νωρίς, μια και ολοκλήρωσε τον κύκλο της. Ή ευτυχώς, διότι τέλειωσε πάνω στην ακμή της και δεν ακολούθησε την πεπατημένη των αμερικάνικων στούντιο που θέλουν να τραβάνε τις δημοφιλείς σειρές τους από το μαλλί, μέχρι να γεμίσουν 20 σεζόν ή να πεθάνουν οι πρωταγωνιστές από γεράματα on camera!

TI MAΣ ΛΕΣ;
Η σειρά διαδραματίζεται στη Μεγάλη Βρετανία του 19^ου αιώνα και περιστρέφεται γύρω από τις ζωές χαρακτήρων που γνωρίζουμε κυρίως από τη λογοτεχνία τρόμου της εποχής εκείνης, ανάμεσά του ο Dorian Gray, ο Victor Frankenstein και το τέρας του και διάφοροι άλλοι. Κεντρική ηρωίδα είναι η μυστηριώδης Vanessa Ives, η οποία συνεργάζεται με τον εξερευνητή Sir Malcolm, με σκοπό να εντοπίσουν την παιδική της φίλη και κόρη του, Mina, που έχει απαχθεί από επικίνδυνα πλάσματα της νύχτας. Στην αναζήτησή τους αυτή, επιστρατεύουν και τη βοήθεια ενός αμερικάνου πιστολέρο και showman, του Ethan Chandler, ο οποίος έχει τα δικά του μυστικά να κρύψει. Καθώς εξελίσσεται η αποστολή τους, όμως, συνειδητοποιούν ότι το μυστήριο γύρω από την απαγωγή της Mina είναι πολύ πιο πυκνό απ’ ό,τι νόμιζαν και ότι επίκεντρο της ιστορίας είναι η ίδια η Vanessa. Στην πορεία, θα έρθουν όλοι τους σε επαφή με διάφορους άλλους ήρωες –καθένας αντιμέτωπος με τους δικούς του δαίμονες (μερικές φορές, κυριολεκτικά!)- που θα επηρεάσουν και θα διαμορφώσουν την εξέλιξη των γεγονότων με τον δικό τους τρόπο.

“Penny dreadful” ήταν ο ελαφρώς υποτιμητικός όρος με τον οποίο αποκαλούσαν ένα είδος εβδομαδιαίων περιοδικών λογοτεχνίας τρόμου ή μυστηρίου στη Βρετανία του 19^ου αιώνα, τα οποία κόστιζαν μια πέννα (ή σεντ) το τεύχος. Δεν υπάρχει τίποτε το υποτιμητικό, όμως, στην ομότιτλη σειρά. Μπορεί το ύφος της να είναι επηρεασμένο ή βασισμένο στο περιεχομένο των εντύπων εκείνων, αλλά παίρνει κάτι ευτελές και φτηνό και το ανυψώνει με μοναδικό τρόπο!

Πρόκειται για μια σειρά –γοτθικού θα μπορούσε να πει κανείς- τρόμου με γνώριμους χαρακτήρες, που ξεφεύγουν, όμως, από τις αντίστοιχες καρικατούρες τους, όπως παρουσιάζονται στα θρίλερ, και αποδίδονται πιο ρεαλιστικά. Διαθέτει πολύ καλή -εώς εξαιρετική σε κάποια επεισόδια- σκηνοθεσία, καθηλωτική μουσική, αυθεντικά κοστούμια και σκηνικά και ένα άψογο καστ, με την Eva Green να δίνει πιθανότατα την καλύτερη ερμηνεία όλης της καριέρας της ως τώρα, ως Vanessa Ives, και τον Rory Kinnear να συγκλονίζει και να συγκινεί με την ερμηνεία του ως το Τέρας, δίνοντας μια τελείως διαφορετική και ανθρώπινη εκδοχή του χαρακτήρα, που δεν έχουμε ξαναδεί.

Η σειρά ξεκινά με μια ενδιαφέρουσα πρώτη σεζόν, που θέτει τις βάσεις της ιστορίας, συνεχίζει με μια εξαιρετική, δεύτερη σεζόν που εμβαθύνει ακόμη περισσότερο στο σκοτάδι των χαρακτήρων και ολοκληρώνεται με την τρίτη σεζόν, που συνεχίζει με την ίδια ποιότητα και κλείνει την ιστορία, αφήνοντάς σε να θέλεις περισσότερο. Μπορεί το σενάριο να πατάει σε γνώριμα θεματικά μονοπάτια, παρόλα αυτά, το κοινό πλαίσιο με το οποίο δένουν μεταξύ τους όλες οι ιστορίες, το κάνουν να φαίνεται φρέσκο και ξεχωριστό. Το σημαντικό είναι πως όσο αιματηρή, φρικαλέα και τρομακτική αν είναι σε διάφορες περιστάσεις η σειρά, δεν χάνει σε καμία περίπτωση το σημείο εστίασής της: οι χαρακτήρες, το παρελθόν τους, οι μεταξύ τους σχέσεις και πώς οι φιλοσοφικές και υπαρξιακές τους αναζητήσεις, άλλοτε τους οδηγούν σε κοινά μονοπάτια και άλλοτε τους σπρώχνουν σε αντίθετες πορείες.

Πρόκειται για μια από τις καλύτερες σειρές τρόμου –για να μην πω μια από τις καλύτερες σειρές γενικότερα- που έχουν προβληθεί ποτέ στην τηλεόραση. Σαγηνευτική, μυστηριώδης, σκληρή και βαθιά ανθρώπινη ταυτόχρονα, που θα σε βάλει σε πολλές σκέψεις όσον αφορά την πολύπλοκη φύση και τον εύθραυστο ψυχισμό του ζώου που ονομάζεται «άνθρωπος». Ένα οπτικοακουστικό διαμάντι που πολύ δύσκολα θα καταφέρει κάποιος δημιουργός να ξεπεράσει.

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, δες την οπωσδήποτε. Αξίζει απείρως περισσότερο από μια πεντάρα!

GEEKY TRIVIA
Έξι από τους ηθοποιούς έχουν εμφανιστεί στην αναβίωση της σειράς Doctor Who, με την Billie Piper να κατέχει το ρεκόρ εμφανίσεων, αφού υποδύθηκε την πρώτη σύντροφο του Doctor σε πάνω από τριάντα επεισόδια.
Επίσης, τέσσερα μέλη του καστ έχουν εμφανιστεί και σε ταινίες του James Bond, με τον Timothy Dalton, φυσικά, να είναι ο πιο αναγνωρίσιμος, αφού υποδύθηκε τον διάσημο κατάσκοπο σε δύο ταινίες.

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Κανένα τηλεοπτικό μέλλον, αλλά έχει ανακοινωθεί ήδη μια νέα σειρά graphic novels που θα κυκλοφορήσει μέσα στο 2017. (Η πρώτη κυκλοφόρησε ήδη από τον Μάιο του 2016.)

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Η κάρτα τίτλου.

Δείχνει λίγο τσαντισμένη…

Το πρωταγωνιστικό δίδυμο.

Ανάποδος σταυρός και ζωύφια. Ανησυχητικός συνδυασμός!

Όλοι ξέρουμε πόσο καλά θα εξελιχθεί αυτό…

Dexter: Ο αγαπημένος σου serial killer!

Δημιουργός: James Manos. Jr.
Δίκτυο: Showtime
Διάρκεια: 8 σεζόν (96 επεισόδια 45’-60’)
Ηθοποιοί: Michael C. Hall, Jennifer Carpenter, Julie Benz, James Remar κ.α.
Είδος: Crime Thriller, Psychological Thriller
Αξιολόγηση: ★★
★
★

☆

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★
★
★☆☆

Φρίκη: ★
★
★
☆☆
Τρόμος: ★
★
★
☆☆
Αγωνία: ★
★
★
★
★


DEXTER (2006-2013)
Ήταν ανέκαθεν κανόνας σε μια σειρά ότι ο serial killer είναι πάντα ο κακός και στο τέλος θα βρει την τιμωρία που του αξίζει. Λέω «ήταν», διότι όλα αυτά άλλαξαν όταν εμφανίστηκε στη μικρή οθόνη ο Dexter, ένας πραγματικός αντιήρωας που τάραξε τα τηλεοπτικά δεδομένα. Αντιήρωες έχουν υπάρξει πολλοί κατά καιρούς σε τηλεοπτικές σειρές, αλλά πόσοι απο αυτούς έσφαζαν, τεμάχιζαν και πέταγαν τα θύματά τους στον πάτο του ωκεανού; Και όλα αυτά, έχοντας την πλήρη υποστήριξη των τηλεθεατών κιόλας; Η σημερινή σειρά ήταν μία από τις αγαπημένες μου και μου χάρισε κάμποσες στιγμές αγωνίας (και ένα από τα πιο συνταρακτικά και απρόσμενα cliffhanger που έχω δει ποτέ σε season finale σειράς, αλλά δεν θα σου κάνω σπόιλερ!)

TI MAΣ ΛΕΣ;
Σε ηλικία τριών ετών, ο Dexter έγινε μάρτυρας της άγριας δολοφονίας της μητέρας του και υιοθετήθηκε από τον αστυνομικό που ανέλαβε την υπόθεση. Λίγες δεκαετίες αργότερα, ο ίδιος και η θετή αδελφή του εργάζονται επίσης για την Αστυνομία του Μαϊάμι –εκείνη ως αστυνομικός του Τμήματος Ηθών και αυτός ως αναλυτής διασποράς αίματος στο Εγκληματολογικό. Ο Dexter, όμως, έχει και μια πιο ιδιαίτερη ημιαπασχόληση: είναι κατά συρροήν δολοφόνος! Ο μόνος που γνώριζε αυτή την πτυχή του χαρακτήρα του ήταν ο θετός πατέρας του, Harry, ο οποίος τον δίδαξε τρόπους να τιθασεύει τα ένστικτά του και έναν Ηθικό Κώδικα που του επιτρέπει να δολοφονεί μόνο στυγερούς και αμετανόητους εγκληματίες που ξεφεύγουν από τη Δικαιοσύνη. Παλεύοντας να βρει μια ισορροπία ανάμεσα στις δύο ζωές του και πασχίζοντας να βρει τρόπους να γίνει πιο «φυσιολογικός» και να ταιριάξει με τους υπόλοιπους ανθρώπους γύρω του, θα βρεθεί πολλές φορές αντιμέτωπος, όχι μόνο με επικίνδυνους κακοποιούς, αλλά και με το κοντινό του περιβάλλον που κινδυνεύει να ανακαλύψει το μυστικό του…

Η πρώτη σεζόν είναι βασισμένη στο βιβλίο Darkly Dreaming Dexter του Jeff Lindsay, το οποίο αποτελεί και το πρώτο της σειράς βιβλίων με ήρωα τον χαρακτήρα (μέσα στο 2015 κυκλοφόρησε το όγδοο και τελευταίο βιβλίο). Οι επόμενες σεζόν, παρόλα αυτά, δεν βασίζονται στα μυθιστορήματα, αλλά ακολουθούν το δικό τους δρόμο. Όπως και να έχει, είναι η πρώτη φορά που αγαπήθηκε τόσο πολύ ένας serial killer από το τηλεοπτικό κοινό! Ίσως φταίει το γεγονός ότι ο Dexter δεν αποτελεί έναν συνηθισμένο φονιά. Από τη μία, χάρη στον κώδικα τιμής του, στρέφεται μόνο εναντίον των πραγματικών ενόχων και προστατεύει τους αθώους (σίγουρα πολλοί ταυτίστηκαν με την άποψη ότι ουσιαστικά «καθαρίζει» τον τόπο από τους κακούς, οπότε κάνει έμμεσα καλό). Από την άλλη παρουσιάζεται ως ένας βασανισμένος άνθρωπος που παλεύει κάθε μέρα με τη σκοτεινή του φύση και κάνει τα πάντα για να ζήσει μια πιο φυσιολογική ζωή, κάτι που τον κάνει περισσότερο συμπαθή και προσιτό στον κόσμο. Ποιος δεν έχει τους εσωτερικούς του δαίμονες ν’ αντιμετωπίσει; Μόνο που στην περίπτωση του Dexter, οι δαίμονες αυτοί παρουσιάζονται ως μια καταχθόνια, σχεδόν αυτόνομη οντότητα που κατοικεί μέσα του (πράγμα το οποίο γίνεται πιο ξεκάθαρο και, ορισμένες φορές, πιο κυριολεκτικό στα βιβλία), την οποία ο ήρωας αποκαλεί τον «Σκοτεινό Επιβάτη» του.

Η ερμηνεία του Michael C. Hall είναι σαφώς αυτή που κλέβει την παράσταση, καθώς υποδύεται τον Dexter με απόλυτη –και ανατριχιαστική ενίοτε- πειστικότητα και αληθοφάνεια. Οι χαρακτήρες που τον πλαισιώνουν, από την άλλη, δεν αποτελούν απλά υποστηρικτικές παρουσίες που γεμίζουν τον χρόνο, αλλά ο καθένας έχει τη δική του ιστορία που παρουσιάζεται και διαμορφώνεται παράλληλα με αυτή του ήρωα –ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις την επηρεάζει κιόλας. Όσο εξελίσσεται η σειρά τόσο εξελίσσεται ο χαρακτήρας του Dexter, αλλά και ο τρόπος με τον οποίο μαθαίνει να προσαρμόζεται στο περιβάλλον και να αλληλεπιδρά με τους ανθρώπους γύρω του. Και μαζί εξελίσσεται και η σχέση του με τον θεατή, ο οποίος αρχίζει να βλέπει την –πολύ καλά κρυμμένη μεν, υπαρκτή δε- ανθρώπινη πλευρά του ήρωα.

Φυσικά, σειρά με τέτοια θεματολογία και κεντρικό ήρωα έναν συμπαθητικό, κοινωνιοπαθή δολοφόνο δεν ήταν δυνατόν να μη γίνει μήλον της έριδος για γονείς, εκπαιδευτικούς και λοιπούς υποκριτές που θεωρούν ότι η τηλεοπτική βία είναι η μεγαλύτερη απειλή για τους νέους. Δεν βοήθησε και το γεγονός ότι σε ΗΠΑ, Βρετανία, Σουηδία και Νορβηγία έσκασαν και περιστατικά αληθινών δολοφονιών «εμπνευσμένα» από τη σειρά. Παρόλα αυτά, η σειρά κατάφερε να φτάσει τις οχτώ σεζόν, ν’ αποσπάσει θερμότατες κριτικές από παντού –με λίγα σκαμπανεβάσματα ανά σεζόν- και να σπάσει όλα τα ρεκόρ τηλεθέασης του Showtime.

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, σκοτώσου να το δεις!

GEEKY TRIVIA
Η Jennifer Carpenter υποδύεται την Debra Morgan, θετή αδελφή του Dexter, η οποία είναι αρκετά αθυρόστομη. Σύμφωνα με φαν που έκαναν την καταμέτρηση, κατά τη διάρκεια των 8 σεζόν της σειράς, ο χαρακτήρας της χρησιμοποιεί τη λέξη «fuck» 996 φορές! 4 ακόμη ήθελε για να χτυπήσει χιλιάδα!

ΜΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ

• Το 2009 η σειρά απέκτησε και ένα online “αδελφάκι”, το Dexter: Early Cuts. Πρόκειται, ουσιαστικά, για μια animated web σειρά που εξελίσσεται πριν την τηλεοπτική και αφηγείται κάποιους από τους αρχικούς φόνους του Dexter. Διήρκησε δύο σεζόν και τη φωνή του δανείζει ο Michael C. Hall.
• Το 2013 εκδόθηκε και μια περιορισμένη σειρά κόμικ (5 τεύχη) με ήρωα τον Dexter, βασισμένη στα μυθιστορήματα.
• Επίσης, το 2011 κυκλοφόρησε ένα βιντεοπαιχνίδι βασισμένο στη σειρά, καθώς και ένα mobile game, τον Αύγουστο του 2015.

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Από τη στιγμή που ολοκληρώθηκε η σειρά υπήρχαν κάμποσες φήμες για ένα spin-off. Τον Ιανουάριο του 2014 επιβεβαιώθηκε ότι το κανάλι συζητούσε για μια νέα σειρά -στην οποία ήθελαν να πρωταγωνιστεί ξανά ο Michael C. Hall- η οποία δεν θ’ αποτελούσε τόσο συνέχεια της αρχικής, όσο ένα νέο concept. Ο ίδιος ο Hall δήλωσε ότι θα ενδιαφερόταν να υποδυθεί ξανά τον ήρωα, αλλά ως τώρα δεν έχει ακουστεί κάτι καινούργιο.

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Η κάρτα τίτλου.

Άλλοι συλλέγουν γραμματόσημα. Αυτός συλλέγει αίμα!

Κάποιος έχει ψύχωση με τα 3D παζλ…

Masters of Horror / Fear Itself: Όταν οι μετρ ενώνουν τις δυνάμεις τους…

Δημιουργός: Mick Garris
Δίκτυο: Showtime / NBC
Διάρκεια: 26 επεισόδια 60’ / 13 επεισόδια 42’
Ηθοποιοί: Διάφοροι
Είδος: Anthology Horror
Αξιολόγηση: ★
★☆☆☆

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★★★☆☆
Φρίκη: ★★★☆☆
Τρόμος: ★★☆☆☆
Αγωνία: ★★★☆☆

MASTERS OF HORROR / FEAR ITSELF (2005-2008)
Μικρή οθόνη έχω για σήμερα, αλλά με μια κάπως περίεργη πρόταση, καθώς δεν σου έχω μια τηλεοπτική σειρά, αλλά δύο μαζί, ασχέτως αν και οι δύο σειρές είναι στην τελική η ίδια σειρά, αλλά με δύο διαφορετικά ονόματα –τύπου «άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα αλλιώς»! Μυστήριαι αι βουλαί των τηλεοπτικών δικτύων, αλλά είμαστε πλέον συνηθισμένοι στις αλχημείες που κάνουν εκεί στο Αμέρικα!

TI MAΣ ΛΕΣ;
Κάθε επεισόδιο της σειράς παρουσιάζει και μια ξεχωριστή, αυτοτελή ιστορία τρόμου, φρίκης ή αγωνίας, κάθε φορά από διαφορετικό σκηνοθέτη και καστ. Εκ των πραγμάτων, κάθε επεισόδιο διαφέρει σε περιεχόμενο και ύφος, αναλόγως του σεναρίου και του σκηνοθέτη. Υπάρχουν, παρόλα αυτά, ιστορίες για όλα τα γούστα: με ζόμπι, τέρατα, βαμπίρ, πνεύματα, serial killers κ.ο.κ.

Το Masters of Horror προέκυψε από ένα… ανεπίσημο δείπνο! Ο δημιουργός της σειράς, Mick Garris, οργάνωσε ένα δείπνο για εκείνον και εννέα συναδέλφους του, στο οποίο μπόρεσαν να βρεθούν για να τα πούνε μεταξύ τους και να μιλήσουν ο ένας για τη δουλειά του άλλου. Ανάμεσα στους σκηνοθέτες βρίσκονταν και μεγαθήρια όπως ο John Carpenter, ο Guillermo del Toro, ο John Landis και άλλοι. Στο δείπνο αυτό έπεσε και η ιδέα για τη συνεργασία όλων αυτών σε μια σειρά ανθολογίας, ενώ στη συνέχεια ο Garris οργάνωσε και άλλα παρόμοια δείπνα για πληθώρα σκηνοθετών.

Οι ανθολογίες τρόμου μου αρέσουν γενικά, διότι το φορμάτ τους σου δίνει τη δυνατότητα να δεις ιστορίες με διαφορετικό ύφος μεταξύ τους. Φυσικά, το μεγάλο κακό με τις ανθολογίες είναι ότι κάθε επεισόδιο έχει και διαφορετική δυναμική, μια και η σκηνοθετική ματιά και το σενάριο αλλάζουν. Συνεπώς, έχεις επεισόδια που είναι πιο ενδιαφέροντα και κυλούν ομαλά και άλλα που είναι πιο μονότονα ή αδιάφορα. Κάτι τέτοιο συνέβη και με το Masters, το οποίο, προσωπικά, δεν με ενθουσίασε καθόλου -πέρα από κάποια ελάχιστα επεισόδια που είχαν καλή ιστορία και γρήγορη σκηνοθεσία. Ως επί το πλείστον, πρόκειται για ιστορίες που είτε έχουν ήδη παρουσιαστεί με χίλιους δύο τρόπους στον κινηματογράφο, οπότε δεν παρουσιάζουν κάποια πρωτοτυπία, είτε είναι άνευρες και αδιάφορες και απλώς τις τραβάνε από το μαλλί για να γεμίσουν τη μία ώρα του επεισοδίου.

Τα περισσότερα επεισόδια είναι γεμάτα κλισέ ή προβλέψιμες ανατροπές, που μερικές φορές τις μυρίζεσαι από την αρχή του επεισοδίου. Παρόλα αυτά, αρκετά από αυτά είναι γεμάτα από γραφικές σκηνές και αίμα, ενώ σχεδόν όλα έχουν στριμωγμένη κάπου με το ζόρι και μια σκηνή σεξ (ή παραπάνω ενίοτε), μόνο και μόνο για να δείξουν και λίγο βυζί, μπας και κρατήσουν το ενδιαφέρον ζωντανό. Σε γενικές γραμμές, οι… masters του τρόμου δεν δείχνουν και καμιά ιδιαίτερη μαεστρία στη συγκεκριμένη σειρά, όπου μάλλον διεκπεραιωτικά βλέπουν τον ρόλο τους.

Όταν ολοκληρώθηκαν οι δύο σεζόν, το Showtime αποφάσισε να μην ανανεώσει τη σειρά, αλλά ο Garris βρήκε χρηματοδότηση από τη Lionsgate και υπέγραψε για μια τρίτη σεζόν με το NBC. Στην πορεία, φυσικά, η τρίτη σεζόν μεταμορφώθηκε σε νέα σειρά -με τον τίτλο Fear Itself– αλλά ακριβώς ίδιο φορμάτ με την προηγούμενη. Και μετά από μία σεζόν την έφαγε κι αυτή το μαύρο σκοτάδι της ακύρωσης και το πήραν, επιτέλους, απόφαση ότι δεν τους θέλει και πολύ το project, οπότε τράβηξε ο καθένας τον δρόμο του!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, εντάξει, για εκείνα τα βράδια που βαριέσαι και θες να δεις κάτι να περάσει η ώρα, καλή είναι!

GEEKY TRIVIA
Κάποιοι από τους κανόνες που έθεσε το Showtime στους σκηνοθέτες ήταν ότι απαγορευόταν να υπάρξει σκηνή που αν δείχνει γυμνό άντρα από μπροστά, καθώς και οποιαδήποτε σκηνή που να δείχνει παιδί να ασκεί σωματική βία σε άλλο παιδί! Εννοείται πως το γυναικείο γυμνό δεν τους χάλαγε καθόλου, ούτε είχαν κανένα πρόβλημα να δείξουν ενήλικα να σακατεύει παιδί. Ε, εντάξει, είπαμε να είμαστε ευαίσθητοι, μην το παρακάνουμε κιόλας!

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Δυο φορές κόπηκε, δεν νομίζω να ξανασχοληθεί κανείς.

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

«Περιμένετε κι εσείς το λεωφορείο;»

Εμ… Miss Piggy;;;

Τα έχεις δει όλα σε μια σειρά όταν εμφανίζεται και ελάφι-απαγωγέας…