Σκηνοθεσία: Eduardo Sánchez
Σενάριο: Eduardo Sánchez, Jamie Nash
Μουσική: Tortoise
Ηθοποιοί: Gretchen Lodge, Johnny Lewis, Alexandra Holden
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★★☆☆☆
ΤΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★★☆☆☆
Φρίκη: ★★☆☆☆
Τρόμος: ★★☆☆☆
Αγωνία: ★★☆☆☆
LOVELY MOLLY (2012)
Σήμερα, τρομολάγνε μου, σου έχω ταινία που παίζει και να μην την είχες ακούσει, μια και η συγκεκριμένη δεν είχε κανονική προβολή σε κινηματογράφους –και εννοείται ότι εδώ δεν την είδαμε καν να περνάει έξω από τα σινεμά! Λογικό, όμως, διότι το ταινιάκι δεν τα πήγε και τόσο καλά, μια και βαδίζει σε γνωστά και πολυσύχναστα μονοπάτια. Τόσο πολυσύχναστα, που αν ήταν δρόμος θα ήταν η λεωφόρος Αμαλίας σε μέρα διαδήλωσης. Έχει κάτι από στοιχειωμένο σπίτι, κάτι από δαιμονισμό, κάτι από found footage και θα μπορούσε κάλλιστα να είναι το αποτέλεσμα διασταύρωσης του Εξορκιστή με το Amityville, έστω και αν το trailer υπόσχεται κάτι διαφορετικό και πιο τρομακτικό.
ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Φρεσκοπαντρεμένο ζευγάρι μετακομίζει στο πατρικό της κοπέλας κάπου σε μια κλασική, ξεχασμένη ερημιά δίπλα σε ένα δάσος. Όπως ήταν αναμενόμενο, το σπίτι έχει πολύ άσχημη ιστορία, καθώς σε αυτό βρέθηκε νεκρός ο πατέρας της κοπέλας πριν από χρόνια, ενώ κρύβει και διάφορα άλλα, σκοτεινά μυστικά, που αφορούν και την ίδια. Η Molly, πρώην εθισμένη στην ηρωίνη και τρόφιμος κλινικής απεξάρτησης, πασχίζει να ξεκινήσει μια νέα ζωή και να ξεπεράσει το παρελθόν της, το οποίο δείχνει να ξυπνά και να την καταδιώκει από τη στιγμή που επιστρέφει στο πατρικό. Αναγκασμένη να περνάει πολλές μέρες μόνη της, καθώς η δουλειά του άντρα της τον κρατά εκτός σπιτιού για μεγάλα διαστήματα, σύντομα ανακαλύπτει ότι το πνεύμα του πατέρα της εξακολουθεί να ζει μέσα στο σπίτι και προσπαθεί να *έντονο χασμουρητό*
Δεν χρειάζεται να περιγράψω περισσότερα. Η ταινία διαφημίστηκε ως «η νέα ενσάρκωση του κακού, που θα επαναπροσδιορίσει τις ταινίες τρόμου». Τελικά κατάφερε να πατώσει πανηγυρικώς στις ελάχιστες αίθουσες όπου προβλήθηκε, κυρίως επειδή τίποτε από τα παραπάνω δεν ισχύει (καταραμένοι μαρκετίστες!) Καμία απολύτως «νέα» ενσάρκωση του κακού και κανένας επαναπροσδιορισμός. Αποτελεί ένα κάκιστο, πρόχειρο αναμάσημα όλων των κλισέ που έχουμε συνηθίσει και που έχουν πάψει να μας τρομάζουν εδώ και δεκαετίες: ηρωίδα με σκοτεινό παρελθόν βλέπει πνεύματα σε στοιχειωμένο σπίτι και όλοι την περνάνε για τρελή που έχει παραισθήσεις –μπούχουχου! Το μόνο καλό στοιχείο είναι ότι η ψιλοάγνωστη πρωταγωνίστρια παίζει ανατριχιαστικά πειστικά, σε σημείο να υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να είναι όντως πρεζού και ψυχασθενής και να πήγαινε κάθε μέρα στα γυρίσματα κάγκελο…
Το σενάριο δεν κάνει τόσο ξεκάθαρο το παραφυσικό στοιχείο, αφήνοντάς σε να αναρωτιέσαι αν τελικά όλα όσα συμβαίνουν είναι πραγματικά ή βρίσκονται κυρίως στην -ξεχειλωμένη από τα ναρκωτικά- φαντασία της ηρωίδας. Παράλληλα, η κανονική ροή της αφήγησης «σπάει» από διάφορες σκηνές γυρισμένες με handycam –οι οποίες φαίνονται ξεκάρφωτες εκ πρώτης όψεως, αλλά δένουν όλες μαζί στο τέλος. Όχι ότι αλλάζει κάτι αυτό. Όλες οι συνταρακτικές αποκαλύψεις που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως ανατροπές γίνονται πολύ νωρίς και αβίαστα, ενώ δεν δίνεται και καμία απάντηση ή εξήγηση της προκοπής στα ερωτήματα που προκύπτουν, με βασικότερο το: «Είναι δυνατόν οι άνθρωποι που δώσανε λεφτά για το Lord of the Rings, να ξηλώθηκαν και γι’ αυτό το πράμα;» Μια-δυο σκηνές ίσως καταφέρουν να σε τρομάξουν με τα κλασικά τερτίπιτα που χρησιμοποιούνται εδώ και δεκαετίες στο Χόλυγουντ και που –όσο υποψιασμένος και να είσαι- καταφέρνουν πάλι να σε κάνουν να αναπηδήσεις! Παρόλα αυτά, η γενική αίσθηση είναι ότι παρακολουθείς κάτι αδιάφορο που σου θυμίζει κάτι άλλο αδιάφορο που είχες δει κάποτε.
ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, το μόνο υπέροχο στην «Υπέροχη Μόλλυ» είναι η έκφραση ανακούφισης που παίρνεις όταν εμφανίζονται οι τίτλοι τέλους -καθώς αν η ταινία τραβούσε δέκα λεπτά παραπάνω, θα αναγκαζόσουν να καταφύγεις κι εσύ στην ηρωίνη!
GEEKY TRIVIA
Μπορεί η συγκεκριμένη ταινία να μη λέει πολλά, ο ίδιος σκηνοθέτης, όμως, ευθύνεται για μία παλιότερη ταινία που συζητήθηκε πάρα πολύ, προκαλέσε ντόρο, τρόμαξε το κοινό και –όντως- επαναπροσδιόρισε κάπως τις ταινίες τρόμου: το The Blair Witch Project!
Επίσης, προσφάτως σκονοθέτησε και ένα απόσπασμα για το σίκουελ της ανθολογίας τρόμου V/H/S (για την οποία θα μιλήσουμε στο άμεσο μέλλον!)
ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Μαύρο κι άραχλο. Ε, μα τι; Μου ήθελες και σίκουελ στη μπαλαφάρα;
ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:
Fri(ght)day Nights 