Red Eye: Στα ταξίδια γνωρίζεις ενδιαφέροντες ανθρώπους…

Σκηνοθεσία: Wes Craven
Σενάριο: Carl Ellsworth
Μουσική: Marco Beltrami
Ηθοποιοί: Rachel McAdams, Cillian Murphy, Brian Cox κ.α.
Είδος: Crime Thriller
Αξιολόγηση: ★★★
☆☆

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★☆☆☆☆
Φρίκη: ★☆☆☆☆
Τρόμος: ★★☆☆☆
Αγωνία: ★★★☆☆

RED EYE (2005)
Αποχαιρετήσαμε μέσα στην εβδομάδα που πέρασε τον μετρ του τρόμου, Wes Craven, ο οποίος έφυγε στα 76 του αφήνοντας πίσω του μια τεράστια κληρονομιά στο κινηματογραφικό είδος και κάμποσους συντετριμμένους φαν… Αν και η επαφή του με τον χώρο είχε ξεκινήσει από πολύ παλιότερα, ήταν η δημιουργία του A Nightmare on Elm Street και του εικονικού δολοφόνου του, Freddy, αλλά και η σκηνοθεσία των υπερεπιτυχημένων Scream, που τον εδραίωσαν στο πάνθεον των πιο γνωστών και περιζήτητων σκηνοθετών και σεναριογράφων τρόμου. Και ενώ αυτά τα δύο franchise θα αρκούσαν για να νιώσει κανείς πλήρης και φτασμένος, ο Craven δεν επαναπαύτηκε και συνέχισε να ασχολείται με διάφορα project μέχρι τη μέρα που έφυγε. Σήμερα θα δούμε, τιμής ένεκεν, μια από τις σχετικά πρόσφατες σκηνοθετικές δουλειές του, η οποία θεωρείται και από τις καλές.

TI MAΣ ΛΕΣ;
Η Lisa, η υπεύθυνη ενός πολυτελούς ξενοδοχείου στο Miami, βρίσκεται προσωρινά στο Dallas, για την κηδεία της γιαγιάς της. Ενώ ετοιμάζεται να πάρει τη νυχτερινή πτήση πίσω στο Miami, μια καθυστέρηση στα δρομολόγια την αναγκάζει να παραμείνει στο αεροδρόμιο για αρκετές ώρες, μαζί με τους υπόλοιπους επιβάτες. Εκεί θα γνωριστεί με τον Jackson, έναν μυστηριώδη άντρα με τον οποίο θα φλερτάρει μέχρι την ώρα της αναχώρησης. Κατά την επιβίβαση θα συνειδητοποιήσει ότι το κάθισμά της είναι δίπλα σε αυτό του Jackson, μόνο που δεν πρόκειται για καθόλου τυχαίο γεγονός, όπως πολύ σύντομα θα φροντίσει να της αποκαλύψει και ο ίδιος…

Ξέρω τι σκέφτεσαι: έχουν βγει άπειρες ταινίες δράσης και θρίλερ που διαδραματίζονται σε αεροπλάνα, τι το καινούργιο να έχει αυτή; Κατ’ αρχάς, δεν πρόκειται για την κλασική ταινία καταστροφής με αεροπλάνο –δεν έχουμε αστραπές, βόμβες, συγκρούσεις, αεροπειρατές, κατάδικους ή motherfucking φίδια! Η ταινία επικεντρώνεται στο πρωταγωνιστικό δίδυμο και στις προσπάθειες της ηρωίδας να σώσει την κατάσταση, υπό πίεση. Απλώς ένα μεγάλο μέρος της διαδραματίζεται σε ένα αεροπλάνο.
Φυσικά, γίνεται μια υποτυπώδης προσπάθεια να μας «συστηθούν» στο σενάριο και κάποιοι ακόμη επιβάτες, αλλά κάνει μπαμ ότι η μοναδική αιτία που συμβαίνει αυτό είναι επειδή θα παίξουν αργότερα έναν μικρότερο ή μεγαλύτερο ρόλο στην ανάπτυξη της πλοκής και μετά μην τους είδατε.

Η επιλογή του πρωταγωνιστικού διδύμου ήταν ό,τι έπρεπε, καθώς –πέρα από τη χημεία που έχουν στην οθόνη- οι ερμηνείες τους είναι αξιοπρεπέστατες και δίνουν βάθος στους χαρακτήρες που ενσαρκώνουν. Κατ’ αρχάς, ο Cillian Murphy έχει ένα από τα πιο ανατριχιαστικά combos βλέμματος/χαμόγελου που έχουν περάσει ποτέ από τον κινηματογράφο και θα μπορούσε χαλαρά να υποδυθεί πειστικά τον κακό χωρίς καμιά ατάκα σε όλη την ταινία -μόνο χρησιμοποιώντας τα υπνωτιστικά μάτια του! Η McAdams, από την άλλη -πέρα από το ότι είναι συμπαθέστατη και αξιολάτρευτη ως φυσιογνωμία- υποδύεται μια ηρωίδα που απέχει έτη φωτός από τους ανήμπορους, κακομοίρικους γυναικείους χαρακτήρες που έχουμε συνηθίσει στα θρίλερ. Είναι δυναμική και θαρραλέα, χρησιμοποιεί το μυαλό της, παίρνει την κατάσταση στα χέρια της από την αρχή και το βασικότερο: τα σπάει στις σκηνές μάχης!

Σε γενικές γραμμές, δεν πρόκειται για την ταινιάρα που θα σε αφήσει κατάπληκτο και, σαφώς, έχει μια μεγάλη δόση αφέλειας η κεντρική ιδεά του σεναρίου. Αλλά έχει μπόλικο σασπένς, έχει δράση στα σημεία και στις αναλογίες που πρέπει, έχει γρήγορη πλοκή και ένταση, χωρίς κοιλιές και πλατιάσματα και πολύ καλές ερμηνείες –όλα τα συστατικά που κάνουν καλό ένα θρίλερ! Ήταν λογικό, επομένως, να τα πάει πολύ καλά από εισπράξεις, όχι μόνο στο σινεμά, αλλά και στις ενοικιάσεις DVD.

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, θα σε κρατήσει μέχρι το τέλος στη θέση σου –χωρίς πολλές αναταράξεις!

GEEKY TRIVIA
Το σενάριο είχε γραφτεί αρχικά για τους Sean Penn και Robin Wright, αλλά ο Wes Craven αποφάσισε ότι έπρεπε να χρησιμοποιηθούν νεότεροι πρωταγωνιστές. Ο ίδιος ο Murphy ήθελε τόσο πολύ να πάρει τον ρόλο, που δύο μέρες πριν το γάμο του πέταξε από την Αγγλία στις ΗΠΑ, για να γευματίσει με τον Craven και να το συζητήσουν. Ο σκηνοθέτης δήλωσε ότι κέρδισε τον ρόλο χάρη στα μάτια του. Είπαμε: το δουλεύει καλά το creepy βλέμμα ο τύπος!

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Ε, εντάξει, τα πήγε αρκετά καλά, αλλά δεν ήταν και για σίκουελ!

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Φαίνεται σαν ένα ρομαντικό ραντεβουδάκι…

Πρέπει να δουλέψει λίγο τον τρόπο που φλερτάρει…

Υπήρχε περίπτωση να έχει σήμα; Σε θρίλερ είμαστε!

The Ruins: Αξιοθέατα που κόβουν την ανάσα. Για πάντα.

Σκηνοθεσία: Carter Smith
Σενάριο: Scott B. Smith
Μουσική: Graeme Revell
Ηθοποιοί: Jonathan Tucker, Jena Malone, Shawn Ashmore, Laura Ramsey κ.α.
Είδος: Horror
Αξιολόγηση: ★★★★
☆

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★★★★
☆
Φρίκη: ★★★★
☆
Τρόμος: ★
★
★
☆☆
Αγωνία: ★★★★
★


THE RUINS (2008)
Είσαι έτοιμος για τις διακοπούλες σου; Σκοπεύεις να πας κάπου να παραθερίσεις, να κάνεις τα μπάνια σου, να επισκεφτείς κανένα μουσείο, ίσως; Μήπως σκοπεύεις να περάσεις και καμιά βόλτα κι από τ’ αξιοθέατα της περιοχής, να τραβήξεις καμιά φωτογραφία και ν’ απολαύσεις το κάλλος και την αρμονία της αρχαίας αρχιτεκτονικής; Μήπως αυτό το τελευταίο κομμάτι να το ξανασκεφτείς καλύτερα; Διότι, αφού δεις τη σημερινή ταινία, ίσως αποφασίσεις ότι και τα μουσεία μια χαρά είναι για την καλοκαιρινή δόση κουλτούρας σου και περάσεις τις υπόλοιπες διακοπές σου στην παραλία, δίπλα σε πολύ, πολύ κόσμο!

TI MAΣ ΛΕΣ;
Δυο ζευγάρια περνούν τις διακοπές τους στο Μεξικό, όπου γνωρίζονται με τον Mathias, έναν γερμανό τουρίστα που τους καλεί να τον συνοδεύσουν σε μια αρχαιολογική ανασκαφή στα ερείπια παλιάς πυραμίδας των Μάγια. Ο αδελφός του Mathias και η αρχαιολόγος φιλενάδα του βρίσκονται ήδη στην πυραμίδα, η οποία είναι καλά κρυμμένη μέσα στη ζούγκλα, σε ένα σημείο που δεν μαζεύει καθόλου τουρίστες. Μόλις φτάσουν εκεί, όμως, θα έρθουν αντιμέτωποι με μια ομάδα οπλισμένων –και πολύ εχθρικών- χωρικών που δείχνουν να μην βλέπουν την παρουσία των ξένων με καλό μάτι, αναγκάζοντάς τους ν’ αναζητήσουν καταφύγιο στα ερείπια. Οι ντόπιοι, όμως, είναι το μικρότερο από τα προβλήματά τους…

Κατ΄αρχάς, οφείλω να αναφέρω ότι η συγκεκριμένη ταινία ανήκει στις ελάχιστες –και μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού- ταινίες που έχουν καταφέρει να με κάνουν να κλείσω μάτια και αυτιά αηδιασμένος. Επιπροσθέτως, κερδίζει ακόμη περισσότερους πόντους ως η μοναδική ταινία ταινία που με έφτασε ποτέ στα όρια της λιποθυμίας –κι ευτυχώς που δεν την είδα στο σινεμά, αλλά στο σπίτι, όπου αρκούσε να πατήσω το pause και να πάω να ξαπλώσω μέχρι να επιστρέψει το αίμα στο ωχρό, πανέμορφο κεφάλι μου. Ναι, δεν ντρέπομαι να το ομολογήσω: έχω δει όλα τα SAW, τα Hostel και τη σάρα και τη μάρα από σπλατεριές, αλλά με το The Ruins βρήκα το μάστορά μου! Όσο και αν δεν της φαίνεται, η ταινία έχει μερικές από τις πιο αηδιαστικά γραφικές σκηνές που έχω δει ποτέ σε θρίλερ και όσες φορές και αν την ξαναδώ από τότε, πάντα τις «τρέχω» στο fast forward!

Οπότε, από την προηγούμενη προσωπική εξομολόγηση, καταλαβαίνεις τι να περιμένεις πάνω κάτω από την ταινία! Αν είσαι φαν της φρίκης και του τρόμου, θα μείνεις ικανοποιημένος. Βέβαια, αν και οι σκηνές φρίκης είναι πολύ γραφικές και σκληρές, παρόλα αυτά είναι σχετικά λίγες και μοιρασμένες μέσα στην ταινία -μη νομίζεις ότι θα δεις κάνα ασταμάτητο αιματοκύλισμα, με σπλάχνα και μυαλά να πετάγονται στην οθόνη! Κατά κύριο λόγο, το The Ruins βασίζεται περισσότερο στον ψυχολογικό τρόμο, οπότε η αγωνία είναι σίγουρα στα ύψη και μερικές καλές τρομάρες θα σε πιάσουν απροετοίμαστο!

Το σκηνικό είναι ατμοσφαιρικό και αρκετά ρεαλιστικό –ειδικά αν λάβεις υπόψη ότι η ταινία δεν γυρίστηκε καν στη ζούγκλα του Μεξικού, αλλά στην Αυστραλία, και ότι η πυραμίδα είναι, ουσιαστικά, τρία διαφορετικά σκηνικά συνδυασμένα με μπόλικα CGI εφέ σε κάποια πλάνα. Όσο για τον «κακό» της ταινίας… ξεφεύγει αρκετά από τα συνηθισμένα. Όταν τη δεις θα καταλάβεις! Το καλύτερο είναι πως δεν πρόκειται για κάποια κλισέ ταινία του συρμού, καθώς το σενάριο είναι σχετικά φρέσκο και κάπως πιο διαφορετικό από όσα έχουμε συνηθίσει ως τώρα. Για την ακρίβεια, η ταινία είναι βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο του Scott Smith, ο οποίος υπογράφει και το σενάριο. Αυτό μάλλον έκανε και τη διαφορά, διότι αν και οι κριτικές ήταν σχετικά χλιαρές, η ταινία κατάφερε να τα πάει αρκετά καλά από πωλήσεις.

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, οπλίσου με θάρρος και ένα κουβά καλού-κακού –ειδικά αν είσαι τόσο ευαίσθητος στα σκληρά θεάματα, όσο εγώ!

GEEKY TRIVIA
Η ταινία έχει γυριστεί με τρία διαφορετικά φινάλε: αυτό που θεωρήθηκε καταλληλότερο από τις δοκιμαστικές προβολές και προβλήθηκε και στους κινηματογράφους, αυτό της unrated εκδοχής της ταινίας που κυκλοφόρησε σε DVD και ένα ακόμα που κόπηκε τελείως επειδή θεωρήθηκε καταθλιπτικό. Πάντως, και τα τρία διαφέρουν από το τέλος του βιβλίου -όπως και πολλά ακόμη κεντρικά σημεία της πλοκής.

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Δεν ακούγεται κάτι. Όχι ότι δεν θα μπορούσε να έχει συνέχεια, ασχέτως αν το βιβλίο είναι μόνο ένα, αλλά μάλλον σοφά επέλεξαν να το αφήσουν στη μία ταινία.

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Υπάρχει λόγος που κάποια πράγματα έχουν μείνει τόσο καιρό κρυμμένα…

Ουπς, αυτό πρέπει να πονάει!

Άσε τον πυρσό και βρες φλογοβόλο!

 

The Happening: Η φύση πάντα βρίσκει τον τρόπο!

Σκηνοθεσία: M. Night Shyamalan
Σενάριο: M. Night Shyamalan
Μουσική: James Newton Howard
Ηθοποιοί: Mark Wahlberg, Zooey Deschanel, John Leguizamo κ.α.
Είδος: Supernatural Thriller
Αξιολόγηση: ★
★☆☆☆

ΤΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★
★★☆☆
Φρίκη: ★
★★☆☆
Τρόμος: ★
★★☆☆
Αγωνία: ★
★★★☆

THE HAPPENING (2008)
Καλή Πρωτομαγιά! Μπήκε για τα καλά πλέον η άνοιξη και σίγουρα ετοιμάζεσαι να τρέξεις στην εξοχή και να πιάσεις τον Μάη –ειδικά τώρα που η αργία έπεσε και σε τριήμερο. Είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία, λοιπόν, να μιλήσουμε για μια ταινία γεμάτη φύση, δέντρα, λουλουδάκια και ύπαιθρο! Και μπόλικους, τραγικούς, εξοχικούς θανάτους! Έτσι, για να σου μαγαρίσω την εξόρμηση και να σε κάνω να βλέπεις κάθε φορά με μισό μάτι τη φύση! Άλλωστε, το ότι τα δέντρα δεν μπορούν να μετακινηθούν, δεν σημαίνει ότι δεν εξακολουθούν να περιμένουν την κατάλληλη στιγμή να μας εξοντώσουν!

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ;
Οι κάτοικοι της Νέας Υόρκης αρχίζουν ξαφνικά ν’ αυτοκτονούν με διάφορους τρόπους, σαν κάποιος να ελέγχει το μυαλό τους. Η αρχική εκτίμηση είναι ότι πρόκειται για τρομοκρατική επίθεση και ότι υπαίτιος είναι κάποια μυστηριώδης νευροτοξίνη που μεταδίδεται με τον αέρα. Όταν τα κρούσματα, όμως, αρχίζουν να εμφανίζονται ταυτόχρονα και σε άλλες μεγαλουπόλεις των ΗΠΑ, ο κόσμος πανικοβάλλεται και αναζητά καταφύγιο σε αγροτικές περιοχές και την εξοχή. Ανάμεσά τους είναι και ο Elliot, ένας καθηγητής λυκείου, ο οποίος μαζί με τη γυναίκα του και τον καλυτερό του φίλο θα προσπαθήσουν να παραμείνουν ζωντανοί και να βρούνε μια απάντηση στη μυστηριώδη μάστιγα…

Η ταινία ξεκινά αρκετά καλά και σε προετοιμάζει από την πρώτη σκηνή κιόλας για την απειλή που πρόκειται να αντιμετωπίσουν οι ήρωες. Δυστυχώς, αυτό για το οποίο δεν σε προετοιμάζει είναι ο απότομος κατήφορος που πρόκειται να πάρει με το που θα εμφανιστούν αυτοί! Αν υπάρχει ένα γεγονός το οποίο έχει γίνει παγκοσμίως αποδεκτό όσον αφορά το The Happening, είναι ότι σχεδόν όλες οι ερμηνείες είναι κακές εώς κάκιστες. Σε αυτό, φυσικά, δεν φταίνε τόσο οι ηθοποιοί -οι οποίοι, ούτως ή άλλως, έχουν αποδείξει το υποκριτικό τους ταλέντο σε άλλες παραγωγές- όσο το ίδιο το σενάριο. Οι διάλογοι είναι απλοί και αφελείς στην καλύτερη περίπτωση και τελείως χαζοί στη χειρότερη. Όσο καλός ηθοποιός και αν είσαι, όταν το σενάριο που σου παραδίδουν είναι κακογραμμένο και δεν δίνει κανένα βάθος στους χαρακτήρες, δεν μπορείς να κάνεις και θαύματα!

Εκ των πραγμάτων, λοιπόν, οι πρωταγωνιστές δεν πείθουν τόσο για τη χημεία μεταξύ τους, κάθε διάλογός τους μοιάζει ανούσιος κι εκτός της πραγματικότητας της ταινίας, οι αντιδράσεις τους σε ό,τι συμβαίνει γύρω τους δεν βγάζουν κανέναν νόημα, ενώ ο χαρακτήρας του Wahlberg κάνει το ένα λογικό άλμα μετά το άλλο ώστε να μαντέψει τελείως αυθαίρετα (και βολικά) όλες τις απαντήσεις στο μυστήριο –όταν δεν του τις δίνουν στην ψύχρα ξεκάρφωτοι χαρακτήρες, δηλαδή… Και αυτό είναι κρίμα, διότι το ίδιο το σενάριο είχε τις προοπτικές να δώσει μια εξαιρετική πλοκή.

Η ταινία έχει αρκετές σκηνές θανάτου –πολλές από αυτές για γερά νεύρα- και αν εξαιρέσουμε το γελοίο των διαλόγων και των ερμηνειών, είναι αρκετά αγωνιώδης και φρικιαστική. Ο Shyamalan δήλωσε ότι σκοπός τους ήταν να δημιουργήσουν ένα b-movie, οπότε η αφέλεια του σεναρίου και των διαλόγων ήταν σκόπιμη, αλλά κανείς δεν τον παίρνει στα σοβαρά πια αυτόν, μια και όλες οι πρόσφατες ταινίες του έχουν την τάση να καταλήγουν b-movies… Δικαίως έφαγε σκυλοθάψιμο από τους πάντες και φιγουράρει και στις πρώτες θέσεις κάθε λίστας με τις χειρότερες ταινίες όλων των εποχών.

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, το happening καταλήγει να μοιάζει περισσότερο με πάρτυ γυμνασιόπαιδου –από εκείνα που παίζει κακή ποπ μουσική και σκάει μύτη και κλόουν να κάνει ταχυδακτυλουργικά! Αλλά αξίζει μόνο για τις σκηνές θανάτου!

GEEKY TRIVIA
Ο M. Night Shyamalan έχει τη συνήθεια να κάνει cameos σε όλες τις ταινίες του –περίπου όπως έκανε ο Χίτσκοκ στις δικές του, αλλά με τη διαφορά ότι αυτός έχει και ατάκες. Αυτή είναι η πρώτη ταινία στην οποία δεν βλέπουμε ποτέ το πρόσωπό του, αλλά ακούμε μόνο τη φωνή του, αφού υποδύεται τον Joey, τον συνάδελφο της πρωταγωνίστριας, με τον οποίο μιλάει στο κινητό.

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Το τέλος της ταινίας αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο ενός σίκουελ. Η ίδια η ταινία, όχι!

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

It’s raining men!

Δεν σου έμαθε η μάνα σου να μη μαζεύεις ό,τι βρίσκεις κάτω;

Αναρωτιούνται όλοι τι συμβαίνει. Και πώς βρέθηκαν σ’ αυτή την ταινία…

 

Final Destination: Για πόσο μπορείς να ξεγελάς τον Θάνατο;

Σκηνοθεσία: James Wong
Σενάριο: James Wong, Glen Morgan, Jeffrey Reddick
Μουσική: Shirley Walker
Ηθοποιοί: Devon Sawa, Ali Larter, Kerr Smith, Tony Todd
Είδος: Supernatural Horror
Αξιολόγηση: ★
★
★
★
★

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★★
★

☆☆
Φρίκη: ★
★
★
☆☆
Τρόμος: ★
★
★
★
☆
Αγωνία: ★
★
★
★
★

FINAL DESTINATION (2000)
Σήμερα θα μιλήσω για τον μεγάλο μου έρωτα! Ονομάζεται «Τελικός Προορισμός» (Μια χαρά ταιριαστός τίτλος, σε αντίθεση με το ελληνικό: «Βλέπω το θάνατό σου» -κι εγώ βλέπω το άχυρο που βγαίνει από τα αυτιά σας, ηλίθιοι!) Έχω δει αρκετές εκατοντάδες ταινίες θρίλερ στη ζωή μου και αυτή είναι η μοναδική που κατάφερε να κάτσει Βασίλισσα στο θρόνο της καρδιάς μου! Δεν ξέρω γιατί. Ίσως επειδή θεωρώ πως είναι από τις εξυπνότερες ιδέες που έχω δει σε θρίλερ. Ίσως επειδή πρόκειται για τρελή σπλατεριά και γουστάρω αιματοκυλίσματα. Ή ίσως επειδή οι σκηνές θανάτου είναι τόσο διεστραμμένες και αναπάντεχες που έδεσαν με την διαταραγμένη ψυχοσύνθεσή μου! Ό,τι και να φταίει, πρόκειται για τη μοναδική σειρά ταινιών που έχω δει καμιά δεκαριά φορές κι εύχομαι να μη διακοπεί ποτέ, όσο σούπα κι αν γίνει!

TI MAΣ ΛΕΣ;
Μια σχολική τάξη ετοιμάζεται για εκπαιδευτικό ταξίδι στο Παρίσι. Ανάμεσα στους μαθητές είναι ο νεαρός Alex, ο οποίος λίγο πριν την απογείωση βλέπει σε όραμα το αεροπλάνο ν΄ανατινάζεται στον αέρα. Τρομοκρατημένος, προκαλεί πανικό με αποτέλεσμα να βρεθεί εκτός αεροπλάνου μαζί με μερικούς συμμαθητές του και μια καθηγήτρια. Λίγα λεπτά αργότερα, όλοι θα συνειδητοποιήσουν με φρίκη ότι το όραμα του Alex ήταν προφητικό! Το πραγματικό μυστήριο, όμως, ξεκινά όταν οι επιζώντες αρχίζουν να σκοτώνονται ένας-ένας με περίεργους και βίαιους τρόπους. Σύντομα ο Alex θα ανακαλύψει ότι ο Θάνατος διεκδικεί τις ψυχές που του ξέφυγαν… Υπάρχει τρόπος να τον εμποδίσει;

Μπορεί όλο αυτό να ακούγεται σαν μια απλή ευκαιρία για σπλατεριά (duh! Για ταινία τρόμου μιλάμε!), αλλά το σενάριο καταφέρνει να κάνει αυτό που κάθε θρίλερ προσπαθεί να επιτύχει: σε κρατάει συνεχώς σε αναμμένα κάρβουνα! Ξέρεις ότι κάτι κακό θα συμβεί. Ξέρεις σε ποιον θα συμβεί. Αλλά δεν ξέρεις το πώς και το πότε! Λογικό, αφού ο κεντρικός κακός της ταινίας δεν είναι ο τυπικός ψυχοπαθής με μαχαίρι που πριν την επίθεση θα τον δεις να παραμονεύει στις σκιές, αλλά μια αόρατη δύναμη που τριγυρίζει τους χαρακτήρες και, στην ουσία, «χορογραφεί» περίτεχνα τις κινήσεις που θα τους οδηγήσουν στον οριστικό χαμό τους. Αν το καλοσκεφτείς, υπάρχει μεγαλύτερος και τρομακτικότερος villain από τον ίδιο το Θάνατο; Ξέρεις ότι όσο και να προσπαθήσεις, στο τέλος θα πέσεις στα γαμψά νυχάκια του και θα πάτε μαζί έναν τελευταίο περίπατο!

Η ταινία αντενδείκνυται για παρανοϊκούς και πανφοβικούς, αφού σε κάνει καχύποπτο για τα πάντα γύρω σου: κάθε γωνιά, κάθε αντικείμενο –όσο αθώο και αν είναι- και κάθε μικρή και ασήμαντη επιλογή στη ζωή σου μπορεί να είναι απλώς το επόμενο βήμα που θα οδηγήσει στο τέλος σου! Μήπως το ότι σταμάτησες δυο λεπτά για να αγοράσεις εφημερίδα έθεσε σε εφαρμογή μια σειρά από «συμπτώσεις» που θα καταλήξουν με σένα καρφωμένο ανάμεσα σε έναν τοίχο και μια νταλίκα; Μήπως όταν αποφάσισες να πας στο σούπερ μάρκετ από άλλο δρόμο ξεκίνησες την αντίστροφη μέτρηση ως τη στιγμή που ένα κλιματιστικό θα πέσει στο κεφάλι σου; Ό,τι πρέπει για να περάσεις την υπόλοιπη ζωή σου κουλουριασμένος στη γωνία ενός άδειου δωματίου! Και πάλι, μπορεί απλώς να πάθεις ανεύρυσμα!

Η πρώτη ταινία της σειράς, παρόλα αυτά, δεν είναι τόσο βίαιη και γραφική όσο οι επόμενες. Καθώς το franchise εξελίσσεται, οι σκηνές καταστροφής γίνονται πιο θεαματικές και μεγάλες σε διάρκεια, οι θάνατοι ακόμα πιο φρικαλέοι και αποτρόπαιοι και οι παγίδες που στήνει ο Θάνατος στα υποψήφια θύματα του όλο και πιο περίτεχνες, με αποτέλεσμα να κινδυνεύεις να μείνεις στην καρέκλα σου από υποξία, αφού σε όλη τη διάρκεια της ταινίας κρατάς την ανάσα σου! Δεν είναι περίεργο που έχει αποκτήσει ήδη φανατικό κοινό!

Αν είσαι κι εσύ τελείως προχωρημένη περίπτωση, τότε μπορείς να δεις και να ξαναδείς τις ταινίες για να εντοπίσεις τα αμέτρητα clues που βρίσκονται διάσπαρτα σε αυτές, όπως: το νούμερο 180 σε διάφορες παραλλαγές, το οποίο εμφανίζεται συνήθως λίγο πριν τον θάνατο κάποιου χαρακτήρα, μούφα μάρκες προϊόντων που παίζουν σε κάθε ταινία, καθώς και μπόλικα στοιχεία για το πώς πρόκειται να πεθάνει κάποιος χαρακτήρας!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, αν γουστάρεις βία, σπλατεριές και απίστευτη αγωνία η ταινία (και οι 4 που τη διαδέχθηκαν) είναι ό,τι πρέπει για σένα!

---

GEEKY TRIVIA
To Final Destination βασίστηκε σε σενάριο που έγραψε ο Jeffrey Reddick για επιτυχημένη τηλεοπτική σειρά επιστημονικής φαντασίας –το οποίο όμως δεν προχώρησε ποτέ σε φάση παραγωγής. Ποια σειρά ήταν; Ε, ποια άλλη: The X-files!

---

MIA ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ
Η επιτυχία της πρώτης ταινίας οδήγησε, όπως ήταν αναμενόμενο, σε αρκετά σίκουελ.

• Final Destination 2 (2003) ★

★★★☆
  Μεταφερόμαστε ένα χρόνο μετά το δυστύχημα της πτήσης 180. Η Kimberly ξεκινά για road trip με τους φίλους της, αλλά την ώρα που οδηγεί έχει ένα όραμα που αφορά πολύνεκρη καραμπόλα στην εθνική οδό. Η αντίδρασή της σώζει μερικούς οδηγούς από βέβαιο χαμό και ο Θάνατος επιστρέφει ακόμη μια φορά για να διεκδικήσει τους επιζώντες. Μόνο που αυτή τη φορά έχει ένα ακόμη πιο περίτεχνο σχέδιο. Η δεύτερη ταινία είναι άμεσα συνδεδεμένη με την πρώτη, όσον αφορά το σενάριο και τους χαρακτήρες και οι σκηνές θανάτου έχουν αρχίσει να παίρνουν τα πάνω τους!
• Final Destination 3 (2006) ★★★☆☆
  Ηρωίδα είναι η Wendy και η σκηνή καταστροφής αφορά θανατηφόρο δυστύχημα στο τρενάκι ενός luna park, από το οποίο γλιτώνουν την τελευταία στιγμή -χάρη στο όραμά της- καμιά δεκαριά απόφοιτοι. Η ταινία δεν είχε να προσθέσει κάτι νέο στο σενάριο, οι σκηνές θανάτου από την άλλη, έχουν αρχίσει να γίνονται ακόμη πιο αιματηρές και βίαιες!
• The Final Destination (2009) ★★☆☆☆
  Ξανά άντρας για κεντρικός ήρωας και η σκηνή καταστροφής εκτυλίσσεται σε πίστα αγώνων. Είναι η πρώτη ταινία της σειράς που βγήκε σε έκδοση 3D και προοριζόταν για τελευταία της σειράς –εξ’ου και το άρθρο “The” που προστέθηκε στον τίτλο, για να του δώσει μια πιο «τελική» χροιά. Φυσικά, όλοι ξέρουμε ότι τον τελευταίο λόγο στο Hollywood τον έχουν τα στούντιο κι εφόσον η ταινία έβγαλε μπόλικο παραδάκι, αποφασίστηκε να συνεχιστεί το franchise. ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ!
• Final Destination 5 (2011) ★★★★★
  Ο Sam έχει όραμα με την κατάρρευση μιας γέφυρας, την ώρα που βρίσκεται με τους συναδέλφους του σε ένα πούλμαν. Η ιστορία επαναλαμβάνεται και οι λιγοστοί επιζώντες ανακαλύπτουν ότι βρίσκονται στο στόχαστρο του Θανάτου. Αυτή τη φορά, όμως, υπάρχει κι ένας νέος κανόνας στο παιχνίδι, που πρόκειται να κάνει τα πράγματα πιο ενδιαφέροντα!
  Η τελευταία προσθήκη στο franchise αποτελεί την καλύτερη της σειράς, από άποψη σεναρίου, σασπένς και κριτικών. Παράλληλα, απέσπασε επαίνους για τη χρήση της τεχνολογίας 3D –ειδικά στη σκηνή καταστροφής.

Αλλά το franchise δεν έμεινε μόνο στον κινηματογράφο, επεκτάθηκε και στη λογοτεχνία! Κυκλοφόρησαν 9 μυθιστορήματα και 6 κόμικ βασισμένα στην κεντρική ιδέα!

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Παράγοντες της ταινίας ανέφεραν ότι αν το Νο5 είχε επιτυχημένες εισπράξεις, τότε οι δύο επόμενες ταινίες θα γυρίζονταν back-to-back και θα προβάλλονταν με έναν χρόνο διαφορά (αμήν και πότε!) Για την ώρα, το project είναι ακόμα σε αναμονή και δεν έχει ακουστεί κάποιο νέο -αν και η 5^η ταινία ήταν η δεύτερη πιο κερδοφόρα της σειράς, οπότε έχουμε ελπίδες!

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Θα το δεις πολλές φορές –και σε πολλές παραλλαγές- αυτό το νούμερο σε όλες τις ταινίες! Έχε τα μάτια σου ανοιχτά!

Όταν έρθει η σειρά σου, δεν έχεις ελπίδα!

Ουπς! Παραλίγο!

My Bloody Valentine 3D: Αγάπη δίχως θύματα δεν έχει νοστιμάδα!

Σκηνοθεσία: Patrick Lussier
Σενάριο: Zane Smith, Todd Farmer
Μουσική: Michael Wandmacher
Ηθοποιοί: Jensen Ackles, Jaime King, Kerr Smith, Tom Atkins κ.α.
Είδος: Slasher
Αξιολόγηση: ★
★
★
☆☆

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★
★
★
★
★

Φρίκη: ★
★
★
★
☆
Τρόμος: ★
★
☆☆☆
Αγωνία: ★
★
★
★
☆

MY BLOODY VALENTINE 3D (2009)
Του Αγίου Βαλεντίνου αύριο και γιορτάζουν τα απανταχού ερωτευμενάκια, οπότε δεν γινόταν να μην τους αφιερώσω και ανάλογη ταινία που έρχεται να ταιριάξει γάντι! Αν και η ταινία δεν επικεντρώνεται κυρίως στο ξεκλήρισμα γλυκανάλατων ζευγαριών που περιφέρουν τον μελιστάλαχτο έρωτά τους παντού, δίνει αρκετές ιδέες για το πώς να χρησιμοποιήσεις μια αξίνα την επόμενη στιγμή που θα πετύχεις στο δρόμο ένα από αυτά να περπατά χεράκι-χεράκι! Αν είσαι δεσμευμένος, σου προτείνω να περάσεις μια ρομαντική βραδιά με το ταίρι σου, βλέποντας την ταινία αγκαλίτσα. Το επόμενο πρωί θα είσαι πάλι μπακούρι!

TI MAΣ ΛΕΣ;
Μια ομάδα ανθρακωρύχων παγιδεύεται σε μια στοά του ορυχείου που εργάζονταν. Όταν το συνεργείο διάσωσης καταφέρνει να τους απεγκλωβίσει, φανερώνεται η φριχτή αλήθεια: ο Harry Warden -ένας από τους εγκλωβισμένους – έχει δολοφονήσει με την αξίνα του όλους τους υπόλοιπους, για να εκμεταλλευτεί όλο το οξυγόνο, αλλά βρίσκεται πλέον σε κωματώδη κατάσταση, στην οποία παραμένει για έναν χρόνο. Όταν συνέρχεται, συνεχίζει το δολοφονικό έργο του, έχοντας χάσει πια τα λογικά του, μέχρι που φτάνει στην ίδια εγκαταλελειμμένη, πια, στοά του ορυχείου του, στην οποία έχουν οργανώσει –για κακή τους τύχη- πάρτι διάφοροι έφηβοι της πόλης. Και αυτό είναι –κυριολεκτικά- μόνο η αρχή!

Σπλατεριά από τις λίγες η ταινία, αν και δεν της φαινόταν στην αρχή. Βέβαια, αν είχα δει το original θα ήμουν πιο προετοιμασμένος μια και σε εκείνο αφαιρέθηκαν 9 ολόκληρα λεπτά από την ταινία, επειδή κρίθηκαν υπερβολικά βίαια και αιματηρά! (Φαντάσου να παιζόταν το SAW τότε, μόνο οι τίτλοι τέλους θα προβάλλονταν!) Είχα την τύχη να τη δω στο σινεμά τρισδιάστατη, διότι άλλη χάρη έχει η ταινία όταν σου έρχεται η αξίνα στο δόξα πατρί και σκύβεις για να τη φάει ο από πίσω!

Αν και η ταινία πήρε πολύ μέτριες κριτικές, κατάφερε να γίνει τεράστια εισπρακτική επιτυχία, βγάζοντας σχεδόν τα εννιαπλάσια από όσο κόστισε. Σίγουρα έβαλε το χεράκι της σε αυτό και η παρουσία του Jensen Ackles στον πρωταγωνιστικό ρόλο –του γνωστού και ως Dean Winchester από την τηλεοπτική σειρά Supernatural, η οποία συνεχίζεται να προβάλλεται με μεγάλη επιτυχία στις ΗΠΑ, παρότι έχει γίνει πλέον περισσότερο σούπα κι από αυτές της Knorr.

Πέρα από τις κριτικές, όμως, η ταινία σου δίνει ακριβώς ό,τι υπόσχεται: αίμα, αγωνία και διασκέδαση, στα πρότυπα των παλιών ταινιών slasher –και ίσως και λίγο καλύτερα από ορισμένες από αυτές. Δεν προσπαθεί να περάσει για κάτι πιο «βαθύ» ή καλογραμμένο απ’ ό,τι είναι, αλλά κάνει αξιοπρεπέστατα τη δουλειά της και οι όποιες αδυναμίες του σεναρίου ή των διαλόγων, καλύπτονται μια χαρά από διαμελισμένα πτώματα και σαγόνια που εκτοξεύονται!

Οι σκηνές αγωνίας είναι μπόλικες, ειδικά στο ξεκίνημα της ταινίας, το οποίο είναι αρκετά έντονο, ενώ το μυστήριο γύρω από την ταυτότητα του δολοφόνου είναι καλά κρυμμένο, αφού μέχρι το τέλος δεν μπορείς ν’ αποφασίσεις ποιος είναι ο ένοχος. Εντάξει, κλισέ έχει, όπως έχουν και όλες οι ταινίες του είδους, αλλά έχει και μια νότα πρωτοτυπίας και φρεσκάδας!

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, είναι η ιδανική ταινία για να περάσεις με το ταίρι σου τη νύχτα του Αγίου Βαλεντίνου –θα σας φέρει σίγουρα πιο κοντά!

---

GEEKY TRIVIA
Οι δύο πρώτοι χαρακτήρες που πεθαίνουν στην ταινία (μην ανησυχείς, δεν είναι σπόιλερ, οι τύποι δυο ατάκες λένε μόνο και μετά ψοφάνε) ονομάζονται Jason και Michael, ονόματα τα οποία αποτελούν φόρο τιμής στους δύο πιο γνωστούς, κινηματογραφικούς serial killers. Ο τρόπος που πεθαίνουν, μάλιστα, είναι ακριβής αναφορά σε θανάτους που έχουν παρουσιαστεί στα αντίστοιχα fanchise.

---

ΜΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ
Η ταινία αποτελεί remake της ομότιτλης καναδέζικης ταινίας του 1981, η οποία είχε γραφτεί από τον John Beaird.

• My Bloody Valentine (1981) –
  H πόλη του Valentine Bluffs ετοιμάζεται για τον χορό του Αγίου Βαλεντίνου, πράγμα το οποίο αποτελεί μεγάλο γεγονός, καθώς είναι ο πρώτος που διοργανώνεται μετά από είκοσι ολόκληρα χρόνια. Η αιτία της απαγόρευσής του ήταν ένα τραγικό δυστύχημα που είχε συμβεί την ίδια μέρα, δύο δεκαετίες πριν, αλλά και μία σειρά φόνων που συνέβη ένα χρόνο μετά το συμβάν: ο μοναδικός επιζώντας του δυστυχήματος, ο οποίος αναγκάστηκε να κανιβαλίσει τα πτώματα των νεκρών συναδέλφων του μέχρι να τον απεγκλωβίσουν, έχασε τα λογικά του και δολοφόνησε τους υπαιτίους του δυστυχήματος, προειδοποιώντας παράλληλα ότι αν η πόλη ξαναδιοργάνωνε τον χορό, θα επέστρεφε. Μάντεψε τι γίνεται μετά…

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Παραδόξως, δεν έχει ακουστεί κάτι για συνέχεια. Και λέω «παραδόξως» διότι σχεδόν όλες οι ταινίες slasher δεν τον γλιτώνουν, συνήθως, τον ορυμαγδό από ξεκάρφωτα σίκουελ…

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

Κάποιος δεν πήρε τα χάπια του σήμερα…

Μάσκα: απαραίτητο αξεσουάρ κάθε κινηματογραφικού ψυχάκια!

Αυτό συμβαίνει όταν προσπαθείς να βγεις από ένα παράθυρο χωρίς να κοιτάξεις πρώτα…

 

Black Christmas: Χριστός γεννάται, οι υπόλοιποι πεθαίνουν!

Σκηνοθεσία: Glen Morgan
Σενάριο: Glen Morgan
Μουσική: Shirley Walker
Ηθοποιοί: Katie Cassidy, Michelle Trachtenberg, Oliver Hudson κ.α.
Είδος: Slasher
Αξιολόγηση: ★
★
☆☆☆

TΡΟΜΕΤΡΗΤΗΣ
Αίμα: ★
★
★
★☆
Φρίκη: ★
★★
★★
Τρόμος: ★★★☆☆
Αγωνία: ★★★☆☆

BLACK CHRISTMAS (2006)
Σε λιγότερο από μία εβδομάδα φτάνουν τα Χριστούγεννα και σήμερα το κλίμα στο blog γίνεται πιο γιορτινό! Όσο γιορτινό μπορεί να είναι το να βλέπεις έναν ψυχάκια να ξεριζώνει μάτια και να τα μασουλάει! Ναι, τρομολάγνε μου, θα σου μαγαρίσω τις γιορτές με πολύ άσχημο τρόπο, αλλά το ήξερες από πριν και γι’ αυτό ήρθες εδώ! Η σημερινή ταινία αποτελεί remake της κλασικής, ομώνυμης ταινίας του 1974 και, υπό φυσιολογικές συνθήκες, θα παρουσίαζα εκείνη, διότι θεωρώ ότι αν δεν έχεις δει πρώτα το πρωτότυπο, δεν μπορείς να εκτιμήσεις σωστά το remake (ή να το θάψεις όπως του αρμόζει!) Αποφάσισα, όμως, να ασχοληθώ τελικά με την ταινία του 2006 μόνο και μόνο επειδή είναι πιο βίαιη, αιματηρή κι ενδιαφέρουσα από την αρχική και θέλω -μέρες που είναι- να σου προσφέρω μόνο το καλύτερο! (Ελπίζω να μη διαβάζει κανένας ψυχίατρος…)

TI MAΣ ΛΕΣ;
Λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα, όσα μέλη της γυναικείας αδελφότητας ΔΑΚ δεν έχουν φύγει ακόμη για τις γορτές, περνούν τη βραδιά στο σπίτι της αδελφότητας πίνοντας, πετώντας κατινιές η μία στην άλλη και ανοίγοντας τα δώρα τους. Το σπίτι έχει αρκετά ανατριχιαστικό παρελθόν, καθώς αποτελεί το πατρικό του Billy, ενός κατά συρροήν δολοφόνου που πολλά χρόνια πριν είχε δολοφονήσει εκεί τη μητέρα και τον πατριό του. Ο Billy είναι πλέον έγκλειστος σε ψυχιατρική κλινική, αλλά καταφέρνει ν’ αποδράσει το ίδιο βράδυ, με σκοπό να περάσει τα Χριστούγεννα στο σπίτι του. Ό,τι και αν σημαίνει αυτό για τις ανυποψίαστες φοιτήτριες που πρόκειται να βρεθούν στο δρόμο του.

Το σενάριο είναι βασισμένο σε αυτό της αρχικής ταινίας, αν και έχει εμβαθύνει περισσότερο στο παρελθόν του παρανοϊκού δολοφόνου, δίνοντας τουλάχιστον μια εξήγηση για τα κίνητρά του, σε αντίθεση με την ταινία του 1974, που στο τέλος απλώς μυρίζεις τα νύχια σου για να καταλάβεις γιατί έκανε ό,τι έκανε. Από κει και πέρα, είναι γεμάτο από τις κλασικές ανοησίες που μαστίζουν τις περισσότερες ταινίες slasher, στις οποίες όλοι οι χαρακτήρες κάνουν ό,τι μπορούν για να βοηθήσουν τον δολοφόνο να τους σκοτώσει γρηγορότερα! Ξέρεις, τα κλασικά: «ας χωριστούμε, ας πάω μόνη μου στη σκοτεινή σοφίτα, ας γυρίσω την πλάτη στην πόρτα λέγοντας ότι δεν είναι κανείς εκεί» και διάφορα τέτοια.

Η ταινία, γενικότερα, πήρε χάλια κριτικές (όχι ότι δεν τις άξιζε) και ο μόνος λόγος να τη δεις είναι για το αίμα και τις γραφικές σκηνές. (Κάτι τέτοια γράφω κι επιβεβαιώνεται όλο και περισσότερο ότι είμαι κοινωνιοπαθής…) Φυσικά, προκάλεσε έντονες αντιδράσεις από –μάντεψε!- διάφορες θρησκευτικές ομάδες, οι οποίες κατέκριναν το εορταστικό υπόβαθρο της ταινίας και την προβολή της την ημέρα των Χριστουγέννων. Πράγμα που υπονοεί, εμμέσως, ότι οι εν λόγω θρησκευτικές ομάδες δεν έχουν κανένα πρόβλημα με ένα καλό αιματοκύλισμα, αρκεί να μη γίνεται χριστουγεννιάτικα και τους χαλάει τη γεύση στο eggnog! Παρόλα αυτά, τα λεφτά της τα έβγαλε και με το παραπάνω, αποδεικνύοντας ότι ο κόσμος έχει βαρεθεί να βλέπει κάθε Χριστούγεννα τον Tim Allen να γίνεται Άη Βασίλης -σε καινούργια ταινία κάθε φορά.

Η μουσική της ταινίας ανήκει στην Shirley Walker, η οποία συνέθεσε και τη μουσική της αρχικής τριλογίας του Final Destination. Αποτελεί την τελευταία της δουλειά, καθώς ένα μήνα πριν την προβολή της ταινίας απεβίωσε.

ΟΠΟΤΕ;
Οπότε, δεν είναι για να την πάρεις στα σοβαρά, αλλά είναι αρκετά καλή για να περάσεις ευχάριστα και σε εορταστικό κλίμα την ώρα σου όσο οι άλλοι βλέπουν τα κλασικά τηλεοπτικά ξεφαντώματα με την Πάολα και τον Οικονομόπουλο! Τα οποία είναι πολύ πιο φρικαλέα κι από ταινία τρόμου.

---

GEEKY TRIVIA
Για τις ανάγκες των τρέιλερ γυρίστηκαν αρκετές πρόσθετες σκηνές (εν αγνοία του σκηνοθέτη, που τα πήρε στο κρανίο!) με διαφορετικούς θανάτους, οι οποίες δεν προβάλλονται στην κανονική ταινία. Σε μία από αυτές, μάλιστα, παρουσιάζεται ξεκάρφωτος χαρακτήρας που δεν συμπεριλαμβάνεται καν στο καστ –βρήκαν έναν περαστικό και τον βάλανε μέσα; Παράλληλα, μια σκηνή θανάτου αντικαταστάθηκε από διαφορετική στην αμερικανική έκδοση, ενώ η original προβλήθηκε μόνο στη βρετανική. Σαν να μην έφταναν αυτά, γυρίστηκαν και διαφορετικές σκηνές τέλους. Οι φαν της ταινίας πρέπει να είναι πολύ πολύ μπερδεμένοι, καθώς ο καθένας έχει δει και άλλη εκδοχή της ταινίας!

---

MIA ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ
Η ταινία, όπως προαναφέρθηκε, αποτελεί remake της ομώνυμης ταινίας του 1974, η οποία είναι ένα από τα πρώτα slasher films που κυκλοφόρησαν ποτέ.

• Black Christmas (1974) ★
★
☆☆☆
  Μια γυναικεία αδελφότητα δέχεται πρόστυχες και ανατριχιαστικές τηλεφωνικές φάρσες από έναν μυστηριώδη άντρα, ο οποίος κρύβεται στη σοφίτα του παλιού σπιτιού της αδελφότητας και αρχίζει να δολοφονεί ένα ένα τα μέλη της αδελφότητας.

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Με τίποτα. Άλλωστε, μια χαρά βγαίνουν νέα σπλάτερ κάθε Χριστούγεννα, στο ίδιο ακριβώς μοτίβο, ποιος ο λόγος να γυρίσεις σίκουελ;

ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ:

«Θα είμαι σπίτι για τα Χριστούγεννα». Αυτό είναι απειλή.

Αυτά τα Χριστουγεννιάτικα μπισκότα θα έχουν ιδιαίτερη γεύση…

Αν αναρωτιέσαι πού είναι τα μάτια της, ρίξε μια πιο προσεκτική ματιά στον στολισμό του δέντρου!

Εμείς τα ξαναλέμε με τη νέα χρονιά! Όποτε έχεις όρεξη για θρίλερ, ρίξε μια ματιά στις προτάσεις των προηγούμενων Παρασκευών! Καλές γιορτές!