5 θρίλερ για να γελάσεις με τον πόνο των άλλων!

ΤΡΑΓΩΔΙΑ-ΚΩΜΩΔΙΑ, ΣΗΜΕΙΩΣΑΤΕ Χ!
Κάτι ανάλαφρο και σπέσιαλ έχω για σήμερα, με πέντε κωμωδίες τρόμου ή μαύρες κωμωδίες που καλύπτουν όλα τα γούστα! Έχουμε βαμπιράκια, αραχνούλες, φιδάκια, ψυχάκηδες και δύσμορφους –όλο και κάτι θα σου κάνει! Οι κωμωδίες τρόμου είναι παρεξηγημένο είδος, κυρίως από τους σκληροπυρηνικούς φαν των θρίλερ που θεωρούν ότι τρόμος και γέλιο δεν κάνουν χωριό. Οι υπόλοιποι -που είμαστε λίγο πιο κοινωνιοπαθείς και δεν έχουμε πρόβλημα να γελάσουμε με θανατικά, τραγωδίες και μακελειά- μια χαρά μπορούμε να τα συνδυάσουμε. Φυσικά, είναι δύσκολο να κρατήσεις μια ισορροπία ανάμεσα στο κωμικό και το τρομακτικό στοιχείο. Πολλά θρίλερ ρίχνουν τόσο βάρος στο πρώτο, που καταλήγουν απλώς παρωδίες (βλέπε κάτι μπαρούφες τύπου Seed of Chucky) ή γίνονται τόσο γελοία που ακόμα και οι σκηνές τρόμου μοιάζουν με σκετσάκια των Monty Python. Οι σημερινές προτάσεις είναι από ελαφρώς περίεργες έως εξωφρενικές, πάντως. Και δεν σου έχω ταινίες ό,τι κι ό,τι! Σε κάθε μία πρωταγωνιστεί τουλάχιστον ένα μεγάλο όνομα (ή, έστω, αρκετά γνωστό) –έτσι για να μη λες ότι συνέχεια τριτοκλασάτες δουλειές σου προτείνω!


VAMPIRE IN BROOKLYN (1995)

Σκηνοθεσία: Wes Craven
Σενάριο: Charles Murphy, Michael Lucker
Μουσική: J. Peter Robinson
Ηθοποιοί: Eddie Murphy, Angela Bassett, Allen Payne κ.α.
Είδος: Horror Comedy
Αξιολόγηση: ★★☆☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Όταν ένα πλοίο γεμάτο πτώματα συγκρούεται στην αποβάθρα του Μπρούκλυν, οι τοπικές δυνάμεις της αστυνομίας προσπαθούν να καταλάβουν ποιος είναι υπεύθυνος για το μακελειό. Αυτό που δεν περνάει καν από το μυαλό τους είναι ότι πρόκειται για ένα βαμπίρ, το οποίο ταξίδεψε από την Καραϊβική με σκοπό να εντοπίσει τη μέλλουσα νύφη του. Στο στόχαστρό του θα βρεθεί από πολύ νωρίς η Rita, που δουλεύει για την αστυνομία και βασανίζεται από τα δικά της οικογενειακά προβλήματα…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, συμπαθητική η ταινιούλα, αλλά θεωρείται (και σίγουρα είναι) μια από τις χειρότερες του Craven και του Murphy. Το κυριότερο πρόβλημα είναι ότι ενώ λανσάρεται ως κωμωδία κι έχει και κάποιες κωμικές σκηνές ή τους απαραίτητους comic relief χαρακτήρες, μοιάζει να χάνει λίγο το στόχο της και να αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στο σοβαρό και το αστείο. Γι’ αυτό ευθυνόταν σε μεγάλο βαθμό ο ίδιος ο Murphy, ο οποίος επέμενε να υποδύεται τον χαρακτήρα του τελείως σοβαρά, παρά τις αντίθετες υποδείξεις του Craven. Τα εφέ και το μακιγιάζ είναι συμπαθητικά, το στόρυ λίγο αδιάφορο και συνηθισμένο και η ατμόσφαιρα θα μπορούσε να είναι είτε πιο σκοτεινή είτε πιο ανάλαφρη –αρκεί να αποφάσιζαν κι οι ίδιοι τι ταινία ακριβώς ήθελαν να γυρίσουν!


EIGHT LEGGED FREAKS (2002)

Σκηνοθεσία: Ellory Elkaymen
Σενάριο: Ellory Elkaymen, Jesse Alexander
Μουσική: John Ottman
Ηθοποιοί: David Arquette, Kari Wührer, Scott Tera κ.α.
Είδος: Horror Comedy
Αξιολόγηση: ★★★☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Σε μια μικρή πόλη κάπου στην Αριζόνα η ζωή κυλά ήσυχα και το μόνο πρόβλημα των κατοίκων είναι το αν θα πουλήσουν τα τοπικά ορυχεία –πράγμα στο οποίο αντιτίθεται ο Chris, που είναι πλέον ο νόμιμος ιδιοκτήτης τους. Τα προβλήματά τους, όμως, πρόκειται σύντομα να μεγαλώσουν. Κυριολεκτικά, αφού ένα βαρέλι με τοξικά θα οδηγήσει σε μια φρικαλέα μετάλλαξη στις αράχνες της περιοχής, οι οποίες θα αποκτήσουν γιγαντιαίες διαστάσεις και μεγάλη όρεξη για ανθρώπινο κρέας!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, η ταινία είναι τόσο εξωφρενική που θα τη λατρέψεις! Πιστή στο ύφος των παλιών, κλασικών b-movies, συνδυάζει άψογα την κωμωδία με τον τρόμο –αν και, μεταξύ μας, η ταινία δεν είναι και τόσο τρομακτική, αν εξαιρέσουμε το γεγονός ότι αφορά αράχνες στο μέγεθος αυτοκινήτου, φυσικά! Το μοναδικό της πρόβλημα είναι ότι ενώ ξεκινά δυνατά, στο τέλος καταλήγει στις κοινοτοπίες που ακολουθούν όλες οι ταινίες δράσης (που συνήθως καταλήγουν σε μια δυνατή έκρηξη που σκοτώνει τα πάντα). Παρόλα αυτά, η ταινία είναι διασκεδαστική και με γρήγορο ρυθμό. Αν δεν σου αρκούν όλα αυτά, τότε έχει και 18χρονη Scarlett Johansson σε έναν από τους πρώτους ρόλους της!


SNAKES ON A PLANE (2006)

Σκηνοθεσία: David R. Ellis
Σενάριο: David J. Taylor, John Hefferman
Μουσική: Trevor Rabin
Ηθοποιοί: Samuel L. Jackson, Julianna Margulies, Nathan Phillips κ.α.
Είδος: Action Thriller
Αξιολόγηση: ★★★★☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ο Sean γίνεται μάρτυρας της δολοφονίας ενός εισαγγελέα από έναν gangster και το FBI τον θέτει υπό την προστασία του, καθώς ο κακοποιός τον αναζητά για να του κλείσει το στόμα. Δύο πράκτορες αναλαμβάνουν να τον κρατήσουν ασφαλή και να τον μεταφέρουν με αεροπλάνο στο Λος Άντζελες, όπου θα καταθέσει στο δικαστήριο κατά του εγκληματία. Ο αδίστακτος δολοφόνος, όμως, καταφέρνει να γεμίσει το αεροπλάνο με εκατοντάδες επικίνδυνα φίδια, τα οποία θα μετατρέψουν την πτήση σε κόλαση. Διότι οι ρουκέτες και οι βόμβες είναι πολύ mainstream, προφανώς!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, πρόκειται για την απόλυτη, ένοχη απόλαυση! Πριν καν προβληθεί στους κινηματογράφους, είχε ήδη αποκτήσει cult status και τρελό φαν κλαμπ. Το σενάριο είναι τελείως εξωφρενικό και γεμάτο τρύπες και γεγονότα που δεν βγάζουν νόημα -όπως η κεντρική ιδέα, που υποδηλώνει ότι ο ευκολότερος και αμεσότερος τρόπος να ξεκάνει ένας γκάνγκστερ κάποιον μάρτυρα κατηγορίας είναι να… γεμίσει ένα αεροπλάνο με μιλιούνια φίδια! Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι η ταινία δεν πολυπαίρνει στα σοβαρά τον εαυτό της –κι αυτό είναι που τη σώζει! Ξέρεις ότι πρόκειται να δεις μια καφρίλα που γυρίστηκε απλώς για να γουστάρεις! Οι σπλάτερ σκηνές δίνουν και παίρνουν, υπάρχουν αρκετοί χαρακτήρες που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, όπως σε κάθε κλασική ταινία καταστροφής, ενώ η παρουσία του Jackson απλώς πολλαπλασιάζει την απόλαυση, καθώς ο τύπος είναι θεός όπου και αν εμφανιστεί!


BOTCHED (2007)

Σκηνοθεσία: Kit Ryan
Σενάριο: Raymond Friel, Derek Boyle, Eamon Friel
Μουσική: Tom Green
Ηθοποιοί: Stephen Dorff, Jaime Murray, Sean Pertwee κ.α.
Είδος: Horror Comedy
Αξιολόγηση: ★★☆☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
O Richie είναι επαγγελματίας κλέφτης και δουλεύει για έναν πλούσιο επιχειρηματία, ώστε να ξεχρεώσει ένα χρέος του προς αυτόν. Η τελευταία δουλειά που αναλαμβάνει τον φέρνει στη Ρωσία, όπου πρέπει να κλέψει έναν ανεκτίμητο σταυρό που βρίσκεται κλειδωμένος στο χρηματοκιβώτιο ενός ρετιρέ στη Μόσχα. Ενώ η δουλειά στέφεται –φαινομενικά- με επιτυχία, το ασανσέρ στο οποίο επιβαίνει ο Richie και οι συνεργοί του σταματά ανεξήγητα στον μισοτελειωμένο, 13ο όροφο του κτιρίου. Και εκεί αρχίζουν να συμβαίνουν διάφορα τρελά και ανεξήγητα!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, πρόκειται για μια πραγματικά αλλόκοτη και περίεργη ταινία, η οποία θα σε κρατήσει σε αγωνία, μόνο και μόνο επειδή θα θες να μάθεις τι στο καλό συμβαίνει και πώς εξηγούνται όλα τα ανεξήγητα που παρακολουθείς! Έχει κάμποσες γραφικές σκηνές και αίμα, έχει αρκετά κωμικά και slapstick στοιχεία και έχει και ένα θέμα με τη συνοχή, καθώς μοιάζει να αλλάζει συνεχώς ύφος όσο εκτυλίσσεται! Τη μία νομίζεις ότι θα παρακολουθήσεις ένα ψυχολογικό θρίλερ, μετά είσαι σίγουρος ότι παίζει κάτι υπερφυσικό και λίγο αργότερα αναρωτιέσαι αν βλέπεις κάτι ανάμεσα σε SAW και Friday the 13th! Σίγουρα, η θετική πλευρά είναι ότι δεν πρόκειται να βαρεθείς και δύσκολα θα ψυλλιαστείς από πριν τι παίζει. Σε γενικές γραμμές, όμως, το τελικό αποτέλεσμα μοιάζει κάπως ανισοβαρές.


THE COTTAGE (2008)

Σκηνοθεσία: Paul Andrew Williams
Σενάριο: Paul Andrew Williams
Μουσική: Laura Rossi
Ηθοποιοί: Andy Serkis, Reece Shearsmith, Steve O’Donnell κ.α.
Είδος: Black Comedy
Αξιολόγηση: ★★★☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Δύο αδελφοί και μικροκακοποιοί απαγάγουν την κόρη ενός μεγαλοεγκληματία και τη μεταφέρουν σε ένα παλιό, απομονωμένο αγρόκτημα, με σκοπό να ζητήσουν λύτρα. Από τη στιγμή που μεταφέρουν την αναίσθητη κοπέλα μέσα, όμως, τα πάντα αρχίζουν να πηγαίνουν τελείως στραβά. Το αποκορύφωμα έρχεται όταν το θύμα τους όχι μόνο ξεφεύγει, αλλά καταφέρνει να κρατήσει όμηρο έναν από τους απαγωγείς και να αναζητήσει καταφύγιο σε μια κοντινή αγροικία. Το τελευταίο πράγμα το οποίο πρόκειται να βρει εκεί, όμως, είναι βοήθεια, καθώς ο ιδιοκτήτης του αγροκτήματος δεν αποδεικνύεται και μεγάλο πρότυπο φιλοξενίας…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, πρόκειται για ένα αξιοπρεπές δείγμα βρετανικής ταινίας τρόμου, που συνδυάζει μπόλικη φρίκη και μπόλικη μαύρη κωμωδία! Το μόνο θέμα είναι ο αργός ρυθμός με τον οποίο εκτυλίσσεται η πλοκή –γεγονός που μοιάζει να χωρίζει την ταινία σε δύο ξεχωριστά μέρη, με εντελώς διαφορετικό ύφος και περιεχόμενο το καθένα. Αυτό που στην αρχή μοιάζει περισσότερο με μια κωμωδία με στοιχεία περιπέτειας, εξελίσσεται στη συνέχεια σε άγρια σπλατεριά! Δεν πρόκειται, παρόλα αυτά, να σε ενοχλήσει αυτό καθόλου στο να την παρακολουθήσεις, αφού σου δίνεται η ευκαιρία να γνωρίσεις καλύτερα τους χαρακτήρες και να προετοιμαστείς γι’ αυτό που θα επακολουθήσει. Οι ερμηνείες είναι, αν μη τι άλλο, απολαυστικές και –χωρίς να αποτελεί κάτι το πρωτότυπο, που να μην έχεις ξαναδεί- πρόκειται για άκρως ψυχαγωγική επιλογή, που θα σε ικανοποιήσει!

5 θρίλερ με σατανικά παιδιά!

 

vinieta_special
mainΚΑΝΕ ΠΑΙΔΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΚΑΚΟ!

Αυτή την Κυριακή είναι η Παγκόσμια Ημέρα Παιδιού – ευκαιρία, λοιπόν, να σου προτείνω πέντε ταινίες με κορυφαία κωλοπαίδια, που θα σε κάνουν να προγραμματίσεις εκτάκτως αγγειεκτομή!
Τα παιδιά έχουν πολύ συχνά την τιμητική τους στις ταινίες τρόμου –ειδικά όταν πρόκειται για ιστορίες που περιλαμβάνουν στοιχειώματα, δαίμονες και άλλες υπερφυσικές απειλές. Είναι τα πιο εύκολα θύματα και ο πιο σίγουρος τρόπος να συγκινήσουν τους θεατές, διότι ποιος θέλει να δει ένα αθώο, τροφαντό πλάσμα με ροδαλά μάγουλα να υποφέρει ή να καταλήγει δαιμονισμένο και να περπατά στα ταβάνια, περιστρέφοντας το κεφάλι του σαν κουκουβάγια; Υπάρχουν και κάποιες άλλες περιπτώσεις ταινιών, όμως, όπου τα παιδιά λανσάρονται –αντί για αθώα θύματα- ως οι κεντρικοί κακοί, είτε επειδή αποτελούν ενσάρκωση του Οξαποδώ, είτε επειδή είναι κοινωνιοπαθή από την κούνια τους, είτε απλώς επειδή κάτι τα μεταβάλλει. Αν δεν είσαι ήδη γονιός θα το σκεφτείς καλά πριν πετάξεις τα προφυλακτικά και αν είσαι ήδη… τότε φρόντισε να τα έχεις πάντα καλά με τα παιδιά σου, διότι ποτέ δεν ξέρεις ποιο από αυτά περνάει τον ελεύθερο χρόνο του σκάβοντας τον τάφο σου στο γειτονικό δασάκι!


THE GOOD SON (1993)good-son

Σκηνοθεσία: Joseph Ruben
Σενάριο: Ian McEwan
Μουσική: Elmer Bernstein
Ηθοποιοί: Macaulay Culkin, Elijah Wood, Wendy Crewson κ.α.
Είδος: Psychological Thriller
Αξιολόγηση: ★★
★

☆☆


 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Μετά το θάνατο της μητέρας του, ο μικρός Mark πηγαίνει να μείνει προσωρινά με την οικογένεια των θείων του, καθώς ο πατέρας του πρέπει να λείψει σε επαγγελματικό ταξίδι. Εκεί θα γνωριστεί με τα δυο ξαδέλφια του, την Connie και τον σχεδόν συνομήλικό του, Henry. Στην αρχή όλα δείχνουν φυσιολογικά, καθώς όμως οι μέρες περνούν, ο Mark συνειδητοποιεί ότι κάτι δεν πάει και τόσο καλά με τον ξάδελφό του, ο οποίος δείχνει να έχει μια αφύσικη εμμονή με την έννοια του θανάτου και επιδεικνύει όλο και πιο αντικοινωνική συμπεριφορά…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, αν ήσουν από εκείνους που ανέκαθεν αντιπαθούσαν τον Macaulay Culkin, με αυτή την ταινία θα τον μισήσεις! Αλλά αυτό θα συμβεί μόνο επειδή είναι αρκετά πειστικός στον ρόλο του ανήλικου κοινωνιοπαθή. Η ταινία έχει αρκετές στιγμές έντασης και αγωνίας και -αν και έφαγε θάψιμο από τους κριτικούς, οι οποίοι την έκριναν ακατάλληλη για παιδιά (duh! Θρίλερ είναι!)- τα πήγε καλά στο box office. Μεταξύ μας, πέρα από το τέλος, το οποίο μου φαινόταν πάντα υπερβολικό για λόγους που δεν μπορώ να γράψω χωρίς να κάνω σπόιλερ, η ταινία είναι αξιοπρεπέστατη.


untitledJOSHUA aka THE DEVIL’S CHILD (2007)

Σκηνοθεσία: George Ratliff
Σενάριο: George Ratliff, David Gilbert
Μουσική: Nico Muhly
Ηθοποιοί: Sam Rockwell, Vera Farmiga, Jacob Kogan κ.α.
Είδος: Psychological Thriller
Αξιολόγηση: ★
★
★
☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ο Brad και η Abby μένουν στη Νέα Υόρκη με τα δύο παιδιά τους, τον 9χρονο Joshua και τη νεογέννητη αδελφή του. Ο Joshua είναι ένα παιδί-θαύμα, με μεγάλη ευφυία και κλίση στο πιάνο, που δείχνει πάντα αποτραβηγμένος από το περιβάλλον του, κυρίως μετά τη γέννηση της αδελφής του. Καθώς οι μέρες μετά τον ερχομό του νεογέννητου στο σπίτι περνούν, το κλίμα αρχίζει να γίνεται όλο και πιο βαρύ, καθώς από τη μία η Abby δείχνει συνεχώς εξουθενωμένη και βρίσκεται στα όρια της νευρικής κατάρρευσης, ενώ από την άλλη η συμπεριφορά του Joshua αρχίζει να γίνεται όλο και πιο περίεργη, σχεδόν στα όρια της κοινωνιοπάθειας…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, η ταινία είναι για γερά νεύρα, κυρίως από ψυχολογικής πλευράς, καθώς βασίζεται περισσότερο στο σασπένς. Αν και πρόκειται για ένα απλό, σχεδόν μηχανικό σενάριο που ακολουθεί τους κανόνες του είδους, η παρουσία του Kogan στον κεντρικό ρόλο κάνει την ταινία να ξεχωρίζει, καθώς ο μικρός προκαλεί μπόλικες ανατριχίλες με το βλέμμα του και μόνο. Για την ακρίβεια, αν οι creepy παιδικοί χαρακτήρες του κινηματογράφου είχαν εκλογές, ο Joshua παίζει να έβγαινε και Πρόεδρος του σωματείου τους! Έτσι, αν και ξέρεις τι να περιμένεις πάνω-κάτω, τουλάχιστον δεν πρόκειται να βαρεθείς ή να μείνεις ανικανοποίητος.


THE CHILDREN (2008)children

Σκηνοθεσία: Tom Shankland
Σενάριο: Tom Shankland, Paul Andrew Williams
Μουσική: Stephen Hilton
Ηθοποιοί: Eva Birthistle, Hannah Tointon κ.α.
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★
★
★
☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Η Casey -μια τυπική έφηβη με ξινισμένη μούρη, που μισεί τον κόσμο- ταξιδεύει με την μητέρα της, τον πατριό της και τα δύο μικρότερα, ετεροθαλή αδέλφια της, με προορισμό το απονωμένο σπίτι των θείων τους, ώστε να περάσουν μαζί τις διακοπές της Πρωτοχρονιάς. Εκεί, στην παρέα των παιδιών θα προστεθούν και τα δύο ανήλικα ξαδέλφια τους. Με το που φτάνουν, ο Paulie, ο μικρός αδελφός της Casey, κάνει εμετό και παρουσιάζει αλλόκοτη συμπεριφορά, αλλά όλοι θεωρούν πως έχει ζαλιστεί από το ταξίδι. Σταδιακά, όμως, και τα υπόλοιπα παιδιά αρχίζουν να παρουσιάζουν παρόμοια συμπτώματα με εκείνον, πράγμα που φαίνεται να μην παρατηρεί κανείς άλλος, εκτός από την Casey. Καθώς, η κατάστασή τους χειροτερεύει σταδιακά, θα αποδειχθεί ότι δεν πρόκειται για μια τυπική ίωση…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε η ταινία θα σε κάνει υπέρμαχο της αντισύλληψης! Πρόκειται για βρετανική παραγωγή που, αν κι έχει τα θεματάκια της -κυρίως όσον αφορά τις αντιδράσεις και την ανάπτυξη των χαρακτήρων- παρόλα αυτά ξεφεύγει από τα συνηθισμένα. Οι σκηνές βίας είναι αρκετές, αν και σε αρκετά σημεία είναι πιο στυλιζαρισμένες ή «καμουφλαρισμένες». Φαίνονται, όμως, ακόμη πιο σκληρές, αφού ως επίκεντρο κάθε μακελειού έχουμε πάντα παιδιά, είτε ως θύτες είτε ως θύματα –κάτι που δεν βλέπουμε τόσο συχνά σε ταινίες τρόμου. Σίγουρα καθηλωτική και ακόμη και αν δεν εξηγείται τόσο για ποιο λόγο συμβαίνει ό,τι συμβαίνει, αυτό δεν θα σε ενοχλήσει ιδιαίτερα, αφού μπορείς άνετα να ενώσεις τα κομμάτια και να το υποθέσεις μόνος σου (ειδικά αν έχεις δει αρκετές παρόμοιες ταινίες).


orphanORPHAN (2009)

Σκηνοθεσία: Jaume Collet-Serra
Σενάριο: David Leslie Johnson
Μουσική: John Ottman
Ηθοποιοί: Vera Farmiga, Peter Sarsgaard, Isabelle Fuhrman κ.α.
Είδος: Psychological Thriller
Αξιολόγηση: ★
★
★
☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Ο γάμος της Kate και του John περνά κρίση και φτάνει στα όρια της κατάρρευσης όταν το τρίτο τους παιδί γεννιέται νεκρό. Στην προσπάθειά τους να ορθοποδήσουν παίρνουν την απόφαση να υιοθετήσουν ένα παιδί από το τοπικό ορφανοτροφείο. Την καρδιά τους κλέβει από την πρώτη στιγμή η 9χρονη Esther, ένα κοριτσάκι με καταγωγή από τη Ρωσία, που δείχνει απομονωμένο από τα υπόλοιπα παιδιά. Το ζευγάρι δέχεται την Esther στην οικογένειά του, η οποία περιλαμβάνει τη μικρή Max -η οποία αποδέχεται αμέσως τη νέα της αδελφή- και τον Daniel, ο οποίος δείχνει πιο καχύποπτος απέναντί της. Όσο περνά ο καιρός, όμως, η Kate αρχίζει να ανησυχεί πως κάτι δεν πάει καλά με τη μικρή Esther, αλλά κανείς δεν μπορεί να υποψιαστεί το μυστικό που κρύβει…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε η ταινία είναι αρκετά σκοτεινή, ανατριχιαστική και αναπάντεχα ανατρεπτική. Παρόλα αυτά, παρά τις σκηνές τρόμου και τις ανατροπές, δεν καταφέρνει κι αυτή να ξεστρατίσει τόσο από το μονοπάτι που έχουν βαδίσει παρόμοιες ταινίες, αφού η ανάπτυξη της πλοκής ακολουθεί κατά γράμμα τους κανόνες του είδους. Για ακόμα μια φορά, όμως, ο κεντρικός χαρακτήρας έχει αποδοθεί άψογα, αφού η μικρή Fuhrman κάνει πολύ καλή δουλειά, για την οποία απέσπασε επαίνους από τους πάντες –ακόμη και τους κριτικούς που θάψανε την ταινία.


CASE 39 (2009)case39

Σκηνοθεσία: Christian Alvart
Σενάριο: Ray Wright
Μουσική: Michl Britsch
Ηθοποιοί: Renée Zellweger, Jodelle Ferland, Ian McShane κ.α.
Είδος: Psychological Horror
Αξιολόγηση: ★
★
☆☆☆

 

 

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Η Emily είναι κοινωνική λειτουργός, στην οποία ανατίθεται να ερευνήσει την οικογενειακή κατάσταση της 10χρονης Lillith. Η Emily υποψιάζεται ότι οι γονείς της Lillith την κακομεταχειρίζονται και οι υποψίες της επιβεβαιώνονται όταν προσπαθούν να δολοφονήσουν την κόρη τους, την οποία γλιτώνουν την τελευταία στιγμή η Emily και ένας επιθεωρητής της αστυνομίας. Όταν η Lillith παρακαλεί την Emily να μην την αφήσει σε ίδρυμα για κακοποιημένα παιδιά, εκείνη αποφασίζει να την πάρει στο σπίτι της και να τη φροντίσει η ίδια μέχρι να βρεθεί η κατάλληλη ανάδοχη οικογένεια. Με το που θα μετακομίσει μαζί της, όμως, διάφορα περίεργα γεγονότα αρχίζουν να συμβαίνουν γύρω από την Emily, η οποία θα συνειδητοποιήσει τελικά ότι τα πράγματα δεν ήταν ακριβώς όπως φαίνονταν εξ’ αρχής…

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, καλό για να περάσεις την ώρα σου, αλλά δυστυχώς πάσχει κι αυτό από μια οξεία κρίση κλισεδίτιδας. Αν κι έχει φροντισμένη σκηνοθεσία, παρόλα αυτά δεν κάνει έστω μια προσπάθεια να ξεφύγει από τον συρμό. Ξέρεις από την αρχή τι θα δεις, προβλέπεις σε κάθε σκηνή τι πρόκειται να συμβεί και καταλήγει απλώς μια διασκεδαστική ταινία για να περάσεις την ώρα σου, την πλοκή της οποία θα έχεις ξεχάσει σίγουρα μια βδομάδα αργότερα (όπως συνέβη με μένα, που χρειάστηκε να την ξαναδιαβάσω στο ίντερνετ για να φρεσκάρω τη μνήμη μου!)